text
stringlengths
0
45
නිවහල් සිතුවිලි සිතනා සිතත් උදාරයි
නිවහල් නිමැවුම් මවනා හිසත් උදාරයි
නිවහල් සිතුවිලි සිතනා සිතත් උදාරයි
නිවහල් නිමැවුම් මවනා හිසත් උදාරයි
එවන් අසිරිමත් ජාතිය ජයෙන් උදාරයි
යශෝ කැලුම් වර ජෝතිය පිනෙන් උදාරයි
එවන් අසිරිමත් ජාතිය ජයෙන් උදාරයි
යශෝ කැලුම් වර ජෝතිය පිනෙන් උදාරයි
නිදා නොහිඳ යලි පිබිදී අහස බලන්නෙ
නවෝදයේ තෙද රැඳි හිරු පිපී දිලෙන්නෙ
නිදා නොහිඳ යලි පිබිදී අහස බලන්නෙ
නවෝදයේ තෙද රැඳි හිරු පිපී දිලෙන්නෙ
පිදෙන හෙළ රන් ගොයමේ සිරිය උදාරයි
හෙළ නෙත සිත සනහා නව සිහින සදාලයි
පිදෙන හෙළ රන් ගොයමේ සිරිය උදාරයි
හෙළ නෙත සිත සනහා නව සිහින සදාලයි
එවන් අසිරිමත් ජාතිය ජයෙන් උදාරයි
යශෝ කැලුම් වර ජෝතිය පිනෙන් උදාරයි
යශෝ කැලුම් වර ජෝතිය පිනෙන් උදාරයි
යශෝ කැලුම් වර ජෝතිය පිනෙන් උදාරයි
සතර වරම් දෙවි මහරජ සතර අතින් ඇවිදින්
පිරිත් පැන් ඉසිති පුතුනේ පුවක් මල් කිනිත්තෙන්
සතර වරම් දෙවි මහරජ සතර අතින් ඇවිදින්
පිරිත් පැන් ඉසිති පුතුනේ පුවක් මල් කිනිත්තෙන්
පලාපෙති බැඳන් ගෙලවට හංස පියාපත් සලමින්
නුඹේ පා යටින් සඳකඩ පහන පායලා
බ්‍රහස්පති තාරකාව මුදුන් වෙයි සරත් නුඹ ගැබ
ස්වර්ණමාලී මහ සෑ අග කොත් පලන්ඳලා
සතර වරම් දෙවි මහරජ සතර අතින් ඇවිදින්
පිරිත් පැන් ඉසිති පුතුනේ පුවක් මල් කිනිත්තෙන්
සතර වරම් දෙවි මහරජ සතර අතින් ඇවිදින්
පිරිත් පැන් ඉසිති පුතුනේ පුවක් මල් කිනිත්තෙන්
කලා වැව් දියේ උත්පල නෙලාගෙන ඇඟිලි පොකුරට
අප්සරාවියන් ලෙන් දොර බලා හිඳිනවා
වළාහක දෙවිඳු ඉසිවර ඇසින් බල බලා පුතු දෙස
ඉසුරුමුණි විහාරය ළඟ අන්න හිඳිනවා
සතර වරම් දෙවි මහරජ සතර අතින් ඇවිදින්
පිරිත් පැන් ඉසිති පුතුනේ පුවක් මල් කිනිත්තෙන්
සතර වරම් දෙවි මහරජ සතර අතින් ඇවිදින්
පිරිත් පැන් ඉසිති පුතුනේ පුවක් මල් කිනිත්තෙන්
කොළොම්තොට නැත මහළු වී
අවන් හල නැත පැරණි වී
එදා හඳමයි අදත් යෞවනයේ
එහෙත් අප දෙදෙනා
බලන් කැඩපත සොඳුරියේ
පෙරුම් පුරමින් හමුවෙලා
උනුන් රහසින් බැන්ද ආදර පෙම්
බලන් කැඩපත සොඳුරියේ
පාට වත්සුනු දෙකොපුලෙන් පිසදා
කොළොම්තොට නැත මහළු වී
අවන් හල නැත පැරණි වී
එදා හඳමයි අදත් යෞවනයේ
එහෙත් අප දෙදෙනා
බලන් කැඩපත සොඳුරියේ
කුඹ ගසක් උඩ නැවතිලා
සිනහා තලමින් සඳේ ඇයි සරදම්
බලන් කැඩපත සොඳුරියේ
කුමන අරුමද නර කෙසත් නැගිලා
කොළොම්තොට නැත මහළු වී
අවන් හල නැත පැරණි වී
එදා හඳමයි අදත් යෞවනයේ
එහෙත් අප දෙදෙනා
බලන් කැඩපත සොඳුරියේ
කුමරියක පා සළඹ සැලුනා
වසා සිටි නෙතු පියන් ඇරුණා
කුමර බඹසර අසපුවේ මා
සම වැදී උන් දැහැන් බිඳුනා
කුමරියක පා සළඹ සැලුනා…
උකුල ළැමහස මලවි කරලිය
මුවා කල ඇගේ දුහුල් සළු තිර
විවර කෙරුවා මනස් සලෙළුන්
උමතු වු දෙනුවන් දැහැන් ඇද
මා අබියස මැවුණු තුසිතය
සුරන් නැළවූ සුයාමය