inputs
stringlengths 193
291k
| targets
stringlengths 8
164
| dataset
stringclasses 2
values |
|---|---|---|
María Rosa Lida de Malkiel
thumb|right|270px|Lida
María Rosa Lida de Malkiel (Buenos Aires, 7 November 1910-Oakland, 25 September 1962) was 'n Argentynse filosoof en skrywer. http://www.treccani.it/enciclopedia/lida-de-malkiel-maria-rosa/
Lewe
Haar familie was Joods.
Sy studeer filosofie aan die Universiteit van Buenos Aires.
Sy was getroud met Yakov Malkiel.
Werke
Herodoto. Los nueve libros de la historia, 1949
Juan de Mena, poeta del prerrenacimiento español, 1950
La idea de la fama en la Edad Media castellana, 1952
Two Spanish Masterpieces: the Book of Good Love and The Celestina, 1961
La originalidad artística de «La Celestina». Eudeba, 1962
Estudios de literatura española y comparada, 1966
Jerusalén. El tema literario de su cerco y destrucción por los romanos, 1972
Juan Ruiz. Selección del Libro de buen amor y estudios críticos, 1973
Dido en la literatura española. Su retrato y defensa, 1974
La tradición clásica en España, 1975
El cuento popular y otros ensayos', 1976
Estudios sobre la literatura del Siglo XV, 1977
Herodes. Su persona, reinado y dinastía'', 1977
Verwysings
Kategorie:Argentynse skrywers
Kategorie:Geboortes in 1910
Kategorie:Sterftes in 1962
when did maria rosa lida de malkiel die | Answer: September 25 , 1962 | megawika-af |
María Rosa Lida de Malkiel
thumb|right|270px|Lida
María Rosa Lida de Malkiel (Buenos Aires, 7 November 1910-Oakland, 25 September 1962) was 'n Argentynse filosoof en skrywer. http://www.treccani.it/enciclopedia/lida-de-malkiel-maria-rosa/
Lewe
Haar familie was Joods.
Sy studeer filosofie aan die Universiteit van Buenos Aires.
Sy was getroud met Yakov Malkiel.
Werke
Herodoto. Los nueve libros de la historia, 1949
Juan de Mena, poeta del prerrenacimiento español, 1950
La idea de la fama en la Edad Media castellana, 1952
Two Spanish Masterpieces: the Book of Good Love and The Celestina, 1961
La originalidad artística de «La Celestina». Eudeba, 1962
Estudios de literatura española y comparada, 1966
Jerusalén. El tema literario de su cerco y destrucción por los romanos, 1972
Juan Ruiz. Selección del Libro de buen amor y estudios críticos, 1973
Dido en la literatura española. Su retrato y defensa, 1974
La tradición clásica en España, 1975
El cuento popular y otros ensayos', 1976
Estudios sobre la literatura del Siglo XV, 1977
Herodes. Su persona, reinado y dinastía'', 1977
Verwysings
Kategorie:Argentynse skrywers
Kategorie:Geboortes in 1910
Kategorie:Sterftes in 1962
where did maria rosa lida de malkiel die | Answer: Oakland , September 25 , 1962 | megawika-af |
María Rosa Lida de Malkiel
thumb|right|270px|Lida
María Rosa Lida de Malkiel (Buenos Aires, 7 November 1910-Oakland, 25 September 1962) was 'n Argentynse filosoof en skrywer. http://www.treccani.it/enciclopedia/lida-de-malkiel-maria-rosa/
Lewe
Haar familie was Joods.
Sy studeer filosofie aan die Universiteit van Buenos Aires.
Sy was getroud met Yakov Malkiel.
Werke
Herodoto. Los nueve libros de la historia, 1949
Juan de Mena, poeta del prerrenacimiento español, 1950
La idea de la fama en la Edad Media castellana, 1952
Two Spanish Masterpieces: the Book of Good Love and The Celestina, 1961
La originalidad artística de «La Celestina». Eudeba, 1962
Estudios de literatura española y comparada, 1966
Jerusalén. El tema literario de su cerco y destrucción por los romanos, 1972
Juan Ruiz. Selección del Libro de buen amor y estudios críticos, 1973
Dido en la literatura española. Su retrato y defensa, 1974
La tradición clásica en España, 1975
El cuento popular y otros ensayos', 1976
Estudios sobre la literatura del Siglo XV, 1977
Herodes. Su persona, reinado y dinastía'', 1977
Verwysings
Kategorie:Argentynse skrywers
Kategorie:Geboortes in 1910
Kategorie:Sterftes in 1962
in which year was maria rosa lida de malkiel born | Answer: 1910 | megawika-af |
María Rosa Lida de Malkiel
thumb|right|270px|Lida
María Rosa Lida de Malkiel (Buenos Aires, 7 November 1910-Oakland, 25 September 1962) was 'n Argentynse filosoof en skrywer. http://www.treccani.it/enciclopedia/lida-de-malkiel-maria-rosa/
Lewe
Haar familie was Joods.
Sy studeer filosofie aan die Universiteit van Buenos Aires.
Sy was getroud met Yakov Malkiel.
Werke
Herodoto. Los nueve libros de la historia, 1949
Juan de Mena, poeta del prerrenacimiento español, 1950
La idea de la fama en la Edad Media castellana, 1952
Two Spanish Masterpieces: the Book of Good Love and The Celestina, 1961
La originalidad artística de «La Celestina». Eudeba, 1962
Estudios de literatura española y comparada, 1966
Jerusalén. El tema literario de su cerco y destrucción por los romanos, 1972
Juan Ruiz. Selección del Libro de buen amor y estudios críticos, 1973
Dido en la literatura española. Su retrato y defensa, 1974
La tradición clásica en España, 1975
El cuento popular y otros ensayos', 1976
Estudios sobre la literatura del Siglo XV, 1977
Herodes. Su persona, reinado y dinastía'', 1977
Verwysings
Kategorie:Argentynse skrywers
Kategorie:Geboortes in 1910
Kategorie:Sterftes in 1962
which argentine philosopher and writer died in oakland, california in 1962 | Answer: Lida María Rosa Lida de Malkiel | megawika-af |
María Rosa Lida de Malkiel
thumb|right|270px|Lida
María Rosa Lida de Malkiel (Buenos Aires, 7 November 1910-Oakland, 25 September 1962) was 'n Argentynse filosoof en skrywer. http://www.treccani.it/enciclopedia/lida-de-malkiel-maria-rosa/
Lewe
Haar familie was Joods.
Sy studeer filosofie aan die Universiteit van Buenos Aires.
Sy was getroud met Yakov Malkiel.
Werke
Herodoto. Los nueve libros de la historia, 1949
Juan de Mena, poeta del prerrenacimiento español, 1950
La idea de la fama en la Edad Media castellana, 1952
Two Spanish Masterpieces: the Book of Good Love and The Celestina, 1961
La originalidad artística de «La Celestina». Eudeba, 1962
Estudios de literatura española y comparada, 1966
Jerusalén. El tema literario de su cerco y destrucción por los romanos, 1972
Juan Ruiz. Selección del Libro de buen amor y estudios críticos, 1973
Dido en la literatura española. Su retrato y defensa, 1974
La tradición clásica en España, 1975
El cuento popular y otros ensayos', 1976
Estudios sobre la literatura del Siglo XV, 1977
Herodes. Su persona, reinado y dinastía'', 1977
Verwysings
Kategorie:Argentynse skrywers
Kategorie:Geboortes in 1910
Kategorie:Sterftes in 1962
where was maria rosa lida de malkiel born | Answer: Buenos Aires , November 7 , 1910 | megawika-af |
María Rosa Lida de Malkiel
thumb|right|270px|Lida
María Rosa Lida de Malkiel (Buenos Aires, 7 November 1910-Oakland, 25 September 1962) was 'n Argentynse filosoof en skrywer. http://www.treccani.it/enciclopedia/lida-de-malkiel-maria-rosa/
Lewe
Haar familie was Joods.
Sy studeer filosofie aan die Universiteit van Buenos Aires.
Sy was getroud met Yakov Malkiel.
Werke
Herodoto. Los nueve libros de la historia, 1949
Juan de Mena, poeta del prerrenacimiento español, 1950
La idea de la fama en la Edad Media castellana, 1952
Two Spanish Masterpieces: the Book of Good Love and The Celestina, 1961
La originalidad artística de «La Celestina». Eudeba, 1962
Estudios de literatura española y comparada, 1966
Jerusalén. El tema literario de su cerco y destrucción por los romanos, 1972
Juan Ruiz. Selección del Libro de buen amor y estudios críticos, 1973
Dido en la literatura española. Su retrato y defensa, 1974
La tradición clásica en España, 1975
El cuento popular y otros ensayos', 1976
Estudios sobre la literatura del Siglo XV, 1977
Herodes. Su persona, reinado y dinastía'', 1977
Verwysings
Kategorie:Argentynse skrywers
Kategorie:Geboortes in 1910
Kategorie:Sterftes in 1962
in which city was maria rosa lida de malkiel born | Answer: Buenos Aires | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who was the founding member of the beaux arts trio | Answer: Bernard Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
bernard greenhouse was a founding member of which group | Answer: Beaux Arts Trio | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse die | Answer: January 3 , 1916 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what year did bernard greenhouse die | Answer: 1916 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who was the founder of the beaux arts trio | Answer: Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
in which new jersey city was bernard greenhouse born | Answer: Newark | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
where was bernard greenhouse born and raised | Answer: Newark , New Jersey | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
bernard greenhouse was born in which us state | Answer: New Jersey | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what is the real name of bernard greenhouse | Answer: Life and career Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
born in newark, new jersey, what was bernard's real name | Answer: Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse's career | Answer: Life and career | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
bernard greenhouse was born in which new jersey city | Answer: Newark , New Jersey . | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who did bernard greenhouse study under at the juilliard school | Answer: Felix Salmond | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
how old was bernard greenhouse when he started his music career | Answer: eighteen | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
where did bernard greenhouse go to school | Answer: Juilliard School | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse start his education | Answer: eighteen years old | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse buy the countess of stanlein | Answer: 1958 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
the countess of stanlein is also known by what name | Answer: Paganini Strad | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
how many cellos does bernard greenhouse play | Answer: 63 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
bernard greenhouse purchased which famous piece of music in 1958 | Answer: Countess of Stanlein | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
which piece of music did bernard greenhouse purchase in 1958 | Answer: the Countess of Stanlein | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
bernard greenhouse purchased the countess of stanlein, also known as | Answer: Antonio Stradivari | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who played the countess of stanlein | Answer: Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who bought bernard greenhouse's violin after his death | Answer: Christopher Reuning | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
which boston violinist was known as ‘the master of his cello� | Answer: Bernard Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when was bernard greenhouse's all things considered diaries broadcast | Answer: August 21 , 2008 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse's autobiography called | Answer: All Things Considered Diaries | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
in which city was bernard greenhouse born | Answer: Boston | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse's profession | Answer: Boston violin dealer | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who sold bernard greenhouse's violin after his death | Answer: Boston violin dealer Christopher Reuning | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who replaced bernard greenhouse in the group | Answer: Peter Wiley | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse leave the band | Answer: 1987 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who replaced bernard greenhouse in the band | Answer: cellist Peter Wiley | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who replaced bernard greenhouse as lead singer of the jazz trio | Answer: Peter Wiley . | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse's original name | Answer: the trio | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who replaced bernard greenhouse as cellist in 1987 | Answer: Peter Wiley | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse leave the trio | Answer: 1987 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse known for in music | Answer: impeccable technique | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who replaced bernard greenhouse in 1987 | Answer: cellist Peter Wiley | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse known for | Answer: his impeccable technique | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who was the cellist who left the trio in 1987 and replaced peter wiley | Answer: Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
bernard greenhouse was known for his impeccable what | Answer: technique | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
how old was bernard greenhouse when he died | Answer: 95 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who is considered the old man of the cello | Answer: Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who was the oldest of bernard greenhouse's cello trio | Answer: Daniel Guilet | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse stop playing cello | Answer: 2015 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
how often does bernard greenhouse play the violin | Answer: every day | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what is bernard greenhouse's nickname | Answer: the old man of the cello | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who was the youngest of bernard greenhouse's beaux arts trio | Answer: Daniel Guilet | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse leave the beaux arts trio | Answer: 2015 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who was the oldest member of the beaux arts trio | Answer: Isidore Cohen | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
when did bernard greenhouse die on cape cod | Answer: May 13 , 2011 | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
on which massachusetts island did bernard greenhouse die | Answer: Cape Cod | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what was bernard greenhouse's passion | Answer: sailing | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
in which massachusetts harbor did bernard greenhouse die | Answer: Wellfleet | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what is the name of cape cod, massachusetts, home to bernard green | Answer: Wellfleet , Massachusetts | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
where is bernard greenhouse buried on cape cod | Answer: Wellfleet , Massachusetts harbor | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who is the only graduate of bernard greenhouse | Answer: Kurt Baldwin | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
Timothy eddy maxine neuman, paul katz, damien vent | Answer: Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who is the director of bernard greenhouse | Answer: Amit Peled | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
which bernard greenhouse graduate is known as the father of modern british | Answer: Astrid Schween Kurt Baldwin | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
what is the name of bernard greenhouse | Answer: Student Greenhouse | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
which bernard greenhouse graduate studied with stjepan hauser, st | Answer: Damien Ventula | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
which of bernard greenhouse's students studied at the university of kent | Answer: Astrid Schween | megawika-af |
Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse (3 Januarie 1916 – 13 Mei 2011) was 'n Amerikaanse tjellis een een van die stigterslede van die Beaux Arts Trio.
Lewe en loopbaan
Greenhouse is gebore in Newark, New Jersey. Hy het sy professionele studies onder Felix Salmond aan die Juilliard-skool begin toe hy agtien jaar oud was. Na vier jaar se studies onder Salmond het Greenhouse voortgegaan om onder Emanuel Feuermann en Diran Alexanian te studeer, en daarna een van die min langtermynstudente van Pablo Casals geword, onder wie hy vanaf 1946 tot 1948 studeer het.
Nadat hy sy studies onder Casals voltooi het, het Greenhouse vir twaalf jaar lank 'n sololoopbaan gevolg. Hy het egter hiermee gesukkel, aangesien die tjello destyds nie 'n baie gewilde solo-instrument was nie. Gedurende hierdie tydperk het hy die violis Daniel Guilet ontmoet, wat Greenhouse in 1954 uitgenooi het om van Mozart se klaviertrios saam met die pianis Menahem Pressler te speel. Hulle het in 1955 in New York stad ontmoet, welke die eerste vergadering van die Beaux Arts Trio was.
In 1958 het Greenhouse die Countess of Stanlein aangekoop, ook bekend as die Paganini Strad, wat een van 63 van Antonio Stradivari se tjellos is, en dit daarna gespeel. "Bernard Greenhouse: A Master And His Cello" All Things Considered Diaries onderhoud, uitgesaai op 21 Augustus 2008. Na sy afsterwe sou dit verkoop word deur die Bostonse vioolhandelaar Christopher Reuning.
In 1987 het hy die trio verlaat en is hy vervang met tjellis Peter Wiley. Greenhouse was bekend vir sy onberispelike tegniek, maar nog meer vir sy inspirerende passie en die diepte en verskeidenheid van sy klank.
Gedurende sy loopbaan het hy aan die Hartt Musiekkollege, die Staatsuniversiteit van New York in Stony Brook, die Manhattan Skool van Musiek, die New England Konservatorium, Rutgers-universiteit en die Juilliard-skool klasgegee. 'n Reeks video's van sy meesterklasse is in 1993 vervaardig deur Ethan Winer.
Alhoewel Greenhouse afgetree het uit institusionele onderrig, het hy steeds tot en met sy afsterwe in 2011 regdeur die Verenigde State, Kanada, China, Korea, Japan en Europa meesterklasse aangebied.
Daar is op 21 Augustus 2008, soos wat die afskeidskonsert van die Beaux Arts Trio aan't nader was, 'n onderhoud met hom gevoer. Hy het gesê dat hy elke dag oefen en beskou word as "die ou man van die tjello", en dat ander bejaarde tjelliste verbaas was dat hy nog op 95-jarige ouderdom optree. Greenhouse was ook die oudste van diegene wat in die trio gespeel het, tot ten minste 2015, met Daniel Guilet wat op 91-jarige ouderdom gesterf het, "Daniel Guilet, Violinist, Is Dead; Beaux Arts Trio Founder Was 91", The New York Times, 17 Oktober 1990 en Isidore Cohen wat op 82-jarige ouderdom gesterf het.
Greenhouse se tweede passie was om op sy verskeie bote te vaar. Hy het op 13 Mei 2011 in sy huis, met 'n uitsig op die Wellfleet, Massachusetts hawe op Cape Cod, gesterf. Sy dogter Elena wat hy saam met Aurora de la Luz Fernandez y Menendez gehad het, is met die skrywer Nicholas Delbanco getroud.
Studente
Greenhouse se noemenswaardige studente sluit in:
Timothy Eddy
Maxine Neuman
Paul Katz
Amit Peled
Damien Ventula
Stjepan Hauser
Uzi Wiesel
Astrid Schween
Kurt Baldwin
Gedeeltelike diskografie
Verskynings
Met die Vellinger Kwartet
Schubert: Strykkwintet in C (BBCMM75, 1998)
Met die Henri René Orkes
RCA Victor Presents Eartha Kitt (RCA, 1953)
That Bad Eartha (EP) (RCA, 1954)
Down To Eartha (RCA, 1955)
That Bad Eartha (LP) (RCA, 1956)
Thursday's Child (RCA, 1957)
Verwysings
Verdere leeswerk
Bowed Arts--Gedanken von Bernard Greenhouse über sein Leben und die Musik. Reflections of Bernard Greenhouse on His Life and Music, Laurinel Owen, Kronberg Academy Verlag, Kronberg im Taunus (2001). Die werk beskik oor Duitse en Engelse weergawes (dit is oorspronklik in Engels geskryf en daarna in Duits vertal en in Duitsland uitgegee). .
The Beaux Arts Trio. A Portrait, Nicholas Delbanco, William Morrow and Co., New York (1985). .
The Countess of Stanlein Restored, Nicholas Delbanco, Verso, Londen & New York (2001). A History of the Countess of Stanlein ex Paganini Stradivarius Cello of 1707. .
Eksterne skakels
UNCG Special Collections and University Archives Cello Music Collection: Bernard Greenhouse
Bernard Greenhouse Personal Papers Collection, 1916-2011
UNCG Special Collections and University Archives past exhibits: Celebrating the Cello Music Collection: The Greenhouse Legacy
UNCG Digital Collections: Bernard Greenhouse Collection
Bach: Cantata No. 79 "Gott is unser Sonn' und Schild- performed by the Bach Aria Group - Bernard Greenhouse, cello; Maureen Forrester, contralto; Robert Bloom, oboe; Paul Ulanowsky, piano (1966) on archive.org
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse tjelliste
Kategorie:Geboortes in 1916
Kategorie:Sterftes in 2011
who attended bernard greenhouse as a student | Answer: Stjepan Hauser Uzi Wiesel | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
how old was isidore cohen when he started playing violin | Answer: six | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
where did isidore cohen go to high school | Answer: Manhattan | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
where did isidore cohen go to war | Answer: US Army | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
what instrument did isidore cohen play | Answer: violin | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
where did isidore cohen go to medical school | Answer: Brooklyn College | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
where did isidore cohen go to school | Answer: High School of Music and Art | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
what did isidore cohen want to be after high school | Answer: doctor | megawika-af |
Isidore Cohen
Isidore Cohen (16 Desember 1922, Brooklyn, New York – 23 Junie 2005, Bronx, New York) was 'n bekende kamermusikant en violis, sowel as 'n voormalige lid van die Juilliard Strykkwartet en Beaux Arts Trio.
Cohen het op sesjarige ouderdom die viool begin studeer en aan die High School of Music and Art in Manhattan gegradueer, alhoewel dit sy bedoeling was om 'n dokter te word. Sy pre-mediese studies aan die Brooklyn kollege is onderbreek omdat hy in die Amerikaanse Leër in Europa tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het. Van toe af het sy loopbaanfokus verander.
Nadat hy sy terugkeer gemaak het na die burgerlike lewe, het hy 'n student van Ivan Galamian aan die Juilliard-skool geword. Galamian het sy bedenkinge gehad oor die aanvaarding van 'n 24-jarige student, maar vir Cohen as oorlogsveteraan uithelp. Van daar af het sy lewe as musikant gedy, en selfs die aandag van Igor Stravinski getrek met sy uitvoering van Stravinski se L'Histoire du Soldat. Hy het veral bekend geword vir sy beklemtoning van die werke van moderne komponiste, en het veral nou saamgewerk aan baie stukke saam met John Cage.
Cohen het vanaf die vyftigerjare gedien as konsertmeester van orkeste tydens die Casals-feeste in Frankryk en Puerto Rico, benewens verskeie ensembles in New York, insluitend die Columbia simfonieorkes. Hy was gereeld konsertmeester vir Leonard Bernstein se uitgesaaide konserte vir jongmense. Sy opvoering as konsertmeester (onder Stravinski se leierskap) van Stravinski se "Die rite van Lente" is een van die opnames op die goue plaat wat deur die voyager-ruimtetuie gedra word. In 1952 het Alexander Schneider vir Cohen uitgenooi om by die Schneider Kwartet as tweede violis aan te sluit. Tydens Cohen se termyn het die Schneider-kwartet die eerste volledige stel strykkwartette van Joseph Haydn opgeneem.
In die begin van 1958 het Cohen tweede violis van die Juilliard Strykkwartet geword, welke pos hy byna 'n dekade beklee het. As lid van die kwartet het Cohen ook van 1958 tot 1966 gedien op die fakulteit op die Juilliard-skool.
In 1968, na die uittrede van die violis Daniel Guilet is hy oorreed deur die pianis Menahem Pressler en die tjellis Bernard Greenhouse om by die Beaux Arts Trio aan te sluit. Teen die middel van die sewentigerjare het hulle getoer en opnames gemaak as die wêreld se bekendste klaviertrio. Gedurende Cohen se tyd met die trio is tientalle opnames vrygestel, waaronder die volledige klaviertrio's van Beethoven, Haydn, Mozart, Dvořák, Brahms, asook werke van Chopin, Pjotr Tsjaikofski, Sergei Rachmaninoff, Charles Ives, en Dmitri Sjostakowitsj. Na drie en twintig jaar as deel van die kwartet is hy as violis opgevolg deur Ida Kavafian.
As onderwyser was Cohen benewens die Juilliard-skool ook betrokke by die fakulteite van talle instellings en feeste, waaronder die Aspen Musiekfees, die Curtis Institute of Music, Princeton-universiteit, SUNY in Stony Brook en die Manhattan Musiekskool. Sy langste verbintenis was met die Marlboro Musiekfees waar hy, beginnende in 1966, vir byna veertig jaar lank klasgegee het.
Verwysings
Kategorie:Amerikaanse musici
Kategorie:Amerikaanse violiste
Kategorie:Geboortes in 1922
Kategorie:Sterftes in 2005
when did isidore cohen start playing music | Answer: violin at the age of six | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
what connects the roman city of colonia ulpia traiana to the city | Answer: External links | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
what was the roman name for colonia | Answer: Ulpia Traiana | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
colonia ulpia traiana was the capital of which ancient civilization | Answer: The Roman | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
where was the roman city of colonia ulpia traiana located | Answer: Archaeological Park Xanten | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
what is the roman name for colonia ulpia traiana | Answer: Xanten | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
colonia ulpia traiana is a city in which country | Answer: Roman | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
what was the roman name for colonia ulpia traiana | Answer: Colonia Ulpia Traiana | megawika-af |
Colonia Ulpia Traiana
duimnael|Die arena van Colonia Ulpia Traiana se amfiteater is gerekonstrueer as deel van die Argeologiese Park Xanten (APX)
duimnael|Booggange rondom die teatergebou het toegang verleen tot die sitplekke
duimnael|Gerekonstrueerde woongeboue en ateljees van ambagslui
Die Colonia Ulpia Traiana (CUT) was 'n Romeinse stedelike nedersetting (colonia) wat tussen 100 en 275 n.C. aan die benedeloop van die Ryn, op die stadsgebied van die huidige nedersetting Xanten in Noordryn-Wesfale, geleë was. Dit was een van die grootste en belangrikste nedersettings in die Romeinse provinsie Germania Inferior (Laer Germanië).
Colonia Ulpia Traiana is deur keiser Marcus Ulpius Traianus gestig en na hom genoem. As Colonia was dit een van sowat 150 stedelike nedersettings in die Romeinse Ryk wat - as 'n soort dogterstede van Rome - die hoogste rang van stadstatus met volle burgerreg vir sy bewoners beklee het. Ulpia Traiana was die derde grootste Romeinse nedersetting noord van die Alpe na Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen) en Augusta Treverorum (Trier), met indrukwekkende openbare geboue wat sy hoë status en sy belangrike administratiewe, ekonomiese en kulturele rol vir 'n groot gebied in sy omgewing weerspieël het.
Colonia Ulpia Traiana se geskiedenis word gedokumenteer in die Argeologiese Park Xanten met die LVR-Römermuseum. Argeologiese opgrawings en navorsing duur voort.
Eksterne skakels
Argeologiese Park Xanten - Die Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana
Kategorie:Romeinse nedersettings
what was the roman name for ulpia traiana | Answer: Colonia | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
which danish painter was born in 1866 and died in 1907 | Answer: Christen Dalsgaard | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
when did the painter christen dalsgaard die | Answer: 11 February 1907 | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
in what year did danish painter christen dalsgaard die | Answer: 1866 | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
when did danish painter christen dalsgaard die | Answer: 30 October 1824 | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
who was the danish painter who lived from 1824 to 1907 | Answer: Christen Dalsgaard | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
what was the real name of painter christen dalsgaard | Answer: Sorø | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
what type of painter was christen dalsgaard | Answer: realist | megawika-af |
Christen Dalsgaard
duimnael|regs|300px|Christen Dalsgaard, 1866
Christen Dalsgaard (Skive, 30 Oktober 1824 - Sorø, 11 Februarie 1907) was 'n Deense realistiese skilder. Hy is die bekendste vir sy landskapskilderye. .https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=310&wsektion=alle
Lewe
Hy studeer aan die Koninklike Deense Akademie vir Kuns (Kopenhagen), en was professor aan die Sorø Akademi.
Geselekteerde skilderye
Verwysings
Eksterne skakels
Kategorie:Deense skilders
Kategorie:Geboortes in 1824
Kategorie:Sterftes in 1907
in which year was danish painter christen dalsgaard born | Answer: 1824 | megawika-af |
Alan Dershowitz
Alan Morton Dershowitz (1 September 1938) is 'n Amerikaanse prokureur en akademikus. Hy is 'n kenner van Amerikaanse grondwetlike- en strafreg. Hy is ook al beskryf as 'n gerekende kenner van burgerlike vryhede. Tog, word die stelling deur die Amerikaanse nuus- en opiniewebwerf Townhall se Beth Baumann in twyfel getrek waar sy skryf: "Dershowitz is 'n liberalis. Hy is oop en eerlik daaroor. Ons weet dat dit die geval is. Dit is waarom daar so 'n oproer gemaak is toe hy deel was van president Donald Trump se verdedigingspan tydens die aanklag teen hom in die Huis van Verteenwoordigers en Senaat .... hierdie soort kommentaar lewer soveel vrae. Demokrate is vinnig om te sê dat 'n vrou die reg het om te kies of sy 'n aborsie wil hê of nie. Hulle maak gereeld gebruik van die frase 'my liggaam, my keuse.' Waarom is die uitgangspunt in orde as dit by aborsie kom, maar as iemand besluit om 'n entstof te verwerp, moet dit deur die regering voorgeskryf en afgedwing word? Sommige mense verwerp entstowwe om godsdienstige redes. Ander vertrou nie Big Pharma nie. En dan is daar diegene wat allergiese reaksies op verskillende entstowwe het. Nie alles is so swart en wit soos Dershowitz dit wil laat lyk nie. Dit is vreesaanjaend om te dink dat ons gedwing kan word om iets teen ons wil te doen. Wat Dershowitz sê, bevestig sommige van die vermoedens wat konserwatiewes deur die jare [oor hom] gehad het .... [(you know, when they tell us we're wearing our tinfoil hats).]".https://townhall.com/tipsheet/bethbaumann/2020/05/19/watch-alan-dershowitz-makes-the-case-for-government-mandated-coronavirus-vaccine-n2569134 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020 https://www.washingtonexaminer.com/news/power-to-plunge-a-needle-into-your-arm-dershowitz-says-forced-vaccinations-are-constitutional Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020https://townhall.com/tipsheet/leahbarkoukis/2020/05/19/crenshaw-explains-why-reopening-has-polarized-americans-n2569060 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
Hy het sy onderwysloopbaan begin by Harvard Regskool waar hy in 1967 op die ouderdom van 28 die jongste regsprofessor in die instelling se geskiedenis geword het. Hy het vanaf 1993 tot sy aftrede in Desember 2013 die Felix Frankfurter professoraat aan die regskool gehou. Dershowitz is 'n gereelde mediabydraer, politiese kommentator en regsanalis. Hy is ook 'n prominente stem op die Arabies–Israeliese konflik en het reeds verskeie boeke oor die onderwerp geskryf.
Dershowitz was betrokke in verskeie hoëprofiel regsake. Hy het as 'n strafreg-appèlprokureur 13 van die 15 moord- en poging tot moordsake gewen waarby hy betrokke was, en het 'n aantal glanspersoonlikhede verteenwoordig, insluitende Mike Tyson, Patty Hearst, en Jim Bakker. Sy mees noemenswaardige sake sluit die suksesvolle appèl van Claus von Bülow se 1982 skuldigbevinding vir die poging tot moord op sy vrou, Sunny von Bülow, en die 1995 moordverhoor van O. J. Simpson, in, waarin hy as 'n appèladviseur gedien het op die "regsdroomspan" saam met Johnnie Cochran en F. Lee Bailey.
Dershowitz is die skrywer van verskeie boeke oor politiek en die reg, insluitende Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case (1985), wat die basis vorm van die 1990 rolprent Reversal of Fortune; Chutzpah (1991); Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case (1996); The Case for Israel (2003); Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights (2004); en The Case for Peace (2005). Sy twee mees onlangse werke wat in 2018 gepubliseer is, is: The Case Against Impeaching Trump en The Case Against BDS: Why Singling Out Israel for Boycott is Anti-Semitic.
Vroeë lewe
Dershowitz is op 1 September 1938 in Williamsburg, Brooklyn gebore as die seun van Claire (née Ringel) en Harry Dershowitz, 'n Ortodoks-joodse paartjie. Hy het grootgeword in Borough Park, Brooklyn.Dershowitz, Alan M. Chutzpah. Touchstone Books, 1992, bl. 35, 41. Sy vader was in die 1960's 'n stigter van, en president, van die Jong Israel Sinagoge en het op die raad van direkteure van die Etz Chaim Skool in Borough Park gedien. Hy was gedurende sy aftrede die mede-eienaar van die Manhattan-gebaseerde Merit Sales Company.Smith, Dinitia. "Trying to save Leona" , New York magazine, 12 Maart 1990, bl. 28–35. Dershowitz se eerste werk was in 1952 as veertienjarige aan 'n delifabriek aan Manhattan se Lower East Side.Van Riper, Tom.
Opvoeding
Dershowitz het die Yeshiva-universiteit Hoërskool, 'n onafhanklike seuns prep school wat deur die Yeshiva-universiteit besit word, in Manhattan, New York Stad bygewoon waar hy op die basketbalspan gespeel het. Hy was 'n rebelse student, en is dikwels deur sy onderwysers gekritiseer. Hy het later gese dat sy onderwysers hom aangeraai het om iets as loopbaan te kies wat " 'n groot smoel en geen brein benodig ... derhalwe het ek 'n prokureur geword". Nadat hy klaargemaak het met hoërskool het hy Brooklyn Kollege bygewoon en sy A.B. in 1959 ontvang met politieke wetenskap as hoofvak. Hierna het hy Yale se regskool bygewoon waar hy hoofredakteur was van die Yale Law Journal, en eerste in sy klas gestaan het met 'n Baccalaureus Legum (LL.B.) graad in 1962.Dershowitz, Alan. "Biographical Statement" . AlanDershowitz.com, besoek op 20 November 2010.
Sien ook "Alan M. Dershowitz" , Harvard Law School, besoek op 20 November 2010. Hy was 'n lid van 'n konserwatiewe joodse minyan aan Harvard Hillel, maar is egter 'n selfbeskryfde sekulêre jood.
Regs- en onderwysloopbaan
duimnael|Na regskool het Dershowitz vir regter David L. Bazelon geklerk, wat hy as een van sy grootste mentors beskryf.
Nadat hy toegelaat is tot die balie het Dershowitz as regsklerk vir David L. Bazelon, die hoofregter van die Verenigde State se Appèlhof vir die distrik van Columbia, gedien. Dershowitz het Bazelon as 'n invloedryke mentor beskryf. Hy het gesê: "Bazelon was meteens my beste en slegste baas ... Hy het my tot op die been gewerk; hy het nie gehuiwer om om 02:00 die oggend te bel nie. Hy het my alles geleer - hoe om 'n burgerlike libertyn te wees, 'n mensch. Hy was iets in die middel van 'n slawemeester en 'n vaderfiguur." Gedurende die termyn van 1963–1964 was hy 'n regsklerk vir Hooggeregshof regter Arthur Goldberg.
Hy het aan Tom Van Riper van Forbes tydskrif gesê dat om 'n klerkskap by die Hooggeregshof van Amerika te kry waarskynlik sy tweede groot geluk was. Sy eerste was op die ouderdom van 14 of 15, toe 'n kampberader vir hom gesê het dat hy slim is, maar dat sy kop 'n bietjie anders werk. Hy het in 1964 by die fakulteit van Harvard regskool aangesluit as assistent-professor, en is in 1967 op 28-jarige ouderdom 'n hoogleraar of volle professor gemaak, wat hom destyds die jongste volle regsprofessor in die geskiedenis van die skool gemaak het.Spero, Josh. "No stranger to controversy, Dershowitz remains unapologetic" , The Times, 14 Maart 2006. Hy is in 1993 as die Felix Frankfurter professor in die regte aangestel. Dershowitz het in Desember 2013 sy onderrig aktiwiteite aan Harvard se regskool gestaak. Hy is 'n buitengewone senior genoot aan die Gatestone Instituut.
Dershowitz het tydens sy termyn by Harvard sy regspraktyk in beide straf- en siviele reg gehandhaaf. Sy kliënte het hoëprofiel figure soos Patty Hearst, Harry Reems, Leona Helmsley, Jim Bakker, Mike Tyson, Michael Milken, O.J. Simpson en Kirtanananda Swami ingesluit.
Kritiek van die American Civil Liberties Union
In Junie 2018 het Dershowitz 'n opiniestuk geskryf waarin hy American Civil Liberties Union kritiseer, en waarin hy beweer dat dit 'n organisasie geword het wat toegewy is aan die bevordering van linkse beleidsdoelstellings en die marginalisering van konserwatiewes en politici in die sentrum. Hy het geskryf, "Die skuif van die ACLU na die harde links weerspieël 'n nog gevaarliker en meer algemene neiging in die Verenigde State: die regterkant beweeg verder regs; die linkerkant beweeg verder links; en die sentrum krimp ... Die ACLU se skuif van die neutrale beskermer van burgerlike vryhede na 'n partydige voorstander van harde linkse politieke beleidsrigtings en -standpunte is 'n simptoom en gevolg van hierdie verandering."
Werke
1982: The Best Defense. .
1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. .
1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. .
1991: Chutzpah. .
1992: Contrary to Popular Opinion. .
1994: The Advocate's Devil (fiction). .
1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. .
1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. .
1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. .
1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. .
1999: Just Revenge (fiction). .
2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. Warner Books. .
2001: Letters to a Young Lawyer. Basic Books. .
2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. Oxford University Press. .
2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. Yale University Press. .
2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. Little Brown. .
2003: The Case for Israel. John Wiley & Sons.
2003: America Declares Independence. John Wiley & Sons. .
2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. Warner Books. .
2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. .
2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. John Wiley & Sons. ; ;.
2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. W.W. Norton & Company. .
2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. .
2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. .
2008: Is There a Right to Remain Silent?: Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. .
2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. .
2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. .
2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. .
2010: The Trials of Zion. .
2013: Taking the Stand: My Life in the Law. .
2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. .
2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer (Jewish Encounters Series). .
2018: The Case Against Impeaching Trump. .
2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo.
Verwysings
Verdere leeswerk
Upham, S. Phineas (red.). Philosophers in Conversation: Interviews from the Harvard Review of Philosophy, Routledge, 2002, bl. 64–70.
Berkow, Ira. Court Vision: Unexpected Views on the Lure of Basketball, University of Nebraska Press, 2004, bl. 207–216.
Bruck, Connie, "Devil's Advocate: Alan Dershowitz's long, controversial career – and the accusations against him", The New Yorker, 5 & 12 Augustus 2019, bl. 32–47.
Dershowitz, Alan (red.). What Israel Means to Me: By 80 Prominent Writers, Performers, Scholars, Politicians, and Journalists, John Wiley & Sons, 2007, bl. 1–6.
Goldberg, Elizabeth Swanson. Beyond Terror: Gender, Narrative, Human Rights, Rutgers University Press, 2007, bl. 88–95, 101.
Dershowitz, Alan. "Echoes of 1938" in Helmreich, William B.; Rosenblum, Mark; Schimel, David. (reds.). The Jewish Condition: Challenges and Responses – 1938–2008, Transaction Publishers, 2008, bl. 39–44.
Norwood, Stephen H.; Pollack, Eunice G. (eds.). Encyclopedia of American Jewish History (Volume 1), ABC-CLIO, 2008, bl. 53–54.
Rejali, Darius. Torture and Democracy, Princeton University Press, 2009.
Ruttman, Larry. "From Avi the Bum and Ballplayer to Alan the Professor, Defender, and Civil Libertarian." In American Jews and America's Game: Voices of a Growing Legacy in Baseball, University of Nebraska Press, 2013, bl. 79–90. Hierdie hoofstuk in Ruttman se boek, wat gebaseer is op 'n onderhoud op 24 November 2009 met Dershowitz, bespreek Dershowitz se Amerikaanse-, Joodse-, bofbal- en lewensondervinding van sy jeug tot die teenswoordige tyd.
Eksterne skakels
Amptelike persoonlike webwerf
Alan M. Dershowitz biografie—Harvard Regskool
Kategorie:Geboortes in 1938
Kategorie:Amerikaners
Kategorie:Lewende mense
who is an expert on american constitutional and criminal law | Answer: Alan Morton Dershowitz | megawika-af |
Alan Dershowitz
Alan Morton Dershowitz (1 September 1938) is 'n Amerikaanse prokureur en akademikus. Hy is 'n kenner van Amerikaanse grondwetlike- en strafreg. Hy is ook al beskryf as 'n gerekende kenner van burgerlike vryhede. Tog, word die stelling deur die Amerikaanse nuus- en opiniewebwerf Townhall se Beth Baumann in twyfel getrek waar sy skryf: "Dershowitz is 'n liberalis. Hy is oop en eerlik daaroor. Ons weet dat dit die geval is. Dit is waarom daar so 'n oproer gemaak is toe hy deel was van president Donald Trump se verdedigingspan tydens die aanklag teen hom in die Huis van Verteenwoordigers en Senaat .... hierdie soort kommentaar lewer soveel vrae. Demokrate is vinnig om te sê dat 'n vrou die reg het om te kies of sy 'n aborsie wil hê of nie. Hulle maak gereeld gebruik van die frase 'my liggaam, my keuse.' Waarom is die uitgangspunt in orde as dit by aborsie kom, maar as iemand besluit om 'n entstof te verwerp, moet dit deur die regering voorgeskryf en afgedwing word? Sommige mense verwerp entstowwe om godsdienstige redes. Ander vertrou nie Big Pharma nie. En dan is daar diegene wat allergiese reaksies op verskillende entstowwe het. Nie alles is so swart en wit soos Dershowitz dit wil laat lyk nie. Dit is vreesaanjaend om te dink dat ons gedwing kan word om iets teen ons wil te doen. Wat Dershowitz sê, bevestig sommige van die vermoedens wat konserwatiewes deur die jare [oor hom] gehad het .... [(you know, when they tell us we're wearing our tinfoil hats).]".https://townhall.com/tipsheet/bethbaumann/2020/05/19/watch-alan-dershowitz-makes-the-case-for-government-mandated-coronavirus-vaccine-n2569134 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020 https://www.washingtonexaminer.com/news/power-to-plunge-a-needle-into-your-arm-dershowitz-says-forced-vaccinations-are-constitutional Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020https://townhall.com/tipsheet/leahbarkoukis/2020/05/19/crenshaw-explains-why-reopening-has-polarized-americans-n2569060 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
Hy het sy onderwysloopbaan begin by Harvard Regskool waar hy in 1967 op die ouderdom van 28 die jongste regsprofessor in die instelling se geskiedenis geword het. Hy het vanaf 1993 tot sy aftrede in Desember 2013 die Felix Frankfurter professoraat aan die regskool gehou. Dershowitz is 'n gereelde mediabydraer, politiese kommentator en regsanalis. Hy is ook 'n prominente stem op die Arabies–Israeliese konflik en het reeds verskeie boeke oor die onderwerp geskryf.
Dershowitz was betrokke in verskeie hoëprofiel regsake. Hy het as 'n strafreg-appèlprokureur 13 van die 15 moord- en poging tot moordsake gewen waarby hy betrokke was, en het 'n aantal glanspersoonlikhede verteenwoordig, insluitende Mike Tyson, Patty Hearst, en Jim Bakker. Sy mees noemenswaardige sake sluit die suksesvolle appèl van Claus von Bülow se 1982 skuldigbevinding vir die poging tot moord op sy vrou, Sunny von Bülow, en die 1995 moordverhoor van O. J. Simpson, in, waarin hy as 'n appèladviseur gedien het op die "regsdroomspan" saam met Johnnie Cochran en F. Lee Bailey.
Dershowitz is die skrywer van verskeie boeke oor politiek en die reg, insluitende Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case (1985), wat die basis vorm van die 1990 rolprent Reversal of Fortune; Chutzpah (1991); Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case (1996); The Case for Israel (2003); Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights (2004); en The Case for Peace (2005). Sy twee mees onlangse werke wat in 2018 gepubliseer is, is: The Case Against Impeaching Trump en The Case Against BDS: Why Singling Out Israel for Boycott is Anti-Semitic.
Vroeë lewe
Dershowitz is op 1 September 1938 in Williamsburg, Brooklyn gebore as die seun van Claire (née Ringel) en Harry Dershowitz, 'n Ortodoks-joodse paartjie. Hy het grootgeword in Borough Park, Brooklyn.Dershowitz, Alan M. Chutzpah. Touchstone Books, 1992, bl. 35, 41. Sy vader was in die 1960's 'n stigter van, en president, van die Jong Israel Sinagoge en het op die raad van direkteure van die Etz Chaim Skool in Borough Park gedien. Hy was gedurende sy aftrede die mede-eienaar van die Manhattan-gebaseerde Merit Sales Company.Smith, Dinitia. "Trying to save Leona" , New York magazine, 12 Maart 1990, bl. 28–35. Dershowitz se eerste werk was in 1952 as veertienjarige aan 'n delifabriek aan Manhattan se Lower East Side.Van Riper, Tom.
Opvoeding
Dershowitz het die Yeshiva-universiteit Hoërskool, 'n onafhanklike seuns prep school wat deur die Yeshiva-universiteit besit word, in Manhattan, New York Stad bygewoon waar hy op die basketbalspan gespeel het. Hy was 'n rebelse student, en is dikwels deur sy onderwysers gekritiseer. Hy het later gese dat sy onderwysers hom aangeraai het om iets as loopbaan te kies wat " 'n groot smoel en geen brein benodig ... derhalwe het ek 'n prokureur geword". Nadat hy klaargemaak het met hoërskool het hy Brooklyn Kollege bygewoon en sy A.B. in 1959 ontvang met politieke wetenskap as hoofvak. Hierna het hy Yale se regskool bygewoon waar hy hoofredakteur was van die Yale Law Journal, en eerste in sy klas gestaan het met 'n Baccalaureus Legum (LL.B.) graad in 1962.Dershowitz, Alan. "Biographical Statement" . AlanDershowitz.com, besoek op 20 November 2010.
Sien ook "Alan M. Dershowitz" , Harvard Law School, besoek op 20 November 2010. Hy was 'n lid van 'n konserwatiewe joodse minyan aan Harvard Hillel, maar is egter 'n selfbeskryfde sekulêre jood.
Regs- en onderwysloopbaan
duimnael|Na regskool het Dershowitz vir regter David L. Bazelon geklerk, wat hy as een van sy grootste mentors beskryf.
Nadat hy toegelaat is tot die balie het Dershowitz as regsklerk vir David L. Bazelon, die hoofregter van die Verenigde State se Appèlhof vir die distrik van Columbia, gedien. Dershowitz het Bazelon as 'n invloedryke mentor beskryf. Hy het gesê: "Bazelon was meteens my beste en slegste baas ... Hy het my tot op die been gewerk; hy het nie gehuiwer om om 02:00 die oggend te bel nie. Hy het my alles geleer - hoe om 'n burgerlike libertyn te wees, 'n mensch. Hy was iets in die middel van 'n slawemeester en 'n vaderfiguur." Gedurende die termyn van 1963–1964 was hy 'n regsklerk vir Hooggeregshof regter Arthur Goldberg.
Hy het aan Tom Van Riper van Forbes tydskrif gesê dat om 'n klerkskap by die Hooggeregshof van Amerika te kry waarskynlik sy tweede groot geluk was. Sy eerste was op die ouderdom van 14 of 15, toe 'n kampberader vir hom gesê het dat hy slim is, maar dat sy kop 'n bietjie anders werk. Hy het in 1964 by die fakulteit van Harvard regskool aangesluit as assistent-professor, en is in 1967 op 28-jarige ouderdom 'n hoogleraar of volle professor gemaak, wat hom destyds die jongste volle regsprofessor in die geskiedenis van die skool gemaak het.Spero, Josh. "No stranger to controversy, Dershowitz remains unapologetic" , The Times, 14 Maart 2006. Hy is in 1993 as die Felix Frankfurter professor in die regte aangestel. Dershowitz het in Desember 2013 sy onderrig aktiwiteite aan Harvard se regskool gestaak. Hy is 'n buitengewone senior genoot aan die Gatestone Instituut.
Dershowitz het tydens sy termyn by Harvard sy regspraktyk in beide straf- en siviele reg gehandhaaf. Sy kliënte het hoëprofiel figure soos Patty Hearst, Harry Reems, Leona Helmsley, Jim Bakker, Mike Tyson, Michael Milken, O.J. Simpson en Kirtanananda Swami ingesluit.
Kritiek van die American Civil Liberties Union
In Junie 2018 het Dershowitz 'n opiniestuk geskryf waarin hy American Civil Liberties Union kritiseer, en waarin hy beweer dat dit 'n organisasie geword het wat toegewy is aan die bevordering van linkse beleidsdoelstellings en die marginalisering van konserwatiewes en politici in die sentrum. Hy het geskryf, "Die skuif van die ACLU na die harde links weerspieël 'n nog gevaarliker en meer algemene neiging in die Verenigde State: die regterkant beweeg verder regs; die linkerkant beweeg verder links; en die sentrum krimp ... Die ACLU se skuif van die neutrale beskermer van burgerlike vryhede na 'n partydige voorstander van harde linkse politieke beleidsrigtings en -standpunte is 'n simptoom en gevolg van hierdie verandering."
Werke
1982: The Best Defense. .
1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. .
1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. .
1991: Chutzpah. .
1992: Contrary to Popular Opinion. .
1994: The Advocate's Devil (fiction). .
1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. .
1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. .
1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. .
1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. .
1999: Just Revenge (fiction). .
2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. Warner Books. .
2001: Letters to a Young Lawyer. Basic Books. .
2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. Oxford University Press. .
2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. Yale University Press. .
2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. Little Brown. .
2003: The Case for Israel. John Wiley & Sons.
2003: America Declares Independence. John Wiley & Sons. .
2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. Warner Books. .
2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. .
2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. John Wiley & Sons. ; ;.
2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. W.W. Norton & Company. .
2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. .
2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. .
2008: Is There a Right to Remain Silent?: Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. .
2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. .
2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. .
2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. .
2010: The Trials of Zion. .
2013: Taking the Stand: My Life in the Law. .
2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. .
2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer (Jewish Encounters Series). .
2018: The Case Against Impeaching Trump. .
2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo.
Verwysings
Verdere leeswerk
Upham, S. Phineas (red.). Philosophers in Conversation: Interviews from the Harvard Review of Philosophy, Routledge, 2002, bl. 64–70.
Berkow, Ira. Court Vision: Unexpected Views on the Lure of Basketball, University of Nebraska Press, 2004, bl. 207–216.
Bruck, Connie, "Devil's Advocate: Alan Dershowitz's long, controversial career – and the accusations against him", The New Yorker, 5 & 12 Augustus 2019, bl. 32–47.
Dershowitz, Alan (red.). What Israel Means to Me: By 80 Prominent Writers, Performers, Scholars, Politicians, and Journalists, John Wiley & Sons, 2007, bl. 1–6.
Goldberg, Elizabeth Swanson. Beyond Terror: Gender, Narrative, Human Rights, Rutgers University Press, 2007, bl. 88–95, 101.
Dershowitz, Alan. "Echoes of 1938" in Helmreich, William B.; Rosenblum, Mark; Schimel, David. (reds.). The Jewish Condition: Challenges and Responses – 1938–2008, Transaction Publishers, 2008, bl. 39–44.
Norwood, Stephen H.; Pollack, Eunice G. (eds.). Encyclopedia of American Jewish History (Volume 1), ABC-CLIO, 2008, bl. 53–54.
Rejali, Darius. Torture and Democracy, Princeton University Press, 2009.
Ruttman, Larry. "From Avi the Bum and Ballplayer to Alan the Professor, Defender, and Civil Libertarian." In American Jews and America's Game: Voices of a Growing Legacy in Baseball, University of Nebraska Press, 2013, bl. 79–90. Hierdie hoofstuk in Ruttman se boek, wat gebaseer is op 'n onderhoud op 24 November 2009 met Dershowitz, bespreek Dershowitz se Amerikaanse-, Joodse-, bofbal- en lewensondervinding van sy jeug tot die teenswoordige tyd.
Eksterne skakels
Amptelike persoonlike webwerf
Alan M. Dershowitz biografie—Harvard Regskool
Kategorie:Geboortes in 1938
Kategorie:Amerikaners
Kategorie:Lewende mense
in what year did alan dershowitz die | Answer: 1938 | megawika-af |
Alan Dershowitz
Alan Morton Dershowitz (1 September 1938) is 'n Amerikaanse prokureur en akademikus. Hy is 'n kenner van Amerikaanse grondwetlike- en strafreg. Hy is ook al beskryf as 'n gerekende kenner van burgerlike vryhede. Tog, word die stelling deur die Amerikaanse nuus- en opiniewebwerf Townhall se Beth Baumann in twyfel getrek waar sy skryf: "Dershowitz is 'n liberalis. Hy is oop en eerlik daaroor. Ons weet dat dit die geval is. Dit is waarom daar so 'n oproer gemaak is toe hy deel was van president Donald Trump se verdedigingspan tydens die aanklag teen hom in die Huis van Verteenwoordigers en Senaat .... hierdie soort kommentaar lewer soveel vrae. Demokrate is vinnig om te sê dat 'n vrou die reg het om te kies of sy 'n aborsie wil hê of nie. Hulle maak gereeld gebruik van die frase 'my liggaam, my keuse.' Waarom is die uitgangspunt in orde as dit by aborsie kom, maar as iemand besluit om 'n entstof te verwerp, moet dit deur die regering voorgeskryf en afgedwing word? Sommige mense verwerp entstowwe om godsdienstige redes. Ander vertrou nie Big Pharma nie. En dan is daar diegene wat allergiese reaksies op verskillende entstowwe het. Nie alles is so swart en wit soos Dershowitz dit wil laat lyk nie. Dit is vreesaanjaend om te dink dat ons gedwing kan word om iets teen ons wil te doen. Wat Dershowitz sê, bevestig sommige van die vermoedens wat konserwatiewes deur die jare [oor hom] gehad het .... [(you know, when they tell us we're wearing our tinfoil hats).]".https://townhall.com/tipsheet/bethbaumann/2020/05/19/watch-alan-dershowitz-makes-the-case-for-government-mandated-coronavirus-vaccine-n2569134 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020 https://www.washingtonexaminer.com/news/power-to-plunge-a-needle-into-your-arm-dershowitz-says-forced-vaccinations-are-constitutional Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020https://townhall.com/tipsheet/leahbarkoukis/2020/05/19/crenshaw-explains-why-reopening-has-polarized-americans-n2569060 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
Hy het sy onderwysloopbaan begin by Harvard Regskool waar hy in 1967 op die ouderdom van 28 die jongste regsprofessor in die instelling se geskiedenis geword het. Hy het vanaf 1993 tot sy aftrede in Desember 2013 die Felix Frankfurter professoraat aan die regskool gehou. Dershowitz is 'n gereelde mediabydraer, politiese kommentator en regsanalis. Hy is ook 'n prominente stem op die Arabies–Israeliese konflik en het reeds verskeie boeke oor die onderwerp geskryf.
Dershowitz was betrokke in verskeie hoëprofiel regsake. Hy het as 'n strafreg-appèlprokureur 13 van die 15 moord- en poging tot moordsake gewen waarby hy betrokke was, en het 'n aantal glanspersoonlikhede verteenwoordig, insluitende Mike Tyson, Patty Hearst, en Jim Bakker. Sy mees noemenswaardige sake sluit die suksesvolle appèl van Claus von Bülow se 1982 skuldigbevinding vir die poging tot moord op sy vrou, Sunny von Bülow, en die 1995 moordverhoor van O. J. Simpson, in, waarin hy as 'n appèladviseur gedien het op die "regsdroomspan" saam met Johnnie Cochran en F. Lee Bailey.
Dershowitz is die skrywer van verskeie boeke oor politiek en die reg, insluitende Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case (1985), wat die basis vorm van die 1990 rolprent Reversal of Fortune; Chutzpah (1991); Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case (1996); The Case for Israel (2003); Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights (2004); en The Case for Peace (2005). Sy twee mees onlangse werke wat in 2018 gepubliseer is, is: The Case Against Impeaching Trump en The Case Against BDS: Why Singling Out Israel for Boycott is Anti-Semitic.
Vroeë lewe
Dershowitz is op 1 September 1938 in Williamsburg, Brooklyn gebore as die seun van Claire (née Ringel) en Harry Dershowitz, 'n Ortodoks-joodse paartjie. Hy het grootgeword in Borough Park, Brooklyn.Dershowitz, Alan M. Chutzpah. Touchstone Books, 1992, bl. 35, 41. Sy vader was in die 1960's 'n stigter van, en president, van die Jong Israel Sinagoge en het op die raad van direkteure van die Etz Chaim Skool in Borough Park gedien. Hy was gedurende sy aftrede die mede-eienaar van die Manhattan-gebaseerde Merit Sales Company.Smith, Dinitia. "Trying to save Leona" , New York magazine, 12 Maart 1990, bl. 28–35. Dershowitz se eerste werk was in 1952 as veertienjarige aan 'n delifabriek aan Manhattan se Lower East Side.Van Riper, Tom.
Opvoeding
Dershowitz het die Yeshiva-universiteit Hoërskool, 'n onafhanklike seuns prep school wat deur die Yeshiva-universiteit besit word, in Manhattan, New York Stad bygewoon waar hy op die basketbalspan gespeel het. Hy was 'n rebelse student, en is dikwels deur sy onderwysers gekritiseer. Hy het later gese dat sy onderwysers hom aangeraai het om iets as loopbaan te kies wat " 'n groot smoel en geen brein benodig ... derhalwe het ek 'n prokureur geword". Nadat hy klaargemaak het met hoërskool het hy Brooklyn Kollege bygewoon en sy A.B. in 1959 ontvang met politieke wetenskap as hoofvak. Hierna het hy Yale se regskool bygewoon waar hy hoofredakteur was van die Yale Law Journal, en eerste in sy klas gestaan het met 'n Baccalaureus Legum (LL.B.) graad in 1962.Dershowitz, Alan. "Biographical Statement" . AlanDershowitz.com, besoek op 20 November 2010.
Sien ook "Alan M. Dershowitz" , Harvard Law School, besoek op 20 November 2010. Hy was 'n lid van 'n konserwatiewe joodse minyan aan Harvard Hillel, maar is egter 'n selfbeskryfde sekulêre jood.
Regs- en onderwysloopbaan
duimnael|Na regskool het Dershowitz vir regter David L. Bazelon geklerk, wat hy as een van sy grootste mentors beskryf.
Nadat hy toegelaat is tot die balie het Dershowitz as regsklerk vir David L. Bazelon, die hoofregter van die Verenigde State se Appèlhof vir die distrik van Columbia, gedien. Dershowitz het Bazelon as 'n invloedryke mentor beskryf. Hy het gesê: "Bazelon was meteens my beste en slegste baas ... Hy het my tot op die been gewerk; hy het nie gehuiwer om om 02:00 die oggend te bel nie. Hy het my alles geleer - hoe om 'n burgerlike libertyn te wees, 'n mensch. Hy was iets in die middel van 'n slawemeester en 'n vaderfiguur." Gedurende die termyn van 1963–1964 was hy 'n regsklerk vir Hooggeregshof regter Arthur Goldberg.
Hy het aan Tom Van Riper van Forbes tydskrif gesê dat om 'n klerkskap by die Hooggeregshof van Amerika te kry waarskynlik sy tweede groot geluk was. Sy eerste was op die ouderdom van 14 of 15, toe 'n kampberader vir hom gesê het dat hy slim is, maar dat sy kop 'n bietjie anders werk. Hy het in 1964 by die fakulteit van Harvard regskool aangesluit as assistent-professor, en is in 1967 op 28-jarige ouderdom 'n hoogleraar of volle professor gemaak, wat hom destyds die jongste volle regsprofessor in die geskiedenis van die skool gemaak het.Spero, Josh. "No stranger to controversy, Dershowitz remains unapologetic" , The Times, 14 Maart 2006. Hy is in 1993 as die Felix Frankfurter professor in die regte aangestel. Dershowitz het in Desember 2013 sy onderrig aktiwiteite aan Harvard se regskool gestaak. Hy is 'n buitengewone senior genoot aan die Gatestone Instituut.
Dershowitz het tydens sy termyn by Harvard sy regspraktyk in beide straf- en siviele reg gehandhaaf. Sy kliënte het hoëprofiel figure soos Patty Hearst, Harry Reems, Leona Helmsley, Jim Bakker, Mike Tyson, Michael Milken, O.J. Simpson en Kirtanananda Swami ingesluit.
Kritiek van die American Civil Liberties Union
In Junie 2018 het Dershowitz 'n opiniestuk geskryf waarin hy American Civil Liberties Union kritiseer, en waarin hy beweer dat dit 'n organisasie geword het wat toegewy is aan die bevordering van linkse beleidsdoelstellings en die marginalisering van konserwatiewes en politici in die sentrum. Hy het geskryf, "Die skuif van die ACLU na die harde links weerspieël 'n nog gevaarliker en meer algemene neiging in die Verenigde State: die regterkant beweeg verder regs; die linkerkant beweeg verder links; en die sentrum krimp ... Die ACLU se skuif van die neutrale beskermer van burgerlike vryhede na 'n partydige voorstander van harde linkse politieke beleidsrigtings en -standpunte is 'n simptoom en gevolg van hierdie verandering."
Werke
1982: The Best Defense. .
1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. .
1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. .
1991: Chutzpah. .
1992: Contrary to Popular Opinion. .
1994: The Advocate's Devil (fiction). .
1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. .
1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. .
1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. .
1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. .
1999: Just Revenge (fiction). .
2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. Warner Books. .
2001: Letters to a Young Lawyer. Basic Books. .
2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. Oxford University Press. .
2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. Yale University Press. .
2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. Little Brown. .
2003: The Case for Israel. John Wiley & Sons.
2003: America Declares Independence. John Wiley & Sons. .
2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. Warner Books. .
2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. .
2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. John Wiley & Sons. ; ;.
2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. W.W. Norton & Company. .
2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. .
2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. .
2008: Is There a Right to Remain Silent?: Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. .
2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. .
2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. .
2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. .
2010: The Trials of Zion. .
2013: Taking the Stand: My Life in the Law. .
2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. .
2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer (Jewish Encounters Series). .
2018: The Case Against Impeaching Trump. .
2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo.
Verwysings
Verdere leeswerk
Upham, S. Phineas (red.). Philosophers in Conversation: Interviews from the Harvard Review of Philosophy, Routledge, 2002, bl. 64–70.
Berkow, Ira. Court Vision: Unexpected Views on the Lure of Basketball, University of Nebraska Press, 2004, bl. 207–216.
Bruck, Connie, "Devil's Advocate: Alan Dershowitz's long, controversial career – and the accusations against him", The New Yorker, 5 & 12 Augustus 2019, bl. 32–47.
Dershowitz, Alan (red.). What Israel Means to Me: By 80 Prominent Writers, Performers, Scholars, Politicians, and Journalists, John Wiley & Sons, 2007, bl. 1–6.
Goldberg, Elizabeth Swanson. Beyond Terror: Gender, Narrative, Human Rights, Rutgers University Press, 2007, bl. 88–95, 101.
Dershowitz, Alan. "Echoes of 1938" in Helmreich, William B.; Rosenblum, Mark; Schimel, David. (reds.). The Jewish Condition: Challenges and Responses – 1938–2008, Transaction Publishers, 2008, bl. 39–44.
Norwood, Stephen H.; Pollack, Eunice G. (eds.). Encyclopedia of American Jewish History (Volume 1), ABC-CLIO, 2008, bl. 53–54.
Rejali, Darius. Torture and Democracy, Princeton University Press, 2009.
Ruttman, Larry. "From Avi the Bum and Ballplayer to Alan the Professor, Defender, and Civil Libertarian." In American Jews and America's Game: Voices of a Growing Legacy in Baseball, University of Nebraska Press, 2013, bl. 79–90. Hierdie hoofstuk in Ruttman se boek, wat gebaseer is op 'n onderhoud op 24 November 2009 met Dershowitz, bespreek Dershowitz se Amerikaanse-, Joodse-, bofbal- en lewensondervinding van sy jeug tot die teenswoordige tyd.
Eksterne skakels
Amptelike persoonlike webwerf
Alan M. Dershowitz biografie—Harvard Regskool
Kategorie:Geboortes in 1938
Kategorie:Amerikaners
Kategorie:Lewende mense
what areas of law does alan dershowitz specialize in | Answer: American constitutional and criminal law | megawika-af |
Alan Dershowitz
Alan Morton Dershowitz (1 September 1938) is 'n Amerikaanse prokureur en akademikus. Hy is 'n kenner van Amerikaanse grondwetlike- en strafreg. Hy is ook al beskryf as 'n gerekende kenner van burgerlike vryhede. Tog, word die stelling deur die Amerikaanse nuus- en opiniewebwerf Townhall se Beth Baumann in twyfel getrek waar sy skryf: "Dershowitz is 'n liberalis. Hy is oop en eerlik daaroor. Ons weet dat dit die geval is. Dit is waarom daar so 'n oproer gemaak is toe hy deel was van president Donald Trump se verdedigingspan tydens die aanklag teen hom in die Huis van Verteenwoordigers en Senaat .... hierdie soort kommentaar lewer soveel vrae. Demokrate is vinnig om te sê dat 'n vrou die reg het om te kies of sy 'n aborsie wil hê of nie. Hulle maak gereeld gebruik van die frase 'my liggaam, my keuse.' Waarom is die uitgangspunt in orde as dit by aborsie kom, maar as iemand besluit om 'n entstof te verwerp, moet dit deur die regering voorgeskryf en afgedwing word? Sommige mense verwerp entstowwe om godsdienstige redes. Ander vertrou nie Big Pharma nie. En dan is daar diegene wat allergiese reaksies op verskillende entstowwe het. Nie alles is so swart en wit soos Dershowitz dit wil laat lyk nie. Dit is vreesaanjaend om te dink dat ons gedwing kan word om iets teen ons wil te doen. Wat Dershowitz sê, bevestig sommige van die vermoedens wat konserwatiewes deur die jare [oor hom] gehad het .... [(you know, when they tell us we're wearing our tinfoil hats).]".https://townhall.com/tipsheet/bethbaumann/2020/05/19/watch-alan-dershowitz-makes-the-case-for-government-mandated-coronavirus-vaccine-n2569134 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020 https://www.washingtonexaminer.com/news/power-to-plunge-a-needle-into-your-arm-dershowitz-says-forced-vaccinations-are-constitutional Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020https://townhall.com/tipsheet/leahbarkoukis/2020/05/19/crenshaw-explains-why-reopening-has-polarized-americans-n2569060 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
Hy het sy onderwysloopbaan begin by Harvard Regskool waar hy in 1967 op die ouderdom van 28 die jongste regsprofessor in die instelling se geskiedenis geword het. Hy het vanaf 1993 tot sy aftrede in Desember 2013 die Felix Frankfurter professoraat aan die regskool gehou. Dershowitz is 'n gereelde mediabydraer, politiese kommentator en regsanalis. Hy is ook 'n prominente stem op die Arabies–Israeliese konflik en het reeds verskeie boeke oor die onderwerp geskryf.
Dershowitz was betrokke in verskeie hoëprofiel regsake. Hy het as 'n strafreg-appèlprokureur 13 van die 15 moord- en poging tot moordsake gewen waarby hy betrokke was, en het 'n aantal glanspersoonlikhede verteenwoordig, insluitende Mike Tyson, Patty Hearst, en Jim Bakker. Sy mees noemenswaardige sake sluit die suksesvolle appèl van Claus von Bülow se 1982 skuldigbevinding vir die poging tot moord op sy vrou, Sunny von Bülow, en die 1995 moordverhoor van O. J. Simpson, in, waarin hy as 'n appèladviseur gedien het op die "regsdroomspan" saam met Johnnie Cochran en F. Lee Bailey.
Dershowitz is die skrywer van verskeie boeke oor politiek en die reg, insluitende Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case (1985), wat die basis vorm van die 1990 rolprent Reversal of Fortune; Chutzpah (1991); Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case (1996); The Case for Israel (2003); Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights (2004); en The Case for Peace (2005). Sy twee mees onlangse werke wat in 2018 gepubliseer is, is: The Case Against Impeaching Trump en The Case Against BDS: Why Singling Out Israel for Boycott is Anti-Semitic.
Vroeë lewe
Dershowitz is op 1 September 1938 in Williamsburg, Brooklyn gebore as die seun van Claire (née Ringel) en Harry Dershowitz, 'n Ortodoks-joodse paartjie. Hy het grootgeword in Borough Park, Brooklyn.Dershowitz, Alan M. Chutzpah. Touchstone Books, 1992, bl. 35, 41. Sy vader was in die 1960's 'n stigter van, en president, van die Jong Israel Sinagoge en het op die raad van direkteure van die Etz Chaim Skool in Borough Park gedien. Hy was gedurende sy aftrede die mede-eienaar van die Manhattan-gebaseerde Merit Sales Company.Smith, Dinitia. "Trying to save Leona" , New York magazine, 12 Maart 1990, bl. 28–35. Dershowitz se eerste werk was in 1952 as veertienjarige aan 'n delifabriek aan Manhattan se Lower East Side.Van Riper, Tom.
Opvoeding
Dershowitz het die Yeshiva-universiteit Hoërskool, 'n onafhanklike seuns prep school wat deur die Yeshiva-universiteit besit word, in Manhattan, New York Stad bygewoon waar hy op die basketbalspan gespeel het. Hy was 'n rebelse student, en is dikwels deur sy onderwysers gekritiseer. Hy het later gese dat sy onderwysers hom aangeraai het om iets as loopbaan te kies wat " 'n groot smoel en geen brein benodig ... derhalwe het ek 'n prokureur geword". Nadat hy klaargemaak het met hoërskool het hy Brooklyn Kollege bygewoon en sy A.B. in 1959 ontvang met politieke wetenskap as hoofvak. Hierna het hy Yale se regskool bygewoon waar hy hoofredakteur was van die Yale Law Journal, en eerste in sy klas gestaan het met 'n Baccalaureus Legum (LL.B.) graad in 1962.Dershowitz, Alan. "Biographical Statement" . AlanDershowitz.com, besoek op 20 November 2010.
Sien ook "Alan M. Dershowitz" , Harvard Law School, besoek op 20 November 2010. Hy was 'n lid van 'n konserwatiewe joodse minyan aan Harvard Hillel, maar is egter 'n selfbeskryfde sekulêre jood.
Regs- en onderwysloopbaan
duimnael|Na regskool het Dershowitz vir regter David L. Bazelon geklerk, wat hy as een van sy grootste mentors beskryf.
Nadat hy toegelaat is tot die balie het Dershowitz as regsklerk vir David L. Bazelon, die hoofregter van die Verenigde State se Appèlhof vir die distrik van Columbia, gedien. Dershowitz het Bazelon as 'n invloedryke mentor beskryf. Hy het gesê: "Bazelon was meteens my beste en slegste baas ... Hy het my tot op die been gewerk; hy het nie gehuiwer om om 02:00 die oggend te bel nie. Hy het my alles geleer - hoe om 'n burgerlike libertyn te wees, 'n mensch. Hy was iets in die middel van 'n slawemeester en 'n vaderfiguur." Gedurende die termyn van 1963–1964 was hy 'n regsklerk vir Hooggeregshof regter Arthur Goldberg.
Hy het aan Tom Van Riper van Forbes tydskrif gesê dat om 'n klerkskap by die Hooggeregshof van Amerika te kry waarskynlik sy tweede groot geluk was. Sy eerste was op die ouderdom van 14 of 15, toe 'n kampberader vir hom gesê het dat hy slim is, maar dat sy kop 'n bietjie anders werk. Hy het in 1964 by die fakulteit van Harvard regskool aangesluit as assistent-professor, en is in 1967 op 28-jarige ouderdom 'n hoogleraar of volle professor gemaak, wat hom destyds die jongste volle regsprofessor in die geskiedenis van die skool gemaak het.Spero, Josh. "No stranger to controversy, Dershowitz remains unapologetic" , The Times, 14 Maart 2006. Hy is in 1993 as die Felix Frankfurter professor in die regte aangestel. Dershowitz het in Desember 2013 sy onderrig aktiwiteite aan Harvard se regskool gestaak. Hy is 'n buitengewone senior genoot aan die Gatestone Instituut.
Dershowitz het tydens sy termyn by Harvard sy regspraktyk in beide straf- en siviele reg gehandhaaf. Sy kliënte het hoëprofiel figure soos Patty Hearst, Harry Reems, Leona Helmsley, Jim Bakker, Mike Tyson, Michael Milken, O.J. Simpson en Kirtanananda Swami ingesluit.
Kritiek van die American Civil Liberties Union
In Junie 2018 het Dershowitz 'n opiniestuk geskryf waarin hy American Civil Liberties Union kritiseer, en waarin hy beweer dat dit 'n organisasie geword het wat toegewy is aan die bevordering van linkse beleidsdoelstellings en die marginalisering van konserwatiewes en politici in die sentrum. Hy het geskryf, "Die skuif van die ACLU na die harde links weerspieël 'n nog gevaarliker en meer algemene neiging in die Verenigde State: die regterkant beweeg verder regs; die linkerkant beweeg verder links; en die sentrum krimp ... Die ACLU se skuif van die neutrale beskermer van burgerlike vryhede na 'n partydige voorstander van harde linkse politieke beleidsrigtings en -standpunte is 'n simptoom en gevolg van hierdie verandering."
Werke
1982: The Best Defense. .
1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. .
1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. .
1991: Chutzpah. .
1992: Contrary to Popular Opinion. .
1994: The Advocate's Devil (fiction). .
1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. .
1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. .
1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. .
1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. .
1999: Just Revenge (fiction). .
2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. Warner Books. .
2001: Letters to a Young Lawyer. Basic Books. .
2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. Oxford University Press. .
2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. Yale University Press. .
2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. Little Brown. .
2003: The Case for Israel. John Wiley & Sons.
2003: America Declares Independence. John Wiley & Sons. .
2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. Warner Books. .
2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. .
2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. John Wiley & Sons. ; ;.
2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. W.W. Norton & Company. .
2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. .
2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. .
2008: Is There a Right to Remain Silent?: Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. .
2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. .
2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. .
2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. .
2010: The Trials of Zion. .
2013: Taking the Stand: My Life in the Law. .
2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. .
2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer (Jewish Encounters Series). .
2018: The Case Against Impeaching Trump. .
2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo.
Verwysings
Verdere leeswerk
Upham, S. Phineas (red.). Philosophers in Conversation: Interviews from the Harvard Review of Philosophy, Routledge, 2002, bl. 64–70.
Berkow, Ira. Court Vision: Unexpected Views on the Lure of Basketball, University of Nebraska Press, 2004, bl. 207–216.
Bruck, Connie, "Devil's Advocate: Alan Dershowitz's long, controversial career – and the accusations against him", The New Yorker, 5 & 12 Augustus 2019, bl. 32–47.
Dershowitz, Alan (red.). What Israel Means to Me: By 80 Prominent Writers, Performers, Scholars, Politicians, and Journalists, John Wiley & Sons, 2007, bl. 1–6.
Goldberg, Elizabeth Swanson. Beyond Terror: Gender, Narrative, Human Rights, Rutgers University Press, 2007, bl. 88–95, 101.
Dershowitz, Alan. "Echoes of 1938" in Helmreich, William B.; Rosenblum, Mark; Schimel, David. (reds.). The Jewish Condition: Challenges and Responses – 1938–2008, Transaction Publishers, 2008, bl. 39–44.
Norwood, Stephen H.; Pollack, Eunice G. (eds.). Encyclopedia of American Jewish History (Volume 1), ABC-CLIO, 2008, bl. 53–54.
Rejali, Darius. Torture and Democracy, Princeton University Press, 2009.
Ruttman, Larry. "From Avi the Bum and Ballplayer to Alan the Professor, Defender, and Civil Libertarian." In American Jews and America's Game: Voices of a Growing Legacy in Baseball, University of Nebraska Press, 2013, bl. 79–90. Hierdie hoofstuk in Ruttman se boek, wat gebaseer is op 'n onderhoud op 24 November 2009 met Dershowitz, bespreek Dershowitz se Amerikaanse-, Joodse-, bofbal- en lewensondervinding van sy jeug tot die teenswoordige tyd.
Eksterne skakels
Amptelike persoonlike webwerf
Alan M. Dershowitz biografie—Harvard Regskool
Kategorie:Geboortes in 1938
Kategorie:Amerikaners
Kategorie:Lewende mense
when did alan dershowitz become a lawyer | Answer: September 1 , 1938 | megawika-af |
Alan Dershowitz
Alan Morton Dershowitz (1 September 1938) is 'n Amerikaanse prokureur en akademikus. Hy is 'n kenner van Amerikaanse grondwetlike- en strafreg. Hy is ook al beskryf as 'n gerekende kenner van burgerlike vryhede. Tog, word die stelling deur die Amerikaanse nuus- en opiniewebwerf Townhall se Beth Baumann in twyfel getrek waar sy skryf: "Dershowitz is 'n liberalis. Hy is oop en eerlik daaroor. Ons weet dat dit die geval is. Dit is waarom daar so 'n oproer gemaak is toe hy deel was van president Donald Trump se verdedigingspan tydens die aanklag teen hom in die Huis van Verteenwoordigers en Senaat .... hierdie soort kommentaar lewer soveel vrae. Demokrate is vinnig om te sê dat 'n vrou die reg het om te kies of sy 'n aborsie wil hê of nie. Hulle maak gereeld gebruik van die frase 'my liggaam, my keuse.' Waarom is die uitgangspunt in orde as dit by aborsie kom, maar as iemand besluit om 'n entstof te verwerp, moet dit deur die regering voorgeskryf en afgedwing word? Sommige mense verwerp entstowwe om godsdienstige redes. Ander vertrou nie Big Pharma nie. En dan is daar diegene wat allergiese reaksies op verskillende entstowwe het. Nie alles is so swart en wit soos Dershowitz dit wil laat lyk nie. Dit is vreesaanjaend om te dink dat ons gedwing kan word om iets teen ons wil te doen. Wat Dershowitz sê, bevestig sommige van die vermoedens wat konserwatiewes deur die jare [oor hom] gehad het .... [(you know, when they tell us we're wearing our tinfoil hats).]".https://townhall.com/tipsheet/bethbaumann/2020/05/19/watch-alan-dershowitz-makes-the-case-for-government-mandated-coronavirus-vaccine-n2569134 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020 https://www.washingtonexaminer.com/news/power-to-plunge-a-needle-into-your-arm-dershowitz-says-forced-vaccinations-are-constitutional Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020https://townhall.com/tipsheet/leahbarkoukis/2020/05/19/crenshaw-explains-why-reopening-has-polarized-americans-n2569060 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
Hy het sy onderwysloopbaan begin by Harvard Regskool waar hy in 1967 op die ouderdom van 28 die jongste regsprofessor in die instelling se geskiedenis geword het. Hy het vanaf 1993 tot sy aftrede in Desember 2013 die Felix Frankfurter professoraat aan die regskool gehou. Dershowitz is 'n gereelde mediabydraer, politiese kommentator en regsanalis. Hy is ook 'n prominente stem op die Arabies–Israeliese konflik en het reeds verskeie boeke oor die onderwerp geskryf.
Dershowitz was betrokke in verskeie hoëprofiel regsake. Hy het as 'n strafreg-appèlprokureur 13 van die 15 moord- en poging tot moordsake gewen waarby hy betrokke was, en het 'n aantal glanspersoonlikhede verteenwoordig, insluitende Mike Tyson, Patty Hearst, en Jim Bakker. Sy mees noemenswaardige sake sluit die suksesvolle appèl van Claus von Bülow se 1982 skuldigbevinding vir die poging tot moord op sy vrou, Sunny von Bülow, en die 1995 moordverhoor van O. J. Simpson, in, waarin hy as 'n appèladviseur gedien het op die "regsdroomspan" saam met Johnnie Cochran en F. Lee Bailey.
Dershowitz is die skrywer van verskeie boeke oor politiek en die reg, insluitende Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case (1985), wat die basis vorm van die 1990 rolprent Reversal of Fortune; Chutzpah (1991); Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case (1996); The Case for Israel (2003); Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights (2004); en The Case for Peace (2005). Sy twee mees onlangse werke wat in 2018 gepubliseer is, is: The Case Against Impeaching Trump en The Case Against BDS: Why Singling Out Israel for Boycott is Anti-Semitic.
Vroeë lewe
Dershowitz is op 1 September 1938 in Williamsburg, Brooklyn gebore as die seun van Claire (née Ringel) en Harry Dershowitz, 'n Ortodoks-joodse paartjie. Hy het grootgeword in Borough Park, Brooklyn.Dershowitz, Alan M. Chutzpah. Touchstone Books, 1992, bl. 35, 41. Sy vader was in die 1960's 'n stigter van, en president, van die Jong Israel Sinagoge en het op die raad van direkteure van die Etz Chaim Skool in Borough Park gedien. Hy was gedurende sy aftrede die mede-eienaar van die Manhattan-gebaseerde Merit Sales Company.Smith, Dinitia. "Trying to save Leona" , New York magazine, 12 Maart 1990, bl. 28–35. Dershowitz se eerste werk was in 1952 as veertienjarige aan 'n delifabriek aan Manhattan se Lower East Side.Van Riper, Tom.
Opvoeding
Dershowitz het die Yeshiva-universiteit Hoërskool, 'n onafhanklike seuns prep school wat deur die Yeshiva-universiteit besit word, in Manhattan, New York Stad bygewoon waar hy op die basketbalspan gespeel het. Hy was 'n rebelse student, en is dikwels deur sy onderwysers gekritiseer. Hy het later gese dat sy onderwysers hom aangeraai het om iets as loopbaan te kies wat " 'n groot smoel en geen brein benodig ... derhalwe het ek 'n prokureur geword". Nadat hy klaargemaak het met hoërskool het hy Brooklyn Kollege bygewoon en sy A.B. in 1959 ontvang met politieke wetenskap as hoofvak. Hierna het hy Yale se regskool bygewoon waar hy hoofredakteur was van die Yale Law Journal, en eerste in sy klas gestaan het met 'n Baccalaureus Legum (LL.B.) graad in 1962.Dershowitz, Alan. "Biographical Statement" . AlanDershowitz.com, besoek op 20 November 2010.
Sien ook "Alan M. Dershowitz" , Harvard Law School, besoek op 20 November 2010. Hy was 'n lid van 'n konserwatiewe joodse minyan aan Harvard Hillel, maar is egter 'n selfbeskryfde sekulêre jood.
Regs- en onderwysloopbaan
duimnael|Na regskool het Dershowitz vir regter David L. Bazelon geklerk, wat hy as een van sy grootste mentors beskryf.
Nadat hy toegelaat is tot die balie het Dershowitz as regsklerk vir David L. Bazelon, die hoofregter van die Verenigde State se Appèlhof vir die distrik van Columbia, gedien. Dershowitz het Bazelon as 'n invloedryke mentor beskryf. Hy het gesê: "Bazelon was meteens my beste en slegste baas ... Hy het my tot op die been gewerk; hy het nie gehuiwer om om 02:00 die oggend te bel nie. Hy het my alles geleer - hoe om 'n burgerlike libertyn te wees, 'n mensch. Hy was iets in die middel van 'n slawemeester en 'n vaderfiguur." Gedurende die termyn van 1963–1964 was hy 'n regsklerk vir Hooggeregshof regter Arthur Goldberg.
Hy het aan Tom Van Riper van Forbes tydskrif gesê dat om 'n klerkskap by die Hooggeregshof van Amerika te kry waarskynlik sy tweede groot geluk was. Sy eerste was op die ouderdom van 14 of 15, toe 'n kampberader vir hom gesê het dat hy slim is, maar dat sy kop 'n bietjie anders werk. Hy het in 1964 by die fakulteit van Harvard regskool aangesluit as assistent-professor, en is in 1967 op 28-jarige ouderdom 'n hoogleraar of volle professor gemaak, wat hom destyds die jongste volle regsprofessor in die geskiedenis van die skool gemaak het.Spero, Josh. "No stranger to controversy, Dershowitz remains unapologetic" , The Times, 14 Maart 2006. Hy is in 1993 as die Felix Frankfurter professor in die regte aangestel. Dershowitz het in Desember 2013 sy onderrig aktiwiteite aan Harvard se regskool gestaak. Hy is 'n buitengewone senior genoot aan die Gatestone Instituut.
Dershowitz het tydens sy termyn by Harvard sy regspraktyk in beide straf- en siviele reg gehandhaaf. Sy kliënte het hoëprofiel figure soos Patty Hearst, Harry Reems, Leona Helmsley, Jim Bakker, Mike Tyson, Michael Milken, O.J. Simpson en Kirtanananda Swami ingesluit.
Kritiek van die American Civil Liberties Union
In Junie 2018 het Dershowitz 'n opiniestuk geskryf waarin hy American Civil Liberties Union kritiseer, en waarin hy beweer dat dit 'n organisasie geword het wat toegewy is aan die bevordering van linkse beleidsdoelstellings en die marginalisering van konserwatiewes en politici in die sentrum. Hy het geskryf, "Die skuif van die ACLU na die harde links weerspieël 'n nog gevaarliker en meer algemene neiging in die Verenigde State: die regterkant beweeg verder regs; die linkerkant beweeg verder links; en die sentrum krimp ... Die ACLU se skuif van die neutrale beskermer van burgerlike vryhede na 'n partydige voorstander van harde linkse politieke beleidsrigtings en -standpunte is 'n simptoom en gevolg van hierdie verandering."
Werke
1982: The Best Defense. .
1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. .
1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. .
1991: Chutzpah. .
1992: Contrary to Popular Opinion. .
1994: The Advocate's Devil (fiction). .
1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. .
1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. .
1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. .
1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. .
1999: Just Revenge (fiction). .
2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. Warner Books. .
2001: Letters to a Young Lawyer. Basic Books. .
2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. Oxford University Press. .
2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. Yale University Press. .
2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. Little Brown. .
2003: The Case for Israel. John Wiley & Sons.
2003: America Declares Independence. John Wiley & Sons. .
2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. Warner Books. .
2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. .
2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. John Wiley & Sons. ; ;.
2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. W.W. Norton & Company. .
2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. .
2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. .
2008: Is There a Right to Remain Silent?: Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. .
2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. .
2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. .
2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. .
2010: The Trials of Zion. .
2013: Taking the Stand: My Life in the Law. .
2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. .
2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer (Jewish Encounters Series). .
2018: The Case Against Impeaching Trump. .
2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo.
Verwysings
Verdere leeswerk
Upham, S. Phineas (red.). Philosophers in Conversation: Interviews from the Harvard Review of Philosophy, Routledge, 2002, bl. 64–70.
Berkow, Ira. Court Vision: Unexpected Views on the Lure of Basketball, University of Nebraska Press, 2004, bl. 207–216.
Bruck, Connie, "Devil's Advocate: Alan Dershowitz's long, controversial career – and the accusations against him", The New Yorker, 5 & 12 Augustus 2019, bl. 32–47.
Dershowitz, Alan (red.). What Israel Means to Me: By 80 Prominent Writers, Performers, Scholars, Politicians, and Journalists, John Wiley & Sons, 2007, bl. 1–6.
Goldberg, Elizabeth Swanson. Beyond Terror: Gender, Narrative, Human Rights, Rutgers University Press, 2007, bl. 88–95, 101.
Dershowitz, Alan. "Echoes of 1938" in Helmreich, William B.; Rosenblum, Mark; Schimel, David. (reds.). The Jewish Condition: Challenges and Responses – 1938–2008, Transaction Publishers, 2008, bl. 39–44.
Norwood, Stephen H.; Pollack, Eunice G. (eds.). Encyclopedia of American Jewish History (Volume 1), ABC-CLIO, 2008, bl. 53–54.
Rejali, Darius. Torture and Democracy, Princeton University Press, 2009.
Ruttman, Larry. "From Avi the Bum and Ballplayer to Alan the Professor, Defender, and Civil Libertarian." In American Jews and America's Game: Voices of a Growing Legacy in Baseball, University of Nebraska Press, 2013, bl. 79–90. Hierdie hoofstuk in Ruttman se boek, wat gebaseer is op 'n onderhoud op 24 November 2009 met Dershowitz, bespreek Dershowitz se Amerikaanse-, Joodse-, bofbal- en lewensondervinding van sy jeug tot die teenswoordige tyd.
Eksterne skakels
Amptelike persoonlike webwerf
Alan M. Dershowitz biografie—Harvard Regskool
Kategorie:Geboortes in 1938
Kategorie:Amerikaners
Kategorie:Lewende mense
what area of law is alan dershowitz an expert on | Answer: criminal law | megawika-af |