Datasets:

LocalDoc

/

Azerbaijani-biosses-sts

like 0

Follow

LocalDoc 6

Bu yaxınlarda məlum olub ki, Craf, Kras G12D-nin səbəb olduğu NSCLC üçün vacibdir.

Son zamanlar məlum olub ki, Craf Kras tərəfindən idarə olunan kiçik hüceyrəli olmayan ağciyər xərçənginin başlanğıcı üçün vacibdir.

Bcl-2 inhibitoru ABT-737 bərk şişlərin reqressiyasına səbəb olur və onun törəmələri xərçəng müalicəsi kimi erkən klinik mərhələdədir; lakin, o, Bcl-2, Bcl-XL və Bcl-w-nı hədəf alır, lakin ABT-737 tərəfindən tetiklenen apoptotik hüceyrə ölümünə qarşı müqavimət yaradan Mcl-1-i hədəf almır.

Son zamanlar, ABT-737-nin bütün şiş hüceyrələri üçün sitotoksik olmadığı və ABT-737-yə qarşı kimyəvi müqavimətin effektiv şəkildə inhibə etmədiyi tək Bcl-2 ailəsi üzvü olan Mcl-1 ifadəsinin nəzərəçarpan səviyyələrindən asılı olduğu bildirilib.

Əvvəlki tədqiqatlar göstərmişdir ki, şişlərdə 5 hmC səviyyəsinin azalması TET1/2/3 və IDH2 genlərinin ifadəsinin azalması və ya şişdən qaynaqlanan IDH1 və IDH2 mutasiyaları ilə əlaqədardır.

Bundan əlavə, genetik və funksional tədqiqatlar göstərir ki, neomorfik İDH mutasiyaları, ən azı qismən, TET fermentativ funksiyasını inhibə etməklə mieloid transformasiyaya səbəb olur.

Daha yaxınlarda, leykemiya hüceyrələrində IDH mutasiyaları və nəticədə yaranan 2-hidroksiqlutarat (2HG) istehsalının TET2 katalitik funksiyasının pozulması yolu ilə qlobal DNT hipermetilləşməsinə səbəb olduğu bildirilmişdir.

Bu yaxınlarda izositrat dehidrogenaz genləri olan IDH1 və IDH2-nin mutasiyalarının, TET2 fermentativ aktivliyini inhibə edən bir metabolit olan 2-hidroksiqlutaratın (2-HG) anormal istehsalına səbəb ola biləcəyi və bunun da IDH1/2 mutasiyalarını daşıyan kəskin miyeloid lösemi (KML) şişlərində hipermetilləşmiş promotor fenotipinə gətirib çıxardığı bildirilmişdir.

Son in vitro tədqiqatlar, şRNT əsaslı yanaşmalardan istifadə edərək, TET2-nin mieloid differensiasiyasının tənzimlənməsində və kök/progenitor hüceyrə proliferasiyasının tənzimlənməsində rol oynadığını irəli sürmüşdür.

İki son araşdırma, TET2 çatışmazlığının hematopoetik differensiasiyanı pozduğunu və miyeloid qərara üstünlük verdiyini irəli sürmək üçün in vitro RNAi vasitəçiliyi ilə Tet2-nin aşağı salınmasından istifadə etmişdir.

Bu yaxınlarda, IDH1R132H ifadəsinin TET2 aktivliyini basdırdığı və IDH1 və IDH2 genlərinin mutasiyalarının AML-də TET2 geninin mutasiyası ilə qarşılıqlı eksklüziv şəkildə baş verdiyi bildirildi.

Bu genişmiqyaslı tədqiqat göstərdi ki, IDH1/IDH2 mutasiyaları TET2 inaktivləşdirici mutasiyaları ilə qarşılıqlı eksklüzivdir, bu da iki mutasiya növünün oxşar təsirlərə malik olduğunu və buna görə də funksional olaraq artıq olduğunu göstərir.

Bu yaxınlarda, IDH1R132H ifadəsinin TET2 aktivliyini basdırdığı və IDH1 və IDH2 genlərinin mutasiyalarının AML-də TET2 geninin mutasiyası ilə qarşılıqlı eksklüziv şəkildə baş verdiyi bildirildi.

Mexanizm daha bir genomik tədqiqat, bu dəfə kəskin mielogen lösemiya (KML) ilə bağlı olan tədqiqat tərəfindən aydınlaşdırıldı.

Aktivləşdirilmiş Ras zülallarının ifadəsi bəzi ilkin fibroblastlarda qocalma yarada bilər.

Lakin, ilkin hüceyrələrdə tək ifadə olunduqda, onkogen Ras erkən qocalmağa, nəzarətsiz proliferasiyadan qorunmaq üçün ehtimal olunan şiş basqılayıcı mexanizmə səbəb olur.

Ölümsüzləşmə xüsusiyyətləri göstərən şiş hüceyrələrinin yüksək bir faizi telomeraz aktivliyi nümayiş etdirir və hTERT ifadəsinin xərçəngə xas olan altı əsas hadisədən biri ola biləcəyi irəli sürülmüşdür.

Serin/treonin protein kinaz kimi, AKT əsas ara siqnal molekullarını fosforlaşdıraraq funksiya göstərir və bu, hüceyrə metabolizmasının, hüceyrə böyüməsinin, hüceyrə yaşamının və hüceyrə invazivliyinin artmasına gətirib çıxarır ki, bunların hamısı xərçəngin əlamətləridir.

Təbiətdə meydana çıxan bir çox şişlərin genetik və/və ya epigenetik dəyişikliklərə məruz qalmış hüceyrələrin seçilməsindən qaynaqlandığına dair dəlilləri nəzərə alaraq.

Neoplastik inkişaf və neoplastik transformasiya fenomenləri, istər in vivo, istərsə də in vitro baş versin, hüceyrə bölünməsinin və toxuma bütövlüyünün normal proseslərini pozan bir sıra genetik və epiqenetik dəyişikliklərin toplanması kimi qəbul edilir.

Neoplastik inkişaf və neoplastik transformasiya hadisələri, istər in vivo, istərsə də in vitro baş versin, hüceyrə bölünməsinin və toxuma bütövlüyünün normal proseslərini pozan bir sıra genetik və epiqenetik dəyişikliklərin toplanması kimi qəbul edilir.

Neoplastik inkişaf şiş əmələ gətirən fenotip əldə edə bilən hüceyrələrin meydana gəlməsinə aparan kümülatif genetik və epi genetik hadisələri təmsil edir.

Şiş əmələ gəlməsi birdən çox hüceyrə növünün iştirak etdiyi çoxmərhələli bir prosesdir.

Əvvəlki tədqiqatlar xərçəngin yaranması üçün əldə edilməli olan bir sıra əsas funksiyaları təklif etmiş, tədqiqatçılara şişin inkişafındakı mürəkkəbliyi məntiqi və elmi şəkildə anlamağa kömək etmişdir.

Bundan əlavə, keçici olaraq ifadə edilən ekzogen LATS2 sentrosomlarda lokallaşır.

LATS1 və LATS2 interfaza və mitotik sentrosomlarda aşkar edilmişdir.

S. cerevisiae-də DBF2-nin anafaza və/və ya telofaza irəliləməsi ilə əlaqəli olduğu göstərildiyindən, kinazın silinməsinin N. crassa-da hüceyrə dövrünün irəliləməsinə təsir edib-etmədiyini araşdırdıq.

DBF2 homoloqlarının hüceyrə dövrünün irəliləməsində oynadığı rol nəzərə alınmaqla, DBF-2-nin N.crassa-da əsas lokalizasiyası gözlənilir.

TargetScan, PicTar, miRanda, PITA, DIANA-microT və RNAhybrid kimi bir neçə hesablama hədəf proqnozlaşdırma yanaşması hədəf genləri proqnozlaşdırmaq üçün hazırlanmışdır.

miR-21-in hədəflərini proqnozlaşdırmaq üçün üç proqram, PicTar, miRanda və TargetScan, istifadə edilmişdir.

Bir neçə dəlil xətti göstərir ki, insan şişlərində bilinən əsas RB yol zədələnmələri qarşılıqlı surətdə müstəsna şəkildə təsir göstərir.

İnsan şiş nümunələrində, yolun bu əsas komponentlərinin - RB-CDK4/6-p16INK4A - qarşılıqlı olaraq hədəf alındığı bildirilir.

Retinoblastoma zülalı, pRb, ilk tanınan şiş basqılayıcı zülallar arasında idi və pRb funksiyasının itməsi və ya repressiyası əksər insan xərçənglərində səbəbkar rol oynadığı düşünülür.

Retinoblastoma şişinin susseptibiliyi geni (RB1) mutasiyası retinoblastomanın yaranmasında sürət məhdudlaşdırıcı mərhələdir və insan şişlərinin 90%-dən çoxunda pRB funksiyasının azalması müşahidə olunur.

Məsələn, iki əsas şiş supressor zülalı olan pRB və p53-ün itməsi və ya funksional dəyişiklikləri xərçəng toxumalarında ribosom biogenezinin yüksəlməsinə səbəb olur.

E2F1, p53-ü hədəf alan mdm2 ubikuitin liqazının inhibitoru olan p19(p14)/ARF ifadəsini induksiya etməklə stabilləşdirir.

Bu yaxınlarda, miR-126 metastazı yatıran və residivləşən döş xərçəngində, leykemiyada və uşaqlıq boynu xərçəngində aşağı tənzimlənən bir miRNA kimi müəyyən edilmişdir.

Sonrakı hesabatlar göstərdi ki, miR-126 döş xərçəngi hüceyrələrində IRS-1 (insulin reseptor substratı-1) onkogenini hədəf alır və miR-126 servikal xərçəngdə aşağı tənzimlənir.

Bu yaxınlarda, miR-126, residivləşən döş xərçəngi, leykemiya və serviks xərçəngində aşağı tənzimlənən metastazı yatıran bir miRNA kimi müəyyən edilmişdir.

MiR-155 bir neçə insan şişlərində, məsələn, xroniki limfositik leykemiya, melanoma, baş və boyun yassıhüceyrəli karsinoması, şəffaf hüceyrəli böyrək xərçəngi, hepatosellüler karsinoma, limfoma, tiroid karsinoması, döş xərçəngi, yoğun bağırsaq xərçəngi, serviks xərçəngi, pankreas xərçəngi və ağciyər xərçəngində yüksək ifadə olunur.

miR-24-ün yüksək tənzimlənməsi bir sıra xərçəng xəstəliklərində, o cümlədən AOBX-də müşahidə edilmişdir.

Bundan əlavə, miR-24 servikal xərçəng hüceyrələrində ən çox yayılmış miRNA-lardan biridir və məlumata görə, bərk mədə xərçənglərində ifadə səviyyəsi artmışdır.

MiR-223, qranulopoezləri tənzimləyən TF-lərin hədəf molekulu kimi görünür.

Bir sıra heyvanlarda miRNA ilə tənzimlənən transkripsiya faktorunun öz qohum miRNA-sının transkripsiyasını tənzimlədiyi geribildirim dövrləri təsvir edilmişdir.

Bundan əlavə, çox yeni bir tədqiqat miR-223-ün mieloid ifadəsini təyin edən mexanizmi nümayiş etdirdi və miR-223 və transkripsiya faktorlarından, NFI-A və CAAT gücləndirici-bağlayıcı protein α (C/EBPα)-dan ibarət unikal bir "mini dövrə" təklif etdi.

miR-223 qranulopoez prosesini geribildirim mexanizmi ilə tənzimləyir və nüvə faktoru I/A (NFI-A) və CCAAT/gücləndirici bağlayıcı protein-α (C/EBPα) transkripsiya faktorları tərəfindən rəqabətli şəkildə modulyasiya olunur.

miR-223 qranulopoez prosesini geribildirim mexanizmi vasitəsilə tənzimləyir və transkripsiya faktorları nüvə faktoru I/A (NFI-A) və CCAAT/gücləndirici bağlayıcı protein-α (C/EBPα) tərəfindən rəqabətli şəkildə modulyasiya olunur.

Heyvan sistemlərindən əldə edilən artan dəlillər göstərir ki, miRNA ilə tənzimlənən transkripsiya faktorları tez-tez öz qoğnati miRNA-larının transkripsiyasını tənzimləyir.

Miyelopuezdə miR-223-ün həm insanlarda, həm də siçanlarda qranulositlərin inkişafını tənzimlədiyi göstərilmişdir.

Əvvəllər göstərildiyi kimi, miR-223 yüksək dərəcədə qorunub saxlanılır və onun mieloidə xas ifadəsi həm insanlarda, həm də siçanlarda yaxşı xarakterizə olunub.

Eritropoezdə miRNAların rolunu aydınlaşdırmaq üçün dörd miRNA seçildi (miR-155, miR-221, miR-223 və miR-451), çünki onların ifadəsi hematopoezlə əlaqəli görünür.

Mielopoezdə miR-223-ün həm insanlarda, həm də siçanlarda qranulositlərin inkişafını tənzimlədiyi göstərilmişdir.

Daha sonra əvvəlki işdə qəbul edilmiş eyni eksperimental sistemdə miR-223 tənzimlənməsini yenidən qiymətləndirməyə çalışdıq.

Əhəmiyyətlisi odur ki, yenidən qiymətləndirməmiz göstərdi ki, bu qorunan promotor, ehtimal ki, əvvəlki tədqiqatda qəbul edilmiş əsas eksperimental sistem olan NB4 hüceyrələri, APL hüceyrə xəttinin All-trans retinoik turşusu (ATRA) ilə induksiya olunmuş differensiasiyası zamanı miR-223-ün induksiyasında aktivdir.

RIP1 və RIP3-də homoloji ardıcıllıqların unikal seqmentləri (RIP homotipi qarşılıqlı təsir motivləri, RHIM-lər) onların qarşılıqlı təsirini vasitəçilik etdiyi göstərilmişdir.

RIP1-in RIP3 ilə qarşılıqlı təsir göstərdiyi bildirilmişdir.

Nekrozun bu forması, nekroptoz da adlandırılan, reseptorla qarşılıqlı təsir göstərən protein kinaz 1-in (RIP1) və onunla əlaqəli kinaz olan RIP3-ün aktivliyini tələb edir.

TNF vasitəçiliyi ilə proqramlaşdırılmış nekroz, adətən, insan, siçan və zebra balığı hüceyrə xətlərində, həmçinin siçan sepsis modelində də müşahidə edildiyi kimi, reseptorla qarşılıqlı təsir göstərən serin-treonin kinazları 1 və 3-ü (RIP1 və RIP3) əhatə edir.

Bu nekroz forması, həmçinin nekroptoz adlanır, reseptorla qarşılıqlı təsir göstərən protein kinaz 1-in (RIP1) və onunla əlaqəli kinaz olan RIP3-ün aktivliyini tələb edir.

Üstəlik, digər hesabatlar da göstərib ki, nekroptoz RIP1 və RIP3-ün modulyasiyası yolu ilə tetiklenebilir.

Bundan əlavə, həm Erk1, həm də Erk2-nin ablasiyası şiş inkişafını pozdu, halbuki onlardan hər hansı birinin tək başına inaktivləşdirilməsi heç bir təsir göstərmədi.

Yalnız ERK1 və ERK2-nin eyni zamanda ablasiyası şiş böyüməsinə mane olur.

Əhəmiyyətlisi odur ki, ERK fosforlaşmasının Kras tərəfindən idarə olunan Qeyri-Kiçik Hüceyrəli Ağciyər Xərçəngində (QKH AX) rolu, ERK aktivliyinin Kras tərəfindən idarə olunan ağciyər şiş əmələ gəlməsi üçün vacib olduğunu göstərən nümayişlə son zamanlar vurğulanmışdır.

Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, yüksək ERK aktivliyi Kras-idarəli Qeyri-Kiçik Hüceyrəli Ağciyər Xərçənglərinin (QKX) inkişafı üçün çox vacibdir.

Siçanlarda onkogen KRAS tərəfindən ağciyər şişi əmələ gəlməsi üçün CRaf tələb olunur, lakin BRaf yox.

Mutant Kras-ın onkogen aktivliyi funksional Craf-dan asılı görünür, lakin Braf-dan asılı deyil.

Mutant Kras-ın onkogen aktivliyi funksional Craf-dan asılı görünür, lakin Braf-dan asılı deyil.

Diqqətəlayiqdir ki, c-Raf bu yaxınlarda K-Ras səbəbli Qeyri-Kiçik Hüceyrəli Ağciyər Xərçənglərinin (QKHX) inkişafı üçün vacib olduğu aşkar edilmişdir.

Mutant Kras-ın onkogen aktivliyi funksional Craf-dan asılı görünür.

Onkogen KRAS mutasiyaları xərçəng xəstəliyində geniş yayılmışdır.

BAF53 və β-aktin subvahidləri məməlilərdə SWI/SNF tərəfindən tənzimlənən xromatin/nüvə matrisinə bağlanmada iştirak edir.

Bundan əlavə, Arp4 ilə əlaqəli BAF53 və β-aktin insan SWI/SNF kompleksinin komponentləridir və xromatin/nüvə matrisinə siqnalla tənzimlənən bağlanmasında rol oynaya bilər.

Məməlilərdə Arp, BAF53 (BRG ilə əlaqəli faktor) və β-aktin ilk dəfə məməli SWI/SNF tipli BAF xromatinin yenidən qurulması kompleksinin komponentləri kimi aşkar edilmişdir.

Bundan əlavə, Arp4 ilə əlaqəli BAF53 və β-aktin insan SWI/SNF kompleksinin komponentləridir və xromatin/nüvə matrisinə siqnalla tənzimlənən bağlanmasında rol oynaya bilər.

Bütün məlum GEF-lər nukleotid-bağlayıcı cibini yenidən konfiqurasiya edir, tez-tez keçid bölgələrini yenidən düzərək onu açır.

GEF-lərin xarakterik xüsusiyyətlərindən biri, nukleotidlə yüklənmiş QTPazalara nisbətən nukleotidsiz QTPazalara bağlanmağa daha çox üstünlük vermələridir.

Eukariot hüceyrələrində kiçik G-zülalları əsasən Guanin nukleotid mübadiləsi faktorları (GEF-lər) və GTPaza Aktivləşdirici Zülallar (GAP-lar) tərəfindən tənzimlənir.

Eukariot kiçik G-zülalları adətən GAP və GEF-lərin tarazlaşdırıcı təsirləri vasitəsilə idarə olunur.

Əvvəlki bir siçan modelində aparılan KRas-dan asılı pankreas axarı adenokarsinoması tədqiqatında, onkogen KRas-ın nukleotid biosintezini əsasən PPP-nin qeyri-oksidləşdirici qolunun gücləndirilməsi yolu ilə induksiya etdiyi göstərilmişdir.

Əvvəlki nəticələr göstərir ki, onkogen Ras, ribonukleotid sintezini əsasən PPP-nin qeyri-oksidləşdirici qolu vasitəsilə artırır.

Əhəmiyyətlisi odur ki, Gfpt1-in RNT müdaxiləsi ümumi O-GlcNAkilaşmanı azaldıb və həm in vitro, həm də in vivo şəraitində KrasG12DA vasitəçiliyi ilə şişin böyüməsini dayandırdı.

GFPT1 HBP-də sürət məhdudlaşdıran fermentdir və Kras tərəfindən idarə olunan pankreas axar vəzi adenokarsinomasına (PAAV) əhəmiyyətli töhfə verən kimi müəyyən edilmişdir.

Biz və başqaları, bu yaxınlarda mədəaltı vəzi xərçənginin induktiv-Kras*p53+/− (iKras*p53+/−) siçan modelini təsvir etdik ki, bu da mutant Kras-ın toxumaya xas, induktiv və geri çevrilə bilən ifadəsinə şiş basqılayıcısı p53-ün funksiya itkisi alleli ilə birlikdə imkan verir.

Bu tapıntılarda müəyyən dəyişkənlik mövcuddur: məsələn, metastatik potensial digər qruplar tərəfindən KC və ya iKras* siçanlarından istifadə edərək p53-ün funksiya itkisi alleli ilə birlikdə təsvir edilmişdir.

Gen ifadəsini təsnifləndiricimizin ümumi dəqiqliyi təxminən 88% təşkil etdi və bütün T-ALL, TEL-AML1-pozitiv, hiperdiploid və E2A-yenidənqurulmuş hallar düzgün təsnif edildi (yəni 100% həssaslıq), bu da zond dəsti seçimi və təsnifləndirici qurulması üçün digər strategiyalardan istifadə edərək əvvəllər bildirilən məlumatlara bənzəyirdi.

Daha ətraflı tədqiqat tələb edən gen, digər prekursor B-ALL halları ilə müqayisədə TEL-AML1-pozitiv hallarda 7.4 qat daha yüksək ifadə olunan eritropoietin reseptorudur və bu, digər gen ifadəsi təsnifat tədqiqatlarını təsdiqləyir.

Daha ətraflı tədqiqat tələb edən gen, digər prekursor B-ALL halları ilə müqayisədə TEL-AML1-müsbət hallarda 7.4 dəfə daha yüksək ifadə olunan eritropoetin reseptorudur və bu, digər gen ifadəsi təsnifat tədqiqatlarını təsdiqləyir.

Yaxınlarda aparılan çoxsaylı halların gen ifadəsi tədqiqi limfoblastik leykemiyalarda aşkar edilən unikal xromosom anomaliyalarının hər birinin fərqli leykemiyaları müəyyən etməsi fərziyyəsini dəstəklədi.

MLL-FKBP və MLL-AF9 transformasiya olunmuş hücrələr Hox a7 və Hox a9-un, həmçinin Hox kofaktoru Meis 1-in davamlı ifadəsini göstərmişdir.

Transkripsiyonel aktivləşmə mexanizmindən asılı olmayaraq, artan məlumatlar göstərir ki, Hox a7, Hox a9 və Meis1, MLL füzyon zülalı vasitəçiliyi ilə transformasiya üçün əsas hədəflərdir.

Bu tapıntılar, MLL yenidənqurulması ilə insanlarda kəskin lenfoid və myeloid leykemiyalarda görülən ifadə nümunəsi ilə eyni idi.

Bu genlər MLL yenidənqurulması ilə leykemiyalarda davamlı olaraq ifadə olunur.

miR-Vec konstruksiyaları əvvəllər təsvir edilmişdir və Dnd1 açıq oxuma çərçivələri, ikiqat karboksi-terminal HA etiketinə sahib olmaq üçün təsvir edildiyi kimi pCS2 əsaslı CMV ifadə vektoruna klonlanmışdır.

hTR-insan telomeraz RNT-si və ya insan miR-376a1 miRNA-sını ehtiva edən pMSCV-blast-miR plazmidləri əvvəllər təsvir edildiyi kimi qurulmuşdur.

miR-204 tərəfindən Sox11 repressiyası üçün, Neuro-2a hüceyrələri (ATCC) 24 saat ərzində örtüklü 24 çuxurlu lövhələrdə yetişdirildi və sonra 500 ng pCAG-GFP ifadə plazmidi və ya 500 ng qarışıq-miRVec və ya miR-204-nin pre-miRNA-sını ehtiva edən miR-204-miRVec ifadə plazmidi ilə birgə transfeksiya edildi.

miRVec-miR-204 və Renilla-3′ UTR plazmidi HEK293T hüceyrələrinə TransIT-LT1 Transfeksiya Reagenti (Mirus) ilə birgə transfeksiya edildi.

Nəticə etibarilə, miRNA-ların ya onkogen (məsələn, miR-155, miR-17−5p və miR-21) və ya şiş supressoru (məsələn, miR-34, miR-15a, miR-16−1 və let-7) kimi fəaliyyət göstərdiyi nümayiş etdirilib.

miRNA-ların metastazı nə dərəcədə spesifik şəkildə təsir etdiyi hələ də aydın deyil, çünki metastazı təsir etdiyi bildirilən bütün miRNA-lar, həmçinin ilkin şiş inkişafına, apoptoza və/və ya hüceyrə proliferasiyasına potensial olaraq qarışıq təsirlər göstərir.

Nəticə etibarilə, miRNA-ların ya onkogen (məsələn, miR-155, miR-17−5p və miR-21) ya da şiş supressoru (məsələn, miR-34, miR-15a, miR-16−1 və let-7) kimi fəaliyyət göstərdiyi nümayiş etdirilib.

miRNA-nın fiziologiyada geniş iştirakı nəzərə alınmaqla, miRNA ifadəsinin pozulması onkogenez, proliferasiya, epitelial-mezenximal keçid, metastaz, maddələr mübadiləsindəki anormallıqlar və angiogenez də daxil olmaqla xərçəng patobiologiyası ilə əlaqələndirilə bilər.

Bir çox şişlərdə, ya onkogen miRNT-lərin (məsələn, miR-155, miR-17−5p və miR-21) ifrat ifadəsi, ya da şiş supressor miRNT-lərinin (məsələn, miR-34, miR-15a, miR-16−1 və let-7) aşağı tənzimlənməsi müşahidə olunur.

miR-373 əvvəllər xayaların germ hüceyrəli şişlərində potensial onkogen (miR-372 ilə birlikdə) kimi müəyyən edilmişdi, baxmayaraq ki, bu miRNA-nın prometastatik və onkogen xüsusiyyətlərinin müxtəlif genlərin (müvafiq olaraq CD44 və LATS2) tənzimlənməsindən qaynaqlandığı irəli sürülmüşdür.

Endogen Dnd1-in endogen miR-372 ailəsinin aktivliyinə birbaşa təsirini ölçmək üçün, ya vəhşi tip LATS2-3'UTR və ya 372 hədəf sahələrində mutantun nəzarəti altında lusiferaza genini ehtiva edən sensor molekullardan istifadə etdik.

p27 və konneksin-43-ün 3'UTR-ləri genom DNT-sindən PCR ilə gücləndirildi və lüsiferaza geninin aşağı axarında pGL3 (Promega) vektoruna klonlandı; LATS2 3'UTR-ni daşıyan konstruksiyalar təsvir edilmişdir.

Bu modellər namizəd onkogenlərin və şiş supressor genlərinin müəyyənləşdirilməsini asanlaşdırdı.

RNT müdaxiləsi reagentlərinin genom miqyaslı kitabxanalarının inkişafı, namizəd şiş-boğucu genləri müəyyən etmiş məməli hüceyrələrində funksiya itkisi yanaşmalarını asanlaşdırdı.

Bu hüceyrələr (bundan sonra TLM-HMEC adlandırılacaq) ölməzdirlər, lakin hüceyrə xarici matris (HXM) olmadığı təqdirdə çoxalmırlar.

hTERT və SV40 LT ifadə edən HMEC-lər (TLM-HMEC-lər) süd vəzi epitel böyümə mühitində (MEGM, Lonza) becərildi.

İronik olaraq, Rest bu yaxınlarda həm şiş basqıcısı, həm də onkogen kimi təsvir edilib.

REST sinir olmayan toxumalarda neyron genlərini basqılayan bir transkripsiya faktorudur və epitel toxumalarında görkəmli bir şiş basqılayıcı rol oynayır.

İnsan süd vəzi epitel hüceyrələrində (HMEC) lövbərdən asılı olmayan böyüməyə səbəb olan bir sıra RNTİ-lərdən INPP4B müəyyən edildi.

RASA4/CAPRI (RAS p21 zülal aktivatoru 4), epitel hüceyrə transformasiyasının bir supressoru, hüceyrədaxili kalsiumu artıran bir stimullaşdırmadan sonra Ras-MAPK yolunu inaktiv etmək üçün Ca(2+)-asılı Ras GTPaza-aktivləşdirici zülal (GAP) kimi fəaliyyət göstərir.

Oct-4 ifadəsindəki dəyişikliklər differensiasiyanı təşviq edir və ektodermal, endodermal və ya mezodermal ibtidai progenitorların spesifikləşməsinə gətirib çıxarır.

OCT4 və SOX2-nin ifadəsinin SOX-17 ifadəsi kimi erkən differensiasiya genlərinə təsir etdiyi göstərilmişdir.

T47D, MCF-7, Skbr3, HeLa və Caco-2 hüceyrələri əvvəlcədən təsvir edildiyi kimi elektroporasiya yolu ilə transfeksiya edildi.

MCF7 və ya HeLa hüceyrələri əvvəllər təsvir edildiyi kimi müxtəlif hədəflərə qarşı pSuper konstruksiyaları ilə 95%-dən çox səmərəliliyinə elektroporasiya edildi və 72 saat sonra zülal ifadəsi SDS-PAGE və Western blotlama ilə təhlil edildi.

Lakin, göstərilmişdir ki, siklin D1-in ubikvitinləşməsi başqa bir sahənin fosforilləşməsindən sonra, yaxud da fosforilləşməyə ehtiyac olmadan səmərəli şəkildə baş verə bilər.

Dəri üzərində aparılan hazırkı tədqiqatda müşahidə olunduğu kimi, siklin D1-in APC-dən asılı parçalanması üçün treonin 286 fosforlaşması tələb olunmur, lakin "siklin parçalanma qutusu"nun olması vacibdir, bununla belə, treonin 286 fosforlaşması siklin D1-in dəri üzərində proteolitik parçalanması üçün vacibdir.

Məməli hüceyrələrində genotoksik stress tərəfindən APC/C-nin idarə olunması barədə bir neçə tədqiqat aparılıb. İonlaşdırıcı şüalanmanın APC/C-ni aktivləşdirərək siklin D1-i parçaladığı və bunun da p53-dən asılı olmayan ani G1 dayanmasına səbəb olduğu göstərilib.

Əslində, ionlaşdırıcı şüalanma kimi genotoksik stresslər, siklin D1-in sürətli proteolizini tetiklediği və bunun da p53-dən asılı olmayan G1 həbsinə səbəb olduğu göstərilmişdir.

p16INK4a siklin-asılı kinazlar tərəfindən pRb-nin inaktivləşməsini blokladığı və Arf Mdm2 vasitəçiliyi ilə proteoliz yolu ilə p53-ün inaktivləşməsini blokladığı üçün hər ikisi hüceyrə dövrünün dayanmasına səbəb olmaq qabiliyyətinə malikdir.

Onkogen Ras ifadəsi, ilkin gəmirici fibroblastlarında Arf və Ink4a induksiya etməklə, böyümənin dayanmasına və erkən qocalmaya səbəb olur.

Differensiasiyanın müxtəlif mərhələlərində ifadənin təhlili üçün, Oct4 ifadə profilinin müəyyən edilməsi üzrə bir araşdırmada istifadə edildiyi kimi, Affymetrix MOE430A mikroçipləri ilə aparılmış 16 tədqiqatdan əldə edilmiş StemBase-də 43 siçan nümunəsi üçün məlumatlar əldə edildi. Bu araşdırma siçan embrional kök hüceyrələrini (ESC), embrional karsinoma hüceyrə xətlərini və bir neçə erkən differensiasiya olunmuş nəsli əhatə edirdi.

Oct4 ilə əlaqəli məlumat dəstinin ifadə nümunələrini, transkriptomika məlumatlarına əsaslanaraq, embrional karsinoma, embrional kök hüceyrələri, embrioid cisimcikləri və müxtəlif diferensial hüceyrə tipləri də daxil olmaqla, müxtəlif diferensiasiya mərhələlərindəki hüceyrələrdə araşdırdıq.

Bu 28 OCT4 tənzimlənən genlərdən əlavə, Oct4-OETN, ESK-larda ifadə olunan OCT4 ilə əlaqəli transkriptlərin bu yaxınlarda dərc olunmuş siyahısından daha 8 geni əhatə edir.

Oct4-OETN genlərinin təxminən yarısı (37), ifadələri birbaşa Oct4 tərəfindən tənzimləndiyi və ya Oct4 ilə əlaqəli olduğu üçün, ESC-lərdə məlum Oct4 yoldaşlarıdır.

Aktivləşdirilmiş Ras zülallarının ifadəsi bəzi ilkin fibroblastlarda qocalma yarada bilər.

Müəyyən mədəni hüceyrələrdə, aktivləşmiş ras onkogeni kimi genlərin yüksək səviyyədə ifadəsinə cavab olaraq, qocalma halının induksiya edilə biləcəyi müşahidə edilmişdir.

Aktivləşdirilmiş Ras, NIH3T3 hüceyrələri kimi mövcud hüceyrə xətlərini transformasiya edəcək, ilkin hüceyrələrdə qocalmaya bənzər böyümə dayanmasına səbəb olur.

H-RASV12 kimi onkogenlər ilkin hüceyrələrdə erkən qocalma adlanan dönməz böyümə dayanmasına səbəb olan stress reaksiyasına səbəb olur.

Okt-4-dən asılı transkripsiya şəbəkələri insan və siçan ES və EC hüceyrələrində, həmçinin insan mezenximal hüceyrələrində özünü yeniləmə və pluripotentliyi tənzimləyən olaraq təsvir edilmişdir.

miRVec-miR-204 və Renilla-3' UTR plazmidi HEK293T hüceyrələrinə TransIT-LT1 Transfeksiya Reagenti (Mirus) ilə birgə transfeksiya edildi.

Bu oksidləşdirici budaq fəaliyyəti bir çox xərçəng hüceyrə xətlərinə nisbətən yüksəlmişdir, burada oksidləşdirici budaq adətən azalır və PPP-dən keçən karbon axınının <20%-ni təşkil edir.

Aşağı laboratoriyası, GATA2-ni yeni sintetik letal gen kimi müəyyənləşdirməkdən tutmuş Kras idarəli GEM modelləri ilə təsdiqləməyə qədər bütün yolu qət etdi.

Mutant K-Ras ifadəsinin tək başına bədxassəli inkişafa səbəb olması kifayətdir, halbuki formalaşmış şişlərdən mutant K-Ras-ın xaric edilməsi şişin geriləməsinə gətirib çıxarır.

Tədqiqatın nəticələri ağciyər xərçənginin müalicəsində uzun müddətdir davam edən mübarizədə çox mühüm bir irəliləyişi təmsil edir.

Xeyli sübutlar göstərir ki, xərçəng hücreləri müəyyən genlərin normal funksiyalarından asılılıq inkişaf etdirir ki, bu da potensial olaraq terapevtik strategiyaları təkmilləşdirmək üçün istifadə edilə bilər.

Stressə hüceyrə cavabı zamanı, siklin D1, anafazanı təşviq edən kompleksə və zülalın NH2-terminal hissəsində yerləşən RXXL ardıcıllığına bağlanması yolu ilə parçalanır.

PC9 hüceyrələrində, GATA6 və/və ya HOPX itkisi hüceyrə böyüməsini dəyişdirmədi, halbuki GATA2 və EGFR azalması əvvəllər bildirildiyi kimi hüceyrə canlılığını inhibə etdi.

Çoxsaylı yoxlama məntəqələrinin tənzimləyici faktorlarının fəaliyyətinin şiş yaranması prosesində itdiyi və ya dayandırıldığı göstərilmişdir.

Son araşdırmalar, RAS onkogeni tərəfindən idarə olunan Qeyri-Kiçik Hüceyrəli Ağciyər Xərçəngində (NSCLC) GATA2 transkripsiya şəbəkəsinin əhəmiyyətini müəyyən etmiş və proteazomu IL-1 və Rho-siqnalizasiyası ilə birlikdə hədəf alan effektiv kombinasiyalar təklif etmişdir.

İonlaşdırıcı şüalanmaya məruz qalan hüceyrələrdə siklin D1-in sürətli parçalanmasından anafazı təşviq edən kompleks (APC) məsuldur.

Tədqiqatçılar 7000 insan geninə qarşı RNT müdaxiləsi kitabxanası ilə ya vəhşi tip, ya da mutant KRAS daşıyan insan NSCLC hüceyrə xəttlərini araşdırdılar.

Bu yaxınlarda, Gata2-nin mutant Kras tərəfindən induksiya olunmuş NSCLC-də belə bir rol oynadığı göstərilmişdir.

Bir sıra tədqiqatlar, TAK1, STK33, TBK1, WT1, GATA2 və BCL-XL/MEK-in inhibisyonu da daxil olmaqla, RNT müdaxiləsi ekranları vasitəsilə KRAS mutant xərçənglərini müalicə etmək üçün qərəzsiz strategiyalar müəyyən etmişdir.

Bu, həm də müəyyən bir yolda mutasiya nəticəsində xüsusilə şiş hüceyrələrinin asılı olduğu tək bir normal zülalı hədəf alan inhibitorların istifadəsinə imkan verərdi.

Tədqiqatçılar, Kras tərəfindən idarə olunan NSCLC xəstəliyinə tutulmuş siçanları müalicə etmək üçün GATA2 tərəfindən tənzimlənən iki yoldan ikisi üçün selektiv olan mövcud inhibitorları birləşdirdilər.

PC9 hüceyrələrində, GATA6 və/və ya HOPX itkisi hüceyrə böyüməsini dəyişdirmədi, halbuki GATA2 və EGFR-nin azalması əvvəllər bildirildiyi kimi hüceyrə canlılığını inhibə etdi.

KRAS mutant şiş hüceyrələrində, vəhşi tip şiş hüceyrələrində isə deyil, RHO ilə əlaqəli siqnal yollarında iştirak edən bəzi genlərin GATA2 tərəfindən tutulduğu müəyyən edilmişdir.

Tədqiqatçılar, Kras tərəfindən idarə olunan NSCLC-li siçanları müalicə etmək üçün GATA2 tərəfindən tənzimlənən iki yoldan seçici olan mövcud inhibitorları birləşdirdilər.

İn vivo məlumatları hələ ilkindir və dərman müqaviməti kimi digər potensial maneələr araşdırılmayıb.

Bu tədqiqatda istifadə edilən GEM modeli vəhşi tip Tp53-ü saxlayır, bu da bortezomib və fasudil ilə müvəffəqiyyətlə müalicə edilən şişlərin əksər Qeyri-Kiçik Hüceyrəli Ağciyər Xərçəngi (NSCLC) xəstələrindəki şişlər qədər aqressiv olmaya biləcəyini göstərir.

Bu xəbərdarlıqlara baxmayaraq, tədqiqatın nəticələri ağciyər xərçəngini məğlub etmək üçün uzunmüddətli mübarizədə çox mühüm bir irəliləyişi təmsil edir.

Tədqiqatın məlumatlarını dərman kəşfinin uzun prosesində həyəcanverici, lakin ilkin bir addım kimi qəbul etməliyik.

Burada, xüsusi olaraq KRAS mutant hüceyrələrini öldürə biləcək agentlər axtararkən, GATA2-nin susdurulmasının KRAS mutasiyası ilə sintetik olaraq öldürücü olduğunu aşkar etdilər.

Təəccüblü deyil ki, KRAS mutant hüceyrələrində GATA2-nin susdurulması aktiv GTP ilə bağlı RHO zülallarının, o cümlədən aşağı axın ROCK kinazasının, kəskin şəkildə azalmasına səbəb oldu.

Ağciyər şişlərində TRAF6 səviyyələri bir neçə mexanizm vasitəsilə yüksələ bilər.

Adeno-Cre virusu ilə ağciyər hüceyrələrinin sporadik infeksiyası GATA2 itkisinə səbəb olur və mövcud şişlərin reqressiyasına gətirib çıxarır

GATA2 də xeyli maraq doğurur; genetik ablasiya siçanlarda ağciyər adenokarsinoması modellərində şişin geriləməsinə səbəb olur və bu transkripsiya faktoru hədəflər arasında ən az dərman təsirli görünə bilsə də, proteazomu tənzimləməkdəki rolu çox ümidverici görünən terapevtik yanaşmaları təklif edir.

Onkogen K-ras-dan asılı olan ağciyər şişi inkişafı üçün vacib olan GATA2 transkripsiya faktoru, TRAF6 promotoruna bağlanır və onun ifadəsini artırır.

BAF53 və β-aktin alt hissələrinin məməlilərdə SWI/SNF tərəfindən tənzimlənən xromatin/nüvə matrisinə bağlanmasında rol oynadığı göstərilmişdir.

β-aktin və aktinlə əlaqəli zülallar müxtəlif ATF-dən asılı xromatinin yenidən qurulması komplekslərində tapılmışdır.

İnsan Wts2 zülalı Aurora-A kinazının fosforlaşma hədəfidir və bu fosforlaşma hWts2-nin sentrosomal lokalizasiyasının tənzimlənməsində rol oynayır.

PLK1-ə bənzər şəkildə, Aurora-A aktivliyi yetkinləşmədə rolu olan bir çox sentrosomal faktorların, o cümlədən LATS2 və CDK5RAP2/Cnn-in zənginləşməsi və ya lokalizasiyası üçün tələb olunur.

miR-146a və miR-146b ekspresyonu və/və ya bağlanmasındakı dəyişikliklər, həmçinin papilla tiroid karsinomasının (PTK), uşaqlıq boynu xərçəngi, yumurtalıq xərçəngi, döş xərçəngi, mədəaltı vəzi xərçəngi və prostat xərçənginin inkişafı ilə əlaqəli metastatik və proliferativ reaksiyalarda da rol oynadığı göstərilmişdir.

Bundan əlavə, LATS2 itkisi, p53 olmadığı zaman Siklin E ifrat ifadə edildiyi zaman müşahidə edilənə bənzər bir fəaliyyət olan reduplikasiyanı stimullaşdırdı.

LATS2-nin tükənməsinin Aurora-A kinaz aktivliyinə heç bir aşkar təsiri Aurora-A üzərində Thr288-in fosforlaşma vəziyyəti ilə izlənildikdə müşahidə edilmədi, bu da əvvəlki hesabatda qeyd edildiyi kimi LATS2-nin Aurora-A-dan aşağı axında ola biləcəyini göstərir.

miR-143, miR-145 və miR-34a-nın hüceyrə proliferasiyasını inhibə etdiyi, miR-146a və miR-21-in isə hüceyrə artımını artırdığı göstərilmişdir.

Okt-4-dən asılı transkripsiya şəbəkələri insan və siçan ES və EK hüceyrələrində və insan mezenximal hüceyrələrində özünüyetlənməni və pluripotentliyi tənzimlədiyi təsvir edilmişdir.

Bir tədqiqat, qRT-PCR ilə aşkar edildiyi kimi, bu miR-nin yüksəlməsini bildirir, halbuki ardıcıllıqla yanaşma və mikroarray təhlili şiş toxumasında miR-133b-nin repressiyasına işarə edir.

Genetik və funksional tədqiqatlar göstərir ki, neomorfik İDH mutasiyaları ən azından qismən TET fermentativ funksiyasını inhibə etməklə mieloid transformasiyasına səbəb olur.

miR-24-ün yüksək tənzimlənməsi mədə və serviks xərçənglərində də müşahidə olunmuşdur.

PC9 hüceyrələrində, GATA6 və/və ya HOPX itkisi hüceyrə böyüməsini dəyişdirmədi, halbuki GATA2 və EGFR-nin azalması əvvəllər bildirildiyi kimi hüceyrə canlılığını inhibə etdi.

Aurora-A, sentrosomal komponentlərin, məsələn, sentrosomin, NDEL1, LATS və TACC zülallarının düzgün lokalizasiyası və funksiyası üçün tələb olunur.

Mitotik mərhələyə girməzdən əvvəl sentrosomlar həm ölçüdə, həm də mikrotübül əmələ gətirmə qabiliyyətində artım göstərir.

Funksional tədqiqatlar göstərib ki, hüceyrə xətlərinə daxil edildikdə, miR-146a-nın serviks xərçəngi hüceyrələrində hüceyrə proliferasiyasını təşviq etdiyi aşkar edilmişdir. Bu, miR-146a-nın bu xərçənglərdə onkogen miRNT kimi fəaliyyət göstərdiyini düşünməyə əsas verir.

LATS2-yə gəldikdə, LATS2-nin G2/M dayanmasına və sonrakı apoptotik hüceyrə ölümünə səbəb olduğu bildirilmişdir.

miR-146a ifadəsinin papiller tiroid karsinomasında, anaplastik tiroid xərçəngində və serviks xərçəngində yüksəldiyi müəyyən edilmişdir.

miR-146a-nın yüksək tənzimlənməsi serviks xərçəngi toxumalarında da aşkar edilmişdir.

PLK1-ə bənzər şəkildə, Aurora-A aktivliyi yetkinləşmədə rolu olan bir çox sentrosomal faktorların, o cümlədən LATS2 və CDK5RAP2/Cnn-in zənginləşdirilməsi və ya lokallaşdırılması üçün tələb olunur.

Nekroptoz, virus infeksiyasına qarşı müdafiənin bir hissəsidir.

Nekrotik ölüm, kaspaz aktivliyi ya viral, ya da kimyəvi inhibitorlar tərəfindən pozulduqda artdı.

Nekrotik ölüm, kaspaz aktivlikləri ya viral, ya da kimyəvi inhibitorlar tərəfindən pozulduqda artdı.

Maraqlıdır ki, kaspaz inhibitorlarının iştirakı ilə və ya kaspaz-8 geninin silinməsindən sonra, ölüm reseptorlarının nekrotik hüceyrə ölümünə də səbəb olduğu göstərilmişdir ki, bu proses RIPK1 və RIPK3-ün kinaz aktivliyindən asılıdır.

Siklin-asılı kinaz (SAK) inhibitoru roskivitin anti-apoptotik Mcl-1 zülalının aşağı tənzimlənməsinə səbəb olduğu bildirilmişdir.

Model sistemlərində və kəskin mieloid lösemi üzərində aparılan son işlər, MCL-1 ifadəsinin ABT-737-yə qarşı müqavimətin əsas təyinedicisi olduğunu göstərmişdir.

miR-146a-nın yüksək tənzimlənməsi də serviks xərçəngi toxumalarında aşkar edilmişdir.

miR-146a ifadəsinin servikal xərçəngdə artmış olduğu aşkar edilmişdir.

Mitozun başlanğıcında, LATS2 fosforlaşma ilə aktivləşir və becərilən hüceyrələrdə G2/M keçidində mühüm rol oynayır.

Lats2/Kpm, Lats1 ilə homoloji olub və hüceyrə dövründən asılı fosforlaşmaya məruz qalır.

Maraqlıdır ki, Rest bu yaxınlarda həm şiş basqılayıcısı, həm də onkogen kimi təsvir edilmişdir.

İnsan epitel hüceyrələrində REST, bədxassə çevrilmənin güclü bir təzyiqçisi kimi təsvir edilmişdir və onun tənzimlənməsinin pozulması, döş və kiçik hüceyrəli ağciyər xərçəngi də daxil olmaqla bir neçə qeyri-neyron şişlə əlaqələndirilmişdir.

Oct-4 ifadəsindəki dəyişikliklər differensiasiyanı təşviq edir və ektodermal, endodermal və ya mezodermal ibtidai progenitorların spesifikləşməsinə gətirib çıxarır.

OCT4, POU5F1 geninin bir transkripti, kök hüceyrələrdə kök hüceyrə pluripotentliyinin, özünü yeniləmənin və xromatin strukturunun qorunmasında rol oynayır və şiş böyüməsini doza asılı şəkildə təşviq edir.

miR-21-in hədəflərini təxmin etmək üçün üç proqramdan - PicTar, miRanda və TargetScan-dan istifadə edilmişdir.

2 dəfə və ya daha çox azalan genlər, TargetScan alqoritminin yerli bir versiyasından istifadə edərək mümkün miR-372/3 hədəf sahələri üçün daha da araşdırıldı.

Son hesabatlar göstərir ki, miRNA-nın 5′ ucunun ilk səkkiz nukleotidi effektiv translyasiya repressiyası ilə korrelyasiya edə bilər.

Kiçik RNT-nin 5' ucu yaxınlığındakı uyğunsuzluqlar translyasiya repressiyasını tamamilə ləğv etdi.

Onkogen KRAS mutasiyaları xərçəng xəstəliyində geniş yayılıb.

Xüsusilə, c-Raf-ın K-Ras tərəfindən idarə olunan NSCLC-lərin inkişafı üçün vacib olduğu yaxınlarda müəyyən edilmişdir.