text
stringlengths 272
505
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
---|---|---|
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ที่รูปทรงรื่นรวยสวยสะอาด ให้เชิญภาชนะทองอันผ่องใส ไปถวายกษัตรามาแต่ไกล เอาใจใส่มิให้ขาดราชการ ฯ ที่รูปทรงรื่นรวยสวยสะอาด ให้เชิญภาชนะทองอันผ่องใส ไปถวายกษัตรามาแต่ไกล เอาใจใส่มิให้ขาดราชการ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้เชิญภาชนะทองอันผ่องใส ไปถวายกษัตรามาแต่ไกล เอาใจใส่มิให้ขาดราชการ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกโยธามาตามอร่ามคบ นกแก้วซบแฝงฟังอยู่ทั้งสอง ต่างเดินไปไพร่นายเป็นก่ายกอง พระแนบน้องมองดูอสุรา พวกโยธามาตามอร่ามคบ นกแก้วซบแฝงฟังอยู่ทั้งสอง ต่างเดินไปไพร่นายเป็นก่ายกอง พระแนบน้องมองดูอสุรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นกแก้วซบแฝงฟังอยู่ทั้งสอง ต่างเดินไปไพร่นายเป็นก่ายกอง พระแนบน้องมองดูอสุรา<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่พราหมณ์ใหญ่ไม่งามเหมือนพราหมณ์น้อย ถ้าใช้สอยมะละกอก็พอสม ถึงว่าฉันคบค้าสมาคม ก็จะก้มหน้ารับอัประมาณ แต่พราหมณ์ใหญ่ไม่งามเหมือนพราหมณ์น้อย ถ้าใช้สอยมะละกอก็พอสม ถึงว่าฉันคบค้าสมาคม ก็จะก้มหน้ารับอัประมาณ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถ้าใช้สอยมะละกอก็พอสม ถึงว่าฉันคบค้าสมาคม ก็จะก้มหน้ารับอัประมาณ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ชนนีมีเต้าแต่สองเต้า น้ำนมเล่าก็ไม่คัดติดขัดสน พ่ออ้าปากอยากกินเฝ้าดิ้นรน เจ้าสามคนเช่นนี้มีแต่ตัว ชนนีมีเต้าแต่สองเต้า น้ำนมเล่าก็ไม่คัดติดขัดสน พ่ออ้าปากอยากกินเฝ้าดิ้นรน เจ้าสามคนเช่นนี้มีแต่ตัว<|im_end|>
<|im_start|>assistant
น้ำนมเล่าก็ไม่คัดติดขัดสน พ่ออ้าปากอยากกินเฝ้าดิ้นรน เจ้าสามคนเช่นนี้มีแต่ตัว<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วพระองค์อวยสวัสดิ์พิพัฒน์ผล ให้ผ่องพ้นจากทุกข์เป็นสุขี ทิ้งพยาธิโรคาอย่ายายี จงเปรมปรีดิ์ครองอาณาประชาชน ฯ แล้วพระองค์อวยสวัสดิ์พิพัฒน์ผล ให้ผ่องพ้นจากทุกข์เป็นสุขี ทิ้งพยาธิโรคาอย่ายายี จงเปรมปรีดิ์ครองอาณาประชาชน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ผ่องพ้นจากทุกข์เป็นสุขี ทิ้งพยาธิโรคาอย่ายายี จงเปรมปรีดิ์ครองอาณาประชาชน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายชีเปลือยเมื่อยม่อยไปหน่อยหนึ่ง ลุกทะลึ่งเหลียวหาข้างหน้าหลัง เห็นฤๅษีกะจิริดให้คิดชัง ขี่ม้ามังกรหางเหมือนอย่างงู ฝ่ายชีเปลือยเมื่อยม่อยไปหน่อยหนึ่ง ลุกทะลึ่งเหลียวหาข้างหน้าหลัง เห็นฤๅษีกะจิริดให้คิดชัง ขี่ม้ามังกรหางเหมือนอย่างงู<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ลุกทะลึ่งเหลียวหาข้างหน้าหลัง เห็นฤๅษีกะจิริดให้คิดชัง ขี่ม้ามังกรหางเหมือนอย่างงู<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จนดึกครันบรรดานางฝรั่ง ถวายบังคมลามารศรี แต่พี่น้องสองสุดากุมารี อยู่พัดวีนวดฟั้นนางวัณฬา ฯ จนดึกครันบรรดานางฝรั่ง ถวายบังคมลามารศรี แต่พี่น้องสองสุดากุมารี อยู่พัดวีนวดฟั้นนางวัณฬา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถวายบังคมลามารศรี แต่พี่น้องสองสุดากุมารี อยู่พัดวีนวดฟั้นนางวัณฬา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้เสวยกษิราโอชารส อันปรากฏชื่นจิตอดิศร แล้วประทานภูษาเครื่องอาภรณ์ พอทินกรใสสว่างกระจ่างดวง ให้เสวยกษิราโอชารส อันปรากฏชื่นจิตอดิศร แล้วประทานภูษาเครื่องอาภรณ์ พอทินกรใสสว่างกระจ่างดวง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อันปรากฏชื่นจิตอดิศร แล้วประทานภูษาเครื่องอาภรณ์ พอทินกรใสสว่างกระจ่างดวง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หน่อนรินทร์ยินคดีพระชีเล่า กำสรดเศร้าโศกาน่าสงสาร คิดถึงพ่อท้อใจอาลัยลาน พระพลัดบ้านเมืองมาเอกากาย หน่อนรินทร์ยินคดีพระชีเล่า กำสรดเศร้าโศกาน่าสงสาร คิดถึงพ่อท้อใจอาลัยลาน พระพลัดบ้านเมืองมาเอกากาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กำสรดเศร้าโศกาน่าสงสาร คิดถึงพ่อท้อใจอาลัยลาน พระพลัดบ้านเมืองมาเอกากาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระองค์ทรงยศทศทิศ เห็นศักดิ์สิทธิ์ปู่เจ้าเขาไศล จึงเร่งให้ถอนสมอขันช่อใบ แล้วแล่นไปตามทางกลางคงคา ฯ ฝ่ายพระองค์ทรงยศทศทิศ เห็นศักดิ์สิทธิ์ปู่เจ้าเขาไศล จึงเร่งให้ถอนสมอขันช่อใบ แล้วแล่นไปตามทางกลางคงคา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เห็นศักดิ์สิทธิ์ปู่เจ้าเขาไศล จึงเร่งให้ถอนสมอขันช่อใบ แล้วแล่นไปตามทางกลางคงคา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกทมิฬยินนายทั้งชายหญิง พากันวิ่งคึกคักไล่ผลักไส ฝ่ายฤๅษีที่ไม่เคร่งเก่งสุดใจ ตีด้วยไม้เท้ามันรุมฟันแทง พวกทมิฬยินนายทั้งชายหญิง พากันวิ่งคึกคักไล่ผลักไส ฝ่ายฤๅษีที่ไม่เคร่งเก่งสุดใจ ตีด้วยไม้เท้ามันรุมฟันแทง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พากันวิ่งคึกคักไล่ผลักไส ฝ่ายฤๅษีที่ไม่เคร่งเก่งสุดใจ ตีด้วยไม้เท้ามันรุมฟันแทง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายสุวรรณมาลีอยู่ที่รถ ได้ยินหมดเมื่อวัณฬาร้องว่าขาน จะฆ่าเราเอาโทษตัวโปรดปราน มันคิดอ่านแอบรับสั่งสิ้นทั้งนั้น ฝ่ายสุวรรณมาลีอยู่ที่รถ ได้ยินหมดเมื่อวัณฬาร้องว่าขาน จะฆ่าเราเอาโทษตัวโปรดปราน มันคิดอ่านแอบรับสั่งสิ้นทั้งนั้น<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ได้ยินหมดเมื่อวัณฬาร้องว่าขาน จะฆ่าเราเอาโทษตัวโปรดปราน มันคิดอ่านแอบรับสั่งสิ้นทั้งนั้น<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางนบนอบตอบรสพจนารถ โปรดประภาษควรความตามวิสัย แต่ซึ่งข้อหน่อกษัตริย์หัสไชย ได้ยกให้ไว้แต่ครั้งรบลังกา นางนบนอบตอบรสพจนารถ โปรดประภาษควรความตามวิสัย แต่ซึ่งข้อหน่อกษัตริย์หัสไชย ได้ยกให้ไว้แต่ครั้งรบลังกา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โปรดประภาษควรความตามวิสัย แต่ซึ่งข้อหน่อกษัตริย์หัสไชย ได้ยกให้ไว้แต่ครั้งรบลังกา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันกุศลผลผลาอานิสงส์ จะช่วยส่งเป็นสมบัติพัสถาน ใครถือธรรมจำศิลอภิญญาณ ถึงนิพพานพูนสวัสดิ์อยู่อัตรา อันกุศลผลผลาอานิสงส์ จะช่วยส่งเป็นสมบัติพัสถาน ใครถือธรรมจำศิลอภิญญาณ ถึงนิพพานพูนสวัสดิ์อยู่อัตรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะช่วยส่งเป็นสมบัติพัสถาน ใครถือธรรมจำศิลอภิญญาณ ถึงนิพพานพูนสวัสดิ์อยู่อัตรา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นสั่งเสร็จกลับหลังขึ้นยังตึก คิดการศึกร่ำไปจนไก่ขัน แล้วนึกแค้นมังคลาด่าเป็นควัน ควรหรือมันมาเจ็บเป็นเหน็บเย็น ครั้นสั่งเสร็จกลับหลังขึ้นยังตึก คิดการศึกร่ำไปจนไก่ขัน แล้วนึกแค้นมังคลาด่าเป็นควัน ควรหรือมันมาเจ็บเป็นเหน็บเย็น<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คิดการศึกร่ำไปจนไก่ขัน แล้วนึกแค้นมังคลาด่าเป็นควัน ควรหรือมันมาเจ็บเป็นเหน็บเย็น<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ยกเอาเมียให้อ้ายแขกแปลกภาษา ก็เห็นว่าจะได้สมอารมณ์ประสงค์ ใช้ไปตีลังกาบุกป่าดง อ้ายนี้คงใช้ได้เห็นไม่เชือน ยกเอาเมียให้อ้ายแขกแปลกภาษา ก็เห็นว่าจะได้สมอารมณ์ประสงค์ ใช้ไปตีลังกาบุกป่าดง อ้ายนี้คงใช้ได้เห็นไม่เชือน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็เห็นว่าจะได้สมอารมณ์ประสงค์ ใช้ไปตีลังกาบุกป่าดง อ้ายนี้คงใช้ได้เห็นไม่เชือน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอพระนุชบุตรีทวีโศก ประชวรโรคร้อนรํ่าแต่กำสรด จึงตรัสใช้ให้ข้ามาประณต ให้พระองค์ทรงยศทราบบทมาลย์ พอพระนุชบุตรีทวีโศก ประชวรโรคร้อนรํ่าแต่กำสรด จึงตรัสใช้ให้ข้ามาประณต ให้พระองค์ทรงยศทราบบทมาลย์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ประชวรโรคร้อนรํ่าแต่กำสรด จึงตรัสใช้ให้ข้ามาประณต ให้พระองค์ทรงยศทราบบทมาลย์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ๏ ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราจึ่งว่าขาน ขอรับภารธุระดั่งที่กังขา เสียแรงท่านได้มาอยู่เป็นครูบา จะไปตีลังกาฉลองคุณ ๏ ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราจึ่งว่าขาน ขอรับภารธุระดั่งที่กังขา เสียแรงท่านได้มาอยู่เป็นครูบา จะไปตีลังกาฉลองคุณ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขอรับภารธุระดั่งที่กังขา เสียแรงท่านได้มาอยู่เป็นครูบา จะไปตีลังกาฉลองคุณ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงทูลว่าข้าบาทนี้คลาดแคล้ว พระลูกแก้วเกิดอุรามารศรี สุดแต่องค์นงนุชพระบุตรี ลูกจนใจไม่รู้ที่จะเจรจา ฯ จึงทูลว่าข้าบาทนี้คลาดแคล้ว พระลูกแก้วเกิดอุรามารศรี สุดแต่องค์นงนุชพระบุตรี ลูกจนใจไม่รู้ที่จะเจรจา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระลูกแก้วเกิดอุรามารศรี สุดแต่องค์นงนุชพระบุตรี ลูกจนใจไม่รู้ที่จะเจรจา ฯ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะได้ตั้งศาสนาให้ผาสุก บรรเทาทุกข์เหมือนแต่ครั้งฝรั่งถือ ทั้งไพร่บ้านพลเมืองได้เลื่องลือ จะไว้ชื่อเสียงเราเข้าในวงศ์ จะได้ตั้งศาสนาให้ผาสุก บรรเทาทุกข์เหมือนแต่ครั้งฝรั่งถือ ทั้งไพร่บ้านพลเมืองได้เลื่องลือ จะไว้ชื่อเสียงเราเข้าในวงศ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
บรรเทาทุกข์เหมือนแต่ครั้งฝรั่งถือ ทั้งไพร่บ้านพลเมืองได้เลื่องลือ จะไว้ชื่อเสียงเราเข้าในวงศ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระจอมภพไกรเจ้าไอศวรรย์ ให้รางวัลสี่นายหลายสถาน ทั้งเสื้อผ้าตามอย่างทางบุราณ กับทั้งส่านโพกหัวทุกตัวคน ฝ่ายพระจอมภพไกรเจ้าไอศวรรย์ ให้รางวัลสี่นายหลายสถาน ทั้งเสื้อผ้าตามอย่างทางบุราณ กับทั้งส่านโพกหัวทุกตัวคน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้รางวัลสี่นายหลายสถาน ทั้งเสื้อผ้าตามอย่างทางบุราณ กับทั้งส่านโพกหัวทุกตัวคน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ ตริแล้วเรียมเร่งเร้ง ฤๅรอ เดินดุ่มด่วนดาลศอ โศกแห้ง ลุยังย่านสระยอ ระยะชื่อ ชี้แฮ นามประเทศเยี่ยงแกล้ง กล่าวให้เรียมโหย ตริแล้วเรียมเร่งเร้ง ฤๅรอ เดินดุ่มด่วนดาลศอ โศกแห้ง ลุยังย่านสระยอ ระยะชื่อ ชี้แฮ นามประเทศเยี่ยงแกล้ง กล่าวให้เรียมโหย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ฤๅรอ เดินดุ่มด่วนดาลศอ โศกแห้ง ลุยังย่านสระยอ ระยะชื่อ ชี้แฮ นามประเทศเยี่ยงแกล้ง กล่าวให้เรียมโหย<|im_end|>
| นิราศวัดรวก | 78 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ที่ซับซ้อนก้อนหินกระสินธุ์เซาะ สีจำเพาะเขียวแดงดั่งแกล้งสรรค์ เหมือนระบายหลายอย่างต่างต่างกัน เป็นหน้าบันเงื้อมผาศิลาแลง ที่ซับซ้อนก้อนหินกระสินธุ์เซาะ สีจำเพาะเขียวแดงดั่งแกล้งสรรค์ เหมือนระบายหลายอย่างต่างต่างกัน เป็นหน้าบันเงื้อมผาศิลาแลง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สีจำเพาะเขียวแดงดั่งแกล้งสรรค์ เหมือนระบายหลายอย่างต่างต่างกัน เป็นหน้าบันเงื้อมผาศิลาแลง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สงสารองค์นงลักษณ์อัคเรศ ชลเนตรคลอคลองให้หมองศรี ชลีกรวอนว่ากับสามี อันน้องนี้มิขออยู่จะสู้ตาย สงสารองค์นงลักษณ์อัคเรศ ชลเนตรคลอคลองให้หมองศรี ชลีกรวอนว่ากับสามี อันน้องนี้มิขออยู่จะสู้ตาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ชลเนตรคลอคลองให้หมองศรี ชลีกรวอนว่ากับสามี อันน้องนี้มิขออยู่จะสู้ตาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะรับองค์นงนุชสุดสวาท กลับไปราชนิเวศน์เขตสถาน เร่งรู้ความตามโทษที่โปรดปราน จงให้การแก้ผิดที่ติดพัน ฯ จะรับองค์นงนุชสุดสวาท กลับไปราชนิเวศน์เขตสถาน เร่งรู้ความตามโทษที่โปรดปราน จงให้การแก้ผิดที่ติดพัน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กลับไปราชนิเวศน์เขตสถาน เร่งรู้ความตามโทษที่โปรดปราน จงให้การแก้ผิดที่ติดพัน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางดีใจให้ทหารชำนาญป่า เป็นกองหน้านำเสด็จไม่เข็ดขาม พบฝรั่งลังกาพากันตาม ได้สักสามพันถ้วนรีบด่วนเดิน ฯ นางดีใจให้ทหารชำนาญป่า เป็นกองหน้านำเสด็จไม่เข็ดขาม พบฝรั่งลังกาพากันตาม ได้สักสามพันถ้วนรีบด่วนเดิน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เป็นกองหน้านำเสด็จไม่เข็ดขาม พบฝรั่งลังกาพากันตาม ได้สักสามพันถ้วนรีบด่วนเดิน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อ้ายผัวโป้งว่ากูโด่งไปทางเหนือ เที่ยวตามเนื้อทุกสุมทุมพุ่มพฤกษา ทั้งควายวัวแต่สักตัวไม่ปะตา ช่างชั่วช้าเหมือนกันกระไรเลย อ้ายผัวโป้งว่ากูโด่งไปทางเหนือ เที่ยวตามเนื้อทุกสุมทุมพุ่มพฤกษา ทั้งควายวัวแต่สักตัวไม่ปะตา ช่างชั่วช้าเหมือนกันกระไรเลย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เที่ยวตามเนื้อทุกสุมทุมพุ่มพฤกษา ทั้งควายวัวแต่สักตัวไม่ปะตา ช่างชั่วช้าเหมือนกันกระไรเลย<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สี่พี่เลี้ยงเคียงข้างต่างวิตก เออก็อกเอ๋ยอาจออกอาสา นางโฉมยงทรงสะอื้นกลืนน้ำตา คิดว่าว่าเล่นเล่นมาเป็นจริง สี่พี่เลี้ยงเคียงข้างต่างวิตก เออก็อกเอ๋ยอาจออกอาสา นางโฉมยงทรงสะอื้นกลืนน้ำตา คิดว่าว่าเล่นเล่นมาเป็นจริง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เออก็อกเอ๋ยอาจออกอาสา นางโฉมยงทรงสะอื้นกลืนน้ำตา คิดว่าว่าเล่นเล่นมาเป็นจริง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทำแหบหวนครวญว่าสาลิกาแก้ว ค่ำลงแล้วขวัญอ่อนจะนอนไหน หนาวน้ำค้างพร่างพรมพนมไพร จะหนาวใจสาลิกาทุกราตรี ฯ ทำแหบหวนครวญว่าสาลิกาแก้ว ค่ำลงแล้วขวัญอ่อนจะนอนไหน หนาวน้ำค้างพร่างพรมพนมไพร จะหนาวใจสาลิกาทุกราตรี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ค่ำลงแล้วขวัญอ่อนจะนอนไหน หนาวน้ำค้างพร่างพรมพนมไพร จะหนาวใจสาลิกาทุกราตรี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงตรัสกับกษัตราว่าวันนี้ พวกไพรีมันมาว่าไม่ปราศรัย บิดาจะออกสู้กู้เวียงชัย ให้พวกไพรียับอัปรา ฯ จึงตรัสกับกษัตราว่าวันนี้ พวกไพรีมันมาว่าไม่ปราศรัย บิดาจะออกสู้กู้เวียงชัย ให้พวกไพรียับอัปรา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พวกไพรีมันมาว่าไม่ปราศรัย บิดาจะออกสู้กู้เวียงชัย ให้พวกไพรียับอัปรา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระหน่อวรนาถสวาทหวัง จะจากวังสุลาลัยให้ละห้อย เหมือนอาลัยในสองพี่น้องน้อย ประคองค่อยรับขวัญวันชายา ฝ่ายพระหน่อวรนาถสวาทหวัง จะจากวังสุลาลัยให้ละห้อย เหมือนอาลัยในสองพี่น้องน้อย ประคองค่อยรับขวัญวันชายา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะจากวังสุลาลัยให้ละห้อย เหมือนอาลัยในสองพี่น้องน้อย ประคองค่อยรับขวัญวันชายา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จงโปรดเกล้าเอาบุญเถิดทูลกระหม่อม น้องไม่ยอมแล้วที่จะพิสมัย ถึงโกรธาฆ่าฟันสู้บรรลัย พลางกราบไหว้วอนว่าจงปรานี ฯ จงโปรดเกล้าเอาบุญเถิดทูลกระหม่อม น้องไม่ยอมแล้วที่จะพิสมัย ถึงโกรธาฆ่าฟันสู้บรรลัย พลางกราบไหว้วอนว่าจงปรานี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
น้องไม่ยอมแล้วที่จะพิสมัย ถึงโกรธาฆ่าฟันสู้บรรลัย พลางกราบไหว้วอนว่าจงปรานี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มูรหุ่มคุมทหารอยู่ชานเขา แต่ล้วนเหล่าโยธาขี่ม้าหมด บังอลูอยู่ลำแม่น้ำคด คอยกำหนดสงครามทั้งสามทัพ มูรหุ่มคุมทหารอยู่ชานเขา แต่ล้วนเหล่าโยธาขี่ม้าหมด บังอลูอยู่ลำแม่น้ำคด คอยกำหนดสงครามทั้งสามทัพ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่ล้วนเหล่าโยธาขี่ม้าหมด บังอลูอยู่ลำแม่น้ำคด คอยกำหนดสงครามทั้งสามทัพ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กับยุพินนิลกัณฐีนารีรัตน์ สืบกษัตริย์ตามอย่างปางประถม ได้เริ่มงานการวิวาห์สมาคม จะเสกสมให้พิพัฒน์สวัสดี ฯ กับยุพินนิลกัณฐีนารีรัตน์ สืบกษัตริย์ตามอย่างปางประถม ได้เริ่มงานการวิวาห์สมาคม จะเสกสมให้พิพัฒน์สวัสดี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สืบกษัตริย์ตามอย่างปางประถม ได้เริ่มงานการวิวาห์สมาคม จะเสกสมให้พิพัฒน์สวัสดี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขึ้นอยู่ป้อมพร้อมพรั่งกันทั้งสี่ คิดแต่ที่ทำศึกต่างปรึกษา ฝ่ายนายหมวดตรวจกำกับกำชับกำชา บอกกิจจาแจ้งทั่วทุกตัวคน ฯ ขึ้นอยู่ป้อมพร้อมพรั่งกันทั้งสี่ คิดแต่ที่ทำศึกต่างปรึกษา ฝ่ายนายหมวดตรวจกำกับกำชับกำชา บอกกิจจาแจ้งทั่วทุกตัวคน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คิดแต่ที่ทำศึกต่างปรึกษา ฝ่ายนายหมวดตรวจกำกับกำชับกำชา บอกกิจจาแจ้งทั่วทุกตัวคน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บ้างเปลี่ยนใบใส่เสาหางเสือเสร็จ แล้วสำเร็จสารพันไม่ทันเที่ยง ตั้งแห่แหนแล่นล้อมมาพร้อมเพรียง สนั่นเสียงขานโห่เป็นโกลา บ้างเปลี่ยนใบใส่เสาหางเสือเสร็จ แล้วสำเร็จสารพันไม่ทันเที่ยง ตั้งแห่แหนแล่นล้อมมาพร้อมเพรียง สนั่นเสียงขานโห่เป็นโกลา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แล้วสำเร็จสารพันไม่ทันเที่ยง ตั้งแห่แหนแล่นล้อมมาพร้อมเพรียง สนั่นเสียงขานโห่เป็นโกลา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สุดสาครร้อนจิตถึงบิตุเรศ ชลเนตรแนวนองให้หมองศรี ถอนสะอื้นฝืนพักตร์ซักเสนี ประเดี๋ยวนี้ทรงธรรม์ค่อยบรรเทา สุดสาครร้อนจิตถึงบิตุเรศ ชลเนตรแนวนองให้หมองศรี ถอนสะอื้นฝืนพักตร์ซักเสนี ประเดี๋ยวนี้ทรงธรรม์ค่อยบรรเทา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ชลเนตรแนวนองให้หมองศรี ถอนสะอื้นฝืนพักตร์ซักเสนี ประเดี๋ยวนี้ทรงธรรม์ค่อยบรรเทา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วเชิญให้เสนาขึ้นมานั่ง ที่โต๊ะตั้งเลี้ยงดูแกรู้ถึง เสนาใส่เหล้าเข้มพอเต็มตึง บางหลวงจึงปราศรัยทั้งให้ปัน แล้วเชิญให้เสนาขึ้นมานั่ง ที่โต๊ะตั้งเลี้ยงดูแกรู้ถึง เสนาใส่เหล้าเข้มพอเต็มตึง บางหลวงจึงปราศรัยทั้งให้ปัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่โต๊ะตั้งเลี้ยงดูแกรู้ถึง เสนาใส่เหล้าเข้มพอเต็มตึง บางหลวงจึงปราศรัยทั้งให้ปัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายอำมาตย์ราชครูได้รู้ทั่ว ต่างเกรงกลัวหัวขาดเข้าราชฐาน มาพร้อมพรั่งนั่งที่ทิมริมทวาร ต่างก็อ่านหนังสือทั่วทุกตัวคน ฯ ฝ่ายอำมาตย์ราชครูได้รู้ทั่ว ต่างเกรงกลัวหัวขาดเข้าราชฐาน มาพร้อมพรั่งนั่งที่ทิมริมทวาร ต่างก็อ่านหนังสือทั่วทุกตัวคน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ต่างเกรงกลัวหัวขาดเข้าราชฐาน มาพร้อมพรั่งนั่งที่ทิมริมทวาร ต่างก็อ่านหนังสือทั่วทุกตัวคน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายบุตรพราหมณ์ตามติดพระกฤษณา ขับโยธารมจักรเข้าหักหาญ ต่างแหกค่ายไล่บุกเข้ารุกราน ฝรั่งต้านต่อแย้งทิ่มแทงฟัน ฝ่ายบุตรพราหมณ์ตามติดพระกฤษณา ขับโยธารมจักรเข้าหักหาญ ต่างแหกค่ายไล่บุกเข้ารุกราน ฝรั่งต้านต่อแย้งทิ่มแทงฟัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขับโยธารมจักรเข้าหักหาญ ต่างแหกค่ายไล่บุกเข้ารุกราน ฝรั่งต้านต่อแย้งทิ่มแทงฟัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กับราเมศท่านครูผู้วิเศษ จากนิเวศน์เสด็จไปท่าชลาไหล พากันลงกำปั่นด้วยทันใด สถิตในพระที่นั่งบัลลังก์ทรง กับราเมศท่านครูผู้วิเศษ จากนิเวศน์เสด็จไปท่าชลาไหล พากันลงกำปั่นด้วยทันใด สถิตในพระที่นั่งบัลลังก์ทรง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จากนิเวศน์เสด็จไปท่าชลาไหล พากันลงกำปั่นด้วยทันใด สถิตในพระที่นั่งบัลลังก์ทรง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ซึ่งจะลอบชอบชิดพิสมัย เห็นจะไม่เหมือนจิตคิดประสงค์ ทูลแถลงแจ้งความแต่ตามตรง พระโฉมยงอย่าได้อางขนางเอย ฯ ซึ่งจะลอบชอบชิดพิสมัย เห็นจะไม่เหมือนจิตคิดประสงค์ ทูลแถลงแจ้งความแต่ตามตรง พระโฉมยงอย่าได้อางขนางเอย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เห็นจะไม่เหมือนจิตคิดประสงค์ ทูลแถลงแจ้งความแต่ตามตรง พระโฉมยงอย่าได้อางขนางเอย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นพรักพร้อมยอมใจเข้าในห้อง เปิดคันฉ่องส่องตะบอยสอยเกศี กระเหม่าจีนจับซ้ำให้ดำดี กรีดสำลีเรียบร้อยที่รอยไร เห็นพรักพร้อมยอมใจเข้าในห้อง เปิดคันฉ่องส่องตะบอยสอยเกศี กระเหม่าจีนจับซ้ำให้ดำดี กรีดสำลีเรียบร้อยที่รอยไร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เปิดคันฉ่องส่องตะบอยสอยเกศี กระเหม่าจีนจับซ้ำให้ดำดี กรีดสำลีเรียบร้อยที่รอยไร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จงคิดครั้งพรั่งพร้อมจอมกษัตริย์ ประดิพัทธ์ผูกรักเป็นมรรคผล ได้ผาสุกทุกอาณาประชาชน ประจวบจนประเดี๋ยวนี้ไม่มีภัย จงคิดครั้งพรั่งพร้อมจอมกษัตริย์ ประดิพัทธ์ผูกรักเป็นมรรคผล ได้ผาสุกทุกอาณาประชาชน ประจวบจนประเดี๋ยวนี้ไม่มีภัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ประดิพัทธ์ผูกรักเป็นมรรคผล ได้ผาสุกทุกอาณาประชาชน ประจวบจนประเดี๋ยวนี้ไม่มีภัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระฟังคำน้ำเนตรลงพรากพราก โอ้เพื่อนยากร่วมจิตพิสมัย ไม่ทุกข์ร้อนหรือจะจรจากเจ้าไป นี่จนใจจำลาสุดาดวง พระฟังคำน้ำเนตรลงพรากพราก โอ้เพื่อนยากร่วมจิตพิสมัย ไม่ทุกข์ร้อนหรือจะจรจากเจ้าไป นี่จนใจจำลาสุดาดวง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โอ้เพื่อนยากร่วมจิตพิสมัย ไม่ทุกข์ร้อนหรือจะจรจากเจ้าไป นี่จนใจจำลาสุดาดวง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระตอบว่านารีนี้มีผัว ก็หมองมัวไม่ควรจะทูลถวาย เหมือนป้องปิดผิดพลั้งหลังจะลาย จริงนะนายกราบทูลมูลิกา พระตอบว่านารีนี้มีผัว ก็หมองมัวไม่ควรจะทูลถวาย เหมือนป้องปิดผิดพลั้งหลังจะลาย จริงนะนายกราบทูลมูลิกา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็หมองมัวไม่ควรจะทูลถวาย เหมือนป้องปิดผิดพลั้งหลังจะลาย จริงนะนายกราบทูลมูลิกา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต้องถนอมกล่อมใจมิให้ขัด แต่ความสัตย์ไม่ประจบไม่คบหา พระสั่งพวกคนใช้ให้ไคลคลา ไปจัดหาโต๊ะใหญ่ที่ในวัง ต้องถนอมกล่อมใจมิให้ขัด แต่ความสัตย์ไม่ประจบไม่คบหา พระสั่งพวกคนใช้ให้ไคลคลา ไปจัดหาโต๊ะใหญ่ที่ในวัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่ความสัตย์ไม่ประจบไม่คบหา พระสั่งพวกคนใช้ให้ไคลคลา ไปจัดหาโต๊ะใหญ่ที่ในวัง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่เช้าเย็นเป็นธุระเครื่องเสวย เหมือนอย่างเคยต้องไปเรียบเทียบถวาย พระหัสไชยใจรักตรัสทักทาย ชวนสองสายสวาทเสวยเหมือนเคยกัน แต่เช้าเย็นเป็นธุระเครื่องเสวย เหมือนอย่างเคยต้องไปเรียบเทียบถวาย พระหัสไชยใจรักตรัสทักทาย ชวนสองสายสวาทเสวยเหมือนเคยกัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เหมือนอย่างเคยต้องไปเรียบเทียบถวาย พระหัสไชยใจรักตรัสทักทาย ชวนสองสายสวาทเสวยเหมือนเคยกัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มิรู้แง่งอนคารมคมขยัน ถึงสาวสาวชาวโกญจาเมืองมารัน ไม่เทียมทันเทียบเจ้านางเฒ่ารึ้ง มิรู้แง่งอนคารมคมขยัน ถึงสาวสาวชาวโกญจาเมืองมารัน ไม่เทียมทันเทียบเจ้านางเฒ่ารึ้ง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มิรู้แง่งอนคารมคมขยัน ถึงสาวสาวชาวโกญจาเมืองมารัน ไม่เทียมทันเทียบเจ้านางเฒ่ารึ้ง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 57 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระเคืองขัดตรัสว่าดูน่าเกลียด แกล้งกระเบียดกระเสียนราวกับสาวศรี แล้วหมางเมินเดินมาเรียกนารี จุดอัคคีไฟสว่างส่องทางไป พระเคืองขัดตรัสว่าดูน่าเกลียด แกล้งกระเบียดกระเสียนราวกับสาวศรี แล้วหมางเมินเดินมาเรียกนารี จุดอัคคีไฟสว่างส่องทางไป<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แกล้งกระเบียดกระเสียนราวกับสาวศรี แล้วหมางเมินเดินมาเรียกนารี จุดอัคคีไฟสว่างส่องทางไป<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขอฝากน้องสองรามารดาด้วย เอ็นดูช่วยปกครองให้ผ่องใส ตัวข้าบาทจะนิราศออกแรมไพร ให้พ้นไภยคลาศแคล้วอย่าแผ้วพาน ขอฝากน้องสองรามารดาด้วย เอ็นดูช่วยปกครองให้ผ่องใส ตัวข้าบาทจะนิราศออกแรมไพร ให้พ้นไภยคลาศแคล้วอย่าแผ้วพาน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เอ็นดูช่วยปกครองให้ผ่องใส ตัวข้าบาทจะนิราศออกแรมไพร ให้พ้นไภยคลาศแคล้วอย่าแผ้วพาน<|im_end|>
| นิราศเมืองแกลง | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจนธนูคู่ชีวิตให้สิทธิ์ขาด เป็นอุปราชนิเวศน์เรียกเชษฐา ตั้งเศรษฐีให้เป็นที่ชิณกา รับบัญชาว่าขานการทั้งปวง เจนธนูคู่ชีวิตให้สิทธิ์ขาด เป็นอุปราชนิเวศน์เรียกเชษฐา ตั้งเศรษฐีให้เป็นที่ชิณกา รับบัญชาว่าขานการทั้งปวง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เป็นอุปราชนิเวศน์เรียกเชษฐา ตั้งเศรษฐีให้เป็นที่ชิณกา รับบัญชาว่าขานการทั้งปวง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่บุญน้อยถอยถดทั้งยศศักดิ์ จะรับรักเหมือนหนึ่งตรัสน่าบัดสี ขอเป็นข้าฝ่าละอองรองธุลี อย่าเลื่อนที่ยศศักดิ์ขึ้นหนักเลย แต่บุญน้อยถอยถดทั้งยศศักดิ์ จะรับรักเหมือนหนึ่งตรัสน่าบัดสี ขอเป็นข้าฝ่าละอองรองธุลี อย่าเลื่อนที่ยศศักดิ์ขึ้นหนักเลย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะรับรักเหมือนหนึ่งตรัสน่าบัดสี ขอเป็นข้าฝ่าละอองรองธุลี อย่าเลื่อนที่ยศศักดิ์ขึ้นหนักเลย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เองพูดจาโอนอ่อนแล้วย้อนขอ ให้ท้าวพ่อประดิพัทธ์อย่าขัดขวาง การข้างหน้ามากมายยังหลายทาง แม้นได้นางแล้วคงสมอารมณ์เรา เองพูดจาโอนอ่อนแล้วย้อนขอ ให้ท้าวพ่อประดิพัทธ์อย่าขัดขวาง การข้างหน้ามากมายยังหลายทาง แม้นได้นางแล้วคงสมอารมณ์เรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ท้าวพ่อประดิพัทธ์อย่าขัดขวาง การข้างหน้ามากมายยังหลายทาง แม้นได้นางแล้วคงสมอารมณ์เรา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แกเห็นหน้าวายุพัฒน์ใหัขัดแค้น อ้ายนี่แสนเฉโกทำโอหัง แล้วร้องด่าว่าเหวยเฮ้ยระวัง อ้ายฝรั่งปนไทยอ้ายศัตรู แกเห็นหน้าวายุพัฒน์ใหัขัดแค้น อ้ายนี่แสนเฉโกทำโอหัง แล้วร้องด่าว่าเหวยเฮ้ยระวัง อ้ายฝรั่งปนไทยอ้ายศัตรู<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อ้ายนี่แสนเฉโกทำโอหัง แล้วร้องด่าว่าเหวยเฮ้ยระวัง อ้ายฝรั่งปนไทยอ้ายศัตรู<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นแห่รอบขอบเขตประเทศสถาน สำเร็จการนครินทร์ปิ่นมหา เข้าเวียงชัยในวังอลังการ์ ถึงเวลาออกขุนนางยังพระโรง ครั้นแห่รอบขอบเขตประเทศสถาน สำเร็จการนครินทร์ปิ่นมหา เข้าเวียงชัยในวังอลังการ์ ถึงเวลาออกขุนนางยังพระโรง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สำเร็จการนครินทร์ปิ่นมหา เข้าเวียงชัยในวังอลังการ์ ถึงเวลาออกขุนนางยังพระโรง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ยิ่งโศกแสนอาดรูพูนเทวษ ชลเนตรหล่อหลั่งละลุมไหล เจ้าพราหมณ์น้อยคอยปลอบประโลมใจ แล้วชวนให้ชมละเมาะทุกเกาะเกียน ยิ่งโศกแสนอาดรูพูนเทวษ ชลเนตรหล่อหลั่งละลุมไหล เจ้าพราหมณ์น้อยคอยปลอบประโลมใจ แล้วชวนให้ชมละเมาะทุกเกาะเกียน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ชลเนตรหล่อหลั่งละลุมไหล เจ้าพราหมณ์น้อยคอยปลอบประโลมใจ แล้วชวนให้ชมละเมาะทุกเกาะเกียน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอพลบค่ำย่ำระฆังประดังเสียง โคมตะเกียงแก้วกระจ่างสว่างแสง พระทรงนั่งยังที่เก้าอี้แดง คิดจัดแจงแต่งทหารคอยต้านตี พอพลบค่ำย่ำระฆังประดังเสียง โคมตะเกียงแก้วกระจ่างสว่างแสง พระทรงนั่งยังที่เก้าอี้แดง คิดจัดแจงแต่งทหารคอยต้านตี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โคมตะเกียงแก้วกระจ่างสว่างแสง พระทรงนั่งยังที่เก้าอี้แดง คิดจัดแจงแต่งทหารคอยต้านตี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หม่อมฉันรู้อยู่นะจอมกระหม่อมแก้ว ไม่หมายแล้วที่อำนาจวาสนา พระรักฉันฉันทุพลคนต่ำช้า หน่อยน้ำตาก็จะตกต้องอกตรม หม่อมฉันรู้อยู่นะจอมกระหม่อมแก้ว ไม่หมายแล้วที่อำนาจวาสนา พระรักฉันฉันทุพลคนต่ำช้า หน่อยน้ำตาก็จะตกต้องอกตรม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่หมายแล้วที่อำนาจวาสนา พระรักฉันฉันทุพลคนต่ำช้า หน่อยน้ำตาก็จะตกต้องอกตรม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งเรือรบเรือใบอยู่ชายหาด แลออกกลาดใส่หมวกพวกไหหลำ แต่ลางพวกหน้าแปลกล้วนแขกดำ นั่งประจำอยู่ในเรือใส่เสื้อแดง ทั้งเรือรบเรือใบอยู่ชายหาด แลออกกลาดใส่หมวกพวกไหหลำ แต่ลางพวกหน้าแปลกล้วนแขกดำ นั่งประจำอยู่ในเรือใส่เสื้อแดง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แลออกกลาดใส่หมวกพวกไหหลำ แต่ลางพวกหน้าแปลกล้วนแขกดำ นั่งประจำอยู่ในเรือใส่เสื้อแดง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บ้างยกมือพัทยาเทพารักษ์ เจ้าสำนักเกาะแก่งทุกแห่งหน ขอเชิญช่วยอย่าให้วายทำลายชนม์ ข้าจะบนบายศรีมีละคร บ้างยกมือพัทยาเทพารักษ์ เจ้าสำนักเกาะแก่งทุกแห่งหน ขอเชิญช่วยอย่าให้วายทำลายชนม์ ข้าจะบนบายศรีมีละคร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เจ้าสำนักเกาะแก่งทุกแห่งหน ขอเชิญช่วยอย่าให้วายทำลายชนม์ ข้าจะบนบายศรีมีละคร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ปลูกหอรบครบเครื่องพิชัยยุทธ์ ปักอาวุธสารวัตรจัดทหาร ถือธงเทียวเขียวดำประจำการ เครื่องสักการบัดพลีพลีกรรม ปลูกหอรบครบเครื่องพิชัยยุทธ์ ปักอาวุธสารวัตรจัดทหาร ถือธงเทียวเขียวดำประจำการ เครื่องสักการบัดพลีพลีกรรม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ปักอาวุธสารวัตรจัดทหาร ถือธงเทียวเขียวดำประจำการ เครื่องสักการบัดพลีพลีกรรม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ด้วยทองหุ้มชุ่มน้ำแล้วซ้ำสาด ข้าศึกฟาดไฟน้ำมันควันโขมง ติดแต่ใบสายระยางสว่างโพลง เสียงผางโผงพลขันธ์ประจัญรบ ด้วยทองหุ้มชุ่มน้ำแล้วซ้ำสาด ข้าศึกฟาดไฟน้ำมันควันโขมง ติดแต่ใบสายระยางสว่างโพลง เสียงผางโผงพลขันธ์ประจัญรบ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ข้าศึกฟาดไฟน้ำมันควันโขมง ติดแต่ใบสายระยางสว่างโพลง เสียงผางโผงพลขันธ์ประจัญรบ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี ก็ยินดีเรียนมนต์ดลคาถา ไม่ใคร่จะจำได้ในตำรา บาทหลวงด่างึมงำร่ำพิไร ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี ก็ยินดีเรียนมนต์ดลคาถา ไม่ใคร่จะจำได้ในตำรา บาทหลวงด่างึมงำร่ำพิไร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็ยินดีเรียนมนต์ดลคาถา ไม่ใคร่จะจำได้ในตำรา บาทหลวงด่างึมงำร่ำพิไร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกต้นหนคนชำนาญชาญสมุทร เห็นสิ้นสุดความรู้สู้ไม่ไหว พวกเสนีรี้พลสกลไกร ต่างตกใจสั่นรัวทุกตัวคน พวกต้นหนคนชำนาญชาญสมุทร เห็นสิ้นสุดความรู้สู้ไม่ไหว พวกเสนีรี้พลสกลไกร ต่างตกใจสั่นรัวทุกตัวคน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เห็นสิ้นสุดความรู้สู้ไม่ไหว พวกเสนีรี้พลสกลไกร ต่างตกใจสั่นรัวทุกตัวคน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เข้าชิดเชื้อเหลือลามแล้วถามซัก ทำเยื้องยักสาหัสน่าบัดสี มิบอกจริงยิ่งกวนทำยวนยี ประเดี๋ยวนี้จะร้องให้ก้องวัง เข้าชิดเชื้อเหลือลามแล้วถามซัก ทำเยื้องยักสาหัสน่าบัดสี มิบอกจริงยิ่งกวนทำยวนยี ประเดี๋ยวนี้จะร้องให้ก้องวัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทำเยื้องยักสาหัสน่าบัดสี มิบอกจริงยิ่งกวนทำยวนยี ประเดี๋ยวนี้จะร้องให้ก้องวัง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พฤฒาเฒ่าเข้ามณฑลเรียกคนเอก แล้วยกเมฆฉายดูหมู่ทหาร ที่แขนขาขาดไปไม่ได้การ พวกทหารเคราะห์ร้ายมิให้จร พฤฒาเฒ่าเข้ามณฑลเรียกคนเอก แล้วยกเมฆฉายดูหมู่ทหาร ที่แขนขาขาดไปไม่ได้การ พวกทหารเคราะห์ร้ายมิให้จร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แล้วยกเมฆฉายดูหมู่ทหาร ที่แขนขาขาดไปไม่ได้การ พวกทหารเคราะห์ร้ายมิให้จร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายองค์พระอภัยวิไลลักษณ์ กับสองอัครชายามารศรี พระน้องหน่อวรนาถราชบุตรี ไปคอยรับประทับที่ทวารา ฝ่ายองค์พระอภัยวิไลลักษณ์ กับสองอัครชายามารศรี พระน้องหน่อวรนาถราชบุตรี ไปคอยรับประทับที่ทวารา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กับสองอัครชายามารศรี พระน้องหน่อวรนาถราชบุตรี ไปคอยรับประทับที่ทวารา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฟังพี่ว่าอย่าไปอยู่ศัตรูเก่า จะมัวเมาว่านยาเป็นบ้าหลัง แม้ว่ากล่าวคราวนี้ถ้ามิฟัง เหลือกำลังแล้วก็เห็นไม่เป็นการ ฟังพี่ว่าอย่าไปอยู่ศัตรูเก่า จะมัวเมาว่านยาเป็นบ้าหลัง แม้ว่ากล่าวคราวนี้ถ้ามิฟัง เหลือกำลังแล้วก็เห็นไม่เป็นการ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะมัวเมาว่านยาเป็นบ้าหลัง แม้ว่ากล่าวคราวนี้ถ้ามิฟัง เหลือกำลังแล้วก็เห็นไม่เป็นการ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะได้อยู่ชูเฉลิมเพิ่มพระยศ ให้ปรากฏบุญฤทธิ์ทั่วทิศา เหมือนย่องตอดยอดทหารพระมารดา เสด็จไปได้ที่ป่ากาลวัน จะได้อยู่ชูเฉลิมเพิ่มพระยศ ให้ปรากฏบุญฤทธิ์ทั่วทิศา เหมือนย่องตอดยอดทหารพระมารดา เสด็จไปได้ที่ป่ากาลวัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ปรากฏบุญฤทธิ์ทั่วทิศา เหมือนย่องตอดยอดทหารพระมารดา เสด็จไปได้ที่ป่ากาลวัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ที่ผูกพันฟั่นเฟือนด้วยเพื่อนหญิง เฝ้าอ้อยอิ่งอำลาน้ำตาไหล ที่ลางนางทำกระบวนรำจวนใจ เหลืออาลัยแลหาน้ำตาคลอ ที่ผูกพันฟั่นเฟือนด้วยเพื่อนหญิง เฝ้าอ้อยอิ่งอำลาน้ำตาไหล ที่ลางนางทำกระบวนรำจวนใจ เหลืออาลัยแลหาน้ำตาคลอ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เฝ้าอ้อยอิ่งอำลาน้ำตาไหล ที่ลางนางทำกระบวนรำจวนใจ เหลืออาลัยแลหาน้ำตาคลอ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วพากันย่างย่องมองเขม้น ก็พอเห็นรอยเท้าที่ยาวใหญ่ มายั้งหยุดสุดสิ้นเพียงต้นไทร แล้วกลับไปหายลงในคงคา แล้วพากันย่างย่องมองเขม้น ก็พอเห็นรอยเท้าที่ยาวใหญ่ มายั้งหยุดสุดสิ้นเพียงต้นไทร แล้วกลับไปหายลงในคงคา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็พอเห็นรอยเท้าที่ยาวใหญ่ มายั้งหยุดสุดสิ้นเพียงต้นไทร แล้วกลับไปหายลงในคงคา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพวกทัพกลับถามได้ความชัด ก็รีบรัดเข้าไปแจ้งแถลงไข จอมกษัตริย์ตรัสสั่งเสนาใน ให้ออกไปรับทูตมาพูดจา ฯ ฝ่ายพวกทัพกลับถามได้ความชัด ก็รีบรัดเข้าไปแจ้งแถลงไข จอมกษัตริย์ตรัสสั่งเสนาใน ให้ออกไปรับทูตมาพูดจา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็รีบรัดเข้าไปแจ้งแถลงไข จอมกษัตริย์ตรัสสั่งเสนาใน ให้ออกไปรับทูตมาพูดจา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กนิษฐากล้าหาญในการรบ แกล้งหลีกหลบล่อลั่นเกาทัณฑ์แผลง พระโถมทันกั้นกางไว้กลางแปลง เข้าจับแพลงพลัดพลาดประหลาดจริง กนิษฐากล้าหาญในการรบ แกล้งหลีกหลบล่อลั่นเกาทัณฑ์แผลง พระโถมทันกั้นกางไว้กลางแปลง เข้าจับแพลงพลัดพลาดประหลาดจริง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แกล้งหลีกหลบล่อลั่นเกาทัณฑ์แผลง พระโถมทันกั้นกางไว้กลางแปลง เข้าจับแพลงพลัดพลาดประหลาดจริง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกชาววังตั้งเครื่องบนโต๊ะใหญ่ ทั้งเป็ดไก่ต่างต่างข้างละสอง ข้าวกระหรี่มัสมั่นใส่จานทอง ล้วนแต่ของเอมโอชโภชนา พวกชาววังตั้งเครื่องบนโต๊ะใหญ่ ทั้งเป็ดไก่ต่างต่างข้างละสอง ข้าวกระหรี่มัสมั่นใส่จานทอง ล้วนแต่ของเอมโอชโภชนา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทั้งเป็ดไก่ต่างต่างข้างละสอง ข้าวกระหรี่มัสมั่นใส่จานทอง ล้วนแต่ของเอมโอชโภชนา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ท้าวโกสัยอยู่กำกับทัพเหล่านี้ แม้นไพรีต่อแย้งแข็งขยัน เองจงคิดหักโหมเข้าโรมรัน ตีประจัญตั้งประดาเป็นหน้ากระดาน ท้าวโกสัยอยู่กำกับทัพเหล่านี้ แม้นไพรีต่อแย้งแข็งขยัน เองจงคิดหักโหมเข้าโรมรัน ตีประจัญตั้งประดาเป็นหน้ากระดาน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แม้นไพรีต่อแย้งแข็งขยัน เองจงคิดหักโหมเข้าโรมรัน ตีประจัญตั้งประดาเป็นหน้ากระดาน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อุศเรนเจนศึกไม่นึกพรั่น แกล้งสรวลสันต์เสียดแทงแถลงไข พระเชษฐาว่าจริงทุกสิ่งไป คงจะได้เชยชมสมคะเน อุศเรนเจนศึกไม่นึกพรั่น แกล้งสรวลสันต์เสียดแทงแถลงไข พระเชษฐาว่าจริงทุกสิ่งไป คงจะได้เชยชมสมคะเน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แกล้งสรวลสันต์เสียดแทงแถลงไข พระเชษฐาว่าจริงทุกสิ่งไป คงจะได้เชยชมสมคะเน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เมืองปากน้ำบอกมาว่าสังฆราช แกองอาจหยาบคายร้ายนักหนา สั่งให้พวกปากน้ำนำเข้ามา ในพาราจะเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ฯ เมืองปากน้ำบอกมาว่าสังฆราช แกองอาจหยาบคายร้ายนักหนา สั่งให้พวกปากน้ำนำเข้ามา ในพาราจะเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แกองอาจหยาบคายร้ายนักหนา สั่งให้พวกปากน้ำนำเข้ามา ในพาราจะเฝ้าองค์พระทรงธรรม์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระเสร็จจากแท่นสรงแล้วทรงเครื่อง อร่ามเรืองสารพัดล้วนจัดสรร ทรงยกแย่งพื้นม่วงดวงสุวรรณ เข็มขัดมั่นฝังจินดาค่าบุรินทร์ พระเสร็จจากแท่นสรงแล้วทรงเครื่อง อร่ามเรืองสารพัดล้วนจัดสรร ทรงยกแย่งพื้นม่วงดวงสุวรรณ เข็มขัดมั่นฝังจินดาค่าบุรินทร์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อร่ามเรืองสารพัดล้วนจัดสรร ทรงยกแย่งพื้นม่วงดวงสุวรรณ เข็มขัดมั่นฝังจินดาค่าบุรินทร์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ โอ้สุวรรณมาลีของพี่เอ๋ย บุญไม่เคยคู่ครองประคองสงวน จะจัดแจงแต่งงานเป็นการจวน เออก็ควรแล้วหรือนางมาวางวาย โอ้สุวรรณมาลีของพี่เอ๋ย บุญไม่เคยคู่ครองประคองสงวน จะจัดแจงแต่งงานเป็นการจวน เออก็ควรแล้วหรือนางมาวางวาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
บุญไม่เคยคู่ครองประคองสงวน จะจัดแจงแต่งงานเป็นการจวน เออก็ควรแล้วหรือนางมาวางวาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วทูลลามาจัดกระบวนทัพ ให้พร้อมสรรพถ้วนทั่วตัวพหล เกณฑ์เอาพวกจัตุรงค์ทั้งคงทน จะซ้อนกลบาทหลวงให้ร่วงโรย แล้วทูลลามาจัดกระบวนทัพ ให้พร้อมสรรพถ้วนทั่วตัวพหล เกณฑ์เอาพวกจัตุรงค์ทั้งคงทน จะซ้อนกลบาทหลวงให้ร่วงโรย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้พร้อมสรรพถ้วนทั่วตัวพหล เกณฑ์เอาพวกจัตุรงค์ทั้งคงทน จะซ้อนกลบาทหลวงให้ร่วงโรย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แกล้งชักชวนโฉมตรูยูรยาตร เที่ยวประพาสชมพรรณบุปผา นางโฉมยงหลงเพลินดำเนินมา พี่เลี้ยงพาเที่ยวไปจนใกล้พราหมณ์ ฯ แกล้งชักชวนโฉมตรูยูรยาตร เที่ยวประพาสชมพรรณบุปผา นางโฉมยงหลงเพลินดำเนินมา พี่เลี้ยงพาเที่ยวไปจนใกล้พราหมณ์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เที่ยวประพาสชมพรรณบุปผา นางโฉมยงหลงเพลินดำเนินมา พี่เลี้ยงพาเที่ยวไปจนใกล้พราหมณ์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงบางพังน้ำพังลงตลิ่ง โอ้ช่างจริงเหมือนเขาว่านิจาเอ๋ย พี่จรจากดวงใจมาไกลเชย โอ้อกเอ๋ยแทบพังเหมือนฝั่งชล ถึงบางพังน้ำพังลงตลิ่ง โอ้ช่างจริงเหมือนเขาว่านิจาเอ๋ย พี่จรจากดวงใจมาไกลเชย โอ้อกเอ๋ยแทบพังเหมือนฝั่งชล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โอ้ช่างจริงเหมือนเขาว่านิจาเอ๋ย พี่จรจากดวงใจมาไกลเชย โอ้อกเอ๋ยแทบพังเหมือนฝั่งชล<|im_end|>
| นิราศพระบาท | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เร่งเกรงผิดกลัวภัยใหญ่มหันต์ คำนับนอบสามีทุกวี่วัน อย่าดุดันดื้อดึงตะบึงตะบอน เร่งเกรงผิดกลัวภัยใหญ่มหันต์ คำนับนอบสามีทุกวี่วัน อย่าดุดันดื้อดึงตะบึงตะบอน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เร่งเกรงผิดกลัวภัยใหญ่มหันต์ คำนับนอบสามีทุกวี่วัน อย่าดุดันดื้อดึงตะบึงตะบอน<|im_end|>
| สุภาษิตสอนหญิง | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ว่าจะต้องแก้ไขให้มันฟื้น แต่พอชื่นจิตระงับช่วยดับเข็ญ แล้วกลับไปกุฏิ์ตาหาน้ำเย็น ตักมาเป็นโอใหญ่แล้วร่ายมนต์ ว่าจะต้องแก้ไขให้มันฟื้น แต่พอชื่นจิตระงับช่วยดับเข็ญ แล้วกลับไปกุฏิ์ตาหาน้ำเย็น ตักมาเป็นโอใหญ่แล้วร่ายมนต์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่พอชื่นจิตระงับช่วยดับเข็ญ แล้วกลับไปกุฏิ์ตาหาน้ำเย็น ตักมาเป็นโอใหญ่แล้วร่ายมนต์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ระดมปืนครื้นครั่นควันโขมง เสียงผางโผงก้องท่าชลาสินธุ์ โจนขึ้นม้ายกพหลพลทมิฬ พร้อมกันสิ้นแต่บรรดามาในเรือ ระดมปืนครื้นครั่นควันโขมง เสียงผางโผงก้องท่าชลาสินธุ์ โจนขึ้นม้ายกพหลพลทมิฬ พร้อมกันสิ้นแต่บรรดามาในเรือ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เสียงผางโผงก้องท่าชลาสินธุ์ โจนขึ้นม้ายกพหลพลทมิฬ พร้อมกันสิ้นแต่บรรดามาในเรือ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วเลือกเหล่าสาวสำอางที่คางเพชร ไปแก้เผ็ดนางพวกทูตพูดจองหอง ให้โขลนหามตามแห่มาแซ่ซ้อง ครั้นถึงร้องเรียกทูตพูดสำทับ แล้วเลือกเหล่าสาวสำอางที่คางเพชร ไปแก้เผ็ดนางพวกทูตพูดจองหอง ให้โขลนหามตามแห่มาแซ่ซ้อง ครั้นถึงร้องเรียกทูตพูดสำทับ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไปแก้เผ็ดนางพวกทูตพูดจองหอง ให้โขลนหามตามแห่มาแซ่ซ้อง ครั้นถึงร้องเรียกทูตพูดสำทับ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้แยกยกวกหลังประดังรบ ตีกระทบตัดท้ายทั้งซ้ายขวา ฝ่ายเจ้าพราหมณ์สามคนสนธยา รีบออกมาที่รบพบยันตัง ให้แยกยกวกหลังประดังรบ ตีกระทบตัดท้ายทั้งซ้ายขวา ฝ่ายเจ้าพราหมณ์สามคนสนธยา รีบออกมาที่รบพบยันตัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตีกระทบตัดท้ายทั้งซ้ายขวา ฝ่ายเจ้าพราหมณ์สามคนสนธยา รีบออกมาที่รบพบยันตัง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ก็สุดแท้แต่พราหมณ์ให้งามพักตร์ จะเกณฑ์ยักษ์ไปช่วยด้วยก็ได้ ให้นัดดาพาพหลสกลไกร ไปช่วยให้เสร็จสรรพแล้วกลับมา ฯ ก็สุดแท้แต่พราหมณ์ให้งามพักตร์ จะเกณฑ์ยักษ์ไปช่วยด้วยก็ได้ ให้นัดดาพาพหลสกลไกร ไปช่วยให้เสร็จสรรพแล้วกลับมา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะเกณฑ์ยักษ์ไปช่วยด้วยก็ได้ ให้นัดดาพาพหลสกลไกร ไปช่วยให้เสร็จสรรพแล้วกลับมา ฯ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ว่าแค้นขัดเคืองเข็ญเป็นไฉน ถ้าแม้นว่ากล้าจริงไปชิงชัย นี่ลวงให้หลงมาน่าไม่อาย ว่าแค้นขัดเคืองเข็ญเป็นไฉน ถ้าแม้นว่ากล้าจริงไปชิงชัย นี่ลวงให้หลงมาน่าไม่อาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ว่าแค้นขัดเคืองเข็ญเป็นไฉน ถ้าแม้นว่ากล้าจริงไปชิงชัย นี่ลวงให้หลงมาน่าไม่อาย<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง เห็นได้ท่วงทีจะได้เข้าไปหา ไม่หลับนอนสอนสั่งพระมังคลา ให้เอาตราไปถวายธิบายวอน ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง เห็นได้ท่วงทีจะได้เข้าไปหา ไม่หลับนอนสอนสั่งพระมังคลา ให้เอาตราไปถวายธิบายวอน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เห็นได้ท่วงทีจะได้เข้าไปหา ไม่หลับนอนสอนสั่งพระมังคลา ให้เอาตราไปถวายธิบายวอน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะสงครามตามตีบัดนี้เล่า เหมือนโฉดเขลาเฉโกด้วยโวหาร ฉวยเพลี่ยงพล้ำซ้ำร้ายเสียดายการ จงโปรดปรานกลับหลังไปลังกา ฯ จะสงครามตามตีบัดนี้เล่า เหมือนโฉดเขลาเฉโกด้วยโวหาร ฉวยเพลี่ยงพล้ำซ้ำร้ายเสียดายการ จงโปรดปรานกลับหลังไปลังกา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เหมือนโฉดเขลาเฉโกด้วยโวหาร ฉวยเพลี่ยงพล้ำซ้ำร้ายเสียดายการ จงโปรดปรานกลับหลังไปลังกา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ส่วนกษัตริย์หัสไชยมิได้หยุด ขับสิงห์รุดเร่งไพร่เดินไพรสณฑ์ ออกทุ่งกว้างทางเตียนไม่เวียนวน ถึงสิงหลลังกาไปหน้าวัง ส่วนกษัตริย์หัสไชยมิได้หยุด ขับสิงห์รุดเร่งไพร่เดินไพรสณฑ์ ออกทุ่งกว้างทางเตียนไม่เวียนวน ถึงสิงหลลังกาไปหน้าวัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขับสิงห์รุดเร่งไพร่เดินไพรสณฑ์ ออกทุ่งกว้างทางเตียนไม่เวียนวน ถึงสิงหลลังกาไปหน้าวัง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หรือเคืองเข็ญเป็นไฉนจะใคร่รู้ จึงโจมจู่เข้ามาไล่เอาไฟเผา หรือต้องการชานบุรีจะตีเอา ท่านจงเล่าให้เราฟังแต่หลังมา ฯ หรือเคืองเข็ญเป็นไฉนจะใคร่รู้ จึงโจมจู่เข้ามาไล่เอาไฟเผา หรือต้องการชานบุรีจะตีเอา ท่านจงเล่าให้เราฟังแต่หลังมา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จึงโจมจู่เข้ามาไล่เอาไฟเผา หรือต้องการชานบุรีจะตีเอา ท่านจงเล่าให้เราฟังแต่หลังมา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายเสนาฝรั่งอยู่พรั่งพร้อม เข้าห้อมล้อมเซ็งแซ่แล้วแก้ไข เคียงประคองร้องเรียกน้ำดอกไม้ มาลูบไล้สารพางค์ให้ห่างคลาย ฝ่ายเสนาฝรั่งอยู่พรั่งพร้อม เข้าห้อมล้อมเซ็งแซ่แล้วแก้ไข เคียงประคองร้องเรียกน้ำดอกไม้ มาลูบไล้สารพางค์ให้ห่างคลาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เข้าห้อมล้อมเซ็งแซ่แล้วแก้ไข เคียงประคองร้องเรียกน้ำดอกไม้ มาลูบไล้สารพางค์ให้ห่างคลาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้จะได้ไปบำรุงซึ่งกรุงไกร ขออย่าให้ชีวันเป็นอันตราย จะปล่อยม้าไปหากินในถิ่นเถื่อน ให้มาเหมือนใจจิตที่คิดหมาย แม้จะได้ไปบำรุงซึ่งกรุงไกร ขออย่าให้ชีวันเป็นอันตราย จะปล่อยม้าไปหากินในถิ่นเถื่อน ให้มาเหมือนใจจิตที่คิดหมาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขออย่าให้ชีวันเป็นอันตราย จะปล่อยม้าไปหากินในถิ่นเถื่อน ให้มาเหมือนใจจิตที่คิดหมาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เหมือนคำสั่งทั้งสองพี่น้องแล้ว วางเขี้ยวแก้วไว้บนหัตถ์ดูตรัสเตร็จ เป็นเหลี่ยมแหลมแวมวับเหมือนกับเพชร ช่วยชุบเช็ดผุดผ่องไม่หมองมอม เหมือนคำสั่งทั้งสองพี่น้องแล้ว วางเขี้ยวแก้วไว้บนหัตถ์ดูตรัสเตร็จ เป็นเหลี่ยมแหลมแวมวับเหมือนกับเพชร ช่วยชุบเช็ดผุดผ่องไม่หมองมอม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
วางเขี้ยวแก้วไว้บนหัตถ์ดูตรัสเตร็จ เป็นเหลี่ยมแหลมแวมวับเหมือนกับเพชร ช่วยชุบเช็ดผุดผ่องไม่หมองมอม<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ได้เจ็ดวันบรรลุถึงเขาเขียว สินแรงเรี่ยวร่อนมาลงอาศัย กินมวกผาทากายสบายใจ เป็นคนได้ดังประสงค์ชวนนงคราญ ได้เจ็ดวันบรรลุถึงเขาเขียว สินแรงเรี่ยวร่อนมาลงอาศัย กินมวกผาทากายสบายใจ เป็นคนได้ดังประสงค์ชวนนงคราญ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สินแรงเรี่ยวร่อนมาลงอาศัย กินมวกผาทากายสบายใจ เป็นคนได้ดังประสงค์ชวนนงคราญ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอสารจบสบเจ็บให้เหน็บแน่น ยิ่งแสนแค้นดังเขาเชือดเอาเลือดไหล มันเติมแต้มแนมเหน็บน่าเจ็บใจ ชะกระไรหนอกระนี้อีละเวง พอสารจบสบเจ็บให้เหน็บแน่น ยิ่งแสนแค้นดังเขาเชือดเอาเลือดไหล มันเติมแต้มแนมเหน็บน่าเจ็บใจ ชะกระไรหนอกระนี้อีละเวง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยิ่งแสนแค้นดังเขาเชือดเอาเลือดไหล มันเติมแต้มแนมเหน็บน่าเจ็บใจ ชะกระไรหนอกระนี้อีละเวง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พี่ออกไปไม่ช้าจะลากลับ พระกำชับน้องนุชสุดถวิล แล้วจากปรางค์พระธิดายุพาพิน แสนถวิลเทวษหวังเป็นกังวล พี่ออกไปไม่ช้าจะลากลับ พระกำชับน้องนุชสุดถวิล แล้วจากปรางค์พระธิดายุพาพิน แสนถวิลเทวษหวังเป็นกังวล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระกำชับน้องนุชสุดถวิล แล้วจากปรางค์พระธิดายุพาพิน แสนถวิลเทวษหวังเป็นกังวล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |