Datasets:

lingtrain

/

minor-prince

like 4

Follow

lingtrain 4

— Хәйерле көн, — тине уға Бәләкәй шаһзат.

— Ырӑ кун, — сывлӑх сунчӗ ӑна Пӗчӗк принц.

— Дӕ бон хуарз! — сдзурдта имӕ Минкъий принц.

– Иш къолай болсун! – деди Ёзден жашчыкъ.

— Бур лун, — шуис сылы Дзоля принс.

– Шумбра ши! – мярьгсь тейнза Ёмла Оцязорнясь.

— Поро кече, — мане тудлан Изи принц.

— Пуры кечӹ, — Изи принц тӹдӹлӓн маньы.

– Шумбрачи, – мерсь сонензэ Вишка инязорнэ.

– Добрый день, – сказал ему Маленький принц.

– Үтүө күнүнэн, – диэбит Кыра тыгын.

— Хәерле көн, — ди аңа Нәни принц.

— Һеҙҙең тәмәкегеҙ һүнгән.

— Сирӗн сигаретӑр сӳннӗ.

— Дӕ тамаку ниххустӕй.

– Тютюнюгюз ёчюлюпдю.

— Тіян чигарканыд кусӧма.

– Тонь таргамаце мадсь ни.

— Тендан пероскыда йӧрен.

— Тӓмдӓн сигаретдӓ йӧрен кен.

– Тынк таргамканк мадсь.

– Ваша папироса погасла.

– Бөппүрүөскэҥ умуллубут.

— Тәмәкегез сүнгән.

— Өс тә ике — биш.

— Виҫҫӗ ҫумне иккӗ — пиллӗк пулать.

- Ӕртӕ ӕма дууӕ уодзӕнӕй фондз.

– Юч бла эки – беш.

— Куим дорӧ содтам кык — вит.

– Колма и кафта – вете.

— Кумыт да кокыт — визыт.

— Кымыт вӹкӹ кокты лиэш вӹзӹт.

– Колмо кавто марто – вете.

– Три да два – пять.

– Үскэ эбии икки – биэс.

— Икегә өчне кушкач — биш.

Биш тә ете — ун ике.

Пиллӗк ҫумне ҫиччӗ — вун иккӗ.

Фондз ӕма авд - дууадӕс.

Беш бла жети – онеки.

Вит дорӧ сизим — дас кык.

Вете и сисем – кемгафтува.

Визыт да шымыт — латкокыт.

Вӹзӹт вӹкӹ шӹмӹт — луаткокты.

Вете сисем марто – кемгавтово.

Пять да семь – двенадцать.

Биэскэ эбии сэттэ – уон икки.

Бишкә җидене — унике.

Ун ике лә өс — ун биш.

Вун иккӗ ҫумне виҫҫӗ — вун пиллӗк.

Дууадӕс ӕма ӕртӕ - финддӕс.

Онеки бла юч – онбеш.

Дас кык да куим — дас вит.

Кемгафтува и колма – кеветие.

Латкокыт да кумыт — латвизыт.

Луаткокты вӹкӹ кымыт — луатвӹзӹт.

Кемгавтово колмо марто – кеветее.

Двенадцать да три – пятнадцать.

Уон иккигэ эбии үс – уон биэс.

Уникегә өчне — унбиш.

Хәйерле көн.

Ырӑ кун.

Дӕ бон хуарз!

Сау бол.

Бур лун.

Шумбра ши.

Поро кече.

Пуры кечӹ.

Шумбрачи.

Добрый день.

Үтүө күнүнэн.

Хәерле көн...

Ун биш тә ете — егерме ике.

Вун пиллӗк ҫумне ҫиччӗ — ҫирӗм иккӗ.

Финддӕс ӕма авд - дууин дууӕ.

Онбеш бла жети – жыйырма эки.

Дас вит дорӧ сизим — кызь кык.

Кеветие и сисем – комсь кафта.

Латвизыт да шымыт — коло кокыт.

Луатвӹзӹт дӓ шӹмӹт лиэш коклы кокты.

Кеветее сисем марто – комськавтово.

Пятнадцать да семь – двадцать два.

Уон биэскэ сэттэ – сүүрбэ икки.

Унбишкә җидене — егерме ике.

Егерме ике лә алты — егерме һигеҙ.

Ҫирӗм иккӗ ҫумне улттӑ — ҫирӗм саккӑр.

Дууин дууӕ ӕма ’хсӕз — дууин аст.

Жыйырма эки бла алты – жыйырма сегиз.

Кызь кык да квайт — кызь кӧкъямыс.

Комсь кафта и кота – комсь кафкса.

Коло кокыт да кудыт — коло кандаш.

Коклы кокты вӹкӹ кудыт — коклы кӓндӓкшӹ.

Комсь кавтово ды кото – комсь кавксово.

Двадцать два да шесть – двадцать восемь.

Сүүрбэ иккигэ алта – сүүрбэ аҕыс.

Егерме икегә алтыны — егерме сигез.

Шырпы һыҙырға ваҡыт юҡ.

Ҫӗнӗрен тивертме ерҫӳ ҫук.

Е сасодзунмӕ мин рӕстӕг нӕййес.

Сирнек тартыргъа бошамайма.

Кадӧй абу истӧгсӧ ӧзтывны.

Аш мзярда сардоня крьвястемс.

Шырпымат удыралаш ом ярсе.

Пижӹктӓш жепем уке.

Шка арась пицька кирвазтемс.

Некогда спичкой чиркнуть.

Уот да уматтар соло суох.

Шырпы сызарга да вакыт юк...

Егерме алты ла биш — утыҙ бер.

Ҫирӗм улттӑ ҫумне пиллӗк — вӑтӑр пӗрре.

Дууин ӕхсӕз ӕма фондз - ӕртин еу.

Жыйырма алты бла беш – отуз бир.

Кызь квайт дорӧ вит — комын ӧти.

Комсь кота и вете – колмогемонь фкя.

Коло кудыт да визыт — кумло икте.

Коклы кудыт дӓ вӹзӹт — кымлы иктӹ.

Комсь котово ды вете – колоньгемень вейке.

Двадцать шесть да пять – тридцать один.

Сүүрбэ алтаҕа биэс – отут биир.

Егерме алты да биш — утыз бер.

Уф!

Уф!

Уф!

Уф!

Упп!

Уф!

Уф!

Уф!

Вай!

Уф!

Уух!

Уф!

Йәмғеһе, тимәк, биш йөҙ бер миллион алты йөҙ егерме ике мең ете йөҙ утыҙ бер.

Пурӗ пулать пилӗк ҫӗр пӗр миллион та ҫирӗм икӗ пин те ҫич ҫӗр вӑтӑр пӗрре.

Уотемӕй мӕмӕ рауадӕй фондзсӕдӕ еу милиуан ӕхсӕзсӕдӕ дууин дууӕ мини авдсӕдӕ ӕртин еу.

Алай бла, барысы да, беш жюз бир миллион алты жюз жыйырма эки минг жети жюз отуз бир.

Ставнассӧ, сідзкӧ лоӧ, витсё ӧти миллион квайтсё кызь кык сюрс сизимсё комын ӧти.

Сембоц, улема, вете сятт и фкя миллион кота сятт комсь кафта тёжянь сисем сятт колмогемонь фкя.

Чылаже тугеже вичшӱдӧ ик миллион кудшӱдӧ коло кок тӱжем шымшӱдӧ кумло икте.

Цилӓжӓт лиэш вӹцшӱдӹ ик миллион кудшӱдӹ коклы кок тӹжем шӹмшӱдӹ кымлы иктӹ.

Весемезэ, лиси, ветесядт вейке миллионт котосядт комсь кавтово тёжат сисемсядт колоньгемень вейке.

Итого, стало быть, пятьсот один миллион шестьсот двадцать две тысячи семьсот тридцать один.

Итиччэтигэр буоллаҕына, биэс сүүс биир мөлүйүөн алта сүүс сүүрбэ икки тыһыычча сэттэ сүүс отут биир.

Шулай итеп, җәмгысе биш йөз дә бер миллион алты йөз егерме ике мең җиде йөз утыз бер.

— Биш йөҙ миллион нимә?

— Мӗн шутлатӑн эсӗ пилӗк ҫӗр миллион таранах?

— Фондзсӕдӕ милиуани цитӕ?

– Беш жюз миллион неди?

— Витсё миллионыссӧ мый?

– Вете сятт миллион мезе?

— Мо вичшӱдӧ миллион?

— Вӹцшӱдӹ миллион ма?

– Ветесядт миллионт мезть?

– Пятьсот миллионов чего?

– Биэс сүүс мөлүйүөн туоҕуй?

— Нәрсә биш йөз миллион?

— Ә? Һин бындамы әле?

— Э, эс халь те кунта-и-ха?

— М-м? Ами ма дӕ?

– Э? Энтта да мындамыса?

— А? Тэ тані на?

– Мезе? Тон нинге тясат?

— А? Тый эше тыште улат?

— А? Тӹнь эче тишток ылат?

– А? Тон тескат?

– А? Ты еще здесь?

– А-а? Эн өссө да баар эбиккин дуу?

— Ә? Син мондамыни әле!

Биш йөҙ миллион... Белмәйем дә, нимә...

Пилӗк ҫӗр миллион… мӗн, ара… Хам та пӗлместӗп ӗнтӗ…

Фондзсӕдӕ еу милиуан ... нӕбал ӕй гъуди кӕнун ...

Беш жюз миллион... Неди?.. Билмейме...

Витсё миллион... Ог нин тӧд мый...

Вете сятт миллион… Афи содаса мезе…

Вичшӱдӧ миллион… Можым омат шинче…

Вӹцшӱдӹ миллион... Уже ам пӓлӹ ма...

Ветесядт миллионт… Ней а содангак мезть.

Пятьсот миллионов… Уж не знаю, чего…

Биэс сүүс мөлүйүөн… Туоҕун бэйэм да билбэппин…

Биш йөз миллион... Нәрсә икәнен дә белмим инде...

Минең шул тиклем эшем күп! Мин етди кеше, миндә хәбәрләшеү ҡайғыһы юҡ!

Эпӗ шутсӑр ӗҫлӗ ҫын, кӗрӗк арки йӑваласа ларма вӑхӑт ҫук манӑн!

Уойбӕрцӕ куститӕ мин ес! Ӕз уӕззаузунд адӕймаг дӕн, ӕз дзӕгъӕл дзӕнгӕдатӕбӕл нӕ дӕн!

Ишим асыры кёпден, башымы къашыр заманым жокъду! Гыр-гыр этер кибик, ойнай-ойнай турмайма!

Сымда уджыс менам! Ме мортыс серъёзнӧй, мем больгынысӧ немла!

Монь сняра тевдон! Мон – афкукс шарьходи ломанян, тейне аш мзярда шавос корхнемс!

Мыйын тынар пашам уло! Мый пашаче айдеме улам, ляпкен шогаш жапем уке!

Мӹньӹн тинӓр шукы пӓшӓэм! Мӹнь серьёзный эдем ылам, льорген шалгаш жепем уке!

Монь истя зяро важодемам! Мон ломанесь тевень теиця, шкам арась кель човсемс.

У меня столько работы! Я человек серьезный, мне не до болтовни!

Мин наһаа элбэх үлэлээхпин! Мин, тылынан кыырар солото суох дуоспуруннаах киһибин!

Эшем муеннан! Җитди кеше мин, такылдап торырга вакытым юк!

Ике лә биш — ете...

Иккӗ ҫумне пиллӗк — ҫиччӗ…

Дууӕ ӕма фондз - авд ...

Эки бла беш – жети...

Кык дорӧ вит — сизим...

Кафта и вете – сисем…

Кокыт да визыт — шымыт…

Кокты вӹкӹ вӹзӹт — шӹмӹт...

Кавто вете марто – сисем…

Два да пять – семь…

Иккигэ эбии биэс – сэттэ…

Икегә бишне — җиде...

— Биш йөҙ миллион нимә? — ҡабатланы Бәләкәй шаһзат: бер ни тураһында һорап яуап алмайынса ул тынысланмай ине.

— Пилӗк ҫӗр миллион мӗскер? — ыйтрӗ тепӗр хут Пӗчӗк принц: пӗрре панӑ ыйтӑвне хуравламасӑр унран ниепле те хӑпаймӑн.

— Фондзсӕдӕ еу милиуан цитӕ? — нӕуӕгӕй бабӕй бафарста Минкъий принц: е ӕ цӕргӕбонти ӕ еу фарста дӕр некӕд ниууагъта, еугӕр ӕй ку сивардтайдӕ, уӕд, цалинмӕ ин дзуапп райстайдӕ, уӕдмӕ.

– Беш жюз миллион неди? – деп, дагъыда сорду Ёзден жашчыкъ. Бир затны бир сорса, анга жууабын тапхынчы тынар къылыгъы жокъду.

— Витсё миллионыссӧ мый? — выльысь юаліс Дзоля принс: мыйкӧ кӧ юалас сійӧ вӧлі, эз ӧвсьыв колана вочакыв кывтӧдз.

– Вете сятт миллион мезе? – нинге весть кизефтезе Ёмла Оцязорнясь: вдь сон аф лоткай кизефнемда, мзярс аф кули каршек вал.

— Мо вичшӱдӧ миллионжо? — адак йодо Изи принц: иктаж-мом йодмек, вашмутым налде, тудо лыпланен кертын огыл.

— Вӹцшӱдӹ миллион ма? — эче ик гӓнӓ Изи принц яды, ик гӓнӓӓт эче ӹлӹмӓшӹштӹжӹ мам-гӹнят ядмыкы, вӓшештӹмӓшӹм колде, тӹдӹ цӓкнӹде.

– Ветесядт миллионт мезть? – такого кевкстизе Вишка инязорнэ: бути мезде сон кевкстиль, а оймиль семс, зярс сонензэ эзть ёвта.

– Пятьсот миллионов чего? – повторил Маленький принц: спросив о чем-нибудь, он не успокаивался, пока не получал ответа.

– Биэс сүүс мөлүйүөн туоҕуй? – диэн лаппыйан ыйыппыт Кыра тыгын: тугу эрэ ыйытан баран харда ыла илигинэ уоскуйбат идэлээҕэ.

— Нәрсә ул биш йөз миллион? — дип кабатлый Нәни принц: соравына җавап алмыйча тынычланмый иде ул.

Эшҡыуар башын күтәрҙе.

Ӗҫлӗ ҫын тинех пуҫне ҫӗклерӗ.

Бизнесмен схуӕстӕй ӕ сӕрбӕл:

Иш кёллю адам башын кётюрдю.

Уджӧн век ноксьысь морт лэптіс юрсӧ:

Тевонь содай ломанць кеподезе прянц.

Пашаче еҥ вуйжым нӧлтале.

Бизнесмен вуйжым лӱктӓльӹ:

Тевень теиця ломанесь кепедизе прянзо.

Деловой человек поднял голову.

Дуоспуруннаах киһи төбөтүн көтөхпүт.

Эшлекле кеше башын күтәрә.

— Инде илле дүрт йыл мин был ҡауҡабта йәшәйем, һәм ошо бар ваҡыт эсендә миңә өс тапҡыр ғына ҡамасаулағандары булды.

— Ҫак планета ҫинче аллӑ тӑватӑ ҫул пурӑнса мана пурӗ те виҫӗ хутчен чӑрмантарнӑ.

— Аци планетӕбӕл ци фӕндзай цуппар анзи цӕрун, уони дӕргъи мӕ ӕрмӕст ӕртӕ хатти багъигӕдардӕ уидӕ.

– Эки жыйырма бла он тёрт жыл жашайма бу планетада, андан бери мени жаланда юч кере чырмагъандыла.

— Ветымын нёль во нин ме ола тайӧ енэжму вылас да тайӧ каднас менӧ торклісны уджысь сӧмын куимысь.

– Тя масторса мон эрян ни вете сятт и ниле кизот, и сембе пингть тейне шорсесть аньцек колмоксть.

— Тиде планетыште мый ынде витле ныл ий илем, ты жапыште мылам кум гана веле мешаеныт.

— Ти планетӹштӹ вӹцлӹ нӹл и ӹлӹмем гач мӹлӓм лач кым гӓнӓ ӓптӹртенӹт.

– Ведьгемень ниле иеть мон эрян те планетасонть ды весе те шкане монь тевстэ сайнимезь ансяк колмоксть.

– Уже пятьдесят четыре года я живу на этой планете, и за все время мне мешали только три раза.

– Мин, бу эттиккэ хайы сах биэс сүүс түөрт сыл олордум, ол былаһын тухары миэхэ үс эрэ төгүл мэһэйдээбиттэрэ.

— Бу планетада инде илле дүрт ел яшим, шул вакытта нибары өч тапкыр эшемнән бүлделәр мине.

Беренсе тапҡыр, егерме ике йыл элек, миңә ҡайҙандыр май ҡуңыҙы осоп килгән ине.

Пӗрремӗш хутӗнче, ҫирӗм икӗ ҫул каяллах, ман пата Турӑ пӗлет ӑҫтан ӗне нӑрри вӗҫсе килнӗччӗ.

Фиццаг хатт е адтӕй дууин дууӕ анзей размӕ, ардӕмӕ еу гӕдикъо ку фӕззиндтӕй, Хуцау ӕ зонӕг, кӕцӕй, уӕд.

Биринчи кере, жыйырма бла эки жыл мындан алда, къайдан палахха чыкъгъан эсе да, бери бир дуу-дуу къамыжакъ учуп келгенди.

Медводдзаысьсӧ, кызь кык во сайын ме дорӧ кытыськӧ лэбзис мӧс сітув гаг.

Васецеда, комсь кафтува кизода инголе, тяза коста-бди лийкстась майскяй унжа.

Икымше ганаже, кокло кок ий ончыч, мый декем ала-кушеч май копшаҥге чоҥештен толын.

Пӹтӓришӹ гӓнӓ тидӹ коклы кок и перви ылын, кынам токем майский жук чонгештен пырен, Йымы вел пӓлӓ, кышец.

Васенцеде, ютасть комсь кавтово иеть, монень косто-бути ливтясь панжиковонь унжа.

В первый раз, двадцать два года тому назад, ко мне откуда-то залетел майский жук.

Аан маҥнай, сүүрбэ икки сыл аннараа өттүгэр хантан эрэ көтөн кэлбит таҥара кийиитэ хомурдуос.

Беренче мәртәбә, моннан егерме ике ел элек, минем янга кайдандыр май коңгызы очып килгән иде.

Ул бик хәтәрле тауыш ҡуптарҙы һәм мин шунда ҡушыуҙа дүрт хата ебәрҙем.

Ҫавскер хӑлха йӳҫмелле нӑрланине пула эпӗ хисепсене хушнӑ чух тӑватӑ йӑнӑш туса хунӑччӗ.

Ӕверхъау гув-гув исиста ӕма мӕ нимади цуппар рӕдуди скодтон.

Ол алай дууулдады, алай дууулдады... мен ол заманда къошхан чотда тёрт халат этген эдим.

Сійӧ сэтшӧм гораа дзизгис, мый сэки ме лыдпасъяс содталіг нёльысь шыбӧлясьлі.

Сон эста кеподсь стама жалф, мянь тиень ниле эльбятькст.

Тудо тугай йӱк-йӱаным лукто, мый тунам шотлымем годым ныл йоҥылышым ыштышым.

Тӹдӹ шамде шужге чонгештӹлӹн, тӹнӓм мӹнь пиштӹмӓштӹ нӹл самыньым ӹштенӓм.

Сон кепедсь истямо шалт, мик мон теинь ниле ильведевкст ловомсто.

Он поднял ужасный шум, и я тогда сделал четыре ошибки в сложении.

Кини үлүгэрдээх тыаһы-ууһу таһаарбытыттан, мин, хомойуох иһин төгүллээһиҥҥэ түөрт алҕаһы таһааран турабын.

Ул коточкыч тавыш куптарды, һәм мин кушу гамәлендә дүрт хата ясадым.

Икенсе тапҡыр, үн бер йыл элек, миндә ревматизм өйәнәге булып алды.

Иккӗмӗш хутӗнче, унтанпа вун пӗр ҫул иртрӗ ӗнтӗ, эпӗ ревматизм чирӗпе сасартӑк аптраса ӳкнӗччӗ.

Дуккаг хатт ба, еуӕндӕс анзей размӕ, индиси фудӕй.

Экинчи кере, онбир жыл мындан алда, жел аурууум къозгъалгъанды.

Мӧдысьсӧ, дас ӧти во сайын, менӧ йӧзви юкалан висьӧм, ревматизм матайтліс.

Омбоцеда, кефкие кизода инголе, фалу озада ащемать эзда монь сатомань ревматизма урмась.

Кокымшо ганаже, латик ий ончыч, мыйым кенета ревматизм перен шындыш.

Кокшы гӓнӓ луатик и перви мӹньӹн ревматизм ылын.

Омбоцеде, ютасть кевейкее иеть, монь лепштимем ревматизма.

Во второй раз, одиннадцать лет тому назад, у меня был приступ ревматизма.

Иккиһин, уон биир сыл анараа өттүгэр, дьарҕам ыарыыта көбөн ылбыттаах.

Икенче мәртәбә, моннан унбер ел элек, ревматизм өянәге булды.

Хәрәкәтһеҙ тормош рәүешенән.

Сӑлтавӗ, паллах, тӑтӑшах хускалмасӑр ларнинче.

Ме уӕнгтӕ ке не змӕлун кӕнун, уомӕ гӕсгӕ.

Ишим, жашауум да – олтургъанлай тургъаным ючюн.

Пукалана оласногысь...

Тейне якамс-шяямс аш мзярда.

Эреак шинчымемлан кӧра тиде лие.

Тидӹ шукы шӹнзӹмӓшеш.

Озадо ламо аштемадонть.

От сидячего образа жизни.

Ол, куруук олорон тахсарбыттан.

Гел утырып торганлыктан.

Йөрөп ятырға ваҡытым юҡ минең. Мин етди кеше.

Эпӗ тӳр пилӗклӗ каллӗ-маллӗ уткаласа хаклӑ вӑхӑта сая яраймастӑп. Эпӗ ҫав тери ӗҫлӗ ҫын.

Рауай-бауайтӕн мин рӕстӕг нӕййес. Ӕз хъӕбӕр уӕззаузунд дӕн.

Айланып турургъа, жюрюй-жюрюй турургъа заман жокъду. Мен иш кёллю адамма.

Меным гуляйтнысӧ некор. Ме мортыс серъёзнӧй.

Мон ломанць афкукс шарьхкодихнень эзда.

А мыйын перныл кошташ жапемже укес. Мый пашаче айдеме улам.

Мӹньӹн мӹнгеш-анеш кашташ жепем уке. Мӹнь серьёзный эдем ылам.

Монь арась шкам яксемс. Мон пек тевев ломанесь.

Мне разгуливать некогда. Я человек серьезный.

Күүлэйдии сылдьар солом суох. Мин дуоспуруннаах, дьоһун киһибин.

Арлы-бирле йөрергә вакытым юк. Җитди кеше мин.

Өсөнсө тапҡыр... бына ул!

Виҫҫӗмӗш вара… шӑпах ҫак самант ӗнтӗ вӑл!

Ӕртиккаг хатт ... мӕнӕ нур.

Ючюнчю кере... ма бу!

Коймӧдысьсӧ... со сійӧ!

Колмоцеда… вов тон!

Кумшо ганаже… теве кызыт!

Кымшы гӓнӓ... теве тӹлӓнет!

Колмоцеде… вана сон!

Третий раз… вот он!

Үһүс төгүлүн… бу кини!

Менә инде хәзер өченче мәртәбә...

Шулай итеп, тимәк, биш йөҙ миллион...

Ҫапла вара пурӗ — пилӗк ҫӗр миллион та…

Уотемӕй мадта фондзсӕдӕ еу милиуан ...

Алай бла, барысы да беш жюз миллион...

Сідзкӧ артмӧ, витсё миллион...

Улема, лиссь вете сятт миллион…

Тугеже чылаже… вичшӱдӧ миллион…

Мӹнь маньым, вӹцшӱдӹ ик миллион...

Теня, лиси, ведесядт миллионт…

Итак, стало быть, пятьсот миллионов…

Итиччэтигэр, биэс сүүс мө-лүйүөн буолар курдук…

Димәк, шулай итеп, биш йөз миллион...

— Миллион нимә?

— Пилӗк ҫӗр миллион мӗскер?

— Милиуан цитӕ?

– Беш жюз миллион неди?

— Миллионыс мый?

– Мезень миллион?

— Мо вичшӱдӧ миллион?

— Миллион ма?

– Миллионт мезть?

– Миллионов чего?

– Мөлүйүөнүнэн туохтарый?

— Нәрсә миллион?

Эшҡыуар яуап ҡайтарырға кәрәк икәнен аңланы, башҡаса тынғы булмаясаҡ.

Ӗҫлӗ ҫын ӑнланчӗ: хуравламах тивет пуль, унсӑрӑн ӑна ку «сӑвӑс» канӑҫ памастех.

Бизнесмен балӕдӕрдтӕй, ӕнцад ӕй ке нӕ бал ниууадздзӕнӕнцӕ, уой:

Иш кёллю адам бу сабийни жууабын къайтаргъынчы, тынчлыкъ тапмазлыгъын ангылагъанды.

Уджӧн ноксьысьлы юрас воис, мый колӧ вочавидзны, а то таысь он мын.

Тевонь содай ломанць шарьхкодсь, эряви максомс кизефксть лангс каршек вал, вдь сон сембе сяка аф орады эздонза.

Пашаче еҥ умылыш: вашешташ кӱлеш, уке гын тудлан эрыкым огыт пу.

Бизнесмен ынгылыш, ак вӓшештӹ гӹнь, тӹдӹ гӹц ак карангеп.

Тевень теиця ломанесь чарькодсь, эряви мезеяк ёвтамс, оймамо а кадсысзь.

Деловой человек понял, что надо ответить, а то не будет ему покоя.

Дуоспуруннаах киһи хардарыах тустааҕын өйдөөбүт, тоҕо диэтэххэ, уоскуйуо суох.

Эшлекле кеше, җавап бирми торып, тынгылык булмасын аңлый, ахрысы.

— Биш йөҙ миллион теге ваҡ, ҡайһы берҙә һауала күренгән нәмәләр.

— Вӑхӑтран вӑхӑта тӳпере куҫа курӑнакан пилӗк ҫӗр миллион вӗтӗ пӑнчӑ.

— Милиуантӕ уӕлӕ арвбӕл хаттӕй-хатт ка фӕззиннуй, еци минкъийтӕй.

– Беш жюз миллион гитче затчыкъла, бир-бирде хауада кёрюнюучюле.

— Витсё миллион этійӧ посниторйыс, сынӧдас тай корсюрӧ тыдалӧны.

– Вете сятт миллион ёмла пялькскя, конат няевихть кожфса.

— Вичшӱдӧ миллион саде изи наста-влак… южышто южгунам койшо-шамыч.

— Миллион техень изи хӓдӹр, кыдывлӓм кынамжы пӹлгомышты ужаш лиэш.

– Ветесядт миллионт неть вишинетнеде, конатне лиясто неявить коштсо.

– Пятьсот миллионов этих маленьких штучек, которые иногда видны в воздухе.

– Биэс сүүс мөлүйүөн, ити, быыкаайык туохтар, ардыгар салгыҥҥа көстөр сээкэйдэр.

— Биш йөз миллион әнә теге, кайвакытта һавада күренүче нәмәрсәләр.

— Нимә ул, әллә себендәр?

— Шӑнасем пирки калатӑн-и?

— Биндзитӕ?

– Чибинле?

— Мый нӧ тайӧ, гутъяс?

– Нят месть, каруфт?

— Мо тидыже, карме мо?

— Арашӹнгӓвлӓ?

– Те мезть, карвот?

– Это что же, мухи?

– Ол туохтарый, сахсырҕалар дуо?

— Нәрсә соң алар, чебенме?

— Юҡсы, бәләкәй генә, ялтырҙар.

— Ҫук ӗнтӗ, йӑлтӑртатакан пӗчӗк пӑнчӑсем.

— Нӕгъ, ӕрттевгӕ ка кӕнуй, еци минкъий цидӕртӕ.

– Угъай-угъай, былай бир гитчечикле, жылтырауукъла.

— Да абу, сэтшӧм поснияс, югъялысьяс.

– Ёфси аф, синь ёмланят и нинге пиндолдыхть.

— Да уке, тугай изи улыт, йылгыжыт.

— Агыл йӓ, тевеш техень изивлӓ, кыдывлӓ йӹлгӹжӹт.

- Аволь, истямо кондят вишинеть, цитницят.

– Да нет же, такие маленькие, блестящие.

– Эс, суох! Маннык, быыкаа кылабачыгастар.

— Юк ла. Бик-бик кечкенә, ялтырап торган...

— Бал ҡорттары?

— Пыл хурчӗсем-и?

— Мудибиндзитӕ?

– Бал чибинле?

— Мазіяс.

– Прамошт?

— Мӱкш?

— Мӱкшвлӓ?

– Мекшт?

– Пчелы?

– Тигээйилэр?

— Бал кортлары?

— Һуң юҡ бит. Шундай бәләкәй генәләр, алтындай, һәр ялҡау уларға ҡарауы була, шунда уҡ хыялланып китә.

— Вӗсем мар. Ҫав пӗчӗк ылтӑн пӑнчӑсене пӑхса киленнӗ май ӗмӗтсен асамлӑ тӗнчине путма та йывӑр мар.

— Нӕгъ, зӕрийнӕхуз минкъий цидӕртӕ, мӕнӕ магосати бӕллецти ка ранигулун кӕнуй, етӕ.

– Угъай-угъай. Былай бир гитчечикле, алтынчыкъла, алагъа къарагъан телилени акъылчыкълары толмаз муратладан толуп къаладыла.

— Да немся абу. Сэтшӧм посньыдикӧсь, зарни кодьӧсь. Быд дышпоз на вылӧ кӧ сӧмын видзӧдлас, сылӧн чужӧны гуся кӧсйӧмъяс.

– Аф. Синь тяфтама ёмланят, зрнянь тюссот. И кда кивок варжаксты лангозост, улеза мянь нолась, орадыхть сонь мяленза, арьсезеви сянь колга, мезсь кяшф седикуцюняса.

— Да уке. Тугай изи, шӧртньӧ тӱсан улыт, кажне йолко еҥ ончалешат, тӱрлым шонкалаш пижеш.

— Агыл. Техень изивлӓ, шӧртньӹ доно йӹлгӹжӹт, нӹнӹ вӹкӹ сакой ӧркӹ анжалешӓт, тӹнӓмок тӹлнӓш тӹнгӓлеш.

– Аволь. Истят вишкинеть, сырнень, эрьва цёлакось кода варшты лангозост, сеске прязонзо сыть арсемат.

– Да нет же. Такие маленькие, золотые, всякий лентяй как посмотрит на них, так и размечтается.

– Эс, суох! Маннык быыкаайык, көмүс, араас сүрэҕэ суох күөх көппөлөр кинилэри көрө-көрө буолары буолбаты ыраланаллар.

— Юк ла. Шундый кечкенә, алтын төсендә. Эшсез сөрхәнтәйләр шуларга карый да хыялга чума бит әле.

Ә мин етди кеше. Минең хыялланырға ваҡытым юҡ.

Анчах эпӗ ҫав тери ӗҫлӗ ҫын. Манӑн пылак тӗлӗксемпе йӑпанма вӑхӑт ҫук.

Фал ӕз уӕззаузунд дӕн, мӕнӕн бӕллецтӕ нивӕндунӕн рӕстӕг нӕййес. -А!

Мен а иш кёллю адамма. Телисине аралып турур амалым жокъду.

А ме мортыс серьёзнӧй. Меным гуся кӧсйӧмъясӧн овны некор.

А мон тяфтама тефт аф тиендян. Мон афкукс шарьхкоди ломанян и тейне аш мзярда арьсекшнемс мяльхнень колга, конат кати-косот и ёфси аф шарьхкодевихть.

А мый пашаче айдеме улам. Мыйын шонкален шинчылташ жапем уке.

А мӹнь серьёзный эдем ылам, мӹньӹн тӹлнӓш жепем уке.

А мон ломанесь тевень теиця. Арась шкам арсемс.

А я человек серьезный. Мне мечтать некогда.

Онтон мин дуоспуруннаах киһибин. Ыраланар солом да суох.

Ә мин җитди кеше. Хыялланырга вакытым юк.

— Ә, йондоҙҙармы?

— А-а-а, ҫӑлтӑрсем-иҫ!

Стъалутӕ?

– Жулдузла?

— А-а, кодзувъяс?

– А, тяшттне?

— А, шӱдыр-влак?

— А! Шӹдӹрвлӓ!

– Чарькодинь, тештне?

– А, звезды?

– Аа, сулустар?

— Ә-ә, йолдызлар?

— Бына-бына. Йондоҙҙар.

— Ҫапла, ҫӑлтӑрсем.

— Гъо, етӕ. Стъалутӕ.

– Хау-хау. Жулдузла.

— Сідз-сідз. Кодзувъяс.

– Виде, виде. Тяшттне.

— Саде-саде. Шӱдыр-влак.

— Ане. Шӹдӹрвлӓ.

– Истя-истя. Тештне.

– Вот-вот. Звезды.

– Оннук-оннук. Сулустар.

— Менә, менә. Йолдызлар.

— Биш йөҙ миллион йондоҙ? Һин улар менән ни эшләйһең?

— Апла пулсан мӗн тӑватӑн эсӗ ҫав пилӗк ҫӗр миллион ҫӑлтӑрпа?

— Ӕма фондзсӕдӕ милиуан стъалуйӕй ци кӕнис?

– Беш жюз миллион жулдуз? Сен аланы уа не этесе?

— Витсё миллион кодзув? А мый тэ накӧд вӧчан?

– Вете сятт миллион тяште? А мезе тон синь мархтост тиендят?

— Вичшӱдӧ миллион шӱдыр? Нунын денже тый мом ыштет?

— Дӓ мам тӹнь вӹцшӱдӹ миллион шӹдӹр доно ӹштет?

– Ветесядт миллионт тештеть? Мезе мартост кармат теме?

– Пятьсот миллионов звезд? Что же ты с ними делаешь?

– Биэс сүүс мөлүйүөн сулус? Олору эн туох гынаҕын?

— Биш йөз миллион йолдыз? Син алар белән нишлисең соң?

— Биш йөҙ бер миллион алты йөҙ егерме ике мең ете йөҙ утыҙ бер.

— Пилӗк ҫӗр пӗр миллион та улт ҫӗр ҫирӗм икӗ пин те ҫич ҫӗр вӑтӑр пӗрре.

— Фондзсӕдӕ еу милиуан ӕхсӕзсӕдӕ дууин дууӕ мини авдсӕдӕ ӕртин еу.

– Беш жюз бир миллион алты жюз жыйырма эки минг жети жюз отуз бир.

— Витсё ӧти миллион квайтсё кызь кык сюрс сизимсё комын ӧти.

– Вете сятт и фкя миллион кота сятт комсь кафтува тёжянь сисем сятт колмогемонь фкя.

— Вичшӱдӧ ик миллион кудшӱдӧ коло кок тӱжем шымшӱдӧ кумло икте.

— Вӹцшӱдӹ ик миллион кудшӱдӹ коклы кок тӹжем шӹмшӱдӹ кымлы иктӹ.

– Ветесядт вейке миллионт котосядт комсь кавтово тёжат сисемсядт колоньгемень васенце.

– Пятьсот один миллион шестьсот двадцать две тысячи семьсот тридцать одна.

– Биэс сүүс биир мөлүйүөн алта сүүс сүүрбэ икки тыһыычча сэттэ сүүс отут биир.

— Биш йөз дә бер миллион алты йөз егерме ике мең җиде йөз утыз бер.

Мин етди кеше, мин теүәллекте яратам.

Эпӗ ҫав тери ӗҫлӗ-яваплӑ ҫын, шут-хисепре йӑнӑшма юрамасть.

Ӕз уӕззаузунд дӕн, ӕз бӕлвурд адӕймаг дӕн.

Мен иш кёллю адамма. Жик-жигине дери тергерге керекме.

Ме мортыс серъёзнӧй, ме стӧчлун радейта.

Мон ломанць кельгса видешить и семботь, мезсь улель лувф и эсь вастсонза.

Мый пашаче айдеме улам, мый рашлыкым йӧратем.

Мӹнь серьёзный ылам, мӹнь тӧр шотым яратем.

Мон ломанесь тевень теиця, вечкан, улезэ парсте ловнозь.

Я человек серьезный, я люблю точность.

Мин дуоспуруннаах киһибин, барыта лоп бааччы буоларын сөбүлүүбүн.

Мин җитди кеше, төгәллек яратам.

— Һәм шулай ҙа, һин был бар йондоҙҙар менән дә ни эшләйһең?

— Ҫапах та мӗн тӑватӑн эс ҫав ҫӑлтӑрсемпе?

— Ӕма еци стъалутӕй ци кӕнис?

– Сен ол жулдузланы барысын да не этесе?

— Но мый нӧ тэ вӧчан став тайӧ кодзувнас?

– А мезе тон тиендят ня сембе тяшттнень мархта?

— Чыла нине шӱдыржӧ дене тый мом ыштет?

— Дӓ мам тӹнь цилӓ ти шӹдӹрвлӓ доно ӹштет?

– Мезе эно теят неть весе тештнень марто?

– Так что же ты делаешь со всеми этими звездами?

– Чэ сөп, онтон ол сулустарынан эн тугу гынаҕын?

— Син бу йолдызлар белән нишлисең соң?

— Ни эшләйем?

— Мӗн тӑватӑп-и?

— Ци си кӕнун?

– Къалай не этесе?

— Мый вӧча?

– Мезе тиендян?

— Мом ыштем?

— Мам ӹштем?

– Мезе теян?

– Что делаю?

– Тугу гынабын?

— Нишлим?

— Эйе.

— Ийя.

— Гъо.

– Хау. Не этсе?

— Да.

– Да.

— Да.

— Ане.

– Мезе.

– Да.

– Оннук.

— Әйе.

— Бер ни эшләмәйем. Мин улар менән биләйем.

— Нимӗн те, вӗсем манӑн пурлӑхӑм.

— Неци. Етӕ мӕн ӕнцӕ.

– Бир жукъ да этмейме. Ала менидиле.

— Нинӧм ог вӧч. Тайӧ менам эмбурӧй.

– Мезевок аф тиендян. Синь монь кядялон. Мон синь кирдьсайне. Синь моннет.

— Нимат ом ыште. Нуно мыйын улыт.

— Нимат. Нӹнӹ мӹньӹн ылыт.

– Мезеяк а теян. Мон азор сынст лангсо.

– Ничего не делаю. Я ими владею.

– Тугу да гыммаппын. Мин кинилэри бас билэбин.

— Берни дә эшләмим. Минем мөлкәтем алар...

— Йондоҙҙар менән биләйһеңме? — Эйе.

— Эсӗ ҫӑлтӑрсене хӑвӑн харпӑрлӑху тетӗн-и? — Ийя.

- Дӕу ӕнцӕ? — Гъо.

– Жулдузла сенимидиле? – Хау.

— Кодзувъясыс тэнад эмбур?

– Тяшттнень эсь кядялот кирдьсайть? – Виде.

— Шӱдыр-влак тыйын улыт? — Туге.

— Нӹнӹ тӹньӹн ылыт? — Ане.

– Азор тештнень лангсо? – Истя.

– Владеешь звездами? – Да.

– Сулустары бас билэҕин? – Оннук.

— Йолдызлар синең мөлкәтең? - Әйе.

— Һуң мин күргән батша ла бит...

— Каҫар та, кунашкал хӑтланакан короле курсаччӗ ӗнтӗ эпӗ.

— Ӕз ма фӕууидтон уӕхӕн къароли...

– Да мен патчахны кёргенме, ол...

Но ме аддзылі нин корольӧс, коді...

– Мон вдь няендень оцязор, конац…

— Но мый шукерте огыл ик корольым вашлийым, тудо…

— Но мӹнь уже ик кугижӓм ужым, кыды...

– Теде икеле мон нейнинь инязор, конась…

– Но я уже видел короля, который…

– Мин, хайы сах биир ыраахтааҕыны көрбүтүм, кини…

— Ләкин мин бит корольне күрдем. Ул...

— Батшалар биләмәй.

— Корольсен харпӑрлӑхӗнче хӑйсен нимӗн те ҫук.

— Къаролтӕмӕ ӕппундӕр неци ес.

– Патчахла мюлк жюрютмейдиле.

— Корольяслӧн нинӧмыс абу.

– Оцязорхнень мезьсновок аш.

— Король-влакын нимоштат уке.

— Кугижӓвлӓн нимаштат уке.

– Инязортнэ мезеяк лангсо азорокс а эрсить.

– Короли ничем не владеют.

– Ыраахтааҕылар тугу да бас билбэттэр.

— Корольләрнең бернинди мөлкәтләре дә булмый.

Улар идара ғына итә.

Вӗсен тӗп тивӗҫӗ — патшалӑха тытса тӑрасси.

Етӕ «паддзахеуӕг» кӕнунцӕ.

Ала билген – патчахлыкъ.

Найӧ сӧмын каналӧны, саралӧны.

Синь аньцек вятихть-тонафтыхть лиятнень.

Нуно вуйлатат веле.

Нӹнӹ кугижӓлӓнӓт веле.

Сынь ансяк ветить тевть.

Они только правят.

Кинилэр салайаллар эрэ.

Алар бары тик идарә генә итәләр.

Ул бөтөнләй башҡа күренеш.

Ҫавӑнпа та кунта пысӑк уйрӑмлӑх пур.

Е ба ӕндӕр гъуддаг ӕй.

Аны иши арталлыда башхады.

Тайӧ дзик мӧдтор.

А тя ёфси аф стама тевсь.

Тиде йӧршеш вес паша.

Тидӹ икток агыл.

Те лия.

Это совсем другое дело.

Ол олох атын.

Бу бөтенләй башка нәрсә.

— Ә ни өсөн һиңә йондоҙҙар менән биләргә?

— Ҫӑлтӑрсене шут-хисепре тытни сана мӗн парать?

- Ӕма дӕуӕн ци пайда ӕй, стъалутӕ дӕу ке ‘нцӕ, е?

– Жулдузла санга неге керекдиле?

— А мыйла тэныд колӧны кодзувъясыс эмбурад?

– А мезенди тейть кирдемс кядялот тяшттнень?

— А молан тылат шӱдыр-влакше кӱлыт?

— А малын тӹлӓт шӹдӹрвлӓжӹ?

– Тонеть мезекс эряви улемс тештень азорокс?

– А для чего тебе владеть звездами?

– Эн, ол, сулустары туох гынаары бас билэҕиний?

— Йолдызлар сиңа нигә кирәк соң?

— Бай булыр өсөн.

— Ку мана пуянлатать.

— Е мин гъӕздуг унӕн пайда ӕй.

– Бай болургъа.

— Медым лоны озырӧн.

– Сяс, штоба улемс козякс.

— Поян лияш.

— Нӹнӹ мӹньӹм паяным ӹштӓт.

– Арсян улемс сюпавокс.

– Чтоб быть богатым.

– Баай буолаары.

— Бай булу өчен.

— Ә ни өсөн бай булырға?

— Мӗн тума кирлӗ сана пуянлӑх?

— Ӕма дин гъӕздугдзийнадӕ ба ци пайда ӕй?

– Байлыкъ неге керекди?

— А мыйла колӧ лоны озырӧн?

– А мезенди эряви улемс козякс?

— А молан поян лийнет?

— А малын тӹлӓт паян лиӓш?

– Мезекс эряви улемс сюпавокс?

– А для чего быть богатым?

– Ол тоҕо баай буола сатыыгыный?

— Ә бай булу нигә кирәк?

— Яңы йондоҙҙар һатып алыр өсөн, әгәр уларҙы берәү асһа.

— Ҫӗнӗрен те ҫӗнӗ ҫӑлтӑр туянма, енчен те кам та пулин ҫӗннисене уҫрӗ тӗк.

— Ӕндӕр стъалутӕ ӕлхӕнунмӕ, кӕд сӕ еске иссера, уӕд.

– Жангы ачылгъан жулдузланы сатып алыргъа.

— Медым ньӧбавны выль кодзувъяс, найӧс кӧ кодкӧ восьтас.

– Штоба рамамс нинге лия тяштть, конат аньцек панчфт и киндивок аф содафт.

— Иктаж-кӧ у шӱдыр-влакым почеш гын, нуным оксала налаш.

— Кӱ-гӹнят эче вес шӹдӹрвлӓм моаш гӹнь, нӹнӹм нӓлӓш лижӹ манын.

– Сестэ рамавить од тештеть, бути кияк сынст мусынзе.

– Чтобы покупать еще новые звезды, если их кто-нибудь откроет.

– Ким эмэ арыйдаҕына, саҥа сулустары өссө атыылаһаары.

— Әгәр берәрсе яңа йолдыз ачса, аларны да сатып алыр өчен.

«Ул эскесе кеүек үк фекер йөрөтә тиерлек», — тип уйланы Бәләкәй шаһзат.

«Кускер хайхи манӑн ӗҫкӗҫрен пӗртте уйрӑлса тӑмасть-ҫке», — шухӑшларӗ ӑшӗнче Пӗчӗк принц.

«А дӕр, — ӕхе нимӕр загъта Минкъий принц, — еуминкъий еци расуггӕнаги хузӕн гъуди кӕнуй».

«Муну тергеую ол ичгичиге ушайды», – деп ойлады Ёзден жашчыкъ.

«Сійӧ мӧвпалӧ дзик нин винагагыс моз», — мӧвпыштіс Дзоля принс.

«Сон арьси ёфси сими ломанть лаца», – мяльс путозе Ёмла Оцязорнясь.

«Аракалогар семынак ойлыштеш», — шоналтыш Изи принц.

Тӹдӹ тӹ пиӓницӓ семӹнь изиш тумая, Изи принц ӹшкедурешӹжӹ шаналтыш.

«Сон корты теке симиця ломанесь» – арсезевсь Вишка инязорнэ.

«Он рассуждает почти как пьяница», – подумал Маленький принц.

«Кини хайдах эрэ, эмиэ, били, арыгыһыт курдук толкуйдуур», – дии санаабыт Кыра тыгын.

"Бу да теге сәрхуш шикелле фикер йөртә икән", — дип уйлый Нәни принц.

Һәм аратабан һорайа башланы:

Ҫапах вӑл лӑпланмарӗ-ха, каллех ыйтрӗ:

Уӕддӕр ма имӕ равардта фарстатӕ:

Соргъанын а тохтатмады:

Сэсся пондіс юасьны водзӧ:

И кармась сяда тов кизефнема:

Да умбакыже йодышташ тӱҥале.

Ма гӹнят, тӹдӹ пакыла ядыштын:

Таго кармась кевкстнеме:

И стал спрашивать дальше:

Уонна салгыы ыйыталаспыт:

Аннары сораулар бирүен дәвам итә:

— Ә нисек итеп йондоҙҙар менән биләргә була?

— Мӗнле майпа харпӑрлататӑн-ха эс ҫӑлтӑрсене?

— Куд уӕн ес ӕма стъалутӕ еске уонцӕ?

– Жулдузланы барамталаргъа жараймыды?

— Кыдзи позьӧ кутны эмбурын дзоридзьяс?

– А кода тон эсь кядялот кирьдьсайть-вятьсайть тяшттнень?

— А шӱдыр-влакланже кузе оза лийман?

— А кыце шӹдӹрвлӓжӹ тӹньӹн лин кердӹт?

– А кода улемс тештнень лангсо азорокс?

– А как можно владеть звездами?

– Оччоҕо, сулустары хайдах бас билиэххэ сөбүй?

— Ә йолдызларны ничек үзеңнеке итеп була?

— Йондоҙҙар кемдеке? — асыулы һораны эшҡыуар.

— Ҫӑлтӑрсем камӑн пурлӑхӗ тетӗн эс? — мӑкӑртатса ыйтрӗ ӗҫлӗ ҫын.

— Мадта ке ‘нцӕ? — бахъур-хъур кодта бизнесмен.

– Жулдузла кимнидиле? – деп, мурулдап сорду ол иш кёллю.

— Кодзувъясыс кодлӧн? — броткигмоз юаліс век ноксьысь морт.

– Тяшттне кинь? – изгордозь кизефтезе тевонь содай ломанць.

— Шӱдыр-влак кӧн улыт? — пеҥыштыл йодо амалкалче еҥ.

— Шӹдӹрвлӓ кӱн ылыт? — нерӹм пӹтӹркӓлен, бизнесмен яды.

– Тештне кинь? – музгордезь кевстизе теицясь.

– Звезды чьи? – ворчливо спросил делец.

– Сулустар кимиэннэрэй? – киһитэ бэбигирии түспүт.

— Йолдызлар кемнеке? — ди эшлекле кеше.

— Белмәйем.

— Калаймастӑп.

— Нӕ зонун.

– Билмейме.

— Ог тӧд.

– Аф содаса.

— Ом пале.

— Мӹнь ам пӓлӹ.

– А содан.

– Не знаю.

– Билбэппин.

— Белмим.

Бер кемдеке лә.

Никамӑн та мар пуль.

Неке.

Кишини да угъай.

Некодлӧн.

Киньге аш.

Иктынат огытыл.

Иктӹнӓт.

Киньгак.

Ничьи.

Кимиэнэ да буолбатахтар.

Беркемнеке дә түгел.

— Тимәк, минеке, сөнки мин беренсе быныһын уйлап еттем.

— Апла тӑк манӑн, мӗншӗн тесен эпӗ вӗсене никамран та малтан хисеплесе тухса шута илнӗ.

— Мадта мӕн ӕнцӕ, уомӕн ӕма уобӕл ӕгасемӕй раздӕр ӕз рагъуди кодтон.

– Алай эсе уа, меникиледиле. Аланы къолгъа этерге биринчи мени эсиме тюшгенди.

Сідзкӧ, менам, ӧд ме медводдзаӧн тайӧторсӧ мӧвпышті.

– Эста синь монь, сяс мес мон васенцесь, кие тянь арьсезе.

— Тугеже мыйын улыт, тидын нерген мый эн ончыч шоналтенам.

— Тенге гӹнь, нӹнӹ мӹньӹн ылыт, седӹ, мӹнь тидӹ гишӓн йӓл гӹц анзыц шанен лыктынам.

– Сестэ лиси, сынь монь, мон васенцекс теде ёвтынь.

– Значит, мои, потому что я первый до этого додумался.

– Оччотугар, миэннэрэ. Тоҕо диэтэххэ, мин ону маҥнайгынан толкуйдаабытым.

— Димәк, минеке, чөнки, иң беренче булып, бу фикер минем башка килде.

— Һәм шул етерлекме?

— Ку ҫителӗклӗ-и вара?

- Ӕма е фагӕ ‘й?

– Алай а жараймыды?

— И тайӧ тырмымӧн?

– А тяда башка тейть ёфси мезевок аф эряви? Саты тя тейть?

— Тиде амал ситен веле?

— Тидӹ гишӓн веле ма?

– Те сатны?

– И этого довольно?

– Ол эрэ иһин дуо?

— Шул җитәме?

— Һуң әлбиттә.

— Паллах.

— Бӕлвурдӕй.

– Айхайда.

— Дерт жӧ.

– Виде, тя тейне сатомшка.

— Ойлыманат огыл.

— Седӹ.

– Сатны.

– Ну конечно.

– Оннук бөҕө буоллаҕа дии.

— Билгеле.

Әгәр һин хужаһы булмаған алмаз тапһаң, — тимәк, ул һинеке. Әгәр һин хужаһы булмаған утрау тапһаң, ул һинеке. Әгәр ҙә, беренсе булып һинең башыңа берәй идея килһә, һин уға патент алаһың: ул һинеке.

Сӑмахран, эс кӗтмен ҫӗртен алмаз тупатӑн тейӗпӗр. Унӑн хуҫи ҫук пулсан, паллах, вӑл санӑн шутланнӑ пулӗччӗ. Е енчен те эсӗ хуҫасӑр утрав тӗл пултӑн тӑк, вӑл та санӑн пулса тӑрать. Пӗр-пӗр идея сан пуҫунта никамӑннинчен те маларах ҫуралчӗ тӗк, ӑна эсӗ патентлатӑн, вара вӑл санӑн пулать.

Налхъут-налмас ку ссерай, ӕма ку неке уа, уӕд дӕу ӕй. Сакъадах ку ссерай, ӕма ку неке уа, уӕд дӕу ӕй. Еугурей фиццаг дӕу сӕрмӕ ести гъуди ку ӕрцӕуа, уӕд ибӕл патент райсӕ, ӕма дӕу ӕй.

Сен бир налмас тапхан эсенг, аны уа иеси жокъ эсе, ол сеникиди. Сен бир айрыкам тапхан эсенг, аны да иеси жокъ эсе, ол да сеникиди. Сени эсинге бир аламат, тамаша оюм келген эсе, ол санга келгенди, анга патент аласа да, ол да сеникиди.

Тэд кӧ сюрас алмаз донаиз (сійӧ некодлӧн), то сійӧ тэнад. Тэныд кӧ медводдзаӧн юрад воас кутшӧмкӧ мӧвп, тэ сы вылӧ босьтан патент: сійӧ тэнад.

Вдь кда тон муят алмаз, конань аш азороц, – эста сон ули тонь. Кда тон муят усия (цёнга), конань тяфта жа аш азороц, сон кармай улема тонне. Кда тондейть васенцекс сай кодама-бди мяль, конань лангса кивок ашезь арьсекшне, эста тон путсак лангозонза эсь лемцень и сон арай тоннекс.

Вет озадыме алмазым муат гын, тугеже тудо тыйын лиеш. Тыйын вуйышкет иктаж шонымаш толын пура гын, тый тудлан патентым налат: ты шонымаш тыйын.

Кынам тӹнь алмазым моат, кыды иктӹнӓт агыл, тӹдӹ тӹньӹн лиэш. Кынам тӹнь хозадымы островым моат, тӹдӹ тӹньӹн. Тамахань шанымаш пӹтӓри тӹньӹн вуйышкет пыра гӹнь, тӹнь тӹдӹлӓн патентӹм нӓлӓт: тӹдӹ тӹньӹн.

Бути тон муят алмаз, конанть арась азорозо, – сестэ лисни, сон тонь. Бути тон муят усия, конанть арась азорозо, сон карми тонь. Бути прязот сы кодамояк арсема, тон саят лангозонзо патент: сон тонь.

Если ты найдешь алмаз, у которого нет хозяина, – значит, он твой. Если ты найдешь остров, у которого нет хозяина, он твой. Если тебе первому придет в голову какаянибудь идея, ты берешь на нее патент: она твоя.

Өскөтө эн, бас билээччитэ суох алмаас тааһы буллаххына, кини эйиэнэ буолар. Өскөтө эн, бас билээччитэ суох муора арыытын буллаххына, эмиэ эйиэнэ. Өскөтө, эн төбөҕөр бастакынан туох эрэ санаа киирдэҕинэ, онно туоһу сурук ыллыҥ даҕаны, эйиэнэ буолар. Мин буоллаҕына, сулустары бас билэбин.

Әгәр дә син алмаз тапсаң, ә аның хуҗасы булмаса, димәк, ул — синеке. Әгәр хуҗасыз утрау тапсаң, ул — синеке. Әгәр дә синең башыңа беренче булып берәр фикер килсә, патент аласың: ул да синеке була.

Мин йондоҙҙар менән биләйем, сөнки миңә тиклем улар менән биләүҙе берәү ҙә уйлап тапмаған.

Акӑ мӗне пула эпӗ ҫӑлтӑрсемпе хуҫаланатӑп: эпчен вӗсене шута илесси никам пуҫне те пырса кӗмен.

Стъалутӕ дӕр мӕн ӕнцӕ, уой туххӕй ӕма мӕнӕй раздӕр неке рагъуди кодта уони ӕхе бакӕнунбӕл.

Жулдузла менидиле, манга дери аланы ууучларгъа кишини эсине тюшмегенди.

Кодзувъясыс менам, ӧд меӧдз некоді эз и мӧвпыштлы сюйны найӧс эмбурӧ, асэмбуравны.

Мон кирдьсайне-вятьсайне эсь кядялон тяшттнень, сяс мес мондедон инголе тянь колга кивок ашезь арьсекшне и тяшттнень эстейнза кивок ашезень сявонде.

Мый шӱдыр-влаклан оза улам, вет мый дечем ончыч иктат шӱдырлан оза лияш шонен муын огыл.

Шӹдӹрвлӓ доно хозаланаш эче иктӓт шанен лыкде, седӹндон нӹнӹ мӹньӹн ылыт.

Мон азор тештне лангсо секс, мекс мондень икеле кияк эзь чарькоде улемс сыненст азорокс.

Я владею звездами, потому что до меня никто не догадался ими завладеть.

Тоҕо диэтэххэ, мин иннибинэ ким даҕаны сулустары бас билэр туһунан толкуйдаабатах.

Йолдызлар — минем байлыгым, чөнки миңа кадәр аларны мөлкәт итү берәүнең дә уена килмәгән.

— Быныһы дөрөҫ, — тине Бәләкәй шаһзат.

— Ку чӑн та ҫаплах пулӗ, — терӗ Пӗчӗк принц.

— Е уотӕ ‘й — загъта Минкъий принц.

– Тюзлюк бла алайды, – деди Ёзден жашчыкъ.

— Тайӧ збыльтор, — шуис Дзоля принс.

– Вов тя виде, – азозе Ёмла Оцязорнясь.

— Тидыже чын, — кӧныш Изи принц.

— Тидӹ лачок, — Изи принц маньы.

– Те алкукс истя, – мерсь Вишка инязорнэ.

– Вот это верно, – сказал Маленький принц.

– Ити кырдьык сөп, – диэбит Кыра тыгын.

— Менә монысы дөрес, — ди Нәни принц.

— Тик һин улар менән ни эшләйһең?

— Апла пулин те мӗн тӑвас тетӗн эс вӗсемпе?

— Ӕма стъалутӕй ци аразис?

– Сен а аланы неге жаратаса?

— И мый тэ накӧд вӧчан?

– И мезе тон синь мархтост тиендят?

— А мом тый нунын дене ыштылат?

— А мам тӹнь нӹнӹ доно ӹштет?

– Мезе тон мартост тейнят?

– И что же ты с ними делаешь?

– Оччотугар, эн ол сулустарынан тугу гынаҕын?

— Син алар белән нәрсә эшлисең соң?

— Эш итәм, — тине эшҡыуар.

— Эпӗ ҫавӑн чухлӗ пурлӑх хуҫи-ҫке-ха.

— Ӕз син ӕвӕрун фӕткӕ.

– Оноуларын этеме, – деди иш кёллю.

— Ас вӧляысь наӧн вӧдитча, — вочавидзис век уджӧн ноксьысь.

– Кирдян-кардан, тонафтан эсост, – мярьгсь тевонь содай ломанць.

— Мом шонем, тудым ыштем, — вашештыш пашаче.

— Мӹнь нӹнӹ доно вуйлатем.

– Улян тенст азорокс, – каршозонзо мерсь теицясь.

– Распоряжаюсь ими, – ответил делец.

– Талбыппынан туттабын, – диэбит дуоспуруннаах киһи.

— Җитәкчелек итәм, — дип җавап бирә эшлекле.

— Һанайым да ҡабат һанарға керешәм.

Ҫавӑнпа та шутлатӑп, унтан каллех ҫӗнӗрен хисеплесе тухатӑп, — хуравларӗ ӗҫлӗ ҫын.

Банимайун сӕ, удта бабӕй сӕ нӕуӕгӕй ранимайун, — загъта бизнесмен.

– Санайма, жокълайма, дагъыда санайма.

— Лыддяла найӧс да выльысь лыддя.

Лувондсайне синь весть, кафксть.

— Шотлен лектам да уэш тӱҥалам.

Мӹнь нӹнӹм шотлем дӓ угӹц шотлем.

– Ловнан эйсэст секень тев.

– Считаю их и пересчитываю.

– Хос-хос ааҕабын да, ааҕабын.

— Аларны кат-кат саныйм.

Был бик ауыр.

— Ку шутсӑр йывӑр ӗҫ.

— Е зин ӕй.

Ол бек къыйынды.

Тайӧ зэв сьӧкыдтор.

Тя пяк стака тевсь.

Тиде моткоч неле паша.

Тидӹ пиш нелӹ.

Те пек стака.

Это очень трудно.

Олус сылаалаах.

Бик авыр эш бу.

Тик мин етди кеше.

Апла пулин те тӳсӗмлӗ тӑрӑшатӑп — эпӗ ӗҫлӗ ҫын-ҫке-ха!

Фал ӕз уӕззаузунд дӕн!

Алай мен иш кёллю адамма.

Ме мортыс серьёзнӧй.

Аньцек мон тянди тонатфан.

Но мый пашаче айдеме улам.

Но мӹнь серьёзный эдем ылам.

Ансяк мон ломанесь пек тевень теиця.

Но я человек серьезный.

Ол гынан баран мин дуоспуруннаах киһибин.

Әмма мин җитди кеше.

Әммә Бәләкәй шаһзатҡа был әҙ ине.

Ҫапах та Пӗчӗкҫеҫ принца ку сӑмахсем ҫырлахтараймарӗҫ.

Уӕддӕр Минкъий принцмӕ е фагӕ нӕ фӕккастӕй.

Алай ол таурухла Ёзден жашчыкъны къандырмадыла:

Сӧмын татшӧм вочакывйыс Дзоля принслы вӧлі тырмытӧм.

Мон вдь тевонь содай ломанян.

Изи принцлан тиде шагал ыле.

Изи принц ӹш ладнанг.

Ансяк Вишка инязоронтень ульнесь аламо.

Однако Маленькому принцу этого было мало.

Кыра тыгыҥҥа ити быһаарыы ситэтэ суох буолбут.

Тик Нәни принцка бусы гына аз кебек тоела.

— Әгәр миндә ебәк яулыҡ бар икән, мин уны муйынымды уратып бәйләп, үҙем менән алып китә алам, — тине ул. — Әгәр сәскәм бар икән, мин уны өҙөп үҙем менән алып китә алам.

— Енчен та манӑн пурҫӑн тутӑр пулас тӑк, эпӗ ӑна мӑя ҫыхса ҫын ҫине тухса ҫӳреме пултарӑттӑм, — терӗ вӑл. — Ҫавӑн пекех эпӗ чечек ҫитӗнтертӗм пулсан ӑна татса илсе хампа йӑтса кайма пултарӑттӑм.

— Мӕнмӕ хъурбӕттӕн ку уа, уӕд ӕй мӕ бон ӕй мӕ хъурбӕл бабӕттун ӕма дарун. Деденӕг мӕмӕ ку уа, уӕд ӕй мӕ бон ӕй ӕртонун ӕма фӕххӕссун.

– Мени чилле жаулугъум бар эсе, мен ол къол жаулукъну боюнума къысып, биргеме алып кетерге боллукъма, – деди ол. – Мени гокка хансым бар эсе, мен аны юзюп, биргеме алып кетерге боллукъма.

— Менам кӧ эм шӧвк чышъян, ме сійӧс верма чышъянавны сьылі гӧгӧр да нуны аскӧд, — шуис сійӧ. — Менам кӧ эм дзоридз, ме верма сійӧс нетшыштны да нуны аскӧд.

Сембе сяка тя азфсь Ёмла Оцязорняти ульсь аф сатомшка кржа. – Кда монь ули парьхциень руцянязе, эста мон сонь сотса кргазон и кда мялезе, сявса мархтон, – азозе сон. – Нинге монь ули панчфкязе и кда мялезе – сязьса и сявса мархтон.

— Мутлан, мыйын порсын шовычем уло, мый тудым шӱйышкем пидам да пеленем наҥгаен кертам, — каласыш тудо. — Мыйын пеледышем уло гын, мый тудым кӱрлын налам да тудымат пеленем наҥгаен кертам.

— Мӹньӹн парсын савыцем улы гӹнь, мӹнь тӹдӹм шӱэшем ялштен дӓ сагаэм нӓлӹн кердӓм. Мӹньӹн пеледӹшем улы гӹнь, мӹнь тӹдӹм кӹрӹн, сагаэм нӓлӹн кердӓм.

– Бути монь ули парсеень пацинем, сон монень тапардави кирьгава ды саеви эстень, мартон, – мерсь сон. – Бути монь ули цецям, сон монень сезеви ды саеви мартон.

– Если у меня есть шелковый платок, я могу повязать его вокруг шеи и унести с собой, – сказал он. – Если у меня есть цветок, я могу его сорвать и унести с собой.

– Өскөтө миэхэ солко былаат баар буоллун, мин ону моонньубар баанан илдьэ барыахпын сөп, – диэбит кини. – Өскөтө миэхэ сибэкки баар буоллун, мин ону үргээн илдьэ барыахпын сөп.

— Әгәр дә минем ефәк яулыгым бар икән, мин аны муеныма бәйләп, үзем белән алып китә алам, — ди ул. — Әгәр дә чәчәгем бар икән, мин аны өзеп, үзем белән алып китә алам.

Ә һин бит йондоҙҙарҙы ала алмайһың!

Эсӗ вара ҫӑлтӑрсене пӗлӗтрен татса илейместӗн-ҫке-ха!

Дӕуӕн ба дӕ бон нӕ ’й стъалутӕ ӕресун!

Сен а жулдузланы биргенге жюрюталлыкъ тюйюлсе!

А тэ ӧд он вермы босьтны кодзувъяссӧ!

А тон вдь эсь мархтот аф сявсайть тяшттнень!

А вет тый шӱдыр-влакым пеленет налын от керт!

Но тӹнь вет шӹдӹрвлӓм поген ат керд!

А тонеть а саевить тештне!

А ты ведь не можешь забрать звезды!

Онтон эн сулуһу кыайан ылбат буоллаҕыҥ дии!

Ә син йолдызларны үзең белән ала алмыйсың бит!

— Юҡ, тик мин уларҙы банкҡа һала алам.

— Ҫук пултӑр, анчах та манӑн вӗсене банка хума май пур.

- Нӕ ’й, фал сӕ мӕ бон ӕй банки сивӕрун.

– Мен а аланы банкда сакъласам а?

— Ог, но ме верма пуктыны найӧс банкӧ.

– Аф, мон синь путнесайне кядьгоняс.

— Налын ом керт, но мый нуным банкыш оптен кертам.

— Уке, но мӹнь нӹнӹм банкыш пиштен кердӓм.

– А саевить, ансяк монень сынь путовить банкс.

– Нет, но я могу положить их в банк.

– Суох, ол эрээри мин ону бааҥҥа угуохпун сөп.

— Юк, ләкин мин аларны банкка сала алам.

— Нисек ул?

— Тӑхта-ха, тӑхта, эсӗ мӗн каласшӑн?

- Е ба куд?

– Ол дегенинг? Къалай?!

— Кыдз сідз?

– Кода стане?

— Кузе тыге?

— Тидӹ кыце?

– Кода истя?

– Как это?

– Ол аата хайдах?

— Ничек итеп?

— Ә бына нисек: нисә йондоҙом бар икәнен ҡағыҙға яҙам. Шунан ҡағыҙҙы әрйәгә һалып асҡыс менән бикләп ҡуям.

— Акӑ мӗн каласшӑн эпӗ: малтан вӗсен шутне хут ҫине ҫыратӑп та ҫав хута ешчӗке хурса ҫӑрапа питӗрсе илетӗп.

- Е ба уотӕ, ӕма гӕгъӕдий гӕбазӕбӕл ниффинсун ме стъалути нимӕдзӕ. Удта и гӕгъӕди лагъзи ниввӕрун ӕма лагъз дӕгъӕлӕй рахгӕнун.

– Ма алай: ненча жулдузум болгъанны санайма, къагъытха жазама. Ол къагъытны уа кюбюрге салама да, киритин этеме.

— А тадзи: гижа кабалаӧ, кымын кодзув менам эм. Сэсся пукта кабаласӧ кӧрткудйӧ да томнала восьтанӧн.

– А тяфта: сёрмадсайне кагод лангс тяшттнень лувксснон, меле тя кагодкять путса паргоняс и пякстаса панжемаса.

— А тыге: мыняр шӱдырем улмым мый кагазеш серем. Вара тиде кагазым яшлыкыш пыштем да сравоч дене тӱкылем.

— Тидӹ тенге: мӹнь изи пумага лаштыкеш маняр мӹньӹн шӹдӹрем улы сирем дӓ ти пумагам йӓшӹк кӧргеш сыравач доно питӹрем.

– Вана кода: сёрмадса конёв лангс, зяро монь тештень. Мейле путса коневонть паргос ды пекстаса сонзэ панжомас.

– А так: пишу на бумажке, сколько у меня звезд. Потом кладу эту бумажку в ящик и запираю его на ключ.

– Маннык: хас сулустаммыппын, кумааҕыга суруйабын. Онтон ол кумааҕыны дьааһыкка уган баран, күлүүһүнэн хатаан кэбиһэбин.

— Менә болай: ничә йолдызым барлыгын кәгазьгә язам. Аннары бу кәгазьне тартмага салып, йозакка бикләп куям.

— Шул ғынамы?

— Ҫакӑ ҫеҫ-и?

- Ӕма уобӕл фӕцӕй?

– Ол тамаммыды?

— И ставыс?

– И сембе?

— Да чыла?

— Цилӓжӓт?

– Те весе?

– И все?

– Онон бүтэр дуо?

— Шул гынамы?

— Шул етерлек.

— Ку ҫитмест-и вара?!

- Е фагӕ ‘й!

– Эшта да.

— Тайӧ тырмымӧн.

– Сембе.

— Ситен пытен.

— Тидӹ ситӓ!

– Те саты.

– Этого довольно.

– Оннук буолумна.

— Шул җиткән.

«Ирмәк! — тип уйланы Бәләкәй шаһзат. — Һәм шиғри ла. Әммә бик үк етди түгел».

«Путишле хӑтланать, — шухӑшларӗ Пӗчӗкҫеҫ принц. — Кӑштах поэзи те пур пек кунашкал путишре. Ҫапах та хӑйне ҫав тери ӗҫлӗ ҫын текенскер кун пек ҫӑмӑлттай пулмалла мар пек».

«Ӕнахур дессӕгтӕ, — рагъуди кодта Минкъий принц. — Поэтикон рахаст дӕр ма син ес, фал уӕззау зундрахастмӕ неци барӕ дарунцӕ».

«Сейирди! – деп, ойлады Ёзден жашчыкъ, – аламат окъунады».

«Вот тешкодьыс! — мӧвпыштіс Дзоля принс. — Быттьӧкӧ кывбур сяма артмӧ. Сӧмын абу нин тайӧ сэтшӧм серъёзнӧйтор».

Сатомшка. «Мялень салай тевсь! – арьсезевсь Ёмла Оцязорнясь. Кода валмороса. Аньцек тяфта оцюфне аф тиендихть».

«Оҥай веле! — шоналтыш Изи принц. — Эсогыл поэт семын лектеш. Но садак тиде шотлан толшо сомыл огыл».

Пиш интересно, Изи принц шаналтыш. Тамажы поэзи гӹц, вӓк, улы. Но тидӹ когонок серьёзно агыл.

«Пейдемань тевть» – арсезевсь Вишка инязорнэ. – Теке марто поэтика. Ансяк аволь истямо кеме тев».

«Забавно! – подумал Маленький принц. – И даже поэтично. Но не так уж это серьезно».

«Аата көрүдьүөһүн! – дии санаабыт Кыра тыгын. – Оннооҕор, хайдах эрэ бэйиэт иэйиитин курдук. Ол эрээри, бу, оннук үлүгэр солуулаах буолбатах».

"Кызык! — дип уйлый Нәни принц. — Хәтта бик кызык. Ләкин бер дә чынга охшамаган".

Нимә етди, ә нимә етди түгел, — быныһын Бәләкәй шаһзат үҙенсә аңлай ине, бөтөнләй өлкәндәр кеүек түгел.

Пӗчӗк принц куҫӗпе пӑхсан ҫут тӗнчери чи пӗлтерӗшлӗ пулӑм-пахалӑхсем пачах урӑхла курӑнаҫҫӗ, ҫитӗннисем вара ҫакна ним чухлӗ те ӑнланаймаҫҫӗ.

Уӕззаузунд миути туххӕй Минкъий принц устурти хузӕн нӕ гъуди кодта, уомӕ ӕхердигон цӕстингас адтӕй.

Аламат дегенликге, оноуунга сыйынмазлыкъ мюлкюнг да мюлкмюдю? Мюлкню, байлыкъны Ёзден жашчыкъ кесича ангылай эди, уллуланы тергеулерине ушатмай.

Мый сійӧ серъёзнӧйтор, а мый абу, — тайӧс Дзоля принс гӧгӧрволіс ас ногыс, немся эз верстьӧяс моз.

Кода афкукс эрси, кода аф эрси, – тянь Ёмла Оцязорнясь шарьхкотькшнезе эсь лацонза, ёфси аф стане, кода арьсекшнихть оцюфне.

Можо шотлан толшо, можо шотлан толдымо — тидым Изи принц кугыеҥ-влак семын огыл, а йӧршеш шке семынже умылен.

Мам серьёзныеш шотлаш, Изи принцӹн коговлӓн гӹц айыртемӓлтшӹ ӹшке шанымашыжы ылын.

Мезесь алкуксонь тев, мезесь аволь, – тень Вишка инязорнэ чарькодсь эсензэ ладсо, аволь кода покш ломантне.

Что серьезно, а что не серьезно, – это Маленький принц понимал по-своему, совсем не так, как взрослые.

Туох солуулааҕын, солуута суоҕун – Кыра тыгын улахан дьонтон уратытык, бэйэтэ хайдах өйдүүрүнэн ылынара.

Нәрсә чынлыкка охшаган, нәрсә охшамаганны Нәни принц олыларча түгел, үзенчә аңлый торган була.

— Минең сәскәм бар, — тине ул, — һәм мин иртә һайын уға һыу ҡоям.

— Манӑн чечек пур, — терӗ вӑл, — эп ӑна кашни кунах шӑваратӑп.

— Мӕнмӕ, — загъта Минкъий принц нӕуӕгӕй, — мӕнмӕ ес деденӕг ӕма ибӕл алли бон дӕр фӕккӕнун дон.

– Менде бир гюл барды, – деди ол, – мен аны хар эрттенликде сугъарама.

— Менам эм дзоридз, — шуис сійӧ, — да быд асыв ме сійӧс киськала.

– Монь ули панчфкязе, – поладозе сон, – и эрь шобдаваня мон сонь валондса.

— Мыйын пеледышем уло, — мане тудо, — мый тудлан эр еда вӱдым шавем.

— Мӹньӹн пеледӹшем улы, — эчеӓт тӹдӹ маньы, — ирок йӹде мӹнь тӹдӹ вӹкӹ вӹдӹм кӹшкем.

– Монь ули цецям, – мерсь сон, – мон эрьва валске валнан эйсэнзэ.

– У меня есть цветок, – сказал он, – и я каждое утро его поливаю.

– Миэхэ сибэкки баар, – диэбит кини, – мин онно хас сарсыарда аайы уу кутабын.

— Минем чәчәгем бар, — ди ул, — мин һәр иртәне аңа су сибәм.

Минең өс янартауым бар, мин аҙна һайын уларҙы таҙартып торам. Өсөһөн дә таҙартам, һүнгәнен дә.

Манӑн виҫӗ вулкан пур, вӗсене эпӗ кашни эрнерех тасатса тирпейлетӗп. Ҫав шутрах сӳнсе ларнине те тасатма манмастӑп.

Ес мӕмӕ ӕртӕ вулкани, ӕма син сӕ хъуртӕ фӕккӕдзос кӕнун алли къуӕре дӕр. Хуст вулкан дӕр фӕккӕдзос кӕнун.

Мени юч вулканым барды, мен аланы ожакъларын хар ыйыкъдан тазалайма: ючюсюню да, ол ёчюлюп тургъанны да.

Менам эм куим вулкан, да быд вежон ме найӧс весала. Куимнансӧ весала, кусӧмсӧ тшӧтш.

Улихть монь колма вулканне, и эрь недляня мон синь аропнесайне рдазть эзда. Сембонь колмоцьконь аропнесайне, аф ваномок сянь лангс, што фкясь кунара ни ашезь пала, ашезь таркси вайме, матф.

Мыйын кум вулканем уло, арня еда мый нуным эрыктем. Кумынек эрыктем, йӧрышыжымат.

Мӹньӹн кым вулканем улы, кыдывлӓм ӓрня йӹде ирӹктем. Мӹнь йӧрен кешӹмӓт ирӹктем.

Монь улить колмо вулканон, эрьва тарго ванськавтан эйсэст. Колмонест эйсэ чистян, мадезенть эйсэяк.

У меня есть три вулкана, я каждую неделю их прочищаю. Все три прочищаю, и потухший тоже.

Мин үс булкааннаахпын, олорбун сэттэ хонукка биирдэ ыраастыыбын. Үһүөннэрин ыраастыыбын, умуллубуту эмиэ.

Минем өч вулканым бар, мин аларны атна саен чистартам. Өчесен дә чистартам, хәтта сүнгәнен дә.

Әҙме ни сығып ҡуйыр.

Ӑҫтан пӗлен: темрен тем сиксе тухма пултарӗ.

Ци нӕ фӕууй...

Сакълыкъ игиди, хата аздан чыгъар.

Быдторйыс ӧд вермас лоны.

А вдь кда мезевок лиси?

От пале вет, мо лийын кертеш.

Кӱ пӓлӓ, ма лин кердеш.

Мезеяк илязо лисе.

Мало ли что может случиться.

Араас буолуон сөп.

Дөньяда ниләр булмас.

Минең янартауҙарыма, һәм сәскәмә мин улар менән биләгәндән файҙа бар.

Вулкансемшӗн те, чечекшӗн те эпӗ вӗсен хуҫи пулни ҫав тери усӑллӑ.

Мӕ вулкантӕн е агъаз ӕй, удта мӕ деденӕгӕн дӕр агъаз ӕй, мӕн ке ‘нцӕ, е.

Мени вулканларыма да, мени гокка хансыма да мени хайырым жетеди.

И вулканъясӧйлы, и дзоридзӧйлы лоӧ бур, найӧ кӧ менам.

Мон эсь вулканненди, эсь панчфкязти тиян аньцек цебярь, сяс мес синь кирдьсайне эсь кядялон.

Вулканем-влакланат, пеледышемланат мыйын нунылан оза улмем пайдале веле.

Вулканвлӓэм дӓ пеледӹшем мӹньӹн ылытат, нӹнӹлӓн тидӹ келшен веле толеш.

Монь вулкантнэнень ды цецянтень эрси паро, зярдо мон азор сынст лангсо.

И моим вулканам, и моему цветку полезно, что я ими владею.

Булкааннарга уонна сибэккигэ мин бас билээччи буоларым эргиччи туһалаах.

Вулканнарыма да, чәчәгемә дә минеке булудан бары тик файда гына.

Ә йондоҙҙарға һинән бер файҙаң юҡ...

Ҫӑлтӑрсемшӗн вара санран ним усси те ҫук…

Фал ду неци агъаз дӕ стъалутӕн...

Жулдузлагъа уа сенден чыртданда бир хайыр жокъду...

А кодзувъяслы дзик веськодь, налы тэысь некутшӧм буртор ни тӧжд абу.

А тяшттненди тонь эздот кодама пароши сай…

А шӱдыр-влаклан тый дечет нимогай пайда уке…

А шӹдӹрвлӓлӓн тӹнь гӹцет нимахань пуры уке.

Тештненень кодамояк лезэ арась тонь эйстэ…

А звездам от тебя нет никакой пользы…

Онтон сулустарга эйиигиттэн туох да туһа суох…

Ә йолдызларга синнән бернинди файда да юк...

Эшҡыуар ауыҙын асып ебәрҙе лә, тик ни әйтергә тапманы, һәм Бәләкәй шаһзат артабан юлланды.

Ӗҫлӗ ҫын тем калас тесе ҫӑварне уҫнӑ ҫеҫчӗ — ҫав самантра Пӗчӗк принц каллех хӑй ҫулӗпе васкарӗ.

Бизнесмен бахӕлеу кодта ӕ гъӕлӕс, фал ести зӕгъунмӕ нӕбал сарӕхстӕй, ӕма Минкъий принц рандӕ ’й ӕ фӕндагбӕл.

Иш кёллю адам ауузун ачды да, не айтыргъа билмей, андан сёз чыгъаралмады. Ёзден жашчыкъ а андан ары жолуна атланды.

Уджӧн ноксьысь морт кӧсйис эськӧ вомсӧ восьтыны, но сідзи и эз аддзы шуана кывъяссӧ; да Дзоля принс водзӧ петіс туйӧ.

Тевонь содай ломанть кургоц илядсь панжада, сон ашезе сода, мезе азомс, а Ёмла Оцязорнясь срхкась ни сяда тов кис.

Пашаче айдеме вашешташ умшажым почнеже ыле, но ик шомакымат ыш му, да Изи принц шке корныж дене умбакыла каен колтыш.

Бизнесмен ышмажым пачы, но нимат келесен ӹш керд, дӓ Изи принц пакыла тӓрвӓнӹш.

Тевень теиця ломанесь панжиксэлизе кургонзо, ансяк эзь муе, мезе ёвтамс, сестэ Вишка инязорнэ тусь седе тов.

Деловой человек открыл было рот, но так и не нашелся что ответить, и Маленький принц отправился дальше.

Дуоспуруннаах киһи тугу да булан хардарар кыаҕа суоҕуттан сыҥааҕа эрэ түспүт.

Эшлекле кеше нидер әйтмәкче булып авызын ача, ләкин әйтергә сүз таба алмый. Нәни принц алга атлый.

«Юҡ, өлкәндәр ысынында ла, иҫ киткес халыҡ», — әйтә ине ул үҙенә ябайлыҡ менән, юлын дауам итә.

«Ҫитӗннисем ҫут тӗнчене пачах тӳнтерле кураҫҫӗ», — тесе чеесӗррӗн шухӑшларӗ те вӑрӑм ҫула кӗскетсе чарӑнмасӑр вӗҫтерчӗ.

«Ӕнӕмӕнгӕй аци устуртӕ бунтон ӕнахур ӕнцӕ», — ӕхецӕн дзурдта Минкъий принц цӕугӕ-цӕун.

«Къужур халкъдыла бу уллула», – деди кеси кесине Ёзден жашчыкъ, узакъ жолну андан да ары къората.

«Збыль, верстьӧяс — сё збыль шемӧстана войтыр», — восьса сьӧлӧмӧн туй вуджигкості висьтавліс сійӧ аслыс.

«Аф, оцюфне и видекс мезевок аф шарьхкодихть», – панжада седихть азозе эстейнза Ёмла Оцязорнясь, поладомок кинц.

«Уке, кугыеҥ-влак чынак ӧрыктарыше калык улыт», — кайышыжла, шкаланже каласыш тудо.

Кого эдемвлӓ вӹкӹ анжен, лачокат, ӧрӓш веле кодеш, Изи принц, корны мыч кешӹлӓжӹ, ӹшкедурешӹжӹ маньы.

«Аволь, вана покштнэ алкукскак ачарькодевикст ломантне» – кортась эсензэ пачка ды мольсь седе тов.

«Нет, взрослые и правда поразительный народ», – простодушно говорил он себе, продолжая путь.

Кыра тыгын салгыы айаннаабыт.

"Чыннан да, искиткеч халык бу зурлар", — дип кабатлый Нәни принц, юлын дәвам итеп.

Бишенсе ҡауҡаб бигерәк ҡыҙыҡлы ине. Ул барыһынан дә бәләкәй булып сыҡты.

Пиллӗкмӗш планета пуринчен те мыскараллӑраххи пулчӗ. Калӑпӑшӗпе те вӑл ыттисенчен пӗчӗкрех-мӗн.

Фӕндзӕймаг планетӕ хъӕбӕр цӕмӕдессаг адтӕй. Адтӕй еугурей минкъийдӕр.

Жетинчи планета да кесича бир тюрлю эди. Барысындан да ол гитчеди.

Витӧд енэжмуыс ас дорас вӧлі зэв кыскана. Сійӧ вӧлі медся ичӧтик.

Ветеце масторсь ульсь ёфси ёмланя и пяк заняф.

Визымше планете путырак оҥай ыле. Тудо моло деч эн изи лийын.

Вӹзӹмшӹ планета вӹлнӹ пишок интересно ыльы. Молывлӓ логӹц тӹдӹ сек изи ылын.

Ветеце планетась ульнесь мельстуицякс. Сон марявсь сехте вишинекс.

Пятая планета была очень занятная. Она оказалась меньше всех.

«Суох, улахан дьон кырдьык сөҕүмэр норуот», – дии санаабыт судургутук. Бэһис халлаан эттигэ, төһө да барыларынааҕар кыра буоллар, сүрдээх сэргэх эбит.

Бишенче планета бик кызыклы булып чыккан. Ул барысына караганда да бәләкәйрәк ди.

Унда ни бары яҡтыртҡыс менән уны яғыусы урынлаша ала ине.

Ун ҫинче вырӑнӗ те хунарҫӑпа ун хунарӗ вырнаҫмалӑх ҫеҫ.

Раст си еу фанар ӕма еу фанарасодзӕги фагӕ бунат адтӕй.

Анда жангыз бир чыракъ бла ол чыракъгъа къараучудан сора жукъ жокъду.

Сэтчӧ вермӧмаӧсь меститчыны сӧмын пӧнар да сійӧс ӧзталысьыс.

Эзонза тяльгондсь фонарсь и толонь крьвяснись.

Тушто улыжат понар ден понар чӱктышӧ-йӧртышӧ еҥ гына верланен сеҥеныт.

Тӹштӹ вӓржӓт ик фонарь дон фонарщиклӓн веле ситен.

Тозонь кельгиль ансяк фонарь ды фонарень кирдицясь.

На ней только и помещалось что фонарь да фонарщик.

Ол эттиккэ банаар уонна банаары уматааччы эрэ баталлара.

Бары тик фонарь белән фонарь кабызучы гына сыярлык икән.

Йорто ла, йәшәүселәре лә булмаған, күктә юғалған, остоҡ ҡына ҡауҡабта ни өсөн яҡтыртҡыс һәм яҡтыртыусы кәрәк икәнен Бәләкәй шаһзат бер нисек тә аңлай алмай ине. Тик шулай ҙа уйланды: «Бәлки, был кеше мәғәнәһеҙҙер. Тик ул батша, шөһрәт һөйөүсе, эшҡыуар һәм эскесе кеүек мәғәнәһеҙ түгел. Уның эшендә шулай булһа ла рәт бар.

Пӗчӗкҫеҫ принц ниепле те ӑнланса илеймерӗ: мӗн тума кирлӗ-ха кунта, тӗнче уҫлӑхӗнче пытаннӑ пӗчӗкҫӗ планета ҫинче, тата пӳрт-ҫурт таврашӗ те, пурӑнакан та ҫук ҫӗрте хунарҫӑпа унӑн хунарӗ? Ҫапах та ӑшӗнче шухӑшларӗ: «Пӗрре пӑхсан ҫак этем кулӑшла та курӑнать-и тен. Апла пулин те корольпе, суя чап-мухтава сӑхланаканпа, хӑйне шутсӑр ӗҫлӗ ҫын тесе шутлаканпа е ӗҫкӗҫпе танлаштарсан ӑна пачах та пуш-пушах тесе хаклама ҫук. Тем тесен те, унӑн ӗҫӗнче темле хавхалану туйӑмӗ палӑрать.

Минкъий принцӕн ӕ бон балӕдӕрун н ‘адтӕй, кӕмидӕр арвбӕл, нӕдӕр хӕдзарӕ, нӕдӕр цӕрӕг кӕми нӕййес, еци планети фанар ӕма фанарасодзӕг цӕмӕн гъудӕнцӕ, уой. Уӕддӕр ӕхецӕн загъта: «Ка’й зонуй, ӕма аци адӕймаг ӕнӕсӕрфат ӕй. Фал къарол, кадӕуарзӕг, бизнесмен ӕма расуггӕнагӕ амӕй берӕ ӕнӕсӕрфатдӕр ӕнцӕ. Ӕппун неци, фал ӕ кусти медес уӕддӕр ес.

Ёзден жашчыкъ бир ангылаялмайды кёкде ажашып тургъан бу гитче планетачыкъда – не юйлери, не адамлары болмагъан планетачыкъда – бу чыракъ да, бу чыракъгъа къараучу да неге керекдиле. «Бу да, ол бирсилеге ушаш, къоланыракъ болур. Алай, ол патчахча, ол зынттыуча, ол иш кёллюча, ол ичгичича къолан а тюйюлдю.

Дзоля принс некыдз эз вермы вежӧртны, мый вылӧ енкӧлаас вошӧм тайӧ ичӧтик енэжмуас, кытӧн керка ни олысьяс абу, колӧны пӧнар да сійӧс ӧзталысьыс. Сійӧ мӧвпаліс тадзи: «Гашкӧ, тайӧ мортыс и серам петкӧдлӧ. Сӧмын сійӧ абу тыртӧм доз, кыдзи король, ыджыдӧ пуксьысь, уджӧн век ноксьысь да винагаг. Сылӧн уджыс мыйӧнкӧ да колана.

Ёмла Оцязорнясь кодавок ашезе шарьхкоде, мезенди тя ёмла масторняти, кона афи няеви лиятнень ёткста, коса аш кутт, аш ломатть, эрявсь фонарсь и толонь крьвяснись. Аньцек меле арьсезевсь: «Пади, тя ломанць и видекс аф пяк шарьхкоди, аньцек аф тяфтама кодама оцязорсь, эсь прянь шнафтысь, тевонь содайсь и сими ломанць. Сонь тевсонза ули кати-кодама эрявикс смузь.

Изи принц нигузе умылен ыш керт: тыгай изи, сурт оралте-влакат, илыше еҥ-влакат уке улшо, кава кумдыкышто йомшо планетыште молан понар ден понаръеҥже кӱлыт? Но тудо тыге шоналтыш: «Тиде еҥ ала изиш орадырак. Но тудо король, чапым йӧратыше, пашаче але аракалогар гайжак ораде огыл. Пашаштыже могай-гынат шот-рат уло.

Малын тагышты, пӹлгомышты ямшы планета вӹлнӹ, кышты ик пӧртӓт, ик ӹлӹшӓт ылде, фонарь дон фонарщик келӹнӹт, Изи принц нигыцеӓт ынгылен кердде. Ма-гӹнят, тӹдӹ ӹшке ӹшкӹлӓнжӹ келесӹш: — Ӓнят, ти эдем мам ӹштӓ, ӹшкеӓт ак ынгылы. Тенге гӹнят, кугижӓ, ӹшкӹмжӹм веле яратышы эдем, бизнесмен дӓ пиӓницӓ маханьы ылыт, тӹдӹ техеньок ышдымы агыл. Тӹдӹн пӓшӓжӹ ма доно гӹнят керӓл ылеш.

Вишка инязорнэ кодаяк эзь чарькоде, мезекс те пек вишка планетантень, конась а содави менельстэ лиятнень ютксто, косо арасть а кудот, а эрицят, эряви фонарь ды фонарень кирдиця. Сон арсезевсь: «Паряк те ломанесь чавола. Ансяк сон аволь истямо чавола, кода инязорось, эсь прянь вечкицясь, тевень теицясь ды винадо симицясь. Важодемасонзо ули кодамо-бути смусть.

Маленький принц никак не мог понять, для чего на крохотной, затерявшейся в небе планетке, где нет ни домов, ни жителей, нужны фонарь и фонарщик. Но он подумал: «Может быть, этот человек и нелеп. Но он не так нелеп, как король, честолюбец, делец и пьяница. В его работе все-таки есть смысл.

Халлааҥҥа симэлийэн хаалыах айылаах бып-быыкаайык, дьиэтэ-уота, дьоно-сэргэтэ суох эттиккэ, банаар уонна банаар уматааччы туохха туһалаах буоллахтарай диэн Кыра тыгын мунаахсыйбыт. Ол эрээри эмиэ да санаабыт: «Хайа, бу киһи эмиэ солуута суоҕунан үлүһүйэрэ буолаарай. Ол эрээри кини ыраахтааҕы даҕаны, киэмсик даҕаны, дуоспуруннаах уонна арыгыһыт даҕаны курдук солуута суох буолбатах. Ханныгын да иһин кини үлэтигэр туох эрэ суолталаах баар.

Бернинди йортлар да, кешеләр дә булмаган шушы кечкенә генә планетада фонарь белән фонарьчының нигә кирәк икәнен һич тә аңлый алмый Нәни принц. Ул болай дип уйлый: "Бәлки, бу кеше сәеррәктер дә, ләкин бу король, дансөяр, эшлекле яисә сәрхуш кебек үк сәер түгел. Ни дисәң дә, аның эшендә мәгънә бар.

Ул үҙенең яҡтыртҡысын яҡһа — әйтерһең йәнә бер йондоҙ тыуа, йә сәскә.

Вӑл хӑйӗн хунарне ҫутса янӑ самант пӗлӗтре ҫӗнӗ ҫӑлтӑр ҫуталса кайнине е чечек хӗмленсе чӗрӗлнине аса илтерет.

Ӕ фанар ку ссодзуй, уӕд цума нӕуӕг стъалу райгурун кӕнуй, кенӕ деденӕг.

Ол чыракъ жандырса, бир жулдуз неда бир гокка ханс туугъаннга ушайды.

Кор сійӧ ӧзтӧ ассьыс пӧнарсӧ — быттьӧ чужӧ нӧшта ӧти кодзув либӧ дзоридз.

Мзярда сон крьвяснесы толть – эста бта эвондакшни нинге фкя тяштеня али панчфкя.

Вет понарым чӱктымекше, пуйто эше ик шӱдыр але пеледыш шочеш.

Кынам тӹдӹ фонарьжым чӱктӓ, вуйта эче ик у шӹдӹр ӓль пеледӹш шачеш.

Зярдо сон кирвазтнесы фонарензэ, мерят, теке чачи теште эли цеця.

Когда он зажигает свой фонарь – как будто рождается еще одна звезда или цветок.

Банаарын уматтаҕына – хайдах эрэ өссө биир сулус дуу, сибэкки дуу тыллыбытын курдук буолар.

Ул фонарен кабызган чакта, дөньяда тагын бер йолдыз, йә чәчәк тугандай була.

Ә яҡтыртҡысты һүндергәндә инде — йондоҙ, йә сәскә йоҡлап киткән кеүек.

Хунар сӳнтернӗ самантра вара ҫӑлтӑр е чечек ыйха путаҫҫӗ тейӗн.

Ӕ фанар ку ниххуссун кӕнуй, уӕд ба цума стъалу кенӕ деденӕг ӕрфунӕй унцӕ.

Ол чыракъны жукълатса, бир жулдуз неда бир гокка ханс жукълагъаннга ушайды.

А кор пӧнарсӧ кусӧдӧ — сэки кодзулыс либӧ дзоридзыс быттьӧ унмовсьӧны.

А мзярда матсы толть – бта тяштенясь али панчфкясь матодови.

Понарым йӧртымекше, шӱдыр дене пеледыш пуйто мален колтат.

А кынам тӹдӹ фонарьжым йӧртӓ, вуйта ти шӹдӹр ӓль пеледӹш амалаш вазыт.

Зярдо сон мадстнесы фонарензэ – теке тештесь эли цецясь матедевить.

А когда он гасит фонарь – как будто звезда или цветок засыпают.

Онтон банаарын умуруордаҕына – сулус дуу, сибэкки дуу утуйбутун курдук буолар.

Ә ул фонарен сүндергәч, йолдыз белән чәчәк йокыга тала кебек.

Бик яҡшы шөғөл. Был ысынында ла файҙалы, сөнки матур».

Ҫавӑнпа та ку ҫав тери чуна канӑҫ кӳрекен усӑллӑ ӗҫ».

Хъӕбӕр рӕсугъд куст ӕй. Ӕма ӕцӕгӕй пайда ӕй, рӕсугъд ке ӕй, уомӕ гӕсгӕ».

Аламат жумушду. Ариу болгъаны ючюн, ол керти да хайырлыды».

Зэв бур удж. Тайӧ збыльысь колантор, мича да».

Тя пяк цебярь тевсь. И афкукс канды аньцек пара, сяс мес тя мазышить лангс ванондолеть пефтома!».

Сай паша. Тиде чынже денак пайдале, молан манаш гын сылне».

Тидӹ пиш цевер пӓшӓ. Тидӹ цевер ылмыжы доно утларак керӓл.

Мельстуиця тевесь. Те паронь кандыця тевесь, секс мекс пек мазый».

Прекрасное занятие. Это по-настоящему полезно, потому что красиво».

Кэрэхсэбиллээх дьарык. Чахчы, дьэ, бу, туһалаах дьарык. Тоҕо диэтэххэ, көрүөхтэн олус кэрэ».

Искиткеч шәп эш. Чын-чынлап файдалы, чөнки матур".

Һәм, был ҡауҡаб менән тәңгәлләшкәс, ул хөрмәт менән яҡтыртыусыға башын эйҙе. — Хәйерле көн, — тине ул. — Һин хәҙер ниңә яҡтыртғысты һүндерҙең?

Планетӑна ури перӗнсенех вӑл хунарҫа хисеплесе пуҫ тайрӗ. — Ырӑ кун, — терӗ. — Эсӗ халь хунара мӗншӗн сӳнтертӗн?

Минкъий принц еци планетӕмӕ ку бахъӕрттӕй, уӕд цитӕгӕнӕн салам равардта фанарасодзӕгӕн: — Дӕ бон хуарз! Цӕмӕн ниххуссун кодтай гъенуртӕккӕ дӕ фанар?

Ол планетагъа жете-жетгенлей, чыракъгъа къараучугъа: «Танг ахшы болсун!» – деп саламлашды. – Бусагъатда чырагъынгы нек ёчюлтдюнг?

Да, енэжмуыскӧд ӧтрӧвняасьӧмӧн, сійӧ пыдди пуктӧмпырысь копыртчыліс пӧнар ӧзталысьлы. — Бур лун, — шуис сійӧ. — Мыйла тэ ӧні кусӧдін ассьыд пӧнартӧ?

Арамок ряцок тя масторнять видес, сон мяль вельде сюконясь толонь крьвяснити. – Шумбра ши, – азозе сон. – А мес тон тя пингть матыть фонарьста толнять?

Тиде изи планетыш шумек, понаръеҥлан тудо пагален вуйжым савалтыш. — Поро кече, — мане тудо. — Молан тый кызыт понаретым йӧртышыч?

Планета доно иктӧр лимӹкӹ, тӹдӹ фонарщиклӓн шотеш пиштен кымальы. — Пуры кечӹ! Малын тӹнь кӹзӹт фонаретшӹм йӧртӹшӹц?

Зярдо сасызе планетанть, пек алов сюконясь фонарень кирдицянтень. – Шумбра чи, – мерсь сон. – Мекс тон ней мадстик фонаренть?

И, поравнявшись с этой планеткой, он почтительно поклонился фонарщику. – Добрый день, – сказал он. – Почему ты сейчас погасил фонарь?

Кини ити курдук кыракый эттиги кытта кэккэлэһэ түһээт, банаар уматааччыга боччумнаахтык баһын хоҥкуппут. – Үтүө күнүнэн, – диэбит. – Эн, ити билигин банааргын тоҕо умуруордуҥ?

Планета янына килеп җиткәч, ул хөрмәт белән фонарьчыга баш ия. — Хәерле көн, — ди ул. — Ә нигә фонарьны сүндердең?

— Килешеү шундай, — яуапланы яҡтыртыусы.

— Хушнине пӑхӑнса, — хуравларӗ хунарҫӑ.

— Уагӕвӕрд уотӕ амонуй, — дзуапп равардта фанарасодзӕг.

– Адет алайды, – деди чыракъчы.

— Тадзи сёрнитчӧма, — вочавидзис ӧзталысь.

– Тяфта ладяфоль, – мярьгсь толонь крьвяснись.

— Тыге кутырен келшыме, — вашештыш понаръеҥ.

— Техень хытырымаш, — фонарщик вӓшештӹш.

– Истя аравтозель валось, – каршозонзо мерсь фонарень кирдицясь.

– Такой уговор, – ответил фонарщик.

– Оннук кэпсэтии баар, – диэн хардарбыт банаар уматааччы.

— Шулай килешенгән, — дип җавап бирә фонарьчы.

— Хәйерле көн.

— Ырӑ кун.

- Дӕ бон хуарз.

– Ахшылыкъ кёр.

— Бур лун.

– Пара ши! Шумбрат!

— Поро кече.

— Пуры кечӹ!

– Шумбрачи!

– Добрый день.

– Үтүө күнүнэн.

— Хәерле көн.

— Ә ниндәй килешеү ул?

— Мӗнле хушу вара вӑл?

— Циуавӕр уагӕвӕрд?

– Ол а не адетди?

— Мый йылысь сёрнитчӧма?

– А мезень коряс ульсь тя ладямась?

— А кузе кутырен келшыме?

— Махань хытырымаш?

– Кодамо аравтома?

– А что это за уговор?

– Ол туох кэпсэтиитэй?

— Нәрсә килешенгән?

— Яҡтыртҡысты һүндерергә.

— Хунара сӳнтерме хушни.

- Мӕ фанар хуссун кӕнуни уагӕвӕрд.

– Чыракъ ёчюлтген.

— Кусӧдны пӧнарсӧ.

– Толонь матомать коряс.

— Понарым йӧрташ.

— Фонарьым йӧртӓш.

– Мадстнемс фонаренть.

– Гасить фонарь.

– Банаары умуруорар.

— Фонарьны сүндерү.

Хәйереле кис. Һәм ул ҡабат яҡтыртты.

Ырӑ каҫ, Унтан хунарне ҫӗнӗрен ҫутрӗ.

Де ’зӕр хуарз. Ӕма бабӕй нӕуӕгӕй фанар ссугъта.

Ингир ахшы болсун. Энтта да жандырды чыракъны.

Бур рыт. Да бара ӧзтіс пӧнарсӧ.

Пара илядь. И тага крьвястезе толть.

Поро кас. Да тудо понаржым адак чӱктыш.

Пуры вады! Тӹдӹ эчеӓт фонарьым чӱктӹш.

Паро чокшне. Ды таго кирвазтисе фонаренть.

Добрый вечер. И он снова засветил фонарь.

Үтүө киэһэнэн, – диэн баран, банаарын эмиэ умаппыт. – Оттон оччоҕо, тоҕо хат уматтыҥ?

Хәерле кич. Ул яңадан фонарен кабыза.

— Ниңә инде һин уны ҡабат тоҡандырҙың?

— Эсӗ ӑна мӗншӗн каллех ҫутрӑн?

— Ӕма бабӕй ӕй нӕуӕгӕй цӕмӕн ссугътай?

– Энди уа нек жандырдынг?

— Мыйла тэ бара сійӧс ӧзтін?

– Мезенди тага сонь крьвястить?

— Молан уэш тудым чӱктышыч?

— Малын ӹне тӹнь тӹдӹм эчеӓт чӱктӹшӹц?

– Мезекс таго кирвазтик?

– Зачем же ты опять его зажег?

– Кэпсэтии оннук, – хатылаабыт банаар уматааччы.

— Ә нигә тагын кабыздың аны?