metythorn/khmer-dictionary-dataset-44k-v1 · Datasets at Hugging Face

t_exp stringlengths 2 2.93k	t_pos stringclasses 51 values	t_poly stringclasses 12 values	t_main stringlengths 1 38	t_pron stringlengths 3 68	t_exam stringlengths 0 3.03k
អង្គភាពកងទ័ពដែលមានកាតព្វកិច្ចធ្វើប្រតិបត្តិការនៅលើដែនទឹក ដែនសមុទ្រជាដើម :	ន.		កងទ័ព	[កង-ទាប់-ជើង-ទឹក]	មេបញ្ជាការកងទ័ពជើងទឹក។
អង្គភាពកងទ័ពដែលមានកាតព្វកិច្ចធ្វើប្រតិបត្តិការក្នុងដែនអាកាស។	ន.		កងទ័ព	[កង-ទាប់-អា-កាស]
អង្គភាពយោធាដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធការងារតាមការកំណត់របស់ក្រសួងការពារជាតិ :	ន.		កងពល	[កង-ពល់]	កងពលតូច, កងពលធំ, កងពលធំអន្តរាគមន៍។
កងប្រដាប់អាវុធ ដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងពលធំ។	ន.		កងពលតូច	[កង-ពល់-តូច]
កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមខ្ពស់ជាងគេ។	ន.		កងពលធំ	[កង-ពល់-ធំ]
ពិធីបុណ្យទ្វាទសមាសសម្គាល់ដោយទង់ជ័យចងបោះនៅទូក ទូកនោះចងពួរបោះយុថ្កានៅកណ្ដាលស្នាមប្រណាំងទូក-ង ដើម្បីឱ្យទូក-ងដែលប្រណាំងគ្នា ១អុំខាងក្នុង ១អុំខាងក្រៅ។	ន.		កងព័ន្ធ	[កង-ពាន់]
ឈ្មោះស្រុកមួយឋិតនៅតាមទន្លេមេគង្គ រួមចូលក្នុងខេត្តកំពង់ចាម។	ន.		កងមាស	[កង-មាស]
កងទ័ពទាំងបីប្រភេទ ដែលមានព្រះមហាក្សត្រជាអគ្គមេបញ្ជាការ :	ន.		កងយោធពលខេមរភូមិន្ទ	[កង-យោ-ធៈ-ពល់-ខេ-ម៉ៈ-រ៉ៈ-ភូ-មិន]	កងយោធពលខេមរភូមិន្ទនៃព្រះរាណាចក្រកម្ពុជា។
កងប្រដាប់អាវុធ ដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងវរសេនាធំ :	ន.		កងវរសេនាតូច	[កង-វៈ-រៈ-សេ-ណា-តូច]	កងវរសេនាតូចកាំភ្លើងធំ។
កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងពលតូច។	ន.		កងវរសេនាធំ	[កង-វៈ-រៈ-សេ-ណា-ធំ]
ឈ្មោះបទភ្លេងខ្មែរមួយយ៉ាង :	ន.		កងសោយ	[កង-សោយ]	បទកងសោយ។
កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងអនុសេនាធំ។	ន.		កងអនុសេនាតូច	[កង-អៈ-នុ-សេ-ណា-តូច]
កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងវរសេនាតូច។	ន.		កងអនុសេនាធំ	[កង-អៈ-នុ-សេ-ណា-ធំ]
(ព.សា.) យានកង់ពីរដែលអាចប្រព្រឹត្តទៅមុខបានដោយសារឈ្នាន់, ច្រវាក់, ថាស ជាដើមដែលដាក់ទាក់ទងគ្នាជាមួយនឹងដុំនៃកង់ក្រោយនិងដុំកណ្ដាល; ទោចក្រយាន។	ន.		កង់	[កង់]
ប្រដាប់រទេះមានវង់ព័ទ្ធជុំវិញចុងកាំ :	ន.		កង់	[កង់]	កង់រទេះ។
អ្វីៗដែលកាត់ជាកំណាត់ ជាដុំខ្លីៗ :	ន.		កង់	[កង់]	ត្រីមួយកង់។
ឈ្មោះនំមួយប្រភេទមានសណ្ឋានដូចកង់ :	ន.		កង់	[កង់]	នំកង់។
(ព.សា.) មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនដោយកង់យកថ្លៃឈ្នួល :	ន.		កង់ឌុប	[កង់-ឌុប]	របររត់កង់ឌុបមាននៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០។
(ម.ព. អាហារដ្ឋាន)។	ន.		កង់ទីន	[កង់-ទីន]
(ព.សា.) មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនដោយរ៉ឺម៉កដែលអូសដោយម៉ូតូដឹកអ្នកដំណើរយកថ្លៃឈ្នួល។ ថ្វីបើចំនួនកង់មានដល់ទៅបួន តែគេនៅតែហៅថាកង់បីដដែល :	ន.	១)	កង់បី	[កង់-បី]	ជិះកង់បី, សូមហៅកង់បីឱ្យខ្ញុំផង!
(ព.សា.) មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនដោយម៉ូតូមានកង់បីយកថ្លៃឈ្នួល។	ន.	២)	កង់បី	[កង់-បី]
កង់លោហៈមួយបែបភ្ជាប់ទៅនឹងម៉ាស៊ីនសម្រាប់បង្កើនកម្លាំងវិលឱ្យបានខ្លាំង :	ន.		កង់យោង	[កង់-យោង]	កង់យោងម៉ាស៊ីនកិនស្រូវ។
ឧបករណ៍ដែលមានរាងជារង្វង់ អាចវិលលើអ័ក្សមួយសម្រាប់រវៃអ្វីមួយឱ្យដំណើរការ។	ន.		កង់រវៃ	[កង់-រ-វៃ]
កង់ដែលទុកបម្រុងសម្រាប់ប្ដូរពេលបែកឬពេលខូច :	ន.	១)	កង់សឺគួរ	[កង់-សឺ-កួ]	រថយន្តធំធ្លាក់កង់សឺគួរ ទៅត្រូវអ្នកបើកម៉ូតូ។
(សំនួន.) មនុស្សឬរបស់បម្រុងដែលគេយកមកប្រើតែពេលគេត្រូវការ :	ន.	២)	កង់សឺគួរ	[កង់-សឺ-កួ]	ខ្ញុំមិនមានកង់សឺគួរទុកពេលឈ្លោះគ្នាទេ។
(ម.ព. ឡងៗ)។	ឧ.		កងៗ	[កង-កង]
(ម.ព. អង្កាញ់{¥¥}២{££}{¥¥}៣{££})។	កិ.		កង្កាញ់	[កង់-កាញ់]
(ម.ព. អង្កុញ)។	កិ.		កង្កុញ	[កង់-កុញ]
ស្រែករកគ្នា (ដំរី) :	កិ.		កង្កួច	[កង់-កួច]	ដំរីកង្កួច។
ក្ដាប់ដៃ, ក្ដាប់ប្រមោយ ដោយបួងដៃ ឬប្រមោយឡើង។	កិ.		កង្កួញ	[កង់-កួញ]
ឈ្មោះសត្វទឹកមួយប្រភេទ មានជើង ៤ចេះហែលទឹក, មុជទឹក, លោតលើគោកក៏បាន ច្រើននៅអាស្រ័យនឹងទីក្បែរមាត់ទឹក ឬនឹងរន្ធដីក៏នៅបាន។	ន.		កង្កែប	[កង់-កែប]
កង្កែបដែលមានរូបធំ យំឮសូរកូបៗ។	ន.		កង្កែបកូប	[កង់-កែប-កូប]
សាច់កង្កែបដែលគេធ្វើជាម្ហូបម្យ៉ាងហៅថា បោប :	ន.		កង្កែបបោប	[កង់-កែប-បោប]	កង្កែបបោបជាម្ហូបប្រចាំតំបន់។
ឈ្មោះកង្កែបមួយប្រភេទ មាឌតូច ដងខ្លួនវែង ជើងវែងៗ, អ្នកស្រុកខ្លះហៅ កូនស្ងើន។	ន.		កង្កែបប្រុយ	[កង់-កែប-ប្រុយ]
ឈ្មោះកង្កែបមួយប្រភេទ មាឌតូចប៉ុនគ្នានឹងកង្កែបប្រុយដែរ ប៉ុន្តែដងខ្លួនខ្លី ជើងក៏ខ្លីៗដែរ សម្បុរស្ទើរលឿង នៅតែក្នុងកំពាយអាចម៍គោលើគោក។	ន.		កង្កែបអាចម៍គោ	[កង់-កែប-អាច់-គោ]
(ព.ទ.បុ.) រាស្ត្រតូចតាចហ៊ានប្រណាំងប្រជែងជាមួយនឹងមន្ត្រីមានស័ក្ដិធំ។	ន.		កង្កែបអាចម៍គោ	[កង់-កែប-អាច់-គោ]
សេចក្ដីសង្ស័យ, សេចក្ដីសន្ទិះ។	ន.		កង្ខា	[ក័ង-ខា]
លើកទាញឬលាត់សម្លៀកឱ្យខើចឡើង :	កិ.	១)	កង្ខើញ	[កង់-ខើញ]	កង្ខើញសំពត់, កង្ខើញខោ។
ក្ដាប់ពង្រួញដៃប្រុងនឹងចូលប្រដាល់ឬតទប់នឹងសត្រូវ :	កិ.	២)	កង្ខើញ	[កង់-ខើញ]	កង្ខើញដៃចូលដាល់, កងទ័ពកាន់តែកង្ខើញចូលជិតណាស់ហើយ។
សេចក្ដីខ្វល់ចិត្ត ខ្វល់គំនិត :	ន.		កង្វល់	[កង់-វ៉ល់]	ខ្ញុំមានកង្វល់។
ស្រុកដែលមានកើតសឹកសង្គ្រាមឬមានកើតបះបោរចលាចល។	ន.		កង្វល់	[ស្រុក-កើត-កង់-វ៉ល់]
(ព.ទ្រ.) ដែលខ្វាក់; មនុស្សឬសត្វដែលខ្វាក់ :	គុ., ន.		កង្វាក់	[កង់-វ៉ាក់]	គោកង្វាក់; ខ្មោចអាកង្វាក់!
អាការៈងងឹតមើលមិនឃើញរបស់ភ្នែក តែរចនាសម្ព័ន្ធគ្រាប់ភ្នែកនៅធម្មតា។	ន.		កង្វាក់	[កង់-វ៉ាក់]
ប្រដាប់សម្រាប់ខ្វារ :	ន.		កង្វារ	[កង់-វ៉ា]	កង្វារត្រចៀក, កង្វារក្ដាម, កង្វារកង្កែប។
(ព.ទ្រ.) ដែលខ្វិន; មនុស្សឬសត្វដែលខ្វិន :	គុ., ន.		កង្វិន	[កង់-វ៉ិន]	បុរសកង្វិន; អាកង្វិន!
ប្រដាប់មានផ្លែក្ងក់ធ្វើដោយដែក មានដងធ្វើដោយឈើសម្រាប់កាវដំរី។	ន.		កង្វេរ	[កង់-វ៉េ]
ការខ្វះ ភាពខ្វះខាត ការមិនគ្រប់គ្រាន់ :	ន.		កង្វះ	[កង់-វ៉ះ]	កង្វះអនាម័យ, កង្វះជីវជាតិ។
ការខ្វះខាត, ភាពខ្វះខាត។	ន.		កង្វះខាត	[កង់-វ៉ះ-ខាត]
ប្រដាប់មានស្លាបដែលអាចនឹងវិលដោយកម្លាំងខ្យល់បាន។	ន.		កង្ហារ	[កង់-ហា]
ប្រដាប់មានស្លាបដែលអាចនឹងវិលដោយកម្លាំងអគ្គិសនី បង្កើតជាខ្យល់បក់ឱ្យល្ហើយ។	ន.		កង្ហារអគ្គិសនី	[កង់-ហា-អ័ក-គិ-សៈ-នី]
ឈ្មោះសត្វពួកកង្ហែន មាឌតូចជាងកង្ហែន ធំទ្រើសជាងកន្ថឹក។	ន.		កង្ហិច	[កង់-ហិច]
សត្វមួយប្រភេទ ក្នុងពួកសត្វមានដោះសម្បុរខ្មៅប្រផេះ រូបធំជាងកង្ហិច ស៊ីផ្លែឈើនិងសាច់ក្នុងគ្រាប់ឈើជាអាហារ។	ន.		កង្ហែន	[កង់-ហែន]
រុក្ខជាតិពុល, រុក្ខជាតិដែលមានជាតិពុល :	ន.		កច្ចជាតិ	[កាច់-ចៈ-ជាត]	ស្លែងជាកច្ចជាតិ។
ឈ្មោះក្បួនវេយ្យាករណ៍ជាជំនួយដល់មូលកច្ចាយនៈដែលសម្ដេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី ជួន ណាត ជោតញ្ញាណោ ព្រះសង្ឃរាជ គណៈមហានិកាយ បានរៀបរៀងក្នុងកាលដែលសម្ដេចមានសមណស័ក្ដិជាព្រះគ្រូសង្ឃសត្ថា។	ន.		កច្ចាយនូបត្ថម្ភកៈ	[កាច់-ចា-យ៉ៈ-នូ-ប៉ាត់-ថាំ-ភៈ-កៈ]
នាមព្រះមហាថេរមួយអង្គ ជាអ្នកតែងក្បួនវេយ្យាករណ៍បាលីសម័យជាន់ដើម។ វេយ្យាករណ៍បាលីនោះ ក៏ហៅថា កច្ចាយនៈដែរ (ច្រើនហៅថា មូលកច្ចាយនៈ)។	ន.		កច្ចាយនៈ	[កាច់-ចា-យ៉ៈ-នៈ]
(ព.ទ្រ.) មនុស្ស ឬសត្វដែលខ្ចកជើង។	ន.		កញ្ចក	[កញ់-ចក]
កែវឆ្លុះស្រមោល សម្រាប់មើលតែងខ្លួន។ កែវដែលសម្រាប់ដាក់ធ្វើជញ្ជាំងទូ ឬកាត់ឱ្យតូចៗ បិទភ្ជាប់ទៅលើវត្ថុអ្វីៗ ក៏ហៅថា កញ្ចក់ ដែរ :	ន.		កញ្ចក់	[កញ់-ចក់]	ទូកញ្ចក់, កញ្ចក់ឆ្លុះ, ឆ្លុះកញ្ចក់, តោកដាំកញ្ចក់ ...។
សារធាតុរឹងថ្លាប្រភេទជាកែវ ប្រើជាឧបករណ៍ផ្សេងៗច្រើនប្រភេទ ដូចជាឧបករណ៍សំណង់, ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះជាដើម :	ន.		កញ្ចក់	[កញ់-ចក់]	អគារកញ្ចក់, ទូកញ្ចក់, ទូកញ្ចក់ចិញ្ចឹមត្រី។
ផ្នែកថ្លាដែលពាសគ្រាប់ភ្នែក។	ន.		កញ្ចក់ភ្នែក	[កញ់-ចក់-ភ្នែក]
អ្វីៗដែលខ្ចប់, បង្វេចវេចខ្ចប់ :	ន.		កញ្ចប់	[កញ់-ចប់]	ទិញតែមួយកញ្ចប់, ថ្នាំមួយកញ្ចប់, កញ្ចប់ធាតុ។
ប្រជុំមាត់ :	ន.		កញ្ចប់	[កញ់-ចប់-មាត់]	ដាល់ត្រូវត្រង់កញ្ចប់មាត់។
កញ្ចប់ធំកញ្ចប់តូចច្រើនដែលនៅលាយឡំគ្នា :	ន.		កញ្ចប់	[កញ់-ចឹប-កញ់-ចប់]	លោកគ្រូពេទ្យមានកញ្ចឹបកញ្ចប់ជាច្រើន។
សម្ដែងកាយវិការដោយធ្វើមាត់ដូចគេខ្ចប់ ធ្វើមុខក្រញូវ :	កិ., គុ.		កញ្ចប់កញ្ចូវ	[កញ់-ចប់-កញ់-ចូវ]	មុខមាត់កញ្ចប់កញ្ចូវ; មនុស្សកញ្ចប់កញ្ចូវ។
ឈ្មោះសត្វមួយប្រភេទ ខ្លះពណ៌លឿងខ្ចី ខ្លះពណ៌បៃតង ជាពួកកង្កែប តែមានលំនៅខុសគ្នាពីកង្កែប ច្រើននៅអាស្រ័យតែនឹងស្លឹកឈើ, រន្ធឈើជាដើមដែលសើមដែលត្រជាក់។	ន.		កញ្ចាញ់ចេក	[កញ់-ចាញ់-ចេក]
ឈ្មោះត្រីមួយប្រភេទ រូបកន្តុលស្ដើងតូច មានទ្រនុងខ្នងនិងទ្រនុងពោះជាបន្លា។	ន.		កញ្ចាញ់ច្រាស	[កញ់-ចាញ់-ច្រាស]
តួអន្ទាក់សម្រាប់ទាក់ដំរីព្រៃ។	ន.		កញ្ចាម	[កញ់-ចាម]
(ព.ទ្រ.) ដែលចាស់ខ្លាំង :	គុ.		កញ្ចាស់	[កញ់-ចាស់]	ខោកញ្ចាស់, សំពត់កញ្ចាស់។
ពាក្យហៅសន្លឹកបៀម្យ៉ាង ដែលជារូបស្ដេចប្រុស។	ន.		កញ្ចាស់	[កញ់-ចាស់]
កន្លែងអវយវៈក្រោមកន្ទូតអូង។	ន.		កញ្ចឹងក	[កញ់-ចឹង-ក]
ឈ្មោះត្រីឥតស្រកាមួយប្រភេទ មានធ្មុងដុះនៅក្រោយត្រចៀកទាំងពីរខាង ធ្មុងមួយដុះនៅលើខ្នង រូបស្រដៀងគ្នានឹងត្រីឆ្លាំង តែតូចជាងត្រីឆ្លាំង។ កញ្ចុះមានបីប្រភេទគឺ កញ្ចុះក្ដោង, កញ្ចុះថ្ម, កញ្ចុះឆ្នូត។	ន.		កញ្ចុះ	[កញ់-ចុះ]
អវយវៈត្រង់ទីបំផុតនៃចង្វែកគូទ :	ន.		កញ្ចូញ	[កញ់-ចូញ]	កញ្ចូញគូទ។
នាមសត្វស្លាបតូចមួយប្រភេទ ពួកកំពោង ច្រើនចូលចិត្តស៊ីគមដូង, គមត្នោត តែស៊ីហើយ ដើមដូងត្នោតនោះតែងវិនាស។	ន.		កញ្ចែ	[កញ់-ចែ]
គ្រឿងផ្លុំមួយយ៉ាងមានខ្សែសម្រាប់ទាញឱ្យឮ ប្រើជាគ្រឿងប្រដាប់កប៉ាល់; មួយយ៉ាងទៀតមានសណ្ឋានប្រហែលនឹងអណ្ដាតប៉ីដែលប៉ូលិសយាមផ្លុំ :	ន.		កញ្ចែ	[កញ់-ចែ]	កញ្ចែកប៉ាល់, ផ្លុំកញ្ចែ។
កូបដំរីដ៏វិសេសមានមុខបួន ដែលធ្វើវិចិត្រផ្សេងៗ សម្រាប់ជាទីនាំងម្ចាស់ផែនដី។	ន.		កញ្ចោង	[កញ់-ចោង]
(ព.ទ្រ.) ដែលខ្ចកដោយមានជើងចោតម្ខាងឬទាំងពីរខាង ហើយដើរខ្ចោតៗ ជាន់ដីដោយចុងជើង កែងជើងផុតពីដី :	គុ.		កញ្ចោត	[កញ់-ចោត]	មនុស្សកញ្ចោត។
របស់ដែលគេខ្ចោប គេវេច :	ន.		កញ្ចោប	[កញ់-ចោប]	អង្ករមួយកញ្ចោប។
វត្ថុរាយដែលរួមដែលប្រមូលគ្នាជាដុំ :	ន.		កញ្ចុំ	[កញ់-ចុំ]	ផ្កាមួយកញ្ចុំ ទុំហូកញ្ចុំ។
ឈ្មោះក្បាច់រចនាមានទំនងផ្សេងៗ ដែលហៅថាក្បាច់កញ្ចាំង ច្រើនធ្វើពីស្ពាន់ក្រាប។	ន.		កញ្ចាំង	[កញ់-ចាំង]
សម្ដីរូបមេមត់ ហៅគោ។	ន.		កញ្ច្រង់	[កញ់-ច្រង់]
ដែលមានមាត្រតូចទាប :	គុ.កិ.		កញ្ច្រឹក	[កញ់-ច្រឹក]	រាងទាបកញ្ច្រឹក, តូចកញ្ច្រឹក។
ដែលបះឡើងខ្នឺបទៅលើ :	គុ.		កញ្ច្រឺប	[កញ់-ច្រឺប]	ស្លឹកត្រចៀកកញ្ច្រឺប, ស្មាកញ្ច្រឺប។
ប្រដាប់ប្រើត្បាញនឹងបន្ទោះដូចល្អី, កញ្ជើ តែត្បាញរង្វើលៗ; កញ្ច្រែងរាងជ្រៅប្រហោងធំៗសម្រាប់ដាក់ត្រី, ឯកញ្ច្រែងរាងរាក់ហើយប្រហោងតូចៗសម្រាប់រែងអង្ករ :	ន.		កញ្ច្រែង	[កញ់-ច្រែង]	ត្រីមួយកញ្ច្រែង, កញ្ច្រែងរែងអង្ករ។
ចាប់យកបានដោយប្រញាប់។	កិ.		កញ្ឆក់	[កញ់-ឆក់]
ចាប់ទាញកន្ត្រាក់ឥតគួរឥតប្រណី។	កិ.		កញ្ឆក់កញ្ឆែង	[កញ់-ឆក់-កញ់-ឆែង]
ដែលខាត, មានឈូង, ឆក, មិនជាធម្មតា :	គុ.		កញ្ឆត	[កញ់-ឆត]	ច្រមុះកញ្ឆត។
លោត, ដាលច្រឡោត :	កិ.		កញ្ឆល	[កញ់-ឆល]	គោកញ្ឆល, សេះកញ្ឆល។
ឈ្មោះដំណាំមួយប្រភេទ មានស្លឹកសម្រាប់ហាន់ជក់លាយនឹងថ្នាំជក់ទៅស្រវឹងនាំឱ្យងេងងោង វង្វេង។	ន.		កញ្ឆា	[កញ់-ឆា]
ពាក្យនិយាយក្លាយពី កញ្ឆក់កញ្ឆែង។	កិ.		កញ្ឆាក់កញ្ឆែង	[កញ់-ឆាក់-កញ់-ឆែង]
ដែលរីកកំពាងច្រាញ :	គុ.		កញ្ឆាញ	[កញ់-ឆាញ]	មាត់កញ្ឆាញ។
លោតដោយស្នៀតផ្សេងៗ :	កិ., ន.		កញ្ឆាត់	[កញ់-ឆាត់]	លោតកញ្ឆាត់, វាយកញ្ឆាត់។
ដែលខាត, ខ្វះបន្តិចបន្តួច មិនពេញតាមកំណើតធម្មតា :	គុ.		កញ្ឆិត	[កញ់-ឆិត]	ច្រមុះកញ្ឆិត។
រេចរឹល, ត្រប៉ិល, ត្រប៉ើល ដោយរួញដោយរេច, ដោយខើច។	គុ.		កញ្ឆិល	[កញ់-ឆិល]
តូចជំទើរ, តូចទ្រនាប់ មើលទៅឃើញសមរម្យ (ពាក្យថ្នម) :	គុ.		កញ្ឆឹម	[កញ់-ឆឹម]	នាងនោះតូចកញ្ឆឹម។
ធ្លុះកញ្ឆត, គ្រហួង។	គុ.		កញ្ឆួង	[កញ់-ឆួង]
ខើចប៉ែកខាងលើ :	គុ.		កញ្ឆើញ	[កញ់-ឆើញ]	មាត់កញ្ឆើញ គឺមាត់ខើចបបូរខាងលើ។
(ម.ព. កញ្ឆិល)។	គុ.		កញ្ឆើល	[កញ់-ឆើល]
ឈ្មោះខ្យងសមុទ្រមួយប្រភេទ មានស្នូកតូចកំប៉ាត មានកន្ទុយ សម្បុរដូចក្ដាម។	ន.		កញ្ឆៀវ	[កញ់-ឆៀវ]
លោតដោយសប្បាយ, ដោយមានសោមនស្ស :	កិ.		កញ្ឆេង	[កញ់-ឆេង]	គោកញ្ឆេង, លោតកញ្ឆេង។
ឈ្មោះបន្លែវារិជតិណជាតិមួយប្រភេទ ជាវល្លិដុះក្នុងទឹកសម្រាប់ប្រើជាអន្លក់; ប្រើជាបន្លែក៏បាន។	ន.		កញ្ឆែត	[កញ់-ឆែត]
ដែលវៀចឆែវទៅម្ខាងៗ :	គុ.កិ., គុ.		កញ្ឆែវ	[កញ់-ឆែវ]	មាត់ចានវៀចកញ្ឆែវ។

អង្គភាពកងទ័ពដែលមានកាតព្វកិច្ចធ្វើប្រតិបត្តិការនៅលើដែនទឹក ដែនសមុទ្រជាដើម :

ន.

កងទ័ព

[កង-ទាប់-ជើង-ទឹក]

មេបញ្ជាការកងទ័ពជើងទឹក។

អង្គភាពកងទ័ពដែលមានកាតព្វកិច្ចធ្វើប្រតិបត្តិការក្នុងដែនអាកាស។

ន.

កងទ័ព

[កង-ទាប់-អា-កាស]

អង្គភាពយោធាដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធការងារតាមការកំណត់របស់ក្រសួងការពារជាតិ :

ន.

កងពល

[កង-ពល់]

កងពលតូច, កងពលធំ, កងពលធំអន្តរាគមន៍។

កងប្រដាប់អាវុធ ដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងពលធំ។

ន.

កងពលតូច

[កង-ពល់-តូច]

កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមខ្ពស់ជាងគេ។

ន.

កងពលធំ

[កង-ពល់-ធំ]

ពិធីបុណ្យទ្វាទសមាសសម្គាល់ដោយទង់ជ័យចងបោះនៅទូក ទូកនោះចងពួរបោះយុថ្កានៅកណ្ដាលស្នាមប្រណាំងទូក-ង ដើម្បីឱ្យទូក-ងដែលប្រណាំងគ្នា ១អុំខាងក្នុង ១អុំខាងក្រៅ។

ន.

កងព័ន្ធ

[កង-ពាន់]

ឈ្មោះស្រុកមួយឋិតនៅតាមទន្លេមេគង្គ រួមចូលក្នុងខេត្តកំពង់ចាម។

ន.

កងមាស

[កង-មាស]

កងទ័ពទាំងបីប្រភេទ ដែលមានព្រះមហាក្សត្រជាអគ្គមេបញ្ជាការ :

ន.

កងយោធពលខេមរភូមិន្ទ

[កង-យោ-ធៈ-ពល់-ខេ-ម៉ៈ-រ៉ៈ-ភូ-មិន]

កងយោធពលខេមរភូមិន្ទនៃព្រះរាណាចក្រកម្ពុជា។

កងប្រដាប់អាវុធ ដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងវរសេនាធំ :

ន.

កងវរសេនាតូច

[កង-វៈ-រៈ-សេ-ណា-តូច]

កងវរសេនាតូចកាំភ្លើងធំ។

កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងពលតូច។

ន.

កងវរសេនាធំ

[កង-វៈ-រៈ-សេ-ណា-ធំ]

ឈ្មោះបទភ្លេងខ្មែរមួយយ៉ាង :

ន.

កងសោយ

[កង-សោយ]

បទកងសោយ។

កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងអនុសេនាធំ។

ន.

កងអនុសេនាតូច

[កង-អៈ-នុ-សេ-ណា-តូច]

កងប្រដាប់អាវុធដែលមានឋានានុក្រមបន្ទាប់ក្រោមកងវរសេនាតូច។

ន.

កងអនុសេនាធំ

[កង-អៈ-នុ-សេ-ណា-ធំ]

(ព.សា.) យានកង់ពីរដែលអាចប្រព្រឹត្តទៅមុខបានដោយសារឈ្នាន់, ច្រវាក់, ថាស ជាដើមដែលដាក់ទាក់ទងគ្នាជាមួយនឹងដុំនៃកង់ក្រោយនិងដុំកណ្ដាល; ទោចក្រយាន។

ន.

កង់

[កង់]

ប្រដាប់រទេះមានវង់ព័ទ្ធជុំវិញចុងកាំ :

ន.

កង់

[កង់]

កង់រទេះ។

អ្វីៗដែលកាត់ជាកំណាត់ ជាដុំខ្លីៗ :

ន.

កង់

[កង់]

ត្រីមួយកង់។

ឈ្មោះនំមួយប្រភេទមានសណ្ឋានដូចកង់ :

ន.

កង់

[កង់]

នំកង់។

(ព.សា.) មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនដោយកង់យកថ្លៃឈ្នួល :

ន.

កង់ឌុប

[កង់-ឌុប]

របររត់កង់ឌុបមាននៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០។

(ម.ព. អាហារដ្ឋាន)។

ន.

កង់ទីន

[កង់-ទីន]

(ព.សា.) មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនដោយរ៉ឺម៉កដែលអូសដោយម៉ូតូដឹកអ្នកដំណើរយកថ្លៃឈ្នួល។ ថ្វីបើចំនួនកង់មានដល់ទៅបួន តែគេនៅតែហៅថាកង់បីដដែល :

ន.

១)

កង់បី

[កង់-បី]

ជិះកង់បី, សូមហៅកង់បីឱ្យខ្ញុំផង!

(ព.សា.) មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនដោយម៉ូតូមានកង់បីយកថ្លៃឈ្នួល។

ន.

២)

កង់បី

[កង់-បី]

កង់លោហៈមួយបែបភ្ជាប់ទៅនឹងម៉ាស៊ីនសម្រាប់បង្កើនកម្លាំងវិលឱ្យបានខ្លាំង :

ន.

កង់យោង

[កង់-យោង]

កង់យោងម៉ាស៊ីនកិនស្រូវ។

ឧបករណ៍ដែលមានរាងជារង្វង់ អាចវិលលើអ័ក្សមួយសម្រាប់រវៃអ្វីមួយឱ្យដំណើរការ។

ន.

កង់រវៃ

[កង់-រ-វៃ]

កង់ដែលទុកបម្រុងសម្រាប់ប្ដូរពេលបែកឬពេលខូច :

ន.

១)

កង់សឺគួរ

[កង់-សឺ-កួ]

រថយន្តធំធ្លាក់កង់សឺគួរ ទៅត្រូវអ្នកបើកម៉ូតូ។

(សំនួន.) មនុស្សឬរបស់បម្រុងដែលគេយកមកប្រើតែពេលគេត្រូវការ :

ន.

២)

កង់សឺគួរ

[កង់-សឺ-កួ]

ខ្ញុំមិនមានកង់សឺគួរទុកពេលឈ្លោះគ្នាទេ។

(ម.ព. ឡងៗ)។

ឧ.

កងៗ

[កង-កង]

(ម.ព. អង្កាញ់{¥¥}២{££}{¥¥}៣{££})។

កិ.

កង្កាញ់

[កង់-កាញ់]

(ម.ព. អង្កុញ)។

កិ.

កង្កុញ

[កង់-កុញ]

ស្រែករកគ្នា (ដំរី) :

កិ.

កង្កួច

[កង់-កួច]

ដំរីកង្កួច។

ក្ដាប់ដៃ, ក្ដាប់ប្រមោយ ដោយបួងដៃ ឬប្រមោយឡើង។

កិ.

កង្កួញ

[កង់-កួញ]

ឈ្មោះសត្វទឹកមួយប្រភេទ មានជើង ៤ចេះហែលទឹក, មុជទឹក, លោតលើគោកក៏បាន ច្រើននៅអាស្រ័យនឹងទីក្បែរមាត់ទឹក ឬនឹងរន្ធដីក៏នៅបាន។

ន.

កង្កែប

[កង់-កែប]

កង្កែបដែលមានរូបធំ យំឮសូរកូបៗ។

ន.

កង្កែបកូប

[កង់-កែប-កូប]

សាច់កង្កែបដែលគេធ្វើជាម្ហូបម្យ៉ាងហៅថា បោប :

ន.

កង្កែបបោប

[កង់-កែប-បោប]

កង្កែបបោបជាម្ហូបប្រចាំតំបន់។

ឈ្មោះកង្កែបមួយប្រភេទ មាឌតូច ដងខ្លួនវែង ជើងវែងៗ, អ្នកស្រុកខ្លះហៅ កូនស្ងើន។

ន.

កង្កែបប្រុយ

[កង់-កែប-ប្រុយ]

ឈ្មោះកង្កែបមួយប្រភេទ មាឌតូចប៉ុនគ្នានឹងកង្កែបប្រុយដែរ ប៉ុន្តែដងខ្លួនខ្លី ជើងក៏ខ្លីៗដែរ សម្បុរស្ទើរលឿង នៅតែក្នុងកំពាយអាចម៍គោលើគោក។

ន.

កង្កែបអាចម៍គោ

[កង់-កែប-អាច់-គោ]

(ព.ទ.បុ.) រាស្ត្រតូចតាចហ៊ានប្រណាំងប្រជែងជាមួយនឹងមន្ត្រីមានស័ក្ដិធំ។

ន.

កង្កែបអាចម៍គោ

[កង់-កែប-អាច់-គោ]

សេចក្ដីសង្ស័យ, សេចក្ដីសន្ទិះ។

ន.

កង្ខា

[ក័ង-ខា]

លើកទាញឬលាត់សម្លៀកឱ្យខើចឡើង :

កិ.

១)

កង្ខើញ

[កង់-ខើញ]

កង្ខើញសំពត់, កង្ខើញខោ។

ក្ដាប់ពង្រួញដៃប្រុងនឹងចូលប្រដាល់ឬតទប់នឹងសត្រូវ :

កិ.

២)

កង្ខើញ

[កង់-ខើញ]

កង្ខើញដៃចូលដាល់, កងទ័ពកាន់តែកង្ខើញចូលជិតណាស់ហើយ។

សេចក្ដីខ្វល់ចិត្ត ខ្វល់គំនិត :

ន.

កង្វល់

[កង់-វ៉ល់]

ខ្ញុំមានកង្វល់។

ស្រុកដែលមានកើតសឹកសង្គ្រាមឬមានកើតបះបោរចលាចល។

ន.

កង្វល់

[ស្រុក-កើត-កង់-វ៉ល់]

(ព.ទ្រ.) ដែលខ្វាក់; មនុស្សឬសត្វដែលខ្វាក់ :

គុ., ន.

កង្វាក់

[កង់-វ៉ាក់]

គោកង្វាក់; ខ្មោចអាកង្វាក់!

អាការៈងងឹតមើលមិនឃើញរបស់ភ្នែក តែរចនាសម្ព័ន្ធគ្រាប់ភ្នែកនៅធម្មតា។

ន.

កង្វាក់

[កង់-វ៉ាក់]

ប្រដាប់សម្រាប់ខ្វារ :

ន.

កង្វារ

[កង់-វ៉ា]

កង្វារត្រចៀក, កង្វារក្ដាម, កង្វារកង្កែប។

(ព.ទ្រ.) ដែលខ្វិន; មនុស្សឬសត្វដែលខ្វិន :

គុ., ន.

កង្វិន

[កង់-វ៉ិន]

បុរសកង្វិន; អាកង្វិន!

ប្រដាប់មានផ្លែក្ងក់ធ្វើដោយដែក មានដងធ្វើដោយឈើសម្រាប់កាវដំរី។

ន.

កង្វេរ

[កង់-វ៉េ]

ការខ្វះ ភាពខ្វះខាត ការមិនគ្រប់គ្រាន់ :

ន.

កង្វះ

[កង់-វ៉ះ]

កង្វះអនាម័យ, កង្វះជីវជាតិ។

ការខ្វះខាត, ភាពខ្វះខាត។

ន.

កង្វះខាត

[កង់-វ៉ះ-ខាត]

ប្រដាប់មានស្លាបដែលអាចនឹងវិលដោយកម្លាំងខ្យល់បាន។

ន.

កង្ហារ

[កង់-ហា]

ប្រដាប់មានស្លាបដែលអាចនឹងវិលដោយកម្លាំងអគ្គិសនី បង្កើតជាខ្យល់បក់ឱ្យល្ហើយ។

ន.

កង្ហារអគ្គិសនី

[កង់-ហា-អ័ក-គិ-សៈ-នី]

ឈ្មោះសត្វពួកកង្ហែន មាឌតូចជាងកង្ហែន ធំទ្រើសជាងកន្ថឹក។

ន.

កង្ហិច

[កង់-ហិច]

សត្វមួយប្រភេទ ក្នុងពួកសត្វមានដោះសម្បុរខ្មៅប្រផេះ រូបធំជាងកង្ហិច ស៊ីផ្លែឈើនិងសាច់ក្នុងគ្រាប់ឈើជាអាហារ។

ន.

កង្ហែន

[កង់-ហែន]

រុក្ខជាតិពុល, រុក្ខជាតិដែលមានជាតិពុល :

ន.

កច្ចជាតិ

[កាច់-ចៈ-ជាត]

ស្លែងជាកច្ចជាតិ។

ឈ្មោះក្បួនវេយ្យាករណ៍ជាជំនួយដល់មូលកច្ចាយនៈដែលសម្ដេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី ជួន ណាត ជោតញ្ញាណោ ព្រះសង្ឃរាជ គណៈមហានិកាយ បានរៀបរៀងក្នុងកាលដែលសម្ដេចមានសមណស័ក្ដិជាព្រះគ្រូសង្ឃសត្ថា។

ន.

កច្ចាយនូបត្ថម្ភកៈ

[កាច់-ចា-យ៉ៈ-នូ-ប៉ាត់-ថាំ-ភៈ-កៈ]

នាមព្រះមហាថេរមួយអង្គ ជាអ្នកតែងក្បួនវេយ្យាករណ៍បាលីសម័យជាន់ដើម។ វេយ្យាករណ៍បាលីនោះ ក៏ហៅថា កច្ចាយនៈដែរ (ច្រើនហៅថា មូលកច្ចាយនៈ)។

ន.

កច្ចាយនៈ

[កាច់-ចា-យ៉ៈ-នៈ]

(ព.ទ្រ.) មនុស្ស ឬសត្វដែលខ្ចកជើង។

ន.

កញ្ចក

[កញ់-ចក]

កែវឆ្លុះស្រមោល សម្រាប់មើលតែងខ្លួន។ កែវដែលសម្រាប់ដាក់ធ្វើជញ្ជាំងទូ ឬកាត់ឱ្យតូចៗ បិទភ្ជាប់ទៅលើវត្ថុអ្វីៗ ក៏ហៅថា កញ្ចក់ ដែរ :

ន.

កញ្ចក់

[កញ់-ចក់]

ទូកញ្ចក់, កញ្ចក់ឆ្លុះ, ឆ្លុះកញ្ចក់, តោកដាំកញ្ចក់ ...។

សារធាតុរឹងថ្លាប្រភេទជាកែវ ប្រើជាឧបករណ៍ផ្សេងៗច្រើនប្រភេទ ដូចជាឧបករណ៍សំណង់, ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះជាដើម :

ន.

កញ្ចក់

[កញ់-ចក់]

អគារកញ្ចក់, ទូកញ្ចក់, ទូកញ្ចក់ចិញ្ចឹមត្រី។

ផ្នែកថ្លាដែលពាសគ្រាប់ភ្នែក។

ន.

កញ្ចក់ភ្នែក

[កញ់-ចក់-ភ្នែក]

អ្វីៗដែលខ្ចប់, បង្វេចវេចខ្ចប់ :

ន.

កញ្ចប់

[កញ់-ចប់]

ទិញតែមួយកញ្ចប់, ថ្នាំមួយកញ្ចប់, កញ្ចប់ធាតុ។

ប្រជុំមាត់ :

ន.

កញ្ចប់

[កញ់-ចប់-មាត់]

ដាល់ត្រូវត្រង់កញ្ចប់មាត់។

កញ្ចប់ធំកញ្ចប់តូចច្រើនដែលនៅលាយឡំគ្នា :

ន.

កញ្ចប់

[កញ់-ចឹប-កញ់-ចប់]

លោកគ្រូពេទ្យមានកញ្ចឹបកញ្ចប់ជាច្រើន។

សម្ដែងកាយវិការដោយធ្វើមាត់ដូចគេខ្ចប់ ធ្វើមុខក្រញូវ :

កិ., គុ.

កញ្ចប់កញ្ចូវ

[កញ់-ចប់-កញ់-ចូវ]

មុខមាត់កញ្ចប់កញ្ចូវ; មនុស្សកញ្ចប់កញ្ចូវ។

ឈ្មោះសត្វមួយប្រភេទ ខ្លះពណ៌លឿងខ្ចី ខ្លះពណ៌បៃតង ជាពួកកង្កែប តែមានលំនៅខុសគ្នាពីកង្កែប ច្រើននៅអាស្រ័យតែនឹងស្លឹកឈើ, រន្ធឈើជាដើមដែលសើមដែលត្រជាក់។

ន.

កញ្ចាញ់ចេក

[កញ់-ចាញ់-ចេក]

ឈ្មោះត្រីមួយប្រភេទ រូបកន្តុលស្ដើងតូច មានទ្រនុងខ្នងនិងទ្រនុងពោះជាបន្លា។

ន.

កញ្ចាញ់ច្រាស

[កញ់-ចាញ់-ច្រាស]

តួអន្ទាក់សម្រាប់ទាក់ដំរីព្រៃ។

ន.

កញ្ចាម

[កញ់-ចាម]

(ព.ទ្រ.) ដែលចាស់ខ្លាំង :

គុ.

កញ្ចាស់

[កញ់-ចាស់]

ខោកញ្ចាស់, សំពត់កញ្ចាស់។

ពាក្យហៅសន្លឹកបៀម្យ៉ាង ដែលជារូបស្ដេចប្រុស។

ន.

កញ្ចាស់

[កញ់-ចាស់]

កន្លែងអវយវៈក្រោមកន្ទូតអូង។

ន.

កញ្ចឹងក

[កញ់-ចឹង-ក]

ឈ្មោះត្រីឥតស្រកាមួយប្រភេទ មានធ្មុងដុះនៅក្រោយត្រចៀកទាំងពីរខាង ធ្មុងមួយដុះនៅលើខ្នង រូបស្រដៀងគ្នានឹងត្រីឆ្លាំង តែតូចជាងត្រីឆ្លាំង។ កញ្ចុះមានបីប្រភេទគឺ កញ្ចុះក្ដោង, កញ្ចុះថ្ម, កញ្ចុះឆ្នូត។

ន.

កញ្ចុះ

[កញ់-ចុះ]

អវយវៈត្រង់ទីបំផុតនៃចង្វែកគូទ :

ន.

កញ្ចូញ

[កញ់-ចូញ]

កញ្ចូញគូទ។

នាមសត្វស្លាបតូចមួយប្រភេទ ពួកកំពោង ច្រើនចូលចិត្តស៊ីគមដូង, គមត្នោត តែស៊ីហើយ ដើមដូងត្នោតនោះតែងវិនាស។

ន.

កញ្ចែ

[កញ់-ចែ]

គ្រឿងផ្លុំមួយយ៉ាងមានខ្សែសម្រាប់ទាញឱ្យឮ ប្រើជាគ្រឿងប្រដាប់កប៉ាល់; មួយយ៉ាងទៀតមានសណ្ឋានប្រហែលនឹងអណ្ដាតប៉ីដែលប៉ូលិសយាមផ្លុំ :

ន.

កញ្ចែ

[កញ់-ចែ]

កញ្ចែកប៉ាល់, ផ្លុំកញ្ចែ។

កូបដំរីដ៏វិសេសមានមុខបួន ដែលធ្វើវិចិត្រផ្សេងៗ សម្រាប់ជាទីនាំងម្ចាស់ផែនដី។

ន.

កញ្ចោង

[កញ់-ចោង]

(ព.ទ្រ.) ដែលខ្ចកដោយមានជើងចោតម្ខាងឬទាំងពីរខាង ហើយដើរខ្ចោតៗ ជាន់ដីដោយចុងជើង កែងជើងផុតពីដី :

គុ.

កញ្ចោត

[កញ់-ចោត]

មនុស្សកញ្ចោត។

របស់ដែលគេខ្ចោប គេវេច :

ន.

កញ្ចោប

[កញ់-ចោប]

អង្ករមួយកញ្ចោប។

វត្ថុរាយដែលរួមដែលប្រមូលគ្នាជាដុំ :

ន.

កញ្ចុំ

[កញ់-ចុំ]

ផ្កាមួយកញ្ចុំ ទុំហូកញ្ចុំ។

ឈ្មោះក្បាច់រចនាមានទំនងផ្សេងៗ ដែលហៅថាក្បាច់កញ្ចាំង ច្រើនធ្វើពីស្ពាន់ក្រាប។

ន.

កញ្ចាំង

[កញ់-ចាំង]

សម្ដីរូបមេមត់ ហៅគោ។

ន.

កញ្ច្រង់

[កញ់-ច្រង់]

ដែលមានមាត្រតូចទាប :

គុ.កិ.

កញ្ច្រឹក

[កញ់-ច្រឹក]

រាងទាបកញ្ច្រឹក, តូចកញ្ច្រឹក។

ដែលបះឡើងខ្នឺបទៅលើ :

គុ.

កញ្ច្រឺប

[កញ់-ច្រឺប]

ស្លឹកត្រចៀកកញ្ច្រឺប, ស្មាកញ្ច្រឺប។

ប្រដាប់ប្រើត្បាញនឹងបន្ទោះដូចល្អី, កញ្ជើ តែត្បាញរង្វើលៗ; កញ្ច្រែងរាងជ្រៅប្រហោងធំៗសម្រាប់ដាក់ត្រី, ឯកញ្ច្រែងរាងរាក់ហើយប្រហោងតូចៗសម្រាប់រែងអង្ករ :

ន.

កញ្ច្រែង

[កញ់-ច្រែង]

ត្រីមួយកញ្ច្រែង, កញ្ច្រែងរែងអង្ករ។

ចាប់យកបានដោយប្រញាប់។

កិ.

កញ្ឆក់

[កញ់-ឆក់]

ចាប់ទាញកន្ត្រាក់ឥតគួរឥតប្រណី។

កិ.

កញ្ឆក់កញ្ឆែង

[កញ់-ឆក់-កញ់-ឆែង]

ដែលខាត, មានឈូង, ឆក, មិនជាធម្មតា :

គុ.

កញ្ឆត

[កញ់-ឆត]

ច្រមុះកញ្ឆត។

លោត, ដាលច្រឡោត :

កិ.

កញ្ឆល

[កញ់-ឆល]

គោកញ្ឆល, សេះកញ្ឆល។

ឈ្មោះដំណាំមួយប្រភេទ មានស្លឹកសម្រាប់ហាន់ជក់លាយនឹងថ្នាំជក់ទៅស្រវឹងនាំឱ្យងេងងោង វង្វេង។

ន.

កញ្ឆា

[កញ់-ឆា]

ពាក្យនិយាយក្លាយពី កញ្ឆក់កញ្ឆែង។

កិ.

កញ្ឆាក់កញ្ឆែង

[កញ់-ឆាក់-កញ់-ឆែង]

ដែលរីកកំពាងច្រាញ :

គុ.

កញ្ឆាញ

[កញ់-ឆាញ]

មាត់កញ្ឆាញ។

លោតដោយស្នៀតផ្សេងៗ :

កិ., ន.

កញ្ឆាត់

[កញ់-ឆាត់]

លោតកញ្ឆាត់, វាយកញ្ឆាត់។

ដែលខាត, ខ្វះបន្តិចបន្តួច មិនពេញតាមកំណើតធម្មតា :

គុ.

កញ្ឆិត

[កញ់-ឆិត]

ច្រមុះកញ្ឆិត។

រេចរឹល, ត្រប៉ិល, ត្រប៉ើល ដោយរួញដោយរេច, ដោយខើច។

គុ.

កញ្ឆិល

[កញ់-ឆិល]

តូចជំទើរ, តូចទ្រនាប់ មើលទៅឃើញសមរម្យ (ពាក្យថ្នម) :

គុ.

កញ្ឆឹម

[កញ់-ឆឹម]

នាងនោះតូចកញ្ឆឹម។

ធ្លុះកញ្ឆត, គ្រហួង។

គុ.

កញ្ឆួង

[កញ់-ឆួង]

ខើចប៉ែកខាងលើ :

គុ.

កញ្ឆើញ

[កញ់-ឆើញ]

មាត់កញ្ឆើញ គឺមាត់ខើចបបូរខាងលើ។

(ម.ព. កញ្ឆិល)។

គុ.

កញ្ឆើល

[កញ់-ឆើល]

ឈ្មោះខ្យងសមុទ្រមួយប្រភេទ មានស្នូកតូចកំប៉ាត មានកន្ទុយ សម្បុរដូចក្ដាម។

ន.

កញ្ឆៀវ

[កញ់-ឆៀវ]

លោតដោយសប្បាយ, ដោយមានសោមនស្ស :

កិ.

កញ្ឆេង

[កញ់-ឆេង]

គោកញ្ឆេង, លោតកញ្ឆេង។

ឈ្មោះបន្លែវារិជតិណជាតិមួយប្រភេទ ជាវល្លិដុះក្នុងទឹកសម្រាប់ប្រើជាអន្លក់; ប្រើជាបន្លែក៏បាន។

ន.

កញ្ឆែត

[កញ់-ឆែត]

ដែលវៀចឆែវទៅម្ខាងៗ :

គុ.កិ., គុ.

កញ្ឆែវ

[កញ់-ឆែវ]

មាត់ចានវៀចកញ្ឆែវ។