Search is not available for this dataset
id
int64 1
1.26M
| row_id
stringlengths 5
11
| filename
stringlengths 7
11
| has_table
int64 0
1
| has_list
int64 0
1
| header
stringlengths 1
3.27k
| place
stringlengths 9
9
| section
stringlengths 0
3.37M
| predicted_section
stringclasses 6
values | diplomatiki
stringclasses 3
values | titlos
stringlengths 10
443
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
226,020 | row_226020 | paper_10 | 1 | 0 | Discussion | 0.93-0.98 | /T\_he data of this study provide a useful set of VEGF and PlGF reference values in midpregnancy amniotic /fluid. Furthermore, the present report investigates associations among established risk factors for adverse pregnancy outcomes and concentrations of second trimester amniotic /fluid VEGF and PlGF in normal pregnancies.
Furthermore, our data suggest a positive correlation between amniotic /fluid PlGF concentrations and neonatal birthweight. Some investigators have reported lower PlGF levels in women who did not experience preeclampsia, but delivered smallfor-gestational-age infants [2,22]. However, in normotensive
More speci/fically, our /findings indicate that second trimester amniotic /fluid concentrations of both VEGF and PlGF increase with increasing gestational age. Studies investigating maternal circulating angiogenic markers at di/fferent gestational weeks have noted a rise in PlGF levels at midpregnancy [2,15]. Similarly, amniotic /fluid PlGF concentrations were found to be signi/ficantly higher in midtrimester pregnancy than at term [16]. On the other hand, placental VEGF expression as well as amniotic /fluid VEGF concentrations reportedly decline as pregnancy advances [20]. Overall, both angiogenic factors increase between the /first and second trimesters, consistent with an increased level of angiogenesis as the placenta develops [21].
Table I. Maternal, gestational and neonatal characteristics of the study population.
| | Mean ± SD/median (range) |
|------------------------------------------------------------|----------------------------|
| Maternal age (years) | 37 (21-50) |
| Maternal weight (kg) | 63.78 ± 11.05 |
| Maternal height (m) | 1.66 ± 0.13 |
| BMI (kg/m 2 ) | 22.9 (16.0-41.2) |
| Gestational age at amniocentesis (weeks) | 17.56 (14.72-25) |
| Gestational age at delivery (weeks) | 38.53 (37.0-41.0) |
| Birth weight (g) | 3220.39 ± 301.8 |
| Customized centile | 40 (11-90) |
| BMI (categorical) N (%) | |
| Underweight | 6 (2.9) |
| Normal | 143 (69.4) |
| Overweight | 47 (22.8) |
| Obese | 10 (4.9) |
| Ethnicity N (%) | |
| Greek | 199 (96.6) |
| Other | 7 (3.4) |
| Parity N %) | |
| First | 93 (45.1) |
| Other | 113 (54.9) |
| Gender (N%) | |
| Male | 112 (54.4) |
| Female | 94 (45.6) |
| Mode of Delivery N (%) | |
| Vaginal | 93 (45.1) |
| Cesarean section | 113 (54.9) |
| Smoking N (%) | |
| Never smoked | 141 (68.5) |
| Ex-Smoker | 47 (22.8) |
| Smoking before/during pregnancy (<10 cigarettes per day) | 5 (3.4) |
| Smoking before/during pregnancy (>10 cigarettes per day) | 13 (6.3) |
Figure 1. Distribution of second trimester amniotic /fluid vascular endothelial growth factor (VEGF) concentrations.
pregnancies, antiangiogenic maternal serum pro/file at delivery did not appear to be associated with neonatal weight percentile [13]. /T\_he authors speculate that maternal angiogenic alterations at the level observed in otherwise uncomplicated pregnancies may have little e/ffect on perinatal health [13].
Figure 2. Distribution of second trimester amniotic /fluid placental growth factor (PlGF) concentrations.
On the other hand, maternal and fetal PlGF levels are lower in IUGR, suggesting the formation of an antiangiogenic state [23]. In accordance, maternal and neonatal PlGF concentrations positively correlated with the infants' customized centiles in both IUGR and normal pregnancies in a previous study from our group [24]. Most recent preliminary data also suggest that decreased concentrations of PlGF in maternal circulation may di/fferentiate IUGR due to placental insu/fficiency from constitutionally small fetuses [25]. Nevertheless, our results possibly suggest that not only maternal, but also midpregnancy amniotic /fluid PlGF levels may be a good indicator of neonatal birth weight.
Overall, studies that have examined the association between maternal pre-pregnancy BMI/weight and angiogenic markers have found inverse relations, although /findings have not been consistent [13,15,26]. Given that high BMI is a risk factor for preeclampsia [27], the relationship among angiogenic markers, BMI and pregnancy outcome requires further investigation.
Moreover, our data suggest that midpregnancy amniotic /fluid VEGF and PlGF levels are independent of maternal BMI and age, parity, race, smoking, delivery mode and fetal gender.
Maternal age and parity with respect to angiogenic markers have been examined in a few studies. Associations between maternal age and /first-trimester levels of PlGF have been inconsistent [28], whereas for levels at delivery a recent report demonstrated that in normotensive pregnancies, increasing maternal age is associated with a more antiangiogenic pro/file, including lower PlGF concentrations [13]. /T\_he authors suggest that a greater antiangiogenic pro/file with older maternal age may suggest a biological mechanism which mediates this preeclampsia risk factor [13]. Nevertheless, in line with our results, maternal age was not associated with maternal VEGF or PlGF concentrations at midpregnancy in a large recent study [15].
Nulliparity is the predominant independent risk factor for preeclampsia, but the mechanism of this association is unknown [29]. It has been suggested that increased secretion of circulating soluble fms-like tyrosine kinase (sFlt-1), an inhibitor of PlGF and VEGF in /first versus second pregnancies, may in part account for the increased risk of preeclampsia among nulliparous women [14]. /T\_he authors speculate that the relative antiangiogenic pro/file observed in nulliparous women may be responsible for the remarkable tendency of preeclampsia to occur in these women [14]. As far as maternal PlGF is concerned, lower concentrations have been demonstrated in nulliparous women, irrespective of gestational weeks at measurement [13,21,28], while Mijal et al did not observe a positive association between multiparity and maternal PlGF levels at midpregnancy [15].
Finally, di/fferences in angiogenic marker levels by race/ethnicity have been documented in a small number of reports [15].
Paradoxically, it has been noted that cigarette smoking reduces the risk of preeclampsia. /T\_his e/ffect has been veri/fied by a number of investigators [30] and it has been hypothesized that women who smoke during pregnancy may have a more favorable angiogenic pro/file than women who do not. Indeed PlGF levels measured anytime during pregnancy were higher among women who smoked during pregnancy compared with those who did not [15]. However, maternal smoking did not have any e/ffect on amniotic /fluid PlGF concentrations in the present study.
Advantages of the present study include the prospective collection of amniotic /fluid samples in a clearly de/fined population, the use of an uncomplicated pregnancy group and the exploration of little-studied characteristics.
In conclusion, our /findings suggest that in normal pregnancies, midpregnancy amniotic /fluid VEGF and PlGF concentrations increase with increasing gestational age. Furthermore, second trimester amniotic /fluid PlGF concentrations positively correlate with neonatal birth weight. Larger studies are needed to con/firm these /findings and their etiological implications, as well as further investigate their relevance for the short and long-term health of the mother and o/ffspring.
Declaration of Interest: /T\_he authors report no declarations of interest. | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Αγγειογενετικοί παράγοντες (αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας, πλακουντιακός αυξητικός παράγοντας) στο αμνιακό υγρό δευτέρου τριμήνου κύησης |
226,021 | row_226021 | paper_10 | 0 | 1 | References | 0.98-1.00 | - 1. Boutsikou T, Malamitsi-Puchner A, Economou E, Boutsikou M, Puchner KP, Hassiakos D. Soluble vascular endothelial growth factor receptor-1 in intrauterine growth restricted fetuses and neonates. Early Hum Dev 2006;82:235-239.
- 3. Redman CW, Sargent IL. Latest advances in understanding preeclampsia. Science 2005;308:1592-1594.
- 2. Romero R, Nien JK, Espinoza J, Todem D, Fu W, Chung H, Kusanovic JP, et al. A longitudinal study of angiogenic (placental growth factor) and anti-angiogenic (soluble endoglin and soluble vascular endothelial growth factor receptor-1) factors in normal pregnancy and patients destined to develop preeclampsia and deliver a small for gestational age neonate. J Matern Fetal Neonatal Med 2008;21:9-23.
- 4. Chaiworapongsa T, Romero R, Kim YM, Kim GJ, Kim MR, Espinoza J, Bujold E, et al. Plasma soluble vascular endothelial growth factor receptor-1 concentration is elevated prior to the clinical diagnosis of pre-eclampsia. J Matern Fetal Neonatal Med 2005;17:3-18.
- 6. Ahmed A, Dunk C, Ahmad S, Khaliq A. Regulation of placental vascular endothelial growth factor (VEGF) and placenta growth factor (PIGF) and soluble Flt-1 by oxygen-a review. Placenta 2000;21 Suppl A:S16-S24.
- 5. Koga K, Osuga Y, Yoshino O, Hirota Y, Ruimeng X, Hirata T, Takeda S, et al. Elevated serum soluble vascular endothelial growth factor receptor 1 (sVEGFR-1) levels in women with preeclampsia. J Clin Endocrinol Metab 2003;88:2348-2351.
- 7. Chaiworapongsa T, Romero R, Tarca A, Kusanovic JP, Mittal P, Kim SK, Gotsch F, et al. A subset of patients destined to develop spontaneous preterm labor has an abnormal angiogenic/anti-angiogenic pro/file in maternal plasma: evidence in support of pathophysiologic heterogeneity of preterm labor derived from a longitudinal study. J Matern Fetal Neonatal Med 2009;22:1122-1139.
- 8. Tranquilli AL, Giannubilo SR, Bezzeccheri V, Ciavattini A, Scagnoli C, Mazzanti L. Amniotic levels of nitric oxide and vascular endothelial growth factor in pregnancy with subsequent intrauterine fetal death. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2004;114:162-165.
- 9. Vuorela P, Hatva E, Lymboussaki A, Kaipainen A, Joukov V, Persico MG, Alitalo K, Halmesmäki E. Expression of vascular endothelial growth factor and placenta growth factor in human placenta. Biol Reprod 1997;56:489-494.
- 11. Ferrara N, Gerber HP, LeCouter J. /T\_he biology of VEGF and its receptors. Nat Med 2003;9:669-676.
- 10. Ong S, Lash G, Baker PN. Angiogenesis and placental growth in normal and compromised pregnancies. Baillieres Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2000;14:969-980.
- 12. Ziche M, Maglione D, Ribatti D, Morbidelli L, Lago CT, Battisti M, Paoletti I, et al. Placenta growth factor-1 is chemotactic, mitogenic, and angiogenic. Lab Invest 1997;76:517-531.
- 14. Wolf M, Shah A, Lam C, Martinez A, Smirnakis KV, Epstein FH, Taylor RN, et al. Circulating levels of the antiangiogenic marker sFLT-1 are increased in /first versus second pregnancies. Am J Obstet Gynecol 2005;193:16-22.
- 13. Sta/ff AC, Harsem NK, Braekke K, Hyer M, Hoover RN, Troisi R. Maternal, gestational and neonatal characteristics and maternal angiogenic factors in normotensive pregnancies. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2009;143:29-33.
- 15. Mijal RS, Holzman CB, Rana S, Karumanchi SA, Wang J, Sikorskii A. Midpregnancy levels of angiogenic markers in relation to maternal characteristics. Am J Obstet Gynecol 2011;204:244.e1-244.12.
- 17. Gardosi J, Chang A, Kalyan B, Sahota D, Symonds EM. Customised antenatal growth charts. Lancet 1992;339:283-287.
- 16. Seubert DE, Maymon E, Pacora P, Gervasi MT, Berry SM, Torry DS, Romero R. A study of the relationship between placenta growth factor and gestational age, parturition, rupture of membranes, and intrauterine infection. Am J Obstet Gynecol 2000;182:1633-1637.
- 18. American College of Obstetricians and Gynecologists. ACOG Practice Bulletin No. 33: Diagnosis and management of preeclampsia and eclampsia. Obstet Gynecol 2002;99:159-167.
- 20. Wathén KA, Stenman UH, Leinonen E, Andersson S, Vuorela P. Concentrations of vascular endothelial growth factor C and D in amniotic /fluid and maternal plasma. Acta Obstet Gynecol Scand 2009;88:629-634.
- 19. Division of Nutrition, Physical Activity and Obesity, National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion, Centers for Disease Control and Prevention. About BMI for Adults, 2009 (vol 2010). Available at: http://www.cdc.gov/healthyweight/assessing/bmi/ adult\_bmi/index.html.
- 21. Jackson MR, Carney EW, Lye SJ, Ritchie JW. Localization of two angiogenic growth factors (PDECGF and VEGF) in human placentae throughout gestation. Placenta 1994;15:341-353.
- 23. Wallner W, Sengenberger R, Strick R, Strissel PL, Meurer B, Beckmann MW, Schlembach D. Angiogenic growth factors in maternal and fetal serum in pregnancies complicated by intrauterine growth restriction. Clin Sci 2007;112:51-57.
- 22. Taylor RN, Grimwood J, Taylor RS, McMaster MT, Fisher SJ, North RA. Longitudinal serum concentrations of placental growth factor: evidence for abnormal placental angiogenesis in pathologic pregnancies. Am J Obstet Gynecol 2003;188:177-182.
- 24. Malamitsi-Puchner A, Boutsikou T, Economou E, Sarandakou A, Makrakis E, Hassiakos D, Creatsas G. Vascular endothelial growth factor and placenta growth factor in intrauterine growth-restricted fetuses and neonates. Mediators In/flamm 2005;2005:293-297.
- 26. Smith GC, Crossley JA, Aitken DA, Jenkins N, Lyall F, Cameron AD, Connor JM, Dobbie R. Circulating angiogenic factors in early pregnancy and the risk of preeclampsia, intrauterine growth restriction, spontaneous preterm birth, and stillbirth. Obstet Gynecol 2007;109:1316-1324.
- 25. Benton SJ, Hu Y, Xie F, Kupfer K, Lee SW, Magee LA, von Dadelszen P. Can placental growth factor in maternal circulation identify fetuses with placental intrauterine growth restriction? Am J Obstet Gynecol 2012;206:163.e1-163.e7.
- 27. Sibai B, Dekker G, Kupferminc M. Pre-eclampsia. Lancet 2005;365:785-799.
- 29. Odegård RA, Vatten LJ, Nilsen ST, Salvesen KA, Austgulen R. Risk factors and clinical manifestations of pre-eclampsia. BJOG 2000;107:1410-1416.
- 28. Law LW, Sahota DS, Chan LW, Chen M, Lau TK, Leung TY. E/ffect of long-term storage on placental growth factor and fms-like tyrosine kinase 1 measurements in samples from pregnant women. J Matern Fetal Neonatal Med 2010;23:1475-1480.
- 30. Hammoud AO, Bujold E, Sorokin Y, Schild C, Krapp M, Baumann P. Smoking in pregnancy revisited: /findings from a large population-based study. Am J Obstet Gynecol 2005;192:1856-62; discussion 1862. | β | Διδακτορικές Διατριβές | Αγγειογενετικοί παράγοντες (αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας, πλακουντιακός αυξητικός παράγοντας) στο αμνιακό υγρό δευτέρου τριμήνου κύησης |
590,113 | row_590113 | paper_1000 | 0 | 0 | E ΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ | 0.00-0.00 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,114 | row_590114 | paper_1000 | 0 | 0 | ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ | 0.00-0.00 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,115 | row_590115 | paper_1000 | 0 | 0 | ΚΑΡΔΙΑΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ : ΜΟΡΙΑΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΧΑΙΜΙΑ ΑΛΒΟΥΜΙΝΗΣ ( ΙΜΑ ) | 0.00-0.00 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,116 | row_590116 | paper_1000 | 0 | 0 | ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ | 0.00-0.00 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,117 | row_590117 | paper_1000 | 0 | 1 | KAZANH K ΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ | 0.00-0.04 | Ημερομηνία Κατάθεσης Αίτησης : 2/2/05 ( αρ . πρ . 5164)
Ημερομηνία Ορισμού Τριμελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής : 21/3/05 ( αρ . πρ . 7141)
Μέλη Συμβουλευτικής Επιτροπής :
- Α . Διονυσίου -Αστερίου Αναπλ Καθηγήτρια ( Επιβλέπων Μέλος )
- Χ . Νουνόπουλος Αναπλ Καθηγητής
- Ε . Γιαμαρέλλος -Μπουρμπούλης Αναπλ . Καθηγητής
Ημερομηνία Κατάθεσης Θέματος και Πρωτοκόλλου
: 1/8/05 ( αρ . πρ . 11667)
Ημερομηνία Κατάθεσης 1 ης Έκθεσης Προόδου : 30/10/06 ( αρ . πρ . 2133)
Ημερομηνία Κατάθεσης 2 ης Έκθεσης Προόδου : 5/12/07 ( Ημερομηνία Κατάθεσης 3 ης Έκθεσης Προόδου : 11/12/08 (
Ημερομηνία Κατάθεσης 4 ης Έκθεσης Προόδου
Ημερομηνία Ανάπτυξης Διδακτορικής Διατριβής : 10/7/2013
Πρόεδρος Ιατρικής Σχολής : Θ . Πελεγρίνης , Καθηγητής , Πρύτανης ΕΚΠΑ
Μέλη Επταμελούς Εξεταστικής Επιτροπής :
Αμαλία Διονυσίου -Αστερίου , Αναπλ . Καθηγήτρια ( Επιβλέπων Μέλος )
Χαράλαμπος Νουνόπουλος , Αναπλ . Καθηγητής
Ευάγγελος Γιαμαρέλλος -Μπουρμπούλης , Αναπλ . Καθηγητής
Τριανταφύλλου Αγγελική , Αναπλ . Καθηγήτρια
Νταλαμάνγκα Μαριάνα , Επικ .
Εύα Κασσή , Επικ . Καθηγήτρια
Κωνσταντίνος Μοίρας , Ομότιμος Καθηγητής
Βαθμός Διδακτορικής Διατριβής : « Αριστα »
Η έγκριση της Διδακτορικής Διατριβής από την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ δεν υποδηλώνει αποδοχή των απόψεων του συγγραφέα ( Νόμος 5343/ άρθρο 202 §2).
To αφιερώνω στην οικογένειά μου | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,118 | row_590118 | paper_1000 | 0 | 0 | ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ | 0.04-0.04 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,119 | row_590119 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσωπικά στοιχεία : | 0.04-0.05 | Τόπος γέννησης Αθήνα
Διεύθυνση 25 ης Μαρτίου 17, Μελίσσια Αττικής
Τηλέφωνο +30 210 8044676 (+fax), +30 6944 446009
E-mail kostaskazanis@gmail.com κατάσταση Παντρεμένος , δύο παιδιά | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,120 | row_590120 | paper_1000 | 0 | 0 | Εκπαίδευση -Σπουδές : | 0.06-0.07 | Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση :1975-1978 Α΄ Γυμνάσιο Ιλίου
1978-1981 Λύκειο Αρρένων Ιλίου
Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
:1981-1985 Σχολή Θετικών Επιστημών , Τμήμα Χημείας ,
Βαθμός Πτυχίου « Καλώς »
Δεκ . 1985- Σεπ . 1987. Υπηρέτησα 21
θητεία ως Λοχίας στο Υγειονομικό Σώμα με ειδικότητα Βοηθός Μικροβιολογικού Εργαστηρίου . | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,121 | row_590121 | paper_1000 | 0 | 0 | Επαγγελματική Σταδιοδρομία | 0.07-0.07 | Από Απρ . 1986 έως Σεπ . 1987 βοηθός στο μικροβιολογικό εργαστήριο του 401 ΓΣΝΑ και του 98 ΤΥΕΘ / ΣΤΕΠ στη Μυτιλήνη ( κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας )
Από το Σεπ . 1987 έως και Φεβρουάριο 1988 παρέδιδα μαθήματα Χημείας σε μαθητές Λυκείου .
Από τον Μάρτιο του 1988 έως σήμερα εργάστηκα σε εταιρίες επιστημονικών οργάνων ως επιστημονικός συνεργάτης , στην επιστημονική υποστήριξη και στην διασφάλιση συστημάτων ελέγχου ποιότητας . | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,122 | row_590122 | paper_1000 | 0 | 0 | Ξένες γλώσσες : | 0.07-0.08 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,123 | row_590123 | paper_1000 | 0 | 0 | Μέλος σε Επιστημονικές Εταιρίες : | 0.08-0.08 | Ένωση Ελλήνων Χημικών
Ελληνική Εταιρία Φαρμακευτικού Μάρκετινγκ | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,124 | row_590124 | paper_1000 | 0 | 1 | Παρακολούθηση Συνεδρίων / Σεμιναρίων : | 0.08-0.10 | - 2 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής Βιοχημείας , Απρίλιος 2007, Αθήνα
- 2 ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη Διοίκηση , τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας », Νοέμβριος 2006, Αθήνα
- 14 th Meeting of Balkan Clinical Laboratory Federation, Σεπτέμβριος 2006, Sofia, Bulgaria
- Γ' Συνέδριο « Τα Οικονομικά της Υγείας », Ιούνιος 2006, Αθήνα
- 1 ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη Διοίκηση , τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας , Δεκέμβριος 2005, Αθήνα
7 ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Management Υπηρεσιών Υγείας & Κοινωνικής Φροντίδας , Οκτώβριος 2005, Πόρτο Χέλι
16 th IFCC-FESCCEuropean Congress of Clinical Chemistry&Laboratory Medicine, Μάιος 2005, Glasgow, Scotland
- 2 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Κλινικής Χημείας , Νοέμβριος 1998, Αθήνα
European Training Program in Microseparation Techniques,ECOCEP 1, Μάιος 1998, Πάτρα
- th
5 Meeting of the Balkan Clinical Chemistry Federation, Οκτώβριος 1997, Ιωάννινα ISO 9000, ΕΕΔΕ , Ελληνική Εταιρία Διοίκησης Επιχειρήσεων , Μάιος 1993, Αθήνα Σεμινάριο « Αξιοπιστία εργαστηριακών αποτελεσμάτων στην Κλινική χημεία », Ελληνική
Εταιρία Κλινικής Χημείας -Κλινικής Βιοχημείας , Σεπτέμβριος 1992, Αθήνα | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,125 | row_590125 | paper_1000 | 0 | 0 | ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ | 0.10-0.10 | ε.σ. | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,126 | row_590126 | paper_1000 | 0 | 1 | Α . Δημοσιεύσεις σε περιοδικά της αλλοδαπής | 0.10-0.10 | - 1. K. Kazanis, M. Dalamaga, C. Nounopoulos, AS.Manolis, N. Sakellaris, G.Jullien, AmaliaDionyssiou-Asteriou. Ischemia modified albumin, highsensitivity c-reactive protein and natriuretic peptide in patients with coronary atherosclerosis. Clinica Chimica Acta 2009; 408:65-69
- 2. E . Kassi, M. Dalamaga, E. Faviou, G. Hroussalas , K. Kazanis , C. Nounopoulos. Dionyssiou-Asteriou A. Circulating oxidizedLDL levels, current smoking and obesity in postmenopausal women. Atherosclerosis 2009; 205:279-283
- 3. E. Kassi, G. Hroussalas, M. Dalamaga, K. Kazanis , G. Merantzi, A. Zachari, E.J.Giamarellos-Bourboulis, A. Dionyssiou-Asteriou. Adipocyte factors, hsCRP and lipoxidative stress products in overweight postmenopausal women with normal and impaired OGTT. Maturitas2010; 67:72-77
- 4. K. Kazanis, M. Dalamaga, E. Kassi, C. Nounopoulos, AS. Manolis, G. Merantzi, G. Jullien, A. Dionyssiou-Asteriou. Serum levels of ischemia modified albumin in overweight/obese postmenopausal women: a potential biomarker of burden associated with oxidative stress. Maturitas 2011; 70:182-187 | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,127 | row_590127 | paper_1000 | 0 | 1 | Β . Δημοσιεύσεις σε Ελληνικά περιοδικά | 0.10-0.10 | - 1. I. Vagionas, K. Kazanis. New Biomarkers in Cardiology . Νοσοκομειακά Χρονικά , Έκδοση της Ενώσεως Επιστημονικού Προσωπικού Νοσοκομείου « Ο Ευαγγελισμός »,2009, Τόμος 71, Συμπληρωματικό Τεύχος 2: 507-512 | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,128 | row_590128 | paper_1000 | 0 | 1 | Γ . Δημοσιεύσεις σε Supplements περιοδικών | 0.10-0.11 | - 1. E. Kassi, G. Chrousalas, I. Delimaris, M. Dalamanga, K. Kazanis , A. Zahari, A. Dionyssiou-Asteriou. Changes in Circulating Levels of Leptin and Soluble Leptin Receptor during OGTT in Overweight/Obese Postmenopausal Women . .Diabetologia2007; 50:S268
- 2. G. Hrousalas, E. Kassi, I. Delimaris, M. Dalamanga, K. Kazanis , A. Zahari, A. Dionyssiou-Asteriou. Association of Adiponectin with HDL and Triglycerides Serum Levels in Women with Normal and Impaired OGTT Atherosclerosis 2007;vol8/1 Suppl:145
- 3 E. Kassi, M. Dalamanga, E. Faviou, G. Hrousalas, K. Kazanis , A. DionyssiouAsteriou. Oxidized LDL and Postmenopausal Obesity. Atherosclerosis,2008; vol.9/1 Suppl :143
- 4 . K.Kazanis. , M.Dalamanga,C. Nounopoulos, A.S. Manolis, I. Antonellis, G.Jullien, A. Dionyssiou-Asteriou. Ischemia Modified Albumin and HighSensitivity C-Reactive Protein in Coronary Atherosclerosis . Journal Clinical Lipidology 2008;2:S60-S61
- 5. E. Kassi, G. Hroussalas, M. Dalamaga, K. Kazanis , G. Merantzi, A. Zachari, E.J.Giamarellos-Bourboulis, A. Dionyssiou-Asteriou. Adipocyte factors, hsCRP and malondialdeyde levels in overweight postmenopausal women with normal and impaired OGTT. Atherosclerosis 2010; Suppl 11:127 | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,129 | row_590129 | paper_1000 | 0 | 1 | Δ . Αναρτημένες ανακοινώσεις σε Συνέδρια του Εξωτερικού (posters) | 0.11-0.11 | - 1. E. Kassi, G. Hroussalas, I. Delimaris, M. Dalamaga, K. Kazanis , A. Zachari, A. Dionyssiou-Asteriou. Changes in circulating levels of leptin and soluble leptin receptor during OGTT in overweight/obese postmenopausal women. Poster presented during43 rd Annual Meeting of EASD, September 17-21, Amsterdam, 2007
- 2. K.Panagiotopoulos, I. Apostolidou, K.Kazanis , A.Rigas. Investigation on the relationship between biomarker NT-PROBNP and usual clinical and biochemical markers on patients with decompensated heart failure. Comparative study between congestive heart failure caused by ischemic and non oschemic dilated cardiomyopathy . Poster presented during IFCCWorldlab Fortaleza 2008, 28/9-2/10/2008
- 3. K.Kazanis, M.Dalamaga, E. Kassi, G. Merantzi, I. Vagionas, G. Jullien, A. Dionyssiou-Asteriou. Ischemia modified albumin (IMA) in postmenopausal women with or without coronary artery disease (CAD) in relation to BMI and OGTT Poster presented during79 th EAS Congress Gothenburg, Sweden2629 June, 2011 | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,130 | row_590130 | paper_1000 | 0 | 1 | Ε . Αναρτημένες ανακοινώσεις σε Συνέδρια Ελληνικά (posters) | 0.11-0.12 | - 1. Ε . Κασσή , Γ . Χρουσαλά , Ι . Δελημάρης , Μ . Νταλαμάγκα , Κ . Καζάνης , Α . Ζα x αρή , Α . Διονυσίου -Αστερίου . Μεταβολή στον ορό της λεπτίνης και του διαλυτού υποδοχέα της κατά την δοκιμασία OGTT σε
υπέρβαρες / παχύσαρκες μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με φυσιολογική και με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη . 34 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού , Κρήτη , 28-31 Μαρτίου 2007
- 2. Ε . Κασσή , Γ . Χρουσαλά , Ι . Δελημάρης , Μ . Νταλαμάγκα , Κ . Καζάνης , Α . Ζα x αρή , Α . Διονυσίου -Αστερίου . Μεταβολή στον ορό της αντιπονεκτίνης και της ρεζιστίνης κατά την δοκιμασία OGTT σε γυναίκες με φυσιολογική και με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη . 34 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού , Κρήτη , 28-31 Μαρτίου 2007
- 3. Ε . Κασσή , Γ . Χρουσαλά , Μ . Νταλαμάγκα , Κ . Καζάνης , Α . Ζα x αρή , Α . Διονυσίου -Αστερίου . Διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης και έκκριση λιποκινών από το λιπώδη ιστό . 2 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής Βιοχημείας , 19-22 Απριλίου 2007, Αθήνα ( Πρακτικά Συνεδρίου ) . Η εργασία βραβεύθηκε
- 4. Ε . Κασσή , Μ . Νταλαμάγκα , Ε . Φαβίου , Γ . Χρουσαλά , Γ . Καζανης , Χ . Νουνόπουλος , Α . Διονυσίου -Αστερίου . Συσχέτιση των επιπέδων των οξειδωμένων LDL (oxLDL) με το κάπνισμα και την παχυσαρκία κατά την εμμηνόπαυση . 3 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής Βιοχημείας , 26-30 Απριλίου 2009, Αθήνα ( Πρακτικά Συνεδρίου )
- 5. Γ . Μεραντζή , Μ . Νταλαμάγκα , Ε . Κασσή , Κ . Καζάνης , Ι . Βαγιωνάς , Ζ . Ζουλλιέν , Α . Διονυσίου -Αστερίου . Οι δείκτες αντίστασης / ευαισθησίας στην ινσουλίνη , HOMA/QUICKI, σε υπέρβαρες και νορμοβαρείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες χωρίς ιστορικό διαβήτη . 4 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής Βιοχημείας , 31 Μαρτίου -2 Απριλίου 2011, Θεσσαλονίκη ( Πρακτικά Συνεδρίου )
- 6. Γ . Μεραντζή , Ε . Κασσή , Μ . Νταλαμάγκα , Γ . Αντωνάκος , Κ . Καζάνης , Ι . Βαγιωνάς , Ζ . Ζουλλιέν , Α . Διονυσίου -Αστερίου . Επίπεδα της υψηλής ευαισθησίας Cαντιδρώσας πρωτεΐνης (hsCRP) σε υπέρβαρες και νορμοβαρείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες . Συσχέτιση με τη δοκιμασία ανοχής γλυκόζης (OGTT). 4 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής Βιοχημείας , 31 Μαρτίου -2 Απριλίου 2011, Θεσσαλονίκη ( Πρακτικά Συνεδρίου ) | β | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,131 | row_590131 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ | 0.12-0.13 | | Πρόλογος ……………………………………………………………………….……2 |
|--------------------------------------------------------------|
| ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ |
| Καρδιαγγειακή νόσος |
| Καρδιαγγειακή νόσος και αθηροσκλήρυνση ………………………………………...6 |
| Πρόληψη και παράγοντες κινδύνου ………………………………………………….9 |
| Βιοδείκτες καρδιαγγειακής νόσου ……………………………...……………………9 |
| Τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη ……………….……………………….21 |
| Οξειδωτικό stress |
| Οξειδωτικό stress και βιομόρια ……….……………………………………………...24 |
| Εκτίμηση του οξειδωτικού stress……………………………………………………25 |
| Αλβουμίνη ………...…………………………………………………………………27 |
| ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ |
| Σκοπός ……………………………………………………………………………….31 |
| Υλικό & Μέθοδοι …………………………………………………...………….……32 |
| Αποτελέσματα ……………………………………………………………………….53 |
| Συμπεράσματα …………………………………………………………………….…85 |
| Abstract……………………………………………………………………….….…..87 |
| Βιβλιογραφία ………………………………………………………………..………..91 | | π | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,132 | row_590132 | paper_1000 | 0 | 0 | ΠΡΟΛΟΓΟΣ | 0.13-0.15 | Η καρδιαγγειακή νόσος εξακολουθεί να παραμένει μία από τις πιο συχνές αιτίες θανάτου παρά την πρόοδο η οποία έχει επιτευχθεί στη θεραπευτική της αντιμετώπιση . Συνθήκες και συνήθειες του τρόπου ζωής έχουν πλέον τεκμηριωθεί ως κλασσικοί παράγοντες κινδύνου , βάση των οποίων μπορεί να γίνει η εκτίμηση του καρδιακού κινδύνου με ορίζοντα δεκαετίας , ενώ η αποφυγή τους βοηθά στην πρόληψη της νόσου . Παρόλα αυτά , η θνησιμότητα της καρδιαγγειακής νόσου παραμένει αυξημένη . Από πολλές μελέτες προκύπτει ότι αν υπήρχαν βιοδείκτες με αξιόπιστη κλινική ευαισθησία και ειδικότητα για τα πριν από τη νέκρωση του μυοκαρδίου στάδια της νόσου ένας σημαντικός αριθμός ασθενών δεν θα είχε μοιραία κατάληξη .
Ανάμεσα στις πρόσφατες και πολλά υποσχόμενες προσπάθειες για την όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη διάγνωση της νέκρωσης του μυοκαρδίου ανήκει και η μέτρηση στον ορό της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίνης ( ΙΜΑ ). Το γεγονός ότι στο Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο η συγκέντρωση της ΙΜΑ στον ορό αυξάνει πριν από την αύξηση της καρδιακής τροπονίνης σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που μπορεί να δώσει η μέτρηση της IMA με το ACB test (albumin cobalt binding assay) για τη διερεύνηση του συνολικού αθηρωματικού φορτίου οδήγησε στην προσπάθεια της παρούσας μελέτης για τη διερεύνηση της ειδικότητας και την αξιολόγηση της μέτρησης της ΙΜΑ στην καρδιακή δυσλειτουργία , με πιθανή ίσως προέκταση στη διαστρωμάτωση του κινδύνου .
Η προσπάθεια ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2005 στο Εργαστήριο Κλινικής Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του Νοσοκομείου ' ΑΤΤΙΚΟΝ ' υπό την επίβλεψη της τότε Διευθύντριας του Εργαστηρίου , Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Βιολογικής Χημείας κας Α . Διονυσίου -Αστερίου . Τα αποτελέσματα που προέκυπταν κατά τη διάρκεια της μελέτης έδωσαν υλικό για τρεις δημοσιεύσεις σε έγκριτα περιοδικά της αλλοδαπής του ιατρικού τύπου και τρεις ανακοινώσεις σε συνέδρια του εξωτερικού .
Από τη θέση αυτή θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες :
Στην Αναπληρώτρια καθηγήτρια της Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ , κα Α . Διονυσίου -Αστερίου , η οποία μου προσδιόρισε το προς έρευνα θέμα της παρούσας Διατριβής , επέβλεπε την όλη μελέτη έως την ολοκλήρωσή της , με καθοδήγησε , και με δίδαξε . Η συμβολή της σε όλα τα στάδια της διδακτορικής αυτής διατριβής υπήρξε πολύτιμη , χωρίς δε την συμπαράστασή της η παρούσα δεν θα μπορούσε να εκπονηθεί και να ολοκληρωθεί .
Στον κ . Χαράλαμπο Νουνόπουλο , αναπληρωτή καθηγητή Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών , στην κα . Αριάδνη Ζαχαρή , επίκουρη καθηγήτρια Παθολογικής Χημείας και στον κ . Ευάγγελο Γιαμαρέλλο -Μπουρμούλη , Αναπληρωτή καθηγητή Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών μέλη της τριμελούς επιτροπής για τις υποδείξεις τους και τις εύστοχες παρατηρήσεις τους
Στο Διευθυντή της Α' Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου ' ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ' κ . Α . Μανώλη , εκλεγέντα καθηγητή Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ , για την επιλογή και παρακολούθηση των καρδιολογικών ασθενών , την αξιολόγηση των στεφανιογραφημμάτων και τις συμβουλές του σε θέματα καρδιολογίας . Η όλη του συμβολή ήταν πολύ σημαντική και οι παρατηρήσεις του « βαθμονόμησαν » ουσιαστικά τις εργασίες αυτές υπό το πρίσμα της κλινικής του εμπειρίας .
Στους κ . κ . Νίκο Σακελλάρη και Χρήστο Κουλούρη , Επιμελητές της Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου « Ευαγγελισμός » καθώς και στο υπόλοιπο προσωπικό της κλινικής για την εν γένει βοήθειά τους .
Στην Δρ . κα Ελένη Τριανταφυλλίδη , καρδιολόγο , Επιμελήτρια της Β' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου ' ΑΤΤΙΚΟΝ ', υπό την επίβλεψη της οποίας έγινε η καρδιοαναπνευστική κόπωση των υπερτασικών ασθενών .
Στην ενδοκρινολόγο κα Ε . Κασσή Επίκουρη Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ , για την επιλογή και παρακολούθηση των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών και τις συμβουλές της .
Στο Διευθυντή του Βιοχημικού Εργαστηρίου του νοσοκομείου ' ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ' κ . Ζ . Ζουλλιέν για την ευγενική παραχώρηση του εξοπλισμού του εργαστηρίου του για την μέτρηση των βιοχημικών δεικτών της παρούσας .
Στον κ . Ιωάννη Βαγιωνά , χημικό του Βιοχημικού Εργαστηρίου του νοσοκομείου « Ευαγγελισμός », για την πολύτιμη βοήθειά του στη μέτρηση των βιοχημικών δεικτών με τη βοήθεια του αυτόματου εξοπλισμού αλλά και για τη βοήθεια στη συλλογή δειγμάτων -μαρτύρων από την αιμοδοσία του νοσοκομείου . Επίσης στις κκ Κατερίνα Παπαγεωργίου και Γεωργία Μεραντζή , ιατρούς βιολόγους του ιδίου εργαστηρίου για την βοήθειά τους στους βιοχημικούς αναλυτές .
Στην ιατρό Βιοπαθολόγο κα Μαρία Νταλαμάγκα , Επίκουρη Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ , υπό την καθοδήγηση της οποίας έγινε η στατιστική επεξεργασία και ερμηνεία των ευρημάτων .
Τέλος , σε όλους εκείνους που με ενθάρρυναν -προεξάρχοντος του κ . . Παναγιώτη Σίσκου , καθηγητή Κλινικής Χημείας της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ που με παρακίνησε να ασχοληθώ με την έρευνα και μαζί με την καθηγήτριά μου κ . Α . Διονυσία Αστερίου με βοήθησαν να φέρω σε πέρας αυτή τη διατριβή . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,133 | row_590133 | paper_1000 | 0 | 0 | Γ Ε Ν Ι Κ Ο Μ Ε Ρ Ο Σ | 0.15-0.15 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,134 | row_590134 | paper_1000 | 0 | 0 | ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ | 0.15-0.15 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,135 | row_590135 | paper_1000 | 0 | 0 | ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗ | 0.15-0.17 | Η καρδιαγγειακή νόσος (cardiovascular disease, CVD), παρά τη σημαντική πρόοδο που έγινε στον τομέα της θεραπείας , παραμένει η κυριότερη αιτία θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες ( δυτικού τύπου κοινωνίες ). Οι κλινικές εκδηλώσεις της έρχονται ως συνέπεια της αθηροσκλήρυνσης .
Η αθηροσκλήρυνση (atherosclerosis) αρχίζει από την παιδική ηλικία αλλά οι κλινικές εκδηλώσεις παρουσιάζονται συνήθως κατά τη μέση ηλικία ή αργότερα . Χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας ή αθήρωμα στον έσω χιτώνα (intima) της αρτηρίας (1). Η αθηρωματική πλάκα είναι ένα περιγεγραμμένο μόρφωμα , το οποίο αποτελείται από έναν πυρήνα λιπιδίων , κυρίως χοληστερόλη συνήθως σε συμπλέγματα με πρωτεΐνες και εστέρες χοληστερόλης , ο οποίος καλύπτεται από ινώδη μανδύα (2). Μεγαλώνοντας σε μέγεθος , προοδευτικά παρεισδύει στον αυλό του αγγείου αλλά και στον υποκείμενο μέσο χιτώνα . Ως επιπλοκές θεωρούνται η επασβέστωση , η εξέλκωση , ο σχηματισμός θρόμβου ή ανευρύσματος . Οι κλινικές εκδηλώσεις παρουσιάζονται όταν η στένωση του αυλού είναι σε θέση να δημιουργήσει ισχαιμική ατροφία , όταν σχηματισθεί θρόμβος , ο οποίος θα οδηγήσει σε αιφνίδια απόφραξη του αυλού του αγγείου και έμφραγμα ή εμβολή , όπως και όταν η εξασθένηση του τοιχώματος του αγγείου οδηγήσει σε ρήξη ή ανεύρυσμα (1). Πολλοί παράγοντες , συνεργαζόμενοι και αλληλεπιδρώντες επί σειρά ετών ενέχονται στην ανάπτυξη και εξέλιξη της αθηροσκλήρυνσης . Γενετικοί παράγοντες , η διατροφή , ο τρόπος ζωής , οι προσωπικές συνήθειες έχουν σημασία για την παθογένεια και την εξέλιξη της νόσου . Καθοριστικός είναι ο ρόλος του περιβάλλοντος και οι επιγενετικές μετατροπές (3).
ΕΙΚΟΝΑ 1 Στεφανιαία Νόσος (CAD). H πορεία από το σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας ως την κλινική εκδήλωση
Οι μηχανισμοί , οι υπεύθυνοί για τη γένεση , την ανάπτυξη και την εξέλιξη της αθηρωματικής πλάκας είναι πολύπλοκοι και δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί . Σήμερα η αθηρογένεση θεωρείται ως η χρόνια φλεγμονή του αρτηριακού τοιχώματος , η οποία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενους κύκλους βλάβης -επούλωσης , οι οποίοι διεξάγονται σε περιβάλλον υπερλιπιδαιμίας ή δυσλιποπρωτεϊναιμίας με τη σύγχρονη συμμετοχή πλήθους χημικών μεσολαβητών , γενετικών παραγόντων και αιμοδυναμικών μηχανισμών (4,5). Στους καρδιαγγειακούς ασθενείς , τα στάδια της εξέλιξης της αθηρωματικής πλάκας συνάδουν με τους δείκτες του βιοχημικού προφίλ της φλεγμονής του αρτηριακού τοιχώματος . Αρχικά , με τις προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες , ιντερλευκίνη -6 (IL-6) και νεκρωτικό του όγκου παράγοντα (TNFa ) με επακόλουθο την αύξηση της Cαντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP).
ΕΙΚΟΝΑ 2 Η φλεγμονή στην αθηρογένεση
IL-1: ιντερλευκίνη -1 TNF-a: νεκρωτικός του όγκου παράγοντας IL-6: ιντερλευκίνη -6 Ι CAM-1: διακυτταρικό μόριο προσκόλλησης τύπου 1
HSPs: πρωτεΐνες του θερμικού shock SRP: C- αντιδρώσα πρωτεϊνη S Α A: αμυλοειδές του ορού
Στα επόμενα στάδια , δηλαδή αποσταθεροποίηση και ρήξη της πλάκας , για την ώρα , οι βιοχημικοί δείκτες που θα μπορούσαν να δώσουν πληροφορίες είναι για μεν την αποσταθεροποίηση η μεταλλοπρωτεϊνάση -9 (MMP-9), η μυελοϋπεροξειδάση (MPO) και τα μόρια προσκόλλησης , διακυτταρικό μόριο προσκόλλησης (intercellular adhesion molecule, ICAM) και μόριο προσκόλλησης στα αγγειακά κύτταρα (vascular cell adhesion molecule, VCAM), ενώ για τη ρήξη της πλάκας η (sCD40L), o αναπτυξιακός παράγοντας του πλακούντα (placental growth factor,PIGF) και η συνδυασμένη με την εγκυμοσύνη -πρωτεΐνη Α του πλάσματος (pregnancy-associated plasma protein A, PAPP-A) με επακόλουθο την περαιτέρω αύξηση της CRP. Ως βιοχημικοί δείκτες ισχαιμίας χρησιμοποιούνται η τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη (IMA) και τα μη συνδεδεμένα ελεύθερα λιπαρά οξέα του πλάσματος τα οποία βρίσκονται υπό διαλυτή μορφή (FFAu), ενώ για τη νέκρωση του μυοκαρδίου οι καρδιακές τροπονίνες Τ (cTnT) και Ι (cTnI). Τέλος ως δείκτες μυοκαρδιακής δυσλειτουργίας τα νατριουρητικά πεπτίδια BNP και NT-proBNP. (6) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,136 | row_590136 | paper_1000 | 0 | 0 | ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ | 0.17-0.17 | Η πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου στηρίζεται , όπως είναι γνωστό , στην πρόβλεψη του κινδύνου . Η πρόβλεψη του κινδύνου γίνεται βάση μοντέλου , στο οποίο ενσωματώνονται οι κλασσικοί παράγοντες κινδύνου και η εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου γίνεται με ορίζοντα δεκαετίας . (7)
Ως παράγοντες κινδύνου ορίζονται συνθήκες και συνήθειες , οι οποίες εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στα άτομα που παρουσιάζεται η καρδιαγγειακή νόσος παρά στο γενικό πληθυσμό , στην εκτίμηση των οποίων στηρίζεται κατά κύριο λόγω η πρόληψη .(8)
Στους κλασσικούς παράγοντες κινδύνου της καρδιαγγειακής νόσου περιλαμβάνονται δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά , όπως η ηλικία , το γένος , η αρτηριακή πίεση , τα επίπεδα της χοληστερόλης του πλάσματος , ο διαβήτης και το κάπνισμα , με τους οποίους γίνεται η διαστρωμάτωση του κινδύνου για την ήδη υπάρχουσα ή για την υπό υποψία νόσο (9). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,137 | row_590137 | paper_1000 | 0 | 0 | ΒΙΟΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΟΥ | 0.17-0.19 | Για την πρόληψη , δεν υπάρχει αμφιβολία , ότι η εκτίμηση των κλασσικών παραγόντων κινδύνου της νόσου , όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση , η υπερλιπιδαιμία , ο διαβήτης , το κάπνισμα , οι οποίοι προσδιορίζονται με τους κλασσικούς βιοδείκτες , έχει σημαντικό ρόλο . Εντούτοις , πολλοί ασθενείς έχουν μόνο ένα , ή και κανένα από τους κλασσικούς παράγοντες κινδύνου . Γι ' αυτό η ανάγκη για την καθιέρωση νέων βιολογικών ή βιοχημικών δεικτών , οι οποίοι θα δίνουν περισσότερες πληροφορίες από τους κλασσικούς βιοδείκτες και θα βοηθήσουν στη διαλεύκανση των μηχανισμών της νόσου είναι επιτακτική (7).
Με τον όρο βιοδείκτη εννοούμε τις βιολογικές παραμέτρους οι οποίες μπορούν να προσδιορισθούν ποιοτικά και ποσοτικά και χρησιμεύουν ως δείκτες για την εκτίμηση μιας φυσιολογικής λειτουργίας . Δηλαδή , ο βιοδείκτης είναι ένα χαρακτηριστικό του οποίου η μέτρηση χρησιμοποιείται για την εκτίμηση μιας φυσιολογικής ή παθολογικής διεργασίας ή για την εκτίμηση της φαρμακολογικής απάντησης στη θεραπευτική παρέμβαση (10). Από κλινική άποψη οι βιοδείκτες δίνουν πληροφορίες για τα διάφορα στάδια της νόσου . Βοηθούν στην αντιμετώπιση των ασθενών , στους οποίους η εκδήλωση της νόσου δεν είναι ακόμα εμφανής , διαστρωματικοί βιοδείκτες , στην επιβεβαίωση της παρουσίας της νόσου , διαγνωστικοί βιοδείκτες , ή στην πιθανή εξέλιξη της πορείας της νόσου , προγνωστικοί βιοδείκτες .
EIKONA 3 Βιοχημικοί δείκτες
ΙΜΑ : τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη
CKMB: ισοένζυμο MB της κινάσης της κρεατίνης BNP: εγκεφαλικό νατριουρητικό πεπτίδιο
CRP: Cαντιδρώσα πρωτεϊνη cTn: καρδιακή τροπονίνη Myo: μυοσφαιρίνη
Από τους βιοχημικούς δείκτες , που για την ώρα έχουμε στη διάθεση μας , αυτοί οι οποίοι πληρούν κατά μεγάλο ποσοστό τα κριτήρια του αξιόπιστου βιοχημικού δείκτη , σύμφωνα με τον ορισμό του βιοχημικού δείκτη (11), είναι οι καρδιακές τροπονίνες Τ (cTnT) και Ι (cTnI) για τη νέκρωση του μυοκαρδίου και τα νατριουρητικά πεπτίδια BNP και NT-proBNP για την καρδιακή ανεπάρκεια . Όμως ένας σημαντικός αριθμός καρδιαγγειακών συμβαμάτων δεν θα είχε μοιραία κατάληξη αν είχαμε δείκτες με μεγάλη ευαισθησία και ειδικότητα για τα προηγούμενα από τη νέκρωση στάδια της εξέλιξης της νόσου .
Πολλές βιοχημικοί παράμετροι έχουν κατά καιρούς προταθεί ως βιοδείκτες της καρδιαγγειακής νόσου (6, 7, 9, 10, 11) και η έρευνα συνεχίζεται . Εκτός από τις καρδιακές τροπονίνες και τα νατριουρητικά πεπτίδια , από τους έως τώρα προτεινόμενους βιοδείκτες με βάση την παθοφυσιολογία τους και τα κλινικά και τα βιοχημικά χαρακτηριστικά τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην κλινική πράξη για τον προσδιορισμό των στεφανιαίων ασθενών η μυελοϋπεροξειδάση , η μεταλλοπρωτεϊνάση -9, sCD40L, η συνδυασμένη με την εγκυμοσύνη -πρωτεΐνη Α του πλάσματος , η χολίνη , τα μη συνδεδεμένα ελεύθερα λιπαρά οξέα του πλάσματος , το ισοένζυμο ΒΒ της φωσφορυλάσης του γλυκογόνου , ο αναπτυξιακός παράγοντας του πλακούντα , η Cαντιδρώσα πρωτεΐνη , το ισοένζυμο MB της κινάσης της κρεατίνης (CK-MB), η συνδεδεμένη με λιποπρωτεΐνες φωσφολιπάση Α 2 (Lp-PLA2), η τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη ( ΙΜΑ ). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,138 | row_590138 | paper_1000 | 0 | 0 | Μυελοϋπεροξειδάση | 0.19-0.19 | Η μυελοϋπεροξειδάση είναι αιμοπρωτεΐνη , η οποία αποθηκεύεται στα αζουρόφιλα κοκκία των πολυμορφοπύρινων ουδετερόφιλων και στα μακροφάγα . Καταλύει τη μετατροπή του χλωρίου και του υπεροξειδίου του υδρογόνου σε υποχλωριώδες (12). Απελευθερώνεται στο εξωκυτταρικό υγρό και στην κυκλοφορία σε συνθήκες φλεγμονής . Το ένζυμο εμπλέκεται και στην οξείδωση των λιπιδίων των LDL (13). Το οξειδωτικό stress και η φλεγμονή παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της στεφανιαίας νόσου και του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου . Η διήθηση των μακροφάγων και των ουδετερόφιλων συμμετέχει στη μετατροπή της πλάκας από τη σταθερή στην ασταθή μορφή γιατί προκαλεί λέπτυνση του ινώδους μανδύα . Τα μακροφάγα εκκρίνουν μεταλλοπρωτεϊνάσες της θεμέλιας ουσίας ( ΜΜΡς ) και την μεταλλοεξαρτημένη μυελοϋπεροξειδάση οι οποίες διασπούν τη στιβάδα του κολλαγόνου η οποία προστατεύει την πλάκα από την εξέλκωση ή την αιφνίδια ρήξη . Ως αποτέλεσμα οι πλάκες στις οποίες υπάρχει μεγάλη διήθηση μακροφάγων έχουν λεπτό ινώδη μανδύα και είναι επιρρεπείς στην εξέλκωση και στη ρήξη ενεχόμενες στα συμβάματα του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (1). Όμως αν και η μυελοϋπεροξειδάση μετέχει στη φλεγμονώδη διεργασία του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου , η ενεργοποίησή της δεν επάγεται από την ισχαιμία (14). Έτσι η μυελοϋπεροξειδάση είναι περισσότερο ένας δείκτης της αστάθειας της πλάκας παρά δείκτης του οξειδωτικού stress και της ρήξης . Η αύξηση της μυελοϋπροξειδάσης δεν έχει ειδικότητα για τις καρδιακές παθήσεις , καθώς ενεργοποίηση των ουδετερόφιλων και των μακροφάγων γίνεται σε κάθε φλεγμονώδη ή λοιμώδη διεργασία (6). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,139 | row_590139 | paper_1000 | 0 | 0 | Μεταλλοπρωτεϊνάση -9 ( ΜΜΡ -9) | 0.19-0.19 | Οι μεταλλοπρωτεϊνάσες , μία τάξη από 24 ενδοπεπτιδάσες , είναι οι φυσιολογικοί ρυθμιστές της θεμέλιας ουσίας (15). Υπάρχουν σε πολλούς ιστούς . Στην καρδιά συμμετέχουν στην αναδιάταξη των αγγείων , την αστάθεια της πλάκας και στην αναδιάταξη της κοιλίας μετά από καρδιακή βλάβη . Η ΜΜΡ -9, γνωστή και ως ζελατινάση Β , ενεργοποιείται από το οξείδιο του αζώτου ( ΝΟ ) ή μέσω πρωτεολυτικών μηχανισμών και στην καρδιά ευθύνεται για την αποικοδόμηση της θεμέλιας ουσίας μετά από καρδιακή βλάβη (16). Παρουσιάζει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες γιατί επεμβαίνει στο σχηματισμό της ιντερλευκίνης (IL)-1 β από πρόδρομα μόρια και μειώνει την απάντηση της IL-2. Η δράση της ρυθμίζεται από τους ιστικούς αναστολείς των μεταλλοπρωτεϊνασών ( TIMPs), οι οποίοι έχουν επίσης επίδραση στη φλεγμονή και στην αγγειογένεση . Στα αγγεία η MMP-9 και οι TIMPs εντοπίζονται στις παρυφές της αθηρωματικής πλάκας , περιοχές με λεπτό ινώδη μανδύα , οι οποίες είναι επιρρεπείς στη ρήξη (15). Από μελέτες συνεπάγεται , ότι η μέτρηση της MMP-9 θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην εκτίμηση των ασθενών με στεφανιαία νόσο και μετά από οξέα στεφανιαία συμβάματα χωρίς όμως , τουλάχιστον για την ώρα , να έχει κλινική εφαρμογή (17). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,140 | row_590140 | paper_1000 | 0 | 0 | sCD40L | 0.19-0.19 | Η πρωτεΐνη CD40 ligand, CD40L, είναι μία διαμεμβρανική πρωτεΐνη δομικά ομόλογη της κυτταροκίνης TNFα . Η διαλυτή μορφή αυτής , η sCD40L, που βρίσκεται στην κυκλοφορία προέρχεται κυρίως από τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια και η βιολογική της λειτουργία έγκειται στην πυροδότηση της φλεγμονώδους αντίδρασης στα κύτταρα του αγγειακού ενδοθηλίου μέσω της έκκρισης κυτταροκινών και χημειοκινών (18). Οι συνδεδεμένες με τη μεμβράνη CD40L και sCD40L αντιδρούν με τα μόρια των CD40L υποδοχέων , τα οποία βρίσκονται στα Β κύτταρα , στα μονοκύτταρα , στα μακροφάγα , στα ενδοθηλιακά και στα λεία μυϊκά κύτταρα της αθηρωματικής πλάκας προκαλώντας την απελευθέρωση των MMPs και την αποσταθεροποίηση της πλάκας . Η απελευθέρωση του ιστικού παράγοντα , στη συνέχεια ενεργοποιεί τα αιμοπετάλια τα οποία παράγουν περισσότερη sCD40L και το φλεγμονώδες και προθρομβωτικό περιβάλλον του αγγείου διαιωνίζεται (19). Αυξημένη συγκέντρωση sCD40L παρατηρείται σε φλεγμονώδεις διαταραχές , όπως σε αυτοάνοσα νοσήματα , στην κατά πλάκας σκλήρυνση , στην υπερχοληστερολαιμία , στο διαβήτη κλπ . Όμως η μέτρηση της συγκέντρωσης της sCD40L θα μπορούσε να προσδιορίσει την αύξηση του κινδύνου ενός θρομβωτικού επεισοδίου και να είναι ένας δείκτης της αστάθειας της πλάκας στους ασθενείς με στεφανιαία νόσο σε συνδυασμό με τους δείκτες της καρδιακής ισχαιμίας . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,141 | row_590141 | paper_1000 | 0 | 0 | Συνδυασμένη με την εγκυμοσύνη -πρωτεΐνη Α του πλάσματος (pregnancyassociated plasma protein A) PAPP-A | 0.19-0.20 | Η συνδυασμένη με την εγκυμοσύνη -πρωτεΐνη Α του πλάσματος συντίθεται από τη συγκυτιοτροφοβλάστη και η μέτρησή της συγκαταλέγεται στον τυπικό έλεγχο του προσυμπτωματικού ελέγχου για τη διάγνωση του συνδρόμου Down. Υπάγεται στις μεταλλοπρωτεϊνάσες . Απελευθερώνεται από τους ινοβλάστες και εμπλέκεται στη διάσπαση της προστατευτικής κάψας του αθηρώματος (20). Η μέτρηση της ΡΑΡΡ -Α
θεωρείται ότι δίνει αξιόλογες πληροφορίες για τα ασταθή στεφανιαία σύνδρομα , στα οποία δεν υπάρχει αύξηση της συγκέντρωσης των δεικτών της νέκρωσης . Προσδιορίζονται έτσι οι ασθενείς υψηλού κινδύνου , των οποίων η ασταθής κλινική εικόνα θα έμενε αλλιώς αδιάγνωστη (21). Συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρωσης της ΡΑΡΡ -Α και της καρδιακής τροπονίνης I (cTnI) ή T (cTnT) ή του κλάσματος ΜΒ της κινάσης της κρεατίνης (CK-MB) δεν έχει παρατηρηθεί , επομένως η αύξηση της ΡΑΡΡ -Α δεν μπορεί να αποδοθεί σε νέκρωση του μυοκαρδίου (21). Από πρόδρομες ανακοινώσεις συνάγεται , ότι η αύξηση στον ορό της συγκέντρωσης της ΡΑΡΡ -Α σχετίζεται με τα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της αθηρωματικής πλάκας πριν από την εμφάνιση των κλινικών συμπτωμάτων της αθηροσκλήρυνσης . Είναι νωρίς να παραδεχθούμε την ΡΑΡΡ -Α ως ένα ανεξάρτητο δείκτη του καρδιαγγειακού κινδύνου (22,23) αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι στους ασθενείς με στεφανιαία νόσο η αυξημένη συγκέντρωση της ΡΑΡΡ -Α στον ορό βοηθά στον προσδιορισμό των ασθενών υψηλού κινδύνου (24). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,142 | row_590142 | paper_1000 | 0 | 0 | Χολίνη | 0.20-0.20 | Η χολίνη και το φωσφατιδικό οξύ είναι τα κύρια προϊόντα που προέρχονται από τη διάσπαση του φωσφοροδιεστερικού δεσμού των φωσφολιπιδίων της μεμβράνης , πχ φωσφατιδυλοχολίνη , από τα ένζυμα της φωσφολιπάσης D (PLD) (25). Στις αθηρωματικές πλάκες των στεφανιαίων αγγείων τα ισοένζυμα της φωσφολιπάσης D παράγονται από τα μακροφάγα . Η ενεργοποίηση της φωσφολιπάσης D αποτελεί κομβικό σημείο για πολλές από τις θεμελιώδεις διεργασίες της αποσταθεροποίησης της πλάκας , όπως η διέγερση των μακροφάγων από τις οξειδωμένες LDL, η έκκριση των MMPs, η ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων από το κολλαγόνο και τη θρομβίνη . Η συγκέντρωση της χολίνης στο ολικό αίμα και στο πλάσμα αυξάνει απότομα μετά τη διέγερση της φωσφολιπάσης D κατά την αποσταθεροποίηση της πλάκας και την ιστική ισχαιμία . Η τυχόν ενεργοποίηση της φωσφολιπάσης D των κυτταρικών στοιχείων του αίματος , αιμοπετάλια , λευκοκύτταρα , οδηγεί σε εσωκυτταρική αύξηση της χολίνης , η οποία δεν ανιχνεύεται στο πλάσμα . Η αυξημένη συγκέντρωση της χολίνης στο ολικό αίμα και στο πλάσμα στους ασθενείς με υποψία οξέος στεφανιαίου συνδρόμου είναι ένδειξη δυσμενούς καρδιακού συμβάματος και μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη διαστρωμάτωση αυτών των ασθενών ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει ένδειξη από τις καρδιακές τροπονίνες . Απαιτείται όμως η ανάπτυξη εργαστηριακής μεθόδου προσδιορισμού της χολίνης για την περαιτέρω εκτίμηση της χρησιμοποίησής της ως δείκτη στην κλινική πράξη (26). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,143 | row_590143 | paper_1000 | 0 | 0 | Μη συνδεδεμένα ελεύθερα λιπαρά οξέα | 0.20-0.20 | Τα περισσότερα ελεύθερα λιπαρά οξέα (FFAs) στο πλάσμα συνδέονται με την αλβουμίνη και μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό από αυτά βρίσκεται υπό διαλυτή μορφή , ως διαλυτά μη συνδεδεμένα ελεύθερα λιπαρά οξέα του πλάσματος (FFAu) (27). Η αύξηση των FFAs στο πλάσμα , ακόμη και μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια μπορεί να δώσει το έναυσμα για δυσλειτουργία του ενδοθηλίου οι οποίες προάγουν την αθηροσκλήρυνση και την καρδιαγγειακή νόσο (28,29). Σύμφωνα με νεότερα δεδομένα , η συγκέντρωση των FFAu μπορεί να δώσει πληροφορίες για την παθοφυσιολογία υποκείμενης στεφανιαίας νόσου , ενώ στους ασθενείς με συμπτώματα ισχαιμίας η αύξηση της συγκέντρωσης των FFAu στον ορό , ενδεχομένως , να δίνει την ένδειξη της ισχαιμίας πριν από την εμφάνιση στην κυκλοφορία των κλασσικών δεικτών της νέκρωσης του μυοκαρδίου (6). Η αύξηση των κατεχολαμινών στο αίμα σε συνδυασμό με την ισχαιμία προκαλεί αύξηση της απελευθέρωσης των λιπαρών οξέων από το λιπώδη ιστό και κατ ' επέκταση των FFAu. Αν και η ισχαιμία ενεργοποιεί τη λιπόλυση στον καρδιακό μύ , η μεγάλη αύξηση των FFAu στον ορό προέρχεται από τα λιπαρά οξέα που προέρχονται από άλλους ιστούς , κυρίως το λιπώδη , σε συνδυασμό με την ελάττωση της χρησιμοποίησής τους λόγω της ισχαιμίας . Όμως , χρειάζονται ακόμα περισσότερες κλινικές μελέτες για να καθιερωθεί η μέτρηση των FFAu ως δείκτης . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,144 | row_590144 | paper_1000 | 0 | 0 | Ισοένζυμο ΒΒ της φωσφορυλάσης του γλυκογόνου | 0.20-0.21 | Το ισοένζυμο ΒΒ της φωσφορυλάσης του γλυκογόνου (GPBB), ένα από τα τρία ένζυμα της φωσφορυλάσης του γλυκογόνου το οποίο κυριαρχεί στον καρδιακό μύ , καταλύει το πρώτο στάδιο της απελευθέρωσης της γλυκόζης από το γλυκογόνο . Σχετίζεται με την παροχή της γλυκόζης , ως ενέργεια , σε περιόδους υποξίας και υπογλυκαιμίας . Η απελευθέρωσή του από τον καρδιακό μύ προϋποθέτει έκρηξη της γλυκογονόλυσης και σύγχρονη αύξηση της διαπερατότητας της κυτταρικής μεμβράνης . Η απελευθέρωσή του , μέσα σε 2-4 ώρες από την έναρξη της βλάβης του μυοκαρδίου , παράλληλα με τη μυοσφαιρίνη και την καρδιακού τύπου συνδεδεμένη με τα λιπαρά οξέα πρωτεΐνη , είναι δείκτης μη ανατρέψιμης μυοκαρδιακής βλάβης (30). Η διαγνωστική ειδικότητα της GPBB στον θωρακικό πόνο μη τραυματικής αιτιολογίας συγκριτικά με αυτήν της CK-MB θεωρείται μεγαλύτερη (31). Από κλινικές μελέτες , βασιζόμενες για την ώρα μόνο σε ερευνητικά δεδομένα , θεωρείται , ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης στη διάγνωση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου , αλλά και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη μιας εμπορικής αξιόπιστης μεθόδου προσδιορισμού του ισοενζύμου , η οποία για την ώρα δεν διατίθεται . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,145 | row_590145 | paper_1000 | 0 | 0 | Αναπτυξιακός παράγοντας του πλακούντα | 0.21-0.21 | Ο αναπτυξιακός παράγοντας του πλακούντα , placental growth factor (PIGF), ανήκει στις προερχόμενες από τα αιμοπετάλια πρωτεΐνες , οι οποίες λειτουργούν ως χημειοτακτικοί παράγοντες για τα μονοκύτταρα και ενέχονται στη ρύθμιση της ανάπτυξης των ενδοθηλιακών κυττάρων των αγγείων (32). Ο αναπτυξιακός παράγοντας του πλακούντα ενέχεται στην έναρξη της φλεγμονώδους διεργασίας , επιστρατεύοντας τα μονοκύτταρα της κυκλοφορίας στην αθηρωματική πλάκα , διεγείροντας τα λεία μυϊκά κύτταρα και προκαλώντας την προς τα άνω ρύθμιση του TNFα και της MCP-1 από τα μακροφάγα (33). Η αθηροσκλήρυνση και η αστάθεια της πλάκας είναι κατά βάση φλεγμονώδεις διεργασίες (4,5). Ο αναπτυξιακός παράγοντας του πλακούντα δεν είναι ασταθής στην κυκλοφορία και ως ένας από τους παράγοντες που ενέχονται στη φλεγμονώδη διεργασία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως βιοδείκτης για την αστάθεια της πλάκας (34), την ισχαιμία του μυοκαρδίου και την πρόγνωση στους ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (6). Οπότε δεν θεωρείται μόνο ως δείκτης παράγοντα κινδύνου αλλά και ως δείκτης της νόσου (35). Στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου η αύξηση του αναπτυξιακού παράγοντα του πλακούντα είναι ανεξάρτητη της αύξησης της τροπονίνης , δηλαδή δεν είναι δείκτης νέκρωσης . Δεν υπάρχουν όμως ακόμη κλινικές μελέτες ευρείας κλίμακας για να τον καθιερώσουν μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλους βιοδείκτες στην καθ ' ημέρα πράξη . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,146 | row_590146 | paper_1000 | 0 | 0 | Cαντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) | 0.21-0.21 | Η Cαντιδρώσα πρωτεΐνη αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά του ανοσολογικού συστήματος . Συμπεριλαμβάνεται στις πρωτεΐνες οξείας φάσης και παράγεται κυρίως από το ήπαρ ως απάντηση στην ιντερλευκίνη -6 (IL-6) και στον νεκρωτικό του όγκου παράγοντα (TNF α ) (36,37) αλλά και από τα κύτταρα της αθηρωματικής πλάκας (38). Τα επίπεδα της CRP στο πλάσμα είναι υπό γενετικό έλεγχο , όμως το κάπνισμα , η υψηλή αρτηριακή πίεση , ο δείκτης μάζας σώματος ή η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας τα επηρεάζουν θετικά (39). Ο ρόλος της στη διεργασία της φλεγμονής ή της λοίμωξης είναι θεμελιώδης . Καθώς η αθηροσκλήρυνση θεωρείται πλέον ως φλεγμονώδης διεργασία των αγγείων του αίματος και οι δείκτες που αντανακλούν τη φλεγμονώδη διεργασία είναι αυξημένοι στα άτομα στα οποία ο κίνδυνος για επερχόμενη καρδιακή νόσο είναι μεγάλος . Η φλεγμονή μάλιστα ενέχεται σε όλες τις φάσεις της καρδιαγγειακής νόσου , από την έναρξη του σχηματισμού της αθηρωματικής πλάκας ως τη ρήξη της , η οποία οδηγεί και στο καρδιακό επεισόδιο και συχνά σε αιφνίδιο θάνατο . Από τους δείκτες της φλεγμονής , η CRP προσφέρεται ως κατάλληλη για την παροχή της πληροφορίας ως προς την καρδιαγγειακή νόσο , γιατί το μόριό της είναι σταθερό στο αίμα και η μέτρησή της στον ορό σχετικά εύκολη και αξιόπιστη . Από πολλές μελέτες αποδεικνύεται ότι τα επίπεδα της CRP στο πλάσμα έχουν υψηλή προγνωστική αξία στους ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο , αλλά και στους υγιείς για επερχόμενο κίνδυνο καρδιακού ή εγκεφαλικού επεισοδίου , ή ανάπτυξης περιφερικής αρτηριακής νόσου (39). Η CRP χρησιμοποιείται κυρίως στην πρωτογενή πρόληψη δηλαδή στον προσδιορισμό του κινδύνου στα άτομα στα οποία δεν είναι ακόμη γνωστό ότι υπάρχει η νόσος . Με την υψηλής ευαισθησίας Cαντιδρώσα πρωτεΐνη (hsCRP), μέθοδος μέτρηση της CRP με μεγαλύτερη ευαισθησία , προσδιορίζεται με μεγαλύτερη ακρίβεια το εύρος των επιπέδων της CRP το οποίο χρησιμοποιείται για την ανίχνευση του καρδιαγγειακού κινδύνου (40). Τα επίπεδα της CRP συγκαταλέγονται στους νεότερους παράγοντες κινδύνου της καρδιαγγειακής νόσου μαζί με την ομοκυστεϊνη και την λιποπρωτεΐνη α (Lp α ). Όμως η προγνωστική αξία της CRP είναι σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή των άλλων νεότερων παραγόντων και προσθέτει σημαντική προγνωστική πληροφορία στη διαστρωμάτωση του κινδύνου που δίνει η κλασσική μέτρηση της χοληστερόλης (40,41).
Η εκτίμηση της CRP θεωρείται ως τμήμα της πρόγνωσης του συνολικού κινδύνου αγγειακής νόσου . Επίπεδα της CRP μικρότερα από 1mg/dL θεωρούνται ως επιθυμητά . Επίπεδα μεταξύ 1 και 3mg/dL καταδεικνύουν μέτριο κίνδυνο , ενώ επίπεδα μεγαλύτερα από 3mg/dL επισημαίνουν αυξημένο κίνδυνο ακόμη και όταν τα επίπεδα της χοληστερόλης είναι χαμηλά (39,42). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,147 | row_590147 | paper_1000 | 0 | 0 | Συνδεδεμένη με λιποπρωτεΐνες φωσφολιπάση Α 2 | 0.22-0.22 | Οι φωσφολιπάσες Α 2, είναι ένζυμα που υδρολύουν τα φωσφολιπίδια στη 2θέση του σκελετού της γλυκερόλης προς λυσο -φωσφολιπίδια και ελεύθερα λιπαρά οξέα . Οι περισσότερες είναι ενδοκυττάριες . Υπάρχουν όμως και φωσφολιπάσες Α 2, όπως η συνδεδεμένη με λιποπρωτεΐνες φωσφολιπάση Α 2, lipoprotein-associated phospholipase A2, Lp-PLA2, που εκκρίνονται από τα κύτταρα . Η Lp-PLA2 κυκλοφορεί στο πλάσμα συνδεόμενη με λιποπρωτεΐνες , κυρίως τις LDL, αλλά και με τις HDL και την Lp(a). Παλαιότερα ονομαζόταν PAFακετυλοϋδρολάση (43,44). Υδρολύει τα οξειδωμένα μόρια των φωσφολιπιδίων του σωματιδίου των LDL και απελευθερώνει δύο προφλεγμονώδεις μεσολαβητές , τη λυσοφωσφατιδυλο -χολίνη και οξειδωμένα μόρια λιπαρών οξέων (43,45). Παράγεται από τα μακροφάγα και τα αφρώδη κύτταρα του έσω χιτώνα της αρτηρίας και σε πειραματικά μοντέλα η αναστολή του ενζύμου εξασθενεί τη φλεγμονώδη διεργασία και επιβραδύνει την πρόοδο της αθηροσκληρυντικής νόσου . Για αυτό τα επίπεδά της στο αίμα σχετίζονται με την αστάθεια της πλάκας και αυξημένα επίπεδα στο αίμα συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων , ανεξάρτητα από τους κλασικούς παράγοντες κινδύνου ή άλλους δείκτες της φλεγμονής (46,47). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,148 | row_590148 | paper_1000 | 0 | 0 | Εγκεφαλικό νατριουρητικό πεπτίδιο (BNP) και Ν -τελικό άκρο του μορίου του προ BNP (NT-proBNP) | 0.22-0.22 | Το BNP παράγεται και εκκρίνεται από τα κύτταρα των κοιλιών της καρδιάς ως απάντηση στην τάση που υφίσταται το τοίχωμα της κοιλίας από την αύξηση του όγκου του αίματος . Έχει ορμονική δράση και δρα ως φυσικός ανταγωνιστής του νευρικού συστήματος και του συστήματος ρενίνης -αγγειοτενσίνης -αλδοστερόνης . Από τα κύτταρα της κοιλίας παράγεται το πρόδρομο μόριο του BNP, το preproBNP, πεπτίδιο από 134 αμινοξέα , το οποίο μετατρέπεται σε proBNP, πεπτίδιο 108 αμινοξέων . Από το proBNP αποσπάται το Ν -τελικό άκρο από 76 αμινοξέα το αποτελεί το NT-proBNP και το υπόλοιπο τμήμα του μορίου από 32 αμινοξέα αποτελεί το BNP, τη βιολογικά δραστική μορφή . Στην κυκλοφορία συνυπάρχουν και τα δύο , το BNP και το NT-proBNP, η μέτρηση των οποίων αποτελεί έναν ευαίσθητο δείκτη των μεταβολών της φυσιολογίας της κοιλίας της καρδιάς (36). Χρησιμοποιούνται και τα δύο κυρίως ως δείκτης της καρδιακής ανεπάρκειας και στην πρόγνωση μετά το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (48). Η μέτρηση των επιπέδων των νατριουρητικών πεπτιδίων στους ασθενείς υψηλού κινδύνου βοηθά στη διαστρωμάτωση του κινδύνου , μπορεί να υποδείξει μία υποκλινική δυσλειτουργία της κοιλίας ή μία επαγόμενη ισχαιμία και βοηθά στην εντόπιση των ασθενών με ασυμπτωματική καρδιακή νόσο (48,49,50). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,149 | row_590149 | paper_1000 | 0 | 0 | Ισοένζυμο MB της κινάσης της κρεατίνης (CK), CK-MB | 0.22-0.22 | Η κινάση της κρεατίνης ή καλύτερα η κινάση της φωσφορικής κρεατίνης (CPK) είναι ένζυμο το οποίο καταλύει τη φωσφορυλίωση / αποφωσφορυλίωση της κρεατίνης . Η φωσφορική κρεατίνη αποτελεί την άμεση πηγή τριφωσφορικής αδενοσίνης (ATP), δηλαδή ενέργειας , για το μυϊκό κύτταρο (51). Το ένζυμο αποτελείται από δύο υπομονάδες , κωδικοποιημένες σε αντίστοιχα γονίδια , την M (muscle) και την B (brain). Από το συνδυασμό των δύο υπομονάδων προκύπτουν τρία ισοένζυμα τα CKBB ή (CK-1), CK-MB ή (CK-2) και CK-MM ή (CK-3) και τα τρία βρίσκονται στο κυτταρόπλασμα . Ένα άλλο ισοένζυμο η CK-Mt υπάρχει στα μιτοχόνδρια , κωδικοποιημένο στο αντίστοιχο γονίδιο . Από τα ισοένζυμα της CK στον καρδιακό μυ όπως και στους σκελετικούς μύες κυριαρχεί το ισοένζυμο CK-MB, το οποίο όμως τη μεγαλύτερη ειδικότητα την παρουσιάζει για το μυοκάρδιο . Το 10-20% της ολικής δραστικότητας της CK στο μυοκάρδιο προέρχεται από το ισοένζυμο CK-MB, το οποίο βρίσκεται με τέσσερεις ισομορφές , CK-MB1, CK-MB2, CK-MB3, και CK-MB4 (36). Η συγκέντρωση της CK-MB στον ορό ως εμμένουσα αύξηση παρατηρείται σε χρόνια μυϊκή νόσο ( μυϊκή δυστροφία ), νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου , πολυμυοσίτιδα , συνεχή έντονη φυσική δραστηριότητα πχ αθλητές (52,53). Παροδική αύξηση παρατηρείται μετά από φυσική δραστηριότητα . Αυξημένα επίπεδα παρατηρούνται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις , μυϊκές κακώσεις και στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ( ΟΕΜ ). Όμως στην περίπτωση του ΟΕΜ δεν παρουσιάζει την ειδικότητα που έχουν οι καρδιακές τροπονίνες , cTnI και cTnT ούτε την ανάλογη ευαισθησία όταν αξιολογείται σε λιγότερο από 6 ώρες . Στο ΟΕΜ τα επίπεδα της CKMB στο αίμα αρχίζουν να αυξάνουν και υπερβαίνουν τα φυσιολογικά σε 4-6 ώρες από την έναρξη του εμφράγματος . Φθάνουν στο μέγιστο σε 12-24 ώρες και επανέρχονται στα αρχικά μετά από 48-72 ώρες (36). Η έκταση του εμφράγματος , η σύγχρονη βλάβη σκελετικών μυών ή η έγχυση θρμβολυτικών επηρεάζουν το κλασικό διάγραμμα . Η μέτρηση της CK-MB αφορά τη συγκέντρωση του ισοενζύμου , CK-MB mass assay ή την ενεργότητα του ισοενζύμου CK-MB activity assay. Μεγαλύτερη κλινική ευαισθησία έχει η CK-MB mass (36). Η CK-MB ως δείκτης νέκρωσης του μυοκαρδίου έχει αντικατασταθεί από την τροπονίνη , παραμένει όμως ως η εναλλακτική λύση της μέτρησης της cTnI ή της cTnT (54). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,150 | row_590150 | paper_1000 | 0 | 0 | Καρδιακή τροπονίνη T (cTnT) ή I (cTnI) | 0.22-0.23 | Η τροπονίνη , πρωτεΐνη των μυϊκών κυττάρων , είναι ένα σύμπλεγμα τριών ανόμοιων υπομονάδων , της τροπονίνης C (TnC), της τροπονίνης I (TnI), και της τροπονίνης T (TnT). Το σύμπλεγμα προσδένεται στην ακτίνη και μαζί με την τροπομυοσύνη σχηματίζουν τα λεπτά νημάτια , νημάτια ακτίνης , στο μυϊκό ινίδιο . Τα λεπτά νημάτια ενοποιούνται με τα παχέα νημάτια , νημάτια μυοσίνης , και σχηματίζουν το σαρκομερίδιο , τη μονάδα συστολής των μυϊκών κυττάρων (55). Στον καρδιακό μυ υπάρχουν ειδικές ισομορφές της τροπονίνης Ι και Τ , η καρδιακή τροπονίνη Ι (cTnI) και η καρδιακή τροπονίνη Τ (cTnT) αντίστοιχα , με διαφορετική ανοσολογική συμπεριφορά ( ειδικοί επίτοποι ) από τις αντίστοιχες τροπονίνες Ι και Τ των σκελετικών μυών . Αυτή η διαφορετική ανοσολογική συμπεριφορά οδήγησε στην ανάπτυξη μεθόδων προσδιορισμού της cTnI και της cTnT με τη χρήση αντισωμάτων που αναγνωρίζουν τους ειδικούς επιτόπους στο μόριο της cTnT ή της cTnI (36). Η τροπονίνη απελευθερώνεται από τα κύτταρα του καρδιακού μυός όταν συμβεί μη αναστρέψιμη μυοκαρδιακή βλάβη (56). Λόγω της μεγάλης ειδικότητας της cTnT όπως και της cTnI για τον καρδιακό ιστό , οι καρδιακές τροπονίνες αντικατέστησαν τη CK-MB ως ο βιοδείκτης επιλογής για τη διάγνωση του εμφράγματος του μυοκαρδίου (54,57). Η μέτρηση τους χρησιμοποιείται στην εκτίμηση του οξέος στηθαγχικού πόνου στη διερεύνηση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (36,58). Στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου η απόλυτη τιμή των επιπέδων της καρδιακής τροπονίνης στο αίμα εξαρτάται από το μέγεθος του εμφράγματος βοηθώντας και στην εκτίμηση για την έκβαση αυτού (56). Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι δυνατή η ανίχνευση ιδιαίτερα χαμηλών συγκεντρώσεων cTn (I και T) στο περιφερικό αίμα και ομιλούμε πλέον για υψηλής ευαισθησίας τροπονίνη Ι ή Τ , hs-cTnI και hs-cTnT αντίστοιχα , η μέτρηση της οποίας επιτρέπει την πολύ έγκαιρη διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (59,60). Χαμηλές συγκεντρώσεις καρδιακής τροπονίνης μπορεί να ανιχνευθούν και σε κλινικά σταθερούς ασθενείς , όπως πχ σε ασθενείς με ισχαιμική ή μη ισχαιμική καρδιακή ανεπάρκεια , μυοκαρδιοπάθεια ή και νεφρική ανεπάρκεια (61,62,63) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,151 | row_590151 | paper_1000 | 0 | 0 | ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΧΑΙΜΙΑ ΑΛΒΟΥΜΙΝΗ | 0.23-0.24 | Η τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη , ischemia modified albumin, IMA , είναι η in vivo τροποποιημένη μορφή του μορίου της αλβουμίνης από δραστικές μορφές οξυγόνου (ROS). Το Ν -τελικό άκρο ( αμινο -τελικό άκρο ) του μορίου της αλβουμίνης μπορεί και συνδέεται με μέταλλα μεταπτώσεως , όπως το κοβάλτιο , ο χαλκός , το νικέλιο (64). Στον οργανισμό , παρουσία δραστικών μορφών οξυγόνου , οι οποίες δημιουργούνται από υποξία (65), βλάβες από ελεύθερες ρίζες (66), διαταραχές της συνοχής της μεμβράνης (67) κλπ , το Ν -τελικό άκρο της αλβουμίνης υφίσταται μετατροπή και ελαττώνεται η ικανότητα της διασύνδεσής του με τα μέταλλα .
ΕΙΚΟΝΑ 5 Η από την ισχαιμία τροποποιημένη αλβουμίνη , Ischaimia Modified Α lbumin (IMA)
Αυτή η μετατροπή μπορεί να μετρηθεί με τη δοκιμασία της σύνδεσης της αλβουμίνης με το κοβάλτιο , albumin cobalt binding (ACB) test ( ποσοτικός προσδιορισμός ). Το ACB test στηρίζεται στο ότι κοβάλτιο το οποίο προστίθεται σε δείγμα ορού συνδέεται με την αλβουμίνη , αλλά δεν μπορεί να συνδεθεί με το τροποποιημένο Ν -τελικό άκρο αυτής . Η ποσότητα του κοβαλτίου που μένει ελεύθερη ( δεν έχει συνδεθεί ) αντιδρά με διθειοθρεϊτόλη και σχηματίζεται ένα έγχρωμο προϊόν η συγκέντρωση του οποίου προσδιορίζεται φωτομετρικά (68).
Ο in vivo μηχανισμός του σχηματισμού της ΙΜΑ θα μπορούσε περιληπτικά να περιγράφει ως εξής . Οξείδωση , η οποία δημιουργείται συνήθως ως αποτέλεσμα τοπικής ισχαιμίας , οδηγεί στην απελευθέρωση δισθενούς χαλκού ο οποίος κυκλοφορεί συνδεδεμένος με πρωτεΐνες του πλάσματος . Παρουσία αναγωγικού , όπως το ασκορβικό , ο ελεύθερος πλέον δισθενής χαλκός μετατρέπεται σε μονοσθενή , ο οποίος αντιδρά με το οξυγόνο , μετατρέπεται ξανά σε δισθενή ενώ συγχρόνως δημιουργούνται ελεύθερες ρίζες σουπεροξειδίου . Η δισμουτάση του σουπεροξειδίου μετατρέπει τις ελεύθερες ρίζες του σουπεροξειδίου σε υπεροξείδιο του υδρογόνου , το οποίο διασπάται από την καταλάση . Τα ιόντα του δισθενούς χαλκού , που δημιουργήθηκαν , αμέσως απομακρύνονται συνδεόμενα με το Ν -τελικό άκρο της αλβουμίνης . Στη συνέχεια ελεύθερες ρίζες υδροξυλίου διασπούν τη σύνδεση του χαλκού με την αλβουμίνη και αποσπούν τα τρία αμινοξέα του Ν -τελικού άκρου . Τα απελευθερωμένα ιόντα του δισθενούς χαλκού ανάγονται και η διεργασία επαναλαμβάνεται δημιουργώντας μία αλυσιδωτή αντίδραση (64,69). Φυσικοχημική μελέτη του μηχανισμού της σύνδεσης του κοβαλτίου με την αλβουμίνη αποδίδει τη μετατροπή της αλβουμίνης πρωτίστως στα λιπαρά οξέα που απελευθερώνονται κατά την καρδιακή ισχαιμία . Στο μόριο της αλβουμίνης έχουν ταυτοποιηθεί τρεις θέσεις σύνδεσης για το κοβάλτιο , δύο από τις οποίες παρουσιάζουν μεγαλύτερη συγγένεια από ότι το Ν -τελικό άκρο σύνδεσης . Τα λιπαρά οξέα που απελευθερώνονται κατά την καρδιακή ισχαιμία ενώνονται άμεσα με τις επιπρόσθετες δύο θέσεις σύνδεσης του κοβαλτίου μέσω αλλοστερικών επιδράσεων . Η στερεοδιάταξη του μορίου μεταβάλλεται επηρεάζοντας και το Ν -τελικό άκρο . Η ικανότητα της σύνδεσης της αλβουμίνης με το κοβάλτιο ελαττώνεται οδηγώντας στην παρουσία της ΙΜΑ (70). Η ΙΜΑ πλέον θεωρείται ως ένα από τα τελικά προϊόντα του οξειδωτικού stress και η συγκέντρωσή της στον ορό έχει προταθεί ως δείκτης καρδιακής ισχαιμίας για το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο αλλά και για την μυοκαρδιακή ισχαιμία , η οποία αναπτύσσεται κατά την επεμβατική στεφανιογραφία , ως αποτέλεσμα της έκθεσης του καρδιακού ιστού στις δραστικές μορφές οξυγόνου που σχηματίζονται από την ισχαιμική βλάβη (71,72,73). Στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου η αύξηση της συγκέντρωσης της ΙΜΑ στον ορό παρατηρείται πολύ νωρίς , νωρίτερα και από την αύξηση της καρδιακής τροπονίνης (74), αλλά δεν έχει την ειδικότητα για τον καρδιακό ιστό την οποία έχει η καρδιακή τροπονίνη (36). Τα αποτελέσματα από μελέτες σε ασθενείς με ισχαιμία των σκελετικών μυών είναι αντικρουόμενα (69). Πάντως , κατά την προσαγωγή στα επείγοντα ο συνδυασμός του ηλεκτροκαρδιογραφήματος , της καρδιακής τροπονίνης και της ΙΜΑ παρουσιάζει 95% ευαισθησία (75).
Στην ισχαιμία του μυοκαρδίου η συγκέντρωση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίνης (IMA) στον ορό προηγείται της αύξησης της μυοσφαιρίνης ( ΜΥΟ ), της καρδιακής τροπονίνης (cTn) και του ισοενζύμου ΜΒ της κινάσης της κρεατίνης (CK-MB)
Ο σχηματισμός της ΙΜΑ από τις δραστικές μορφές οξυγόνου έχει αποδειχθεί και in vitro (76). Η συγκέντρωση της ΙΜΑ στον ορό έχει αρχίσει πλέον να αναφέρεται ως βιοδείκτης του οξειδωτικού stress και σε άλλες , εκτός της καρδιακής νόσου , κλινικές οντότητες οι οποίες σχετίζονται με ισχαιμία , όπως η χρόνια νεφρική νόσος (77), η σκλήρυνση κατά πλάκας (78), η υπερχοληστερολαιμία (79), ο τύπου 2 διαβήτης (80). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,152 | row_590152 | paper_1000 | 0 | 0 | ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ STRESS | 0.24-0.24 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,153 | row_590153 | paper_1000 | 0 | 0 | ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ STRESS ΚΑΙ ΒΙΟΜΟΡΙΑ | 0.24-0.25 | Το οξειδωτικό stress καθιερώθηκε ως όρος ο οποίος αφορά μία φυσιολογική ή παθολογική κατάσταση κατά την οποία οι οξειδωτικές διεργασίες που γίνονται στον οργανισμό υπερβαίνουν την αντιοξειδωτική άμυνά του . Προέρχεται από την υπέρμετρη παρουσία οξειδωτικών ενώσεων και οξειδωτικών αντιδράσεων ή από την ανεπάρκεια του αμυντικού αντιοξειδωτικού συστήματος (81). Στον οργανισμό τα ισχυρότερα οξειδωτικά είναι μόρια που περιέχουν οξυγόνο ή άζωτο . Τα πρώτα ονομάζονται δραστικές μορφές οξυγόνου ή μεταβολίτες ενεργού οξυγόνου , reactive oxygen species (ROS), τα δεύτερα δραστικές μορφές του αζώτου , reactive nitrogen species (RNS) ( 12,81). Τα περισσότερα , αλλά όχι όλα έχουν στο μόριο τους ασύζευκτο ηλεκτρόνιο και συμπεριφέρονται ως ελεύθερες ρίζες . Σε όλους τους αερόβιους οργανισμούς ο σχηματισμός των ROS γίνεται με αντιδράσεις μεταφοράς ηλεκτρονίων οι οποίες μπορεί να είναι ενζυμικές ή μη ενζυμικές (82). Στον οργανισμό , από φυσιολογικούς μεταβολικούς δρόμους σχηματίζονται ROS και RNS. Οι πρώτες , στα μιτοχόνδρια ως παραπροϊόντα της αναπνευστικής αλυσίδας ή αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων , αντιδράσεις της NAD(P)Hοξειδάσης , ή από την αντίδραση της οξειδάσης της ξανθίνης , οι δεύτερες , όπως το οξείδιο του αζώτου ( ΝΟ ) κυρίως από την αντίδραση της NOσυνθάσης (83). Τα κύτταρα βρίσκονται υπό τη συνεχή επίδραση των ROS/RNS, οι οποίες σχηματίζονται από τις αντιδράσεις της NOσυνθάσης (NOS) και ισομορφές της NAD(P)Hοξειδάσης . Ελεγχόμενες συγκεντρώσεις οξειδίου του αζώτου και ανιόντων σουπεροξειδίου και άλλων μορφών ROS παίζουν όμως ρόλο και ως ρυθμιστές σε διεργασίες μετάδοσης του ενδοκυττάριου σήματος (84).
Οι δραστικές μορφές οξυγόνου είναι σε θέση να αντιδρούν με τα βιομόρια , υδατάνθρακές , λιπίδια , πρωτεΐνες , DNA. Η αντίδραση με τους υδατάνθρακες οδηγεί σε οξειδωτική τροποποίηση και διάσπαση του μορίου του υδατάνθρακα . Η αντίδραση με τα λιπίδια αφορά την οξείδωση του διπλού δεσμού των ακόρεστων λιπαρών οξέων , τη δημιουργία υπεροξειδίων και οδηγεί στη δημιουργία αλυσιδωτών αντιδράσεων σχηματισμού ελεύθερων ριζών . Η αντίδραση με τις πρωτεΐνες αφορά την οξείδωση αμινοξέων , όπως της τρυπτοφάνης , ιστιδίνης , τυροσίνης και κυρίως των σουλφυδρυλικών ομάδων υπολειμμάτων κυστεΐνης , η οποία οδηγεί στην απώλεια της λειτουργικής ικανότητας των πρωτεϊνών και στην απελευθέρωση των συνδεδεμένων με αυτές ιόντων μετάλλων , τα οποία και ενισχύουν τη δημιουργία ελεύθερων ριζών . Η επίδραση στο DNA οδηγεί σε μεταλλάξεις , κατακερματισμό του μορίου και σε μετατροπές της γονιδιακής έκφρασης (12,82). Προϊόντα της οξειδωτικής επίδρασης των ROS/RNS στα βιομόρια ανιχνεύονται στα βιολογικά υγρά και σε ιστούς .
Η υπέρμετρη μη ελεγχόμενη παραγωγή των ROS/RNS, το οξειδωτικό stress, δημιουργείται από εξωγενή και ενδογενή αίτια . Για τα εξωγενή ευθύνεται η έκθεση σε μεγάλη συγκέντρωση ελεύθερων ριζών εξωγενούς προέλευσης , ακτινοβολία , κάπνισμα κλπ . Τα ενδογενή είναι επακόλουθο φυσιολογικών ή παθολογικών καταστάσεων , φυσική άσκηση , φλεγμονή , διαβήτης , ισχυρή κάκωση , ισχαιμία , όπου την υπέρμετρη και ανεξέλεγκτη ενδογενή παραγωγή των ROS/RNS ακολουθεί η απελευθέρωση μετάλλων μεταπτώσεως (83,84). Στην ισχαιμία και κυρίως στην επαναιμάτωση μετά την ισχαιμία δημιουργείται ενδογενές οξειδωτικό stress στα μιτοχόνδρια γιατί διαταράσσεται ο οξειδωτικός μεταβολισμός λόγω της μη παροχής οξυγόνου . Επακόλουθο οι μεταβολές στη συγκέντρωση των ιόντων , ιδίως του Ca 2+ και του Na 1+ , ενώ συγχρόνως ενεργοποιείται η αντίδραση της οξειδάσης της ξανθίνης , η οποία οδηγεί στο σχηματισμό ανιόντων υπεροξειδίου (85). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,154 | row_590154 | paper_1000 | 0 | 0 | ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟΥ STRESS | 0.25-0.25 | Το οξειδωτικό stress αναπτύσσεται ως συνέπεια παθολογικών καταστάσεων αλλά ενέχεται και στην ανάπτυξη ενός αριθμού εκφυλιστικών νόσων , όπως αθηροσκλήρυνση και καρδιαγγειακή νόσος , καρκίνος , νευροεκφυλιστικά νοσήματα , διαβήτης , νεφρική ανεπάρκεια , καταρράκτης , ρευματοειδής αρθρίτιδα κλπ , ενώ σε πολλές περιπτώσεις συμβάλλει μαζί με τη φλεγμονώδη διεργασία στην παθογένεια της νόσου (83). Ως εκ τούτου είναι σημαντικό να μπορεί να εκτιμηθεί το οξειδωτικό stress στο οποίο ο ασθενής εκτίθεται . Για την ώρα η εκτίμησή του γίνεται μόνο με τη μέτρηση έμμεσων παραγόντων αυτού , όπως τα επίπεδα των αντιοξειδωτικών στο αίμα ή το ολικό αναγωγικό δυναμικό του πλάσματος / ορού , τα επίπεδα ορισμένων προϊόντων οξείδωσης των λιπιδίων και των πρωτεϊνών , η ευαισθησία στην οξείδωση των μακρομορίων / λιποπρωτεϊνών ή η συγκέντρωση των αυτοαντισωμάτων έναντι των οξειδωμένων βιομορίων (86). Όμως όλες οι ανωτέρω παράμετροι υπόκεινται σε διακυμάνσεις που δεν σχετίζονται με την παθολογική κατάσταση . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,155 | row_590155 | paper_1000 | 0 | 0 | Αντιοξειδωτικά | 0.25-0.25 | Με τον όρο αντιοξειδωτικό αναφέρεται κάθε ένωση η οποία , όταν βρίσκεται σε μικρή συγκέντρωση σε σχέση με αυτή ενός ευοξείδωτου υποστρώματος , επιβραδύνει σημαντικά ή προλαμβάνει την οξείδωση του υποστρώματος (86). Ο δε όρος ευοξείδωτο υπόστρωμα αντιστοιχεί σε κάθε τύπο μορίου το οποίο βρίσκεται in vivo και μπορεί να οξειδωθεί (86). Τα αντιοξειδωτικά , τα οποία θεωρούνται ως αναστολείς της υπεροξείδωσης θα μπορούσαν να διαιρεθούν σε δύο κατηγορίες , στα μικρού μοριακού βάρους αντιοξειδωτικά , υδατοδιαλυτά ή λιποδιαλυτά μόρια και στα μεγάλου μοριακού βάρους , τα μακρομόρια . Στα πρώτα συγκαταλέγονται οι βιταμίνες Ε και C, το ουρικό , το β -καροτένιο , η ουμπικινόλη (Q10), η γλουταθειόνη (GSH), ενώσεις οι οποίες αναστέλλουν την υπεροξείδωση « φυσικών » υποστρωμάτων (12,86). Στα μεγάλου μοριακού βάρους αντιοξειδωτικά περιλαμβάνονται πρωτεΐνες , οι οποίες έχουν σουλφυδρυλικές ομάδες (SH), όπως η αλβουμίνη και ένζυμα τα οποία προστατεύουν τα κύτταρα από την υπεροξείδωση μέσω της διάσπασης των ROS την οποία προκαλούν , όπως η δισμουτάση του σουπεροξειδίου (SOD), η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης (GPX) και η καταλάση (CAT) (12). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,156 | row_590156 | paper_1000 | 0 | 0 | Ολικό αναγωγικό δυναμικό | 0.25-0.25 | Η μέτρηση του ολικού αναγωγικού δυναμικού των βιολογικών υγρών , πλάσμα κλπ , βασίζεται στην ικανότητα των βιολογικών υγρών να ανάγουν τις ελεύθερες ρίζες που δημιουργούνται ex-vivo από επαγωγείς του σχηματισμού των ROS. Οι δοκιμασίες που κυρίως χρησιμοποιούνται είναι η TAS (total andioxidant status), αναφέρεται και ως TEAC, βασίζεται στην οξείδωση του ABTS (2,2-azinobis-3-ethylbenzothiazoline6-sulfonic acid) προς ABTS + ( έγχρωμο προϊόν ) παρουσία των αναγωγικών ενώσεων του ορού εκ των οποίων το 28% αποδίδεται στην αλβουμίνη (87). Η FRAP (ferric reducing ability of plasma), βασίζεται στην αναγωγή του Fe 3+ Æ Fe 2+ παρουσία αντιοξειδωτικών και η ORAC (oxygen radical absorbance capacity) προσδιορίζει την επί τοις % αναστολή των ελευθέρων ριζών (87) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,157 | row_590157 | paper_1000 | 0 | 0 | Προϊόντα οξείδωσης λιπαρών οξέων και πρωτεϊνών | 0.25-0.26 | Οι δείκτες οι οποίοι συνήθως χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση του οξειδωτικού stress είναι η μηλονική διαλδεϋδη (88), ή τα F2ισοπροστάνια (89), προϊόντα και τα δύο της υπεροξείδωσης των λιπιδίων , κυρίως των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων τα οποία είναι ευάλωτα στην επίδραση των ROS/RNS και τα υπολείμματα των καρβονυλομάδων των οξειδωμένων πρωτεϊνών (86,90) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,158 | row_590158 | paper_1000 | 0 | 0 | Ευαισθησία των μακρομορίων / λιποπρωτεϊνών στην οξείδωση (susceptibility to oxidation-oxidizability) | 0.26-0.26 | Εκτιμάται η ευαισθησία των λιπαρών οξέων του δείγματος στην οξείδωση . Βασίζεται στην ex-vivo οξείδωση των λιπαρών οξέων με επαγωγείς σχηματισμού ελευθέρων ριζών συνήθως με ιόντα χαλκού ή σιδήρου και στην παρακολούθηση της κινητικής της υπεροξείδωσης των λιπιδίων (91) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,159 | row_590159 | paper_1000 | 0 | 0 | ΑΛΒΟΥΜΙΝΗ | 0.26-0.26 | Η αλβουμίνη αντιπροσωπεύει το κυρίαρχο και σημαντικότερο αντιοξειδωτικό του πλάσματος , ενός διαμερίσματος του οργανισμού το οποίο εκτίθεται σε ένα διαρκές οξειδωτικό stress (92). Περισσότερο από το 70% της δραστικότητας του ορού έναντι της εξουδετέρωσης των ελευθέρων ριζών οφείλεται στην αλβουμίνη (93) λόγω της ικανότητας του μορίου της να ενώνεται και να εξουδετερώνει μόρια που επάγουν την οξείδωση και της ιδιότητάς της να ενεργεί ως παγίδα ελευθέρων ριζών . Η αλβουμίνη έχει την ικανότητα να ενώνεται με ιόντα μετάλλων , λιπαρά οξέα , φάρμακα καθώς και με ορμόνες . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,160 | row_590160 | paper_1000 | 0 | 0 | Η αλβουμίνη ως αντιοξειδωτικός παράγοντας | 0.26-0.27 | Τρεις περιοχές του μορίου της αλβουμίνης παρουσιάζουν συγγένεια για τη σύνδεση με τα υποστρώματα που ανωτέρω αναφέρθηκαν : α ) Το Ν -τελικό άκρο του μορίου (Asp-Ala-His-Lys) για τα ιόντα χαλκού . Στο πλάσμα , παρόλο που ο χαλκός συνδέεται με τη σερουλοπλασμίνη , ένα μεγάλο ποσοστό αυτού συνδέεται και με την αλβουμίνη (94). Ο χαλκός , όπως και ο σίδηρος , έχει την ικανότητα να αντιδρά με το Η 2 Ο 2 και να σχηματίζονται ρίζες υδροξυλίου και μάλιστα κατά 60 φορές γρηγορότερα (95). Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της αλβουμίνης οφείλονται κατά μεγάλο ποσοστό στην ικανότητα της σύνδεσής της με τα ιόντα χαλκού ενώ είναι σε θέση να απομακρύνει και τις ρίζες υδροξυλίου οι οποίες παράγονται από την αντίδραση του σιδήρου με το Η 2 Ο 2 (96). β ) Τα υπολείμματα λυσίνης , Lys351 και Lys457 και αργινίνης , Arg117, τα οποία συνδέονται με τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (PUFA) (97). Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα , συμμετέχουν κατά σημαντικό ποσοστό στη δεξαμενή των ευοξείδωτων υποστρωμάτων του πλάσματος . Όταν συνδέονται με την αλβουμίνη προστατεύονται από την οξειδωτική διάσπαση (12,92) με ότι αυτό συνεπάγεται για την αθηρωματική διεργασία . γ ) Το υπόλειμμα Lys240 το οποίο συνδέεται με τη χολερυθρίνη . Η συνδεδεμένη με την αλβουμίνη χολερυθρίνη ενεργεί ως αναστολέας της υπεροξείδωσης των λιπιδίων και της α -τοκοφερόλης (92), προσδίδοντας άμεση αντιοξειδωτική δράση στην αλβουμίνη .
Στο μόριο της αλβουμίνης υπάρχει επίσης ένα υπόλειμμα κυστεΐνης (Cys34) το οποίο λόγω της συγκέντρωσης της αλβουμίνης στο πλάσμα αποτελεί τη μεγαλύτερη δεξαμενή θειολικών ομάδων στην κυκλοφορία . Μέσω της ηνοιγμένης Cys34 η αλβουμίνη δρα ως παγίδα των ROS/RNS (98,99). Η αλβουμίνη συνδέεται και με την ομοκυστεΐνη παρεμποδίζοντας τη θετική επίδραση της ομοκυστεΐνης στην οξείδωση των LDL και στην αθηρωματική διεργασία (100). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,161 | row_590161 | paper_1000 | 0 | 0 | Αλβουμίνη και καρδιαγγειακή νόσος | 0.27-0.27 | Σε φυσιολογικές ή παθολογικές καταστάσεις οι οποίες συνδέονται με μεταβολές στην οξειδοαναγωγική κατάσταση του οργανισμού η δομή του μορίου της αλβουμίνης και οι ευεργετικές αντιοξειδωτικές ιδιότητές της μεταβάλλονται . Η οξειδωμένη μορφή της πρωτεΐνης είναι σε θέση να προκαλέσει επιβλαβείς επιδράσεις και να θεωρηθεί ως ένας βιοδείκτης του οξειδωτικού stress (92), ενώ ως βιοδείκτης του οξειδωτικού stress αναφέρεται και η in vivo τροποποιημένη στο Ν -τελικό άκρο αυτής μορφή , η ΙΜΑ (71-73, 77-80). Χορήγηση αλβουμίνης σε ασθενείς με οξεία πνευμονική βλάβη , όπως στο σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας των ενηλίκων , ARDS (acute respiratory distress syndrome), προσφέρει σημαντική προστασία έναντι του οξειδωτικού stress και ευεργετική επίδραση έναντι των οξειδοαναγωγικών διεργασιών που ρυθμίζουν τη φλεγμονή (101).
Το μόριο της αλβουμίνης υπόκειται και σε in vivo γλυκοζυλίωση . Πρόκειται για την πρόσδεση ενός μορίου γλυκόζης σε ελεύθερη αμινική ομάδα του μορίου της πρωτεΐνης με μη ενζυμική αντίδραση , γίνεται κυρίως στο διαβήτη , με επακόλουθο το σχηματισμό των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης , AGE (advanced glycation end products), ενώσεις πολύ επιβλαβείς για τα κύτταρα (102). Η γλυκοζυλίωση της αλβουμίνης του ορού οδηγεί στην απώλεια της αντιοξειδωτικής επίδρασής της έναντι των LDL (103).
Ελάττωση της συγκέντρωσης της αλβουμίνης στον ορό , ακόμη και εντός των φυσιολογικών ορίων συνδέεται με αύξηση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου , χωρίς όμως να έχει πλήρως διευκρινισθεί αν τα χαμηλά επίπεδα της αλβουμίνης στον ορό αποτελούν προγνωστική μεταβλητή , δείκτη υποκλινικής νόσου ή μέρος του αιτιολογικού μηχανισμού , όπως ελάττωση αναγωγικής ικανότητας του πλάσματος ή φλεγμονή , που οδηγεί στην καρδιαγγειακή νόσο (104-106). Τα επίπεδα της αλβουμίνης πέφτουν κατά τη φλεγμονώδη διεργασία (107). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,162 | row_590162 | paper_1000 | 0 | 0 | Ε Ι Δ Ι Κ Ο Μ Ε Ρ Ο Σ | 0.27-0.27 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,163 | row_590163 | paper_1000 | 0 | 0 | ΣΚΟΠΟΣ | 0.27-0.28 | Η καρδιαγγειακή νόσος , παρά τη σημαντική πρόοδο που έγινε στον τομέα της θεραπείας , παραμένει η κυριότερη αιτία θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες ( δυτικού τύπου κοινωνίες ). Είναι παραδεκτό ότι , αν υπήρχαν αξιόπιστοι βιοδείκτες για τα πριν από τη νέκρωση του μυοκαρδίου στάδια της νόσου , ένας μεγάλος αριθμός ασθενών δεν θα είχε μοιραία κατάληξη . Από τους βιοδείκτες , που μέχρι σήμερα έχουν προταθεί , παραδεκτοί για την αξιοπιστία τους και την ειδικότητά τους για την καρδιαγγειακή νόσο θεωρούνται οι καρδιακές τροπονίνες I (cTnI) και T (cTnT) για τη νέκρωση του μυοκαρδίου και τα νατριουρητικά πεπτίδια BNP και NT-proBNP για την καρδιακή ανεπάρκεια .
Σύμφωνα με νεότερα δεδομένα η τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη (ischemia modified albumin), ΙΜΑ , έχει αρχίσει να συγκαταλέγεται στους βιοχημικούς καρδιακούς δείκτες . Η αύξησή της στον ορό επάγεται από την ισχαιμία και θεωρείται αποτέλεσμα της απελευθέρωσης ιόντων Cu από τις ενδοκυττάριες αποθήκες ως αποτέλεσμα βλάβης / δυσλειτουργίας του κυττάρου . Τα ιόντα Cu μέσω της αντίδρασης Fenton οδηγούν στο σχηματισμό δραστικών μορφών οξυγόνου (reactive oxygen species), ROS. Οι ROS μετατρέπουν ποσοστό της αλβουμίνης που κυκλοφορεί σε ΙΜΑ . Σε περίπτωση καρδιακής δυσλειτουργίας / ισχαιμίας η συγκέντρωση της ΙΜΑ στον ορό αυξάνει . Όμως η ειδικότητα του προσδιορισμού της δεν έχει ακόμη διευκρινισθεί , δηλαδή αν η αύξηση είναι το αποτέλεσμα της ισχαιμίας του μυοκαρδίου ή οφείλεται και σε άλλα αίτια .
Σκοπός της παρούσας Διατριβής είναι η διερεύνηση της ειδικότητας του προσδιορισμού της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίνη (IMA) και η αξιολόγηση της μέτρησής της στην καρδιακή δυσλειτουργία και στη διαστρωμάτωση του κινδύνου . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,164 | row_590164 | paper_1000 | 0 | 0 | ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ | 0.28-0.28 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,165 | row_590165 | paper_1000 | 0 | 0 | Α . Ασθενείς και Πρωτόκολλο | 0.28-0.29 | Η μελέτη περιλαμβάνει τη διερεύνηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίνης , ΙΜΑ , σε τρεις ομάδες ασθενών Ομάδα Α , ομάδα Β και ομάδα Γ . Στη μελέτη έλαβαν μέρος συνολικά 419 άτομα , 256 ασθενείς και 163 υγιείς . Όλα τα άτομα που έλαβαν μέρος στη μελέτη ήταν Έλληνες , μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας για τουλάχιστον τρία έτη , οι οποίοι γνώριζαν ακριβώς το σκοπό της μελέτης και έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων μόνο προς όφελος της επιστήμης , με την διαβεβαίωση ότι θα διαφυλαχθεί η ανωνυμία τους .
Ομάδα Α : Διερεύνηση των επιπέδων της ΙΜΑ κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης σε ασθενείς με υπέρταση .
Δώδεκα ασθενείς (7 άνδρες και 5 γυναίκες ), ηλικίας 35-67 ετών , με δείκτη μάζας σώματος ( ΒΜΙ ) 24-39 Kg/m 2 , ευρισκόμενοι υπό αντι -υπερτασική αγωγή , υπεβλήθησαν σε δοκιμασία καρδιοαναπνευστικής κόπωσης στο εργαστήριο υπέρτασης της 2 ης Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής στο νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟ . Δείγμα φλεβικού αίματος ελήφθη πριν από την έναρξη της δοκιμασίας (base), στο μέγιστο (peak) και 1 ώρα μετά το πέρας της δοκιμασίας (after) για τον προσδιορισμό της ΙΜΑ , του γαλακτικού , της γλυκόζης , της αλβουμίνης , της hsCRP, CK-MB mass, της cTnT και του NT-proBNP. Μετά την παρασκευή του ορού τα δείγματα φυλάχθηκαν στους -70 0 C έως τη μέτρηση αποφεύγοντας επανειλημμένους κύκλους ψύξης -απόψυξης . Στο κάθε δείγμα ορού η μέτρηση των ανωτέρω βιοχημικών παραμέτρων έγινε συγχρόνως . Τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών παρουσιάζονται στον Πίνακα Α 1 ( Αποτελέσματα ).
Ομάδα Β ( ΒΑ και ΒΒ ): Διερεύνηση των επιπέδων της ΙΜΑ σε ασθενείς με διάγνωση Στεφανιαίας Νόσου ( ομάδα ΒΑ ) σε σύγκριση με υγιείς εθελοντές ( ομάδα ΒΒ ).
Ομάδα ΒΑ : Μελετήθηκαν 114 ασθενείς , 84 άνδρες και 30 γυναίκες , ηλικίας 43-80 ετών , με ΒΜΙ 20,8-39,8 Kg/m 2 , με αποδεδειγμένη Στεφανιαία Νόσο (CAD) βάση στεφανιαίας αγγειογραφίας . Η εκτίμηση της αγγειογραφίας έγινε από ειδικό καρδιο -λόγο , ο οποίος δεν γνώριζε τα αποτελέσματα των βιοχημικών εξετάσεων .
ΕΙΚΟΝΑ Β 1 Στεφανιαία αγγειογραφία όπου απεικονίζεται η αριστερή στεφανιαία αρτηρία | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,166 | row_590166 | paper_1000 | 0 | 0 | ΕΙΚΟΝΑ Β 2 | 0.29-0.31 | 'Εκθεση Στεφανιογραφικού ελέγχου
Ως θετικό Εικόνα Β 1 και Β 2 θεωρήθηκε κάθε αγγειογράφημα το οποίο κατέδειξε στένωση > 70% της διαμέτρου του αυλού τουλάχιστον ενός στεφανιαίου αγγείου ενώ ο αριθμός των αγγείων με στένωση χρησιμοποιήθηκε ως δείκτης της σοβαρότητας της νόσου (75). Για κανένα από τους ασθενείς δεν υπήρχε ένδειξη επερχόμενου οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου . Δείγμα φλεβικού αίματος ελήφθη πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία για τη μέτρηση της ΙΜΑ , αλβουμίνης , hsCRP, CK-MB mass, cTnT, του NT-proBNP και του ολικού αντιοξειδωτικού του ορού , TAS (total antioxidant status). Τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών και οι παράγοντες κινδύνου παρουσιάζονται στον Πίνακα Β 1 ( Αποτελέσματα ).
Ομάδα ΒΒ : 163 υγιείς εθελοντές ( εθελοντές αιμοδότες ), 130 άνδρες και 33 γυναίκες , ηλικίας 35-65 ετών , με ΒΜΙ 21,5-27,5 Kg/m 2 , χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες . Κανένας από τους μάρτυρες δεν ήταν υπό φαρμακευτική αγωγή .
Μετά την αιμοληψία και την παρασκευή του ορού τα δείγματα όλων των ατόμων της ομάδας Β , φυλάχθηκαν στους -70 0 C έως τη μέτρηση αποφεύγοντας επανειλημμένους κύκλους ψύξης -απόψυξης . Στο κάθε δείγμα ορού η μέτρηση όλων των βιοχημικών παραμέτρων που προσδιορίσθηκαν έγινε συγχρόνως .
Ομάδα Γ ( ΓΑ , ΓΒ και ΓΓ ): Διερεύνηση των επιπέδων της ΙΜΑ σε υπέρβαρες μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες χωρίς ιστορικό στεφανιαίας νόσου ( ομάδα ΓΑ ) σε σύγκριση με μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες νορμοβαρείς χωρίς κλινική ένδειξη Στεφανιαίας Νόσου ( ομάδα ΓΒ ) ή με κλινική διάγνωση Στεφανιαίας Νόσου ( ομάδα ΓΓ ).
Ομάδα ΓΑ : 40 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες υπέρβαρες χωρίς κλινική εικόνα Στεφανιαίας Νόσου , ηλικίας 45-67 ετών ( μέση τιμή 55,5+11 έτη ), με ΒΜΙ 26-32 Kg/m 2 . Είκοσι οκτώ χωρίς διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης ( φυσιολογική δοκιμασία ανοχής γλυκόζης ), όπως προέκυψε από την καμπύλη ανοχής γλυκόζης με 75g γλυκόζης ,OGTT (oral glucose tolerance test) και 12 με παθολογική OGTT (impaired glucose tolerance, IGT). Σύμφωνα με τα κριτήρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Διαβητολογικής Εταιρείας της Αμερικής ως IGT
προσδιορίζεται όταν , 2 ώρες μετά τη χορήγηση 75 g γλυκόζης per os, τα επίπεδα της γλυκόζης στο ορό είναι 140-199mg/dL (7,8-11mmol).
Ομάδα ΓΒ : 60 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες νορμοβαρείς , επίσης χωρίς κλινική εικόνα Στεφανιαίας Νόσου , ηλικίας 43-76 ετών ( μέση τιμή 54+6 έτη ), με ΒΜΙ 21-25 Kg/m 2 .
Καμιά από τις ασθενείς της ομάδας ΓΑ ή ΓΒ δεν κάπνιζε και δεν έπαιρνε φάρμακα . Δεν είχε ιστορικό Διαβήτη ή άλλης νόσου . Η αρτηριακή συστολική πίεση (SBP) τους ήταν <140 mmHg και η διαστολική (DBP) <80 mmHg. Δείγμα φλεβικού αίματος ελήφθη μετά από ολονύκτια ασιτία για τη μέτρηση της ΙΜΑ , αλβουμίνης , hsCRP, cTnT, του NT-proBNP και των λιπιδίων του ορού , ολική χοληστερόλη , χοληστερόλη -λιποπρωτεϊνών χαμηλής και υψηλής πυκνότητας (LDL και HDL αντίστοιχα ) και τριγλυκεριδίων .
Ομάδα ΓΓ : 30 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες , ηλικίας 51-80 ετών ( μέση τιμή 58,9+8 έτη ), με ΒΜΙ 23-29 Kg/m 2 με επιβεβαιωμένη Στεφανιαία Νόσο , βάση στεφανιαίας αγγειογραφίας και με επίπεδα cTnT <0,05 ng/mL. Η αρτηριακή συστολική πίεση (SBP) τους ήταν <145 mmHg και η διαστολική (DBP) <80 mmHg. Το 30% των ασθενών της ομάδας ΓΓ ήταν υπό αντιϋπερτασική αγωγή . Για καμιά από τις ασθενείς δεν υπήρχε ένδειξη επερχόμενου οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου . Όπως και για τους ασθενείς της ομάδας ΒΑ η εκτίμηση της αγγειογραφίας έγινε από ειδικό καρδιολόγο , ο οποίος δεν γνώριζε τα αποτελέσματα των βιοχημικών εξετάσεων . Ως θετικό θεωρήθηκε κάθε αγγειογράφημα το οποίο κατέδειξε στένωση > 70% της διαμέτρου του αυλού τουλάχιστον ενός στεφανιαίου αγγείου . Το δείγμα του φλεβικού αίματος για τη μέτρηση της ΙΜΑ , αλβουμίνης , hsCRP, cTnT, του NT-proBNP και των λιπιδίων του ορού ( χοληστερόλη , LDL, HDL και τριγλυκεριδίων ) ελήφθη πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία .
Για όλες τις ασθενείς της ομάδας Γ ( ΓΑ , ΓΒ , ΓΓ ) ο χρόνος που είχε παρέρθει από την εμμηνόπαυση ήταν τουλάχιστον ένα έτος . Η επιβεβαίωση της εμμηνόπαυσης έγινε βάση των επίπεδων της ωοθηλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) στον ορό . Σε όλες τις ασθενείς ήταν >40 IU/L. Μεταξύ των ομάδων δεν υπήρχε διαφορά ως προς το χρόνο της εμμηνόπαυσης . Η μέση τιμή ήταν για την ομάδα ΓΑ 5,7+5 έτη , για την ομάδα ΓΒ 5,4+6,1 έτη και για την ομάδα ΓΓ 8,4+6,9 έτη .
Μετά την αιμοληψία και την παρασκευή του ορού τα δείγματα φυλάχθηκαν στους -70 0 C έως τη μέτρηση αποφεύγοντας επανειλημμένους κύκλους ψύξης -απόψυξης . Στο κάθε δείγμα ορού η μέτρηση της ΙΜΑ , cTnT, hsCRP, αλβουμίνης και NTproBNP έγινε συγχρόνως , ενώ ο προσδιορισμός της ινσουλίνης , γλυκόζης , χοληστερόλης , LDL, HDL και τριγλυκεριδίων , όπου αυτός αναφέρεται έγινε μέσα σε 24 ώρες από την αιμοληψία .
Στους ασθενείς , αλλά και στους μάρτυρές η μέτρηση του βάρους και του ύψους για τον προσδιορισμό του ΒΜΙ έγινε το πρωί . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,167 | row_590167 | paper_1000 | 0 | 1 | Β . Βιοχημική ανάλυση | 0.31-0.32 | Η μέτρηση όλων των βιοχημικών παραμέτρων ( αναλύτες ) που μελετήθηκαν έγινε σε αυτόματο αναλυτήρα του συστήματος Roche/ Hitachi Modular της Roche Diagnostics. Σύστημα πλήρως αυτοματοποιημένο το οποίο ελέγχεται μέσω λογισμικού και πραγματοποιεί αντιδράσεις της κλασσικής χημείας και ανοσοχημικές . Το σύστημα αποτελείται από μονάδες οι οποίες εκτελούν όλες τις απαραίτητες λειτουργίες για την πλήρως αυτοματοποιημένη διαδικασία της δειγματοληψίας από το δείγμα του ορού και της εν συνεχεία ανάλυσης και από μονάδα ελέγχου η οποία ελέγχει τον αναλυτήρα μέσω του λογισμικού χειριστή . Η αυτοματοποιημένη διαδικασία ξεκινά με την καταγραφή των δειγμάτων του ορού των ασθενών , με δεδομένο ότι αυτά βρίσκονται σε φιαλίδια με ετικέτες γραμμικού κώδικα και συνεχίζεται με την ανάλυση και τη μετάδοση των αποτελεσμάτων . Η εκτίμηση των αποτελεσμάτων , η τεκμηρίωση και ο έλεγχος ποιότητας εκτελούνται αυτόματα από το λογισμικό . Τα σετ των αντιδραστηρίων , τα φιαλίδια των βαθμονομητών και τα δείγματα ελέγχου ελέγχονται και αυτά αυτόματα (108).
Για όλες τις βιοχημικές αναλύσεις χρησιμοποιήθηκαν αντιδραστήρια της Roche Diagnostics εκτός από τη μέτρηση της ΙΜΑ , όπου χρησιμοποιήθηκαν αντιδραστήρια της Inverness Medical professional diagnostics (USA) και του TAS όπου χρησιμοποιήθηκαν τα αντιδραστήρια της Randox Laboratories (UK).
Η εκτίμηση της αντίστασης στην ινσουλίνη έγινε με τους δείκτες αντίστασης και ευαισθησίας στην ινσουλίνη , HOMA (Homeostasis model assessment score) και QUICKI (Quantitative insulin sensitive index) αντίστοιχα .
Ο υπολογισμός του δείκτη HOMA (109) έγινε βάση του τύπου ινσουλίνη ορού νηστείας ( μ U/mL) x γλυκόζη ορού νηστείας (mmol/L) / 22,5
ενώ του δείκτη QUICKI (110) από τον τύπο
1 / log ινσουλίνης ορού νηστείας (mU/L) + log γλυκόζης ορού νηστείας (mg/dL)
Η LDLχοληστερόλη υπολογίσθηκε από τον τύπο του Friedewald (111)
- LDL χοληστερόλη (mg/dL) = ολική χοληστερόλη - HDL χοληστερόλη - 0,2 x τριγλυκερίδια (mg/dL) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,168 | row_590168 | paper_1000 | 0 | 0 | LDL χοληστερόλη (mmol/L) = ολική χοληστερόλη - HDL χοληστερόλη - 0,45 x τριγλυκερίδια (mmol/L) | 0.32-0.32 | μετά τη μέτρηση της χοληστερόλης , της HDL και των τριγλυκεριδίων στον αυτόματο αναλυτήρα όπως κατωτέρω περιγράφεται . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,169 | row_590169 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίνης ΙΜΑ | 0.32-0.33 | Για τον προσδιορισμό της ΙΜΑ εφαρμόσθηκε η δοκιμασία της σύνδεσης της αλβουμίνης με το κοβάλτιο (albumin cobalt binding assay), ACB test, σε αναλυτήρα Roche/ Hitachi Modular σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή (108) με αντιδραστήρια της Inverness Medical professional diagnostics (USA)
Το ACB test μετρά την ικανότητα της σύνδεσης της αλβουμίνης , που υπάρχει στο προς μέτρηση δείγμα του ορού , με το κοβάλτιο (68,112). Σε δείγμα ορού (200 μ /L) προστίθεται μία γνωστή ποσότητα κοβαλτίου , 50 μ /L υδατικού διαλύματος Cocl2 (1g/L), και διθειοθρεϊτόλη (DTT), 50 μ /L υδατικού διαλύματος (1,5g/L). Η DTT συνδέεται με την ποσότητα του κοβαλτίου η οποία δεν έχει συνδεθεί με την αλβουμίνη και σχηματίζεται ένα έγχρωμο προϊόν η απορρόφηση του οποίου μετριέται στα 470 nm. Το αποτέλεσμα εκφράζεται σε μονάδες απορρόφησης (ABSU) ως U/mL ή KU/L. Το κοβάλτιο συνδέεται με το Ν -τελικό άκρο της αλβουμίνης του ορού , αφήνοντας μικρή ποσότητα κοβαλτίου να αντιδράσει με την DTT για το σχηματισμό του έγχρωμου προϊόντος . Αντίθετα , το κοβάλτιο δεν μπορεί να συνδεθεί με το τροποποιημένο Ν -τελικό άκρο της αλβουμίνης , δηλαδή της ΙΜΑ , αφήνοντας μεγαλύτερη ποσότητα κοβαλτίου να αντιδράσει με την DTT για το σχηματισμό του έγχρωμου προϊόντος και κατά συνέπεια η απορρόφηση είναι ανάλογη της ποσότητας της ΙΜΑ του δείγματος . Το κοβάλτιο ενώνεται και με άλλες θέσεις του μορίου της αλβουμίνης εκτός του Ν -τελικού άκρου , πχ ελεύθερες σουλφυδρυλικές ομάδες , όπως και με άλλες πρωτεΐνες του ορού . Όμως η σύνδεση αυτή δεν απομονώνει το κοβάλτιο και απομένει ποσότητα ικανή για να αντιδράσει με την DTT (113).
Η συγκέντρωση της αλβουμίνης είναι πιθανόν να επηρεάζει τη μέτρηση της ΙΜΑ . Υπάρχει θετική συσχέτιση μεταξύ της ΙΜΑ και των επιπέδων της αλβουμίνης , αν και δεν είναι σημαντική τουλάχιστον στο εύρος που κυμαίνονται οι φυσιολογικές τιμές της αλβουμίνης (114). Γι ' αυτό προτείνεται ανάλογη διόρθωση των αποτελεσμάτων ως προς τη συγκέντρωση της αλβουμίνης (115,116).
Για την αποφυγή ψευδώς θετικών ή ψευδώς αρνητικών τιμών της ΙΜΑ σε άτομα με υπό ή υπέρ αλβουμιναιμία χρησιμοποιήθηκε ο λόγος της συγκέντρωσης ΙΜΑ / αλβουμίνη .
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Γραμμικότητα (linearity): 0-250 U/mL
Αναλυτική ευαισθησία (analytical sensitivity). Αντιπροσωπεύει το χαμηλότερο επίπεδο συγκέντρωσης της αναλυόμενης ουσίας που μπορεί να διακριθεί από το μηδέν : 10,6 U/mL
Επαναληψιμότητα (precision), ως ενδοαναλυτική διακύμανση (intra-assay precision) και δια -αναλυτική διακύμανση (inter-assay precision). Προσδιορίσθηκε στο εργαστήριο σε είκοσι δείγματα ορού (n=20) εις διπλούν , σύμφωνα με τα κριτήρια της NCCLS, Protocol EP5-A (117): ενδοαναλυτική διακύμανση 112 U/Ml + 3,5 U/mL με συντελεστή μεταβλητότητας (coefficient of variation) CV = 3,1%
δια -αναλυτική διακύμανση 116 U/Ml + 3,8 U/mL με συντελεστή μεταβλητότητας CV=4,3% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,170 | row_590170 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός αλβουμίνης | 0.34-0.34 | Χρησιμοποιήθηκε η τελικού σημείου χρωματομετρική μέθοδος προσδιορισμού με το πράσινο της βρωμοκρεσόλης (118)
Σε τιμή pH 4,1 η αλβουμίνη αποκτά κατιονικό χαρακτήρα και μπορεί να δεσμεύσει μία ανιονική χρωστική όπως το πράσινο της βρωμοκρεσόλης (BCG) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,171 | row_590171 | paper_1000 | 0 | 0 | pH 4,1 αλβουμίνη + BCG >>>>>>>>>>>> σύμπλοκο αλβουμίνης - BCG | 0.34-0.35 | Το σύμπλοκο της αλβουμίνης - BCG, το οποίο σχηματίζεται , έχει κυανοπράσινο χρώμα , η ένταση του οποίου προσδιορίζεται φωτομετρικά .
Διαλύματα εργασίας :
Ρυθμιστικό διάλυμα κιτρικών 95 mm ο l/L pH 4,1
Πράσινο της βρωμοκρεσόλης 0,66 mm ο l/L σε ρυθμιστικό διάλυμα κιτρικών 95 mm ο l/L pH 4,1
Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση της αλβουμίνης κάθε δείγματος σε g/dL.
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : g/dL x 10 = g/L
g/dL x 15,2 = μ m ο l/L
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Γραμμικότητα : 1,0 -7,0 g/dL (10-70 g/L, 152-1064 μ m ο l/L)
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 0,2 g/dL (2 g/L, 30,4 μ m ο l/L)
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 2,9 g/dL + 0,073 g/dL με CV 2, 5%
δια -αναλυτική διακύμανση 3,5 g/dL + 0,075 με CV 2,5% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,172 | row_590172 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός υψηλής ευαισθησίας C αντιδρώσας πρωτεΐνης hsCRP | 0.36-0.36 | Ο προσδιορισμός της hsCRP έγινε με ανοσοθολωσιμετρική μέθοδο ενισχυμένη με τη χρήση σφαιριδίων (119,120). Βασίζεται στην αρχή της ανοσολογικής συγκόλλησης , ενισχυμένης με χρήση σφαιριδίων . Αντισώματα ant-CRP τα οποία συνδέονται με μικροσφαιρίδια latex αντιδρούν με αντιγόνο στο δείγμα και σχηματίζεται σύμπλεγμα αντιγόνου / αντισώματος . Μετά τη συγκόλληση η συγκέντρωση του συμπλέγματος μετριέται θολωσιμετρικά
Διαλύματα εργασίας :
Ρυθμιστικό διάλυμα TRIS ( τρις υδροξυμέθυλο -αμινομεθάνιο ) 16 mm ο l/L pH 7,4
Σφαιρίδια latex επικαλυμμένα με μονοκλωνικά αντισώματα ποντικού ant-CRP Ρυθμιστικό διάλυμα γλυκίνης 50 mm ο l/L pH 8,0
Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση της hsCRP κάθε δείγματος σε mg/dL.
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : mg/dL x 10 = mg/L mg/dL x 95,2 = nm ο l/L | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,173 | row_590173 | paper_1000 | 0 | 0 | Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας : | 0.37-0.37 | Εύρος μέτρησης : 0,1-20 mg/L (0,95-190 nm ο l/L). Όταν η συγκέντρωση της CRP του δείγματος είναι μεγαλύτερη από 20 mg/L, τότε το δείγμα αραιώνεται με Nacl 0,9% και τα αποτελέσματα πολλαπλασιάζονται με το συντελεστή της αραίωσης .
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 0,03 mg/dL (0,286 nm ο l/L)
Λειτουργική ευαισθησία : 0,11 mg/L (1,05 nm ο l/L). Καθορίζεται ως η χαμηλότερη συγκέντρωση της CRP που μπορεί να μετρηθεί με επαναληψιμότητα με CV μεταξύ αναλύσεων <10%
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 0,65 mg/L + 0,032 mg/L με CV 4,98% δια -αναλυτική διακύμανση 5,3 mg/L + 0,052 mg/L με CV 5,70%
Οι μετρήσεις της hsCRP για την αξιολόγηση του κινδύνου Στεφανιαίας νόσου πρέπει να συγκρίνονται με παλαιότερες τιμές . Επίπεδα hsCRP > 10 mg/L (95,2 nm ο l/L) θα πρέπει να αξιολογούνται για τυχόν μη καρδιαγγειακή αιτιολογία όπως λοίμωξη , φλεγμονή ή τραυματισμό και η μέτρηση επαναλαμβάνεται μετά 10 ημερο (121). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,174 | row_590174 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός του ισοενζύμου ΜΒ της κινάσης της κρεατίνης , CK-MB mass | 0.37-0.38 | Ο προσδιορισμός έγινε με ανοσολογική μέθοδο ηλεκτροχημειοφωταύγειας (122) με διπλή ανοσοσήμανση τύπου ' σάντουιτς ', με δύο επωάσεις .
1 η επώαση : 15 μ L δείγματος , βιοτινυλιωμένο μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι της CK-MB και μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι της CK-MB σεσημασμένο με σύμπλοκο ρουθηνίου , τρις (2,2 ' -διπυριδυλο ) ρουθήνιο 2+ (Ru(bpy)3 2+ , αντιδρούν και σχηματίζουν σύμπλοκο ' σάντουιτς '.
2 η επώαση : προστίθενται μικροσφαιρίδια επικαλυμμένα με στρεπταβιδίνη , τα οποία δεσμεύουν το σύμπλοκο μέσω της αλληλεπίδρασης της βιοτίνης με τη στρεπταβιδίνη . Το μίγμα της αντίδρασης εισάγεται με αναρρόφηση στο θάλαμο μέτρησης του αναλυτήρα όπου τα μικροσφαιρίδια δεσμεύονται μαγνητικά στην επιφάνεια του ηλεκτροδίου . Η εφαρμογή τάσης στο ηλεκτρόδιο προκαλεί την εκπομπή της χημειοφωταύγειας , η οποία μετριέται με φωτοπολλαπλασιαστή . Τα αποτελέσματα δίνονται μέσω μιας καμπύλης βαθμονόμησης 2 σημείων και μιας πρότυπης καμπύλης . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,175 | row_590175 | paper_1000 | 0 | 0 | Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας : | 0.38-0.38 | Εύρος μέτρησης : 0,100-500,0 ng/mL. Τιμές μικρότερες ή μεγαλύτερες από το εύρος της μέτρησης δίνονται ως < 0,100 ng/mL ή > 500,0 ng/mL αντίστοιχα .
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): <0.100 ng/mL
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 5,28 ng/mL + 0,19 ng/mL με CV 3,61% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,176 | row_590176 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός της καρδιακής τροπονίνης Τ , cTnT | 0.38-0.39 | Ο προσδιορισμός έγινε με ανοσολογική μέθοδο ηλεκτροχημειοφωταύγειας (122), με διπλή ανοσοσήμανση τύπου ' σάντουιτς ', με δύο επωάσεις . Η μέθοδος ανιχνεύει την ελεύθερη cTnT καθώς και τα διμερή και τριμερή σύμπλοκα της cTnT (123).
Κατά την 1 η επώαση 15 μ L δείγματος επωάζονται με βιοτινυλιωμένο μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι της cTnT και με μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι της cTnT σεσημασμένο με το σύμπλοκο ρουθηνίου [ τρις (2,2 ' -διπυριδυλο ) ρουθήνιο 2+ (Ru(bpy)3 2+ ]. Η cTnT και τα αντισώματα αντιδρούν και σχηματίζουν σύμπλοκο τύπου ' σάντουιτς '. Τα δύο μονοκλωνικά αντισώματα είναι ειδικά έναντι της ανθρώπινης καρδιακής τροπονίνης Τ (124,125) και αναγνωρίζουν δύο επιτόπους ( θέσεις αμινοξέων 125-131 και 136-137) που βρίσκονται στο κεντρικό τμήμα του πρωτεϊνικού μορίου της καρδιακής τροπονίνης Τ , το οποίο αποτελείται από 288 αμινοξέα . Τα επόμενα στάδια της μεθόδου , η 2 η επώαση και η εξαγωγή των αποτελεσμάτων , είναι όπως ακριβώς περιγράφονται ανωτέρω , στον προσδιορισμό της CK-MB.
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 0,010-25,0 ng/mL. Οι τιμές οι οποίες είναι χαμηλότερες από το όριο ανίχνευσης δίνονται ως < 0,010 ng/mL, ενώ οι τιμές οι μεγαλύτερες από το εύρος μέτρησης ως > 25,00 ng/mL.
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 0,010 ng/mL
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 0,122 ng/mL + με CV 1,88% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,177 | row_590177 | paper_1000 | 0 | 1 | Προσδιορισμός του αμινοτελικού ( Ν -τελικό ) τμήματος του εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου , NT-proBNP | 0.39-0.40 | Το proBNP, πεπτίδιο από 108 αμινοξέα , εκκρίνεται κυρίως από την κοιλία της καρδιάς και , κατά την διαδικασία αυτή διασπάται στο βιολογικά δραστικό BNP (77108 αμινοξέα ) και στο αμινοτελικό κλάσμα ( Ν -τελικό κλάσμα ) NT-proBNP (1-76 αμινοξέα ) (126).
- Ο προσδιορισμός του NT-proBNP έγινε με την ανοσολογική μέθοδο της ηλεκτροχημειοφωταύγειας (122), με διπλή ανοσοσήμανση τύπου ' σάντουιτς ', με δύο επωάσεις . Χρησιμοποιήθηκαν δύο μονοκλωνικά αντισώματα (127), τα οποία αναγνωρίζουν επιτόπους που βρίσκονται στο αμινοτελικό τμήμα ( αμινοξέα 1-76) του proBNP.
Κατά την 1 η επώαση 15 μ L δείγματος επωάζονται με βιοτινυλιωμένο μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι του NT-proBNP και με μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι του NT-proBNP σεσημασμένο με το σύμπλοκο ρουθηνίου , τρις (2,2 ' -διπυριδυλο ) ρουθήνιο 2+ (Ru(bpy)3 2+ , αντιδρούν και σχηματίζουν σύμπλοκο τύπου ' σάντουιτς '. Τα επόμενα στάδια της μεθόδου , η 2 η επώαση και η εξαγωγή των αποτελεσμάτων περιγράφονται ανωτέρω στον προσδιορισμό της CK-MB.
Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση κάθε δείγματος του NTproBNP σε pg/mL ή pm ο l/L.
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : pg/mL x 0,118 = pm ο pm ο l/L x 8,457 = pg/mL
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 5-35.000 pg/mL (0,6-4130 pm ο l/L) . Οι μικρότερες τιμές από το όριο ανίχνευσης δίνονται ως < 5 pg/mL, ενώ οι μεγαλύτερες από το εύρος μέτρησης ως > 35.000 pg/mL.
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 5 pg/mL Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 156 pg/mL + 2,94 pg/mL με CV 1,89% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,178 | row_590178 | paper_1000 | 0 | 1 | Προσδιορισμός του ολικού αντιοξειδωτικού του ορού , TAS (total antioxidant status) | 0.41-0.41 | - Ο προσδιορισμός του ολικού αντιοξειδωτικού του ορού , TAS, έγινε φασματοφωτομετρικά με τη χρήση του αντιδραστηρίου ABTS [2,2 ' -αζιδο -δι -(3αιθυλοβενζοθειαζίνη θειϊκή )] της εταιρείας Randox Laboratories (UK) στον αυτόματο αναλυτήρα του συστήματος Roche/ Hitachi Modular της Roche Diagnostics.
Το αντιδραστήριο ABTS επωάζεται με μετα -μυοσφαιρίνη και υπεροξείδιο του υδρογόνου προς παραγωγή ενός σταθερού έγχρωμου ( κυανοπράσινο ) προϊόντος ABTS + ( ελεύθερη ρίζα ) που προκύπτει από το ABTS με αποβολή ενός ηλεκτρονίου , η συγκέντρωση του οποίου προσδιορίζεται φωτομετρικά στα 600 nm. Τα αντιοξειδωτικά τα οποία είναι παρόντα στο δείγμα του ορού προκαλούν μείωση της παραγωγής του έγχρωμου προϊόντος ABTS + , σε βαθμό ανάλογο της συγκέντρωσής τους , επειδή το έγχρωμο προϊόν ABTS + με πρόσληψη ενός ηλεκτρονίου από τα αντιοξειδωτικά του ορού μετατρέπεται σε ABTS (128) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,179 | row_590179 | paper_1000 | 0 | 0 | HX-Fe 3+ + H2O2 >>>>>>>>>>> X-[Fe 4+ =O] + Η 2 Ο μετα -μυοσφαιρίνη φερρυλο -μυοσφαιρίνη | 0.41-0.41 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,180 | row_590180 | paper_1000 | 0 | 0 | ABTS + X-[Fe 4+ =O] >>>>>>>>>>> ABTS + + HX-Fe 3+ φερρυλο -μυοσφαιρίνη μετα -μυοσφαιρίνη | 0.41-0.42 | Ο υπολογισμός των αποτελεσμάτων γίνεται από το λογισμικό του αναλυτήρα και εκφράζονται σε mmol/L. Η ποσοστιαία αναλογία των αντιοξειδωτικών του ορού τα οποία συμμετέχουν στην αντίδραση με το ABTS είναι αλβουμίνη 28%, ουρικό οξύ 19,3%, ασκορβικό 3,08%, α -τοκοφερόλη 1,74%, χολερυθρίνη 1% και κατά 46,88% διάφορα άλλα (87).
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 0,5-2,5 mmol/L. Δείγματα με συγκεντρώσεις άνω των 2,5 mmol/L αραιώνονται με Nacl 0,9% και τα αποτελέσματα πολλαπλασιάζονται με το συντελεστή της αραίωσης . Η πλειονότητα των δειγμάτων δεν απαιτεί αραίωση . Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 0,5 mmol/L
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) όπου χρησιμοποιήθηκαν δύο μίγματα ορών ελέγχού υψηλής και χαμηλής συγκέντρωσης αντίστοιχα σύμφωνα με τα κριτήρια της NCCLS, Protocol EP5-A (117) ως :
Μίγμα ορών ελέγχου υψηλής συγκέντρωσης ενδοαναλυτική διακύμανση 1,32 mmol/L + 0,04 mmol/L με CV 3,16 % δια - αναλυτική διακύμανση 1,52 mmol/L + 0,055 mmol/L με CV 3,6 % Μίγμα ορών ελέγχου χαμηλής συγκέντρωσης ενδοαναλυτική διακύμανση 0,83mmol/L + 0,0013 mmol/L με CV 1,59 % δια - αναλυτική διακύμανση 0,84 mmol/L + 0,050 mmol/L με CV 6 % | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,181 | row_590181 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός χοληστερόλης | 0.42-0.42 | Ο προσδιορισμός της χοληστερόλης έγινε με ενζυμική χρωματομετρική ανάλυση , με τη χρήση δύο ενζύμων , της εστεράσης της χοληστερόλης και της οξειδάσης της χοληστερόλης . Η μέθοδος βασίζεται στον προσδιορισμό της Δ 4 -χοληστενόνης , η οποία προκύπτει από την οξείδωση της χοληστερόλης μέσω της μέτρησης του Η 2 Ο 2 το οποίο σχηματίζεται κατά την οξείδωση (129).
Οι εστέρες της χοληστερόλης του δείγματος του ορού διασπώνται από την εστεράση της χοληστερόλης σε χοληστερόλη και λιπαρά οξέα (RCOOH). Η ελεύθερη χοληστερόλη οξειδώνεται από την οξειδάση της χοληστερόλης προς Δ 4 -χοληστενόνη και Η 2 Ο 2. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου , το οποίο σχηματίζεται , ανάγεται από την υπεροξειδάση παρουσία φαινόλης και 4αμινοφαιναζόνης . Από τις δύο τελευταίες σχηματίζεται ένα έγχρωμο προϊόν , χρώματος ερυθρού , η συγκέντρωση του οποίου είναι ευθέως ανάλογη της συγκέντρωσης της χοληστερόλης του δείγματος και προσδιορίζεται φωτομετρικά στα 500 nm | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,182 | row_590182 | paper_1000 | 0 | 0 | εστεράση χοληστερόλης | 0.42-0.42 | εστέρες χοληστερόλης + Η 2 Ο >>>>>>>>>>>>>>>>> χοληστερόλη + RCOOH
οξειδάση χοληστερόλης χοληστερόλη + Ο 2 >>>>>>>>>>>>>> Δ 4 -χοληστεν -3όνη + Η 2 Ο 2 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,183 | row_590183 | paper_1000 | 0 | 1 | υπεροξειδάση | 0.43-0.44 | 2 Η 2 Ο 2 + 4αμινοφαιναζόνη + φαινόλη >>>>>> 4( π -βενζοκινονο -μονοϊμινο )-φαιναζόνη + 4 Η 2 Ο
Η οργανολογία και τα αντιδραστήρια που χρησιμοποιήθηκαν πληρούν τους στόχους που έθεσε το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (National Institute of Health, NIH) για τιμές μικρότερες ή ίσες με 3% για την επαναληψιμότητα και για την απόκλιση της διαδικασίας (130).
- Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση της χοληστερόλης κάθε δείγματος σε mg/dL ή mm ο l/L
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : mg/dL x 0,0259 = mm ο mm ο l/L x 38,66 = mg/dL
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 3-800 mg/dL (0,08-20,7) mm ο l/L
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 3 mg/dL (0,08 mm ο l/L)
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 231 mg/dL (5,9 mm ο l/L) με CV 0,8% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,184 | row_590184 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός HDLχοληστερόλης | 0.44-0.45 | Για τον προσδιορισμό της HDLχοληστερόλης (HDL) χρησιμοποιήθηκε μία αυτοματοποιημένη άμεση μέθοδος προσδιορισμού 3 ης γενιάς της HDLχοληστερόλης , χωρίς προηγούμενη επεξεργασία του δείγματος , σύμφωνη με τις προδιαγραφές των National Institute of Health (NIH) και National Cholesterol Education Program (NCEP) του 1998 (131). Βασίζεται στη δέσμευση των λοιπών , εκτός των HDL, λιποπρωτεϊνικών κλασμάτων του ορού , LDL, VLDL και χυλομικρών με θειική δεξτράνη και στον προσδιορισμό της χοληστερόλης των λιποπρωτεϊνών , οι οποίες δεν έχουν δεσμευθεί από τη θειική δεξτράνη , με τα ένζυμα εστεράση της χοληστερόλης και οξειδάση της χοληστερόλης τροποποιημένα με πολυαιθυλενογλυκόλη (PEG). Η θειική δεξτράνη παρουσία ιόντων μαγνησίου σχηματίζει επιλεκτικά υδατοδιαλυτά σύμπλοκα με LDL, VLDL και χυλομικρά , τα οποία είναι ανθεκτικά σε ένζυμα τροποποιημένα με PEG (132).
Οι εστέρες της χοληστερόλης των HDL διασπώνται από την τροποποιημένη με PEG εστεράση της χοληστερόλης σε χοληστερόλη και λιπαρά οξέα . Η ελεύθερη χοληστερόλη οξειδώνεται από την τροποποιημένη με PEG οξειδάση της χοληστερόλης προς Δ 4 -χοληστενόνη και Η 2 Ο 2. Οι αντιδράσεις αναφέρονται ανωτέρω
( προσδιορισμός χοληστερόλης ). Παρουσία υπεροξειδάσης το υπεροξείδιο του υδρογόνου που παράγεται ανάγεται παρουσία 4αμινοαντιπυρίνης και HSDA ( νατριούχος Ν -(2υδροξυ -3σουλφοπροπυλο )-3,5διμεθοξυανιλίνη ). Από τις δύο τελευταίες σχηματίζεται ένα έγχρωμο προϊόν , κυανοϊώδες , η συγκέντρωση του οποίου είναι ευθέως ανάλογη της συγκέντρωσης της HDL χοληστερόλης του δείγματος και προσδιορίζεται φωτομετρικά στα 600 nm.
Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση της HDL χοληστερόλης κάθε δείγματος σε mg/dL ή mm ο l/L
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : mg/dL x 0,0259 = mm ο mm ο l/L x 38,66 = mg/dL
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 3-120 mg/dL (0,08-3,10 mm ο l/L)
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 3 mg/dL (0,08 mm ο l/L)
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 34,4 mg/dL (0,891 mm ο l/L) με CV 0,95% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,185 | row_590185 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός τριγλυκεριδίων | 0.45-0.45 | Χρησιμοποιήθηκε μία ενζυμική χρωματομετρική μέθοδος , η οποία βασίζεται στην ενζυμική υδρόλυση των τριγλυκεριδίων και στην ενζυμική οξείδωση της απελευθερωμένης γλυκερόλης προς διυδροξυακετόνη και Η 2 Ο 2. Το Η 2 Ο 2 προσδιορίζεται φωτομετρικά (133).
Τα τριγλυκερίδια του δείγματος του ορού υδρολύονται από τη λιποπρωτεϊνική λιπάση (LPL) προς γλυκερόλη και ελεύθερα λιπαρά οξέα (RCOOH). Η γλυκερόλη παρουσία τριφωσφορικής αδενοσίνης (ATP) μετατρέπεται από την κινάση της γλυκερόλης (GK) σε γλυκερόλη -3φωσφορική , η οποία οξειδώνεται από την οξειδάση της φωσφορικής γλυκερόλης (GPO) προς διυδροξυακετόνη και Η 2 Ο 2. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου που σχηματίζεται ανάγεται από την υπεροξειδάση παρουσία χλωροφαινόλης και 4αμινοφαιναζόνης . Από τις δύο τελευταίες σχηματίζεται έγχρωμο προϊόν , χρώματος ερυθρού , η συγκέντρωση του οποίου είναι ευθέως ανάλογη της συγκέντρωσης της γλυκερόλης , δηλαδή των τριγλυκεριδίων του δείγματος και προσδιορίζεται φωτομετρικά στα 500 nm. | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,186 | row_590186 | paper_1000 | 0 | 0 | LPL τριγλυκερίδια + 3 Η 2 Ο >>>>>>>>>>>>>>> γλυκερόλη + 3 RCOOH | 0.45-0.45 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,187 | row_590187 | paper_1000 | 0 | 0 | GK (Mg 2 ) | 0.45-0.46 | γλυκερόλη + ATP >>>>>>>>>>>>>> γλυκερόλη -3φωσφορική + ADP GPO γλυκερόλη -3φωσφορικό + Ο 2 >>>>>>>>>> διυδροξυακετόνη φωσφορική + Η 2 Ο 2 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,188 | row_590188 | paper_1000 | 0 | 0 | Η 2 Ο 2 + 4αμινοφαιναζόνη + 4χλωροφαινόλη >>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 4( π -βενζοκινονο -μονοϊμινο )-φαιναζόνη + 2 Η Ο | 0.46-0.46 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,189 | row_590189 | paper_1000 | 0 | 0 | υπεροξειδάση 2 + Hcl | 0.46-0.47 | Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση των τριγλυκεριδίων κάθε δείγματος σε mg/dL ή mm ο l/L
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : mg/dL x 0,0113 = mm ο l/L mm ο l/L x 88,5 = mg/dL
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 4-1000 mg/dL (0,05-11,3 mm ο l/L)
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 4 mg/dL (0,05 mm ο l/L)
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 201 mg/dL (2,28 mm ο l/L) με CV 1,8% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,190 | row_590190 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός γλυκόζης | 0.47-0.47 | Ο προσδιορισμός της γλυκόζης έγινε με τη μέθοδο της οξειδάσης της γλυκόζης (134), ενζυμική χρωματομετρική μέθοδος .
Η γλυκόζη οξειδώνεται από την οξειδάση της γλυκόζης (GOD) προς γλυκονολακτόνη , παρουσία του ατμοσφαιρικού οξυγόνου , ενώ σχηματίζεται και Η 2 Ο 2. Το Η 2 Ο 2, το οποίο σχηματίζεται , παρουσία υπεροξειδάσης (POD) οξειδώνει την 4αμινοφαιναζόνη και τη φαινόλη προς 4-( π -βενζοκινονο -μονοϊμινο )-φαιναζόνη , η οποία έχει κόκκινο χρώμα . Η ένταση του χρώματος είναι ευθέως ανάλογη της συγκέντρωσης της γλυκόζης και προσδιορίζεται φωτομετρικά . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,191 | row_590191 | paper_1000 | 0 | 0 | GOD γλυκόζη >>>>>>>>>>> γλυκονολακτόνη + Η 2 Ο 2 | 0.47-0.47 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,192 | row_590192 | paper_1000 | 0 | 0 | Η 2 Ο 2 + 4αμινοφαιναζόνη + φαινόλη >>>>>>>>>>>>>>>>>> 4-( π -βενζοκινονο -μονοϊμινο )-φαιναζόνη + 4 Η 2 Ο | 0.47-0.48 | Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση της γλυκόζης κάθε δείγματος σε mg/dL
Συντελεστές μετατροπής σε mm ο l/L: mg/dL x 0,0555 = mm ο
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 2-450 mg/dL (0,11-25 mm ο l/L)
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 2 mg/dL (0,11 mm ο l/L)
Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 116 mg/dL (6,44 mm ο l/L) με CV 0,9% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,193 | row_590193 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός γαλακτικού | 0.48-0.48 | Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε βασίζεται στην ενζυμική οξείδωση του γαλακτικού οξέος προς πυροσταφυλικό οξύ από το ειδικό ένζυμο οξειδάση του γαλακτικού οξέος (LOD). Το υπεροξείδιο του υδρογόνου που παράγεται κατά την αντίδραση ανάγεται από την υπεροξειδάση (POD) παρουσία ενός δότη υδρογόνου και παρουσία της 4αμινοαντιπυρίνης σχηματίζει έγχρωμη χρωστική ( χρωμογόνο ), η οποία προσδιορίζεται φωτομετρικά . Πρόκειται για χρωματομετρική μέθοδο προσδιορισμού , η οποία βασίζεται στη χρησιμοποίηση χρωμογόνων κατά Trinder (134) . Η ένταση του χρώματος είναι ευθέως ανάλογη με τη συγκέντρωση του γαλακτικού οξέος του δείγματος . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,194 | row_590194 | paper_1000 | 0 | 0 | LOD | 0.49-0.50 | γαλακτικό + Ο 2 >>>>>>>>>>> πυροσταφυλικό + Η 2 Ο 2
Η 2 Ο 2 + δότης Η + 4αμινοαντιπυρίνη >>>>>>>>> χρωμογόνο + 2 Η 2 Ο 2
Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση του γαλακτικού κάθε δείγματος σε mg/dL
Συντελεστές μετατροπής σε mm ο l/L: mg/dL x 0,111 = mm ο
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 2-140 mg/dL (0,22-15,5 mm ο l/L)
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 2 mg/dL (0,22 mm ο l/L) Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 17,6 mg/dL + 0,1 mg/dL (1,95 mm ο l/L + 0,01 mm ο l/L) με CV 0,4% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,195 | row_590195 | paper_1000 | 0 | 0 | Προσδιορισμός ινσουλίνης | 0.50-0.51 | Ο προσδιορισμός έγινε με ανοσολογική μέθοδο ηλεκτροχημειοφωταύγειας (122), με διπλή ανοσοσήμανση τύπου ' σάντουιτς ', με δύο επωάσεις . Η μέθοδος χρησιμοποιεί δύο μονοκλωνικά αντισώματα έναντι της ανθρώπινης ινσουλίνης .
Κατά την 1 η επώαση 20 μ L δείγματος επωάζονται με βιοτινυλιωμένο μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι της ινσουλίνης και με μονοκλωνικό ειδικό αντίσωμα έναντι της ινσουλίνης σεσημασμένο με το σύμπλοκο ρουθηνίου , τρις (2,2 ' -διπυριδυλο ) ρουθήνιο 2+ (Ru(bpy)3 2+ . Τα αντισώματα αντιδρούν με το αντιγόνο ( ινσουλίνη ) και σχηματίζουν σύμπλοκο τύπου ' σάντουιτς '. Τα επόμενα στάδια της μεθόδου , η 2 η επώαση και η εξαγωγή των αποτελεσμάτων περιγράφονται ανωτέρω στον προσδιορισμό της CK-MB.
Ο αναλυτήρας υπολογίζει αυτόματα τη συγκέντρωση της ινσουλίνης κάθε δείγματος σε μ U/mL ή pm ο l/L
Συντελεστές μετατροπής των μονάδων : μ U/mL x 6,945 = pm ο pm ο l/L x 0,144 = μ U/mL
Αναλυτικά χαρακτηριστικά της δοκιμασίας :
Εύρος μέτρησης : 0,200-1000 μ U/mL (1,39-6945 pm ο
Αναλυτική ευαισθησία ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ): 0,200 μ U/mL (1,39) pm ο l/L Επαναληψιμότητα ( στο εργαστήριο ) σε είκοσι δείγματα ορού εις διπλούν (117) ως : ενδοαναλυτική διακύμανση 6,5 μ U/mL + 0,1 μ U/mL (45,14 pm ο l/L + 0,69 pm ο l/L ) pm ο l/L με CV 2% | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,196 | row_590196 | paper_1000 | 0 | 0 | Στατιστική ανάλυση | 0.51-0.52 | Η στατιστική ανάλυση και η επεξεργασία των αποτελεσμάτων έγινε με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή χρησιμοποιώντας το στατιστικό πακέτο SPSS (Statistical Package for Social Science) version 17. Οι ποσοτικές συνεχείς μεταβλητές αναγράφονται στα αποτελέσματα ως μέση τιμή (mean) + 2 σταθερές αποκλίσεις (standard deviation), x + SD. Αρχικά , η ανάλυση των δεδομένων εκτιμήθηκε με τη χρήση διαξονικών πινάκων συνάφειας . Η στατιστική ανάλυση των κατηγορικών ή διατεταγμένων μεταβλητών πραγματοποιήθηκε με τις δοκιμασίες χ 2 (Pearson chisquare) και την ακριβή δοκιμασία του Fisher (Fischer's exact test). Η στατιστική ανάλυση των ποσοτικών μεταβλητών έγινε με τη δοκιμασία t-test για τις μεταβλητές με κανονική κατανομή και με τη μη παραμετρική δοκιμασία Mann-Whitney U για τις μεταβλητές που δεν ακολουθούν κανονική κατανομή . Η κανονικότητα των κατανομών ελέγχθηκε επαγωγικά με τις δοκιμασίες Kolmogorov-Smirnov και Shapiro-Wilk, και διαγραμματικά μέσω των γραφημάτων κανονικότητας ( διάγραμμα ποσοστημορίων και αποκλίσεων από την κανονικότητα και θηκόγραμμα -boxplot). Για τη σύγκριση περισσοτέρων των δύο πληθυσμιακών μέσων τιμών χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση διακύμανσης προς έναν παράγοντα (one-way ANOVA test) για τις ποσοτικές μεταβλητές με κανονική κατανομή και η μη παραμετρική δοκιμασία Kruskal-Wallis test για τις ποσοτικές μεταβλητές που δεν ακολουθούν κανονική κατανομή . Μεταγενέστερα , ο έλεγχος πολλαπλών συγκρίσεων μέσων τιμών πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο Bonferoni αφού ο αριθμός των συγκρινόμενων μέσων τιμών ήταν σχετικά μικρός (< 5). Ο παραμετρικός συντελεστής του Pearson (r), Pearson correlation coefficient ή ο μη παραμετρικός συντελεστής συσχέτισης σειράς του Spearman (r), Spearman rank correlation coefficient, χρησιμοποιήθηκαν ως μέτρο για τη συσχέτιση των μεταβλητών με κανονική ή μη κανονική κατανομή αντίστοιχα .
Η διερεύνηση της συσχέτισης της καρδιακής ισχαιμίας ως εξαρτημένης μεταβλητής με τα επίπεδα του ορού των ΙΜΑ , hsCRP, CK-MB μάζα και cTnT, ως ανεξάρτητες μεταβλητές , μελετήθηκε με το μοντέλο της πολλαπλής λογαριθμιστικής εξάρτησης (multivariate logistic regression) και υπολογίσθηκε ο σχετικός λόγος των πιθανοτήτων ή πηλίκο διαγώνιων αναλογιών (odds ratio,OR) ή πιο απλά σχετικός κίνδυνος (relative risk) με τα αντίστοιχα 95% διαστήματα εμπιστοσύνης ή όρια αξιοπιστίας (confidence intervals, C.I.). Στο μοντέλο της πολλαπλής λογαριθμιστικής εξάρτησης οι μεταβλητές με μη κανονική κατανομή υπέστησαν λογαριθμική μετατροπή για την υπαγωγή στο μοντέλο . Ο προσδιορισμός του διαχωριστικού ορίου (cut-off point) των επιπέδων της ΙΜΑ του ορού για τη διάγνωση της καρδιακής ισχαιμίας έγινε με τη μελέτη της καμπύλης ROC (received operating curve) ή καμπύλη λειτουργικών χαρακτηριστικών και το εμβαδόν κάτωθι της καμπύλης (area under the ROC curve), ενώ υπολογίσθηκαν η ευαισθησία η ειδικότητα ( νοσολογική ευαισθησία και ειδικότητα ) η θετική και αρνητική προγνωστική αξία της δοκιμασίας ΙΜΑ , ROC ανάλυση .
Στις ασθενείς με μετεμμηνοπαυσιακή παχυσαρκία για την ανίχνευση των ανεξάρτητων μεταβλητών που παίζουν σημαντικό ρόλο στον προσδιορισμό των επιπέδων της ΙΜΑ στον ορό ( εξαρτημένη μεταβλητή ) χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο πολλαπλής γραμμικής εξάρτησης (multiple linear regression analysis) με βάση την ηλικία , το χρονικό διάστημα μετά την εμμηνόπαυση και τα επίπεδα στον ορό των άλλων μεταβλητών που μελετήθηκαν ( ανεξάρτητες μεταβλητές ). Οι μεταβλητές με μη κανονική κατανομή υπέστησαν λογαριθμική μετατροπή για την υπαγωγή τους στο μοντέλο .
Για όλες τις αναφερθείσες στατιστικές δοκιμασίες , χρησιμοποιήθηκε η κριτική τιμή p<0,05 για την απόρριψη της μηδενικής υπόθεσης με αμφίπλευρο έλεγχο . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,197 | row_590197 | paper_1000 | 0 | 0 | ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ | 0.52-0.52 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,198 | row_590198 | paper_1000 | 1 | 0 | Ομάδα Α | 0.52-0.54 | Τα χαρακτηριστικά των υπερτασικών ασθενών της ομάδας Α , οι οποίοι υποβλήθηκαν στη δοκιμασία της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης σε εργομετρικό ποδήλατο ( άσκηση ) παρουσιάζονται στον Πίνακα Α 1
ΠΙΝΑΚΑΣ Α 1 Τα χαρακτηριστικά των 12 υπερτασικών ασθενών
| | Παράμετροι |
|-----------------------------------------|--------------|
| Ηλικία έτη (x + σταθερή απόκλιση -SD) | 53 ± 9,7 |
| Εύρος | 43-67 |
| Γένος | |
| Άνδρες (n,%) | 5 (42%) |
| Γυναίκες (n, %) | 7 (58%) |
| Δείκτης μάζας σώματος kg/m 2 (x ± SD) | 28,77 ± 5 |
| Εύρος | 23,8-39,26 |
| Κάπνισμα | -- |
| Υπέρταση ** | |
| Συστολική αρτηριακή πίεση | 12,1-16 mmHg |
| Διαστολική αρτηριακή πίεση | 8-10,7 mmHg |
Οι μεταβολές που υπέστησαν οι τιμές της συγκέντρωσης στον ορό της ΙΜΑ , της αλβουμίνης , της cTnT, του γαλακτικού , της hsCRP, της CK-MB μάζα , του NTproBNP, της γλυκόζης και οι τιμές του λόγου ΙΜΑ / αλβουμίνη των υπερτασικών ασθενών κατά τη δοκιμασία της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης , στο μέγιστο της άσκησης και μία ώρα μετά το πέρας αυτής σε σύγκριση με τις αρχικές τιμές ( πριν από την έναρξη της δοκιμασίας ) παρουσιάζονται στους Πίνακες Α 2Α 4. Η στατιστική αξιολόγηση των συγκρίσεων έγινε με τη δοκιμασία κατά ζεύγη t-test (paired t-test).
Η τιμή της συγκέντρωσης της ΙΜΑ στον ορό όπως και ο λόγος ΙΜΑ / αλβουμίνη ελαττώνονται σημαντικά στο μέγιστο της άσκησης σε σύγκριση με τις αρχικές τιμές , p < 0,001, Πίνακας Α 2 . Μία ώρα μετά το τέλος της άσκησης η τιμή της συγκέντρωση της ΙΜΑ παρουσιάζει αύξηση , p < 0,001, σε σύγκριση με την τιμή που είχε στο μέγιστο Πίνακας Α 3 ή την αρχική , Πίνακας Α 4 . Την ίδια μεταβολή υφίσταται και ο λόγος ΙΜΑ / αλβουμίνη , p < 0,001, Πίνακας Α 3, και p = 0,013 Πίνακας Α 4 . Η συγκέντρωση της αλβουμίνης ενώ αυξάνει στο μέγιστο της άσκησης , p = 0,046, Πίνακας Α 2 , επανέρχεται στα αρχικά επίπεδα μία ώρα μετά το τέλος της άσκησης , Πίνακας Α 4 .
T α επίπεδα του γαλακτικού αυξάνουν στο μέγιστο της άσκησης σε σύγκριση με τα αρχικά , p < 0,001, Πίνακας Α 2 . Μία ώρα μετά το τέλος ελαττώνονται σημαντικά σε σχέση με τα αντίστοιχα που παρουσίαζαν στο μέγιστο , p < 0,001, Πίνακας Α 3 , ή τα αρχικά , p = 0,024, Πίνακας Α 4 .
Η συγκέντρωση της γλυκόζης ελαττώνεται στο μέγιστο της άσκησης , p = 0,05, Πίνακας Α 2 , επανερχόμενη στα προ της δοκιμασίας επίπεδα , αρχικά , μία ώρα μετά το τέλος της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης , Πίνακας Α 4 .
Οι τιμές της συγκέντρωσης της cTnT, της hsCRP και της CK-MB στον ορό δεν μεταβάλλονται κατά τη δοκιμασία της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης . Αντίθετα , όπως φαίνεται από τον Πίνακας Α 2 , τα επίπεδα του NT-proBNP αυξάνουν σημαντικά στο μέγιστο της άσκησης , p = 0,045 και μία ώρα μετά το τέλος εξακολουθούν να παραμένουν αυξημένα σε σύγκριση με τα αρχικά τα πριν από τη δοκιμασία της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης επίπεδα , p = 0,032, Πίνακας Α 4 . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,199 | row_590199 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Α 2 | 0.54-0.55 | Οι τιμές των βιοχημικών παραμέτρων που μελετήθηκαν στους ασθενείς της Ομάδας Α (n=12) πριν από την έναρξη της δοκιμασίας της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης βασική τιμή ( αρχική ) και στο μέγιστο της κόπωσης ( μέγιστο )
| Παράμετροι | Αρχική | Μέγιστο | Τιμή p |
|---------------------|--------------|--------------|-----------|
| IMA, KU/L | 99 + 17 | 91,7 + 19 | < 0,001 |
| Αλβουμίνη , g/dL | 4,8 + 0,4 | 4,91 + 0,4 | 0,046 |
| cTnT, ng/mL | <0,01 | <0,01 | α |
| Γαλακτικό , mg/dL | 30 + 6,8 | 67 + 17 | < 0,001 |
| hsCRP, mg/dL | 0,21 + 0,22 | 0,227 + 0,21 | 0,339 |
| CK-MB μάζα , ng/mL | 3,55 + 1,78 | 3,58 + 1,9 | 1 |
| NT-proBNP,pg/mL | 64 + 60 | 70,58 + 67 | 0,045 |
| Γλυκόζη , mg/dL | 124 + 40 | 100 + 18 | 0,055 |
| IMA/ Αλβουμίνη * | 21,12 + 3,96 | 19 + 4 | < 0,001 |
Οι τιμές αναφέρονται ως μέση τιμή + σταθερή απόκλιση (x + SD)
IMA: τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη ; cTnT: καρδιακή τροπονίνη T; hsCRP: υψηλής ευαισθησίας Cαντιδρώσα πρωτεΐνη ; CK-MB: ισοένζυμο MB της κινάσης της κρεατίνης -μάζα ; NT-proBNP: Nτελικό τμήμα του εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου α : δεν μπορεί να υπολογισθεί γιατί η συγκέντρωση της cTnT ήταν σταθερά κάτω από το όριο ανίχνευσης της μεθόδου προσδιορισμού της cTnT (<0,01ng/mL) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,200 | row_590200 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Α 3 | 0.55-0.56 | Οι τιμές των βιοχημικών παραμέτρων που μελετήθηκαν στους ασθενείς της Ομάδας Α (n=12) μία ώρα μετά το πέρας της δοκιμασίας της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης ( τέλος ). Σύγκριση με τις αντίστοιχες τιμές που παρουσιάσθηκαν στο μέγιστο της κόπωσης ( μέγιστο )
| Παράμετροι | Τέλος | Μέγιστο | Τιμή p |
|---------------------|--------------|--------------|-----------|
| IMA, KU/L | 102 + 16 | 91,7 + 19 | < 0,001 |
| Αλβουμίνη , g/dL | 4,7 + 0,39 | 4,9 + 0,4 | 0,003 |
| cTnT, ng/mL | <0,01 | <0,01 | α |
| Γαλακτικό , mg/dL | 25 + 7,6 | 69 + 17 | < 0,001 |
| hsCRP, mg/dL | 0,236 + 0,20 | 0,227 + 0,21 | 0,341 |
| CK-MB μάζα , ng/mL | 3,36 + 1,7 | 3,58 + 1,9 | 0,167 |
| NT-proBNP, pg/mL | 67 + 62 | 70,58 + 67 | 0,098 |
| Γλυκόζη , mg/dL | 133 + 35 | 100 + 18 | 0,003 |
| IMA/ Αλβουμίνη * | 21,7 + 4,35 | 19 + 4 | < 0,001 |
Οι τιμές αναφέρονται ως μέση τιμή + σταθερή απόκλιση (x + SD)
IMA: τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη ; cTnT: καρδιακή τροπονίνη T; hsCRP: υψηλής ευαισθησίας Cαντιδρώσα πρωτεΐνη ; CK-MB: ισοένζυμο MB της κινάσης της κρεατίνης -μάζα ; NT-proBNP: Nτελικό τμήμα του εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου α : δεν μπορεί να υπολογισθεί γιατί η συγκέντρωση της cTnT ήταν σταθερά κάτω από το όριο ανίχνευσης της μεθόδου προσδιορισμού της cTnT (<0,01ng/mL) | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,201 | row_590201 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Α 4 | 0.56-0.58 | Σύγκριση των τιμών των βιοχημικών παραμέτρων που μελετήθηκαν στους ασθενείς της Ομάδας Α (n=12) πριν από την έναρξη της δοκιμασίας της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης , βασική τιμή ( αρχική ) με τις αντίστοιχες που παρουσιάσθηκαν μία ώρα μετά το πέρας της δοκιμασίας ( τέλος )
| Παράμετροι | Αρχική | Τέλος | Τιμή p |
|---------------------|--------------|--------------|-----------|
| IMA, KU/L | 99 + 17 | 102 + 16 | < 0,001 |
| Αλβουμίνη , g/dL | 4,8 + 0,4 | 4,7 + 0,39 | 0,237 |
| cTnT, ng/mL | <0,01 | <0,01 | α |
| Γαλακτικό , mg/dL | 30 + 6,8 | 25 + 7,6 | 0,024 |
| hsCRP, mg/dL | 0,21 + 0,22 | 0,236 + 0,20 | 0,167 |
| CK-MB μάζα , ng/mL | 3,55 + 1,78 | 3,36 + 1,7 | 0,167 |
| NT-proBNP,pg/mL | 64 + 60 | 67 + 62 | 0,032 |
| Γλυκόζη , mg/dL | 124 + 40 | 133 + 35 | 0,187 |
| IMA/ Αλβουμίνη * | 21,12 + 3,96 | 21,7 + 4,35 | 0,013 |
Οι τιμές αναφέρονται ως μέση τιμή + σταθερή απόκλιση (x + SD)
IMA: τροποποιημένη από την ισχαιμία αλβουμίνη ; cTnT: καρδιακή τροπονίνη T; hsCRP: υψηλής ευαισθησίας Cαντιδρώσα πρωτεΐνη ; CK-MB: ισοένζυμο MB της κινάσης της κρεατίνης -μάζα ; NT-proBNP: Nτελικό τμήμα του εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου α : δεν μπορεί να υπολογισθεί γιατί η συγκέντρωση της cTnT ήταν σταθερά κάτω από το όριο ανίχνευσης της μεθόδου προσδιορισμού της cTnT (<0,01ng/mL)
Ισχυρή θετική συσχέτιση βρέθηκε να υπάρχει μεταξύ της συγκέντρωσης της ΙΜΑ στον ορό ή του λόγου ΙΜΑ / αλβουμίνη και της συγκέντρωσης της CK-MB μάζα τόσο στην αρχή της δοκιμασίας της καρδιοαναπνευστικής κόπωσης (r = 0,86, p < 0,001 και r = 0,717, p = 0,009 αντίστοιχα ) όσο και στο μέγιστο της κόπωσης (r = 0,9, p < 0,001 και r = 0,86, p < 0,001 αντίστοιχα ). Η θετική συσχέτιση εξακολουθεί να παραμένει και μία ώρα μετά το τέλος της δοκιμασίας (r = 0,834, p = 0,001 και r = 0,754, p = 0,007 αντίστοιχα ).
Θετική συσχέτιση βρέθηκε επίσης να υπάρχει μεταξύ της συγκέντρωσης του γαλακτικού στον ορό και της hsCRP (r = 0,706, p = 0,01) στην αρχή της δοκιμασίας και αρνητική μεταξύ γαλακτικού και γλυκόζης (r = -0,683, p = 0,014) στο μέγιστο της κόπωσης , όπως και μεταξύ γαλακτικού και NT-proBNP (r = -0,664, p = 0,026) στη μία ώρα μετά το τέλος της άσκησης . Δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση θετική ή αρνητική μεταξύ γαλακτικού και ΙΜΑ σε κανένα από τα στάδια της δοκιμασίας , αρχή , μέγιστο και μετά το τέλος αυτής ( βλ . Συζήτηση σελ 90).
Θετική συσχέτιση , οριακά σημαντική , παρουσιάζει η συγκέντρωση της ΙΜΑ με την ηλικία , r = 0,557 και p = 0,06. | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,202 | row_590202 | paper_1000 | 0 | 0 | Ομάδα Β | 0.58-0.58 | Τα βασικά κλινικά χαρακτηριστικά και οι παράγοντες κινδύνου των 114 ασθενών με Στεφανιαία Νόσο , βάση στεφανιαίας αγγειογραφίας ( ομάδα ΒΑ ), παρουσιάζονται στον Πίνακα Β 1 . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,203 | row_590203 | paper_1000 | 0 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Β 1 | 0.58-0.58 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
|
590,204 | row_590204 | paper_1000 | 1 | 0 | Κλινικά χαρακτηριστικά και παράγοντες κινδύνου των 114 ασθενών με Στεφανιαία Νόσο βάση στεφανιαίας αγγειογραφίας Ομάδα ΒΑ | 0.58-0.59 | | Παράμετροι | |
|-----------------------------------------|---------------------|
| Ηλικία έτη (x + σταθερή απόκλιση -SD) | 66 ± 10.8 |
| Εύρος | 43-80 |
| Γένος | |
| Άνδρες (n,%) | 84 (74%) |
| Γυναίκες (n, %) | 30 (26%) |
| Δείκτης μάζας σώματος kg/m 2 (x ± SD) | 26,6 ± 2,9 |
| Εύρος | 20,8-39,8 |
| Κάπνισμα , n (%) | 53 (46%) |
| Διαβήτης , n (%) | 44 (39%) * 29 (25%) |
| Υπέρταση ** , n (%) | 65 (57%) |
| Οικογενειακό ιστορικό CAD ∂ , n (%) | |
| Χοληστερόλη >200 mg/dL, n (%) | 14 (12%) |
| Χοληστερόλη <200 mg/dL, n (%) | 100 (88%) *** |
Όπως φαίνεται το 46% ήταν καπνιστές , στο 39% συνυπήρχε Διαβήτης , στο 25% υπέρταση ( συστολική αρτηριακή πίεση ≥ 14mmHg ή διαστολική ≥ 9mmHg) και στο 57% οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου . Όσον αφορά τα επίπεδα της χοληστερόλης , η μέτρηση έγινε κατά την προσαγωγή και πριν από την στεφανιαία αγγειογραφία , μόνο το 12% είχε χοληστερόλη υψηλότερη από 200 mg/dL. Όμως από το 88% των ασθενών με επίπεδα χοληστερόλης χαμηλότερα των 200 mg/dL το 53% εξ ' αυτών ήταν υπό αντιλιπιδαιμική αγωγή ( στατίνες ή φιμπράτες ).
Στον Πίνακα Β 2 αναγράφονται οι τιμές των βιοχημικών παραμέτρων που μετρήθηκαν κατά την προσαγωγή και πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία των 114 ασθενών και των 163 μαρτύρων . Στους ασθενείς με στεφανιαία νόσο οι τιμές της IMA, της cTnT, της hsCRP, του NT-proBNP και του λόγου IMA/ αλβουμίνη είναι υψηλότερες (p < 0,001 και p = 0,008 για το NT-proBNP), σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των υγιών μαρτύρων . Αντίθετα του TAS και της αλβουμίνης είναι χαμηλότερες (p < 0,001). Οι τιμές της μάζας CK-MB μεταξύ ασθενών και μαρτύρων δεν διαφέρουν . Στους μάρτυρες η συγκέντρωση της cTnT ήταν χαμηλότερη της αναλυτικής ευαισθησίας ( κατώτατο όριο ανίχνευσης ) της μεθόδου προσδιορισμού της cTnT (< 0,01 ng/mL). | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,205 | row_590205 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Β 2 | 0.59-0.60 | Οι τιμές των βιοχημικών παραμέτρων που μελετήθηκαν ( μέση τιμή + τυπική απόκλιση ) των 114 ασθενών με Στεφανιαία Νόσο ( πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία ) και των 163 υγιών μαρτύρων
| Παράμετροι | Ασθενείς | Μάρτυρες | Τιμή p |
|-----------------------------|----------------|-------------|-----------|
| Αριθμός ασθενών | 114 | 163 | - |
| IMA, KU/L (x, SD) | 117,7 (25,8) | 93,6 (14,4) | <0,001 |
| cTnT, ng/mL (x, SD) | 0,16 (0,5) | < 0,01 (0) | <0,001 |
| hsCRP, mg/dL (x, SD) | 0,8 (1,4) | 0,2 (0,4) | <0,001 |
| CK-MB μάζα , ng/mL (x, SD) | 4,2 (8,6) | 3,2 (1,4) | 0,25 |
| NT-proBNP,pg/mL(x, SD) | 766,9 (2493,7) | 24,9 (28,4) | 0,008 |
| Εύρος | 9,5-20967 | 5-182,7 | |
| TAS, mmol/L, (x, SD) | 1,3 (0,1) | 1,5 (0,15) | <0,001 |
| Αλβουμίνη , g/dL, (x, SD) | 3,9 (0,4) | 4,8 (0,25) | <0,001 |
| IMA/ Αλβουμίνη * (x,SD) | 3 (0,9) | 1,9 (0,3) | <0.001 |
Στον Πίνακα Β 3 παρουσιάζονται οι τιμές της συγκέντρωσης της IMA, της hsCRP, της μάζας CK-MB, της αλβουμίνης , του NT-proBNP και του λόγου IMA/ αλβουμίνη των 114 ασθενών με στεφανιαία νόσο χωρισμένων σε τρις ομάδες βάση των επιπέδων της cTnT. Ομάδα α , επίπεδα cTnT < 0.01 ng/mL, Ομάδα β , επίπεδα cTnT 0,01-0,1 ng/mL και Ομάδα γ , επίπεδα cTnT > 0,1 ng/mL. Όπως φαίνεται οι τιμές της hsCRP (p<0,001), της μάζας CK-MB (p=0,005) και του NT-proBNP (p<0,001) παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των τριών ομάδων . Ειδικότερα , στην Ομάδα α οι τιμές της hsCRP και της μάζας CK-MB στον ορό είναι χαμηλότερες σε σύγκριση με την ομάδα γ , p<0,001 και p=0,004 αντίστοιχα , όπως και στην Ομάδα β οι τιμές της hsCRP και της μάζας CK-MB είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες της Ομάδας γ , p<0.001. Τα επίπεδα του NT-proBNP στον ορό είναι σημαντικά υψηλότερα στους ασθενείς της ομάδας β από ότι στην ομάδα α , p<0,001 και με οριακή στατιστική σημαντικότητα υψηλότερα στους ασθενείς της Ομάδας β σε σχέση με τους ασθενείς της Ομάδας γ , p=0,05. Οι τιμές της ΙΜΑ και της αλβουμίνης στον ορό καθώς και του λόγου ΙΜΑ / αλβουμίνη δεν διαφέρουν μεταξύ των τριών ομάδων . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,206 | row_590206 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Β 3 | 0.61-0.62 | Οι τιμές των βιοχημικών παραμέτρων που μελετήθηκαν στους 114 ασθενείς με Στεφανιαία Νόσο ανάλογα με τα επίπεδα της καρδιακής τροπονίνης T στον ορό (cTnT, ng/mL)
| Παράμετροι | Ομάδα α cTnT: <0.01 * | Ομάδα β cTnT: 0.01-0.1 | Ομάδα γ cTnT: >0.1 ∂ | Τιμή p † |
|-----------------------|-------------------------|--------------------------|------------------------|-------------|
| Αριθμός ασθενών (%) | 89 (78) | 9 (8) | 16 (14) | - |
| IMA, KU/L | 117,4 + 28,1 | 120,6 + 16,6 | 118 + 15,2 | 0,94 |
| hsCRP, mg/dL | 0,5 + 0,9 | 0,7 + 0,6 | 2,8 + 2 | <0,001 |
| CK-MB μάζα , ng/mL | 2,9 + 1,1 | 4,4 + 0,9 | 10,9 + 21,9 | 0,005 |
| NT-proBNP, pg/mL | 380,2 +733,7 | 4411 + 8171 | 1418 + 2716 | <0,001 |
| Αλβουμίνη , g/dL | 4 + 0,4 | 3,8 + 0,3 | 3,9 + 0,4 | 0,37 |
| IMA/ Αλβουμίνη , kU/g | 2,9 + 1 | 3,2 + 0,6 | 3,1 + 0,6 | 0,77 |
Οι τιμές αναφέρονται ως μέση τιμή + σταθερή απόκλιση (x + SD)
Αντίθετα , όταν οι 114 ασθενείς χωρισθούν σε τέσσερες υποομάδες , Υποομάδα Α , Β , Γ και Δ , βάση των επιπέδων του NT-proBNP στον ορό ( κατανομή κατά τεταρτημόρια ), δεν παρουσιάζεται στατιστικά σημαντική διαφορά (p > 0,1) στις τιμές της συγκέντρωσης στον ορό της IMA, της hsCRP, της μάζας CK-MB, της cTnT και του λόγου IMA/ αλβουμίνη , μεταξύ των τεσσάρων υποομάδων , Πίνακας Β 4. | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,207 | row_590207 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Β 4 | 0.62-0.63 | Εργαστηριακά ευρήματα των παραμέτρων που μελετήθηκαν στους 114 ασθενείς με Στεφανιαία Νόσο ανάλογα με την κατανομή σε τεταρτημόρια των επιπέδων στον ορό του NT-proBNP (pg/mL)
| Παράμετροι | Υποομάδα A proBNP: 5-57 | Υποομάδα B proBNP:58-161 | Υποομάδα Γ proBNP: 162- 398 | Υποομάδα Δ proBNP: >398 | Τιμή p † |
|--------------------|-----------------------------|------------------------------|-------------------------------|---------------------------|--------------|
| Αριθμός ασθενών | 28 | 28 | 29 | 29 | - |
| IMA, KU/L | 109 + 12,6 | 109,4 + 12,2 | 116,1 + 17,7 | 111 + 9,6 | 0,29 |
| hsCRP, mg/dL | 0,88 + 1,3 | 0,55 + 1,1 | 0,4 + 0,5 | 1,1 + 1,6 | 0,19 |
| cTnT, ng/mL | 0,04 + 0,1 | 0,02 + 0,01 | 0,2 + 0,6 | 0,2 + 0,6 | 0,25 |
| CK-MB mass, ng/mL | 2,9 + 1,5 | 2,7 + 0,8 | 9,3 + 22,4 | 3,8 + 1,5 | 0,21 |
Οι τιμές αναφέρονται ως μέση τιμή + σταθερή απόκλιση (x + SD)
Οι συσχετίσεις μεταξύ των βιοχημικών παραμέτρων του ορού , οι οποίες μελετήθηκαν , στους ασθενείς με στεφανιαία νόσο και στους υγιείς μάρτυρες παρουσιάζονται στον Πίνακα Β 5. | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,208 | row_590208 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Β 5 | 0.63-0.64 | Οι τιμές του παραμετρικού συντελεστή συσχέτισης Pearson (Pearson correlation coefficient) μεταξύ των βιοχημικών παραμέτρων ( μεταβλητών ) που μελετήθηκαν στους ασθενείς με Στεφανιαία Νόσο (n=114) και στους μάρτυρες (n=163)
Α . Ασθενείς με Στεφανιαία Νόσο (n=114)Β . Υγιείς μάρτυρες (n=163)
| Μεταβλητή | hsCRP | cTnT | CK-MB μάζα | Αλβουμίνη | TAS |
|-------------|---------|---------|---------------|-------------|----------|
| IMA | -0,006 | -0,07 | 0,09 | -0,51 ** | -0,77 ** |
| hsCRP | | 0,34 ** | 0,02 | -0,21 * | 0,35 |
| cTnT | | | 0,59 ** | 0,02 | 0,36 |
| CK-MB μάζα | | | | 0,09 | 0,31 |
| Αλβουμίνη | | | | | 0,41 * |
| Μεταβλητή | hsCRP | cTnT | CK-MB μάζα | Αλβουμίνη | TAS |
|-------------|---------|--------|----------------|-------------|----------|
| IMA | 0,1 | α | 0,08 | 0,13 | -0,69 ** |
| hsCRP | | α | 0,07 | -0,1 | -0,07 |
| cTnT | | | α | α | α |
| CK-MB μάζα | | | | -0,02 | -0,12 |
| Αλβουμίνη | | | | | -0,19 |
Στους ασθενείς τα επίπεδα της hsCRP παρουσιάζουν σημαντική θετική συσχέτιση με τη συγκέντρωση της cTnT στον ορό (r = 0,34, p < 0,01). Η συγκέντρωση στον ορό της CK-MB μάζα παρουσιάζει επίσης σημαντική θετική συσχέτιση με τα επίπεδα της cTnT στον ορό (r = 0,59, p < 0,01). Επιπροσθέτως , στους ασθενείς η συγκέντρωση της IMA στον ορό παρουσιάζει σημαντική αρνητική συσχέτιση με το TAS (r = -0,77, p < 0,01) καθώς και με τα επίπεδα της αλβουμίνης (r = -0,51, p < 0,01). Θετική συσχέτιση με το TAS παρουσιάζει και η αλβουμίνη (r=0,41, p<0,05). Στους υγιείς , η ΙΜΑ δεν παρουσιάζει σημαντική αρνητική συσχέτιση με την αλβουμίνη , αλλά μόνο με το TAS (r = -0,69 , p < 0,01).
Τα αποτελέσματα της πολυπαραγοντικής λογαριθμιστικής εξάρτησης (multiple logistic regression analysis) για τη διερεύνηση της συσχέτισης της στεφανιαίας αθηροσκλήρυνσης με τα επίπεδα της IMA, της CK-MB μάζα και της hsCRP στον ορό , με βάση τα επίπεδα της cTnT του ορού , φαίνονται στον Πίνακα Β 6 . Η συγκέντρωση της ΙΜΑ στον ορό , κατά την προσαγωγή και πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία , παρουσιάζεται ως ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας της νόσου . Ο σχετικός κίνδυνος ή πηλίκο των διαγώνιων αναλογιών (OR) για κάθε 1KU/L της ΙΜΑ αυξάνει κατά 1.23 με 95% όρια αξιοπιστίας , C.I., 1,16-1,31; p < 0,001. | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,209 | row_590209 | paper_1000 | 1 | 0 | ΠΙΝΑΚΑΣ Β 6 | 0.64-0.66 | Αποτελέσματα της πολυπαραγοντικής λογαριθμιστικής εξάρτησης για τη διερεύνηση της σχέσης της στεφανιαίας αθηροσκλήρυνσης ( εξαρτημένη μεταβλητή ), μεταξύ των ασθενών με Στεφανιαία Νόσο (N=114) και των υγιών μαρτύρων (N=163), με τα επίπεδα στον ορό πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία των : IMA, hsCRP και CK-MB μάζα ( ανεξάρτητες μεταβλητές ) με βάση τα επίπεδα της cTnT
| Εργαστηριακή μεταβλητή | Προσαύξηση | b | SEb | Τιμή p | OR | 95% C.I. |
|--------------------------|--------------|-------|-------|-----------|------|------------|
| IMA | > 1 KU/L | 0,21 | 0,03 | <0,001 | 1,23 | 1,16-1,31 |
| hsCRP | > 1 mg/dL | 0,19 | 0,27 | 0,48 | 1,21 | 0,71-2,03 |
| CK-MB mass | > 1 ng/mL | -0,38 | 0,59 | 0,52 | 0,68 | 0,21-2,18 |
b: συντελεστής μερικής συσχέτισης SEb: πιθανό σφάλμα του b OR: σχετικός λόγος των πιθανοτήτων ή πηλίκο διαγώνιων αναλογιών (odds ratio) 95% C.I: 95% διαστήματα εμπιστοσύνης ή όρια αξιοπιστίας (confidence intervals)
Στο πληθυσμιακό δείγμα που μελετήθηκε το διαχωριστικό όριο (cut-off point) των επιπέδων της ΙΜΑ του ορού για τη διάγνωση της καρδιακής ισχαιμίας είναι 101,5 KU/L βάση της καμπύλης λειτουργικών χαρακτηριστικών , καμπύλη ROC (receiver operator characteristic), Εικόνα Β 3. Επίπεδα της ΙΜΑ στον ορό μεγαλύτερα από 101,5 KU/L παρουσιάζουν 87% νοσολογική ευαισθησία και ειδικότητα , εμβαδόν κάτωθι της καμπύλης (area under the ROC curve) = 0,9, 95% C.I. 0,86-0,94, για τη διάγνωση της καρδιακής ισχαιμίας . Τα επίπεδα της ΙΜΑ στον ορό , κατά την προσαγωγή και πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία , ήταν υψηλότερα από το διαχωριστικό όριο των 101,5 KU/L στους 100 από τους 114 ασθενείς με στεφανιαία νόσο που μελετήθηκαν , ποσοστό 87%, έναντι 20 από τους 163 μάρτυρες , ποσοστό 12,3%, p < 0,001.
ΕΙΚΟΝΑ Β 3 Καμπύλη λειτουργικών χαρακτηριστικών (ROC) της ΙΜΑ κατά την προσαγωγή , πριν από τη στεφανιαία αγγειογραφία , για τη διάγνωση της Στεφανιαίας Νόσου .
Εμβαδόν κάτωθι της καμπύλης 0,9 (95% C.I. 0,86-0,94). Διαχωριστικό όριο 101,5 KU/L με νοσολογική ευαισθησία (sensitivity) 87,7% και νοσολογική ειδικότητα (specificity) 87,75 | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
590,210 | row_590210 | paper_1000 | 0 | 0 | Ομάδα Γ | 0.66-0.66 | Στην ομάδα Γ συμπεριλήφθηκαν 130 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες , η ηλικία των οποίων καθώς και ο χρόνος από την εμμηνόπαυση δεν διέφεραν σημαντικά , p = 0,08 και p = 0,06 αντίστοιχα , οι οποίες χωρίσθηκαν σε τρεις ομάδες , ομάδα ΓΑ , ομάδα ΓΒ και ομάδα ΓΓ ( βλ Υλικό και Μέθοδοι ).
Στον Πίνακα Γ 1 παρουσιάζεται η βιοχημική ανάλυση του ορού συμπεριλαμβανόμενου του λιπιδαιμικού προφίλ στις τρις ομάδες των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών που μελετήθηκαν , Ομάδα ΓΑ , υπέρβαρες χωρίς Στεφανιαία Νόσο , Ομάδα ΓΒ , νορμοβαρείς χωρίς Στεφανιαία Νόσο και Ομάδα ΓΓ , μετεμμηνοπαυσιακές με Στεφανιαία Νόσο . Όπως φαίνεται οι τιμές της IMA, της αλβουμίνης , του λόγου IMA/ αλβουμίνη , της hsCRP και του NT-proBNP, διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των τριών ομάδων (p < 0,001). Ειδικότερα η ΙΜΑ και ο λόγος ΙΜΑ / αλβουμίνη έχουν υψηλότερες τιμές στην ομάδα ΓΑ σε σύγκριση με τις αντίστοιχες τιμές της ομάδας ΓΒ (p < 0,001), αλλά δεν διαφέρουν από τις αντίστοιχες της ομάδας ΓΓ (p = 1 και p = 0,33, αντίστοιχα ). Στην ομάδα των υπέρβαρων μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών ( ομάδα ΓΑ ) τα επίπεδα της ΙΜΑ δεν είχαν σημαντική διαφορά (p = 0,23) μεταξύ των γυναικών που είχαν μη φυσιολογική OGTT (n = 12, IMA = 117,7 + 7,9 KU/L) και των γυναικών με φυσιολογική OGTT (n = 28, IMA = 113,8 + 9,9 KU/L). Τα επίπεδα της hsCRP είναι σημαντικά υψηλότερα στην ομάδα ΓΓ παρά στην ομάδα ΓΑ (p = 0,016) ή στην ομάδα ΓΒ (p = 0,002). Στην ομάδα ΓΓ παρουσιάζονται σημαντικά υψηλότερα επίπεδα του NTproBNP στον ορό σε σύγκριση με την ομάδα ΓΑ και ΓΒ (p = 0,05). Αντιθέτως δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στα επίπεδα της hsCRP και του NT-proBNP (p > 0,05) μεταξύ των ομάδων ΓΑ και ΓΒ . Μεταξύ των τριών ομάδων τα επίπεδα της LDLχοληστερόλης , της HDLχοληστερόλης και του λόγου LDL/HDL διαφέρουν σημαντικά ( βλ Πίνακα Γ 1), αλλά οι ασθενείς της ομάδας ΓΓ ήταν υπό αντιλιπιδαιμική αγωγή . Τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων δεν παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των τριών ομάδων (p = 0,04). Τα επίπεδα της LDLχοληστερόλης και της HDLχοληστερόλης δεν διαφέρουν μεταξύ των ομάδων ΓΑ και ΓΒ , p = 0,062 και p = 0,85 αντίστοιχα . | κ | Διδακτορικές Διατριβές | Καρδιακοί δείκτες:Μοριακή διερεύνηση και αξιολόγηση της τροποποιημένης από την ισχαιμία αλβουμίμης(ΙΜΑ) |
Subsets and Splits