text
stringlengths 272
505
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระจันทร์ส่องต้องยอดมณฑปสุก ในน่ามุขเงางามอร่ามฉาย นกบินกรวดพรวดพราดประกายพราย พลุกระจายช่อช่วงดังดวงเดือน พระจันทร์ส่องต้องยอดมณฑปสุก ในน่ามุขเงางามอร่ามฉาย นกบินกรวดพรวดพราดประกายพราย พลุกระจายช่อช่วงดังดวงเดือน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ในน่ามุขเงางามอร่ามฉาย นกบินกรวดพรวดพราดประกายพราย พลุกระจายช่อช่วงดังดวงเดือน<|im_end|>
| นิราศพระบาท | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วแข็งขืนกลืนกล้ำด้วยจำจาก ออกนอกฉากแล้วก็ยังเหลียวหลังหา ขืนแข็งใจไปเข้าเฝ้ามารดา ชลีลาแล้วสะท้อนถอนฤทัย ฯ แล้วแข็งขืนกลืนกล้ำด้วยจำจาก ออกนอกฉากแล้วก็ยังเหลียวหลังหา ขืนแข็งใจไปเข้าเฝ้ามารดา ชลีลาแล้วสะท้อนถอนฤทัย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ออกนอกฉากแล้วก็ยังเหลียวหลังหา ขืนแข็งใจไปเข้าเฝ้ามารดา ชลีลาแล้วสะท้อนถอนฤทัย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ วันนั้นพระอภัยมณีศรีสุวรรณ จรจรัลเข้ามาถึงหน้าบ้าน เห็นลิขิตปิดไว้กับใบทวาร พระทรงอ่านแจ้งจิตในกิจจา วันนั้นพระอภัยมณีศรีสุวรรณ จรจรัลเข้ามาถึงหน้าบ้าน เห็นลิขิตปิดไว้กับใบทวาร พระทรงอ่านแจ้งจิตในกิจจา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จรจรัลเข้ามาถึงหน้าบ้าน เห็นลิขิตปิดไว้กับใบทวาร พระทรงอ่านแจ้งจิตในกิจจา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายหญิงชายชาวพหลพลผลึก อึกทึกแต่งกายทั้งซ้ายขวา ถือทวนง้าวหลาวแหลนแสนสาตรา แล้วผูกม้าพระที่นั่งบัลลังก์รถ ฝ่ายหญิงชายชาวพหลพลผลึก อึกทึกแต่งกายทั้งซ้ายขวา ถือทวนง้าวหลาวแหลนแสนสาตรา แล้วผูกม้าพระที่นั่งบัลลังก์รถ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อึกทึกแต่งกายทั้งซ้ายขวา ถือทวนง้าวหลาวแหลนแสนสาตรา แล้วผูกม้าพระที่นั่งบัลลังก์รถ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งนี้เพราะเคราะห์กรรมทำให้วุ่น จึงสิ้นบุญวาสนาสีกาเอ๋ย เห็นมิได้ไปอยู่เป็นคู่เชย ด้วยสองเคยปลูกเลี้ยงกันเพียงนั้น ทั้งนี้เพราะเคราะห์กรรมทำให้วุ่น จึงสิ้นบุญวาสนาสีกาเอ๋ย เห็นมิได้ไปอยู่เป็นคู่เชย ด้วยสองเคยปลูกเลี้ยงกันเพียงนั้น<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จึงสิ้นบุญวาสนาสีกาเอ๋ย เห็นมิได้ไปอยู่เป็นคู่เชย ด้วยสองเคยปลูกเลี้ยงกันเพียงนั้น<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ดอกเข็มขาวพวงนั้นหม่อมฉันถวาย แต่กลิ่นอายคลายพร้อมไม่หอมหวาน สารภีที่ใส่มาในพาน ของเยาวมาลย์แม่อุบลคนสำคัญ ดอกเข็มขาวพวงนั้นหม่อมฉันถวาย แต่กลิ่นอายคลายพร้อมไม่หอมหวาน สารภีที่ใส่มาในพาน ของเยาวมาลย์แม่อุบลคนสำคัญ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่กลิ่นอายคลายพร้อมไม่หอมหวาน สารภีที่ใส่มาในพาน ของเยาวมาลย์แม่อุบลคนสำคัญ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่ไม่ต้องด้วยบทจึงงดไว้ สู้ข้ามไปผลาญโคตรท้าวยักษา ต่อเสร็จศึกรับอนงค์องค์สีดา มาพาราสมประสงค์จำนงปอง แต่ไม่ต้องด้วยบทจึงงดไว้ สู้ข้ามไปผลาญโคตรท้าวยักษา ต่อเสร็จศึกรับอนงค์องค์สีดา มาพาราสมประสงค์จำนงปอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สู้ข้ามไปผลาญโคตรท้าวยักษา ต่อเสร็จศึกรับอนงค์องค์สีดา มาพาราสมประสงค์จำนงปอง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ข้าพเจ้าชาวป่าพนาลัย แต่ล้วนในพวกพ้องพี่น้องกัน ได้ทราบว่าฝ่าธุลีเสียทีทัพ โจรจะจับเข่นฆ่าให้อาสัญ ข้าพเจ้าชาวป่าพนาลัย แต่ล้วนในพวกพ้องพี่น้องกัน ได้ทราบว่าฝ่าธุลีเสียทีทัพ โจรจะจับเข่นฆ่าให้อาสัญ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่ล้วนในพวกพ้องพี่น้องกัน ได้ทราบว่าฝ่าธุลีเสียทีทัพ โจรจะจับเข่นฆ่าให้อาสัญ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางฟังคำรํ่าตรัสเป็นตัดพ้อ ไม่ย่อท้อทูลแจ้งแถลงไข แสนสงสารผ่านเกล้าเศร้าพระทัย ด้วยมาไกลนคเรศนิเวศน์วัง นางฟังคำรํ่าตรัสเป็นตัดพ้อ ไม่ย่อท้อทูลแจ้งแถลงไข แสนสงสารผ่านเกล้าเศร้าพระทัย ด้วยมาไกลนคเรศนิเวศน์วัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ย่อท้อทูลแจ้งแถลงไข แสนสงสารผ่านเกล้าเศร้าพระทัย ด้วยมาไกลนคเรศนิเวศน์วัง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ก็แจ้งสิ้นแต่บรรดาคณาญาติ มาวิวาทชิงชัยไอศวรรย์ พวกฝรั่งสังฆราชฉกาจฉกรรจ์ มาผูกพันศึกใหญ่ในบุรินทร์ ก็แจ้งสิ้นแต่บรรดาคณาญาติ มาวิวาทชิงชัยไอศวรรย์ พวกฝรั่งสังฆราชฉกาจฉกรรจ์ มาผูกพันศึกใหญ่ในบุรินทร์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาวิวาทชิงชัยไอศวรรย์ พวกฝรั่งสังฆราชฉกาจฉกรรจ์ มาผูกพันศึกใหญ่ในบุรินทร์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ศรีสุวรรณอัญชลีพระพี่เจ้า กำสรดเศร้าโศกคิดถึงความหลัง จะกลั้นกลืนขืนใจก็ไม่ฟัง พระชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย ศรีสุวรรณอัญชลีพระพี่เจ้า กำสรดเศร้าโศกคิดถึงความหลัง จะกลั้นกลืนขืนใจก็ไม่ฟัง พระชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กำสรดเศร้าโศกคิดถึงความหลัง จะกลั้นกลืนขืนใจก็ไม่ฟัง พระชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพันพูดล่อให้ต่อไป อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพันพูดล่อให้ต่อไป<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพันพูดล่อให้ต่อไป<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วโฉมยงลงมาหน้าปราสาท กลัวหน่อนาถจะพาธิดาหนี ให้สาวใช้ไปสั่งขุนเสนี เตรียมโยธีไวไวมาในวัง แล้วโฉมยงลงมาหน้าปราสาท กลัวหน่อนาถจะพาธิดาหนี ให้สาวใช้ไปสั่งขุนเสนี เตรียมโยธีไวไวมาในวัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กลัวหน่อนาถจะพาธิดาหนี ให้สาวใช้ไปสั่งขุนเสนี เตรียมโยธีไวไวมาในวัง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้เดินทัพขับพหลพลทหาร เข้ารุกราญรบพุ่งพวกกรุงศรี ทั้งสองข้างต่างกล้าเข้าราวี ต่างต้านตีต่อแย้งต่างแทงฟัน ให้เดินทัพขับพหลพลทหาร เข้ารุกราญรบพุ่งพวกกรุงศรี ทั้งสองข้างต่างกล้าเข้าราวี ต่างต้านตีต่อแย้งต่างแทงฟัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เข้ารุกราญรบพุ่งพวกกรุงศรี ทั้งสองข้างต่างกล้าเข้าราวี ต่างต้านตีต่อแย้งต่างแทงฟัน<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มึงลืมยักษ์รักผัวมัวมนุษย์ ซากถุยทุดทรลักษณ์เสียศักดิ์ศรี รํ่าด่าพลางนางพญาพาบุตรี กลับไปที่ปรางค์มาศปราสาททอง มึงลืมยักษ์รักผัวมัวมนุษย์ ซากถุยทุดทรลักษณ์เสียศักดิ์ศรี รํ่าด่าพลางนางพญาพาบุตรี กลับไปที่ปรางค์มาศปราสาททอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ซากถุยทุดทรลักษณ์เสียศักดิ์ศรี รํ่าด่าพลางนางพญาพาบุตรี กลับไปที่ปรางค์มาศปราสาททอง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระบิดาให้ถามดูตามซื่อ ควรแล้วหรือแม่จะตายให้อายผี ถึงมาดแม้นแค้นบิดาไม่ปรานี ลูกยังมีแม่ก็ไม่อาลัยเลย ฯ พระบิดาให้ถามดูตามซื่อ ควรแล้วหรือแม่จะตายให้อายผี ถึงมาดแม้นแค้นบิดาไม่ปรานี ลูกยังมีแม่ก็ไม่อาลัยเลย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ควรแล้วหรือแม่จะตายให้อายผี ถึงมาดแม้นแค้นบิดาไม่ปรานี ลูกยังมีแม่ก็ไม่อาลัยเลย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอแจ่มแจ้งแสงสว่างนภางค์พื้น ทั้งลมคลื่นกระทบดังฝั่งสิงขร ให้อ้างว้างวิญญาณ์ในสาคร ทุรนร้อนทรวงเรียมให้เกรียมกรม พอแจ่มแจ้งแสงสว่างนภางค์พื้น ทั้งลมคลื่นกระทบดังฝั่งสิงขร ให้อ้างว้างวิญญาณ์ในสาคร ทุรนร้อนทรวงเรียมให้เกรียมกรม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทั้งลมคลื่นกระทบดังฝั่งสิงขร ให้อ้างว้างวิญญาณ์ในสาคร ทุรนร้อนทรวงเรียมให้เกรียมกรม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พ่อรักใคร่ใจจริงไม่ทิ้งสัตย์ พ่อปรารถนาสารพัดไม่ขัดขวาง ตรัสจนค่ำย่ำฆ้องมาห้องกลาง แต่สองนางพี่น้องอยู่ห้องใน พ่อรักใคร่ใจจริงไม่ทิ้งสัตย์ พ่อปรารถนาสารพัดไม่ขัดขวาง ตรัสจนค่ำย่ำฆ้องมาห้องกลาง แต่สองนางพี่น้องอยู่ห้องใน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พ่อปรารถนาสารพัดไม่ขัดขวาง ตรัสจนค่ำย่ำฆ้องมาห้องกลาง แต่สองนางพี่น้องอยู่ห้องใน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางโฉมยงทรงหยิบใบตองอ่อน เห็นโศกซ้อนแกมรักสลักหนาม ก็แจ้งจิตปริศนาปัญญาพราหมณ์ แกล้งนิ่งความคลี่สารออกอ่านพลัน นางโฉมยงทรงหยิบใบตองอ่อน เห็นโศกซ้อนแกมรักสลักหนาม ก็แจ้งจิตปริศนาปัญญาพราหมณ์ แกล้งนิ่งความคลี่สารออกอ่านพลัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เห็นโศกซ้อนแกมรักสลักหนาม ก็แจ้งจิตปริศนาปัญญาพราหมณ์ แกล้งนิ่งความคลี่สารออกอ่านพลัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระญาติวงศ์พงศาพาเสด็จ ไปพร้อมเสร็จที่สำนักตำหนักเขียน นางสาวใช้หมอบกลาดดาษเดียร เป็นเวรเวียนปรนนิบัติจัดประจง พระญาติวงศ์พงศาพาเสด็จ ไปพร้อมเสร็จที่สำนักตำหนักเขียน นางสาวใช้หมอบกลาดดาษเดียร เป็นเวรเวียนปรนนิบัติจัดประจง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไปพร้อมเสร็จที่สำนักตำหนักเขียน นางสาวใช้หมอบกลาดดาษเดียร เป็นเวรเวียนปรนนิบัติจัดประจง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พี่ไปถึงจึงจะพาโยธาทัพ กลับมารับเจ้าไปเหมือนใจหมาย ไม่ลวงมิ่งทิ้งทอดให้วอดวาย จงครองกายอยู่เถิดเจ้าเราจะลา ฯ พี่ไปถึงจึงจะพาโยธาทัพ กลับมารับเจ้าไปเหมือนใจหมาย ไม่ลวงมิ่งทิ้งทอดให้วอดวาย จงครองกายอยู่เถิดเจ้าเราจะลา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กลับมารับเจ้าไปเหมือนใจหมาย ไม่ลวงมิ่งทิ้งทอดให้วอดวาย จงครองกายอยู่เถิดเจ้าเราจะลา ฯ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระมิ่งมังคลานรารัตน์ เรียกสามกษัตริย์มาแจ้งแถลงไข มาไปเฝ้าอัยกาจะพาไป กับสามไทบิตุลาเจ้าธานี ฝ่ายพระมิ่งมังคลานรารัตน์ เรียกสามกษัตริย์มาแจ้งแถลงไข มาไปเฝ้าอัยกาจะพาไป กับสามไทบิตุลาเจ้าธานี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เรียกสามกษัตริย์มาแจ้งแถลงไข มาไปเฝ้าอัยกาจะพาไป กับสามไทบิตุลาเจ้าธานี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ท่านพรหเมศแจ้งเหตุแล้วทูลสาร เขาว่าขานถูกทำนองสนองไข ควรจะต้องไปปราบกำราบภัย แล้วจะได้ลาภาดั่งข้าทูล ท่านพรหเมศแจ้งเหตุแล้วทูลสาร เขาว่าขานถูกทำนองสนองไข ควรจะต้องไปปราบกำราบภัย แล้วจะได้ลาภาดั่งข้าทูล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เขาว่าขานถูกทำนองสนองไข ควรจะต้องไปปราบกำราบภัย แล้วจะได้ลาภาดั่งข้าทูล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ใส่มงกุฎบุตรีสีสลับ ของสำหรับเรือนอุไรประไพสูรย์ ห้อยอุบะตรัจเตร็จล้วนเพชรฑูรย์ เรืองจำรูญวับวามอร่ามตา ใส่มงกุฎบุตรีสีสลับ ของสำหรับเรือนอุไรประไพสูรย์ ห้อยอุบะตรัจเตร็จล้วนเพชรฑูรย์ เรืองจำรูญวับวามอร่ามตา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ของสำหรับเรือนอุไรประไพสูรย์ ห้อยอุบะตรัจเตร็จล้วนเพชรฑูรย์ เรืองจำรูญวับวามอร่ามตา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นโกศทองสองพระศพอภิวาท นึกอนาถอเนจในพระทัยหาย สะอึกสะอื้นฝืนทรงดำรงกาย พระเนตรฟายชลนาร่ำจาบัลย์ ฯ เห็นโกศทองสองพระศพอภิวาท นึกอนาถอเนจในพระทัยหาย สะอึกสะอื้นฝืนทรงดำรงกาย พระเนตรฟายชลนาร่ำจาบัลย์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นึกอนาถอเนจในพระทัยหาย สะอึกสะอื้นฝืนทรงดำรงกาย พระเนตรฟายชลนาร่ำจาบัลย์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ร้องโปรดช่วยด้วยเถิดพระทูลกระหม่อม เพลิงไหม้ล้อมรอบจะวายตายเป็นผี บ้างเลยหลงวงวิ่งเป็นสิงคลี มาข้างนี้ไปข้างโน้นตะโกนกัน ร้องโปรดช่วยด้วยเถิดพระทูลกระหม่อม เพลิงไหม้ล้อมรอบจะวายตายเป็นผี บ้างเลยหลงวงวิ่งเป็นสิงคลี มาข้างนี้ไปข้างโน้นตะโกนกัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เพลิงไหม้ล้อมรอบจะวายตายเป็นผี บ้างเลยหลงวงวิ่งเป็นสิงคลี มาข้างนี้ไปข้างโน้นตะโกนกัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อ้ายนายใหญ่เข้าไปซ่อนนอนในหลุม เอาผ้าคลุมมิดชิดปิดจนหัว เครื่องอาวุธอยู่ข้างข้างไม่ห่างตัว ให้มึนมัวหลับล้มไม่สมประดี อ้ายนายใหญ่เข้าไปซ่อนนอนในหลุม เอาผ้าคลุมมิดชิดปิดจนหัว เครื่องอาวุธอยู่ข้างข้างไม่ห่างตัว ให้มึนมัวหลับล้มไม่สมประดี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เอาผ้าคลุมมิดชิดปิดจนหัว เครื่องอาวุธอยู่ข้างข้างไม่ห่างตัว ให้มึนมัวหลับล้มไม่สมประดี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วต่างแต่งแปลงกายเหมือนชายชาติ ใส่เกราะคาดเข็มขัดรัดกระสัน เหน็บอาวุธยุทธนาสารพัน ไฟน้ำมันมีสำหรับอยู่กับกาย แล้วต่างแต่งแปลงกายเหมือนชายชาติ ใส่เกราะคาดเข็มขัดรัดกระสัน เหน็บอาวุธยุทธนาสารพัน ไฟน้ำมันมีสำหรับอยู่กับกาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ใส่เกราะคาดเข็มขัดรัดกระสัน เหน็บอาวุธยุทธนาสารพัน ไฟน้ำมันมีสำหรับอยู่กับกาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พลางแนบนุชบุษบงอนงค์นาฏ แสนสวาทจุมพิตกนิษฐา ถนอมแนบแอบขวัญกัลยา ร่วมไสยาเดือนหงายสบายใจ พลางแนบนุชบุษบงอนงค์นาฏ แสนสวาทจุมพิตกนิษฐา ถนอมแนบแอบขวัญกัลยา ร่วมไสยาเดือนหงายสบายใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แสนสวาทจุมพิตกนิษฐา ถนอมแนบแอบขวัญกัลยา ร่วมไสยาเดือนหงายสบายใจ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บาทหลวงเฒ่ากลับมาหน้าเป็นเหม แสนเกษมอยู่ในใจคงได้สม เดชะเวทวิทยาทั้งอาคม คงจะสมที่คะเนเหมือนเทครัว บาทหลวงเฒ่ากลับมาหน้าเป็นเหม แสนเกษมอยู่ในใจคงได้สม เดชะเวทวิทยาทั้งอาคม คงจะสมที่คะเนเหมือนเทครัว<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แสนเกษมอยู่ในใจคงได้สม เดชะเวทวิทยาทั้งอาคม คงจะสมที่คะเนเหมือนเทครัว<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้ยกทัพนับแสนไปแดนด่าน สังหารผลาญผู้ผิดคิดขบถ เหตุไฉนใจจิตจึงคิดคด ทรยศยกมาจะราวี ฯ ให้ยกทัพนับแสนไปแดนด่าน สังหารผลาญผู้ผิดคิดขบถ เหตุไฉนใจจิตจึงคิดคด ทรยศยกมาจะราวี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สังหารผลาญผู้ผิดคิดขบถ เหตุไฉนใจจิตจึงคิดคด ทรยศยกมาจะราวี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เราเปลี่ยวใจไม่มีที่จะพึ่ง พระมาถึงสมจิตคิดประสงค์ จะขอเจ้าอุศเรนเกณฑ์ณรงค์ ไว้คอยองค์ธิดาอยู่ธานี ฯ เราเปลี่ยวใจไม่มีที่จะพึ่ง พระมาถึงสมจิตคิดประสงค์ จะขอเจ้าอุศเรนเกณฑ์ณรงค์ ไว้คอยองค์ธิดาอยู่ธานี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระมาถึงสมจิตคิดประสงค์ จะขอเจ้าอุศเรนเกณฑ์ณรงค์ ไว้คอยองค์ธิดาอยู่ธานี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มุนีน้อยค่อยนั่งจะสั่งแม่ แต่แลแลแล้วก็ขืนสะอื้นอ้อน จะออกคำอำลาให้อาวรณ์ สะท้อนถอนฤทัยมิใคร่ลา มุนีน้อยค่อยนั่งจะสั่งแม่ แต่แลแลแล้วก็ขืนสะอื้นอ้อน จะออกคำอำลาให้อาวรณ์ สะท้อนถอนฤทัยมิใคร่ลา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่แลแลแล้วก็ขืนสะอื้นอ้อน จะออกคำอำลาให้อาวรณ์ สะท้อนถอนฤทัยมิใคร่ลา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถือเขนโล่โตมรศรกำซาบ ทั้งดั้งดาบปืนแต่งล้วนแข็งขัน คทาธรศรเสน่าทั้งเกาทัณฑ์ พลกุมภัณฑ์เพียบจังหวัดปัถพี ถือเขนโล่โตมรศรกำซาบ ทั้งดั้งดาบปืนแต่งล้วนแข็งขัน คทาธรศรเสน่าทั้งเกาทัณฑ์ พลกุมภัณฑ์เพียบจังหวัดปัถพี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทั้งดั้งดาบปืนแต่งล้วนแข็งขัน คทาธรศรเสน่าทั้งเกาทัณฑ์ พลกุมภัณฑ์เพียบจังหวัดปัถพี<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ผู้เป็นเจ้าเข้าใจข้างไหนบ้าง ช่วยแนะทางกรุงไกรให้ประจักษ์ จะหยุดยั้งนั่งนอนพอผ่อนพัก อยู่อีกสักสองทิวาจะลาไป ฯ ผู้เป็นเจ้าเข้าใจข้างไหนบ้าง ช่วยแนะทางกรุงไกรให้ประจักษ์ จะหยุดยั้งนั่งนอนพอผ่อนพัก อยู่อีกสักสองทิวาจะลาไป ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ช่วยแนะทางกรุงไกรให้ประจักษ์ จะหยุดยั้งนั่งนอนพอผ่อนพัก อยู่อีกสักสองทิวาจะลาไป ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บ้างบังคมชมงามพ่อพราหมณ์เอ๋ย สมเป็นเขยขัตติยาอัชฌาสัย ต่างเริงรื่นชื่นช่วยกันอวยชัย ตลอดไปในทางที่กลางวัง ฯ บ้างบังคมชมงามพ่อพราหมณ์เอ๋ย สมเป็นเขยขัตติยาอัชฌาสัย ต่างเริงรื่นชื่นช่วยกันอวยชัย ตลอดไปในทางที่กลางวัง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สมเป็นเขยขัตติยาอัชฌาสัย ต่างเริงรื่นชื่นช่วยกันอวยชัย ตลอดไปในทางที่กลางวัง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นเสร็จสรงทรงเครื่องเรืองจรัส เนาวรัตน์ฉลององค์ทรงภูษา ปางพระจอมมุนินทร์ปิ่นประชา ทรงชฎากลีบกระหวัดจัดประจง ครั้นเสร็จสรงทรงเครื่องเรืองจรัส เนาวรัตน์ฉลององค์ทรงภูษา ปางพระจอมมุนินทร์ปิ่นประชา ทรงชฎากลีบกระหวัดจัดประจง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เนาวรัตน์ฉลององค์ทรงภูษา ปางพระจอมมุนินทร์ปิ่นประชา ทรงชฎากลีบกระหวัดจัดประจง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เทวดาอารักษ์ซึ่งศักดิ์สิทธิ์ สิงสถิตพุ่มไม้ไศลหลวง ทุกแหล่งหล้าฟ้าดินสิ้นทั้งปวง ฟังบวงสรวงเสียงพิณดังจินดา เทวดาอารักษ์ซึ่งศักดิ์สิทธิ์ สิงสถิตพุ่มไม้ไศลหลวง ทุกแหล่งหล้าฟ้าดินสิ้นทั้งปวง ฟังบวงสรวงเสียงพิณดังจินดา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สิงสถิตพุ่มไม้ไศลหลวง ทุกแหล่งหล้าฟ้าดินสิ้นทั้งปวง ฟังบวงสรวงเสียงพิณดังจินดา<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ น่าเบื่อจิตคิดก็จะสละบวช ให้มันชวดผัวอยู่อีผู้หญิง แต่ความรักหนักจิตเหมือนปลิดปลิง อนาถนิ่งอยู่ในห้องทองบรรทม ฯ น่าเบื่อจิตคิดก็จะสละบวช ให้มันชวดผัวอยู่อีผู้หญิง แต่ความรักหนักจิตเหมือนปลิดปลิง อนาถนิ่งอยู่ในห้องทองบรรทม ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้มันชวดผัวอยู่อีผู้หญิง แต่ความรักหนักจิตเหมือนปลิดปลิง อนาถนิ่งอยู่ในห้องทองบรรทม ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะกล่าวถึงเรือใช้ที่ไปหา แต่บรรดาทุกเขตประเทศสถาน กับเมืองขึ้นโกสัยอันชัยชาญ เอาเรื่องสารส่งไปให้แล้วไคลคลา จะกล่าวถึงเรือใช้ที่ไปหา แต่บรรดาทุกเขตประเทศสถาน กับเมืองขึ้นโกสัยอันชัยชาญ เอาเรื่องสารส่งไปให้แล้วไคลคลา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่บรรดาทุกเขตประเทศสถาน กับเมืองขึ้นโกสัยอันชัยชาญ เอาเรื่องสารส่งไปให้แล้วไคลคลา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ๏ ฝ่ายพระหน่อนฤเบศเกศกษัตริย์ สั่งให้จัดของบูชาสถาผล ใส่พานทองตามกันไปทั้งไพร่พล ชวนกันขนของไปวางกลางพิธี ๏ ฝ่ายพระหน่อนฤเบศเกศกษัตริย์ สั่งให้จัดของบูชาสถาผล ใส่พานทองตามกันไปทั้งไพร่พล ชวนกันขนของไปวางกลางพิธี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สั่งให้จัดของบูชาสถาผล ใส่พานทองตามกันไปทั้งไพร่พล ชวนกันขนของไปวางกลางพิธี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้าพราหมณ์พร้อมน้อมนอบตอบสนอง ดูทำนองนางละเวงก็เกรงขาม ด้วยสุจริตคิดอ่านการสงคราม จึงทำตามตัวถนัดเป็นสตรี เจ้าพราหมณ์พร้อมน้อมนอบตอบสนอง ดูทำนองนางละเวงก็เกรงขาม ด้วยสุจริตคิดอ่านการสงคราม จึงทำตามตัวถนัดเป็นสตรี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ดูทำนองนางละเวงก็เกรงขาม ด้วยสุจริตคิดอ่านการสงคราม จึงทำตามตัวถนัดเป็นสตรี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มหาเมฆตั้งมาบนอากาศ สุนีบาตเปรี้ยงเปรี้ยงเป็นเสียงฝน วลาหกตกปรายเป็นสายชล นภาดลมืดมัวทั่วนภางค์ มหาเมฆตั้งมาบนอากาศ สุนีบาตเปรี้ยงเปรี้ยงเป็นเสียงฝน วลาหกตกปรายเป็นสายชล นภาดลมืดมัวทั่วนภางค์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สุนีบาตเปรี้ยงเปรี้ยงเป็นเสียงฝน วลาหกตกปรายเป็นสายชล นภาดลมืดมัวทั่วนภางค์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกสำเภาเหล่าที่รอค้างมรสุม ออกแล่นกลุ้มกลางคืนจนดื่นดึก สู้กรำฝนทนหนาวออกอ่าวลึก ต่างสมนึกเลยหลับระงับไป ฯ พวกสำเภาเหล่าที่รอค้างมรสุม ออกแล่นกลุ้มกลางคืนจนดื่นดึก สู้กรำฝนทนหนาวออกอ่าวลึก ต่างสมนึกเลยหลับระงับไป ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ออกแล่นกลุ้มกลางคืนจนดื่นดึก สู้กรำฝนทนหนาวออกอ่าวลึก ต่างสมนึกเลยหลับระงับไป ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 74 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ซึ่งพระองค์จงใจจะใครพึ่ง ไม่สมซึ่งหมายมาดปรารถนา จะรับคำจำจนพ้นปัญญา ด้วยมารดาจะมิได้อยู่ในวัง ซึ่งพระองค์จงใจจะใครพึ่ง ไม่สมซึ่งหมายมาดปรารถนา จะรับคำจำจนพ้นปัญญา ด้วยมารดาจะมิได้อยู่ในวัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่สมซึ่งหมายมาดปรารถนา จะรับคำจำจนพ้นปัญญา ด้วยมารดาจะมิได้อยู่ในวัง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงกระไรให้พบกับบิตุเรศ พระโปรดเกศก็จะได้ไม่อดสู นี่พ่อมาบอกให้อ้ายศัตรู มันล่วงรู้ความลับน่าอับอาย ถึงกระไรให้พบกับบิตุเรศ พระโปรดเกศก็จะได้ไม่อดสู นี่พ่อมาบอกให้อ้ายศัตรู มันล่วงรู้ความลับน่าอับอาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระโปรดเกศก็จะได้ไม่อดสู นี่พ่อมาบอกให้อ้ายศัตรู มันล่วงรู้ความลับน่าอับอาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้นน้องรักต้องเคารพนอบนบพี่ นี่ท่วงทีถือชาตินอกศาสนา แม้มิส่งองค์พระอัยกา มันเป็นข้าศึกแน่มาแก้มือ แม้นน้องรักต้องเคารพนอบนบพี่ นี่ท่วงทีถือชาตินอกศาสนา แม้มิส่งองค์พระอัยกา มันเป็นข้าศึกแน่มาแก้มือ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นี่ท่วงทีถือชาตินอกศาสนา แม้มิส่งองค์พระอัยกา มันเป็นข้าศึกแน่มาแก้มือ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เรียกเครื่องทองของเสวยอย่าเฉยนะ บำรุงพระเชษฐาของมารศรี หน่อนรินทร์สินสมุทรสุดยินดี จึงว่าพระชนนีมีเมตตา เรียกเครื่องทองของเสวยอย่าเฉยนะ บำรุงพระเชษฐาของมารศรี หน่อนรินทร์สินสมุทรสุดยินดี จึงว่าพระชนนีมีเมตตา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
บำรุงพระเชษฐาของมารศรี หน่อนรินทร์สินสมุทรสุดยินดี จึงว่าพระชนนีมีเมตตา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขึ้นขี่หลังรั้งสายหวายตะค้า สงสารม้าร้องเพียงจะเสียงหลง แต่ป่วนปั่นหันเหียนวิ่งเวียนวง ด้วยรักองค์หน่อนาถไม่คลาดคลา ขึ้นขี่หลังรั้งสายหวายตะค้า สงสารม้าร้องเพียงจะเสียงหลง แต่ป่วนปั่นหันเหียนวิ่งเวียนวง ด้วยรักองค์หน่อนาถไม่คลาดคลา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สงสารม้าร้องเพียงจะเสียงหลง แต่ป่วนปั่นหันเหียนวิ่งเวียนวง ด้วยรักองค์หน่อนาถไม่คลาดคลา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หน่อนราอ่าองค์สอดทรงเครื่อง จับผิวเหลืองเรืองจำรัสขัดพระขรรค์ เจ้าวาโหมชโลมสินธุ์ใส่กลิ่นจันทน์ ทรงเครื่องมั่นเหมือนอย่างครุฑยุทธนา หน่อนราอ่าองค์สอดทรงเครื่อง จับผิวเหลืองเรืองจำรัสขัดพระขรรค์ เจ้าวาโหมชโลมสินธุ์ใส่กลิ่นจันทน์ ทรงเครื่องมั่นเหมือนอย่างครุฑยุทธนา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จับผิวเหลืองเรืองจำรัสขัดพระขรรค์ เจ้าวาโหมชโลมสินธุ์ใส่กลิ่นจันทน์ ทรงเครื่องมั่นเหมือนอย่างครุฑยุทธนา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คาดปั้นเหน่งเปล่งเม็ดเพชรรัตน์ แจ่มจำรัสเรือนมณีล้วนสีขาว สร้อยสะอิ้งเฉิดฉายดูพรายพราว ทองกรเก้าคู่ใส่วิไลทรง คาดปั้นเหน่งเปล่งเม็ดเพชรรัตน์ แจ่มจำรัสเรือนมณีล้วนสีขาว สร้อยสะอิ้งเฉิดฉายดูพรายพราว ทองกรเก้าคู่ใส่วิไลทรง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แจ่มจำรัสเรือนมณีล้วนสีขาว สร้อยสะอิ้งเฉิดฉายดูพรายพราว ทองกรเก้าคู่ใส่วิไลทรง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระจอมมังคลานราราช แสนสวาทนุชน้องประคองขวัญ แถลงเล่าความจริงทุกสิ่งอัน พระโศกศัลย์แสนสลดระทดทรวง ฝ่ายพระจอมมังคลานราราช แสนสวาทนุชน้องประคองขวัญ แถลงเล่าความจริงทุกสิ่งอัน พระโศกศัลย์แสนสลดระทดทรวง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แสนสวาทนุชน้องประคองขวัญ แถลงเล่าความจริงทุกสิ่งอัน พระโศกศัลย์แสนสลดระทดทรวง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางลุกไปเที่ยวมองทุกห้องหับ นอนไม่หลับโหยไห้อาลัยหวัง จึ่งปลุกสี่พี่เลี้ยงเคียงบัลลังก์ ลุกขึ้นฟังสำเนียงเสียงผู้ใด นางลุกไปเที่ยวมองทุกห้องหับ นอนไม่หลับโหยไห้อาลัยหวัง จึ่งปลุกสี่พี่เลี้ยงเคียงบัลลังก์ ลุกขึ้นฟังสำเนียงเสียงผู้ใด<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นอนไม่หลับโหยไห้อาลัยหวัง จึ่งปลุกสี่พี่เลี้ยงเคียงบัลลังก์ ลุกขึ้นฟังสำเนียงเสียงผู้ใด<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาสมร ครั้นแดดอ่อนสุริย์ฉายเมื่อบ่ายแสง พร้อมบุตรีสี่กษัตริย์ต่างจัดแจง เลียบกำแพงมาประทับที่พลับพลา ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาสมร ครั้นแดดอ่อนสุริย์ฉายเมื่อบ่ายแสง พร้อมบุตรีสี่กษัตริย์ต่างจัดแจง เลียบกำแพงมาประทับที่พลับพลา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ครั้นแดดอ่อนสุริย์ฉายเมื่อบ่ายแสง พร้อมบุตรีสี่กษัตริย์ต่างจัดแจง เลียบกำแพงมาประทับที่พลับพลา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วจึงว่าข้าแต่ท้าวเจ้านิเวศน์ จงสังเกตเลียบไปชายสิงขร ตะวันชายบ่ายแสงทินกร จึงค่อยจรข้ามมหาชลาลัย แล้วจึงว่าข้าแต่ท้าวเจ้านิเวศน์ จงสังเกตเลียบไปชายสิงขร ตะวันชายบ่ายแสงทินกร จึงค่อยจรข้ามมหาชลาลัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จงสังเกตเลียบไปชายสิงขร ตะวันชายบ่ายแสงทินกร จึงค่อยจรข้ามมหาชลาลัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มีเบาะอานผ่านอกผ้าปกข้าง แก้วกระจ่างแจ่มเม็ดเพชรประดับ มาเรียงเรียบเทียบเกยเคยประทับ ต่างเตรียมรับสรรพเสร็จสำเร็จการ ฯ มีเบาะอานผ่านอกผ้าปกข้าง แก้วกระจ่างแจ่มเม็ดเพชรประดับ มาเรียงเรียบเทียบเกยเคยประทับ ต่างเตรียมรับสรรพเสร็จสำเร็จการ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แก้วกระจ่างแจ่มเม็ดเพชรประดับ มาเรียงเรียบเทียบเกยเคยประทับ ต่างเตรียมรับสรรพเสร็จสำเร็จการ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้มึงกล้าก็มาสู้ตามผู้หญิง พลางหมายยิงเยื้องคันเกาทัณฑ์ถือ เห็นแม่นมั่นสันทัดเคยหัดปรือ ขยับมือขวาขวับดูฉับไว แม้มึงกล้าก็มาสู้ตามผู้หญิง พลางหมายยิงเยื้องคันเกาทัณฑ์ถือ เห็นแม่นมั่นสันทัดเคยหัดปรือ ขยับมือขวาขวับดูฉับไว<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พลางหมายยิงเยื้องคันเกาทัณฑ์ถือ เห็นแม่นมั่นสันทัดเคยหัดปรือ ขยับมือขวาขวับดูฉับไว<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ รามานิราศร้าง สีดา เดียวแม่ พระก็เอานงพงา เผ่นผ้าย ยังรู้ส่ำบุณตา ดูเจต เดียวเอย สืกสวนยังได้ส้าย เพื่อผู้หนุมาน รามานิราศร้าง สีดา เดียวแม่ พระก็เอานงพงา เผ่นผ้าย ยังรู้ส่ำบุณตา ดูเจต เดียวเอย สืกสวนยังได้ส้าย เพื่อผู้หนุมาน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สีดา เดียวแม่ พระก็เอานงพงา เผ่นผ้าย ยังรู้ส่ำบุณตา ดูเจต เดียวเอย สืกสวนยังได้ส้าย เพื่อผู้หนุมาน<|im_end|>
| โคลงนิราศหริภุญชัย | 76 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เรียกสาวใช้ให้เชิญเครื่องมาตั้ง อรุณนั่งพัดวีให้พี่เสวย ของคาวหวานพานส้มทั้งนมเนย นางเทียบเคยรู้ทีพระพี่ยา ฯ เรียกสาวใช้ให้เชิญเครื่องมาตั้ง อรุณนั่งพัดวีให้พี่เสวย ของคาวหวานพานส้มทั้งนมเนย นางเทียบเคยรู้ทีพระพี่ยา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อรุณนั่งพัดวีให้พี่เสวย ของคาวหวานพานส้มทั้งนมเนย นางเทียบเคยรู้ทีพระพี่ยา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วจึงว่าข้าแต่ท้าวเจ้าพิภพ เราปรารภจะให้ชมสมประสงค์ จะให้ยกพวกพหลไปรณรงค์ เสด็จลงกำปั่นไปอย่าได้ยั้ง แล้วจึงว่าข้าแต่ท้าวเจ้าพิภพ เราปรารภจะให้ชมสมประสงค์ จะให้ยกพวกพหลไปรณรงค์ เสด็จลงกำปั่นไปอย่าได้ยั้ง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เราปรารภจะให้ชมสมประสงค์ จะให้ยกพวกพหลไปรณรงค์ เสด็จลงกำปั่นไปอย่าได้ยั้ง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ป่างพระจอมกษัตรานราราช เสด็จประพาสตรวจทหารชาญชัยศรี ทอดพระเนตรไปพลันด้วยทันที เห็นเสนีมีประนมแล้วก้มกราน ป่างพระจอมกษัตรานราราช เสด็จประพาสตรวจทหารชาญชัยศรี ทอดพระเนตรไปพลันด้วยทันที เห็นเสนีมีประนมแล้วก้มกราน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เสด็จประพาสตรวจทหารชาญชัยศรี ทอดพระเนตรไปพลันด้วยทันที เห็นเสนีมีประนมแล้วก้มกราน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เดินกระบวนทวนธงลงกำปั่น พลขันธ์เซ็งแซ่แห่สลอน พร้อมทั้งพวกเสนาพลากร โห่สะท้อนเสียงก้องท้องทะเล เดินกระบวนทวนธงลงกำปั่น พลขันธ์เซ็งแซ่แห่สลอน พร้อมทั้งพวกเสนาพลากร โห่สะท้อนเสียงก้องท้องทะเล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พลขันธ์เซ็งแซ่แห่สลอน พร้อมทั้งพวกเสนาพลากร โห่สะท้อนเสียงก้องท้องทะเล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ที่การศึกนั้นก็เสร็จสำเร็จทุกข์ ที่การสุขยังไม่สมอารมณ์ประสงค์ แสนเสียดายป่านฉะนี้พระโฉมยง จะโศกทรงเศร้าหมองถึงน้องน้อย ที่การศึกนั้นก็เสร็จสำเร็จทุกข์ ที่การสุขยังไม่สมอารมณ์ประสงค์ แสนเสียดายป่านฉะนี้พระโฉมยง จะโศกทรงเศร้าหมองถึงน้องน้อย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่การสุขยังไม่สมอารมณ์ประสงค์ แสนเสียดายป่านฉะนี้พระโฉมยง จะโศกทรงเศร้าหมองถึงน้องน้อย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายเสนาข้าทูลละอองบาท ที่หมายมาดมาแต่ก่อนต้องผ่อนผัน ดูแยบคายไม่เห็นจริงทุกสิ่งอัน ที่เชิงชั้นก็ไม่เห็นเช่นเขาทูล ฝ่ายเสนาข้าทูลละอองบาท ที่หมายมาดมาแต่ก่อนต้องผ่อนผัน ดูแยบคายไม่เห็นจริงทุกสิ่งอัน ที่เชิงชั้นก็ไม่เห็นเช่นเขาทูล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่หมายมาดมาแต่ก่อนต้องผ่อนผัน ดูแยบคายไม่เห็นจริงทุกสิ่งอัน ที่เชิงชั้นก็ไม่เห็นเช่นเขาทูล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระอภัยใจรู้ว่าขู่หยอก จึงเอื้อนออกโอษฐ์พลางทางพระสรวล พี่อาลัยใจรักไม่ชักชวน มาก่อกวนท้าพี่มิอยากรบ พระอภัยใจรู้ว่าขู่หยอก จึงเอื้อนออกโอษฐ์พลางทางพระสรวล พี่อาลัยใจรักไม่ชักชวน มาก่อกวนท้าพี่มิอยากรบ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จึงเอื้อนออกโอษฐ์พลางทางพระสรวล พี่อาลัยใจรักไม่ชักชวน มาก่อกวนท้าพี่มิอยากรบ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางกษัตริย์ตรัสเรียกเจ้าพี่น้อง เคียงประคองข้างกายทั้งซ้ายขวา พลางกอดจูบลูบหลังกุมารา ได้ตามมาทำคุณเพราะบุญเคย นางกษัตริย์ตรัสเรียกเจ้าพี่น้อง เคียงประคองข้างกายทั้งซ้ายขวา พลางกอดจูบลูบหลังกุมารา ได้ตามมาทำคุณเพราะบุญเคย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เคียงประคองข้างกายทั้งซ้ายขวา พลางกอดจูบลูบหลังกุมารา ได้ตามมาทำคุณเพราะบุญเคย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ ทำคุณท่านห่อนรู้ คุณสนอง ท่านบ่แทนคุณปอง โทษให้ กลกาแต่งยูงทอง ลายเลิศ ยูงเอาหมึกหม้อไล้ ลูบสิ้นสรรพางค์ ฯ ทำคุณท่านห่อนรู้ คุณสนอง ท่านบ่แทนคุณปอง โทษให้ กลกาแต่งยูงทอง ลายเลิศ ยูงเอาหมึกหม้อไล้ ลูบสิ้นสรรพางค์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คุณสนอง ท่านบ่แทนคุณปอง โทษให้ กลกาแต่งยูงทอง ลายเลิศ ยูงเอาหมึกหม้อไล้ ลูบสิ้นสรรพางค์ ฯ<|im_end|>
| โคลงโลกนิติ | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้าพราหมณ์ดูรู้กลว่ามนต์เสื่อม พระเนตรเลื่อมลงอีกจึงฉีกสาร เสียพิธีผีสางเข้ารางควาน จึงทัดทานข้อความตามทำนอง เจ้าพราหมณ์ดูรู้กลว่ามนต์เสื่อม พระเนตรเลื่อมลงอีกจึงฉีกสาร เสียพิธีผีสางเข้ารางควาน จึงทัดทานข้อความตามทำนอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระเนตรเลื่อมลงอีกจึงฉีกสาร เสียพิธีผีสางเข้ารางควาน จึงทัดทานข้อความตามทำนอง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางดูศึกฮึกฮักเห็นหนักแน่น ไม่ทดแทนถึงขนาดจะอาจหาญ ดำริพลางนางกษัตริย์มาจัดการ จะต้านทานทัพหลวงทะลวงฟัน นางดูศึกฮึกฮักเห็นหนักแน่น ไม่ทดแทนถึงขนาดจะอาจหาญ ดำริพลางนางกษัตริย์มาจัดการ จะต้านทานทัพหลวงทะลวงฟัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ทดแทนถึงขนาดจะอาจหาญ ดำริพลางนางกษัตริย์มาจัดการ จะต้านทานทัพหลวงทะลวงฟัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ปืนนกสับคาบศิลาโยธาหาญ ยิงสะท้านกึกก้องห้องเวหา เสียงตูมตึงผึงโผงตรงเข้ามา ทวาราปิดไว้ไม่ใส่ดาล ปืนนกสับคาบศิลาโยธาหาญ ยิงสะท้านกึกก้องห้องเวหา เสียงตูมตึงผึงโผงตรงเข้ามา ทวาราปิดไว้ไม่ใส่ดาล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยิงสะท้านกึกก้องห้องเวหา เสียงตูมตึงผึงโผงตรงเข้ามา ทวาราปิดไว้ไม่ใส่ดาล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เมื่อกี้เห็นเล่นอยู่ในคูหา เงือกนี้เจ้าเอามาแต่ข้างไหน พระลูกเล่าตามจริงทุกสิ่งไป พระตกใจจึงว่าด้วยปรานี เมื่อกี้เห็นเล่นอยู่ในคูหา เงือกนี้เจ้าเอามาแต่ข้างไหน พระลูกเล่าตามจริงทุกสิ่งไป พระตกใจจึงว่าด้วยปรานี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เงือกนี้เจ้าเอามาแต่ข้างไหน พระลูกเล่าตามจริงทุกสิ่งไป พระตกใจจึงว่าด้วยปรานี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 57 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มาจอดท่าหน้าวัดพระเมรุข้าม ริมอารามเรือเรียงเคียงขนาน บ้างขึ้นล่องร้องลำเล่นสำราญ ทั้งเพลงการเกี้ยวแก้กันแซ่เซง มาจอดท่าหน้าวัดพระเมรุข้าม ริมอารามเรือเรียงเคียงขนาน บ้างขึ้นล่องร้องลำเล่นสำราญ ทั้งเพลงการเกี้ยวแก้กันแซ่เซง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ริมอารามเรือเรียงเคียงขนาน บ้างขึ้นล่องร้องลำเล่นสำราญ ทั้งเพลงการเกี้ยวแก้กันแซ่เซง<|im_end|>
| นิราศภูเขาทอง | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้าพุ่มพวงดวงแขแม่อย่าหมอง ไม่ขัดข้องโฉมงามทรามสงวน พลางอิงแอบแนบชิดสนิทนวล พี่เลี้ยงชวนกันออกมานอกปรางค์ เจ้าพุ่มพวงดวงแขแม่อย่าหมอง ไม่ขัดข้องโฉมงามทรามสงวน พลางอิงแอบแนบชิดสนิทนวล พี่เลี้ยงชวนกันออกมานอกปรางค์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ขัดข้องโฉมงามทรามสงวน พลางอิงแอบแนบชิดสนิทนวล พี่เลี้ยงชวนกันออกมานอกปรางค์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ศรีสุวรรณกับหลานทะยานยุทธ์ ฤทธิรุทรรบกันเสียงหวั่นไหว เหล็กกระบองต้องภุขันสะบั้นไป พระตกใจโจนหนีมันตีตาม ศรีสุวรรณกับหลานทะยานยุทธ์ ฤทธิรุทรรบกันเสียงหวั่นไหว เหล็กกระบองต้องภุขันสะบั้นไป พระตกใจโจนหนีมันตีตาม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ฤทธิรุทรรบกันเสียงหวั่นไหว เหล็กกระบองต้องภุขันสะบั้นไป พระตกใจโจนหนีมันตีตาม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี ตอบว่าดีแล้วซิเจ้าเราก็หา ให้ทหารดูเล่นเป็นขวัญตา อย่างท่านว่านี้แลงามตามกระบวน ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี ตอบว่าดีแล้วซิเจ้าเราก็หา ให้ทหารดูเล่นเป็นขวัญตา อย่างท่านว่านี้แลงามตามกระบวน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตอบว่าดีแล้วซิเจ้าเราก็หา ให้ทหารดูเล่นเป็นขวัญตา อย่างท่านว่านี้แลงามตามกระบวน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งแพะแกะไก่เหล้ากับข้าวของ ก็บกพร่องหมดเลี่ยนล่อนเชี่ยนขัน กระดูกกระเดี้ยวเคี้ยวป่นไม่ทนฟัน แต่เสียงมันได้ยินสิ้นทุกคน ทั้งแพะแกะไก่เหล้ากับข้าวของ ก็บกพร่องหมดเลี่ยนล่อนเชี่ยนขัน กระดูกกระเดี้ยวเคี้ยวป่นไม่ทนฟัน แต่เสียงมันได้ยินสิ้นทุกคน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็บกพร่องหมดเลี่ยนล่อนเชี่ยนขัน กระดูกกระเดี้ยวเคี้ยวป่นไม่ทนฟัน แต่เสียงมันได้ยินสิ้นทุกคน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึ่งเชิญไทเทวารักษาเกาะ ช่วยสงเคราะห์เชิดชูอุปถัมภ์ แล้วเอาหินศิลานั้นมาทำ สกัดซ้ำเจาะปักเป็นหลักเมือง จึ่งเชิญไทเทวารักษาเกาะ ช่วยสงเคราะห์เชิดชูอุปถัมภ์ แล้วเอาหินศิลานั้นมาทำ สกัดซ้ำเจาะปักเป็นหลักเมือง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ช่วยสงเคราะห์เชิดชูอุปถัมภ์ แล้วเอาหินศิลานั้นมาทำ สกัดซ้ำเจาะปักเป็นหลักเมือง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะกำจัดศัตรูหมู่มิจฉา ขุนเสนาใครจะเห็นเป็นไฉน ข้างทางเรือขัดสนเป็นจนใจ ออกไม่ได้ยากสุดมันอุดทาง จะกำจัดศัตรูหมู่มิจฉา ขุนเสนาใครจะเห็นเป็นไฉน ข้างทางเรือขัดสนเป็นจนใจ ออกไม่ได้ยากสุดมันอุดทาง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขุนเสนาใครจะเห็นเป็นไฉน ข้างทางเรือขัดสนเป็นจนใจ ออกไม่ได้ยากสุดมันอุดทาง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ลมก็หวนป่วนปัดพัดไปพ้น ไม่ต้องคนพวกทหารชาญกำแหง ที่อิดโรยโหยละห้อยค่อยมีแรง บนกำแพงคนผู้ดูค่อยคลาย ลมก็หวนป่วนปัดพัดไปพ้น ไม่ต้องคนพวกทหารชาญกำแหง ที่อิดโรยโหยละห้อยค่อยมีแรง บนกำแพงคนผู้ดูค่อยคลาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ต้องคนพวกทหารชาญกำแหง ที่อิดโรยโหยละห้อยค่อยมีแรง บนกำแพงคนผู้ดูค่อยคลาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระนึกรักปักษีชะนีน้อย เรียกใช้สอยปรนนิบัติไม่ขัดขวาง ให้นวดฟั้นบัญชาพูดจาพลาง ทั้งสองนางนั่งยิ้มอิ่มอารมณ์ พระนึกรักปักษีชะนีน้อย เรียกใช้สอยปรนนิบัติไม่ขัดขวาง ให้นวดฟั้นบัญชาพูดจาพลาง ทั้งสองนางนั่งยิ้มอิ่มอารมณ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เรียกใช้สอยปรนนิบัติไม่ขัดขวาง ให้นวดฟั้นบัญชาพูดจาพลาง ทั้งสองนางนั่งยิ้มอิ่มอารมณ์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันบทเบื้องเรื่องนี้ยกไว้ก่อน จะขอย้อนกล่าวข้างแขกแปลกภาษา ท้าวกุลามาลีศรีโสภา รักธิดาจอมนรินทร์เมืองสินชัย อันบทเบื้องเรื่องนี้ยกไว้ก่อน จะขอย้อนกล่าวข้างแขกแปลกภาษา ท้าวกุลามาลีศรีโสภา รักธิดาจอมนรินทร์เมืองสินชัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะขอย้อนกล่าวข้างแขกแปลกภาษา ท้าวกุลามาลีศรีโสภา รักธิดาจอมนรินทร์เมืองสินชัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายขุนนางต่างรู้มีผู้กล่าว ว่าลูกสาวพรหมเดชท่านเศรษฐี งามเหมือนหุ่นชื่อนางบุญจารี สมคะเนเสนีต่างดีใจ ฝ่ายขุนนางต่างรู้มีผู้กล่าว ว่าลูกสาวพรหมเดชท่านเศรษฐี งามเหมือนหุ่นชื่อนางบุญจารี สมคะเนเสนีต่างดีใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ว่าลูกสาวพรหมเดชท่านเศรษฐี งามเหมือนหุ่นชื่อนางบุญจารี สมคะเนเสนีต่างดีใจ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บอกว่ากูมาตามเพราะความรัก ด้วยทุกข์หนักพลัดกันไปใจถวิล จะเป็นตายหมายมาจากธานินทร์ ประเทศถิ่นลังกาคิดปรารมภ์ บอกว่ากูมาตามเพราะความรัก ด้วยทุกข์หนักพลัดกันไปใจถวิล จะเป็นตายหมายมาจากธานินทร์ ประเทศถิ่นลังกาคิดปรารมภ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ด้วยทุกข์หนักพลัดกันไปใจถวิล จะเป็นตายหมายมาจากธานินทร์ ประเทศถิ่นลังกาคิดปรารมภ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางที่สี่บุษบาสุดากนิษฐ์ เป็นที่ชิดเชยชมภิรมย์ขวัญ แต่ไม่มีลูกเตัาสืบเผ่าพันธุ์ ในเมืองนั้นคับคั่งทั้งมั่งมี นางที่สี่บุษบาสุดากนิษฐ์ เป็นที่ชิดเชยชมภิรมย์ขวัญ แต่ไม่มีลูกเตัาสืบเผ่าพันธุ์ ในเมืองนั้นคับคั่งทั้งมั่งมี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เป็นที่ชิดเชยชมภิรมย์ขวัญ แต่ไม่มีลูกเตัาสืบเผ่าพันธุ์ ในเมืองนั้นคับคั่งทั้งมั่งมี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกชาวเมืองเคืองขัดคอยมัดซ้ำ คุมประจำคนละคนพลไพร่ เห็นพลิกแพลงแว้งวัดคิดขัดใจ ตีด้วยไม้กระบองร้องวุ่นวาย ฯ พวกชาวเมืองเคืองขัดคอยมัดซ้ำ คุมประจำคนละคนพลไพร่ เห็นพลิกแพลงแว้งวัดคิดขัดใจ ตีด้วยไม้กระบองร้องวุ่นวาย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คุมประจำคนละคนพลไพร่ เห็นพลิกแพลงแว้งวัดคิดขัดใจ ตีด้วยไม้กระบองร้องวุ่นวาย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะหวงหึงดึงดื้อถือทิฐิ เขาแล้วสิใจเพชรไม่เข็ดขาม เชิญพระน้องลองออกไปบอกความ ช่วยห้ามปรามให้เขากลับกองทัพไป ฯ จะหวงหึงดึงดื้อถือทิฐิ เขาแล้วสิใจเพชรไม่เข็ดขาม เชิญพระน้องลองออกไปบอกความ ช่วยห้ามปรามให้เขากลับกองทัพไป ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เขาแล้วสิใจเพชรไม่เข็ดขาม เชิญพระน้องลองออกไปบอกความ ช่วยห้ามปรามให้เขากลับกองทัพไป ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ กาแกแต่แว่วแหว้ว แจ้วเสียง ไก่กุกลูกเจี๊ยบเรียง รอบห้าง หนุ่มฟังนั่งมองเมียง หมายไก่ใกล้แฮ เกรี่ยงใส่ไฟค่างหล้าง ดับสิ้นกลิ่นยา กาแกแต่แว่วแหว้ว แจ้วเสียง ไก่กุกลูกเจี๊ยบเรียง รอบห้าง หนุ่มฟังนั่งมองเมียง หมายไก่ใกล้แฮ เกรี่ยงใส่ไฟค่างหล้าง ดับสิ้นกลิ่นยา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แจ้วเสียง ไก่กุกลูกเจี๊ยบเรียง รอบห้าง หนุ่มฟังนั่งมองเมียง หมายไก่ใกล้แฮ เกรี่ยงใส่ไฟค่างหล้าง ดับสิ้นกลิ่นยา<|im_end|>
| นิราศสุพรรณ | 79 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงตอบคำทำทีอารีรัก ไม่ยากนักดอกจะแจ้งแถลงไข จะเรียนร่ำตำราท่านว่าไว้ ให้ขึ้นไปบอกมนต์กันบนเนิน จึงตอบคำทำทีอารีรัก ไม่ยากนักดอกจะแจ้งแถลงไข จะเรียนร่ำตำราท่านว่าไว้ ให้ขึ้นไปบอกมนต์กันบนเนิน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ยากนักดอกจะแจ้งแถลงไข จะเรียนร่ำตำราท่านว่าไว้ ให้ขึ้นไปบอกมนต์กันบนเนิน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สำเนียงนางครางครวญหวนละห้อย พระเศร้าสร้อยพลอยทรงกันแสงศัลย์ แสนรัญจวนป่วนใจด้วยไกลกัน สุดจะกลั้นกลัวความเมื่อยามร้อน สำเนียงนางครางครวญหวนละห้อย พระเศร้าสร้อยพลอยทรงกันแสงศัลย์ แสนรัญจวนป่วนใจด้วยไกลกัน สุดจะกลั้นกลัวความเมื่อยามร้อน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระเศร้าสร้อยพลอยทรงกันแสงศัลย์ แสนรัญจวนป่วนใจด้วยไกลกัน สุดจะกลั้นกลัวความเมื่อยามร้อน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 74 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะกล่าวข้างทรงฤทธิ์พระกฤษณา พร้อมบรรดาพวกทหารชาญกำแหง ให้ตั้งค่ายยับยั้งอยู่กลางแปลง แล้วจัดแจงจะออกรบสมทบพล จะกล่าวข้างทรงฤทธิ์พระกฤษณา พร้อมบรรดาพวกทหารชาญกำแหง ให้ตั้งค่ายยับยั้งอยู่กลางแปลง แล้วจัดแจงจะออกรบสมทบพล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พร้อมบรรดาพวกทหารชาญกำแหง ให้ตั้งค่ายยับยั้งอยู่กลางแปลง แล้วจัดแจงจะออกรบสมทบพล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คิดบอกข่าวราวเรื่องเมืองน้อยใหญ่ เกณฑ์พลไว้ใช้สอยสักร้อยแสน อันหนึ่งท้าวเจ้าประเทศทุกเขตแดน เสมอแม้นมารยักษ์มีศักดา คิดบอกข่าวราวเรื่องเมืองน้อยใหญ่ เกณฑ์พลไว้ใช้สอยสักร้อยแสน อันหนึ่งท้าวเจ้าประเทศทุกเขตแดน เสมอแม้นมารยักษ์มีศักดา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เกณฑ์พลไว้ใช้สอยสักร้อยแสน อันหนึ่งท้าวเจ้าประเทศทุกเขตแดน เสมอแม้นมารยักษ์มีศักดา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ข้างในวังลังกาอาณาจักร เสียงคึกคักเรียกกันให้ผันผาย รีบไปลงเรือใหญ่ทั้งไพร่นาย ให้จับจ่ายเครื่องเสบียงไปเลี้ยงคน ฯ ข้างในวังลังกาอาณาจักร เสียงคึกคักเรียกกันให้ผันผาย รีบไปลงเรือใหญ่ทั้งไพร่นาย ให้จับจ่ายเครื่องเสบียงไปเลี้ยงคน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เสียงคึกคักเรียกกันให้ผันผาย รีบไปลงเรือใหญ่ทั้งไพร่นาย ให้จับจ่ายเครื่องเสบียงไปเลี้ยงคน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ ยลเห็นพระธาตุเจ้า จอมจักร เป็นปิ่นอุพารักษ์ เลิศลํ้า ทายกรอำรุงรักษ์ รมเจด งามเอย ปราสาทใส่แสงซ้ำ เมื่อน้องนารีรม ยลเห็นพระธาตุเจ้า จอมจักร เป็นปิ่นอุพารักษ์ เลิศลํ้า ทายกรอำรุงรักษ์ รมเจด งามเอย ปราสาทใส่แสงซ้ำ เมื่อน้องนารีรม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จอมจักร เป็นปิ่นอุพารักษ์ เลิศลํ้า ทายกรอำรุงรักษ์ รมเจด งามเอย ปราสาทใส่แสงซ้ำ เมื่อน้องนารีรม<|im_end|>
| โคลงนิราศหริภุญชัย | 74 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงลดองค์ลงจากเก้าอี้อาสน์ น้อมคำนับอภิวาทราชสาร ให้เสนาอาลักษณ์พนักงาน เชิญมาอ่านที่ตรงหน้าพลับพลาชัย จึงลดองค์ลงจากเก้าอี้อาสน์ น้อมคำนับอภิวาทราชสาร ให้เสนาอาลักษณ์พนักงาน เชิญมาอ่านที่ตรงหน้าพลับพลาชัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
น้อมคำนับอภิวาทราชสาร ให้เสนาอาลักษณ์พนักงาน เชิญมาอ่านที่ตรงหน้าพลับพลาชัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้นน้องไปด้วยได้จะไปส่ง ให้พระองค์ถึงปราสาทราชฐาน นางครวญคร่ำร่ำไห้อาลัยลาน พระสงสารโศกาแล้วพาที แม้นน้องไปด้วยได้จะไปส่ง ให้พระองค์ถึงปราสาทราชฐาน นางครวญคร่ำร่ำไห้อาลัยลาน พระสงสารโศกาแล้วพาที<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้พระองค์ถึงปราสาทราชฐาน นางครวญคร่ำร่ำไห้อาลัยลาน พระสงสารโศกาแล้วพาที<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่เห็นหญิงมาทุกแดนไม่แม้นเหมือน จนจิตเฟือนแทบจะชิดพิสมัย จึงวันทาเจ้าประเทศข้างเพศไทย ทั้งทรามวัยนางกษัตริย์สวัสดี ฯ แต่เห็นหญิงมาทุกแดนไม่แม้นเหมือน จนจิตเฟือนแทบจะชิดพิสมัย จึงวันทาเจ้าประเทศข้างเพศไทย ทั้งทรามวัยนางกษัตริย์สวัสดี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จนจิตเฟือนแทบจะชิดพิสมัย จึงวันทาเจ้าประเทศข้างเพศไทย ทั้งทรามวัยนางกษัตริย์สวัสดี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บาทหลวงแกดีใจพลางไต่ถาม ครั้นแจ้งความอิ่มเอมเกษมสันต์ สมคะเนไม่ต้องรุกต้องทุกบัน จะรบกันไม่ได้เรื่องให้เปลืองตน บาทหลวงแกดีใจพลางไต่ถาม ครั้นแจ้งความอิ่มเอมเกษมสันต์ สมคะเนไม่ต้องรุกต้องทุกบัน จะรบกันไม่ได้เรื่องให้เปลืองตน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ครั้นแจ้งความอิ่มเอมเกษมสันต์ สมคะเนไม่ต้องรุกต้องทุกบัน จะรบกันไม่ได้เรื่องให้เปลืองตน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันบทเบื้องเรื่องนี้ของดไว้ จะกล่าวในอนุสนธิ์ยุบลสนอง ถึงกษัตริย์ขัตติย์วงศ์จำนงปอง ได้ครอบครองเหมราเจ้าธานี อันบทเบื้องเรื่องนี้ของดไว้ จะกล่าวในอนุสนธิ์ยุบลสนอง ถึงกษัตริย์ขัตติย์วงศ์จำนงปอง ได้ครอบครองเหมราเจ้าธานี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะกล่าวในอนุสนธิ์ยุบลสนอง ถึงกษัตริย์ขัตติย์วงศ์จำนงปอง ได้ครอบครองเหมราเจ้าธานี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระเห็นสินสมุทรสามพราหมณ์พี่เลี้ยง มาหมอบเมียงเคียงค้อนซ่อนเขนย ตรัสว่าเบื่อเหลือใจกระไรเลย มาเยาะเย้ยหยาบคายน่าอายใจ พระเห็นสินสมุทรสามพราหมณ์พี่เลี้ยง มาหมอบเมียงเคียงค้อนซ่อนเขนย ตรัสว่าเบื่อเหลือใจกระไรเลย มาเยาะเย้ยหยาบคายน่าอายใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาหมอบเมียงเคียงค้อนซ่อนเขนย ตรัสว่าเบื่อเหลือใจกระไรเลย มาเยาะเย้ยหยาบคายน่าอายใจ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายทัพพระมเหสีพ้นที่ล้อม รีบยกอ้อมมาถึงเนินเชิงเทินขวาง เห็นพวกพลคนหลามมาตามทาง ให้ขุนนางถามดูว่าผู้ใด ฝ่ายทัพพระมเหสีพ้นที่ล้อม รีบยกอ้อมมาถึงเนินเชิงเทินขวาง เห็นพวกพลคนหลามมาตามทาง ให้ขุนนางถามดูว่าผู้ใด<|im_end|>
<|im_start|>assistant
รีบยกอ้อมมาถึงเนินเชิงเทินขวาง เห็นพวกพลคนหลามมาตามทาง ให้ขุนนางถามดูว่าผู้ใด<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |