tat
stringlengths
0
4.69k
rus
stringlengths
1
5.61k
"Рэп-баттл ярдәмендә фигыльләрне өйрәнәбез".
«Учим глаголы при помощи рэп-баттла».
"Россия өчен укытучы" проектында катнашучылар — авыл мәктәпләре, консерватив укытучылар һәм дәресләрдә сәясәт турында.
Участники проекта «Учитель для России» — о сельских школах, консервативных преподавателях и политике на уроках.
2015 елда берничә төбәктә "Россия өчен укытучы" программасы старт алды — иң яхшы югары уку йортлары (МДУ, МДХМИ, Югары икътисад мәктәбе) чыгарылыш студентлары өлкә мәктәпләренә укытырга китте.
В 2015 году в нескольких регионах стартовала программа «Учитель для России» — выпускники лучших российских вузов (МГУ, МГИМО, Высшей школы экономики) отправились преподавать в областные школы.
Нәкъ шундый ук проектлар күп кенә илләрдә — Һиндстаннан, Кытайдан башлап Бөекбритания һәм АКШка кадәр илләрдә бар.
Точно такие же проекты существуют во многих странах — от Индии и Китая до Великобритании и США.
Болар барысы да шул исәптән мәктәпкә мөнәсәбәтне үзгәртер өчен ясалган — укучыларда да, шулай ук укытучыларда да (11 июньгә кадәр программага яңа туплау бара).
Все это придумано в том числе и для того, чтобы изменить отношение к школе — как у самих учеников, так и у преподавателей (до 11 июня в программу идет новый набор).
"Медуза" проектта катнашучыларның берничәсе белән нигә алар Мәскәүдән укытырга киткән, "гадәти мәктәп" ничек яши, анда нәрсә үзгәртеп була һәм ни өчен моны эшләргә кирәк икәнлеге турында сөйләште.
«Медуза» поговорила с несколькими участниками проекта о том, зачем они уехали из Москвы преподавать, как живет «обычная» школа, что можно в ней изменить — и зачем это нужно делать.
Калуга өлкәсе Балабаново шәһәренең 3нче номерлы урта гомумибелем бирү мәктәбенең тарих һәм җәмгыять белеме укытучысы
Учитель истории и обществознания в СОШ № 3 города Балабаново Калужской области
Минем әни — инглиз теле укытучысы, әти — галим-физик, тик мин беркайчан да укытучы булам дип уйлаганым да булмады.
Моя мама — учительница английского языка, папа — ученый-физик, но я никогда не думал, что стану учителем.
Мин эшләгән Мәскәү-Ситида бизнес-консультант булып эшләдем.
Я работал бизнес-консультантом в Москва-Сити.
Минем, консалтингта эшләүче теләсә кайсы кеше кебек үк, аңлаешлы траектория бар иде.
У меня была понятная траектория, как и для любого человека, который работает в консалтинге.
Кайчагында мин ни өчен мәгариф системасында идарәчел характердагы акыллы карарлар юк, дип уйлана идем. Алар бизнеста күптән кулланыла.
Иногда я задумывался о том, почему в системе образования нет умных решений управляющего характера, которые давно применяются в бизнесе.
Һәм мин "Россия өчен укытучы" укытучылар эзләве турында игълан күргәч, мин моның мәктәпкә система ягыннан карау, анда нәрсә дә булса үзгәртер өчен, аны өйрәнү өчен минем шанс икәнлеген аңладым.
И когда я увидел объявление о том, что «Учитель для России» ищет преподавателей, я понял, что это мой шанс посмотреть на школу с системной точки зрения, изучить ее настолько, чтобы я мог что-то в ней изменить.
Мин шунда ук нинди контекстка эләккәнемне аңларга тырыштым.
Я попытался сразу же понять, в какой контекст попал.
Беренче дәрестә һәр баладан нәрсә белән мавыга ул, нәрсә белән шөгыльләнә, нәрсә белән яши дип сорадым.
На первом уроке каждого ребенка спросил, чем он увлекается, чем занимается, чем живет.
Балалар моңа гаҗәпләнде, чөнки, гадәттә, укытучылар мондый сораулар бирми.
Дети были удивлены, потому что обычно учителя не задают таких вопросов.
Дустанә мөнәсәбәтләр бездә шунда ук барлыкка килде.
Дружеские отношения у нас сложились сразу.
Әмма мин, әгәр балаларга янып торган күзләр һәм предметка кызыксыну белән килсәм, алар автомат рәвештә яхшы укый башлаячак, дип уйладым.
Но я думал, если прийти к детям с горящими глазами и интересом к предмету, они автоматически начнут исправно учиться.
Беренчедән, дәрес булсын өчен, җитәрлек дәрәҗәдә әзерләнергә кирәк аңа.
Во-первых, чтобы урок состоялся, недостаточно подготовиться к нему.
Максат куярга кирәк — 45 минут эчендә сыйныфтагы һәр бала аңласын һәм исендә калдырсын өчен син инәрсә телисең.
Нужно поставить цель — что ты хочешь, чтобы за 45 минут понял и запомнил каждый ребенок в классе.
Мин дә һәр дәрестән соң дәресләрнең төп идеясен бер җөмләдә формалаштырырга сорый идем.
И я стал после каждого урока просить сформулировать основную идею занятия в одном предложении.
Мәсәлән, балалар сөйлиләр:
Например, дети говорят:
"1812 елда Наполеон һәм аның армиясе Россиягә һөҗүм башлады һәм җиңелде".
«В 1812 году Наполеон и его армия напали на Россию и потерпели сокрушительное поражение».
Икенчедән, балалар вакуумны күрә алмый.
Во-вторых, дети не терпят вакуума.
Әгәр синдә төгәл план юк икән, алар моны тоя һәм үз эшләре белән шөгыльләнәчәк.
Если у тебя нет четкого плана, они это почувствуют и будут заниматься своими делами.
Мәктәпкә кадәр миңа еш кына директорлар советы алдыннан чыгыш ясарга туры килде, һәм мин бу күнекмәне кулланырга булдым.
До школы мне часто приходилось выступать перед советом директоров, и я решил использовать этот навык.
Мин болай күз алдына китерәм: минем алдымда мәктәп укучылары, түгел ә директорлар советы утыра, һәм бары тик мөһим булган әйберне генә сөйлим.
Я представляю, что передо мной сидят не школьники, а совет директоров, и говорю только то, что важно.
Өченчедән, балалар да нигә аларга нәрсәдер өйрәтәләр икәнен аңларга тиеш.
В-третьих, дети должны понимать, зачем им что-то учить.
Илһам бирә торган лидерлар уңышлы компанияләрдә, гадәттә, ни өчен алар нәрсә эшли, ничек алар моны эшли икәнен, аннары гына — нәрсә эшлиләр икәнен сөйли.
Вдохновляющие лидеры в успешных компаниях обычно говорят, зачем они что-то делают, как они это делают и только потом — что именно делают.
Мәктәптә, минем искәргәнем бар, дәресләрдә без нәрсә өйрәнгәнне, бераз гына ничек өйрәнү турында сөйләргә күнеккән, "ни өчен" дигән сорау кадр артында кала яки ул бөтенләй юк.
В школе, я заметил, на уроках принято говорить, что мы учим, немного о том, как мы это учим, а вопрос «зачем» остается за кадром или его нет вообще.
Мин мәктәпкә килгәч, миндә балалар үзләре үзләрен укытсын өчен, шундый система ясау идеясе бар иде.
Когда я пришел в школу, у меня была идея выстроить такую систему, чтобы дети сами себя обучали.
Алар үз телендә аралашканда, алар бер-берсен, укытучыга караганда, күбрәк аңлый.
Когда они говорят на своем языке, они друг для друга и понятнее, чем преподаватель.
Һәм мин әйтәм.
И я говорю:
"Барлык укучыларга да, мәктәптән соң дустыңа кешечә аңлаткан кебек итеп, дәреснең темасын сөйлә".
«Расскажи всем ребятам тему урока так, как бы ты после школы другу рассказал, по-человечески».
Һәм алар кызык сөйли башлый, тик берничә беренче сүзләре генә кызык була, ә аннары гадәттәге мәктәп форматына күчә.
И они начинают интересно говорить, но только несколько первых слов, а потом переключаются на привычный школьный формат.
Балабановода балалар миңа йөри лидерлык түгәрәгенә йөри — бу –минем проект, мин аны Югары икътисад мәктәбендә яклаячакмын.
В Балабаново дети ко мне ходят в кружок лидерства — это мой проект, который я буду защищать в Высшей школе экономики.
"Мәктәптә яшерен сәләтләрне ачыклау һәм ярдәм итү" дип атала.
Называется «Выявление и поддержка скрытых лидеров в школе».
Һәр очрашуга балалар үзләре тәкъдим иткән өч бурычны башкара.
К каждой встрече дети выполняют три задачи, которые предлагают сами.
Мәсәлән, Ван Гог картинасын карарга, "Алиэкспресс"тан үсемлекләргә заказ ясарга һәм утыртырга, 15 яңа сүз өйрәнергә.
Например, рассмотреть картину Ван Гога, заказать и посадить растения с «Алиэкспресс», выучить 15 новых слов на французском.
Һәркем чыгыш ясый, үз уңышлары турында сөйли һәм миннән фидбэк ала.
Каждый выступает, рассказывает о своих успехах и получает от меня фидбэк.
Мин ышанам ки, әлеге проект талантлы балаларга ачылырга ярдәм итәчәк.
Я надеюсь, что этот проект поможет талантливым детям раскрыться.
Шулай килеп чыкты ки, "5"легә укымаган укучыларга, әйтерсең лә ихтыяҗ юк, ләкин чынлыкта, аларның күбесендә потенциал бар.
Так сложилось, что ученики, которые не стали отличниками, как будто не востребованы, но на самом деле у многих есть потенциал.
Башка проектны мин шаяртып "Россия өчен ата-ана" дип атыйм.
Другой проект я в шутку называю «Родитель для России».
Бу сыйныфтагы атмосфераны сизелерлек яхшыртты.
Это заметно улучшило атмосферу в классе.
Хәтта гадәти "афәрин" дию — теләсә кайсы кеше өчен бу бик мөһим, бигрәк тә бала өчен.
Даже элементарно сказать «молодец» — это очень важно для любого человека, особенно для ребенка.
Бу эшләүне дәвам итәр өчен ягулык.
Это топливо, чтобы продолжать работать.
Аннары мин бала турында һәркем белән индивидуаль рәвештә сөйләшеп карадым һәм шундый проблемага тап булдым, ата-аналарның балалар белән аралашу өчен уен кораллары юк.
Потом я попытался с каждым индивидуально поговорить про ребенка и столкнулся с тем, что у родителей нет инструментов для общения с детьми.
Алар үзләре дә балалары яхшы укысын өчен йогынты ясарга тели, ләкин алар арасында бәйләнеш һәм ышаныч юк.
Они и сами бы хотели повлиять на то, чтобы дети учились лучше, но между ними нет контакта и доверия.
Кайберләре җитди бәхәсләр турында сөйләделәр, балаларның өйдән качуы турында.
Некоторые рассказывали про серьезные конфликты, про то, как дети убегают из дома.
Ата-аналарның тәкъдимнәре тигез түгел иде — бу бөтен мәктәпне чолгап ала торган әйбер.
Предложения родителей сквозили неравноправием — это то, что пронизывает всю школу.
Мин балаларны тыңларга, аларны бүлдермәскә һәм кичектерә белергә, карарларны кызу вакытта, хисләр белән кабул итмәскә тәкъдим иттем.
Я предложил слушать детей, не перебивать их и давать отсрочку — не принимать решения сгоряча, на эмоциях.
Мондый шактый гади киңәшләр психологик китаплардан.
Такие довольно простые советы из психологических книг.
Мин уйладым, ата-аналарның мәктәпләрдә ике атнага бер булса да җыелуы, балалар белән бергә нидер эшләве һәм башка гаиләләрнең ничек үзара аралашуын каравы мөһим,.
Я подумал, что важно, чтобы родители собирались в школах хотя бы раз в две недели, что-то делали вместе с детьми и смотрели на то, как между собой общаются и другие семьи.
Чөнки мәктәптә андый берләшмә җитми.
Пока что такого сообщества в школе не хватает.
Мин тарих укытучысы буларак, кайнар сәяси вакыйгалардан соң, мәсәлән, Америкадагы сайлаулардан соң, балалар миннән сорый:
Так как я преподаватель истории, после горячих политических событий, например выборов в Америке, дети спрашивают:
"Ә сез кем өчен?"
«А вы за кого?»
Дәресләрдә мин моны шаяртуга җибәрәм, ләкин кызыксынганнар өчен, минем каралган сәгатьләрем бар, анда килергә һәм аралашырга мөмкин.
На уроках я свожу это к шутке, но для тех, кто интересуется, у меня предусмотрены часы, когда можно прийти и пообщаться.
Сыйныфта, минемчә, барысы да Навальный ролигын карады, һәм мин аның белән кызыксынган бер егет белән аралаштым.
В классе, по-моему, все смотрели ролик Навального, и я общался с одним парнем, который им интересовался.
Без тарафдарларның һәм каршы килүчеләрнең нәрсә сөйләүләрен бергә карадык.
Мы вместе посмотрели, что говорят сторонники, что говорят противники.
Ә Навальный нәрсә эшләде?
А что сделал Навальный?
Ул дөньяга нинди нәтиҗә күрсәтте?
Какой результат он показал миру?
Ул объектив тикшерү уздырамы?
Он проводит объективное расследование?
Кайда монда син һәм синең мәнфәгатьләрен?
Где здесь ты и твои интересы?
Минем сәяси вектор булганы юк, мин мәктәптә балаларның сәяси карашларын формалаштыру өчен түгел, үзләре уйласыннар.
У меня нет политического вектора, я в школе не для того, чтобы формировать у детей политические убеждения, — пускай они сами думают.
"Балалар, Путин өчен тавыш бирегез" яки "революция ясыйк" — мин моның турыда түгел.
«Дети, голосуйте за Путина» или «сделаем революцию» — я не про это.
Һәм мин Россия тарихын укытканда, материалны патриотик позициядән җиткерәм.
И когда я преподаю историю России, с патриотической позиции доношу материал.
Мин болай гына император Александр III — консерватор, ә аның икътисады яхшы үскәнен сөйләмим, аның сәясәтенә нинди сораулар булырга мөмкинлеге турында да сөйлим.
Я не просто говорю, что император Александр III — консерватор, а рассказываю, как у него экономика хорошо развивалась, но какие вопросы могут быть к его политике.
Без сигезенче сыйныф белән бергә Россиядә XIX гасыр үткәндә, без консерватор, либерал һәм революционерлар булып уйнадык, .
Когда мы с восьмым классом проходили XIX век в России, мы играли в консерваторов, либералов и революционеров.
Балалар өч төркемгә бүленде һәм бер-беребез белән төрле позицияләрдән сөйләргә тиеш иде.
Дети разделились на три группы и должны были говорить друг с другом с разных позиций.
Алар шундый ражга керделәр, хәтта безнең янга башка тарих укытучысы килеп, ачыклый башлады:
И они вошли в такой раж, что к нам пришла другая учительница истории и начала пресекать:
"Шулай итеп, биредә нәрсә бара!"
«Так, что здесь происходит!»
Ул, балалар контрольдән чыккан, дип уйлап куйды.
Она подумала, что дети вышли из-под контроля.
Мин безнең шундый уен икәнен, барысы да нормаль, дип аңлаттым.
Я объяснил, что у нас такая игра, что все нормально.
Яки дәресләрдә минем балалар тарихи яңалыклар эшлиләр — бер тапкыр алар Кутузов катнашында репортаж оештырдылар, бер укучының күзләрен бәйләп, мыек тактылар.
Или на уроках у меня дети делают исторические новости — один раз они устроили репортаж с участием Кутузова, перевязали одному ученику глаз и прикрепили усы.
Без иҗади биремнәр ясаганда, сыйныфтагы атмосфера бик тынычка әверелә.
Когда мы делаем творческие задания, атмосфера в классе становится очень расслабленной.
Балалар укый, ләкин аларга күңелле, һәм шуңа күрә дә кайбер укытучыларга без вакытны күңелле итеп үткәрәбез кебек тоела.
Дети учатся, но им весело, и поэтому некоторым учителям кажется, что мы просто весело время проводим.
Миндә шундый хис бар аны XVII гасырда Ян Амос Коменский тәкъдим иткән мәгариф системасы тиздән үзгәрә башлаячак.
У меня есть стойкое ощущение, что система образования, которую предложил в XVII веке Ян Амос Коменский, вскоре начнет меняться.
Кыңгыраулы һәм бердәм расписаниеле класс системасы идеясе инде бетеп бара.
Идея классовой системы со звонками и единым расписанием изжила себя.
Ул тәртипле гражданнарны үстерүне максат итеп куйды һәм революцион, дип саналды, чөнки моңа кадәр мәктәп монастырь предприятиесе иде.
Она ставила цель воспитать добропорядочных граждан и считалась революционной, потому что до этого школа была монастырским предприятием.
Децентрализация булачак:
Произойдет децентрализация:
әйтик, бөтен динозаврлар эпохасына кагылышлы сорауларны түгел, ә бары тик бер сорауны — ни өчен динозаврлар үлеп беткәнен генә үтәчәк.
будут проходить, скажем, не всю эпоху динозавров сразу, а только один вопрос — почему вымерли динозавры.
Бөтен инглиз телен түгел — бары тик инглиз телендә эшлекле хатны ничек язарга икәнлеген.
Не весь английский язык — то, как писать деловые письма на английском.
Һәм һәр тапкыр, әти-әниләр баланы кая илтәргә икән, дип сайлаячак.
И каждый раз родители будут выбирать, куда отвести ребенка.
Һәр ата-ана нәкъ менә ул бала белеме өчен җавап бирә икәнлеген аңларга тиеш.
Каждый родитель должен осознать, что именно он отвечает за образование ребенка.
Аэропортта чемодан тапшырдым да, кайдадыр тырнаганнар, кайдадыр ватканнар, 11 елдан соң алдым түгел.
Не так, что сдал чемодан в аэропорту и через 11 лет получил — где-то поцарапали, где-то поломали.
Белем — җәмгыятьтә бара торган әйбернең чагылышы.
Образование — это отражение того, что в обществе происходит.
Мария Напольских
Мария Напольских
Воронеж өлкәсенең Бутурлино урта мәктәбе инглиз теле укытучысы
Учительница английского языка в Бутурлиновской СОШ Воронежской области
Мин МДУның өченче курсында укыганда анда миңа "Австрия өчен укытучы" проекты листовкасы эләкте — анда югары уку йортын тәмамлаучылар педагогик белемнәре булмыйча, авыл мәктәбенә укытучылар булып эшләргә киттеләр.
Когда я училась на третьем курсе в МГУ, мне попалась листовка проекта «Учитель для Австрии» — где молодые выпускники без педагогического образования уезжали работать учителями в сельские школы.
Бу мине бик эләктереп алды, әмма ул вакытта проект Америкада һәм Европада гына иде.
Меня это очень зацепило, но тогда проект был только в Америке и в Европе.
Җиде елдан соң, мин инде тәрҗемәче булып эшләгәндә, программаны Россиядә эшләтеп җибәрделәр, һәм мин шунда ук гариза бирдем.
Через семь лет, когда я уже работала переводчиком, программу запустили в России, и я сразу подала заявку.
Беренчедән, чөнки мин һәрвакыт укытырга теләдем — мәктәптә минем немец теле укытучысы бар иде, ул мине бик илһамландыра иде.
Во-первых, потому, что всегда хотела преподавать — в школе у меня была учительница немецкого языка, которая меня очень вдохновляла.
Икенчедән, үз әбиемнең тарихын искә төшердем:
Во-вторых, вспомнила историю своей бабушки:
медицина университетыннан соң ул, ерак-еракка Таҗикстанга, табиб булып эшәү өчен, китте.
после медицинского университета она поехала далеко-далеко в Таджикистан, чтобы работать врачом.
Мин уйлап куйдым, белем алгач, башка кешеләр өчен ниндидер файдалы эш эшләп булырлык җиргә китәргә кирәк.
Я подумала, что, получив образование, нужно уезжать туда, где можно сделать что-то полезное для других людей.
Бу гаилә традициясе була алыр иде.
Это могло бы стать семейной традицией.
Мин Видное шәһәре мәктәбенә эләктем, анда төрле дәрәҗәдәге егетләр укый иде:
Я попала в школу города Видное, где учились ребята с разным уровнем:
берәүләр инглиз телен шактый яхшы белә иде, ә башкалар җиденче сыйныфта аны бөтенләй белмәскә мөмкин иде.
одни знали английский довольно хорошо, а другие к седьмому классу могли не знать его совсем.
Шуңа күрә дәресне һәркем аннан файдалы нәрсә алырлык итеп төзү кыенга туры килә иде.
Поэтому сложнее всего было построить урок так, чтобы каждый вынес из него что-то полезное.
Без нәрсә генә эшләмәдек:
Что мы только не делали:
төркемнәргә бүлендек, уйнадык, инглиз теле белән урамда шөгыльләндек, рэп-баттл ярдәмендә фигыльләр өйрәндек — балалар үзләре сүзләрен уйлап тапты, ятладылар һәм укыдылар.
делились на группы, играли, занимались английским на улице, учили глаголы при помощи рэп-баттла — дети сами придумывали слова, выучивали и читали.

Татарско-русский параллельный корпус.

@inproceedings{
title={Tatar parallel corpus},
author={Academy of Siences of the Recpublic of Tatarstan, Institute of Applied Semiotics.},
year={2023}
}
Downloads last month
45
Edit dataset card