Datasets:

google

/

wit

like 40

Follow

Google 4,467

lt

https://lt.wikipedia.org/wiki/Brenta

Brenta

Brenta

Italiano: Fiume Brenta nel centro di Borgo Valsugana

Brenta Borgo Valsuganoje

image/jpeg

Brenta – upė šiaurės rytų Italijoje, Trentino-Alto Adidžės ir Veneto srityse. Prasideda Alpių kalnuose, dvejomis ištakomis, ištekančiomis iš Leviko ir Kaldonaco ežerų. Teka į pietryčius Valsuganos slėniu, vėliau pasiekia Veneto lygumą. Žemupyje vaga išsiskiria į senąją Brentos vagą ir pagrindine tapusia XX a. pr. sudarytą Naujosios Brentos kanalizuotą vagą. Įteka į Adrijos jūrą: senoji vaga į Venecijos lagūną ties Mira, o naujoji vaga tarp Venecijos lagūnos ir Adidžės žiočių, ties Kiodžija. Didesni intakai: Čizmonas, Senasis Muzonas, Pjovežo kanalas, Bakiljonė, Gorconės kanalas. Antikos laikais Brentos vaga netoli Padujos šakojosi į Senąją ir Naująją Brentą. Viduramžiais upė pakeitė kryptį, ir vaga, ėjusi per Padują buvo užimta Bakiljonės upės. XVI a. sudarytas laivybinis kanalas, kuriuo buvo siekiama apeiti Venecijos lagūną. Svarbiausi prie Brentos įsikūrę miestai yra Basanas ir Paduja.

Brenta (it. Brenta, lot. Medoacus) – upė šiaurės rytų Italijoje, Trentino-Alto Adidžės ir Veneto srityse. Prasideda Alpių kalnuose, dvejomis ištakomis, ištekančiomis iš Leviko ir Kaldonaco ežerų. Teka į pietryčius Valsuganos slėniu, vėliau pasiekia Veneto lygumą. Žemupyje vaga išsiskiria į senąją Brentos vagą ir pagrindine tapusia XX a. pr. sudarytą Naujosios Brentos kanalizuotą vagą. Įteka į Adrijos jūrą: senoji vaga į Venecijos lagūną ties Mira, o naujoji vaga tarp Venecijos lagūnos ir Adidžės žiočių, ties Kiodžija. Didesni intakai: Čizmonas, Senasis Muzonas, Pjovežo kanalas, Bakiljonė, Gorconės kanalas. Antikos laikais Brentos vaga netoli Padujos šakojosi į Senąją ir Naująją Brentą. Viduramžiais upė pakeitė kryptį, ir vaga, ėjusi per Padują buvo užimta Bakiljonės upės. XVI a. sudarytas laivybinis kanalas, kuriuo buvo siekiama apeiti Venecijos lagūną. Svarbiausi prie Brentos įsikūrę miestai yra Basanas ir Paduja.

iw

https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%9E%D7%90%D7%9C%D7%95_%D7%A7%D7%99%D7%A0%D7%92%D7%99

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b3/Irukandjijellyfishsize.png

מאלו קינגי

עקיצה

מאלו קינגי / עקיצה

זרועות המדוזה

Irukandji jellyfish

image/png

מאלו קינגי היא מין זעיר של מדוזות קובייה מהקבוצה מדוזת אירוקנג'י, המזכירה במראה מדוזה אמיתית, שחיה באזור הימי של אוסטרליה. גודלה אינו עולה על סנטימטר מעוקב אחד בקירוב. מדוזה זו היא קרובתה של קרוקיה בארנסי. מדוזה זו עלולה לגרום לתסמינים הנודעים בשם תסמונת אירוקנג'י כשהיא באה במגע עם עור האדם. סימפטומים של תסמונת אירוקנג'י תועדו לראשונה על ידי הוגו פלקר בשנת 1953, ונודעו טרם שיוכם למדוזות אלו. התסמינים והמדוזה קרויים על-שם אנשי אירוקנג'י, שארצם משתרעת לאורך החוף הצפוני של רצועת קרנס, קווינסלנד.

למדוזות הממוצעות יש עוקצים רק על-גבי זרועותיהן, אך לאירוקנג'י יש עוקצים גם על הפעמון (כיפה) שלה. החוקרים עדיין לא הסיקו מהי מטרתו של מאפיין ייחודי זה. ההשערה הרווחת היא שתכונה זו מאפשרת למדוזה לתפוס ביותר יעילות את טרפה, דגים קטנים. על הזרועות מיליונים של עוקצים דמויי מחטים מיקרוסקופיות מלאות בארס רב עוצמה. עוקץ המדוזה עובד כמו מחט ארוכה הנכנסת פנימה ודרוכה כקפיץ. כאשר העוקצים מופעלים, הם נמשכים כלפי חוץ בשבריר שנייה, וננעצים בבשר הנפגע שבא במגע עם המדוזה. עוקצים אלה ממשיכים להפריש רק את קצהו הרעיל, אשר גורם לתגובת הכאב להתעכב. כאשר האויב מתרחק, עוקצים אלה קורעים את הזרועות של המדוזה, והם נשארים בגוף של התוקף מה שגורם לצריבה. אירוקנג'י שונה ממינים אחרים בכך שיש לה את היכולת "לירות" את זרועותיה ובכך להזריק ארס ללא מגע ישיר. נכון לעכשיו, לא ידוע אם פעולה זו מתרחשת עבור מטרה נוספת מלבד לכידת טרף. מעט מאוד ידוע על אורך חייהם והארס של מדוזות אירוקנג'י, וזאת משום שהן קטנות ושבריריות מכדי להחזיקן בתנאי מעבדה. הארס שלהן חזק מאוד, פי 10 יותר מזה של נחש הרב-פתן מלכותי, פי 100 מזו של עכביש הטרנטולה וחלש רק פי 10 מצרעת הים. השערת החוקרים היא שארס בעוצמה כזו נחוץ כדי לאפשר לה להמם במהירות את טרפה, אשר מורכב מדגים קטנים ומהירים.

ru

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D1%80%D0%B8%D1%83%D0%BC%D0%BF%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D1%8B

Триумпилины

Триумпилины

Центральная и северная Италия согласно «Историческому атласу»: триумпилины локализуются в восточной части венетских земель

English: Reference Map of Ancient Italy, Northern Part [1] Historical Atlas by William R. Shepherd, 1911. Courtesy of the University of Texas Libraries, The University of Texas at Austin. From The Historical Atlas by William R. Shepherd, 1911 edition

image/jpeg

Триумплины, трумплины, лат. Triumpilini — древний народ, обитавший в Альпах на территории долины Тромпия, которая получила от них своё название. Были покорены римлянами в ходе кампании Августа по завоеванию Реции в 16-15 гг. до н. э. Римский историк Плиний Старший, ссылаясь на «Происхождения» Катона Цензора, описывает триумплинов как одно из племён эвганеев, покорённое римлянами: Предполагается, что после римской победы триумпилины были массово проданы в рабство. Название племени триумпилинов упоминается на первом месте в перечне Альпийского трофея — римского монумента, воздвигнутого в 7-6 гг. до н. э. в честь покорения альпийских народов близ современного французского города Ла-Тюрби:

Триумп(и)лины, трумплины, лат. Triumpilini — древний народ, обитавший в Альпах на территории долины Тромпия, которая получила от них своё название. Были покорены римлянами в ходе кампании Августа по завоеванию Реции в 16-15 гг. до н. э. Римский историк Плиний Старший, ссылаясь на «Происхождения» Катона Цензора, описывает триумплинов как одно из племён эвганеев, покорённое римлянами: Предполагается, что после римской победы триумпилины были массово проданы в рабство. Название племени триумпилинов упоминается на первом месте в перечне Альпийского трофея («Tropaeum Alpium») — римского монумента, воздвигнутого в 7-6 гг. до н. э. в честь покорения альпийских народов близ современного французского города Ла-Тюрби:

it

https://it.wikipedia.org/wiki/Parco_nazionale_della_Val_Grande

Parco nazionale della Val Grande

Storia

Parco nazionale della Val Grande / Storia

Alpe Quagiui

English: Abandoned farm houses of Alpe Quagiui in the Val Grande national Park Piemont/Italy Deutsch: Verlassene Almhäuser der Alpe Quagiui im Nationalpark Val Grande im Piemont/Italien

image/jpeg

Il parco nazionale della Val Grande è un'area naturale protetta, interamente compresa nei confini della provincia del Verbano-Cusio-Ossola, in Piemonte, istituita nel 1992 per preservare la zona selvaggia più estesa delle Alpi e d'Italia. La grande estensione del territorio privo di insediamenti umani, le caratteristiche dei paesaggi e il panorama offerto dalle Alpi Lepontine fanno del parco una meta ambita per gli amanti della natura e del trekking. All'interno del parco si trovano la Riserva naturale Val Grande e la Riserva naturale Monte Mottac, entrambe istituite nel 1971. Il parco è gestito dall'Ente Parco Nazionale della Val Grande, con sede a Vogogna.

Il ritrovamento di incisioni rupestri (una delle quali ripresa nel logo del parco) e oggetti funerari nelle necropoli di Malesco e Miazzina fanno risalire i primi insediamenti nei comuni intorno alla valle all'epoca dell'età del ferro. Uno dei manufatti più rilevanti è il cosiddetto "mascherone" di Vogogna, un volto in pietra ollare di tradizione celtica le cui origini risalgono alla seconda età del ferro (circa 450 - 15 a.C.) che si suppone rappresentasse la divinità celtica di Cernunnos, dio della natura selvaggia. La Val Grande stessa fu forse frequentata occasionalmente da cacciatori prima dell'anno Mille ma non vi sono evidenze che fosse abitata, un documento dell'epoca cita le "selve incolte" che si trovano oltre la colma di Premosello. Tra il X e il XII secolo il paesaggio inizia mutare, i primi pastori trasformano le terre incolte in pascoli e nascono gli alpeggi estivi. All'inizio del novecento a Pogallo, un alpeggio situato nell'omonima valle, ci fu un grandissimo sviluppo dovuto alla produzione di legname proveniente dai disboscamenti avvenuti in Val Grande. I boschi di queste valli, visto l'assoluto isolamento, non erano stati ancora mai sfruttati ed erano molto estesi. Grazie agli investimenti dell'ingegnere Carlo Sutermeister, Pogallo si trasformò ben presto in un centro vitale e attivissimo in cui trovò impiego moltissimo personale locale e immigrato: venne costruito un villaggio fornito di spaccio, un'osteria, una officina del fabbro, una stalla, un forno comune, una scuola, una caserma dei Carabinieri e un'infermeria. Il legame, raccolto anche molto distante, giungeva a Pogallo per mezzo di carrelli e teleferiche (di cui sono ancora visibili oggi alcune tracce). Il Collegamento tra Pogallo e Cicogna, prima molto difficoltoso, fu reso adatto ai carrelli per il legname grazie ad una nuova mulattiera, chiamata "Sutermeister" in onore dell'ingegnere, che grazie ad arditi passaggi scavati nella roccia dimezza il tempo di percorrenza. Per raggiungere il Lago Maggiore e la piana del Toce il legname veniva trasportato con la tecnica della fluitazione sul torrente san Bernardino. La produzione di legname cessò nel dopoguerra e gli impianti furono abbandonati. Durante la seconda guerra mondiale il territorio selvaggio della Val Grande e della Val Pogallo offrì riparo a molti partigiani. Nel luglio 1944 i nazifascisti condussero un violento rastrellamento della zona, alla fine del quale si contarono circa 300 partigiani morti, 208 baite incendiate e 50 case danneggiate o distrutte dai bombardamenti a Cicogna. Vittime del rastrellamento furono anche civili, pastori ed alpigiani, che pagarono con la vita o con l'incendio delle stalle l'appoggio dato alla Resistenza. Nei mesi seguenti la valle fece parte della Repubblica partigiana dell'Ossola, che tuttavia ebbe vita breve. Dal 1944 in poi il territorio della Val Grande e della Val Pogallo è rimasto pressoché abbandonato. Oggi all'interno del parco esiste un solo centro abitato: Cicogna (frazione di Cossogno) dove si contano 17 abitanti. L'abbandono dei pascoli e dell'attività di taglio della legna hanno permesso al bosco di ricolonizzare valli e pendii. Non sono rari i casi in cui ci si trova faccia a faccia con manufatti e opere di ingegneria, avvolti ormai dai vegetali, che creano ambienti spettrali e trasmettono la sensazione della forza della natura che si riappropria degli spazi una volta occupati dalle attività umane. D'altra parte, proprio l'abbandono che ha seguito un periodo prolungato di forte antropizzazione, ha lasciato la traccia sotto la forma di una rete diffusa di sentieri che via via scompaiono riemergendo solo in forma occasionale e offrendo la possibilità di misurare concretamente la propria capacità di orientamento. La nascita della Riserva Naturale Integrale del Pedum risale al 1967, mentre la Riserva Naturale orientata del Mottàc è stata istituita tre anni dopo, per un territorio complessivo di 3.400 ettari. Il Parco Nazionale Val Grande è stato istituito nel 1992 sui territori dei comuni di: Beura Cardezza, Caprezzo, Cossogno, Valle Cannobina

ka

https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%B0%E1%83%94%E1%83%A1%E1%83%98%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%94

ჰესიონე

ჰესიონე

ჰერაკლე კლავს ურჩხულს და არჩენს ჰესიონეს

Hercules and Hesione, Raoul Lefèvre, Histoires de Troyes, 15 century

image/jpeg

ჰესიონე — ტროას მეფის — ლაომედონტის ქალიშვილი. ლაომედონტთან მსახურობდნენ პოსეიდონი და აპოლონი. ამათ ააშენეს ტროის კედლები. ძუნწმა მეფემ ღმერთებს შეპირებული გასამრჯელო არ მისცა და გაჯავრებულა პოსეიდონმა მას სამაგიერო გადაუხადა, მის ქვეყანაში გაგზავნა ურჩხული, რომელმაც მუსრი გაავლო ამ მხარეს. ქვეყანა რომ ამ საშინელებისაგან განთავისუფლებულიყო, როგორც სამისნომ იწინასწარმეტყველა, საჭირო იყო მსხვერპლად შეეწირათ მეფის ასული ჰესიონე. ჰერაკლემ მოკლ ურჩხული და გადაარჩინა ქალიშვილი. მეფემ არც ჰერაკლეს სცა პატივი, ამიტომ გმირმა აიღო ტროა, მეფე ლაომედონტი მოკლა დამისი ყველა შთამომავალი დახოცა. ჰერაკლემ ჰესიონე მიათხოვა ტელამონს. როდესაც ლაომედონი ტროას გალავანს აშენებდა, მას გაუმართლა: იმ ხანად ზევსს ღმერთები აუმბოხდნენ. განრისხებულმა ზევსმა აპოლონი და პოსეიდონი აიძულა დღიურ მუშებად ემსახურათ ლაომედონთან. მეფემ პირი გატეხა და სამუშაოს დასრულების შემდეგ საზღაური არ გადაუხადა ღმერთებს. მაშინ პოსეიდონმა მას მიუგზავნა ზღვის ურჩხული, რომელიც ტროას აჩანაგებდა. ორაკულის რჩევით, ამ უბედურებისაგან თავდასაღწევად საჭირო იყო მეფის ასულის მსხვერპლად შეწირვა. მეფემაც, ხალხმაც გაიმეტეს ჰესიონე და კლდეს მიაჯაჭვეს. იგი გადაარჩინა გმირმა ჰერაკლემ, რომელმაც მოკლა ურჩხული.

ჰესიონე (ბერძნ. Ησιόνη) — ტროას მეფის — ლაომედონტის ქალიშვილი. ლაომედონტთან მსახურობდნენ პოსეიდონი და აპოლონი. ამათ ააშენეს ტროის კედლები. ძუნწმა მეფემ ღმერთებს შეპირებული გასამრჯელო არ მისცა და გაჯავრებულა პოსეიდონმა მას სამაგიერო გადაუხადა, მის ქვეყანაში გაგზავნა ურჩხული, რომელმაც მუსრი გაავლო ამ მხარეს. ქვეყანა რომ ამ საშინელებისაგან განთავისუფლებულიყო, როგორც სამისნომ იწინასწარმეტყველა, საჭირო იყო მსხვერპლად შეეწირათ მეფის ასული ჰესიონე. ჰერაკლემ მოკლ ურჩხული და გადაარჩინა ქალიშვილი. მეფემ არც ჰერაკლეს სცა პატივი, ამიტომ გმირმა აიღო ტროა, მეფე ლაომედონტი მოკლა დამისი ყველა შთამომავალი (პრიამოსსა და ჰესიონეს გარადა) დახოცა. ჰერაკლემ ჰესიონე მიათხოვა ტელამონს. როდესაც ლაომედონი ტროას გალავანს აშენებდა, მას გაუმართლა: იმ ხანად ზევსს ღმერთები აუმბოხდნენ. განრისხებულმა ზევსმა აპოლონი და პოსეიდონი აიძულა დღიურ მუშებად ემსახურათ ლაომედონთან. მეფემ პირი გატეხა და სამუშაოს დასრულების შემდეგ საზღაური არ გადაუხადა ღმერთებს. მაშინ პოსეიდონმა მას მიუგზავნა ზღვის ურჩხული, რომელიც ტროას აჩანაგებდა. ორაკულის რჩევით, ამ უბედურებისაგან თავდასაღწევად საჭირო იყო მეფის ასულის მსხვერპლად შეწირვა. მეფემაც, ხალხმაც გაიმეტეს ჰესიონე და კლდეს მიაჯაჭვეს. იგი გადაარჩინა გმირმა ჰერაკლემ, რომელმაც მოკლა ურჩხული. სანაცვლოდ ლაომედონს მისთვის ზევსის მიერ ნაბოძები მერნები უნდა მიეცა. არც ეს პირობა შეასრულა ლაომედონმა. ამ ამბებიდან მცირე ხნის შემდეგ ჰერაკლე დიდძალი ლაშქრით შეიჭრა ტროაში, დაამხო ქალაქი, ლაომედონი სიცოცხლეს გამოასალმა, მისი ქალიშვილი კი ტელამონზე დააქორწინა.

ta

https://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%9A%E0%AF%87%E0%AE%B2%E0%AE%AE%E0%AF%8D

சேலம்

புவியியல்

சேலம் / புவியியல்

ஏற்காட்டிலிருந்து தெரியும் இரவில் ஒளிரும் சேலம்

English: Late night view of Salem city from Yercaud

image/jpeg

சேலம் என்பது இந்தியாவின், தமிழ்நாடு மாநிலத்தில் அமைந்துள்ள சேலம் மாவட்டத்தில் இருக்கும் ஒரு மாநகராட்சி ஆகும். தமிழகத்தின் ஐந்தாவது பெரிய நகரான சேலம் தமிழகத்தின் வட மத்திய பகுதியில் அமைந்துள்ளது. கொங்கு நாட்டில் அமைந்துள்ள இவ்வூர், மாம்பழத்திற்கு பெயர் பெற்றது. சேலம் மாநகராட்சி பரந்து விரிந்த ஓர் பெருநகரம் ஆகும். தமிழகத்தின் சென்னை, கோயம்புத்தூர், மதுரை மற்றும் திருச்சிக்கு அடுத்த ஐந்தாவது பெருநகரம் ஆகும். தென்னிந்தியாவை பொறுத்தவரையும், தமிழகத்தை பொறுத்தவரை இங்கு தான் தமிழக மக்கள் நுகர்வோர் பொருட்கள் விலை நிர்ணயிக்கப்படும். சேலம் மாநகர விலைதான் தமிழகத்தில் 32 மாவட்டங்களும் நிர்ணயிக்கப்படும். சேலம் மாநகராட்சியானது தென்னிந்திய இரயில்வே கோட்ட தலைமை இடமாகும். இந்த கோட்டத்தில் தமிழகத்தில் 10 மாவட்டங்கள் அடங்கும். இதனாலையே இது சேலம் பெருநகர மாநகராட்சியாக தரம் உயர்த்தப்பட்டது.

இவ்வூரின் அமைவிடம் 11.65°N 78.17°E ஆகும். கடல் மட்டத்தில் இருந்து இவ்வூர் சராசரியாக 278 மீட்டர் (912 அடி) உயரத்தில் இருக்கின்றது. சேர்வராயன் மலைத்தொடரில் உற்பத்தியாகும் திருமணிமுத்தாறு சேலம் நகரின் ஊடாக செல்கிறது. சேர்வராயன் மலைத்தொடரில் அமைந்துள்ள ஏற்காடு சேலத்திலிருந்து 35 கிமீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது. நாம மலை, ஊத்து மலை, கஞ்ச மலை, சாமியார் குன்று ஆகியவை சேலத்தை சுற்றி அமைந்த சில மலைகள்.

hy

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B9%D5%AB%D5%AF%D5%B8%D5%A9%D5%AB%D5%B6%D5%AB_%D5%B3%D5%A1%D5%BA%D5%B8%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%A1%D6%80%D5%BE%D5%A5%D5%BD%D5%BF%D5%AB_%D5%A9%D5%A1%D5%B6%D5%A3%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6

Թիկոթինի ճապոնական արվեստի թանգարան

Պատմություն

Թիկոթինի ճապոնական արվեստի թանգարան / Պատմություն

Ցուցադրական դահլիճի պատը

Taken by Asaf Elron on April 1st, 2006.

image/jpeg

Թիկոթինի ճապոնական արվեստի թանգարան, գտնվում է Հայֆայում, Կարմել սարի գագաթին և նվիրված է ճապոնական արվեստի պահպանմանը, տարածմանն ու ցուցադրմանը: Սա Մերձավոր Արևելքում միակ նման մասնագիտացմամբ թանգարանն է: Թանգարանը հիմնվել է 1959 թվականին Նիդերլանդներից Ֆելիքս Թիկոթինի նախաձեռնությամբ` Հայֆայի քաղաքապետ Աբբա Հուշիի օժանդակությամբ:

Մասնագիտությամբ ճարտարապետ Ֆելիքս Թիկոթինն ամբողջ աշխարհում հայտնի կոլեկցիոներ էր և ճապոնական արվեստի գործերի վաճառող: Ավելի քան 40 տարում նա հավաքել է իր բոլոր արժեքավոր և հազվագյուտ հավաքածուներն ու դրանց հիման վրա կազմակերպել է ճապոնական արվեստի ցուցահանդեսներ մի շարք թանգարաններում: Ֆելիքս Թիկոթինը հրեա էր և Երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ փախել է նացիստներից: Որպեսզի կանխի հավաքածուները ֆաշիստների ձեռքում հայտնվելը` նա դրանք թաքցրել է Հոլանդիայում: Պատերազմից հետո Թիկոթինը որոշել է իր յուրահատուկ հավաքածուն տեղակայել Իսրայելի թանգարաններից մեկում, իսկ 1956 թվականին նա տեղափոխվել է Իսրայել և իրականացրել է իր որոշումը: Հայֆա կատարած իր այցի ընթացքում նա հանդիպել է քաղաքապետ Աբբա Հուշիի հետ և որոշել է, որ հավաքածուն պետք է մնա Հայֆայում և որ ինքը պետք է հատուկ պավիլիոն կառուցի դրա ցուցադրության համար: Իր մտահղացումն իրականացնելու և հովանավորելու համար Թիկոթինն այցելեց Նիդերլանդներ, Շվեյցարիա, Բելգիա, Անգլիա և Ճապոնիա: Նա ստացավ մի քանի այնպիսի թանգարանների տնօրենների, գիտական և հոգևոր առաջնորդների աջակցությունը, ինչպիսիք են Նագատակէ Ասանոն (1895-1965), Տիսաբուրո Յամադան (1908-1984) Տոկիոյի արվեստի համալսարանից. վերջինս նաև ընտրվել է Հայֆայում Ճապոնական թանգարանի առաջին տնօրեն: Թանգարանի տնօրենի պաշտոնը 1966-1992 թվականներին իրականացրել է Էլի Լանկմանը, ով 2001 թվականին մրցանակ է ստացել ճապոնական կառավարության կողմից: 1958 թվականի մայիսի 8-ին Հայֆայի քաղաքապետարանի նիստում որոշում է ընդունվել ձեռք բերել «Կիշ Հաուս»-ն ու դրա շրջակա հողային տարածքը: Տունը կառուցվել էր Ֆրեդերիկ Կիշի կողմից, ով 1923-1931 թվականներին եղել է Իսրայելի Սիոնիստական աշխատավորական կոմիտեի նախագահ և Պետական դեպարտամենտի ղեկավար: Կիշն ապրել է այդ տանը 1934-1939 թվականներին: 8-րդ բրիտանական բանակի ինժեներական բրիգադի հրամանատար Ֆրեդերիկ Կիշը զոհվել է 1943 թվականի ապրիլին հյուսիսաֆրիկյան արշավանքներից մեկի ժամանակ: Կիշ Հաուսում նախկինի պես գտնվում են թանգարանի գրասենյակը, գրադարանը, ստեղծագործական արվեստանոցն ու ճապոնական սենյակը: Գրադարանում, որն իր տեսակով ամենամեծն է Իսրայելում, պահվում են ավելի քան 3000 գիրք ու հրատարակություններ, որոնք կապ ունեն ճապոնական արվեստի ու մշակույթի հետ: Ճապոնական պավիլիոնի նախագիծը հաստատվել ու սկսել է իրականացվել ըստ Ֆելիքս Թիկոթինի ծրագրերի ու ճարտարապետ Մ. Լևի ղեկավարությամբ 1959 թվականի փետրվարին` ցուցահանդեսային դահլիճի կառուցմամբ: Ցուցասրահը ձևավորվել է ճապոնական ոգով: Ընդարձակ, դեպի այգի տանող թղթե դռները ներդաշնակորեն լրացնում են ճապոնական միջավայրը: 1960 թվականի մայիսի 25-ին հովանավորների հավաքածուների ցուցադրությունը նշանավորել է թանգարանի բացումը լայն հանրության համար: Թիկոթինի ցանկությամբ ստեղծվել է թանգարանի խորհուրդ, որը մինչև այսօր ղեկավարում է նրա աղջիկը Իլանա Դրուկկեր-Թիկոթինը:

ceb

https://ceb.wikipedia.org/wiki/Douglas_County_(kondado_sa_Tinipong_Bansa,_Kansas)

Douglas County (kondado sa Tinipong Bansa, Kansas)

Douglas County (kondado sa Tinipong Bansa, Kansas)

Douglas County, Kansas, USA

image/jpeg

Kondado ang Douglas County sa Tinipong Bansa. Nahimutang ni sa estado sa Kansas, sa sidlakang bahin sa nasod, 1,600 km sa kasadpan sa Washington, D.C. Adunay 110,826 ka molupyo. Naglangkob kin og 1,229 ka kilometro kwadrado. Douglas County mopakigbahin sa usa ka utlanan sa Jefferson County, ug Franklin County ang ulohan sa nasod. Ang yuta sa Douglas County kay patag. Douglas County may sa mosunod nga mga subdibisyon: Lawrence Mga lungsod sa Douglas County: Lawrence Eudora Baldwin City Lecompton Sa mosunod nga mga natural nga mga bahin makita sa Douglas County: Mga suba: Baldwin Creek Burroughs Creek Chicken Creek Coal Creek Coleman Creek Coon Creek Coon Creek Deer Creek Dry Creek Elk Creek Kansas River Kent Creek Little Wakarusa Creek Oakley Creek Rock Creek Rock Creek Spring Creek Spring Creek Spring Creek Wakarusa River Washington Creek West Fork Tauy Creek Wymore Creek Yankee Tank Creek Mga lanaw: Baldwin City Lake Clinton Lake Douglas Lake Lake View Lake Lone Star Lake Man-Made Lake Potter Lake Kabukiran: Blue Mound Coon Point Shank Hill Twin Mounds Ang klima klima sa kontinente. Ang kasarangang giiniton 13 °C.

Kondado ang Douglas County (Prinanses: Comté de Douglas, Kinatsila: Condado de Douglas) sa Tinipong Bansa. Nahimutang ni sa estado sa Kansas, sa sidlakang bahin sa nasod, 1,600 km sa kasadpan sa Washington, D.C. Adunay 110,826 ka molupyo. Naglangkob kin og 1,229 ka kilometro kwadrado. Douglas County mopakigbahin sa usa ka utlanan sa Jefferson County, ug Franklin County ang ulohan sa nasod. Ang yuta sa Douglas County kay patag. Douglas County may sa mosunod nga mga subdibisyon: Lawrence Mga lungsod sa Douglas County: Lawrence Eudora Baldwin City Lecompton Sa mosunod nga mga natural nga mga bahin makita sa Douglas County: Mga suba: Baldwin Creek (suba) Burroughs Creek (suba) Chicken Creek (suba) Coal Creek (suba) Coleman Creek (suba) Coon Creek (suba) Coon Creek (suba) Deer Creek (suba) Dry Creek (suba) Elk Creek (suba) Kansas River (suba) Kent Creek (suba) Little Wakarusa Creek (suba) Oakley Creek (suba) Rock Creek (suba) Rock Creek (suba) Spring Creek (suba) Spring Creek (suba) Spring Creek (suba) Wakarusa River (suba) Washington Creek (suba) West Fork Tauy Creek (suba) Wymore Creek (suba) Yankee Tank Creek (suba) Mga lanaw: Baldwin City Lake (tubiganan) Clinton Lake (tubiganan) Douglas Lake (tubiganan) Lake View Lake (lanaw) Lone Star Lake (tubiganan) Man-Made Lake (lanaw) Potter Lake (lanaw) Kabukiran: Blue Mound (bukid) Coon Point (bukid) Shank Hill (bukid) Twin Mounds (bukid) Ang klima klima sa kontinente. Ang kasarangang giiniton 13 °C. Ang kinainitan nga bulan Hulyo, sa 25 °C, ug ang kinabugnawan Disyembre, sa -2 °C. Ang kasarangang pag-ulan 1,047 milimetro matag tuig. Ang kinabasaan nga bulan Mayo, sa 130 milimetro nga ulan, ug ang kinaugahan Enero, sa 30 milimetro.

it

https://it.wikipedia.org/wiki/Parete_valsesiana_del_Monte_Rosa

Parete valsesiana del Monte Rosa

Gli anni recenti, le guide di Alagna Valsesia

Parete valsesiana del Monte Rosa / Storia alpinistica / Gli anni recenti, le guide di Alagna Valsesia

La parete sud-est della Punta Gnifetti 4.559 m con la Cresta Signal a destra e sotto la seraccata del ghiacciaio delle Vigne

Italiano: La parete sud-est della P.Gnifetti m.4559 con la Cresta Signal a destra e sotto la seraccata del ghiacciaio delle Vigne

image/jpeg

La parete valsesiana del Monte Rosa è in un insieme di pareti più o meno omogenee, generalmente esposte a sud-est e dall'aspetto abbastanza articolato, che costituiscono, assieme alla parete est del Monte Rosa il versante piemontese del gruppo, contrapposto a quello sud-occidentale valdostano e a quello nord svizzero. Possiede un'immagine di grande imponenza soprattutto se ammirata dalla testata della Valsesia, nei pressi del rifugio Pastore 1575 m.

Il 1982 riporta invece alle grandi imprese. È infatti il momento delle guide di Alagna Valsesia Osvaldo Antonietti e Francesco Enzio. Sul pilastro Vincent (m.4050) aprono una tra le vie più belle su roccia dell'intero gruppo del Rosa la "Enzio-Antonietti": itinerario elegante, vario, su roccia solida e al riparo da pericoli oggettivi (TD con difficoltà di V e di VI-). Poco distante, il 13 luglio 1983, Gian Carlo Grassi e Isidoro Meneghin, aprono la via per lo spigolo sud-est che di fatto segue la via Enzio-Antonietti fino a quasi la grande cengia a metà parete per poi proseguire a sinistra sull'ardito spigolo sud-est (TD-). Sempre sul pilastro Vincent e sempre da parte delle Guide di Alagna Valsesia, il 22 agosto 1985, Silvio Mondinelli e Fabio Loss partendo dalla Via Enzio-Antonietti elaborano una notevole variante chiamandola "Per Biglia". Anche qui le difficoltà si aggirano tra il V+ e il VI- (TD). Nello stesso anno, Dino Deiana e Martino Moretti, l'8 settembre, aprono una nuova via sulla sud della Punta Parrot m.4436, (via del pilastro di sinistra), lungo il marcato pilastro rossastro, su roccia in alcuni tratti ottima. La via presenta passaggi di IV e V fino al V+ (TD-). Pochi anni più tardi è ancora Silvio Mondinelli ad aprire uno tra gli itinerari più difficili del gruppo, la via "Africa Nostra" con Paolo Della Valentina e Fabio Loss (9 settembre 1987). Si tratta di un itinerario superbo, diretto e molto difficile (TD+) sulla parte di parete della Punta Gnifetti più compatta e ripida. Le difficoltà sono per lo più concentrate nella zona superiore che cade in maniera pressoché verticale alternando quasi sempre passaggi di V e di VI. Anche per questa, come per la maggior parte delle vie di questo versante, esiste soprattutto all'attacco il pericolo di caduta sassi. Nell'agosto del 1995 un nuovo exploit. Le guide di Alagna Valsesia, Alberto Zucchetti e Sandro Borini aprono, nell'agosto del 1995, un nuovo itinerario sulla parete sud della Punta Parrot ("via Zucchetti-Borini"), a destra rispetto alla Via degli Alpini e a sinistra rispetto alla via del pilastro di sinistra di Deiana-Moretti. Il tracciato sale per placche e cenge, dapprima con difficoltà di IV poi con passaggi di V fino al V+ per uscire a un canale di neve inclinato a 40° che porta alla vetta. 700m di dislivello e difficoltà di TD-. Nel luglio del 1997, sempre la medesima cordata, apre un nuovo itinerario nella zona forse più selvaggia della parete valsesiana del Monte Rosa, quella compresa tra il Pilastro Vincent m.4050 e il Corno Nero m.4322. La via, denominata "Karma", è un itinerario di ampio respiro, in ambiente molto severo. Attacca superando una cengia (IV+) con scarse possibilità di protezione, risale quindi una goulotte di ghiaccio molto stretta, con inclinazione tra i 70° e gli 80° e supera nella parte alta passaggi su roccia dal V al VI. (TD+). L'anno successivo è il momento per un'altra grande impresa, sempre ad opera delle guide di Alagna Valsesia; Paolo Paglino, Michele Cucchi e Armin Fisher compiono nel 1998, la prima invernale di "Africa Nostra". L'ultimo exploit in ordine cronologico è la nuova via aperta da Hervé Barmasse assieme al padre Marco il 29 e il 30 settembre 2011 sulla parete sud-est della Punta Gnifetti e denominata "Viaggio nel tempo". La via si snoda per circa 800m a sinistra di Africa Nostra, su terreno misto, molto delicato a causa della grande friabilità della roccia, con passaggi fino al VI grado oltre i 4000m. La cordata ha raggiunto la base della parete trapezoidale calandosi dal colle Sesia, inaugurando così un itinerario di approccio con meno dislivello rispetto alla tradizionale partenza da Alagna Valsesia (via Capanna Resegotti) ma con maggiori difficoltà tecniche. Nel complesso la via è valutata ED ed è attualmente l'itinerario più difficile aperto su questo versante del Rosa. Attualmente questa parete, complice anche il riscaldamento del clima, è di fatto ancora meno percorsa e conosciuta che in passato. A confronto con le affollatissime vie sul Monte Bianco o sulle Dolomiti, di sicuro molto più remunerative

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/Sites_m%C3%A9galithiques_de_l%27Ard%C3%A8che

Sites mégalithiques de l'Ardèche

Inventaire non exhaustif

Sites mégalithiques de l'Ardèche / Inventaire non exhaustif

Français : Dolmen du Bois des Géantes no. 2

Dolmen du Bois des Géantes n°4

image/jpeg

Cet article présente la liste des sites mégalithiques de l'Ardèche, en France.

lt

https://lt.wikipedia.org/wiki/Zangez%C5%ABro_kalnag%C5%ABbris

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/14/Zangezur_mountains-IMG_1010.JPG

Zangezūro kalnagūbris

Zangezūro kalnagūbris

Zangezūro kalnagūbris

View of the Zangezur Mountains from east of Goris, Armenia.

image/jpeg

Zangezūro kalnagūbris – kalnų grandinė, kuri apibrėžia pietinės Armėnijos srities Siuniko ir Azerbaidžano Nachičevanės autonominės respublikos sieną. Miškai, kurie yra antri pagal dydį Armėnijoje, yra Zangezūro kalnagūbryje. Jie apima 20 % Siuniko srities ploto. Kalnai siekia 2200–2400 m aukštį, o jų ilgis 130 km. Aukščiausia vieta – Kaputiugo kalnas.

Zangezūro kalnagūbris (arm. Զանգեզուրի լեռնաշխթա, azer. Zəngəzur) – kalnų grandinė, kuri apibrėžia pietinės Armėnijos srities Siuniko ir Azerbaidžano Nachičevanės autonominės respublikos sieną. Miškai, kurie yra antri pagal dydį Armėnijoje, yra Zangezūro kalnagūbryje. Jie apima 20 % Siuniko srities ploto. Kalnai siekia 2200–2400 m aukštį, o jų ilgis 130 km. Aukščiausia vieta – Kaputiugo kalnas (3904 m).

eu

https://eu.wikipedia.org/wiki/Elgoin

Elgoin

Elgoin

Montaña Elgoin País Vasco, España.

image/jpeg

Elgoin Bizkaiko mendia da, Anbotoko mendilerroan dagoena. Anboto eta Larrano mendien artean dago kokatuta, non Santa Barbara baseliza dagoen. Iparraldeko hegala, Arratzolaren gainean dagoena, malkartsua da oso; hegoaldekoak, berriz, Autzane gainean dagoena, aldapa txikiagoa du. urte askotan zehar, ez du izenarik izan, izan ere, 1867an "X" haitza zen mapetan.

Elgoin (1.240 metro) Bizkaiko mendia da, Anbotoko mendilerroan dagoena. Anboto (1.330 m.) eta Larrano (1.016 m m.) mendien artean dago kokatuta, non Santa Barbara baseliza dagoen. Iparraldeko hegala, Arratzolaren gainean dagoena, malkartsua da oso; hegoaldekoak, berriz, Autzane gainean dagoena, aldapa txikiagoa du. urte askotan zehar, ez du izenarik izan, izan ere, 1867an "X" haitza zen mapetan.

ja

https://ja.wikipedia.org/wiki/%E4%BA%BA%E9%96%93%E3%81%AE%E5%A3%B0

人間の声

概要

人間の声 / 概要

ドゥニーズ・デュヴァルとポール・ペイアン

English: Payen, Duval [Les Mamelles de Tirésias, Paris]. From : [Photographs collected by French composer Francis Poulenc, 1924-1958] Français : Payen, Duval [Les Mamelles de Tirésias, Paris]. Appartient à : [Album de photographies constitué par Francis Poulenc, 1924-1958]

image/jpeg

『人間の声』は、フランシス・プーランク作曲の全一幕のオペラ、単に『声』または『人の声』とも表記される。登場人物がソプラノ一人であることから、モノオペラとも言われる。フランスの詩人ジャン・コクトーの同名の戯曲『人間の声』を原作としている。

『カルメル派修道女の対話』の成功で失っていた自信を回復したプーランクの3作目にして、最後のオペラで、オーケストラによる伴奏のほかに、ピアノによって伴奏される版も用意されている。主役には『カルメル派修道女の対話』でも主役を務めたドゥニーズ・デュヴァルを想定して作曲を進めた。初演は1959年 2月6日 パリ・オペラ・コミック座にて主役は予定通りドゥニーズ・デュヴァル、指揮はジョルジュ・プレートルが務めた。なお、演出と舞台美術は原作者のコクトーが担当した。初演時の批評は大多数が作品と作曲家、そして歌手を絶賛するものだった。ダリウス・ミヨーの感想も「オーケストレーションが驚異的に素晴らしく、デュヴァルは最高」というものだった。『世紀末の音楽』の著者高橋英郎は「『人間の声』はプーランクのドラマの到達点である。この作品はクレッシェンドで女性の執念を描き出している」と評している。同様に電話を扱ったオペラにジャン＝カルロ・メノッティの『電話』がある。こちらはハッピーエンドで対照的である。

it

https://it.wikipedia.org/wiki/Comando_per_la_formazione,_specializzazione_e_dottrina_dell%27Esercito

Comando per la formazione, specializzazione e dottrina dell'Esercito

Struttura

Comando per la formazione, specializzazione e dottrina dell'Esercito / Struttura

Coat of Arms of the Application School; Italian Army.

image/png

Il Comando per la formazione, specializzazione e dottrina dell'Esercito, è un alto comando di vertice dell'Esercito Italiano, costituito il 1º gennaio 2013 in seguito alla riforma dell'area scolastico-addestrativa dell'Esercito.

Comando per la formazione e Scuola di applicazione dell'Esercito Accademia militare di Modena Scuola militare "Nunziatella" Scuola militare "Teulié" Scuola sottufficiali dell'Esercito Centro simulazione e validazione dell'Esercito - Dal 1/04 /2020 dipendenza COMFOTER COE. Scuola di fanteria 17º Reggimento Addestramento Volontari (RAV) "Acqui" 85º Reggimento Addestramento Volontari (RAV) "Verona" 235º Reggimento Addestramento Volontari (RAV) "Piceno" Scuola di cavalleria Scuola di commissariato Scuola di sanità e veterinaria militare Scuola interforze per la difesa NBC Scuola lingue estere dell'Esercito Comando Comprensorio "Cecchignola"

hi

https://hi.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%AA%E0%A4%BF%E0%A4%B8%E0%A5%8D%E0%A4%B8%E0%A5%82

पिस्सू

पिस्सू

पिस्सू के विभिन्न अंग

Morphology of a flea

image/png

पिस्सू साइफोनाप्टेरा गण के कीट हैं। इनके पंख नहीं होते तथा मुख-अंग त्वचा को छेदने एवं रक्त चूसने के लिये विशेष रूप से बने होते हैं। पिस्सू वाह्य परजीवी है और स्तनधारियों एवं पक्षियों का खून चूसकर अपना पोषण करते हैं। कुछ पिस्सू ये हैं- बिल्ली का इस्सू कुत्ते का पिस्सू मानव पिस्सू उत्तरी चूहा पिस्सू विश्व भर में पिस्सुओं की दो हजार से भी अधिक जातियाँ ज्ञात हैं।

पिस्सू (Flea) साइफोनाप्टेरा (Siphonaptera) गण के कीट हैं। इनके पंख नहीं होते तथा मुख-अंग त्वचा को छेदने एवं रक्त चूसने के लिये विशेष रूप से बने होते हैं। पिस्सू वाह्य परजीवी है और स्तनधारियों एवं पक्षियों का खून चूसकर अपना पोषण करते हैं। कुछ पिस्सू ये हैं- बिल्ली का इस्सू (Ctenocephalides felis) कुत्ते का पिस्सू (Ctenocephalides canis) मानव पिस्सू (Pulex irritans) उत्तरी चूहा पिस्सू (Nosopsyllus fasciatus) विश्व भर में पिस्सुओं की दो हजार से भी अधिक जातियाँ ज्ञात हैं।

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/Le_Bal_de_la_comtesse_Adler

Le Bal de la comtesse Adler

Résumé

Le Bal de la comtesse Adler / Résumé

Carte de la Roumanie.

image/png

Le Bal de la comtesse Adler est le vingt-et-unième roman de la série SAS, écrit par Gérard de Villiers et publié en 1971 dans la collection Plon. Comme tous les SAS parus au cours des années 1970, le roman a été édité lors de sa publication en France à 100 000 exemplaires.

Le roman se compose de deux parties, de tailles à peu près équivalentes. Dans un prologue de quelques pages, le docteur Virgil Nagel quitte la Roumanie pour remettre une information importante aux services secrets de l'Ouest.

tg

https://tg.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%B5%D1%80%D0%BD%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%BE_%D0%93%D0%B0%D0%B1%D1%80%D0%B8%D1%8D%D0%BB_%D0%92%D0%BE%D0%B3%D0%B0%D0%B4%D0%BE_%D0%A0%D0%B8%D0%B1%D0%B5%D0%B9%D1%80%D0%BE

Фернандо Габриэл Вогадо Рибейро

Фернандо Габриэл Вогадо Рибейро

Gabriel playing for Persepolis in 2015

English: Fernando Gabriel Vougado Ribeiro

image/jpeg

Фернандо Габриэл Вогадо Рибейро — футболбози бразилӣ, нимҳимоятгари Ҳамлагар.

Фернандо Габриэл Вогадо Рибейро (португалӣ: Fernando Gabriel Vougado Ribeiro; 11 майи 1988, Элдорадо, Cан Пауло, Бразилия) — футболбози бразилӣ, нимҳимоятгари Ҳамлагар.

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/Kata_(karat%C3%A9)

Kata (karaté)

Embusen

Kata (karaté) / Vocabulaire / Embusen

Embusen du kata Heian Yondan en Karaté Shotokan. Le point rouge représente le point de départ et d'arrivée du karatéka.

Español: Embusen del kata Heian Yondan de karate ShotokanEnglish: Embusen of kata Heian Yondan of Shotokan karate

Embusen du kata Heian Yondan en Karaté Shotokan.

image/png

Un kata en karaté est – comme les kata dans d'autres arts martiaux japonais – un enchaînement de techniques codifié qui simule un combat stylisé contre des adversaires imaginaires. Le kata constitue un répertoire de techniques, dont le pratiquant doit trouver les applications possibles à travers l'exercice du bunkai, pour ensuite les utiliser lors du kumite. Il existe en karaté des dizaines de kata, dont le contenu et les détails d'exécution varient en fonction des styles des différentes écoles de karaté. Le kata est également une épreuve sportive, pratiquée en individuel ou par équipe lors de compétitions d'envergure nationale ou internationale. En 2020, le kata fait son entrée en tant que sport olympique aux côtés du kumite avec l'admission du karaté aux jeux olympiques.

On nomme embusen le tracé au sol du kata, c'est-à-dire le schéma dessiné par les déplacements que suit le pratiquant. Par exemple, les kata Tekki sont connus pour leur embusen très épuré, qui dessine une simple ligne droite sur laquelle le karatéka fait des aller-retours.

nan

https://zh-min-nan.wikipedia.org/wiki/Colmar-Berg

Colmar-Berg

Colmar-Berg

English: Coat of arms of the municipality of Colmar-Berg, Luxembourg Français : Armoiries de la commune luxembourgeoise de Colmar-Berg

Colmar-Berg ê hui-kì

image/png

Colmar-Berg sī Luxembourg Luxembourg khu Mersch koān ê chi̍t ê chū-tī-thé. Che sī chi̍t phiⁿ koan-î Luxembourg tē-lí ê phí-á-kiáⁿ. Chhiáⁿ tàu khok-chhiong.

Colmar-Berg (Luxembourg Gú: Colmer-Bierg) sī Luxembourg Luxembourg khu Mersch koān ê chi̍t ê chū-tī-thé (gemeng). Che sī chi̍t phiⁿ koan-î Luxembourg tē-lí ê phí-á-kiáⁿ. Chhiáⁿ tàu khok-chhiong.

uk

https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B0%D0%B4%D0%B6%D0%B8%D1%86%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D1%81%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%96

Таджицький сомоні

Банкноти

Таджицький сомоні / Банкноти

Русский: 5 таджикских сомони 1999 English: 5 Tajikistan somoni 1999

image/jpeg

Таджицький сомоні — грошова одиниця Таджикистану. 100 дірам дорівнює одному сомоні. Сомоні був введений в обіг 30 жовтня 2000 і замінив таджицький рубль. 1000 таджицьких рублів дорівнювалися 1 сомоні. Обмін здійснювався до 1 квітня 2001.

en

https://en.wikipedia.org/wiki/Val%C3%A9rie_Rouzeau

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9a/Valerie_Rouzeau_20100329_Salon_du_livre_de_Paris_1.jpg

Valérie Rouzeau

Valérie Rouzeau

Valérie Rouzeau at Salon du livre de Paris in March 2010

Français : La poétesse Valérie Rouzeau au Salon du livre de Paris pour une rencontre avec des élèves de 3ème de différents collèges d'Île-de-France.

image/jpeg

Valérie Rouzeau, is a French poet and translator. She is the eldest of a family of seven children. She holds a Master of literary translation. She received the Prix Guillaume Apollinaire for Poetry in 2012 for the collection Vrouz. She currently lives in Nevers. Some of her works have been translated into English by Susan Wicks which have won awards including the 2010 Scott Moncrieff Prize for Pas Revoir, and the 2014 Oxford-Weidenfeld Translation Prize for Vrouz.

Valérie Rouzeau (born 22 August 1967, in Cosne-sur-Loire), is a French poet and translator. She is the eldest of a family of seven children. She holds a Master of literary translation. She received the Prix Guillaume Apollinaire for Poetry in 2012 for the collection Vrouz. She currently lives in Nevers (Nièvre). Some of her works have been translated into English by Susan Wicks which have won awards including the 2010 Scott Moncrieff Prize for Pas Revoir (Cold Spring in Winter), and the 2014 Oxford-Weidenfeld Translation Prize for Vrouz (Talking Vrouz).

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Kulturdenkmale_in_Seifhennersdorf

Liste der Kulturdenkmale in Seifhennersdorf

Liste der Kulturdenkmale in Seifhennersdorf

Liste der Kulturdenkmale in Seifhennersdorf / Liste der Kulturdenkmale in Seifhennersdorf

Deutsch: Umgebindehäuser in Seifhennersdorf. Rumburger Straße 89. Wikipedians in Seifhennersdorf This photo was taken during the project Wikipedians in Seifhennersdorf in May 2014. Supported by Wikimedia Deutschland, Wikimedia Österreich, Wikimedia Polska and Wikimedia Czech Republic.

Wohnhaus (Umgebinde)

image/jpeg

In der Liste der Kulturdenkmale in Seifhennersdorf sind die Kulturdenkmale der sächsischen Stadt Seifhennersdorf verzeichnet, die bis Februar 2019 vom Landesamt für Denkmalpflege Sachsen erfasst wurden. Die Anmerkungen sind zu beachten. Diese Aufzählung ist eine Teilmenge der Liste der Kulturdenkmale im Landkreis Görlitz.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Lautertalbahn

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/46/Bahnsteiglampertsm%C3%BChleo.jpg

Lautertalbahn

Lampertsmühle-Otterbach

Lautertalbahn / Betriebsstellen / Lampertsmühle-Otterbach

Bahnsteig des Bahnhofs Lampertsmühle-Otterbach

Deutsch: Bahnsteig des Bahnhof Lampertsmühle-Otterbach

image/jpeg

Die Lautertalbahn ist eine insgesamt 34,5 Kilometer lange eingleisige Nebenbahn in Rheinland-Pfalz. Sie verläuft von Kaiserslautern entlang der namensgebenden Lauter nach Lauterecken. Die 1883 von der Gesellschaft der Pfälzischen Nordbahnen eröffnete Bahnstrecke war zunächst 33,2 Kilometer lang und existiert in ihrer jetzigen Form seit 1904. Sie erlangte fast ausschließlich regionale Bedeutung, die nach dem Zweiten Weltkrieg durch den immer stärker konkurrierenden Autoverkehr weiter sank. Die Deutsche Bundesbahn plante deshalb in den 1980er Jahren, die Strecke stillzulegen, nachdem benachbarte Bahnlinien bereits den Personenverkehr verloren hatten. Ihr Fortbestand ist seit der Gründung der Deutschen Bahn und der Integration in den Rheinland-Pfalz-Takt inzwischen gesichert. Während der Güterverkehr um die Jahrtausendwende zeitweise zum Erliegen kam, wuchs die Nachfrage im Personenverkehr. Planungen aus den 1990er Jahren, die Bahnstrecke durch die Innenstadt von Kaiserslautern zu führen und als „Citybahn“ zu vermarkten, wurden jedoch nicht realisiert.

Der barrierefreie Bahnhof Lampertsmühle-Otterbach liegt auf der Gemarkung der Gemeinde Otterbach, in unmittelbarer Nachbarschaft befindet sich die zum Kaiserslauterer Stadtteil Erfenbach gehörende Siedlung Lampertsmühle, der er seine Doppelbezeichnung verdankt. Von 1914 bis 1996 zweigte von hier die Bachbahn ab, die zunächst nach Weilerbach und ab 1920 bis Reichenbach geführt wurde. Der Bahnhof war ferner von 1911 bis 1980 Ausgangspunkt einer Stichbahn nach Otterberg. Der Bahnhof hatte mit der in Lampertsmühle ansässigen Spinnerei einen bedeutenden Güteranschluss. Dieser war bereits wenige Jahre nach der Eröffnung zustande gekommen. Ab den 1960er Jahren reduzierte sich das dortige Güteraufkommen deutlich, trotzdem besaß das Unternehmen bis Anfang der 1990er Jahre eine eigene Werkslok. Außerdem gab es noch Anschlussgleise zum Umspannwerk der Pfalzwerke. Während das erste Anschlussgleis mittlerweile stillgelegt ist, wurde dasjenige der Pfalzwerke in den 2010er Jahren erneuert. Er erhielt ein zweistöckiges Empfangsgebäude, das in seiner Architektur den übrigen Bahnhofsbauten entlang der Lautertalbahn entspricht. Es verfügt zudem über einen seitlichen Flachdachanbau. Heute spielt es für den Bahnbetrieb keine Rolle mehr. Für den Betrieb der Zweigstrecken nach Reichenbach und nach Otterberg und den damit erforderlichen Rangierfahrten war ein Stellwerk zuständig, das sich im nordwestlichen Bahnhofsbereich befand. Es ist inzwischen ebenfalls außer Betrieb und dient heute als Museum.

pl

https://pl.wikipedia.org/wiki/Band%C5%BCul

Bandżul

Bandżul

English: Banjul International Airport in the Gambia.

image/jpeg

Bandżul – stolica i czwarte co do wielkości miasto Gambii, usytuowane na wyspie St. Mary u ujścia rzeki Gambii do Oceanu Atlantyckiego. Ludność miasta zmniejszyła się w ostatnich latach, obecnie zamieszkuje je 34,4 tys., podczas gdy w 1993 mieszkało tu 42,6 tys. osób. Gwałtownie natomiast rosła liczba ludności zespołu miejskiego Wielki Bandżul. W 2003 zamieszkiwało go 357,2 tys. osób, czyli blisko dwa razy więcej niż 20 lat wcześniej. Miasto zostało założone w 1816 jako placówka wojskowa, która miała pilnować przestrzegania wprowadzonego wcześniej zakazu niewolnictwa. Nosiło ono wówczas nazwę Bathurst, od nazwiska ministra ds. kolonii, hrabiego Bathursta. 18 lutego 1965 roku miasto stało się stolicą niepodległej Gambii. 24 kwietnia 1973 roku starą kolonialną nazwę Bathurst zmieniono na Bandżul, co oznacza bambus. W mieście znajduje się główny port oceaniczny kraju, jak i główny port lotniczy, Banjul International Airport, którego 3600-metrowa droga startowa była w latach 1990-2002 jednym z awaryjnych miejsc lądowania dla amerykańskich promów kosmicznych. Miasto ma połączenie promowe z Barra na północnym brzegu rzeki Gambia.

Bandżul (ang. Banjul) – stolica i czwarte co do wielkości miasto Gambii (największe jest pobliskie miasto Serrekunda), usytuowane na wyspie St. Mary (albo Banjul Island) u ujścia rzeki Gambii do Oceanu Atlantyckiego. Ludność miasta zmniejszyła się w ostatnich latach, obecnie zamieszkuje je 34,4 tys. (2006), podczas gdy w 1993 mieszkało tu 42,6 tys. osób. Gwałtownie natomiast rosła liczba ludności zespołu miejskiego Wielki Bandżul (Greater Banjul Area). W 2003 zamieszkiwało go 357,2 tys. osób, czyli blisko dwa razy więcej niż 20 lat wcześniej. Miasto zostało założone w 1816 jako placówka wojskowa, która miała pilnować przestrzegania wprowadzonego wcześniej zakazu niewolnictwa. Nosiło ono wówczas nazwę Bathurst, od nazwiska ministra ds. kolonii, hrabiego Bathursta. 18 lutego 1965 roku miasto stało się stolicą niepodległej Gambii. 24 kwietnia 1973 roku starą kolonialną nazwę Bathurst zmieniono na Bandżul, co oznacza bambus. W mieście znajduje się główny port oceaniczny kraju, jak i główny port lotniczy, Banjul International Airport, którego 3600-metrowa droga startowa była w latach 1990-2002 jednym z awaryjnych miejsc lądowania dla amerykańskich promów kosmicznych. Miasto ma połączenie promowe z Barra na północnym brzegu rzeki Gambia.

sv

https://sv.wikipedia.org/wiki/Simcoe

Simcoe

Simcoe

English: Governor Simcoe Square in Simcoe, Ontario.

image/jpeg

Simcoe är en ort i Kanada. Den ligger i provinsen Ontario, i den sydöstra delen av landet, 500 km sydväst om huvudstaden Ottawa. Simcoe ligger 210 meter över havet och antalet invånare är 14 777. Terrängen runt Simcoe är platt. Den högsta punkten i närheten är 231 meter över havet, 1,0 km nordost om Simcoe. Närmaste större samhälle är Norfolk County, 6,8 km väster om Simcoe. Omgivningarna runt Simcoe är en mosaik av jordbruksmark och naturlig växtlighet. Trakten ingår i den hemiboreala klimatzonen. Årsmedeltemperaturen i trakten är 6 °C. Den varmaste månaden är augusti, då medeltemperaturen är 20 °C, och den kallaste är februari, med -15 °C. Genomsnittlig årsnederbörd är 1 198 millimeter. Den regnigaste månaden är oktober, med i genomsnitt 144 mm nederbörd, och den torraste är mars, med 62 mm nederbörd.

Simcoe är en ort i Kanada. Den ligger i provinsen Ontario, i den sydöstra delen av landet, 500 km sydväst om huvudstaden Ottawa. Simcoe ligger 210 meter över havet och antalet invånare är 14 777. Terrängen runt Simcoe är platt. Den högsta punkten i närheten är 231 meter över havet, 1,0 km nordost om Simcoe. Närmaste större samhälle är Norfolk County, 6,8 km väster om Simcoe. Omgivningarna runt Simcoe är en mosaik av jordbruksmark och naturlig växtlighet. Trakten ingår i den hemiboreala klimatzonen. Årsmedeltemperaturen i trakten är 6 °C. Den varmaste månaden är augusti, då medeltemperaturen är 20 °C, och den kallaste är februari, med -15 °C. Genomsnittlig årsnederbörd är 1 198 millimeter. Den regnigaste månaden är oktober, med i genomsnitt 144 mm nederbörd, och den torraste är mars, med 62 mm nederbörd.

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/Gregor_Gazvoda

Gregor Gazvoda

Gregor Gazvoda

English: Gregor Gazvoda at the World Ports Classic 2013

image/jpeg

Gregor Gazvoda est un coureur cycliste slovène. Professionnel entre 2004 et 2018, il a notamment remporté quatre fois le championnat de Slovénie du contre-la-montre.

Gregor Gazvoda (né le 15 octobre 1981 à Maribor) est un coureur cycliste slovène. Professionnel entre 2004 et 2018, il a notamment remporté quatre fois le championnat de Slovénie du contre-la-montre.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Chatham_(New_Brunswick)

Chatham (New Brunswick)

Geschichte

Chatham (New Brunswick) / Geschichte

Snowbirds

English: Royal Canadian Air Force Golden Hawks aerobatic team, May 12, 1959.

image/jpeg

Chatham ist ein Stadtteil der Stadt Miramichi im nordöstlichen New Brunswick in Kanada. Vor der kommunalen Zusammenlegung war Chatham eine rechtsfähige Stadt und hatte etwa 6000 Einwohner. Am 1. Januar 1995 wurde Chatham trotz des Widerstandes großer Bevölkerungsteile zusammen mit Newcastle, Douglastown, Logieville, Nelson sowie einiger kleinerer Gemeinden zur „City of Miramichi“ vereinigt. Die Centenial Bridge über den Miramichi River verbindet Chatham mit Douglastown. Die 1967 gebaute Brücke ersetzt den bis dahin während eisfreier Zeiten durchgeführten Fährverkehr.

Das Gebiet am Miramichi River wurde schon vor hunderten von Jahren von den Mi'kmaqindianern bewohnt, die wegen des Reichtums an Lachsen im Fluss gute Lebensbedingungen vorfanden. 1765 erlitt der britische Truppentransporter „Pitt“, der nach William Pitt, 1. Earl of Chatham benannt war, im Sankt-Lorenz-Golf Schiffbruch. Einem ans Ufer des Miramichi-Rivers gespülten Beiboot namens „Chatham“ verdankt die Stadt ihren Namen. Sie wuchs langsam durch Einwanderer, die überwiegend aus Schottland und Irland kamen. Wegen der Lage am Fluss und dem Waldreichtum in der Umgebung entwickelte sich hauptsächlich eine Fischerei- und Forstwirtschaft mit angeschlossener Holzstoffindustrie und Sägewerken. Außerdem gab es Aktivitäten im Schiffbau. Am 1. August 1876 wurde die Eisenbahngesellschaft Chatham Railroad of New Brunswick gegründet. Wirtschaftliche Impulse erhielt die Stadt auch durch die zeitweilige Anwesenheit des Politikers Lord Beaverbrook und des Schiffbauers Joseph Cunard. Das Stadtrecht wurde 1896 verliehen. Nach dem Zweiten Weltkrieg wurde am Flughafen von Chatham auch eine militärische Flugeinheit stationiert. Die Basis erhielt 1968 den Namen „CFB (Canadian Forces Base) Chatham“ und hatte auch die Aufgabe mit CF-101 Voodoo-Abfangjägern, der für Kanada gefertigten McDonnell F-101 Voodoo Flugzeuge, eventuell in den kanadischen Luftraum eindringende Flugzeuge feindlicher Staaten unschädlich zu machen. Sie stand unter dem Kommando des NORAD. Außerdem wurden dort die „Golden Hawks“, ein akrobatisches Team für Flugshows stationiert. Sie sind auch unter dem Namen Snowbirds oder „431 Air Demonstration Squadron“ bekannt und sind die Kunstflugstaffel der Royal Canadian Air Force. Der wirtschaftliche Abschwung Chathams begann mit der Verlagerung der St. Thomas University (New Brunswick) nach Fredericton, der Aufgabe der Krankenpflegeschule, der Stilllegung eines Wirbelschichtkraftwerks und der Schließung der CFB-Basis. Zur wirtschaftlichen Stärkung der Region wurde Chatham schließlich 1995 zusammen mit den eingangs genannten Kleinstädten in die neue Stadt Miramichi integriert.

sl

https://sl.wikipedia.org/wiki/Franco_Faccio

Franco Faccio

Franco Faccio

English: Franco Faccio when composing 'Amleto'

Portret

image/jpeg

Franco Faccio, italijanski skladatelj in dirigent, * 8. marec 1840, Verona, Italija, † 21. julij 1891, Monza, Italija.

Franco Faccio, italijanski skladatelj in dirigent, * 8. marec 1840, Verona, Italija, † 21. julij 1891, Monza, Italija.

cs

https://cs.wikipedia.org/wiki/Skaln%C3%ADk_rozkladit%C3%BD

Skalník rozkladitý

Popis

Skalník rozkladitý / Popis

Mladé větvičky a květy

Dansk: Vifte-Dværgmispel (Cotoneaster divaricatus): Blomster og blade English: Cotoneaster divaricatus: Flowers and foliage

image/jpeg

Skalník rozkladitý je druh keře z čeledi růžovitých. Pochází z Číny, v mnoha oblastech světa včetně ČR se pěstuje jako okrasná dřevina a místy též zplaňuje.

Je to opadavý, rozložitě rostoucí keř, dosahující výšky 1–3 metry a zhruba podobné šířky. Větve rostou zpočátku vzpřímeně, později do plochy, mladé větvičky jsou hnědofialové, řídce či hustě chlupaté. Střídavě vyrůstající celokrajné listy jsou zhruba 1–3 cm dlouhé, krátce řapíkaté, obvejčité nebo eliptické, vždy s výraznou špičkou; svrchu jsou leskle tmavě zelené, zespodu zpočátku chlupaté, později olysávající. Žilnatina je mírně vyniklá. Na podzim se zbarvují do oranžových až červených odstínů. Květy jsou drobné, narůžovělé, s korunními plátky směřujícími vpřed; uspořádány jsou v chocholičnatých květenstvích po 2–4. Plody jsou soudkovité temně červené malvičky obsahující 1–3 (obvykle 2) semena.

pa

https://pa.wikipedia.org/wiki/%E0%A8%A4%E0%A9%8D%E0%A8%B0%E0%A8%BF%E0%A8%B8%E0%A8%BC%E0%A9%82%E0%A8%B2

ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ

ਵਰਤੋਂ

ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ / ਵਰਤੋਂ

ਡੀਏਫਨੀ ਵਿਚ ਨੇਪਚੂਨ ਦਾ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ, ਕਾਰਪਥੋਸ ਟਾਪੂ

English: Fountain of Neptune in Diafáni, Karpathos, Greek Dodecanese islands Deutsch: Neptunbrunnen in Diafáni, Karpoathos, griechische Dodekanes-Insel

image/jpeg

ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਤਿੰਨ ਨੋਕਾਂ ਵਾਲਾ ਬਰਛਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹਥਿਆਰ ਹੈ। ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਪੋਸਾਇਡਨ ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਨੈਪਚੂਨ, ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਦੇ ਕਲਾਸੀਕਲ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿਚ ਇਹ ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।.

nl

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_windmolens_in_Nederland

Lijst van windmolens in Nederland

Lijst van windmolens in Nederland

Nederlands: Dongen: molen Koningin Wilhelmina

image/jpeg

In Nederland staan circa 1170 windmolens, waarvan er vele maalvaardig zijn. De beroemdste molenlocatie is Kinderdijk, waar de meeste windmolens in een klein gebied te vinden zijn; dit zijn poldermolens. Ook de Zaanse Schans heeft diverse molens, evenals de gemeente Alblasserwaard en het gebied tussen Alphen aan den Rijn en Leiden. In Leiden zelf zijn negen molens. De Schiedamse molens behoren tot de hoogste ter wereld. Windmolens waarop de blauwe wimpel wappert, zijn op dat moment in ieder geval te bezoeken. Vaak kunnen ook draaiende molens zonder blauwe wimpel bezocht worden.

In Nederland staan circa 1170 windmolens, waarvan er vele maalvaardig zijn. De beroemdste molenlocatie is Kinderdijk, waar de meeste windmolens in een klein gebied te vinden zijn; dit zijn poldermolens. Ook de Zaanse Schans heeft diverse molens, evenals de gemeente Alblasserwaard en het gebied tussen Alphen aan den Rijn en Leiden. In Leiden zelf zijn negen molens. De Schiedamse molens behoren tot de hoogste ter wereld. Windmolens waarop de blauwe wimpel wappert, zijn op dat moment in ieder geval te bezoeken. Vaak kunnen ook draaiende molens zonder blauwe wimpel bezocht worden.

hu

https://hu.wikipedia.org/wiki/Avril_Lavigne

Avril Lavigne

Under My Skin (2004-2005)

Avril Lavigne / Zenei karrier / Under My Skin (2004-2005)

Lavigne Vancouverben a Live and by Surprise turnén

Lavigne at Eaton Centre Metrotown mall during her promotional tour, entitled "Live By Surprise" in 2004.

image/jpeg

Avril Ramona Lavigne Juno Award-díjas és Grammy-jelölt kanadai pop-rock énekes és dalszerző. Az első két albuma, a Let Go és az Under My Skin számos országban a toplistán szerepelt. Harmadik albuma, a The Best Damn Thing 2007-ben jelent meg. Negyedik albuma 2011. március 8-án jelent meg, Goodbye Lullaby címmel, az ötödik albuma pedig 2013. november 5-én Avril Lavigne címmel, hatodik albuma 2019. február 15-én Head Above Water címmel. Bár vezetékneve francia eredetű, nevét rendszerint angolosan ejtik ki. A „la vigne” franciául azt jelenti, hogy a szőlő vagy a szőlőtőke. Keresztneve, Avril, április-t jelent franciául. Lavigne tízmillió eladott lemezével az egyik legsikeresebb előadó az Egyesült Államokban. 11 éve áll töretlenül a zeneiparban.

Avril Lavigne második albuma, az Under My Skin 2004. május 25-én jelent meg az Egyesült Államokban. Első helyezést ért el számos országban, többek között az Egyesült Államokban, az Egyesült Királyságban, Németországban, Japánban, Ausztráliában, Kanadában, Mexikóban, Argentínában, Spanyolországban, Írországban, Thaiföldön, Dél-Koreában és Hongkongban. Az Egyesült Államokban 380 000 példányt adtak el az első héten. Az albumon lévő legtöbb számot a kanadai énekes-dalszövegíróval, Chantal Kreviazukkal írta, bár néhány számot közösen írt Ben Moodyval, Butch Walkerrel és Evan Taubenfelddel. A vezető dal, a Don’t Tell Me Argentínában és Mexikóban első helyezett lett a ranglistán, bekerült az első ötbe az Egyesült Királyságban és Kanadában, az első tízbe Ausztráliában és Brazíliában. A My Happy Ending című szám bekerült az első tízbe az Egyesült Királyságban, de a harmadik száma, a Nobody’s Home nem került be az első negyvenbe. A negyedik szám az albumról, a He Wasn’t 23. helyezést ért el az Egyesült Királyságban és 24.-et Ausztráliában. A Fall To Pieces mint kislemez csak az USA-ban jelent meg. Avril Lavigne két díjat nyert a World Music Awards-on 2004-ben, a világ legjobb pop/rock énekese és a világon legtöbb lemezt eladott kanadai énekes kategóriában. Öt jelölést kapott a Juno-díjra 2005-ben, amelyből hármat nyert meg, a közönségdíjat, az év előadója és az év pop albuma kategória díját. Lavigne a Breakaway című számot Matthew Gerarddal közösen írta és Kelly Clarksonnal együtt vették fel a The Princess Diaries 2: Royal Engagement filmzenéjeként. A Breakaway később megjelent Kelly második, Breakaway albumán mint első szám, és videóklip is készült belőle. Lavigne 21 várost érintő lemezturnéba kezdett az Egyesült Államokban és Kanadában, amely 2004. március 4-én kezdődött a Minnesota állambeli Minneapolis-ban. Az összes fellépésen élőben adott elő számokat az új albumáról, melyet gitárosa, Evan Taubenfeld kísért. A koncert helyszínét a városokban csak a fellépés előtt 48 órával jelentették be. A turné anyaga válogatásban megjelent Avril Live Acoustic EP Single című albumán. Hamarosan világ körüli turnéra is indult, a Bonez Tour 144 fellépést foglalt magában, köztük Budapestet is. A turné anyaga szintén megjelent DVD-n Live at Budokan: Bonez Tour néven.

nl

https://nl.wikipedia.org/wiki/614

614

614

De Heilig Grafkerk (Jeruzalem)

Jerusalem, Grabeskirche, Eingangsbereich العربية: مدخل كنيسة القيامة في مدينة القدس

image/jpeg

Het jaar 614 is het 14e jaar in de 7e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

Het jaar 614 is het 14e jaar in de 7e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

nl

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_geboren_in_1982

Lijst van personen geboren in 1982

Oktober

Lijst van personen geboren in 1982 / Oktober

English: Mickaël Tavares, player of 1. FC Nürnberg. Deutsch: Mickaël Tavares, ein Spieler des 1. FC Nürnberg.

image/jpeg

Dit is een lijst van personen die geboren zijn in 1982. De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken. Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina.

Thomas Blondelle, Belgische zanger, muzikant, uitvoerend kunstenaar, componist en operazanger bewerken 1 - Haruna Babangida, Nigeriaanse voetballer bewerken 1 - Adrian Findlay, Jamaicaanse atleet bewerken 1 - Kazma, Japanse professioneel worstelaar en manager bewerken 1 - Sandra Oxenryd, Zweedse zangeres bewerken 1 - Sergio Sánchez, Spaanse lange-afstandsrenner bewerken 1 - Sheena Tosta, Amerikaanse atleet bewerken 2 - Adje, Nederlandse rapper bewerken 2 - Oliver Bender, Duitse acteur, stemacteur, filmacteur en toneelacteur bewerken 2 - Tyson Chandler, Amerikaanse basketballer bewerken 2 - Cesar Gonzalez, Nederlandse bobsleeër bewerken 2 - Sverre Haugli, Noorse schaatser bewerken 3 - Sofia Albertsson, Zweedse schaatser bewerken 3 - Server Djeparov, Oezbeekse voetballer bewerken 3 - Daniel Fleeman, Britse wielrenner bewerken 3 - Julián López, Spaanse matador bewerken 3 - Washed Out, Amerikaanse singer-songwriter, zanger, componist en muziekproducent bewerken 3 - Kalle Parviainen, Finse voetballer bewerken 3 - Emma Pooley, Britse wielrenner, marathonloper en triatleet bewerken 3 - Wen Yann Shih, Amerikaanse actrice en filmactrice bewerken 3 - Erik von Detten, Amerikaanse acteur, televisieacteur, filmacteur en stemacteur bewerken 4 - Grégory Christ, Franse voetballer bewerken 4 - Lola Danhaive, Belgische hockeyspeler bewerken 4 - Omer Golan, Israëlische voetballer bewerken 4 - Takashi Kitano, Japanse voetballer bewerken 4 - Martin Prokop, Tsjechische rallyrijder bewerken 4 - Daisy Van Praet, Belgische actrice en uitvoerend kunstenaar bewerken 5 - Florian Kohfeldt, Duitse voetbaltrainer en voetballer bewerken 5 - Elena Romagnolo, Italiaanse atleet bewerken 5 - Hamza Samari, Nederlandse voetballer bewerken 6 - Levon Aronian, Armeense schaker bewerken 6 - Stuart Attwell, voetbalscheidsrechter bewerken 6 - Sandrine Aubert, Franse alpineskiër bewerken 6 - Michael Frater, Jamaicaanse sprinter en atleet bewerken 6 - Yascha Mounk, Duitse politicoloog, journalist en historicus bewerken 6 - Hideki Muto, Japanse autocoureur bewerken 6 - Daniel Niculae, Roemeense voetballer bewerken 7 - Madjid Bougherra, Franse voetballer bewerken 7 - Katarzyna Cichopek, Poolse filmactrice bewerken 7 - Jermain Defoe, Britse voetballer bewerken 7 - Robby Ginepri, Amerikaanse tennisser bewerken 7 - Yundi Li, Chinese pianist en componist bewerken 7 - Frank Rengenhart, Nederlandse tafeltennisspeler bewerken 8 - Arata Kodama, Japanse voetballer bewerken 8 - Mo Martin, Amerikaanse golfer bewerken 8 - Miloš Pavlović, Servische autocoureur bewerken 8 - Annemiek van Vleuten, Nederlandse wielrenner en baanwielrenner bewerken 8 - Bas van Wageningen, Nederlandse muziekproducent, gitarist, schrijver en liedschrijver bewerken 9 - Colin Donnell, Amerikaanse filmacteur, toneelacteur, televisieacteur en zanger bewerken 9 - Oscar Alberto Hidalgo, Mexicaanse coureur en autocoureur bewerken 9 - Kong Yingchao, Chinese biatleet en soldaat bewerken 9 - Modeste M'bami, Kameroense voetballer bewerken 9 - Oh Se-jong, Zuid-Koreaanse shorttracker (overleden in 2016) bewerken 10 - Yasser Al-Qahtani, Saoedi-Arabische voetballer bewerken 10 - Ca$his, Amerikaanse muzikant, rapper, zanger en muziekproducent bewerken 10 - John Christian Graas, televisieacteur en filmacteur bewerken 10 - Tatjana Firova, Russische sprinter en atleet bewerken 10 - Jason Oost, Nederlandse voetballer bewerken 10 - Dan Stevens, Britse acteur, toneelacteur, filmacteur en televisieacteur bewerken 11 - Ansi Agolli, Albanese voetballer bewerken 11 - Gérald Darmanin, Frans lid van het Parlement, conseiller régional en burgemeester bewerken 11 - Kevin De Broyer, Belgische voetballer bewerken 11 - Gao Ning, Singaporese tafeltennisspeler bewerken 11 - Sander Guis, Nederlandse televisiepresentator, radio-dj en presentator bewerken 11 - Alper Göbel, Nederlandse voetballer bewerken 11 - Caroline Lind, Amerikaanse roeier bewerken 11 - Oleh Moisejev, Wit-Russische schaatser bewerken 11 - Martina Müller, Duitse tennisser bewerken 11 - Mauricio Victorino, Uruguayaanse voetballer bewerken 11 - Kristy Wu, Amerikaanse actrice

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/Grande_vitesse_ferroviaire_en_Italie

Grande vitesse ferroviaire en Italie

Grande vitesse ferroviaire en Italie

Le réseau en 2012 et prévu de lignes à grande vitesse en Italie

image/svg+xml

La grande vitesse ferroviaire en Italie consiste en un réseau de lignes à grande vitesse parcouru par des trains à grande vitesse, les ETR 500 et, depuis 2015, les ETR 1000: la première LGV d'Europe, la Direttissima reliant Rome à Florence a été mise en service en 1978 et sa vitesse de circulation maximale était alors de 250 km/h. À la suite de travaux de mise à niveau terminés en 2002, la ligne a une vitesse commerciale de 300 km/h entre Florence et Arezzo ; la deuxième LGV entre Rome et Naples est mise en service en janvier 2006 ; la LGV Turin - Milan, a été complètement ouverte le 5 décembre 2009. Le premier tronçon entre Turin et Novare était en service depuis le 7 février 2006. Elle est parcourue à la vitesse commerciale de 300 km/h par les rames ETR 500 et ETR 1000 ; le 5 décembre 2009 a eu lieu l'inauguration commerciale des 1 000 km de la ligne complète Turin - Milan - Rome - Naples - Salerne après l'achèvement des derniers tronçons. La LGV Milan - Vérone est en construction. Les tronçons Milano Centrale-Brescia et Padoue-Venise sont en service depuis le 1ᵉʳ mars 2007, seul le tronçon Brescia-Padoue, 115 km, en cours de réalisation, retse à terminer.

La grande vitesse ferroviaire en Italie consiste en un réseau de lignes à grande vitesse (LGV) parcouru par des trains à grande vitesse, les ETR 500 et, depuis 2015, les ETR 1000: la première LGV d'Europe, la Direttissima reliant Rome à Florence a été mise en service en 1978 et sa vitesse de circulation maximale était alors de 250 km/h. À la suite de travaux de mise à niveau terminés en 2002, la ligne a une vitesse commerciale de 300 km/h entre Florence et Arezzo ; la deuxième LGV entre Rome et Naples est mise en service en janvier 2006 ; la LGV Turin - Milan, a été complètement ouverte le 5 décembre 2009. Le premier tronçon entre Turin et Novare était en service depuis le 7 février 2006. Elle est parcourue à la vitesse commerciale de 300 km/h par les rames ETR 500 et ETR 1000 ; le 5 décembre 2009 a eu lieu l'inauguration commerciale des 1 000 km de la ligne complète Turin - Milan - Rome - Naples - Salerne après l'achèvement des derniers tronçons. La LGV Milan - Vérone est en construction. Les tronçons Milano Centrale-Brescia et Padoue-Venise sont en service depuis le 1ᵉʳ mars 2007, seul le tronçon Brescia-Padoue, 115 km, en cours de réalisation, retse à terminer. La LGV Turin-Milan vers Gênes est en cours de réalisation avec un tunnel de 27 km et la LGV Venise - Trieste est en projet. Les travaux préliminaires pour la Liaison ferroviaire transalpine Lyon-Turin, dont le tunnel est financé à 70 % par l'Italie, (pour le raccordement avec le réseau français) sont en cours d'exécution (2009).

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/J%C3%A9sus_de_Nazareth

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d1/Cross_sections_of_the_Tomb_of_Jesus.jpg

Jésus de Nazareth

Reliques

Jésus de Nazareth / Reliques

Tombeau de Jésus selon le père Louis-Hugues Vincent (1912).

English: Cross sections of The Tomb of Jesus by Le P. Hugues VINCENT (1912) Polski: Przekroje Grobu Jezusa wg. Le P. Hugues VINCENT (1912)

image/jpeg

Jésus de Nazareth est un Juif de Galilée, né entre l'an 7 et l'an 5 av. J.-C. Il apparaît dans le cercle de Jean le Baptiste avant de s'engager, entouré de quelques disciples, dans une courte carrière de prédication itinérante de deux à trois ans, essentiellement en Galilée, en pratiquant guérisons et exorcismes. Il suscite engouement et ferveur, s'attirant la méfiance des autorités politiques et religieuses, avant d'être arrêté, condamné et crucifié vers l'an 30 à Jérusalem pendant la fête juive de la Pâque, sous l'administration du préfet Ponce Pilate. L'annonce de sa résurrection par ses disciples, qui le reconnaissent comme le Messie ou Christ et transmettent son histoire et ses enseignements, donne naissance au christianisme. Pour les chrétiens, Jésus-Christ est le Fils de Dieu, le Messie annoncé dans l'Ancien Testament et envoyé aux hommes pour les sauver. Dans l’islam, Jésus de Nazareth, appelé ʿĪsā, est considéré comme un prophète majeur. Le retentissement de son message, transmis par les différentes Églises chrétiennes, et les interprétations auxquelles il a donné lieu, ont influencé différentes cultures et civilisations au cours de l'Histoire.

Jésus de Nazareth qui, pour les chrétiens, est ressuscité avec son enveloppe charnelle, a pu néanmoins laisser des traces de sa vie matérielle qui peuvent être considérées comme des reliques par certains croyants, ce suivant des traditions plus anciennes : dès l'époque paléochrétienne, on montrait aux pèlerins qui faisaient le voyage de la Terre Sainte différentes reliques vétérotestamentaires comme la verge d'Aaron qui, d'après l'Épître aux Hébreux, était conservée dans l'arche de l'Alliance dans le saint des saints du Temple de Jérusalem. Le culte des reliques relatives à la vie et la Passion de Jésus a débuté vers 325, avec la tradition de l'excavation du tombeau enfoui de Jésus (kokh de type loculus ou arcosolium) sur l'ordre de l'empereur Constantin. La découverte légendaire de la « vraie Croix », que la tradition attribuera par la suite à l'impératrice Hélène, mère de Constantin, est probablement contemporaine de ces fouilles et un complexe d'édifices cultuels de dévotions est bientôt construit pour accueillir les pèlerins. Cette découverte semble avoir eu un grand retentissement et, dès les Vᵉ et VIᵉ siècles, les pèlerins les plus illustres affluent pour obtenir des fragments de l'objet que l'on retrouve dès cette époque en Occident. En 680, le pèlerin Arculfe atteste qu'il a vu à Jérusalem, dans l’Anastasis — première église de la Résurrection — exposée une série de reliques : le plat de la Cène, l'éponge et la lance qui a percé le flanc de Jésus lors de la Crucifixion, ainsi qu'un suaire ayant couvert le visage de Jésus au tombeau. Le développement du culte des reliques qui s'ensuit à la période carolingienne — pour atteindre, à la suite des Croisades, son apogée au Moyen Âge — relève d'une « spiritualité du voir et du toucher » qui essaie d'entrer en contact avec la sainteté dont sont porteurs les « témoins » matériels de la vie de Jésus, témoins matériels qui tendent dès lors à se multiplier et se disséminer — après avoir été centralisés dans un premier temps à Constantinople — un peu partout à travers l'Europe. Devenues signe — voire enjeu — de pouvoir et de légitimité, elles vont rapidement faire l'objet, comme le montre Peter Brown, d'un intense commerce ; d'autres auteurs ont également montré l'essor de ce commerce selon un trajet Orient vers Occident à partir des Croisades. Si les reliques se rapportant à Jésus sont littéralement innombrables, on peut cependant les classer en plusieurs catégories : au-delà des « ipsissima loca » — « lieux-même » qui ont pu voir évoluer Jésus — on peut relever les instruments de la Passion (notamment la couronne d'épines, l'éponge, la lance qui lui a percé le flanc, etc.), les reliques corporelles liées à la vie publique de Jésus (calice utilisé lors de la Cène) ou même à son enfance (sang, sandales, dents de lait…), et les linges funéraires et suaires. Il faut noter que beaucoup des reliques sont rejetées par les autorités religieuses et que les excès de leurs cultes ont par ailleurs souvent fait l'objet de débats et de contestations.

ro

https://ro.wikipedia.org/wiki/Biserica_de_lemn_din_Horezu,_Gorj

Biserica de lemn din Horezu, Gorj

Biserica de lemn din Horezu, Gorj

Uşile împărăteşti

English: Wooden church in Horezu, Gorj county, Romania Română: Biserica de lemn „Adormirea Maicii Domnului”, sat Horezu; comuna Turcinești This is a photo of a historic monument in județul Gorj, classified with number GJ-II-m-B-09314

image/jpeg

Biserica de lemn din Horezu, comuna Turcinești, județul Gorj, a fost construită în anul 1814. Are hramul „Adormirea Maicii Domnului”. Biserica se află pe noua listă a monumentelor istorice sub codul LMI: GJ-II-m-B-09314.

Biserica de lemn din Horezu, comuna Turcinești, județul Gorj, a fost construită în anul 1814. Are hramul „Adormirea Maicii Domnului”. Biserica se află pe noua listă a monumentelor istorice sub codul LMI: GJ-II-m-B-09314.

sv

https://sv.wikipedia.org/wiki/Phrynobatrachus_plicatus

Phrynobatrachus plicatus

Phrynobatrachus plicatus

English: Coast river frog (Phrynobatrachus plicatus), Kakum National Park, Ghana

image/jpeg

Phrynobatrachus plicatus är en groddjursart som först beskrevs av Günther 1858. Phrynobatrachus plicatus ingår i släktet Phrynobatrachus och familjen Phrynobatrachidae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.

Phrynobatrachus plicatus är en groddjursart som först beskrevs av Günther 1858. Phrynobatrachus plicatus ingår i släktet Phrynobatrachus och familjen Phrynobatrachidae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.

pl

https://pl.wikipedia.org/wiki/Instytut_In%C5%BCynierii_Technicznej_Pa%C5%84stwowej_Wy%C5%BCszej_Szko%C5%82y_Techniczno-Ekonomicznej_im._ks._Bronis%C5%82awa_Markiewicza_w_Jaros%C5%82awiu

Instytut Inżynierii Technicznej Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu

Instytut Inżynierii Technicznej Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu

English: The Institute of Technical Engineering - main building Polski: Instytutu Inżynierii Technicznej - budynek główny.

Ilustracja

image/jpeg

Instytut Inżynierii Technicznej - jeden z instytutów Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu. Prowadzi 7 semestralne, stacjonarne i niestacjonarne, studia inżynierskie na kierunkach: Informatyka, Geodezja i Kartografia, Budownictwo oraz Elektronika i Telekomunikacja.

Instytut Inżynierii Technicznej (IIT) - jeden z instytutów Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu (PWSTE). Prowadzi 7 semestralne, stacjonarne i niestacjonarne, studia inżynierskie na kierunkach: Informatyka, Geodezja i Kartografia, Budownictwo oraz Elektronika i Telekomunikacja.

ast

https://ast.wikipedia.org/wiki/Distritu_de_Broye

Distritu de Broye

Comuñes

Distritu de Broye / Comuñes

English: Coat of Arms of the Municipality of Estavayer-le-Lac in Switzerland Français : Armoiries de la commune d'Estavayer-le-Lac en Suisse

image/png

El distritu de Broye ye unu de los siete distritos del cantón de Friburgu. Tien una superficie de 173,88 km². La capital del distritu ye la ciudá histórica de Estavayer-Le-Lac. El distritu ta compuestu anguaño por 31 comuñes.

en

https://en.wikipedia.org/wiki/Lorraine_M._Martin

Lorraine M. Martin

Lorraine M. Martin

Lorraine M. Martin

image/jpeg

Lorraine M. Martin is an American CEO. She has been president and CEO of the National Safety Council, a 107-year old nonprofit dedicated to eliminating preventable deaths, since June 2019. She serves on the Kennametal Board of Directors and is the co-founder and president of the Pegasus Springs Foundation, a non-profit organization focused on educational equity and collaboration. Ms. Martin served as Executive Vice President and Deputy for Lockheed Martin’s Rotary and Mission Systems business area, which operates over 1,000 programs with more than 34,000 personnel around the world. RMS programs include the Aegis Combat System, Littoral Combat Ship and Sikorsky helicopters She was tapped to help lead RMS in 2016, after her leadership of Lockheed Martin Aeronautics F-35 Lightning II Program as Executive Vice President and General Manager earned Pentagon accolades and recognition for reducing program costs while simultaneously increasing production and fielding more aircraft worldwide.

Lorraine M. Martin is an American CEO. She has been president and CEO of the National Safety Council, a 107-year old nonprofit dedicated to eliminating preventable deaths, since June 2019. She serves on the Kennametal Board of Directors and is the co-founder and president of the Pegasus Springs Foundation, a non-profit organization focused on educational equity and collaboration. Ms. Martin served as Executive Vice President and Deputy for Lockheed Martin’s Rotary and Mission Systems (RMS) business area, which operates over 1,000 programs with more than 34,000 personnel around the world. RMS programs include the Aegis Combat System, Littoral Combat Ship and Sikorsky helicopters She was tapped to help lead RMS in 2016, after her leadership of Lockheed Martin Aeronautics F-35 Lightning II Program as Executive Vice President and General Manager earned Pentagon accolades and recognition for reducing program costs while simultaneously increasing production and fielding more aircraft worldwide.

fil

https://tl.wikipedia.org/wiki/Taranis

Taranis

Taranis

Taranis (Jupiter na may gulong at kulog), Le Chatelet, Gourzon, Haute-Marne, France

English: Taranis with wheel and thunderbolt

image/jpeg

Sa mitolohiyang Keltiko, si Taranis ay ang diyos ng kulog na pangunahing sinasamba sa Gaul ng Kapuluang Britaniko, subalit sinasamba rin sa mga rehiyon ng Rhineland at ng Danube, sa piling ng iba pa. Si Taranis, kasama nina Esus at Toutatis bilang kabahagi ng isang banal na katatluhan, ay binanggit ng makatang Romanong si Lucan sa kaniyang tulang epiko na Pharsalia bilang isang anitong Keltiko na pinag-aalayan ng mga handog na tao. Iniugnay si Taranis, katulad ng cyclops na si Brontes ayon sa mitolohiyang Griyego, sa gulong. Maraming mga representasyon ng isang diyos na balbas na mayroong hawak na isang kidlat ng kulog at isan gulong sa isa pang kamay na nakuha magmula sa Gaul, kung saan ang diyus-diyosang ito ay tila nabuo na kasama ni Hupiter. Ang pangalan, ayon sa pagtatala ni Lucan, ay hindi napatunayang epigrapiko, subalit ang mga baryasyon ng pangalan ay kinabibilangan ng mga anyong "Tanarus, Taranucno-, Taranuo-, at Taraino-. Ang pangalan ay nagpatuloy sa mitolohiyang Irlandes bilang Tuireann, at maaaring may kaugnayan sa mga diyos ng kulog na Hermaniko at mga diyos ng kulog na mga taong Sami.

Sa mitolohiyang Keltiko, si Taranis ay ang diyos ng kulog na pangunahing sinasamba sa Gaul ng Kapuluang Britaniko, subalit sinasamba rin sa mga rehiyon ng Rhineland at ng Danube, sa piling ng iba pa. Si Taranis, kasama nina Esus at Toutatis bilang kabahagi ng isang banal na katatluhan, ay binanggit ng makatang Romanong si Lucan sa kaniyang tulang epiko na Pharsalia bilang isang anitong Keltiko na pinag-aalayan ng mga handog na tao. Iniugnay si Taranis, katulad ng cyclops na si Brontes ("kulog") ayon sa mitolohiyang Griyego, sa gulong. Maraming mga representasyon ng isang diyos na balbas na mayroong hawak na isang kidlat ng kulog at isan gulong sa isa pang kamay na nakuha magmula sa Gaul, kung saan ang diyus-diyosang ito ay tila nabuo na kasama ni Hupiter. Ang pangalan, ayon sa pagtatala ni Lucan, ay hindi napatunayang epigrapiko, subalit ang mga baryasyon ng pangalan ay kinabibilangan ng mga anyong "Tanarus, Taranucno-, Taranuo-, at Taraino-. Ang pangalan ay nagpatuloy sa mitolohiyang Irlandes bilang Tuireann, at maaaring may kaugnayan sa mga diyos ng kulog na Hermaniko (Norsikong Thor, Angglo-Sakson na Þunor, Alemang Donar) at mga diyos ng kulog na mga taong Sami (Horagalles). Si Taranis ay maaaring may kaugnayan sa Galyikong (Gallic) si Ambisagrus (na maaaring mula sa Proto-Keltikong *ambi-sagros = "patungkol sa lakas"), at sa interpretatio romana na Hupiter.

la

https://la.wikipedia.org/wiki/Topologia

Topologia

Topologia

Torus a dextra et aliae formae

Les trois types de tores : croisé, à collier nul, ouvert.

image/png

Topologia est pars mathematicae. Agit de illis proprietatibus structurarum mathematicarum quae servantur si structurae modo continuitario deformantur. Topologia oritur ex geometria et theoria copiarum. Fine saeculi XIX topologia originem cepit nominibus Latinis quae sunt "geometria situs" vel "analysis situs". Haec sunt duae res quae in topologia homoeomorphae sunt, ambo habent unum foramen: Aliud problema topologiae est problema Regiomontanum de septem pontibus. Topologia algebraica est pars topologiae quae utiliis vel modis algebrae utitur ad spatia topologica describenda. Topologia copiarum punctorum similior est analysi quam algebrae.

Topologia (nomen creabatur ex Graeco τόπος, quod est Latine "locus" vel "situs", et ex Graeco "λόγος"; etiam "analysis situs" nominatur) est pars mathematicae. Agit de illis proprietatibus structurarum mathematicarum quae servantur si structurae modo continuitario deformantur. Topologia oritur ex geometria et theoria copiarum. Fine saeculi XIX topologia originem cepit nominibus Latinis quae sunt "geometria situs" vel "analysis situs". Haec sunt duae res quae in topologia homoeomorphae sunt, ambo habent unum foramen: Aliud problema topologiae est problema Regiomontanum de septem pontibus. Topologia algebraica est pars topologiae quae utiliis vel modis algebrae utitur ad spatia topologica describenda. Topologia copiarum punctorum similior est analysi quam algebrae.

ceb

https://ceb.wikipedia.org/wiki/Th%C3%BCringenhausen_(munisipyo)

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4e/Th%C3%BCringenhausen_Kirche_1.JPG

Thüringenhausen (munisipyo)

Thüringenhausen (munisipyo)

Deutsch: Kirche in Thüringenhausen in Thüringen English: Church in Thüringenhausen in Thuringia

image/jpeg

Munisipyo ang Thüringenhausen sa Alemanya. Nahimutang ni sa estado pederal sa Thuringia, sa sentro nga bahin sa nasod, 230 km sa habagatan-kasadpan sa Berlin ang ulohan sa nasod. Adunay 111 ka molupyo. Hapit nalukop sa kaumahan ang palibot sa Thüringenhausen. Dunay mga 93 ka tawo kada kilometro kwadrado sa palibot sa Thüringenhausen medyo hilabihan populasyon. Ang klima hemiboreal. Ang kasarangang giiniton 8 °C. Ang kinainitan nga bulan Agosto, sa 20 °C, ug ang kinabugnawan Enero, sa -6 °C.

Munisipyo ang Thüringenhausen sa Alemanya. Nahimutang ni sa estado pederal sa Thuringia, sa sentro nga bahin sa nasod, 230 km sa habagatan-kasadpan sa Berlin ang ulohan sa nasod. Adunay 111 ka molupyo. Hapit nalukop sa kaumahan ang palibot sa Thüringenhausen. Dunay mga 93 ka tawo kada kilometro kwadrado sa palibot sa Thüringenhausen medyo hilabihan populasyon. Ang klima hemiboreal. Ang kasarangang giiniton 8 °C. Ang kinainitan nga bulan Agosto, sa 20 °C, ug ang kinabugnawan Enero, sa -6 °C.

iw

https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A7%D7%A9%D7%AA%D7%95%D7%AA_%D7%91%D7%9E%D7%A9%D7%97%D7%A7%D7%99%D7%9D_%D7%94%D7%90%D7%95%D7%9C%D7%99%D7%9E%D7%A4%D7%99%D7%99%D7%9D

קשתות במשחקים האולימפיים

קשתות במשחקים האולימפיים

קשתים באולימפיאדת מוסקבה (1980)

English: “The contest in archery during the XXII Olympic Games”. The contest in archery during the XXII Olympic Games in Moscow. Русский: «Соревнования по стрельбе из лука во время проведения XXII Олимпийских игр». Соревнования по стрельбе из лука во время проведения XXII Олимпийских игр в Москве. РСФСР, Москва.

image/jpeg

קשתות היא ענף במשחקים האולימפיים מאז אולימפיאדת מינכן, לאחר שכבר הייתה ענף אולימפי בין 1900 ל-1920.

קשתות היא ענף במשחקים האולימפיים מאז אולימפיאדת מינכן (1972), לאחר שכבר הייתה ענף אולימפי בין 1900 ל-1920 (למעט אולימפיאדת סטוקהולם ב-1912).

en

https://en.wikipedia.org/wiki/Phil_Thomas_Katt

Phil Thomas Katt

Early Recording Career

Phil Thomas Katt / Early Recording Career

Phil Thomas Katt performing live in the Late 70s

English: Phil Thomas Katt Performing in the Late 70s

image/jpeg

Phil Thomas Katt, sometimes called PTK, is a singer/songwriter, filmmaker, music video producer, and radio DJ from Pensacola, Florida. He is the creator and host of The Uncharted Zone, a weekly, web-based program that showcases the music videos of both local musicians and artists across the globe. He also hosts PTK Late Nite on Radio Free Pensacola, an internet radio station. Phil Thomas Katt is renowned for his use of self-describing adjectives, including "The Space-Happy," "The Flamboyant," and, perhaps his best known, "The Eccentric". He is recognized for his "smooth, Southern voice" and trademark black shag hairdo and sunglasses.

Katt was heavily influenced by the music of David Gates and Bread. This influence eventually inspired him to begin writing his own songs. One of his first compositions was penning lyrics to an instrumental on an album he owned. He later learned guitar to accompany his singing, and, in 1974, formed an acoustic duo, called SUNRISE, with singer/songwriter, Roger Beasley, performing at private parties. By 1977, Katt had recorded his first record, titled "Brand New Love." He recorded it under the name "Phil" at Prestige Productions Records in Birmingham, Alabama. Katt hand-delivered copies of the 45rpm record to radio stations across the southeastern United States and received airplay on a number of them. That same year, Katt also made his first television appearance on The Country Boy Eddie Show, a local morning music, variety and talk show also based in Birmingham. He was also the warm-up act for Tony McGil, an Elvis impersonator, touring the Southeast and performing at Saenger Theaters and various Municipal Auditoriums. In 1978, Katt signed a contract with King Records. His second single, "Rockin' In My Chevy," was recorded in Nashville, Tennessee and was released nationwide. To support the single's release, Katt toured a string of roller skating rinks, where he signed his first autographs.

ceb

https://ceb.wikipedia.org/wiki/Tracheophyta_sa_Bosniya_ug_Ersogobina

Tracheophyta sa Bosniya ug Ersogobina

C

Tracheophyta sa Bosniya ug Ersogobina / Magnoliopsida / C

English: Close-up of Yellow Star-thistle (Centaurea solstitialis).

image/jpeg

Ang lista sa mga tanum nga sa Tracheophyta sa Bosniya ug Ersogobina, kauban ang gipaila nga mga species ug endemic species sa Bosnia ug Herzegovina, usa ka dili kompleto nga pagtan-aw sa mga vascular mosses, ferns ug angiospermous species species nga gikutlo sa magamit nga literatura sa Bosnian Croatian, Serbian ug Serbo-Croatian. Wala giapil sa kultura ug usahay gipaila. Mubo nga sulat Tungod sa sublisubli nga mga pagbag-o sa rolohikal nga pag-uuri ug /o ranggo sa taxonomic ug mga ngalan sa taxa nga gilakip, ang pipila niini nagpakita sa kaduha sa gilakip nga lista. Tinuod kini labi sa mga ngalan nga binomial nga ngalan nga gigamit gihapon karon.

fa

https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%84%DB%8C_%DA%A9%D9%84%D9%85%D9%86%D8%AA

کلی کلمنت

کلی کلمنت

English: Publicity photo of Clay Clement Jr (1888-1956). It was taken about 1920 at Hartsook studios, San Francisco, CA. That year he was a leading man in a San Francisco theatrical company and played opposite Belle Bennet. He is wearing his 20s toupee as he went bald very early.

image/jpeg

کلی کلمنت یک هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی بازیگر فیلم‌هایی همچون دهه پرشور بیست و من هنوز زنده‌ام بوده است.

کلی کلمنت (انگلیسی: Clay Clement؛ ۱۹ مه ۱۸۸۸ –۲۰ اکتبر ۱۹۵۶ میلادی) یک هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی بازیگر فیلم‌هایی همچون دهه پرشور بیست و من هنوز زنده‌ام بوده است.

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/Wikip%C3%A9dia_en_ligure

Wikipédia en ligure

Wikipédia en ligure

Italiano: Wikipedia in ligure

Image illustrative de l’article Wikipédia en ligure

image/png

Wikipédia en ligure est l’édition de Wikipédia en ligure. Code : lij. En mars 2017, elle comptait quelque 3 520 articles et 1 000 utilisateurs enregistrés.

Wikipédia en ligure (Wikipedia Ligure) est l’édition de Wikipédia en ligure. Code : lij:. En mars 2017, elle comptait quelque 3 520 articles et 1 000 utilisateurs enregistrés.

tr

https://tr.wikipedia.org/wiki/Bat%C4%B1_Virginia%27daki_%C5%9Fehirler_listesi

Batı Virginia'daki şehirler listesi

Batı Virginia'daki şehirler listesi

Wheeling

Downtown w:Wheeling, West Virginia and the w:Ohio River as viewed from w:Wheeling Island

image/jpeg

Amerika Birleşik Devletleri Batı Virginia eyaleti şehir listesi.

Amerika Birleşik Devletleri Batı Virginia eyaleti şehir listesi.

uk

https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D1%80%D0%B8%D1%82%D0%B0%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%9A%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D1%80%D1%83%D0%BD

Британський Камерун

Британський Камерун

Камерун з плином часу    Німецький Камерун    Британський Камерун    Французький Камерун    Республіка Камерун

Deutsch: Änderung des Grenzverlaufs von Kamerun English: Boundary changes in Cameroon (English) Français : Évolution des frontières du Cameroun entre 1901 et 1972 (anglais) Italiano: Evoluzione delle frontiere del Camerun tra il 1901 ed il 1972    Deutsch: Die deutsche Kolonie Kamerun – Seit 1884 Protektorat, Deutsch-Westafrika bis 1891, Deutsch-Nordwestafrika bis 1901, danach in Kamerun umbenannt. Ebenso das von Frankreich am 4 Nov. 1911 nach der Zweiten Marokkokrise abgetretenes Territorium, das zu Neukamerun wurde, während ein kleiner Teil des Gebiets östlich des Flusses Logone (heute im Chad) von Kamerun an Französisch-Äquatorialafrika abgegeben wurde. Invasion der Entente 1914 während des 1. Weltkriegs, Kapitulation der deutschen Truppen in Kamerun am 4. März 1916, Besetzung durch die Entent, danach formell Mandatsgebiet des Völkerbundes am 28. Juni 1919. English: German colony of Kamerun – Protectorate from 1884, German West Africa until 1891, German North-west Africa until 1901, when renamed Kamerun. Ceded territory by France on 4 Nov. 1911 following the Agadir Crisis which becomes Neukamerun, while a small amount of territory east of the Logone River (now Chad) was ceded to French Equatorial Africa from Kamerun. Invaded by the allies in 1914 during WWI, final surrender of Germans in Cameroon 4 Mar 1916, occupied by allies, formally becomes League of Nations Mandates 28 Jun, 1919. Français : Colonie allemande du Cameroun Italiano: Camerun tedesco    Deutsch: Cameroons – Britisches Mandatsgebiet des Völkerbundes von 1919 (geteilt in Northern Cameroons und Southern Cameroons. Northern Cameroons bestand aus zwei von einander getrennten Teilen und wurde als Territorium von Nigeria verwaltet. Southern Cameroons zählte als eigenständige Provinz Nigerias. Nach dem 13 Dezember 1946 Treuhandgebiet der UNO. Wurde am 1. Oktober 1954 ein autonomer Teil Nigerias. Northern Cameroons schloß sich am 1. Juni 1961 Nigeria an. Southern Cameroons wurde am 1. Oktober 1961 ein Teil von Kamerun. English: British Cameroons – League of Nations mandate from 1919 (divided into separate Northern Cameroons and Southern Cameroons. Northern Cameroons consisted of two non-contiguous sections. Northern Cameroons administered as territory of Nigeria, Southern Cameroons as a separate province of Nigeria. UN trust territory after 13 Dec 1946. Becomes an autonomous part of the colony of Nigeria, 1 Oct 1954. Northern Cameroons joins Nigeria 1 Jun 1961. Southern Cameroons becomes part of Cameroon, 1 Oct. 1961. Français : Cameroun britannique Italiano: Camerun britannico    Deutsch: Französisch-Kamerun – Ursprünglich ein Völkerbundsmandat von 1919, wurde UNO-Treuhandgebiet am 13. Dezember 1946. English: French Cameroun – Originally League of Nations mandate from 1919, UN trust territory after 13 Dec 1946. Français : Cameroun français Italiano: Camerun francese    Deutsch: Unabhängiges Kamerun – Republik Kamerun vom 1. Januar 1960, wurde nach der Vereinigung mit "Südkamerun" am 1. October 1961 zur Bundesrepublik Kamerun. Umbenannt in Vereinigte Republik Kamerun am 2. Juni 1972. English: Independent Cameroon – Republic of Cameroon on 1 Jan 1960, becomes Federal Republic of Cameroon after joining with "Southern Cameroons" 1 Oct. 1961. Renamed to United Republic of Cameroon 2 Jun 1972. Français : Cameroun indépendant Italiano: Camerun indipendente

image/png

Британський Камерун — британська підмандатна територія в Західній Африці, наразі розділена між Нігерією і Камеруном. Терен сучасного Камеруну окупувала Німецька імперія як протекторат під час «бійки за Африку» наприкінці 19 століття. Під час Першої світової війни, терен було захоплено британськими, французькими і бельгійськими військами, а потім передано як протекторат Великої Британії і Франції Лігою Націй у 1922 році. Британський терен мав поділ на Північний Камерун і Південний Камерун. Північний Камерун складався з двох несуміжних частин, розділених кордоном Нігерії і Камеруну. Французький Камерун став незалежним у січні 1960 року, Нігерія мала здобути незалежність того ж року, виникло питання: що робити з британським тереном. Після деякого обговорення було вирішено, що плебісцит відбудеться в лютому 1961 року. Мусульманське населення Північної області воліли союзу з Нігерією і християни Південної виступали за союз з Камеруном. Північний Камерун увійшов до складу Нігерії 31 травня 1961, в той час Південний Камерун став частиною Камеруну 1 жовтня. До 1961 року терен управлявся Великою Британією як підопічна територія.

Британський Камерун — британська підмандатна територія в Західній Африці, наразі розділена між Нігерією і Камеруном. Терен сучасного Камеруну окупувала Німецька імперія як протекторат під час «бійки за Африку» наприкінці 19 століття. Під час Першої світової війни, терен було захоплено британськими, французькими і бельгійськими військами, а потім передано як протекторат Великої Британії і Франції Лігою Націй у 1922 році. Британський терен мав поділ на Північний Камерун і Південний Камерун. Північний Камерун складався з двох несуміжних частин, розділених кордоном Нігерії і Камеруну. Французький Камерун став незалежним у січні 1960 року, Нігерія мала здобути незалежність того ж року, виникло питання: що робити з британським тереном. Після деякого обговорення (проводилося з 1959) було вирішено, що плебісцит відбудеться в лютому 1961 року. Мусульманське населення Північної області воліли союзу з Нігерією і християни Південної виступали за союз з Камеруном. Північний Камерун увійшов до складу Нігерії 31 травня 1961, в той час Південний Камерун став частиною Камеруну 1 жовтня. До 1961 року терен управлявся Великою Британією як підопічна територія.

pl

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nektarnik_kr%C3%B3lewski

Nektarnik królewski

Nektarnik królewski

English: Male Regal Sunbird (Nectarinia regia)

Ilustracja

image/jpeg

Nektarnik królewski – gatunek ptaka z rodziny nektarników.

Nektarnik królewski (Cinnyris regius) – gatunek ptaka z rodziny nektarników (Nectariniidae).

en

https://en.wikipedia.org/wiki/Debden_tube_station

Debden tube station

Debden tube station

Station entrance

English: Debden tube station

image/jpeg

Debden is a London Underground station on the Central line in the east of Loughton, in the Epping Forest district of Essex. The station is between Loughton and Theydon Bois. It is located in Station Approach off Chigwell Lane and is in Travelcard Zone 6.

Debden is a London Underground station on the Central line in the east of Loughton, in the Epping Forest district of Essex. The station is between Loughton and Theydon Bois. It is located in Station Approach off Chigwell Lane (A1168) and is in Travelcard Zone 6.

lt

https://lt.wikipedia.org/wiki/Chrysler_Group

Chrysler Group

1990 m.

Chrysler Group / Istorija / 1990 m.

1999–2001 m. Chrysler LHS

1999-2001 Chrysler LHS photographed in Montreal, Quebec, Canada.

image/jpeg

Chrysler Group LLC yra JAV automobilių gamintojas nepriklausomai egzistaves nuo 1925 iki 1998 metų. Nuo 1998 ir 2007 metų koncernas buvo susijungęs su Daimler-Benz ir tapęs DaimlerChrysler AG dalimi. 2007 metų rugpjūčio 3 dieną, 80,1% Chrysler koncerno akcijų nupirko Cerberus Capital Management, tuomet koncernas buvo pervadintas į Chrysler LLC. 2009 metų balandžio 27 diena, Daimler AG atidavė likusius 19,9% koncerno akcijų Cerberus Capital Management. 2009 metų balandžio 30 dieną, Chrysler LLC paskelbė bankrotą, pagal 11-ajį JAV bankroto kodekso straipsnį bei paskelbė apie būsimą partnerystę su Italų koncernu Fiat. 2009 metų birželio 1 diena, vykdant bankrutavusio Chrysler LLC reorganizavimą buvo suformuotas naujas koncernas – Chrysler Group LLC, 20% akcijų atiteko koncernui Fiat. 2009 metų birželio 10 diena reorganizavimo darbai buvo baigti.

10-ojo dešimtmečio pradžioje Chrysler pradėjo žengti savo pirmuosius žingsnius atgal į Europą, pradėdama automobilių gamybą Austrijoje bei 1993 metais pradėdama gaminti Jeep visureigius skirtus Didžiosios Britanijos rinkai. Jeep markės populiarumas augo ir JAV. Chrysler ir toliau stiprino savo poziciją, prekyboje pasirodant tokiems automobiliams kaip naujos kartos 1994 metų modelio Dodge Ram, 1992 metų modelio sportinis automobilis Dodge Viper (Europoje parduoto kaip Chrysler Viper), „hotrodas“ Plymouth Prowler bei „cab forward“ tipo priekiniais ratais varomi ant LH platformos gaminami sedanai.

ceb

https://ceb.wikipedia.org/wiki/Fichtelgebirge

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/81/Location_Fichtelgebirge.PNG

Fichtelgebirge

Fichtelgebirge

Locator maps for mountain ranges : Location Fichtelgebirge.PNG

image/png

Kabukiran ang Fichtelgebirge sa Nasod nga Czech. Nahimutang ni sa kasadpang bahin sa nasod, 170 km sa kasadpan sa Prague ang ulohan sa nasod. Ang klima hemiboreal. Ang kasarangang giiniton 6 °C. Ang kinainitan nga bulan Hulyo, sa 17 °C, ug ang kinabugnawan Disyembre, sa -8 °C. Ang kasarangang pag-ulan 1,018 milimetro matag tuig. Ang kinabasaan nga bulan Mayo, sa 122 milimetro nga ulan, ug ang kinaugahan Marso, sa 30 milimetro.

Kabukiran ang Fichtelgebirge sa Nasod nga Czech. Nahimutang ni sa kasadpang bahin sa nasod, 170 km sa kasadpan sa Prague ang ulohan sa nasod. Ang klima hemiboreal. Ang kasarangang giiniton 6 °C. Ang kinainitan nga bulan Hulyo, sa 17 °C, ug ang kinabugnawan Disyembre, sa -8 °C. Ang kasarangang pag-ulan 1,018 milimetro matag tuig. Ang kinabasaan nga bulan Mayo, sa 122 milimetro nga ulan, ug ang kinaugahan Marso, sa 30 milimetro.

en

https://en.wikipedia.org/wiki/Pallikkal_Bazar

Pallikkal Bazar

Pallikkal Bazar

The children of Pallikkal Bazar

English: Pallikkal Bazar, Chelari, Malappuram Dt, Kerala, India.

image/jpeg

Pallikkal is a T-shaped town in Malappuram district in the state of Kerala, India. Calicut International Airport at Karipur is near Pallikkal. Pallikkal Bazar is 5 km from the University of Calicut and from Kondotty. Kerala’s first Akshaya centre was started in Pallikal gram panchayat. AMLP School Pallikkal is in Pallikkal Bazar.

Pallikkal (Pallikkal Bazar) is a T-shaped town in Malappuram district in the state of Kerala, India. Calicut International Airport at Karipur is near Pallikkal. Pallikkal Bazar is 5 km from the University of Calicut and from Kondotty. Kerala’s first Akshaya centre was started in Pallikal gram panchayat. AMLP School Pallikkal is in Pallikkal Bazar.

id

https://id.wikipedia.org/wiki/Daftar_konferensi_Sekutu_Perang_Dunia_II

Daftar konferensi Sekutu Perang Dunia II

Daftar konferensi Sekutu Perang Dunia II

English: Rt. Hon. Mackenzie King, President Franklin D. Roosevelt and Rt. Hon. Winston Churchill at the Quebec Conference

image/png

Ini adalah daftar dari konferensi Perang Dunia II dari Sekutu Perang Dunia II. Nama-nama konferensi dalam huruf tebal menunjukkan konferensi di mana para pemimpin dari Amerika Serikat, Inggris Raya, dan Uni Soviet yang hadir. Total kehadiran adalah Churchill 16, Roosevelt 12, Stalin 7. Untuk beberapa pertemuan konferensi perang utama yang melibatkan Roosevelt dan kemudian Truman, nama kode adalah kata-kata yang mencakup awalan numerik yang sesuai dengan jumlah ordinal konferensi dalam rangkaian konferensi tersebut.. Konferensi ketiga TRIDENT, konferensi keempat QUADRANT, konferensi keenam SEXTANT, dan konferensi kedelapan OCTAGON. Konferensi perang terakhir adalah kode-bernama TERMINAL.

Ini adalah daftar dari konferensi Perang Dunia II dari Sekutu Perang Dunia II. Nama-nama konferensi dalam huruf tebal menunjukkan konferensi di mana para pemimpin dari Amerika Serikat, Inggris Raya, dan Uni Soviet yang hadir. Total kehadiran adalah Churchill 16, Roosevelt 12, Stalin 7. Untuk beberapa pertemuan konferensi perang utama yang melibatkan Roosevelt dan kemudian Truman, nama kode adalah kata-kata yang mencakup awalan numerik yang sesuai dengan jumlah ordinal konferensi dalam rangkaian konferensi tersebut.. Konferensi ketiga TRIDENT, konferensi keempat QUADRANT, konferensi keenam SEXTANT, dan konferensi kedelapan OCTAGON. Konferensi perang terakhir adalah kode-bernama TERMINAL.

it

https://it.wikipedia.org/wiki/Johann_Strauss_(figlio)

Johann Strauss (figlio)

La storia d'amore con Olga Smirnitskaja

Johann Strauss (figlio) / Matrimoni / La storia d'amore con Olga Smirnitskaja

Olga Smirnitskaja (1837-1920)

Olga Smirnitskaja, die Adressatin von 100 Liebesbriefen von Johann Strauß

image/jpeg

Johann Strauss è stato un compositore e direttore d'orchestra austriaco figlio dell'omonimo compositore Johann Strauss. Johann Strauss figlio, il re del valzer, è principalmente noto per la sua attività di compositore di musica da ballo e di operette. Suoi fratelli furono i compositori Josef ed Eduard Strauss. Alla sua figura e a quella degli altri membri della sua famiglia è dedicato l'annuale Concerto di Capodanno, offerto dal Wiener Philharmoniker, in diretta mondovisione dalla sala dorata del Musikverein di Vienna. Un sondaggio di opinione nel 1890 lo rivelò essere il terzo tra le personalità più celebri d'Europa: era preceduto nell'ordine dalla regina Vittoria e dal cancelliere Otto von Bismarck. Johann Strauss è stato il più celebre membro di una famiglia di musicisti che, per quasi un secolo, dominò le scene musicali viennesi.

Quella con Olga Smirnitskaja fu, per il compositore, la più importante e tormentata storia d'amore antecedente ai suoi matrimoni. Il compositore conobbe la giovane Olga Smirnitskaja (1837-1920) nell'estate del 1858 a Pavlovsk, in Russia, durante uno dei tanti concerti che il compositore teneva nella cittadina russa in quegli anni. Fra i due fu subito amore, ma l'appartenenza di Olga ad una facoltosa famiglia dell'aristocrazia russa (suo padre era un funzionario della corte imperiale) costituì un ostacolo insormontabile all'amore dei due giovani. La loro relazione è documentata da una fitta corrispondenza epistolare; in una lettera del compositore alla giovane, datata 30 luglio 1859, si legge: E il 14 novembre successivo scriveva ancora: A Olga, Johann dedicò Der Kobold Polka mazurka op. 226, che venne eseguita per la prima volta a Pavlovsk il 13 agosto 1859. Kobold, diavoletto, bambina capricciosa, era il nomignolo che il compositore aveva attribuito alla ragazza. Ciò non bastò ad addolcire i genitori di Olga, decisi a bloccare sul nascere la relazione. Fu la stessa madre della ragazza a ricevere Johann a casa, nel settembre di quell'anno, e a spiegargli chiaramente la propria contrarietà alla loro relazione. Usò toni duri e indelicati (così apparvero all'artista); Olga si piegò al volere della famiglia e, agli inizi del 1860, troncò definitivamente la relazione con Strauss con una lettera nella quale, facendo riferimento al proprio nomignolo, scrisse:

gl

https://gl.wikipedia.org/wiki/L%C3%A1szl%C3%B3_Alm%C3%A1sy

László Almásy

László Almásy

Magyar: Almásy László magyar utazó, pilóta, Afrika-kutató, felfedező.

image/jpeg

Conde László Ede Almásy de Zsadány et Törökszentmiklós segundo o seu nome en húngaro ou Ladislaus von Almasy en alemán, nado en Hungría en 1895 e morto en 1951, foi un explorador e piloto austrohúngaro.

Conde László Ede Almásy de Zsadány et Törökszentmiklós segundo o seu nome en húngaro ou Ladislaus von Almasy en alemán, nado en Hungría (actual land austríaco de Burgerland) en 1895 e morto en 1951, foi un explorador e piloto austrohúngaro.

ast

https://ast.wikipedia.org/wiki/Thraupis_palmarum

Thraupis palmarum

Thraupis palmarum

Thraupis palmarum (Wied, 1821) English: Palm Tanager near Las Horquetas, Costa Rica.

image/jpeg

'''Thraupis palmarum ye un ave del orde Passeriformes de tamañu medianu. Distribúise dende Nicaragua hasta Bolivia, Paraguái y el sur de Brasil. Tamién na islla Trinidá y, dende 1962, en Tobagu. Atopar n'árees semi-abiertes, incluyendo cultivos y xardinos. Constrúi'l so nial n'árboles, xeneralmente palmes, y la fema guara trés, dacuando dos, güevos amarellentaos con llurdios marrones mientres 14 díes. Los pitucos permanecen nel nial otros 17 díes. Los adultos miden 19 cm de llargu y pesen unos 36 g. El so plumaxe ye opacu, de color gris y verde oliva. Les plumes de vuelu son corites, la cola tamién, pero delineada con verde. Nel vuelu, ye visible una raya mariella na nala. Los sexos son similares, anque la fema ye un pocu más pálida. Son sociales, y comen una gran variedá de frutes. Inclusive liban dacuando néctar y comen inseutos, incluyendo bárabos de Lepidoptera.

'''Thraupis palmarum ye un ave del orde Passeriformes de tamañu medianu. Distribúise dende Nicaragua hasta Bolivia, Paraguái y el sur de Brasil. Tamién na islla Trinidá y, dende 1962, en Tobagu. Atopar n'árees semi-abiertes, incluyendo cultivos y xardinos. Constrúi'l so nial n'árboles, xeneralmente palmes, y la fema guara trés, dacuando dos, güevos amarellentaos con llurdios marrones mientres 14 díes. Los pitucos permanecen nel nial otros 17 díes. Los adultos miden 19 cm de llargu y pesen unos 36 g. El so plumaxe ye opacu, de color gris y verde oliva. Les plumes de vuelu son corites, la cola tamién, pero delineada con verde. Nel vuelu, ye visible una raya mariella na nala. Los sexos son similares, anque la fema ye un pocu más pálida. Son sociales, y comen una gran variedá de frutes. Inclusive liban dacuando néctar y comen inseutos, incluyendo bárabos de Lepidoptera.

eu

https://eu.wikipedia.org/wiki/Jean-Pierre_Mocky

Jean-Pierre Mocky

Jean-Pierre Mocky

English: "Tom Cruise and Kevin Costner are bloody idiots and Depardieu is acting too much!.." Having a pint of beer with Jean-Pierre Mocky... special guest star ("Sous les Projecteurs" festival at Villandraut - Gironde - France on july 1995) Français : "Tom Cruise et Kevin Costner sont des cons et Depardieu tourne trop !.." Un demi avec Jean-Pierre Mocky... invité d'honneur du festival "Sous les Projecteurs" (Juillet 1995 - Villandraut - Gironde - France)

image/jpeg

Jean-Pierre Mocky, Jean-Paul Adam Mokiejewski jaioa, frantses zinemagilea eta antzezlea izan zen. Antzerkian lan egin zuen lehenengo urteetan, eta zuzendari bihurtu zen gero, 1959an, Les Dragueurs lanarekin. Hasieran, komedian espezializatu zen, eta eskema tradizionalak azaltzen zituen. Komedien artean, aipagarriak dira Snobs, Un drôle de paroissien, La Bourse et la Vie, Les Compagnons de la marguerite, L'Étalon. 70ko hamarkadaren hasieran, zinema gogorragora jo zuen: Solo, L'Albatros, Un linceul n'a pas de poches, Y a-t-il un Français dans la salle?, La Machine à découdre, Le Miraculé, Ville à vendre, Noir comme souvenir, Alliance cherche doigt. 2010ean, Les Insomniaques filmatu zuen; touscoprod.com web-orriko internautek koproduzitu zuten filma.

Jean-Pierre Mocky, Jean-Paul Adam Mokiejewski jaioa, (Niza, 1933ko uztailaren 6a - ibidem, 2019ko abuztuaren 8a) frantses zinemagilea eta antzezlea izan zen. Antzerkian lan egin zuen lehenengo urteetan, eta zuzendari bihurtu zen gero, 1959an, Les Dragueurs lanarekin. Hasieran, komedian espezializatu zen, eta eskema tradizionalak azaltzen zituen. Komedien artean, aipagarriak dira Snobs (1961), Un drôle de paroissien (1963, Tipo bitxi bat), La Bourse et la Vie (1965, Poltsa eta bizitza), Les Compagnons de la marguerite (1967, Margaritaren lagunak), L'Étalon (1969, Patroia). 70ko hamarkadaren hasieran, zinema gogorragora jo zuen: Solo (1969), L'Albatros (1971), Un linceul n'a pas de poches (1974, Hiljantziak ez du poltsikorik), Y a-t-il un Français dans la salle? (1982, Ba al da frantsesik aretoan?), La Machine à découdre (1986, Askatzeko makina), Le Miraculé (1987, Mirariz sendatua), Ville à vendre (1992, Hiria salgai), Noir comme souvenir (1995, Beltza oroigarri gisa), Alliance cherche doigt (1997, Eraztunak hatzaren bila). 2010ean, Les Insomniaques filmatu zuen; touscoprod.com web-orriko internautek koproduzitu zuten filma.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/RWD_(Flugzeughersteller)

RWD (Flugzeughersteller)

Konstruktionen

RWD (Flugzeughersteller) / Konstruktionen

RWD-14

Polish army cooperation aircraft RWD 14b Czapla.

image/jpeg

Mit dem Kürzel RWD werden die Flugzeuge der drei polnischen Konstrukteure Stanisław Rogalski, Stanisław Wigura und Jerzy Drzewiecki bezeichnet. Das Team wurde in den 1930er Jahren bekannt durch seine leichten Reise-Hochdecker, mit denen mehrere von der FAI anerkannte Rekorde erflogen wurden.

RWD-1: Hochdecker-Sportflugzeug (1928), ein Exemplar gebaut RWD-2: Hochdecker-Sportflugzeug (1929), vier Stück gebaut RWD-3: Verbindungsflugzeug auf Basis der RWD-2, ein Exemplar gebaut RWD-4: Hochdecker-Sportflugzeug, aus der RWD-2 entwickelt, zehn Stück gebaut RWD-5: Hochdecker-Sportflugzeug (1931), zwanzig Stück gebaut, Südpazifikflug einer RWD-5bis (SP-AJU) im Mai 1933 RWD-6: Hochdecker-Sportflugzeug (1932), drei Stück gebaut für den Europarundflug 1932 RWD-7: Rekordflugzeug (1931), aus der RWD-2 entwickelt, ein Exemplar gebaut, stellte in seiner Klasse am 12. August 1931 einen Geschwindigkeits- und am 30. September 1932 einen Höhenweltrekord auf (178,75 km/h bzw. 6023 m) RWD-8: Hochdecker-Schulflugzeug für die polnische Armee (1932), kommerziell größter Erfolg von RWD, etwa 500 bis 600 Stück gebaut, auch in Lizenz bei PWS RWD-9: Hochdecker-Sportflugzeug (1933), entworfen für den Europarundflug 1934, acht Stück gebaut RWD-10: Hochdecker-Kunstflug-Schulflugzeug (1933), 23 Stück gebaut RWD-11: Tiefdecker-Kurzstreckenverkehrsflugzeug für sechs Passagiere (1936), nur Prototyp RWD-13: Hochdecker-Sportflugzeug, Weiterentwicklung der RWD-6 von 1935, 110 Stück gebaut, darunter auch 15 Sanitätsflugzeuge RWD-13S RWD-14: Hochdecker-Aufklärungsflugzeug von 1935, 65 Stück bei LWS gebaut RWD-15: Hochdecker-Reiseflugzeug für vier Passagiere von 1937, 15 Stück bestellt, bis Kriegsausbruch wurden aber nur vier bis fünf gebaut RWD-16: Hochdecker-Sportflugzeug (1936), Serienfertigung als RWD-16bis geplant, wahrscheinlich nur wenige gebaut RWD-17: Schulflugzeug für den Kunstflug (1937), bis Kriegsausbruch nur wenige gebaut RWD-18: zweimotoriges Geschäftsreiseflugzeug mit STOL-Eigenschaften, Prototyp bei einem Luftangriff 1939 zerstört RWD-19: Hochdecker-Sportflugzeug (1939), nur Prototyp RWD-20: Experimental-Hochdecker, RWD-9-Prototyp mit Bugradfahrwerk (1938) RWD-21: Hochdecker-Sportflugzeug (1939), Weiterentwicklung der RWD-16, wahrscheinlich nur Prototyp RWD-22: Küstenaufklärer/Torpedobomber für die polnische Marine, zwei Prototypen aufgelegt, aber nicht vollendet RWD-23: Schulflugzeug (1939), nur Prototyp RWD-25: Tiefdecker-Jagdflugzeug von 1939, nur Projekt Quelle

en

https://en.wikipedia.org/wiki/Yoruba_people

Yoruba people

Yoruba people

A Yoruba children's cultural troupe from the 1990s in Lagos

English: The Yoruba Cultural Group Children of Fasta International School - Taking Photograph after their presentation..

image/jpeg

The Yoruba people are an ethnic group that inhabits western Africa, mainly Nigeria, Benin, Togo and part of Ghana. The Yoruba constitute around 57–60 million people worldwide. The vast majority of this population is from Nigeria, where the Yoruba make up 21% of the country's population making them one of the largest ethnic groups in Africa. Most Yoruba people speak the Yoruba language, which is the Niger-Congo language with the largest number of native speakers. The Yoruba share borders with the very closely related Itsekiri to the south-east in the North West Niger delta, Bariba to the north in Benin and Nigeria, the Nupe also to the north and the Ebira to the northeast in central Nigeria. To the east are the Edo, Ẹsan and the Afemai groups in mid-western Nigeria. Adjacent to the Ebira and Edo groups are the related Igala people found in the northeast, on the left bank of the Niger River. To the southwest are the Gbe speaking Mahi, Gun, Fon and Ewe who border Yoruba communities in Benin and Togo. Significant Yoruba populations in other West African countries can be found in Ghana, Benin, Ivory Coast, and Sierra Leone.

The Yoruba people (Yoruba: Ìran Yorùbá) are an ethnic group that inhabits western Africa, mainly Nigeria, Benin, Togo and part of Ghana. The Yoruba constitute around 57–60 million people worldwide. The vast majority of this population is from Nigeria, where the Yoruba make up 21% of the country's population making them one of the largest ethnic groups in Africa. Most Yoruba people speak the Yoruba language, which is the Niger-Congo language with the largest number of native speakers. The Yoruba share borders with the very closely related Itsekiri to the south-east in the North West Niger delta (who are ancestrally related to the Yoruba, choose to maintain a distinct cultural identity), Bariba to the north in Benin and Nigeria, the Nupe also to the north and the Ebira to the northeast in central Nigeria. To the east are the Edo, Ẹsan and the Afemai groups in mid-western Nigeria. Adjacent to the Ebira and Edo groups are the related Igala people found in the northeast, on the left bank of the Niger River. To the southwest are the Gbe speaking Mahi, Gun, Fon and Ewe who border Yoruba communities in Benin and Togo. Significant Yoruba populations in other West African countries can be found in Ghana, Benin, Ivory Coast, and Sierra Leone. The Yoruba diaspora consists of two main groupings; first were Yoruba's dispersed through Atlantic slave trade mainly to the western hemisphere and the second wave includes relatively recent migrants, the majority of which moved to the United Kingdom and the United States after major economic and political changes in the 1960s to 1980s.

en

https://en.wikipedia.org/wiki/PONY_Baseball_and_Softball

PONY Baseball and Softball

Championship totals

PONY Baseball and Softball / Pony League World Series champions / Championship totals

The 2016 championship team from Chinese Taipei (Taiwan)

President Tsai meets the ROC’s winning baseball teams from the WBSC, BFA, and LLB and PONY. (2016/08/24) 授權方式及範圍：中華民國總統府│政府網站資料開放宣告 Authorization Method & Scope: Office of the President, Republic of China (Taiwan) | Government Website Open Information Announcement

image/jpeg

PONY Baseball and Softball is a non-profit organization with headquarters in Washington, Pennsylvania. Started in 1951, PONY organizes youth baseball and softball leagues and tournaments, as over 500,000 players annually play PONY in over 4,000 leagues throughout the United States and over 40 countries world-wide. The televised Pony League World Series held annually in August at Washington's Lew Hays Pony Field attracts teenage teams from around the world. Membership is open to children and young adults from age 4 to 23 and the leagues are organized in two-year age brackets with "and-under" programs. Hundreds of PONY players have gone on to Major League Baseball careers, including Hall of Fame inductees Tony Gwynn and Cal Ripken Jr.

By US state or non-US country. Updated through the 2019 championship.

ca

https://ca.wikipedia.org/wiki/Direcci%C3%B3_General_de_la_Ind%C3%BAstria_Aliment%C3%A0ria

Direcció General de la Indústria Alimentària

Direcció General de la Indústria Alimentària

Español: Logotipo de la Dirección General de la Industria Alimentaria English: General Direction of the Food Industry of Spain

image/png

La Direcció General de la Indústria Alimentària és un òrgan de gestió adscrit a la Secretaria General d'Agricultura i Alimentació del Ministeri d'Agricultura, Pesca i Alimentació. S'encarrega de la regulació del sector alimentari espanyol, assegurant que es compleixen les normatives nacionals i europees de control i sanitàries, així com sancionar les irregularitats i perseguir el frau en la indústria alimentària.

La Direcció General de la Indústria Alimentària és un òrgan de gestió adscrit a la Secretaria General d'Agricultura i Alimentació del Ministeri d'Agricultura, Pesca i Alimentació. S'encarrega de la regulació del sector alimentari espanyol, assegurant que es compleixen les normatives nacionals i europees de control i sanitàries, així com sancionar les irregularitats i perseguir el frau en la indústria alimentària.

et

https://et.wikipedia.org/wiki/25_(Tallinna_bussiliin)

25 (Tallinna bussiliin)

25 (Tallinna bussiliin)

Buss sõitmas liinil 25 Möldre teel

Eesti: Tallinna Linnatranspordi AS buss liinil 25 Möldre teel

image/jpeg

25 on Tallinna bussiliin, mis teenindab reisijaid marsruudil Keskuse – Laagri alevik. Bussiliin hakkas teenindama 1. novembril 2012. aastal, et suurendada liiklustihedust Laagri ja Mustamäe vahel ning võtta survet ülekoormatud liinilt 20A. Bussiliini teenindajana alustas firma MRP Linna Liinid. Tallinna linnavalitsus otsustas lõpetada lepingu bussifirmaga 2019. aasta 1. veebruaril, seega võttis liini teenindamise ette Tallinna Linnatranspordi AS. Bussimarsruudile lisati sama aasta 15. veebruaril mõlemas suunas Akadeemia tee bussipeatus Eduard Vilde teele. Buss sõidab liini 3 korda tööpäevas, mis teeb sellest liinist 16. juuni 2020 seisuga kõige hõredama bussigraafikuga liini Tallinna ühistranspordiliinide võrgustikus.

25 on Tallinna bussiliin, mis teenindab reisijaid marsruudil Keskuse – Laagri alevik. Bussiliin hakkas teenindama 1. novembril 2012. aastal, et suurendada liiklustihedust Laagri ja Mustamäe vahel ning võtta survet ülekoormatud liinilt 20A. Bussiliini teenindajana alustas firma MRP Linna Liinid. Tallinna linnavalitsus otsustas lõpetada lepingu bussifirmaga 2019. aasta 1. veebruaril, seega võttis liini teenindamise ette Tallinna Linnatranspordi AS. Bussimarsruudile lisati sama aasta 15. veebruaril mõlemas suunas Akadeemia tee bussipeatus Eduard Vilde teele. Buss sõidab liini 3 korda tööpäevas, mis teeb sellest liinist 16. juuni 2020 seisuga kõige hõredama bussigraafikuga liini Tallinna ühistranspordiliinide võrgustikus.

zh

https://zh.wikipedia.org/zh-my/%E6%9C%89%E9%A6%AC%E6%BA%AB%E6%B3%89

有馬溫泉

有馬溫泉

有马温泉的位置

image/svg+xml

有马温泉是位于日本兵库县神户市北区有马町的温泉区。日本三古汤之一，《枕草子》及林罗山都将其列为三名泉，江户时代的温泉番付中为排名最高的西大关。

有马温泉（日语：有馬温泉）是位于日本兵库县神户市北区有马町的温泉区。日本三古汤之一，《枕草子》及林罗山都将其列为三名泉，江户时代的温泉番付中为排名最高的西大关。

es

https://es.wikipedia.org/wiki/Punto_(lana)

Punto (lana)

Tricoteuses

Punto (lana) / Tricoteuses

Tricoteuses.

Deutsch: Jean-Baptiste Lesueur: Les Tricoteuses Jacobines, um 1793. Gouache. Musée Carnavalet, Paris. Die (wahrscheinlich nachträglich zugefügte) Legende lautet: Les Tricoteues Jacobines, ou de Robespierre. Elles étoient un grand nombre à qui l'on donnoit 40 Sols par jour pour aller dans la tribune des Jacobins applaudir les motions révolutionnaires. An 2. („Die Strickweiber der Jakobiner oder Robespierres. Sie waren zahlreich, und man gab ihnen 40 Sous am Tag, damit sie auf die jakobinische Zuschauertribüne [im Parlament] gingen und den revolutionären Vorstössen zujubelten. Im zweiten Jahr [der Republik].“)

image/jpeg

El punto es un método milenario que se utiliza para tejer con lana, aunque pueden utilizarse también otros materiales como el hilo de algodón. Se utilizan las expresiones hacer punto, labores de punto, tejido de lana, tejido a dos agujas, tricot, tricotaje o tricotado.​ Hacer punto consiste en dar una serie de lazadas, unidas entre ellas de forma que constituyan una malla.​ Para el punto se utilizan, habitualmente, dos largas agujas con las que se maneja el hilo de lana para dar forma a la lazada. El grosor de las agujas determina en gran medida el tamaño del punto y, con él, la tupidez de la malla o tejido resultante. La tensión de la tela también varía dependiendo de cada tejedor, así es como dos personas tejiendo con los mismos palillos y el mismo hilado, pueden obtener un resultado diferente.​

Las tricoteuses fueron unos personajes de la Revolución francesa: las mujeres que presenciaban las ejecuciones en la guillotina, caracterizadas por hacer punto mientras esperaban.​

sv

https://sv.wikipedia.org/wiki/Gregory_Alan_Isakov

Gregory Alan Isakov

Gregory Alan Isakov

English: photo by Todd Roeth

image/jpeg

Gregory Alan Isakov är en amerikansk folksångare och trubadur.

Gregory Alan Isakov är en amerikansk folksångare och trubadur.

es

https://es.wikipedia.org/wiki/Ofensiva_de_Kiev

Ofensiva de Kiev

Antes de la campaña

Ofensiva de Kiev / Antes de la campaña

El general polaco Listowski (izquierda) y líder ucraniano exilado Simon Petliura (segundo de la izquierda) siguiendo la alianza de Petliura con los polacos.

Petlyura (second from left) and Polish General Antoni Listowski (left). 1920

image/jpeg

La Ofensiva de Kiev de 1920, que a veces es considerada el comienzo de la guerra polaco-soviética, fue un intento de la renacida Segunda República Polaca, acaudillada por Józef Piłsudski, para hacerse con el control de Ucrania central y oriental, región por entonces dividida entre varias facciones, una de las cuales había proclamado la República Soviética de Ucrania. El objetivo de la operación era crear un Estado ucraniano fuera del control bolchevique, pero dominado por Polonia. La mayor parte de la población ucraniana veía el avance polaco como una nueva ocupación que buscaba someter Ucrania al dominio polaco, mientras que otros recibieron a los polacos y sus fuerzas ucranianas aliadas como libertadores. Con sus lealtades divididas, los ucranianos lucharon en ambos bandos durante el conflicto. Gran operación militar, esta campaña se llevó a cabo desde abril hasta junio de 1920 por el Ejército polaco en alianza con las fuerzas de la República Popular Ucraniana bajo el mando del exiliado dirigente nacionalista Simon Petliura.

. La República Popular Ucraniana, con ataques montados en su territorio desde principios de 1919, había perdido el control de todo su territorio y en última instancia se encontraba dividida entre un gran grupo de poderes dispares: los Blancos de Denikin, fuerzas bolcheviques, el ejército majnovista reclamando un significativo territorio junto con varias bandas carentes de cualquier ideología política, como Rumanía en el suroeste y la misma Polonia. Las fuerzas del exiliado líder nacionalista Simon Petliura quien formalmente representaba la República Popular Ucraniana sólo controlaban una estrecha franja de terreno cercano a la frontera polaca. En semejantes condiciones, Piłsudski no tuvo ningún problema en convencer a Petliura para unirse en una alianza con Polonia sin tener en cuenta los muchos conflictos territoriales inconclusos entre ambas naciones y el 21 de abril firmaron un Tratado de Varsovia. A cambio de acordar una frontera a lo largo del río Zbruch, reconocer las recientes ganancias territoriales polacas en Ucrania Occidental obtenidas tras haber derrotado Polonia el intento ucraniano de crear otro Estado ucraniano en Volinia y Galitzia, mayormente pobladas por ucranianos pero con una significativa minoría polaca, a Petliura se le prometió ayuda militar para retomar el control de los territorios ocupados por los bolcheviques junto con Kiev, donde reasumiría la autoridad de la República Popular Ucraniana. Siguiendo la restauración formal de la independencia ucraniana, la república ucraniana se supone que se subordinaría militar y económicamente a Varsovia a través de su adhesión a la federación "Międzymorze" de Estados centroeuropeos y de Europa del Este, ya que Piłsudski deseaba una Ucrania que sirviera de colchón entre Polonia y Rusia más que una Ucrania nuevamente dominada con Rusia haciendo frontera con Polonia. Disposiciones adicionales en el tratado garantizaban los derechos de las minorías polacas y ucranianas en ambos países y obligaban a cada uno a no concluir ningún acuerdo internacional sin el otro. El tratado fue seguido de una alianza formal firmada por Petliura y Piłsudski el 24 de abril. El mismo día, Polonia y las fuerzas de la RPU comenzaron la Operación Kiev, que perseguía asegurar territorio para el gobierno de Petliura con el fin de crear un colchón que separaría Polonia de Rusia. Sesenta y cinco mil soldados polacos y quince mil ucranianos tomaron parte en la expedición inicial cuyo principal objetivo era flanquear a los bolcheviques y destruirlos en una única batalla. Tras ganar la batalla en el sur, el Estado Mayor polaco planeó una rápida retirada del Tercer Ejército y un fortalecimiento del frente norte donde Piłsudski esperaba que se desarrollasen los principales combates contra el Ejército Rojo. El flanco sur polaco fue dejado en manos de fuerzas aliadas ucranianas bajo un gobierno amistoso en Ucrania. El 7 de mayo, los soldados polacos y ucranianos entraban en Kiev.

en

https://en.wikipedia.org/wiki/A._J._Graves

A. J. Graves

A. J. Graves

Graves in 2008 talking with Butler coach Brad Stevens

English: Coach Brad Stevens talks with player A. J. Graves. Taken at Hinkle Fieldhouse on the Butler University campus during Butler vs. Detroit game, 3/1/2008.

image/jpeg

A. J. Graves is an American basketball player who played college basketball with the Butler University Bulldogs. He played one-year professional with PBG Basket Poznań in Polish Basketball League.

A. J. Graves (born August 15, 1985) is an American basketball player who played college basketball with the Butler University Bulldogs. He played one-year professional with PBG Basket Poznań in Polish Basketball League.

nan

https://zh-min-nan.wikipedia.org/wiki/Ang_Thong_H%C3%BA

Ang Thong Hú

Ang Thong Hú

Ang Thong Hú ê ūi-tì.

English: Map of Thailand hightlighting Ang Thong province

image/png

Ang Thong sī Thài-kok Tiong-pō͘ ê chi̍t-ê Hú, siú-hú sī Ang Thong, tāi-iok ū 269,419 ê jîn-kháu, chôan-kok pâi-miâ tē 67, thó͘-tē bīn-chek 968.4 km².

Ang Thong (Thài-gí: อ่างทอง) sī Thài-kok Tiong-pō͘ ê chi̍t-ê Hú (Changwat), siú-hú sī Ang Thong, tāi-iok ū 269,419 ê jîn-kháu, chôan-kok pâi-miâ tē 67, thó͘-tē bīn-chek 968.4 km².

fi

https://fi.wikipedia.org/wiki/Ihmemaa_Oz_(vuoden_1939_elokuva)

Ihmemaa Oz (vuoden 1939 elokuva)

Ihmemaa Oz (vuoden 1939 elokuva)

Judy Garland Dorothyn roolissa.

Cropped screenshot of Judy Garland from the trailer for the film The Wizard of Oz.

image/jpeg

Ihmemaa Oz on vuonna 1939 ensi-iltansa saanut Victor Flemingin ohjaama elokuvamusikaali. Sen pääosassa on Judy Garland. Elokuva perustuu L. Frank Baumin vuonna 1900 ilmestyneeseen lastenkirjaan Ihmemaa Oz. Elokuva ei ollut mikään erityisen suuri tapaus ensi-iltavuotenaan, mutta myöhemmin lähinnä television ansiosta se on noussut todelliseksi klassikoksi. American Film Institute valitsi elokuvan kymmenen kaikkien aikojen parhaimman elokuvan joukkoon sekä parhaaksi koko perheen elokuvaksi. Elokuvan kuuluisin laulu on Over the Rainbow, jonka American Film Institute valitsi kaikkien aikojen parhaaksi elokuvalauluksi. Elokuvassa kohtaukset Kansasissa ovat mustavalkoisia, kun taas kohtaukset Ihmemaassa ovat värillisiä. Elokuva oli myös ehdolla kuuteen Oscar-palkintoon ja se voitti niistä kaksi: paras musiikki ja paras laulu. Elokuva muistuttaa nimeltään, päähahmoltaan ja myös juoneltaan melkoisesti Lewis Carrollin kirjaa Liisan seikkailut ihmemaassa – tosin kriitikot ovat sanoneet sen olevan pohjimmiltaan yhtä perusamerikkalainen kuin Carrollin teos on peribrittiläinen.

Ihmemaa Oz (The Wizard of Oz) on vuonna 1939 ensi-iltansa saanut Victor Flemingin ohjaama elokuvamusikaali. Sen pääosassa on Judy Garland. Elokuva perustuu L. Frank Baumin vuonna 1900 ilmestyneeseen lastenkirjaan Ihmemaa Oz. Elokuva ei ollut mikään erityisen suuri tapaus ensi-iltavuotenaan, mutta myöhemmin lähinnä television ansiosta se on noussut todelliseksi klassikoksi. American Film Institute valitsi elokuvan kymmenen kaikkien aikojen parhaimman elokuvan joukkoon sekä parhaaksi koko perheen elokuvaksi. Elokuvan kuuluisin laulu on Over the Rainbow, jonka American Film Institute valitsi kaikkien aikojen parhaaksi elokuvalauluksi. Elokuvassa kohtaukset Kansasissa ovat mustavalkoisia, kun taas kohtaukset Ihmemaassa ovat värillisiä. Elokuva oli myös ehdolla kuuteen Oscar-palkintoon ja se voitti niistä kaksi: paras musiikki ja paras laulu. Elokuva muistuttaa nimeltään, päähahmoltaan ja myös juoneltaan melkoisesti Lewis Carrollin kirjaa Liisan seikkailut ihmemaassa – tosin kriitikot ovat sanoneet sen olevan pohjimmiltaan yhtä perusamerikkalainen kuin Carrollin teos on peribrittiläinen.

ru

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%AD%D0%BB%D1%8C-%D0%A4%D1%80%D0%B0%D1%81%D0%BD%D0%BE

Эль-Фрасно

Эль-Фрасно

Español: El Frasno - Ayuntamiento

image/jpeg

Эль-Фрасно — муниципалитет в Испании, входит в провинцию Сарагоса, в составе автономного общества Арагон. Площадь муниципалитета — 48,53 км², население — 530 человек.

Эль-Фрасно — муниципалитет в Испании, входит в провинцию Сарагоса, в составе автономного общества Арагон. Площадь муниципалитета — 48,53 км², население — 530 человек (на 2004 год).

sr-Latn

https://sh.wikipedia.org/wiki/Richard_Prince

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/24/Richard_prince.jpg

Richard Prince

Richard Prince

English: Richard Prince by Nathaniel Paluga

image/jpeg

Richard Prince je američki slikar i fotografija, poznat po aproprijacijama fotografija, s kojima je počeo 1975. godine. Njegova slika Untitled, "refotografija" fotografije koju je Sam Abell snimio za reklamu cigareta je poznata kao prva "refotografija" prodana za više od 1 mil US$ na aukciji u njujorškom Christie'su.

Richard Prince (1949 -) je američki slikar i fotografija, poznat po aproprijacijama fotografija, s kojima je počeo 1975. godine. Njegova slika Untitled (Cowboy), "refotografija" fotografije koju je Sam Abell snimio za reklamu cigareta je poznata kao prva "refotografija" prodana za više od 1 mil US$ na aukciji u njujorškom Christie'su.

no

https://no.wikipedia.org/wiki/Karl-Franzens-Universit%C3%A4t_Graz

Karl-Franzens-Universität Graz

Karl-Franzens-Universität Graz

Inngangspartiet på den gamle hovedbygningen.

English: Main front of the Karl-Franzens-University of Graz. Picture taken and uploaded by Dr. Marcus Gossler. Deutsch: Fassade der Karl-Franzens-Universität in Graz. Das Bild wurde von Dr. Marcus Gossler aufgenommen und hochgeladen.

image/jpeg

Karl-Franzens-Universität Graz eller bare Universitetet i Graz er et offentlig universitet i byen Graz i Østerrike. Det er det største universitetet i Steiermark, og det nest største i Østerrike, med over 30 000 studenter. Universitetet ble grunnlagt i 1585 av erkehertug Karl II av Østerrike og var i lang tid et katolsk universitet, men ble i 1827 reorganisert som et offentlig universitet av kong Frans II. Universitetet er oppkalt etter de to grunnleggerne Karl II og Frans II.

Karl-Franzens-Universität Graz eller bare Universitetet i Graz er et offentlig universitet i byen Graz i Østerrike. Det er det største universitetet i Steiermark, og det nest største i Østerrike, med over 30 000 studenter. Universitetet ble grunnlagt i 1585 av erkehertug Karl II av Østerrike og var i lang tid et katolsk universitet, men ble i 1827 reorganisert som et offentlig universitet av kong Frans II. Universitetet er oppkalt etter de to grunnleggerne Karl II og Frans II.

sk

https://sk.wikipedia.org/wiki/Pra%C5%BEenie_(na_tuku)

Praženie (na tuku)

Praženie (na tuku)

Vyprážanie zemiakov

image/jpeg

Praženie je tepelná úprava pokrmu, pri ktorej sa pevné kusy polotovaru nechajú do 15 minút na panvici v oleji pri teplote značne vyššej, než je teplota varu vody. Počas tejto doby je väčšinou potrebné ho niekoľkokrát obrátiť. Tým sa pokrm pripraví rýchlejšie ako varením. Aby nedochádzalo k pripaľovaniu pri vysokej teplote, ale pritom bol pokrm dostatočne tepelne upravený aj vo vnútri, je nutné vyprážať len tenké plátky. Zvláštna forma vyprážania je fritovanie, pri ktorom sú pevné kusy polotovaru do nádoby s olejom úplne ponorené a zvyčajne ležia v zvláštnom sitku – z praktických dôvodov.

Praženie (iné názvy: vyprážanie, smaženie, vysmážanie, škvarenie, dokonavý vid: vypraženie, upraženie, vysmaženie, usmaženie, uškvarenie) je tepelná úprava pokrmu, pri ktorej sa pevné kusy polotovaru (mäsa, mäsa obaleného v cestíčku, zemiakov, zeleniny a pod.) nechajú do 15 minút na panvici v oleji pri teplote značne vyššej (vyše 200°C), než je teplota varu vody. Počas tejto doby je väčšinou potrebné ho niekoľkokrát obrátiť. Tým sa pokrm pripraví rýchlejšie ako varením. Aby nedochádzalo k pripaľovaniu pri vysokej teplote, ale pritom bol pokrm dostatočne tepelne upravený aj vo vnútri, je nutné vyprážať len tenké plátky. Zvláštna forma vyprážania je fritovanie, pri ktorom sú pevné kusy polotovaru do nádoby s olejom úplne ponorené a zvyčajne ležia v zvláštnom sitku – z praktických dôvodov.

fr

https://fr.wikipedia.org/wiki/J%C3%BCrgen_Melzer

Jürgen Melzer

Jürgen Melzer

Melzer MA14 (6) - Copy

Image illustrative de l’article Jürgen Melzer

image/jpeg

Jürgen Melzer, né le 22 mai 1981 à Vienne, est un joueur de tennis autrichien, professionnel depuis 1999. Il a commencé sa carrière en tant que professionnel en 1999. À partir de 2010, il est très rapidement monté au classement technique ATP en simple en occupant la seizième place mondiale le 7 juin 2010, à la suite de son exploit à Roland-Garros où il atteint pour la première fois les demi-finales d'un tournoi du Grand Chelem après avoir défait le nᵒ 3 mondial Novak Djokovic en quart de finale. Par la suite, il accède à la place de nᵒ 8 mondial, ce qui reste son meilleur classement en simple à ce jour. Également bon joueur de double avec pour principal partenaire son ami Philipp Petzschner, le plus haut rang de Jürgen Melzer dans ce domaine a été la sixième place mondiale. Il a remporté à ce jour cinq titres en simple et seize titres en double, dont un Masters 1000 et deux Grand Chelem. Il est en outre parvenu à se qualifier pour vingt-six autres finales qu'il a perdues. Jürgen Melzer joue avec la raquette Dunlop Biomimetic 300 Tour et il est sponsorisé par la marque Adidas concernant le textile.

Jürgen Melzer, né le 22 mai 1981 à Vienne, est un joueur de tennis autrichien, professionnel depuis 1999. Il a commencé sa carrière en tant que professionnel en 1999. À partir de 2010, il est très rapidement monté au classement technique ATP en simple en occupant la seizième place mondiale le 7 juin 2010, à la suite de son exploit à Roland-Garros où il atteint pour la première fois les demi-finales d'un tournoi du Grand Chelem après avoir défait le nᵒ 3 mondial Novak Djokovic en quart de finale. Par la suite, il accède à la place de nᵒ 8 mondial, ce qui reste son meilleur classement en simple à ce jour. Également bon joueur de double avec pour principal partenaire son ami Philipp Petzschner, le plus haut rang de Jürgen Melzer dans ce domaine a été la sixième place mondiale. Il a remporté à ce jour cinq titres en simple et seize titres en double, dont un Masters 1000 et deux Grand Chelem (le tournoi de Wimbledon en 2010 et l'US Open en 2011). Il est en outre parvenu à se qualifier pour vingt-six autres finales (huit en simple et dix-huit en double) qu'il a perdues. Jürgen Melzer joue avec la raquette Dunlop Biomimetic 300 Tour et il est sponsorisé par la marque Adidas concernant le textile. Il a par ailleurs été entraîné par l'ancien joueur de tennis suédois Joakim Nyström depuis novembre 2007. Son entraîneur actuel est le joueur de tennis allemand Alexander Waske. Son préparateur physique est Jan Velthuis. Ancien numéro un autrichien, il est membre de l'équipe d'Autriche de Coupe Davis.

es

https://es.wikipedia.org/wiki/Parque_nacional_de_Dachigam

Parque nacional de Dachigam

Parque nacional de Dachigam

Masa de agua de Sarband con el parque nacional de Dachigam en el fondo.

English: Sarband water body as seen from Harwan Garden in Srinagar city(Indian Administered Kashmir) with Dachigam National Park in the background.

image/jpeg

El parque nacional de Dachigam es un parque nacional de la India, en el estado de Jammu y Cachemira. Es el único hábitat conocido del "ciervo de Cachemira" o hangul, una subespecie del uapití. Se encuentra a 22 kilómetros de Srinagar. Se extiende por una superficie de 141 km². El nombre del parque literalmente significa "diez pueblos" que podría ser en memoria de diez pueblos que fueron reubicados para formarlo.​ El parque ha sido una zona protegida desde 1910, primero a cargo del marajá de Jammu y Cachemira y más tardo bajo la observación de las preocupadas autoridades gubernamentales. Inicialmente se creó para asegurar agua dulce potable limpia para la ciudad de Srinagar. Fue finalmente elevado ala categoría de parque nacional en el año 1981.​

El parque nacional de Dachigam es un parque nacional de la India, en el estado de Jammu y Cachemira. Es el único hábitat conocido del "ciervo de Cachemira" (Cervus canadensis hanglu) o hangul, una subespecie del uapití. Se encuentra a 22 kilómetros de Srinagar. Se extiende por una superficie de 141 km². El nombre del parque literalmente significa "diez pueblos" que podría ser en memoria de diez pueblos que fueron reubicados para formarlo.​ El parque ha sido una zona protegida desde 1910, primero a cargo del marajá de Jammu y Cachemira y más tardo bajo la observación de las preocupadas autoridades gubernamentales. Inicialmente se creó para asegurar agua dulce potable limpia para la ciudad de Srinagar. Fue finalmente elevado ala categoría de parque nacional en el año 1981.​

ar

https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B1%D8%AC%D9%86%D8%AA%D9%8A%D9%86

شعار الأرجنتين

شعارات محافظات الأرجنتين

شعار الأرجنتين / شعارات محافظات الأرجنتين

English: Coat of arms of Catamarca Province, Argentina.

image/png

شعار الأرجنتين تم اعتماده في شكله الحالي عام 1944 ويعود أصله إلى عام 1813. ترمز شمس مايو إلى ثورة مايو وإلى نهوض الأرجنتين. والخلفية البيضاء والزرقاء موجودتان في علم الأرجنتين وتمثلان أيضاً شعب الأرجنتين. ترمز اليدان الممسكتين بالعصا إلى الصداقة والسلام والوحدة والاخوة، وترمز المصافحة إلى وحدة مقاطعات الأرجنتين المختلفة. بينما تمثل العصا القوة والرغبة في الدفاع عن الحرية الممثلة بطاقية الفريجيين أو طاقية الحرية في أعلى العصا. ويرجع أصل إكليل الغار وهو شعار قديم إلى الألعاب الأوليمبية حيث كان يقدم للفائزين من المتسابقين إكليل من الغار وهو يمثل النصر والمجد.

zh

https://zh.wikipedia.org/zh-cn/%E7%9F%B3%E5%B7%9D%E7%B8%A3

石川縣

气候

石川縣 / 地理 / 气候

雪后兼六园

日本語: 冬の兼六園。English: Kenrokuen in winter.

image/jpeg

石川县是日本的一个县，为北陆三县之一，县厅所在地是金泽市。辖区相当于过去令制国中的加贺国与能登国。石川县东西宽约100公里，南北长约200公里，形状狭长。西南部的加贺地方的西侧日本海海岸线呈直线形状，东侧是两白山地诸峰，东南部有县内最高峰白山，高2,702米。北部的能登地方则大致相当于能登半岛。石川县的气候属于日本海侧气候。自西伯利亚吹来的干冷季风在日本海上空受对马暖流的影响使得水汽含量增加，被两白山地挡住后给石川县带来充沛降水。石川县的全年降水量在所有都道府县中高居第五。特别在冬季，由于西北季风的影响，石川县降水较多，山区是豪雪地带，且在降雪时常有打雷现象。石川县人口约有115万人，其中以金泽市人口最多，约有46万人，占石川总人口的约四成。其次是小松市和白山市。石川县人口高度集中在南部的加贺地方。金泽市是北陆三县人口最多的城市，也是北陆经济的中心之一。 石川县经济的特征之一是过半数制造业从业者从事机械相关产业的工作，人均机械制造业生产额也是日本第一。在江户时代，以加贺国、能登国、越中国为领地的加贺藩注重学术与文艺发展，使得城下町金泽传统文化兴隆并维持至今。石川县各地的传统工艺也十分发达，人均日本美术展览会及日本传统工艺展的入选者数是日本第二。 石川县这一地名来源于县内的石川郡，而石川郡的名称则来自于手取川。手取川河床上大小岩石众多，有“石川”的别称。

石川县属于日本海侧气候，日照时间较短。冬季时这一特征尤为显著，受西北季风影响，气温较低且多降雪。石川县在冬季多雷电天气，冬季的打雷发生次数是日本第一。低气压在通过日本海时，自东南方向吹来的强风在越过两白山地时会发生焚风现象。和中部地方太平洋沿岸的东海地方相比，石川县的梅雨现象较不明显。能登地方中部至加贺地方的平原地区气候较为温和，能登地方北部的年平均气温较低，加贺地方山区则低温且多雨豪雪。 能登地方由于突入日本海，容易受到寒暖季风的影响。和北陆地方其他都市相比，能登的夏季较为凉爽，冬季的降雪量也较少。年平均气温约13至14°C，但能登地方北部气温较低。年降水量约1,700至2,100毫米，年日照时间约1,500至1,700小时，最深积雪约有20至60厘米。 加贺地方的平原地区气候比较温和，年平均气温约13至15°C。年降水量约2,100至3,100毫米，年日照时间约1,400至1,700小时，最深积雪约40至50c厘米。金泽市全年降雪量超过200厘米的年份在1960年代有8次、1970年代有6次、1980年代有9次、1990年代未有记录、2000年代有3次。自1990年代以来明显减少。加贺地方冬季日照时间极少，夏季月平均日照时间约有180小时，冬季只有70小时。加贺地方山区的最深积雪平均值在220厘米以上，是平原地区的4倍以上。白山市白峰地区的最深积雪记录达480厘米。这一地区大雪的原因是因西伯利亚的干冷季风在通过日本海的对马暖流上空时水蒸汽含量增加，碰到两白山地之后上冷却并产生降雪。

vi

https://vi.wikipedia.org/wiki/C%C4%83n_c%E1%BB%A9_kh%C3%B4ng_qu%C3%A2n_B%C3%ACnh_Th%E1%BB%A7y_(Vi%E1%BB%87t_Nam_C%E1%BB%99ng_H%C3%B2a)

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0e/O-1-bird-dog-vietnam.jpg

Căn cứ không quân Bình Thủy (Việt Nam Cộng Hòa)

Căn cứ không quân Bình Thủy (Việt Nam Cộng Hòa)

Cessna O-1 (L-19) của Không quân Hoa Kỳ "Bird Dog"

English: USAF Cessna O-1 "Bird Dog" light observation plane - South Vietnam.

image/jpeg

Căn cứ không quân Bình Thủy hoặc Phi trường Bình Thủy là một căn cứ không quân cũ của Việt Nam Cộng Hòa, được xây dựng bởi Hoa Kỳ vào năm 1965 và được sử dụng bởi Không lực Việt Nam Cộng Hòa và Không quân Hoa Kỳ trong thời kỳ chiến tranh Việt Nam trong Vùng Chiến Thuật dưới sự kiểm soát của Quân đoàn IV. Bị đánh chiếm bởi quân đội nhân dân Việt Nam vào tháng 4 năm 1975 và bị bỏ hoang trong nhiều thập kỷ. Ngày nay, sân bay này được khôi phục và phát triển lại được biết đến với tên sân bay Cần Thơ.

Căn cứ không quân Bình Thủy hoặc Phi trường Bình Thủy là một căn cứ không quân cũ của Việt Nam Cộng Hòa, được xây dựng bởi Hoa Kỳ vào năm 1965 và được sử dụng bởi Không lực Việt Nam Cộng Hòa (SVNAF) và Không quân Hoa Kỳ trong thời kỳ chiến tranh Việt Nam trong Vùng Chiến Thuật dưới sự kiểm soát của Quân đoàn IV (Việt Nam Cộng hòa). Bị đánh chiếm bởi quân đội nhân dân Việt Nam vào tháng 4 năm 1975 và bị bỏ hoang trong nhiều thập kỷ. Ngày nay, sân bay này được khôi phục và phát triển lại được biết đến với tên sân bay Cần Thơ.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_von_Schaubergwerken

Liste von Schaubergwerken

Tschechien

Liste von Schaubergwerken / Tschechien

Door into the mine in Chrustenice, Czech Republic. Vstupní štola Chrustenické šachty

image/jpeg

Dies ist eine Liste von Schaubergwerken, die sich in Betrieb befinden. Voraussetzung für die Aufnahme ist nicht ein ständiger Besucherbetrieb, wohl aber die Möglichkeit, die Bergwerke auf Anfrage unter fachkundiger Führung begehen zu können. Schaubergwerke besitzen in der Regel eine entsprechende Betriebsgenehmigung und sind in offiziellen Listen von Bergbehörden aufgeführt.

 Karte mit allen Koordinaten des Abschnitts Tschechien: OSM

zh

https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%8E%A2%E9%9A%AA%E6%B4%BB%E5%AF%B6_(%E7%AC%AC%E4%BA%8C%E5%AD%A3)

探險活寶 (第二季)

主要演员

探險活寶 (第二季) / 主要演员

Jim, Sabena and Eden with author Martin Olson at Forbidden Planet.

image/jpeg

《探险活宝》是美国卡通频道播出的动画剧集，由潘得顿·沃德主创，第二季于2010年首播。故事设定在人类文明毁灭之后的一片虚构大陆“噢噢大陆”，主角是人类男孩芬恩和能够自由伸缩变形的魔法狗杰克，两人是好友和养兄弟。第二季主要讲述了两人在噢噢大陆的探险，以及与泡泡糖公主、冰霸王、吸血鬼女王玛瑟琳、团块块公主和游戏机哔莫等人之间发生的故事。 《探险活宝》最初仅有一集独立短片，之后在网络爆红，并在尼克卡通频道《随机卡通》中播出，卡通频道随后接手将其制作成完整剧集。动画第一季于2010年4月5日首播，之后很快获得续订，第二季于同年8月基本完成编剧工作，但直至开播前一周仍未制作完成。本季首集《它来自恶夜空间》于2010年10月11日首播，吸引逾200万观众收看，收视人数比第一季首集略有下降。第二季原计划以《致命的愚行/致命后遗症》两集连播收尾，引入新登场的大反派巫妖，同时为下一季留下悬念。但节目编排因故调整，季终集改为《热能信号》一集。这一集于2011年5月9日播出，收视人数达到198万，高于上一季季终集数据。本季播出后获得好评，其中《它来自恶夜空间》一集获得电视界第63届黄金时段艾美奖“最佳短篇动画节目”的提名。2011年，《探险时光》还获得动画界第38届安妮奖“最佳儿童电视动画节目”的提名。 本季由卡通频道工作室与弗雷德瑞特工作室共同制作，由拉里·莱奇力特导演，亚当·穆托、芮贝卡·薛格、肯特·奥斯本、宋维莱·沙雅蓬、科尔·桑切斯、本顿·康纳、杰西·莫纳汉、亚子·卡斯图埃拉和汤姆·赫皮奇等人参与编剧和故事板创作。第二季播出后曾发行数张DVD，收录了其中部分集数。2013年6月4日首次发行完整第二季的DVD和蓝光光盘套装。

第一季中的主要配音演员在本季中悉数回归，包括老牌配音员约翰·迪·马吉欧（饰演杰克等角色）、汤姆·肯尼（饰演寒冰王等角色）和海登·沃尔什（饰演泡泡糖公主），以及年轻演员杰里米·沙达（饰演芬恩）和奥莉薇亚·奥尔森（饰演吸血鬼女王玛瑟琳）。杰里米·沙达在第一季后逐渐变声，本季中的芬恩也因此随之长大一岁。创作团队也有成员参与了配音。沃德本人在剧中饰演团块块公主等角色，前故事板创作团队成员妮基·杨在剧中饰演游戏机哔莫，并以韩语为杰克的女友彩虹独角兽小姐配音。制片总监色洛普·范·奥尔曼在《予我青丝》一集中为丛林女巫配音。沃德还邀请了自己母亲贝蒂·沃德（Bettie Ward）的好友波莉·露·利文斯顿（Polly Lou Livingston），为剧中形象类似老奶奶的小树象配音。全剧大反派巫妖由朗·普尔曼配音，在本季《致命的愚行》一集中首次登场。配音时，剧组成员会聚在一起共同完成录音，而非像其他动画一样每人单独录制自己的台词再剪辑到一起。沃尔什曾表示剧集的录音过程“类似剧本围读”。这种录音方式使得人物对白更加自然，其效果也获得好评。 本季还邀请了诸多演员客串配音。在《它来自恶夜空间》一集中，剧组邀请了奥莉薇亚·奥尔森现实生活中的父亲，编剧马丁·奥尔森为剧中玛瑟琳的父亲汉森·阿巴迪尔配音。此外还有瑞典演员彼得·斯特曼在《面红耳赤》一集为切片爵士配音，饶舌歌手比兹·马基在《慢慢爱》一集客串蛞蝓史洛克一角。美国演员保罗·鲁本斯在《永动机》一集饰演地精国王。《稀世甜挞》一集中则有演员斯蒂芬·鲁特的客串。《令尊惠临》一集中，彩虹独角兽小姐的父母是由亨利·罗林斯和劳拉·席尔蔓两位演员配音。演员迈克尔·J·安德森参与了《缄默之王》一集。《死亡绽放》一集中的死神一角由演员米格尔·费雷尔饰演，费雷尔之后在第四季中又再次饰演这一角色。《苏珊酱》中首次登场的苏珊一角由杰姬·布斯卡里诺配音，并在之后多季中成为常驻角色。在《野兽之腹》中，喜剧演员安迪·萨姆伯格为派对帕特一角献声。《热能信号》一集中，玛瑟琳的三个鬼魂朋友则由演员布莱恩·鲍姆加德纳、托比·哈斯和凯特·米库奇配音。本季关键的《致命后遗症》一集中，演员伊莎贝拉·艾克丝饰演了13岁的泡泡糖公主，之后在第三季又再次回归献声。此外，汤姆·肯尼、迪·布拉雷·贝克尔、玛莉亚·班福德、史蒂夫·李特和肯特·奥斯本等人也在剧中为多个角色配音。

hu

https://hu.wikipedia.org/wiki/Budapest

Budapest

Galéria

Budapest / Galéria

English: Live on the 23rd of October, 2013. Budapest downtown. The 3rd Peace March for Hungary. Budapest Andrássy út – körút – Oktogon – Andrássy út (Terror Háza) – Körönd – Hősök tere. Pro-goverment demonstration. Sourches: Civil Összefogás Fórum http://civilosszefogas.hu/ Sajtótájékoztató a 2013. október 23-ai Békemenetről https://www.youtube.com/watch?v=4E1JMOdH3is Több százezren a Hősök terén http://www.hirado.hu/Hirek/2013/10/23/14/Elindult_a_Bekemenet.aspx ©© Derzsi Elekes Andor, Budapest, 2013, You are authorised to use these photos and vids under Creative Commons – even for commercial, for profit purposes. Photos must be attributed to Derzsi Elekes Andor. All of the photos and vids in the Metapolisz DVD line are under Creative Commons and can be used even for commercial – for profit – purposes. Recommended Citation Derzsi Elekes Andor: Metapolisz DVD line http://nektar.oszk.hu/en/manifestation/2623913

image/jpeg

Budapest Magyarország fővárosa, egyben legnagyobb és legnépesebb városa, az Európai Unió legnépesebb városai közé tartozik. Budapest az ország politikai, kulturális, kereskedelmi, ipari és közlekedési központja. Emellett Pest megye székhelye is, de nem része annak. 2017-ben regisztrált lakónépessége meghaladta az 1,7 millió főt. A város lakossága 1989-ben volt a legnagyobb, az akkori lélekszám 2,1 millió fő volt, és az ezt követő szuburbanizáció után is megmaradt az ország legnépesebb városának. A város területe mintegy 525 négyzetkilométer, ebben a tekintetben is első az ország települései között. Budapest története a keltákig nyúlik vissza, mivel a város eredetileg kelta település volt. A rómaiak által létrehozott, a Danubius folyó jobb partján fekvő Aquincum és a bal parti Contra-Aquincum volt Pannonia Inferior provincia székhelye. A magyarok a 9. században érkeztek erre a területre. Az első általuk létrehozott települést a mongolok 1241 és 1242 között, a tatárjárás során teljesen kifosztották és elpusztították. A 15. században a helyreállított város lett a magyarországi reneszánsz humanizmus központja.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Truppenteile_der_Artillerietruppe_des_Heeres_der_Bundeswehr

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/72/MGM-52_Lance_02.jpg

Liste der Truppenteile der Artillerietruppe des Heeres der Bundeswehr

Raketenartilleriebataillone

Liste der Truppenteile der Artillerietruppe des Heeres der Bundeswehr / Bataillone / Raketenartilleriebataillone

Das Artillerie-Raketensystem Lance (hier amerikanisches Modell) wurde in den Korpsraketenartilleriebataillone eingesetzt und war mit Nukleargefechtsköpfen bestückt. Vorgänger waren die Sergeants

MGM-52C Lance

image/jpeg

Die Liste der Truppenteile der Artillerietruppe des Heeres der Bundeswehr enthält alle aufgelösten, aktiven und nicht aktiven Verbände und Großverbände der Artillerietruppe der Bundeswehr sowie eine kurze Übersicht über ihren Aufstellungszeitpunkt, Stationierungsorte, Unterstellung und über ihre Auflösung oder Umbenennung. Zusätzlich wurden die Verbände aufgenommen deren Kern zu bedeutenden Anteilen aus Artilleristen gebildet wurde.

Ursprünglich wurden folgende Raketenartilleriebataillone aufgestellt: Jedes der 14 Artillerieregimenter (siehe oben) der 14 Divisionen des Feldheeres führte ein Raketenartilleriebataillon. Lediglich das Luftlandeartillerieregiment 9 der 1. Luftlandedivision führte kein Raketenartilleriebataillon. Die Anfangsziffern dieser Bataillone entsprachen der Nummer der Division gleich der des Artillerieregiments und endete stets mit einer 2. Beispiel: Das Raketenartilleriebataillon 32 unterstand dem Artillerieregiment 3 der 3. Division. Da die Artillerieregimenter 13 und 14 zunächst als Artillerieregimenter 70 und 80 bezeichnet wurden, wurden auch ihre entsprechend unterstellten Bataillone zunächst als Raketenartilleriebataillone 702 und 802 bezeichnet. Übliche Abweichungen für die Bataillone der Gebirgstruppe war das Präfix Gebirgs- und für Lehrtruppenteile die Bezeichnung Raketenartillerielehrbataillon. Jedes der Artilleriekommandos der Korps führte ein Raketenartilleriebataillon. Seine Bezeichnung ergab sich aus der Anfangsziffer des übergeordneten Artilleriekommandos und den beiden Endziffern 50. Beispiel: das Raketenartilleriebataillon 650 unterstand dem Artilleriekommando 600 (LANDJUT). Nach den Umstrukturierungen der Bundeswehr nach 1990 wurden die Bezeichnungen teilweise aus Tradition fortgeführt, so dass etwa ab Mitte der 1990er Jahre die Bezeichnung nicht immer auf das Unterstellungsverhältnis schließen lässt. Ein Beispiel ist das 2003 aus dem Panzerartilleriebataillon 55 entstandene Raketenartilleriebataillon 55, das aus Tradition seine Nummer weiterführte.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Backsteinromanik

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/78/Romanisches_Steinhaus%2C_Seligenstadt_%281%29.jpg

Backsteinromanik

Oberrheinebene

Backsteinromanik / Liste romanischer Backsteinbauten / Deutschland / Süddeutschland / Oberrheinebene

Deutsch: Romanisches Steinhaus in Seligenstadt.

image/jpeg

Backsteinromanik ist eine Bezeichnung für Bauwerke, die im Mittelalter im romanischen Baustil aus Backstein errichtet wurden. Wissenschaftliche und populärwissenschaftliche Darstellungen konzentrieren sich gern auf bestimmte Regionen, ohne jedoch eine Beschränkung des Begriffs auf die jeweilige Region vorzunehmen.

eo

https://eo.wikipedia.org/wiki/Monto_V%C3%A1r

Monto Vár

Monto Vár

Nuna panoramo de monto kaj reĝa palaco

Deutsch: Blick über die Donau auf den Burgpalast auf der Budaer Seite von Budapest English: View over Donau river to Buda Castle in Budapest Magyar: A Budai vár látképe Pestről Italiano: Il Castello di Buda visto dalla sponda opposta del Danubio, a Pest

image/jpeg

Monto Vár estas tre malalta monto en Budapeŝto. Vár signifas: fortikaĵo. Panoramo de la monto apartenas al la Monda Heredaĵo.

Monto Vár (hungare Várhegy) estas tre malalta monto en Budapeŝto. Vár signifas: fortikaĵo. Panoramo de la monto apartenas al la Monda Heredaĵo.

en

https://en.wikipedia.org/wiki/JT_Tran

JT Tran

JT Tran

JT Tran in 2019

English: Headshot of JT Tran, founder of the ABCs Of Attraction

image/jpeg

Jerry Tran, sometimes credited as JT Tran or The Asian Playboy, is a dating coach and pickup artist as well as dating advice columnist for LA Weekly and Baller Magazine. He is also the founder, CEO and lead instructor of a company that offers pickup artist called ABCs of Attraction courses to men.

Jerry Tran, sometimes credited as JT Tran or The Asian Playboy, is a dating coach and pickup artist as well as dating advice columnist for LA Weekly and Baller Magazine. He is also the founder, CEO and lead instructor of a company that offers pickup artist called ABCs of Attraction courses to men.

zh

https://zh.wikipedia.org/wiki/%E8%96%87%E8%96%87%E5%AE%89%E6%8B%B1%E5%BB%8A%E8%A1%97

薇薇安拱廊街

历史

薇薇安拱廊街 / 历史

Français : Paris - galerie Vivienne

image/jpeg

薇薇安拱廊街是巴黎第二区的一条拱廊街，长176米，宽3米。它建于1823年，1826年开业，1974年被列为法国历史古迹。

薇薇安拱廊街位于皇宫，证券交易所和林荫大道之间，拥有独特的区位优势，吸引了众多顾客，开设了裁缝铺，鞋店，酒庄，餐厅，书店，布店，糖果店等。法兰西第二帝国末期，一些名店迁往香榭丽舍大街。自1960年以来，薇薇安拱廊街再次活跃起来，吸引了时尚和家居用品店，并举行高级时装节目。1986年让-保罗·高缇耶和鸟居由纪的创立帮助薇薇安拱廊街的复活。

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Eintr%C3%A4ge_im_National_Register_of_Historic_Places_im_Northumberland_County_(Pennsylvania)

Liste der Einträge im National Register of Historic Places im Northumberland County (Pennsylvania)

Aktuelle Einträge

Liste der Einträge im National Register of Historic Places im Northumberland County (Pennsylvania) / Aktuelle Einträge

North portal and east wall of Keefer Station Covered Bridge, originally built in 1888 over Shamokin Creek in Upper Augusta Township in Northumberland County, Pennsylvania, USA.

Keefer Station Covered Bridge

image/jpeg

Die Liste der Einträge im National Register of Historic Places im Northumberland County umfasst die 29 Bauwerke und historischen Distrikte, die im Northumberland County in das National Register of Historic Places eingetragen sind. Im County ist eine historische Stätte als National Historic Landmark eingestuft. Ein Eintrag in das National Register wurde zurückgenommen; er wird hier separat gelistet. Diese Seite ist auf dem Stand vom 7. Oktober 2016

ca

https://ca.wikipedia.org/wiki/Jam%C3%A9ricourt

Jaméricourt

Jaméricourt

Français : mairie Jaméricourt

image/jpeg

Jaméricourt és un municipi francès, situat al departament de l'Oise i a la regió dels Alts de França. L'any 2007 tenia 246 habitants.

Jaméricourt és un municipi francès, situat al departament de l'Oise i a la regió dels Alts de França. L'any 2007 tenia 246 habitants.

el

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC

Χανιά

Παλιά πόλη

Χανιά / Συνοικίες / Παλιά πόλη

Παραδοσιακός δρόμος στην παλιά πόλη, στην περιοχή της Σπλάντζιας.

English: Hatzimichalis Dalianis street, Chania old town, with the Ahmet Agha minaret.

image/jpeg

Τα Χανιά είναι παραλιακή πόλη της βορειοδυτικής Κρήτης, ένας από τους σημαντικότερους λιμένες της και πρωτεύουσα του νομού Χανίων. Καταλαμβάνει έκταση περίπου δεκατριών τετραγωνικών χιλιομέτρων και αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νησιού μετά το Ηράκλειο. Ο δήμος Χανίων αριθμεί 108.642 κατοίκους, και πέρα από τα Χανιά η ευρύτερη αστική περιοχή περιλαμβάνει τα μεγαλύτερα προάστιά τα οποία έχουν ενωθεί οικιστικά με το δήμο Χανίων, όπως τα: Κουνουπιδιανά, Μουρνιές, Σούδα, Νεροκούρου, Δαράτσο, Περιβόλια, Γαλατάς και Αρώνι. Υπήρξε σημαντική μινωική πόλη και έχει ταυτισθεί με την αρχαία Κυδωνία.

Παρόλο που βομβαρδίστηκε και κάηκε αρκετές φορές στη μακρόχρονη ιστορία της, η παλιά πόλη των Χανίων θεωρείται από τις ομορφότερες πόλεις της Μεσογείου. Σε διάφορα σημεία ο ταξιδιώτης μπορεί να συναντήσει δείγματα όλων των πολιτισμών που πέρασαν από αυτήν. Στο κέντρο της βρίσκεται ο λόφος του Καστελίου ο οποίος κατοικείται από τη Νεολιθική εποχή και αποτελεί οχυρή θέση δίπλα στο παλιό λιμάνι. Σε αυτόν βρίσκονται το παλάτι του Ύπατου αρμοστή Κρήτης κατά την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας, καθώς και αρχαιολογικοί χώροι από τη μινωική εποχή. Λίγο πιο ανατολικά από το Καστέλι βρίσκεται η Σπλάντζια, η παλιά συνοικία των μουσουλμάνων, η οποία είναι πολύ ατμοσφαιρική. Στα γραφικά σοκάκια της βρίσκονται πολλά ταβερνάκια. Εκεί βρίσκεται και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που κατά την ενετοκρατία ήταν ο ναός του Αγίου Νικολάου των Δομινικανών και επί της τουρκοκρατίας ήταν το κεντρικό τζαμί των Χανίων ενώ λειτουργεί ως ορθόδοξος ναός από το 1918. Έξω από τη εκκλησία βρίσκεται η Πλατεία της Σπλάντζιας με τον πλάτανο στον οποίο οι Τούρκοι απαγχόνισαν τον επίσκοπο Κισάμου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη και τον διάκονο Καλλίνικο τον εκ Βεροίας. Στη γωνία της πλατείας βρίσκεται ο Βενετσιάνικος ναός του St. Rocco. Στην ίδια περιοχή βρίσκονται και οι μικροί ναοί της Αγίας Ειρήνης (οδός Σαρπάκη) και των Αγίων Αικατερίνης και Ιωάννου του Ερημίτη (οδός Μελιδώνη). Περπατώντας προς τη μεριά της θάλασσας βλέπουμε τα Βενετσιάνικα νεώρια (του 1497), τα καρνάγια, που κάποτε κατασκεύαζαν πολεμικές γαλέρες, σήμερα λειτουργούν ακόμη επισκευάζοντας βάρκες και καΐκια. Εκεί κανείς θα δει και το μεγάλο Αρσενάλι, που φιλοξένησε το δημαρχείο Χανίων, μέχρι το βομβαρδισμό του από τους Γερμανούς το 1941, στο οποίο σήμερα στεγάζεται το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου. Στον ανατολικό μυχό του Ενετικού Λιμανιού βρίσκεται το Νεώριο Μόρο, στο οποίο σήμερα στεγάζεται ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Χανίων. Από τη δυτική πλευρά του Καστελίου βρίσκεται η πλατεία Σαντιρβάνι (ή πλατεία Ελ. Βενιζέλου), η οποία αποτελεί την τουριστική καρδιά της πόλης. Από εκεί κανείς μπορεί να επιβιβαστεί σε καραβάκια που επισκέπτονται τα βενετσιάνικα κάστρα στα νησιά των Αγ. Θεοδώρων και της Γραμβούσας. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται η πλατεία της Τριμάρτυρης με τη μητρόπολη Χανίων και το αρχαιολογικό μουσείο που φιλοξενείται στον Βενετσιάνικο ναό του St. Francesco. Εκεί βρίσκονται και τα "Στιβανάδικα". Είναι η περιοχή όπου βρίσκονται μαγαζιά που επεξεργάζονται δέρμα και κατασκευάζουν διάφορα δερμάτινα είδη. Το όνομά τους το πήραν από τα στιβάνια, τις κρητικές μπότες, όπου φτιάχνονταν εκεί εδώ και αιώνες. Επίσης, λίγο πιο ανατολικά βρίσκονται τα "Μαχαιράδικα", όπου βρίσκονται πολλά παραδοσιακά μαγαζάκια που φτιάχνουν ακόμη τα κρητικά μαχαίρια. Ακόμη πιο δυτικά, από το Καστέλι, βρίσκονται οι συνοικίες της Οβραϊκής και του Τοπανά. Η Οβραϊκή ήταν η εβραϊκή συνοικία των Χανίων τους τελευταίους αιώνες μέχρι τη μαζική εξόντωση των Εβραίων των Χανίων από τις δυνάμεις του Άξονα στο β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Στην περιοχή υπάρχει η συναγωγή Ετζ Χαγίμ η οποία επαναλειτούργησε το 1999. Ο Τοπανάς ήταν ανέκαθεν η χριστιανική αρχοντική συνοικία της πόλης. Το όνομά της προέρχεται από το τουρκικό Top-Hane (Το χάνι με τα τόπια - μπάλες πυροβολικού - Οπλοστάσιο), αφού εκεί βρίσκονταν οι βενετσιάνικες στρατιωτικές αποθήκες. Η συνοικία αυτή, μαζί με την Οβραϊκή (ή Εβραϊκή), θεωρούνται οι ομορφότερες συνοικίες των Χανίων. Σε αυτήν βρίσκεται και το φρούριο του Φιρκά (τουρκικά Fırka - Μεραρχία), όπου υψώθηκε η σημαία ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα (1-12-1913) και σήμερα λειτουργεί το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης. Τέλος, το λιμάνι της παλιάς πόλης αποτελεί το ομορφότερο και τουριστικότερο σημείο των Χανίων. Η ακτή Τομπάζη, η ακτή Κουντουριώτη και η ακτή Ενώσεως με αρκετά ιστορικά κτήρια, όπως τα νεώρια, το Γυαλί Τζαμισί (Yalı camisi - Το τζαμί στο γιαλό) και το μεγάλο Αρσενάλι, όπου σήμερα φιλοξενεί το κέντρο αρχιτεκτονικής Μεσογείου. Το κέντρο της είναι το Σαντιρβάνι (Şadırvan), όπου διασταυρώνονται οι κεντρικότεροι δρόμοι της παλιάς πόλης, η οδός Χάληδων, η οδός Κανεβάρο και η Ζαμπελίου. Στην οδό Ζαμπελίου βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα δείγ

ru

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%B5%D0%BC%D1%85%D0%B5%D1%82_III

Аменемхет III

Ирригационные работы в Файюме

Аменемхет III / Правление / Ирригационные работы в Файюме

Статуя Аменемхета III в Эрмитаже, Санкт-Петербург

Статуя фараона Аменемхета III. Порфир, XIX в. до н.э. Эрмитаж, Санкт-Петербург, Россия.

image/jpeg

Аменемхет III — фараон Древнего Египта, правивший приблизительно в 1853 — 1806 годах до н. э., из XII династии.

При Аменемхете III были завершены большие ирригационные работы в Файюмском оазисе, начатые ещё его предшественниками. Известно, что благоденствие Египта во все времена зависело от плодородия почвы, которое в свою очередь обуславливалось периодически повторяющимися разливами Нила, причём только известная средняя высота затопления приносила богатую жатву, так как слишком большая вода и слишком малая действовали губительно на посевы. Фараон или кто-то из его помощников решил урегулировать приток и отступление воды. Параллельно Нилу был прокопан огромный канал, ныне носящий название Бар-Юсуф, канал Иосифа. Канал отходил от Нила чуть севернее Асьюта, был протяжённость 320 км и впадал в Файюмское водохранилище (греч. Меридово озеро). По этому каналу избыточная нильского наводнения направлялась озеро, где при помощи шлюзов и плотин удерживалась, а затем когда вода спадала, отправлялась обратно в Нил. Современные вычисления показывают, что таким способом можно было запасти достаточно воды, чтобы удвоить количество воды в реке, к низу от Асьюта в продолжение 100 дней низкого стояния Нила. Аменемхет возвёл огромную полукруглую насыпь длиной 43,5 км, благодаря чему были осушены прежде заболоченные берега Меридова озера, вокруг города Шедет (Крокодилополь). Огромная площадь Файюмского оазиса (более 8 тысяч га) стала пригодна для посевов. В самом городе Аменемхет III перестроил храм в честь бога-крокодила Себека, возведённый его предком Аменемхетом I. Археологам удалось обнаружить следы этого сооружения. Канал Иосифа, каждый год наполнявший и опустошавший озеро-водохранилище, проходил через южную и западную окраины города Шедет, а затем на протяжении нескольких километров тёк на север, упираясь в плотину, находившуюся недалеко от современного Биахму (этот топоним. вероятно, образован от египетского названия Пери-аму — «вид на озеро»). Здесь, судя по всему, располагались шлюзные ворота, от которых ничего не осталось. По обе стороны от них стояли два каменных пьедестала, в форме усечённых пирамид высотой более 6 метров, на каждом из которых возвышалась огромная статуя фараона, сидящего на троне. Обе статуи были сделаны из единого монолита сверкающего белого кварцита; высота каждой составляла примерно 10,5 метра основание — около 1,2 метра. Во время разлива пьедесталы частично были покрыты водой, и тогда статуи казались сидящими посреди водного пространства. Таким образом, их головы располагались на 18 метров выше вершины дамбы, которая в свою очередь, заметно возвышалась над уровнем поверхности. Они стояли, когда Геродот и Диодор Сицилийский путешествовали по Египту, описав в своих сочинениях две сидячие статуи, воздвигнутые на пирамидальных пьедесталах, возвышающихся над водой. Но затем они исчезли. Сохранились лишь некоторые фрагменты, хранящиеся в музее Эшмола в Оксфорде.

de

https://de.wikipedia.org/wiki/Geschichte_der_Architektur_in_den_Vereinigten_Staaten

Geschichte der Architektur in den Vereinigten Staaten

Volksarchitektur der europäischen Siedler (1620 bis ca. 1920)

Geschichte der Architektur in den Vereinigten Staaten / Periodenübersicht der amerikanischen Wohnarchitektur / Volksarchitektur der europäischen Siedler (1620 bis ca. 1920)

English: common in the 13 Colonies in the 1600s

image/png

Die Geschichte der Architektur in den Vereinigten Staaten umfasst die technische, funktionale und ästhetische Entwicklung der Architektur auf dem Gebiete der heutigen Vereinigten Staaten von der indianischen Baukultur über die Kolonialzeit und die Gründung der Vereinigten Staaten bis in die Gegenwart. Die Gliederung in diesem Artikel folgt weitgehend der von Virginia Savage McAlester vorgeschlagenen Systematik.

Die in diesem Abschnitt beschriebene Volksarchitektur (Vernicular Houses) war vorherrschend in abgeschnittenen Regionen ohne Zugang zu standardisierten Baumaterialien, die eine Gestaltung nach dem Zeitgeschmack ermöglicht hätten. Beim Holzrahmenbau waren unterschiedliche Formen verbreitet:

tr

https://tr.wikipedia.org/wiki/Ps%C3%B6domaki

Psödomaki

Galeri

Psödomaki / Galeri

Kocayemiş

Hi-res version

image/jpeg

Psödomaki, Karadeniz kıyılarında ormanların tahrip edilmesi sonucu oluşan makiye benzer nemcil çalı topluluklarına verilen addır. Ormanların tahrip edildiği yerlerde oluşan çalı türleri gelişir. Akdeniz iklim bölgesinin dışında, bu iklimin hissedildiği nemli sahalarda maki türleri içine nemcil türler de karışır. Marmara ve Karadeniz kıyıları psödomakinin görüldüğü yerlerdir. Maki türleri Akdeniz ikliminde kışlar ılık geçtiğinden yaprak dökmezler. Karadeniz kıyılarında kışlar daha soğuk olduğundan bazı türleri yapraklarını döker. Bünyelerinde yağ bağlama ve yapraklarını sertleştirmeye gereksinimleri yoktur. Kuzey Anadolu dağlarının kuzeye bakan yamaçlarında genel olarak 1000 m yükseltilere kadar çıkarlar. Psödomaki içindeki maki elemanları şunlardır: Funda, kocayemiş, sandal, kermez meşesi, delice, akçakesme, laden, defne, erguvan, menengiç ve katran ardıcı. Psödomaki içindeki kışın yaprak döken cinsler şunlardır: Kızılcık, geyik dikeni, fındık, dişbudak, kurtbağrı, muşmula, böğürtlen, yabani erik, yabani elma ve üvez. Polen taşıyan hayvanlar yardımı ile geniş alanlara yayılırlar.

pt

https://pt.wikipedia.org/wiki/Campeonato_Brasileiro_de_Futebol_de_2015_-_S%C3%A9rie_A

Campeonato Brasileiro de Futebol de 2015 - Série A

Outros estádios

Campeonato Brasileiro de Futebol de 2015 - Série A / Estádios / Outros estádios

Português: Arena das Dunas, Natal, Brazil.

image/jpeg

A Série A do Campeonato Brasileiro de Futebol de 2015, oficialmente Brasileirão Chevrolet 2015 – Série A por motivos de patrocínio, foi a 59ª edição da principal divisão do futebol brasileiro. A disputa teve o mesmo regulamento dos anos anteriores, quando foi implementado o sistema de pontos corridos. Os jogos não tiveram pausa durante a Copa América de 2015, que foi realizada entre 11 de junho e 4 de julho no Chile. Esta foi a edição com menos clubes nordestinos na história dos pontos corridos, com apenas o Sport como representante, igualando-se às edições de 2004 e 2005, que tinham somente Vitória e Fortaleza, respectivamente. Por outro lado, o estado de Santa Catarina teve o maior número de representantes da história dos pontos corridos, com quatro clubes: Avaí, Chapecoense, Figueirense e Joinville. O estado de São Paulo possuiu o maior número de equipes, com cinco no total: Corinthians, Palmeiras, Ponte Preta, Santos e São Paulo. O título brasileiro foi definido com três rodadas de antecedência, quando o Corinthians foi declarado campeão ao empatar com o Vasco da Gama por 1–1, no Rio de Janeiro. Foi a sexta conquista do clube paulista na história.

Além dos estádios de mando usual, outros estádios foram utilizados devido a punições de perda de mando de campo imposta pelo Superior Tribunal de Justiça Desportiva ou simplesmente por opção dos clubes em realizar seus jogos em outros locais, geralmente buscando uma renda maior.

zh-TW

https://zh.wikipedia.org/wiki/2019%E5%B9%B4%E8%A5%BF%E7%8F%AD%E7%89%99%E5%A4%A7%E7%8D%8E%E8%B3%BD

2019年西班牙大獎賽

2019年西班牙大獎賽

巴塞隆納-加泰隆尼亞賽道布局

image/svg+xml

2019年西班牙大獎賽，官方名稱為2019年一級方程式賽車阿聯航空西班牙大獎賽，是2018年5月10日至5月12日舉辦於西班牙的一場一級方程式賽車賽事。比賽在巴塞隆納-加泰隆尼亞賽道進行，總計66圈。這是2019年世界一級方程式錦標賽的第5場分站賽事，以及第48屆西班牙大獎賽。 路易斯·漢米爾頓是連續兩年的分站衛冕冠軍，賽前在車手積分榜上，以1分之差，僅次於隊友維爾特利·鮑達斯；車隊積分方面，開戰至今皆以1、2名完賽的梅賽德斯車隊居領先地位，其次是法拉利車隊及紅牛車隊。

2019年西班牙大獎賽（英語：2019 Spanish Grand Prix），官方名稱為2019年一級方程式賽車阿聯航空西班牙大獎賽（西班牙語：Formula 1 Emirates Gran Premio de España 2019），是2018年5月10日至5月12日舉辦於西班牙的一場一級方程式賽車賽事。比賽在巴塞隆納-加泰隆尼亞賽道進行，總計66圈。這是2019年世界一級方程式錦標賽的第5場分站賽事，以及第48屆西班牙大獎賽。 路易斯·漢米爾頓是連續兩年的分站衛冕冠軍，賽前在車手積分榜上，以1分之差，僅次於隊友維爾特利·鮑達斯；車隊積分方面，開戰至今皆以1、2名完賽的梅賽德斯車隊居領先地位，其次是法拉利車隊及紅牛車隊。

sr

https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D0%B8%D0%B1%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2_(%D0%A5%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B8%D1%87%D0%BA%D1%83%D0%B2_%D0%91%D1%80%D0%BE%D0%B4)

Прибислав (Хавличкув Брод)

Прибислав (Хавличкув Брод)

Трг

Bechyňovo náměstí. Vpravo radnice města a v pozdí kostel Narození sv.Jana Křtitele. Město Přibyslav. Okr.Havlíčkův Brod. Kraj Vysočina. Czech Republik.

image/jpeg

Прибислав град је у Чешкој Републици. Град се налази у управној јединици крај Височина, у оквиру којег припада округу Хавличкув Брод.

Прибислав (чеш. Přibyslav) град је у Чешкој Републици. Град се налази у управној јединици крај Височина, у оквиру којег припада округу Хавличкув Брод.

it

https://it.wikipedia.org/wiki/Paolo_Manuzio

Paolo Manuzio

Biografia

Paolo Manuzio / Biografia

De gli elementi e di molti loro notabili effetti, 1557

Italiano: De gli elementi, e di molti loro notabili effetti. - In Venetia : [Paolo Manuzio], 1557. - XXXIIII c. ; 4º. - Nome dell'Autore, Paolo Manuzio, si ricava dalla dedica a carta A2r .

image/jpeg

Paolo Manuzio è stato un editore, tipografo e umanista italiano.

Figlio terzogenito di Aldo Manuzio, ne raccolse l'eredità a partire dal 1533, quando prese in mano le redini della famosa stamperia paterna, fino ad allora gestita dal nonno materno Andrea Torresano e dai suoi eredi. In questa veste curò, in particolare, l'edizione di testi latini, mantenendo lo stile e le innovazioni tipografiche introdotte con le aldine. Si occupò anche, dal 1558, per conto di Federico Badoer, della tipografia dell'Accademia della Fama, mentre dal 1561 si trasferì a Roma, che sarebbe diventata la seconda città per la produzione del libro. Qui, infatti, diresse la Stamperia del popolo romano, istituita nello stesso anno da Papa Pio IV, monopolizzando, di fatto, i privilegi di stampa relativi ai più importanti testi approvati dal Concilio di Trento, fra i quali il Catechismo e il Messale, peraltro chiedendo e ottenendo, dal pontefice, che l'autorizzazione - in considerazione dell'elevata domanda - fosse estesa anche a tipografi di altri luoghi. Erudito, di formazione umanistica, scrisse numerose dissertazioni, in particolare sulle antichità romane, fra le quali il De legibus (1557) e il De senatu (1581), e commentò diverse opere di Cicerone, come ad esempio le epistole a Pomponio Attico. e a Junio Bruto. Curò in tre libri, in volgare, a partire dal 1542, le Lettere di diuersi nobilissimi huomini et eccellentissimi ingegni. Molte sue prefazioni a testi latini uscirono postume, a cura del figlio Aldo, nel 1580, come postume furono pubblicate le sue Lettere rinvenute nella Biblioteca Ambrosiana.