text
stringlengths 272
505
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
---|---|---|
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เสนารับจับธงตรงไปสั่ง คอยระวังตามระบอบเร่งสอบสวน สั่งทหารฝ่ายหน้าเวลาจวน ตั้งกระบวนตามบังคับคอยรับรอง เสนารับจับธงตรงไปสั่ง คอยระวังตามระบอบเร่งสอบสวน สั่งทหารฝ่ายหน้าเวลาจวน ตั้งกระบวนตามบังคับคอยรับรอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คอยระวังตามระบอบเร่งสอบสวน สั่งทหารฝ่ายหน้าเวลาจวน ตั้งกระบวนตามบังคับคอยรับรอง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางสุลาลีฟังเห็นคลั่งหาย เชื่อน้องชายฉุนแค้นแน่นคอหอย ลุกมานั่งข้างเตียงเมียงชม้อย แล้วว่าน้อยหรือพระพี่เธอดีจริง นางสุลาลีฟังเห็นคลั่งหาย เชื่อน้องชายฉุนแค้นแน่นคอหอย ลุกมานั่งข้างเตียงเมียงชม้อย แล้วว่าน้อยหรือพระพี่เธอดีจริง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เชื่อน้องชายฉุนแค้นแน่นคอหอย ลุกมานั่งข้างเตียงเมียงชม้อย แล้วว่าน้อยหรือพระพี่เธอดีจริง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายเสนาข้าเฝ้ากับเจ้าพราหมณ์ ต่างไต่ถามพูดจาอัชฌาสัย ที่รู้เท่าเย้าหยอกให้ยวนใจ พ่อคงได้สิ่งของที่ต้องการ ฯ ฝ่ายเสนาข้าเฝ้ากับเจ้าพราหมณ์ ต่างไต่ถามพูดจาอัชฌาสัย ที่รู้เท่าเย้าหยอกให้ยวนใจ พ่อคงได้สิ่งของที่ต้องการ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ต่างไต่ถามพูดจาอัชฌาสัย ที่รู้เท่าเย้าหยอกให้ยวนใจ พ่อคงได้สิ่งของที่ต้องการ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ปักขนนกการเวกเอกสะอาด ทรงเสื้อตาดอย่างฝรั่งหมดทั้งสาม เหน็บพระแสงตรีเพชรเสด็จตาม กันทั้งสามเสด็จตามมาลงเรือ ปักขนนกการเวกเอกสะอาด ทรงเสื้อตาดอย่างฝรั่งหมดทั้งสาม เหน็บพระแสงตรีเพชรเสด็จตาม กันทั้งสามเสด็จตามมาลงเรือ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทรงเสื้อตาดอย่างฝรั่งหมดทั้งสาม เหน็บพระแสงตรีเพชรเสด็จตาม กันทั้งสามเสด็จตามมาลงเรือ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หมอนวดเน้นเคล้นคลำอัมพฤกษ์ ค่อยรู้สึกสังเกตฟังเหตุผล ทรงยาดมพรมกุหลาบซาบสกนธ์ หอมสุคนธรสรื่นชื่นพระทัย หมอนวดเน้นเคล้นคลำอัมพฤกษ์ ค่อยรู้สึกสังเกตฟังเหตุผล ทรงยาดมพรมกุหลาบซาบสกนธ์ หอมสุคนธรสรื่นชื่นพระทัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ค่อยรู้สึกสังเกตฟังเหตุผล ทรงยาดมพรมกุหลาบซาบสกนธ์ หอมสุคนธรสรื่นชื่นพระทัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ช่างเหมือนอีวัณฬาอีบ้าผัว มันไม่กลัวบาปกรรมอีซำสาม อ้ายนี่ก็เหมือนแม่เฒ่าเหล่าตะกลาม จะต้องตามทรมาให้สาใจ ช่างเหมือนอีวัณฬาอีบ้าผัว มันไม่กลัวบาปกรรมอีซำสาม อ้ายนี่ก็เหมือนแม่เฒ่าเหล่าตะกลาม จะต้องตามทรมาให้สาใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มันไม่กลัวบาปกรรมอีซำสาม อ้ายนี่ก็เหมือนแม่เฒ่าเหล่าตะกลาม จะต้องตามทรมาให้สาใจ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกนางสาวทึมทึกนึกจะหา จับปูม้าดองไปให้หลายถัง ไปกำนัลมุลนายที่ในวัง พากันนั่งชมปลาในวาริน ฯ พวกนางสาวทึมทึกนึกจะหา จับปูม้าดองไปให้หลายถัง ไปกำนัลมุลนายที่ในวัง พากันนั่งชมปลาในวาริน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จับปูม้าดองไปให้หลายถัง ไปกำนัลมุลนายที่ในวัง พากันนั่งชมปลาในวาริน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คงมอดม้วยอยู่กับถิ่นเพราะสิ้นเชื้อ ถึงจะเหลือก็คงดับระงับสี เจ้าไปเชิญเข้าในห้องทองมณี ให้สองศรีสมถวิลจินตนา ฯ คงมอดม้วยอยู่กับถิ่นเพราะสิ้นเชื้อ ถึงจะเหลือก็คงดับระงับสี เจ้าไปเชิญเข้าในห้องทองมณี ให้สองศรีสมถวิลจินตนา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถึงจะเหลือก็คงดับระงับสี เจ้าไปเชิญเข้าในห้องทองมณี ให้สองศรีสมถวิลจินตนา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ผู้ใดมาสาพิภักดิ์ก็จักเลี้ยง ให้ชื่อเสียงสมขนาดวาสนา เราคิดเห็นเช่นแถลงแจ้งกิจจา แต่บรรดาขุนนางเห็นอย่างไร ฯ ผู้ใดมาสาพิภักดิ์ก็จักเลี้ยง ให้ชื่อเสียงสมขนาดวาสนา เราคิดเห็นเช่นแถลงแจ้งกิจจา แต่บรรดาขุนนางเห็นอย่างไร ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ชื่อเสียงสมขนาดวาสนา เราคิดเห็นเช่นแถลงแจ้งกิจจา แต่บรรดาขุนนางเห็นอย่างไร ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระบิตุราชมาตุรงค์ทิวงคต คนทั้งหมดข้าเฝ้าเขาปรึกษา ให้ข้านี้พี่น้องครองพารา แต่ฝ่ายอาเขยเป็นใหญ่เขาไม่ยอม พระบิตุราชมาตุรงค์ทิวงคต คนทั้งหมดข้าเฝ้าเขาปรึกษา ให้ข้านี้พี่น้องครองพารา แต่ฝ่ายอาเขยเป็นใหญ่เขาไม่ยอม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คนทั้งหมดข้าเฝ้าเขาปรึกษา ให้ข้านี้พี่น้องครองพารา แต่ฝ่ายอาเขยเป็นใหญ่เขาไม่ยอม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงอุสาห์ลาแม่มาแต่น้อย จะตายร้อยพันคราน้ำตาไหล ครั้นว่าปะพระบิดาดังอาลัย ก็ทุกข์ใจให้สงสารพระมารดา จึงอุสาห์ลาแม่มาแต่น้อย จะตายร้อยพันคราน้ำตาไหล ครั้นว่าปะพระบิดาดังอาลัย ก็ทุกข์ใจให้สงสารพระมารดา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะตายร้อยพันคราน้ำตาไหล ครั้นว่าปะพระบิดาดังอาลัย ก็ทุกข์ใจให้สงสารพระมารดา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงโทษบุตรทุจริตทำผิดเหลือ เป็นหน่อเนื้อนวลหงก็สงสาร ช่วยว่ากล่าวน้าวโน้มประโลมลาน ให้ลูกหลานคิดคงเป็นพงศ์พันธุ์ ถึงโทษบุตรทุจริตทำผิดเหลือ เป็นหน่อเนื้อนวลหงก็สงสาร ช่วยว่ากล่าวน้าวโน้มประโลมลาน ให้ลูกหลานคิดคงเป็นพงศ์พันธุ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เป็นหน่อเนื้อนวลหงก็สงสาร ช่วยว่ากล่าวน้าวโน้มประโลมลาน ให้ลูกหลานคิดคงเป็นพงศ์พันธุ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หนึ่งผู้รู้อักษรกาพย์กลอนกล่าว เรียบเรียงรายเรื่องความตามวิสัย รู้กฎหมายฝ่ายขุนนางฝ่ายข้างใน รู้พิชัยสงครามตามกระทรวง หนึ่งผู้รู้อักษรกาพย์กลอนกล่าว เรียบเรียงรายเรื่องความตามวิสัย รู้กฎหมายฝ่ายขุนนางฝ่ายข้างใน รู้พิชัยสงครามตามกระทรวง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เรียบเรียงรายเรื่องความตามวิสัย รู้กฎหมายฝ่ายขุนนางฝ่ายข้างใน รู้พิชัยสงครามตามกระทรวง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เลือกที่รักมักที่ชังทำดั่งนี้ มิใช่พี่น้องเนื้อในเชื้อสาย ตัวก็รู้ดูถูกลูกผู้ชาย มากลับกลายหมายจะทำแต่ลำพัง ฯ เลือกที่รักมักที่ชังทำดั่งนี้ มิใช่พี่น้องเนื้อในเชื้อสาย ตัวก็รู้ดูถูกลูกผู้ชาย มากลับกลายหมายจะทำแต่ลำพัง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มิใช่พี่น้องเนื้อในเชื้อสาย ตัวก็รู้ดูถูกลูกผู้ชาย มากลับกลายหมายจะทำแต่ลำพัง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงสามเดือนเคลื่อนคล้อยลมค่อยสร่าง ดูอ้างว้างกลางทะเลระเหระหน คลื่นส่งเข้าอ่าวเพชรเมืองกำพล เป็นเขตคนพ้นถิ่นแผ่นดินแดง ถึงสามเดือนเคลื่อนคล้อยลมค่อยสร่าง ดูอ้างว้างกลางทะเลระเหระหน คลื่นส่งเข้าอ่าวเพชรเมืองกำพล เป็นเขตคนพ้นถิ่นแผ่นดินแดง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ดูอ้างว้างกลางทะเลระเหระหน คลื่นส่งเข้าอ่าวเพชรเมืองกำพล เป็นเขตคนพ้นถิ่นแผ่นดินแดง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เหลือรำลึกดึกดื่นสะอื้นอก เหมือนหนึ่งยกเมรุไกรไศลหลวง โอ้อกใครในแผ่นดินสิ้นทั้งปวง ไม่เหมือนทรวงพี่เศร้าถึงเยาวมาลย์ เหลือรำลึกดึกดื่นสะอื้นอก เหมือนหนึ่งยกเมรุไกรไศลหลวง โอ้อกใครในแผ่นดินสิ้นทั้งปวง ไม่เหมือนทรวงพี่เศร้าถึงเยาวมาลย์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เหมือนหนึ่งยกเมรุไกรไศลหลวง โอ้อกใครในแผ่นดินสิ้นทั้งปวง ไม่เหมือนทรวงพี่เศร้าถึงเยาวมาลย์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เป่าที่เรือเมื่อตะกี้นั่นปี่แก้ว ให้ดูแล้วปลอบถามตามประสงค์ ดูรูปร่างช่างงามทั้งสามองค์ เป็นเชื้อวงศ์เทวาหรือมานุษย์ เป่าที่เรือเมื่อตะกี้นั่นปี่แก้ว ให้ดูแล้วปลอบถามตามประสงค์ ดูรูปร่างช่างงามทั้งสามองค์ เป็นเชื้อวงศ์เทวาหรือมานุษย์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ดูแล้วปลอบถามตามประสงค์ ดูรูปร่างช่างงามทั้งสามองค์ เป็นเชื้อวงศ์เทวาหรือมานุษย์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วโดดน้ำดำไปมิได้หยุด ขึ้นไปผุดเหนือเกาะเสาะอาหาร กินแต่พออิ่มหนำค่อยสำราญ คอยพระผ่านลังกาอยู่หน้าเนิน ฯ แล้วโดดน้ำดำไปมิได้หยุด ขึ้นไปผุดเหนือเกาะเสาะอาหาร กินแต่พออิ่มหนำค่อยสำราญ คอยพระผ่านลังกาอยู่หน้าเนิน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขึ้นไปผุดเหนือเกาะเสาะอาหาร กินแต่พออิ่มหนำค่อยสำราญ คอยพระผ่านลังกาอยู่หน้าเนิน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ได้ลมดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก เอะอะออกนาวาทั้งหน้าหลัง ข้ามมหาสาชลในวลวัง ตามฝรั่งเรือนำเป็นสำคัญ ฯ ได้ลมดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก เอะอะออกนาวาทั้งหน้าหลัง ข้ามมหาสาชลในวลวัง ตามฝรั่งเรือนำเป็นสำคัญ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เอะอะออกนาวาทั้งหน้าหลัง ข้ามมหาสาชลในวลวัง ตามฝรั่งเรือนำเป็นสำคัญ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ชุลีกรวอนว่าเทพารักษ์ ซึ่งสำนักเนินผาชลาไหล ช่วยคุ้มครองป้องปัดกำจัดภัย เทพไททิพโสตจงโปรดปราน ชุลีกรวอนว่าเทพารักษ์ ซึ่งสำนักเนินผาชลาไหล ช่วยคุ้มครองป้องปัดกำจัดภัย เทพไททิพโสตจงโปรดปราน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ซึ่งสำนักเนินผาชลาไหล ช่วยคุ้มครองป้องปัดกำจัดภัย เทพไททิพโสตจงโปรดปราน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วตรัสว่าเหนื่อยมาหนาหลานรัก จงผ่อนพักพวกพหลพลขันธ์ ต่อรุ่งรางสว่างสีรวีวรรณ จึ่งพากันรีบไปในลังกา ฯ แล้วตรัสว่าเหนื่อยมาหนาหลานรัก จงผ่อนพักพวกพหลพลขันธ์ ต่อรุ่งรางสว่างสีรวีวรรณ จึ่งพากันรีบไปในลังกา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จงผ่อนพักพวกพหลพลขันธ์ ต่อรุ่งรางสว่างสีรวีวรรณ จึ่งพากันรีบไปในลังกา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งบุตรชายนายด่านประทานยศ เช่นโอรสรักเหมือนลูกช่วยปลูกฝัง อายุได้สิบปีมีกำลัง เป็นผู้รั้งเมืองด่านชานชลา ทั้งบุตรชายนายด่านประทานยศ เช่นโอรสรักเหมือนลูกช่วยปลูกฝัง อายุได้สิบปีมีกำลัง เป็นผู้รั้งเมืองด่านชานชลา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เช่นโอรสรักเหมือนลูกช่วยปลูกฝัง อายุได้สิบปีมีกำลัง เป็นผู้รั้งเมืองด่านชานชลา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระแจ้งความตามคำเงือกน้ำเล่า ค่อยบรรเทาทุกข์สมอารมณ์หวัง จึงว่าพี่มีคุณน้องสักครั้ง ให้ได้ดังถ้อยคำที่รำพัน พระแจ้งความตามคำเงือกน้ำเล่า ค่อยบรรเทาทุกข์สมอารมณ์หวัง จึงว่าพี่มีคุณน้องสักครั้ง ให้ได้ดังถ้อยคำที่รำพัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ค่อยบรรเทาทุกข์สมอารมณ์หวัง จึงว่าพี่มีคุณน้องสักครั้ง ให้ได้ดังถ้อยคำที่รำพัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้เจ็บครรภ์ปั่นป่วนจะจวนคลอด ระทวยทอดลงกับแท่นที่แผ่นผา จะแลเหลียวเปลี่ยวใจนัยนา ไม่เห็นหน้าผู้ใดที่ไหนเลย ให้เจ็บครรภ์ปั่นป่วนจะจวนคลอด ระทวยทอดลงกับแท่นที่แผ่นผา จะแลเหลียวเปลี่ยวใจนัยนา ไม่เห็นหน้าผู้ใดที่ไหนเลย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ระทวยทอดลงกับแท่นที่แผ่นผา จะแลเหลียวเปลี่ยวใจนัยนา ไม่เห็นหน้าผู้ใดที่ไหนเลย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เมื่อแรกทำจำได้ทั้งใบเสา ผิดสำเภาชาวเมืองมีเครื่องสี่ ขับม้าทรงตรงมาพอราตรี ก็ถึงที่ฝั่งทะเลขึ้นเภตรา เมื่อแรกทำจำได้ทั้งใบเสา ผิดสำเภาชาวเมืองมีเครื่องสี่ ขับม้าทรงตรงมาพอราตรี ก็ถึงที่ฝั่งทะเลขึ้นเภตรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ผิดสำเภาชาวเมืองมีเครื่องสี่ ขับม้าทรงตรงมาพอราตรี ก็ถึงที่ฝั่งทะเลขึ้นเภตรา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วมานั่งยังเกรินกระหนกรถ แสนกำสรดเศร้าพระทัยจะใคร่ถาม ฝ่ายละเวงวัณฬาพะงางาม ครั้นสามยามเย็นเยียบเงียบสำเนียง แล้วมานั่งยังเกรินกระหนกรถ แสนกำสรดเศร้าพระทัยจะใคร่ถาม ฝ่ายละเวงวัณฬาพะงางาม ครั้นสามยามเย็นเยียบเงียบสำเนียง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แสนกำสรดเศร้าพระทัยจะใคร่ถาม ฝ่ายละเวงวัณฬาพะงางาม ครั้นสามยามเย็นเยียบเงียบสำเนียง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สินสมุทรสุดจะคิดถึงบิตุเรศ ไม่สังเกตกลศึกให้นึกขาม ศรีสุวรรณครั้นเห็นหลานจะเบาความ จึงตอบตามถ้อยคำพอนำทาง สินสมุทรสุดจะคิดถึงบิตุเรศ ไม่สังเกตกลศึกให้นึกขาม ศรีสุวรรณครั้นเห็นหลานจะเบาความ จึงตอบตามถ้อยคำพอนำทาง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่สังเกตกลศึกให้นึกขาม ศรีสุวรรณครั้นเห็นหลานจะเบาความ จึงตอบตามถ้อยคำพอนำทาง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ น้ำใจลูกผูกพันทุกวันนี้ เหมือนชนนีที่กำเนิดเกิดเกศา เที่ยวตามพี่มิได้แจ้งแห่งกิจจา จึงแวะมาอภิวาทบาทบงสุ์ ฯ น้ำใจลูกผูกพันทุกวันนี้ เหมือนชนนีที่กำเนิดเกิดเกศา เที่ยวตามพี่มิได้แจ้งแห่งกิจจา จึงแวะมาอภิวาทบาทบงสุ์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เหมือนชนนีที่กำเนิดเกิดเกศา เที่ยวตามพี่มิได้แจ้งแห่งกิจจา จึงแวะมาอภิวาทบาทบงสุ์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้าบ่าวท้าวค่อยวางลงกลางตัก นางก้มพักตร์ผัวประโลมกอดโฉมศรี พระจูบปรางนางข้างละสามที พวกดนตรีปี่พาทย์ฆาตประโคม เจ้าบ่าวท้าวค่อยวางลงกลางตัก นางก้มพักตร์ผัวประโลมกอดโฉมศรี พระจูบปรางนางข้างละสามที พวกดนตรีปี่พาทย์ฆาตประโคม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นางก้มพักตร์ผัวประโลมกอดโฉมศรี พระจูบปรางนางข้างละสามที พวกดนตรีปี่พาทย์ฆาตประโคม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ดูคนยิงวิ่งหนีเห็นขี่ม้า ใส่เสื้อผ้าสีดำพอจำได้ ยิ่งกริ้วโกรธโดดลงหน้าพลับพลาชัย ทะลวงไล่เลี้ยวลัดสกัดสะแกง ดูคนยิงวิ่งหนีเห็นขี่ม้า ใส่เสื้อผ้าสีดำพอจำได้ ยิ่งกริ้วโกรธโดดลงหน้าพลับพลาชัย ทะลวงไล่เลี้ยวลัดสกัดสะแกง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ใส่เสื้อผ้าสีดำพอจำได้ ยิ่งกริ้วโกรธโดดลงหน้าพลับพลาชัย ทะลวงไล่เลี้ยวลัดสกัดสะแกง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายฝรั่งบังคมชมพระเดช ซึ่งโปรดเกศกรุณาจะหาไหน ทั้งไพร่นายฝ่ายทหารสำราญใจ ก็ลาไปตรวจตราด่านธานี ฯ ฝ่ายฝรั่งบังคมชมพระเดช ซึ่งโปรดเกศกรุณาจะหาไหน ทั้งไพร่นายฝ่ายทหารสำราญใจ ก็ลาไปตรวจตราด่านธานี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ซึ่งโปรดเกศกรุณาจะหาไหน ทั้งไพร่นายฝ่ายทหารสำราญใจ ก็ลาไปตรวจตราด่านธานี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ได้ยลพักตร์เยาวลักษณ์วิไลสมร ทุรนร้อนทรวงในฤทัยหวน ลงนิ่งนอนกรพาดนลาฏครวญ ละห้อยหวนในอารมณ์ยิ่งตรมตรอม ได้ยลพักตร์เยาวลักษณ์วิไลสมร ทุรนร้อนทรวงในฤทัยหวน ลงนิ่งนอนกรพาดนลาฏครวญ ละห้อยหวนในอารมณ์ยิ่งตรมตรอม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทุรนร้อนทรวงในฤทัยหวน ลงนิ่งนอนกรพาดนลาฏครวญ ละห้อยหวนในอารมณ์ยิ่งตรมตรอม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พรุ่งนี้เช้าเชิญออกนั่งบัลลังก์อาสน์ แล้วประกาศไพร่นายทั้งซ้ายขวา ให้พร้อมพรั่งทั้งองค์พระอนุชา กับบรรดาเหล่าพยานทั้งหลานน้อย พรุ่งนี้เช้าเชิญออกนั่งบัลลังก์อาสน์ แล้วประกาศไพร่นายทั้งซ้ายขวา ให้พร้อมพรั่งทั้งองค์พระอนุชา กับบรรดาเหล่าพยานทั้งหลานน้อย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แล้วประกาศไพร่นายทั้งซ้ายขวา ให้พร้อมพรั่งทั้งองค์พระอนุชา กับบรรดาเหล่าพยานทั้งหลานน้อย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บาทหลวงเขียนหนังสือใส่มือเสื้อ แล้วลงเรือไปกับพวกกะลาสี ครั้นถึงเรือตระเวนพลันด้วยทันที แกยินดีไต่ถามตามกระบวน บาทหลวงเขียนหนังสือใส่มือเสื้อ แล้วลงเรือไปกับพวกกะลาสี ครั้นถึงเรือตระเวนพลันด้วยทันที แกยินดีไต่ถามตามกระบวน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แล้วลงเรือไปกับพวกกะลาสี ครั้นถึงเรือตระเวนพลันด้วยทันที แกยินดีไต่ถามตามกระบวน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พลางเขียนสารเสร็จสมอารมณ์นึก แต่ยังดึกฝนพรำเป็นน้ำไหล ถ้าเช้าตรู่สุริโยอโณทัย จึงจะให้เสนาไปหามัน พลางเขียนสารเสร็จสมอารมณ์นึก แต่ยังดึกฝนพรำเป็นน้ำไหล ถ้าเช้าตรู่สุริโยอโณทัย จึงจะให้เสนาไปหามัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่ยังดึกฝนพรำเป็นน้ำไหล ถ้าเช้าตรู่สุริโยอโณทัย จึงจะให้เสนาไปหามัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ด้วยศึกเสือเหลือกำลังมาตั้งรบ จะหลีกหลบหนีไปในวิถี อันหนทางที่จะไปก็ไม่มี มันเป็นที่ขัดสนพ้นปัญญา ด้วยศึกเสือเหลือกำลังมาตั้งรบ จะหลีกหลบหนีไปในวิถี อันหนทางที่จะไปก็ไม่มี มันเป็นที่ขัดสนพ้นปัญญา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะหลีกหลบหนีไปในวิถี อันหนทางที่จะไปก็ไม่มี มันเป็นที่ขัดสนพ้นปัญญา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะกล่าวถึงพระอภัยมณีนาถ กับองค์ราชกุมารชาญสนาม หัดภาษาฝรั่งทั้งจีนจาม ราวกับล่ามพูดคล่องทั้งสององค์ จะกล่าวถึงพระอภัยมณีนาถ กับองค์ราชกุมารชาญสนาม หัดภาษาฝรั่งทั้งจีนจาม ราวกับล่ามพูดคล่องทั้งสององค์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กับองค์ราชกุมารชาญสนาม หัดภาษาฝรั่งทั้งจีนจาม ราวกับล่ามพูดคล่องทั้งสององค์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เมื่อไม่ยอมพร้อมใจก็ใครเล่า จะกล้าเข้าชิดชมทำข่มเหง พระอัยกามายืนกริ้วครื้นเครง ควรจะเกรงกลัวพระราชอาชญา เมื่อไม่ยอมพร้อมใจก็ใครเล่า จะกล้าเข้าชิดชมทำข่มเหง พระอัยกามายืนกริ้วครื้นเครง ควรจะเกรงกลัวพระราชอาชญา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะกล้าเข้าชิดชมทำข่มเหง พระอัยกามายืนกริ้วครื้นเครง ควรจะเกรงกลัวพระราชอาชญา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ว่าประทานฉันทำไมฉันไม่รู้ พระมาตู่เอาเปล่าเปล่าแม่เจ้าเอ๋ย อย่าเลียมเล่นเช่นนั้นฉันไม่เคย ไม่ยอมเลยแล้วพระองค์อย่าสงกา ฯ ว่าประทานฉันทำไมฉันไม่รู้ พระมาตู่เอาเปล่าเปล่าแม่เจ้าเอ๋ย อย่าเลียมเล่นเช่นนั้นฉันไม่เคย ไม่ยอมเลยแล้วพระองค์อย่าสงกา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระมาตู่เอาเปล่าเปล่าแม่เจ้าเอ๋ย อย่าเลียมเล่นเช่นนั้นฉันไม่เคย ไม่ยอมเลยแล้วพระองค์อย่าสงกา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงโปรดให้ไปหาลูกมาด้วย จะได้ช่วยแก้ไขเสียให้หาย แล้วกราบทูลมูลความตามอุบาย อันผู้ชายต้องเสน่ห์ลมเพลมพัด จึงโปรดให้ไปหาลูกมาด้วย จะได้ช่วยแก้ไขเสียให้หาย แล้วกราบทูลมูลความตามอุบาย อันผู้ชายต้องเสน่ห์ลมเพลมพัด<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะได้ช่วยแก้ไขเสียให้หาย แล้วกราบทูลมูลความตามอุบาย อันผู้ชายต้องเสน่ห์ลมเพลมพัด<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นแสนสาวชาวแม่อยู่แออัด กับกษัตริย์พร้อมพรั่งไปทั้งสอง สินสมุทรนำหน้าพาพระน้อง เข้าในห้องปรางค์มาศปราสาทชัย เห็นแสนสาวชาวแม่อยู่แออัด กับกษัตริย์พร้อมพรั่งไปทั้งสอง สินสมุทรนำหน้าพาพระน้อง เข้าในห้องปรางค์มาศปราสาทชัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กับกษัตริย์พร้อมพรั่งไปทั้งสอง สินสมุทรนำหน้าพาพระน้อง เข้าในห้องปรางค์มาศปราสาทชัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สักสิบหมื่นพื้นชำนาญในการศึก ตามจะนึกนำพลไปหนไหน เกิดวิบัติขัดขวางเป็นอย่างไร ก็จะได้แก้กันอันตราย สักสิบหมื่นพื้นชำนาญในการศึก ตามจะนึกนำพลไปหนไหน เกิดวิบัติขัดขวางเป็นอย่างไร ก็จะได้แก้กันอันตราย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตามจะนึกนำพลไปหนไหน เกิดวิบัติขัดขวางเป็นอย่างไร ก็จะได้แก้กันอันตราย<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงการะเวก อดิเรกเรืองฤทธิ์ทุกทิศา พ่อจะให้จัดแจงแต่งเภตรา ให้ลูกยาไปสบายในนที ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงการะเวก อดิเรกเรืองฤทธิ์ทุกทิศา พ่อจะให้จัดแจงแต่งเภตรา ให้ลูกยาไปสบายในนที<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อดิเรกเรืองฤทธิ์ทุกทิศา พ่อจะให้จัดแจงแต่งเภตรา ให้ลูกยาไปสบายในนที<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงอุส่าห์มาห้ามตามขนบ ธรรมเนียมรบเมืองได้เหมือนใจหมาย แม้ครองแคว้นแดนด้าวเป็นเจ้านาย คนทั้งหลายก็จะมาเป็นข้าไท จึงอุส่าห์มาห้ามตามขนบ ธรรมเนียมรบเมืองได้เหมือนใจหมาย แม้ครองแคว้นแดนด้าวเป็นเจ้านาย คนทั้งหลายก็จะมาเป็นข้าไท<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ธรรมเนียมรบเมืองได้เหมือนใจหมาย แม้ครองแคว้นแดนด้าวเป็นเจ้านาย คนทั้งหลายก็จะมาเป็นข้าไท<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 58 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นพระองค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ ผ่านสมบัติปราบศึกเหมือนนึกหวัง พระขรรค์ชัยเล่มนี้คู่ชีวัง จะนอนนั่งเธอไม่วางให้ห่างองค์ ครั้นพระองค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ ผ่านสมบัติปราบศึกเหมือนนึกหวัง พระขรรค์ชัยเล่มนี้คู่ชีวัง จะนอนนั่งเธอไม่วางให้ห่างองค์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ผ่านสมบัติปราบศึกเหมือนนึกหวัง พระขรรค์ชัยเล่มนี้คู่ชีวัง จะนอนนั่งเธอไม่วางให้ห่างองค์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทูลพระมิ่งมังคลานรารัตน์ ให้กษัตริย์ขัตติเยศแจ้งเหตุผล ขุนเสนีสี่นายไปกำพล ทูลยุบลไทท้าวเจ้านคร ทูลพระมิ่งมังคลานรารัตน์ ให้กษัตริย์ขัตติเยศแจ้งเหตุผล ขุนเสนีสี่นายไปกำพล ทูลยุบลไทท้าวเจ้านคร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้กษัตริย์ขัตติเยศแจ้งเหตุผล ขุนเสนีสี่นายไปกำพล ทูลยุบลไทท้าวเจ้านคร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ งิ้วนรกสิบหกองคุลีแหลม ดังขวากแซมเซี่ยมแซกแตกไสว ใครทำชู้คู่ท่านครั้นบรรไลย ก็ต้องไปปีนต้นน่าขนพอง งิ้วนรกสิบหกองคุลีแหลม ดังขวากแซมเซี่ยมแซกแตกไสว ใครทำชู้คู่ท่านครั้นบรรไลย ก็ต้องไปปีนต้นน่าขนพอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ดังขวากแซมเซี่ยมแซกแตกไสว ใครทำชู้คู่ท่านครั้นบรรไลย ก็ต้องไปปีนต้นน่าขนพอง<|im_end|>
| นิราศภูเขาทอง | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันสัตว์นี้เรียกว่าวลาหก เราอยากยกให้ปันเหมือนขานไข ก็กลัวแต่พวกเจ้าจะเอาไป มันจะไล่ขบกัดฟัดเอาตาย อันสัตว์นี้เรียกว่าวลาหก เราอยากยกให้ปันเหมือนขานไข ก็กลัวแต่พวกเจ้าจะเอาไป มันจะไล่ขบกัดฟัดเอาตาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เราอยากยกให้ปันเหมือนขานไข ก็กลัวแต่พวกเจ้าจะเอาไป มันจะไล่ขบกัดฟัดเอาตาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระทรงฟังสังรเสริญแสนฉลาด สมเป็นปราชญ์ฟังเพราะล้วนเหมาะเหมง ท่านช่วยคิดแก้ความไปตามเพลง อย่าได้เกรงกีดขวางทุกอย่างไป พระทรงฟังสังรเสริญแสนฉลาด สมเป็นปราชญ์ฟังเพราะล้วนเหมาะเหมง ท่านช่วยคิดแก้ความไปตามเพลง อย่าได้เกรงกีดขวางทุกอย่างไป<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สมเป็นปราชญ์ฟังเพราะล้วนเหมาะเหมง ท่านช่วยคิดแก้ความไปตามเพลง อย่าได้เกรงกีดขวางทุกอย่างไป<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายองค์พระวลาปรีชาหาญ กับเจนธนูอยู่ที่บ้านท่านเศรษฐี คิดคะนึงถึงนางงามพราหมณี พอราตรีลอบกลับไปรับมา ฝ่ายองค์พระวลาปรีชาหาญ กับเจนธนูอยู่ที่บ้านท่านเศรษฐี คิดคะนึงถึงนางงามพราหมณี พอราตรีลอบกลับไปรับมา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กับเจนธนูอยู่ที่บ้านท่านเศรษฐี คิดคะนึงถึงนางงามพราหมณี พอราตรีลอบกลับไปรับมา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อย่าครวญคร่ำกำสรดสลดนัก วิมลพักตร์ผิวน้องจะหมองโฉม ถึงตัวไปใจเฝ้าอยู่เล้าโลม จริงนะโยมเงือกน้อยกลอยฤทัย อย่าครวญคร่ำกำสรดสลดนัก วิมลพักตร์ผิวน้องจะหมองโฉม ถึงตัวไปใจเฝ้าอยู่เล้าโลม จริงนะโยมเงือกน้อยกลอยฤทัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
วิมลพักตร์ผิวน้องจะหมองโฉม ถึงตัวไปใจเฝ้าอยู่เล้าโลม จริงนะโยมเงือกน้อยกลอยฤทัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 74 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เราเข้าเรือเหนือลมระดมไล่ เผาเรือให้อ้ายฝรั่งสิ้นสังขาร์ พระเห็นตามพราหมณ์ยุขันจำนรรจา จึงร้องว่าเจ้าวลานุชาชาญ เราเข้าเรือเหนือลมระดมไล่ เผาเรือให้อ้ายฝรั่งสิ้นสังขาร์ พระเห็นตามพราหมณ์ยุขันจำนรรจา จึงร้องว่าเจ้าวลานุชาชาญ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เผาเรือให้อ้ายฝรั่งสิ้นสังขาร์ พระเห็นตามพราหมณ์ยุขันจำนรรจา จึงร้องว่าเจ้าวลานุชาชาญ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พี่ชายเจ้าเราสะกดสลดหลับ ก็เปรียบกับกเฬวรากซากศพผี อย่าเป็นห่วงบ่วงใยไปดีดี พอราตรีพี่ชายจะคลายมนตร์ ฯ พี่ชายเจ้าเราสะกดสลดหลับ ก็เปรียบกับกเฬวรากซากศพผี อย่าเป็นห่วงบ่วงใยไปดีดี พอราตรีพี่ชายจะคลายมนตร์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็เปรียบกับกเฬวรากซากศพผี อย่าเป็นห่วงบ่วงใยไปดีดี พอราตรีพี่ชายจะคลายมนตร์ ฯ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันแยบยลกลศึกย่อมลึกลับ แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย เราชิงชัยไม่ชนะกลัวจะแพ้ จึงเกี้ยวแก้การศึกเหมือนนึกหมาย อันแยบยลกลศึกย่อมลึกลับ แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย เราชิงชัยไม่ชนะกลัวจะแพ้ จึงเกี้ยวแก้การศึกเหมือนนึกหมาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย เราชิงชัยไม่ชนะกลัวจะแพ้ จึงเกี้ยวแก้การศึกเหมือนนึกหมาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เชิญพระองค์ตรงขึ้นบนตึกขวาง มีหนทางทอดทำไว้สำหรับ พนักงานพานทองของคำนับ ตั้งลำดับเรียงกันบนบัลลังก์ ฯ เชิญพระองค์ตรงขึ้นบนตึกขวาง มีหนทางทอดทำไว้สำหรับ พนักงานพานทองของคำนับ ตั้งลำดับเรียงกันบนบัลลังก์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มีหนทางทอดทำไว้สำหรับ พนักงานพานทองของคำนับ ตั้งลำดับเรียงกันบนบัลลังก์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายมหิงขสิงขรเทวบุตร ก็ทราบสุดเขาแถลงแห่งนุสนธิ์ จึ่งว่าท่านอย่าไปจะวายชนม์ อันสิงหลคนเขาดีมีวิชา ฝ่ายมหิงขสิงขรเทวบุตร ก็ทราบสุดเขาแถลงแห่งนุสนธิ์ จึ่งว่าท่านอย่าไปจะวายชนม์ อันสิงหลคนเขาดีมีวิชา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็ทราบสุดเขาแถลงแห่งนุสนธิ์ จึ่งว่าท่านอย่าไปจะวายชนม์ อันสิงหลคนเขาดีมีวิชา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วจัดแจงแต่งองค์นางนงลักษณ์ ทรงสะพักสไบบังพระอังสา ไปตึกทองห้องเทพกินรา เห็นผัดหน้านั่งแท่นยิ่งแค้นใจ แล้วจัดแจงแต่งองค์นางนงลักษณ์ ทรงสะพักสไบบังพระอังสา ไปตึกทองห้องเทพกินรา เห็นผัดหน้านั่งแท่นยิ่งแค้นใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทรงสะพักสไบบังพระอังสา ไปตึกทองห้องเทพกินรา เห็นผัดหน้านั่งแท่นยิ่งแค้นใจ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระทรงฟังยินดีแล้วมิช้า ให้ขุนอาลักษณ์กวีเร่งคลี่สาร แถลงเรื่องคำไขที่ในลาน ศุภสารศรีสวัสดิ์พระนัดดา พระทรงฟังยินดีแล้วมิช้า ให้ขุนอาลักษณ์กวีเร่งคลี่สาร แถลงเรื่องคำไขที่ในลาน ศุภสารศรีสวัสดิ์พระนัดดา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ขุนอาลักษณ์กวีเร่งคลี่สาร แถลงเรื่องคำไขที่ในลาน ศุภสารศรีสวัสดิ์พระนัดดา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ลงรวนเรเหหันพัลวัน นางซ้ำฟันฟาดตายกระจายไป แล้วเลี้ยวกลับขับม้าจะล่าหนี มันตามตีติดพันเสียงหวั่นไหว ลงรวนเรเหหันพัลวัน นางซ้ำฟันฟาดตายกระจายไป แล้วเลี้ยวกลับขับม้าจะล่าหนี มันตามตีติดพันเสียงหวั่นไหว<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นางซ้ำฟันฟาดตายกระจายไป แล้วเลี้ยวกลับขับม้าจะล่าหนี มันตามตีติดพันเสียงหวั่นไหว<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มาค้าขายหรือจะมาเป็นข้าศึก ที่ตื้นลึกเองจงแจ้งแถลงสาร ให้กระจ่างทางประสงค์จำนงการ เอ็งอยู่บ้านเมืองใดไพร่ผู้ดี มาค้าขายหรือจะมาเป็นข้าศึก ที่ตื้นลึกเองจงแจ้งแถลงสาร ให้กระจ่างทางประสงค์จำนงการ เอ็งอยู่บ้านเมืองใดไพร่ผู้ดี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่ตื้นลึกเองจงแจ้งแถลงสาร ให้กระจ่างทางประสงค์จำนงการ เอ็งอยู่บ้านเมืองใดไพร่ผู้ดี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงย่างย่องมองเมียงขึ้นเตียงตั่ง ถนอมนั่งแนบน้องประคองขวัญ ค่อยเบนเบียดเสียดเชยเหมือนเคยกัน นางหวาดหวั่นเห็นพระองค์ต้องลงฟุบ ฯ จึงย่างย่องมองเมียงขึ้นเตียงตั่ง ถนอมนั่งแนบน้องประคองขวัญ ค่อยเบนเบียดเสียดเชยเหมือนเคยกัน นางหวาดหวั่นเห็นพระองค์ต้องลงฟุบ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถนอมนั่งแนบน้องประคองขวัญ ค่อยเบนเบียดเสียดเชยเหมือนเคยกัน นางหวาดหวั่นเห็นพระองค์ต้องลงฟุบ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 73 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พลางเสด็จออกนอกกุฎีที่สำนัก มาหยุดพักที่ศาลาหน้าวิหาร ทั้งสองนางต่างประณตบทมาลย์ แล้วกราบกรานคอยรับสั่งฟังคดี ฯ พลางเสด็จออกนอกกุฎีที่สำนัก มาหยุดพักที่ศาลาหน้าวิหาร ทั้งสองนางต่างประณตบทมาลย์ แล้วกราบกรานคอยรับสั่งฟังคดี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาหยุดพักที่ศาลาหน้าวิหาร ทั้งสองนางต่างประณตบทมาลย์ แล้วกราบกรานคอยรับสั่งฟังคดี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เมืองด่านแตกแยกย้ายพลัดพรายวุ่น ชุลมุนอุ้มลูกแบกฟูกหมอน บ้างหอบมุ้งรุงรังทั้งที่นอน แม่ลูกอ่อนวิ่งเบียดกระเดียดเปล เมืองด่านแตกแยกย้ายพลัดพรายวุ่น ชุลมุนอุ้มลูกแบกฟูกหมอน บ้างหอบมุ้งรุงรังทั้งที่นอน แม่ลูกอ่อนวิ่งเบียดกระเดียดเปล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ชุลมุนอุ้มลูกแบกฟูกหมอน บ้างหอบมุ้งรุงรังทั้งที่นอน แม่ลูกอ่อนวิ่งเบียดกระเดียดเปล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นเดินหนคนเดียวจะเฉี่ยวฉาบ พิฆาตคาบเข่นฆ่าให้อาสัญ น่าใจหายตายเป็นไม่เห็นกัน แม่พรั่นพรั่นเพราะว่าเจ้ายังเยาว์นัก เห็นเดินหนคนเดียวจะเฉี่ยวฉาบ พิฆาตคาบเข่นฆ่าให้อาสัญ น่าใจหายตายเป็นไม่เห็นกัน แม่พรั่นพรั่นเพราะว่าเจ้ายังเยาว์นัก<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พิฆาตคาบเข่นฆ่าให้อาสัญ น่าใจหายตายเป็นไม่เห็นกัน แม่พรั่นพรั่นเพราะว่าเจ้ายังเยาว์นัก<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้อยู่วังดังสตรีแม้มีศึก ที่ตื้นลึกไม่สันทัดจะขัดสน เสด็จไปได้สังเกตเขตตำบล ที่ชุมพลกลศึกได้ฝึกปรือ ให้อยู่วังดังสตรีแม้มีศึก ที่ตื้นลึกไม่สันทัดจะขัดสน เสด็จไปได้สังเกตเขตตำบล ที่ชุมพลกลศึกได้ฝึกปรือ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่ตื้นลึกไม่สันทัดจะขัดสน เสด็จไปได้สังเกตเขตตำบล ที่ชุมพลกลศึกได้ฝึกปรือ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราปตาหวี ขึ้นจากที่แท่นสุวรรณแล้วบรรหาร ว่าข้าแต่ท่านครูผู้อาจารย์ ไปสำราญหลับนอนผ่อนอารมณ์ ฝ่ายท่านท้าวเจ้าพาราปตาหวี ขึ้นจากที่แท่นสุวรรณแล้วบรรหาร ว่าข้าแต่ท่านครูผู้อาจารย์ ไปสำราญหลับนอนผ่อนอารมณ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขึ้นจากที่แท่นสุวรรณแล้วบรรหาร ว่าข้าแต่ท่านครูผู้อาจารย์ ไปสำราญหลับนอนผ่อนอารมณ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มันหมายใจว่าได้เขยเป็นที่พึ่ง แม้นสมซึ่งปรารถนาอย่าฉงน จะทำให้สมแค้นอ้ายแสนกล คิดจะปล้นเมืองให้ได้ดั่งใจปอง มันหมายใจว่าได้เขยเป็นที่พึ่ง แม้นสมซึ่งปรารถนาอย่าฉงน จะทำให้สมแค้นอ้ายแสนกล คิดจะปล้นเมืองให้ได้ดั่งใจปอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แม้นสมซึ่งปรารถนาอย่าฉงน จะทำให้สมแค้นอ้ายแสนกล คิดจะปล้นเมืองให้ได้ดั่งใจปอง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะจัดแจงแปลงตัวเหมือนผัวเก่า จะให้เจ้าจงรักให้หนักหนา ให้เขี้ยวงอกออกมายาวสักเก้าวา จงผินหน้ามาเถิดเจ้าอย่าเศร้าใจ ฯ จะจัดแจงแปลงตัวเหมือนผัวเก่า จะให้เจ้าจงรักให้หนักหนา ให้เขี้ยวงอกออกมายาวสักเก้าวา จงผินหน้ามาเถิดเจ้าอย่าเศร้าใจ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะให้เจ้าจงรักให้หนักหนา ให้เขี้ยวงอกออกมายาวสักเก้าวา จงผินหน้ามาเถิดเจ้าอย่าเศร้าใจ ฯ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วเล่าเรื่องเมืองผลึกราชฐาน จะจัดแจงแต่งงานภิเษกศรี พอโฉมฉายหายมาในวารี ฉันจึงกรีพลตามมาสามเดือน แล้วเล่าเรื่องเมืองผลึกราชฐาน จะจัดแจงแต่งงานภิเษกศรี พอโฉมฉายหายมาในวารี ฉันจึงกรีพลตามมาสามเดือน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะจัดแจงแต่งงานภิเษกศรี พอโฉมฉายหายมาในวารี ฉันจึงกรีพลตามมาสามเดือน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ใบไม้นี้กินเป็นงูก็ดูขัน ไปกินอีกเถิดจะเป็นเหมือนเช่นกัน หรือจะผันแปรร่างเป็นอย่างไร ใบไม้นี้กินเป็นงูก็ดูขัน ไปกินอีกเถิดจะเป็นเหมือนเช่นกัน หรือจะผันแปรร่างเป็นอย่างไร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ใบไม้นี้กินเป็นงูก็ดูขัน ไปกินอีกเถิดจะเป็นเหมือนเช่นกัน หรือจะผันแปรร่างเป็นอย่างไร<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 53 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้เสนาพานรินทร์ไปกินเมือง ได้เจียดทองรองเรืองเครื่องประดับ ซึ่งเจ้าพราหมณ์รบแขกให้แตกยับ ก็ต้องกับมีในพระอัยการ ให้เสนาพานรินทร์ไปกินเมือง ได้เจียดทองรองเรืองเครื่องประดับ ซึ่งเจ้าพราหมณ์รบแขกให้แตกยับ ก็ต้องกับมีในพระอัยการ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ได้เจียดทองรองเรืองเครื่องประดับ ซึ่งเจ้าพราหมณ์รบแขกให้แตกยับ ก็ต้องกับมีในพระอัยการ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ว่าดูก่อนเสนาท่านมาถึง เราคะนึงที่ในใจทั้งใฝ่ฝัน เป็นหลายเดือนมิได้พบประสบกัน หรือด้นดั้นไปถึงเขตประเทศใด ฯ ว่าดูก่อนเสนาท่านมาถึง เราคะนึงที่ในใจทั้งใฝ่ฝัน เป็นหลายเดือนมิได้พบประสบกัน หรือด้นดั้นไปถึงเขตประเทศใด ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เราคะนึงที่ในใจทั้งใฝ่ฝัน เป็นหลายเดือนมิได้พบประสบกัน หรือด้นดั้นไปถึงเขตประเทศใด ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ ล่อปลาเหยื่อชอบน้ำ- ใจปลา ล่อท่วยโรคด้วยยา ยื่นให้ ล่อคชพวกพังพา เดินปก ไปแฮ ล่อชาติเชื้อไพร่ได้ แต่ด้วยของกิน ฯ ล่อปลาเหยื่อชอบน้ำ- ใจปลา ล่อท่วยโรคด้วยยา ยื่นให้ ล่อคชพวกพังพา เดินปก ไปแฮ ล่อชาติเชื้อไพร่ได้ แต่ด้วยของกิน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ใจปลา ล่อท่วยโรคด้วยยา ยื่นให้ ล่อคชพวกพังพา เดินปก ไปแฮ ล่อชาติเชื้อไพร่ได้ แต่ด้วยของกิน ฯ<|im_end|>
| โคลงโลกนิติ | 75 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายองค์พระอภัยเจ้าไตรภพ ออกหอรบที่ริมป้อมพร้อมทหาร กับพระน้องสองโอรสรับพจมาน คิดอ่านการจะทำลายค่ายลังกา ฝ่ายองค์พระอภัยเจ้าไตรภพ ออกหอรบที่ริมป้อมพร้อมทหาร กับพระน้องสองโอรสรับพจมาน คิดอ่านการจะทำลายค่ายลังกา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ออกหอรบที่ริมป้อมพร้อมทหาร กับพระน้องสองโอรสรับพจมาน คิดอ่านการจะทำลายค่ายลังกา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้าวิลาสฆาตกลองเร่งกองรบ ให้สมทบซ้ายขวาโยธาหาญ พอเภตราห้าพันประจัญบาน จะหักด่านไปให้ได้ดังใจจง ฯ เจ้าวิลาสฆาตกลองเร่งกองรบ ให้สมทบซ้ายขวาโยธาหาญ พอเภตราห้าพันประจัญบาน จะหักด่านไปให้ได้ดังใจจง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้สมทบซ้ายขวาโยธาหาญ พอเภตราห้าพันประจัญบาน จะหักด่านไปให้ได้ดังใจจง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้ท้าวหายร้ายดุด้วยสุภาพ ไม่ทำบาปหยาบช้ารักษาศิล ได้เย็นใจไพร่ฟ้าเห็นอาจิณ จะเพิ่มภิญโญยศปรากฏไป ให้ท้าวหายร้ายดุด้วยสุภาพ ไม่ทำบาปหยาบช้ารักษาศิล ได้เย็นใจไพร่ฟ้าเห็นอาจิณ จะเพิ่มภิญโญยศปรากฏไป<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ทำบาปหยาบช้ารักษาศิล ได้เย็นใจไพร่ฟ้าเห็นอาจิณ จะเพิ่มภิญโญยศปรากฏไป<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เครื่องกับข้าวคาวหวานใส่จานแก้ว ตั้งเป็นแถวไก่ต้มขนมผิง เครื่องลูกไม้หลายอย่างมะปรางปริง แต่ละสิ่งเอมโอชโภชนา เครื่องกับข้าวคาวหวานใส่จานแก้ว ตั้งเป็นแถวไก่ต้มขนมผิง เครื่องลูกไม้หลายอย่างมะปรางปริง แต่ละสิ่งเอมโอชโภชนา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตั้งเป็นแถวไก่ต้มขนมผิง เครื่องลูกไม้หลายอย่างมะปรางปริง แต่ละสิ่งเอมโอชโภชนา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม่โฉมยงจงอุตส่าห์มีมานะ ไปหาพระสังฆราชผู้บาทหลวง จะได้อ้อนวอนถามความทั้งปวง จะเหงาง่วงงึมงำอยู่ทำไม ฯ แม่โฉมยงจงอุตส่าห์มีมานะ ไปหาพระสังฆราชผู้บาทหลวง จะได้อ้อนวอนถามความทั้งปวง จะเหงาง่วงงึมงำอยู่ทำไม ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไปหาพระสังฆราชผู้บาทหลวง จะได้อ้อนวอนถามความทั้งปวง จะเหงาง่วงงึมงำอยู่ทำไม ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เชิญพระองค์ตรงขึ้นบนตึกขวาง มีหนทางทอดทำไว้สำหรับ พนักงานพานทองของคำนับ ตั้งลำดับเรียงกันบนบัลลังก์ ฯ เชิญพระองค์ตรงขึ้นบนตึกขวาง มีหนทางทอดทำไว้สำหรับ พนักงานพานทองของคำนับ ตั้งลำดับเรียงกันบนบัลลังก์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มีหนทางทอดทำไว้สำหรับ พนักงานพานทองของคำนับ ตั้งลำดับเรียงกันบนบัลลังก์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งสองนางพลางทูลฉลองถาม เป็นใจความมิได้แจ้งแถลงไข จะเสด็จเรือกำปั่นหรือฉันใด น้องจะได้ตามติดไม่คิดกาย ทั้งสองนางพลางทูลฉลองถาม เป็นใจความมิได้แจ้งแถลงไข จะเสด็จเรือกำปั่นหรือฉันใด น้องจะได้ตามติดไม่คิดกาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เป็นใจความมิได้แจ้งแถลงไข จะเสด็จเรือกำปั่นหรือฉันใด น้องจะได้ตามติดไม่คิดกาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจียระบาดตาดปักเป็นเครือรัตน์ คาดเข็มขัดเนาวรัตน์ประภัสสร สนับเพลาเพริศพรายลายมังกร มีเชิงงอนพรรณรายดูพรายเพรา เจียระบาดตาดปักเป็นเครือรัตน์ คาดเข็มขัดเนาวรัตน์ประภัสสร สนับเพลาเพริศพรายลายมังกร มีเชิงงอนพรรณรายดูพรายเพรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คาดเข็มขัดเนาวรัตน์ประภัสสร สนับเพลาเพริศพรายลายมังกร มีเชิงงอนพรรณรายดูพรายเพรา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต่างไหว้กราบหลาบหมดไม่ทดแทน ตั้งแห่แหนศพเจ้าออกอ่าวไป ฯ ฝ่ายวาลีผีทับกลับมาตึก ไม่รู้สึกงวยงงให้หลงใหล ต่างไหว้กราบหลาบหมดไม่ทดแทน ตั้งแห่แหนศพเจ้าออกอ่าวไป ฯ ฝ่ายวาลีผีทับกลับมาตึก ไม่รู้สึกงวยงงให้หลงใหล<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตั้งแห่แหนศพเจ้าออกอ่าวไป ฯ ฝ่ายวาลีผีทับกลับมาตึก ไม่รู้สึกงวยงงให้หลงใหล<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เปิดคันฉ่องส่องเสยเกศีหวี พันสำลีเช็ดไรเหลาไม้ฝาง จับกระเหม่าเข้าให้ดำสวยสำอาง นุ่งยกอย่างใหม่พื้นแดงแต่งประจง เปิดคันฉ่องส่องเสยเกศีหวี พันสำลีเช็ดไรเหลาไม้ฝาง จับกระเหม่าเข้าให้ดำสวยสำอาง นุ่งยกอย่างใหม่พื้นแดงแต่งประจง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พันสำลีเช็ดไรเหลาไม้ฝาง จับกระเหม่าเข้าให้ดำสวยสำอาง นุ่งยกอย่างใหม่พื้นแดงแต่งประจง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ การหึงหวงข้อใดมิได้คิด ถ้าแม้นผิดคำฉลองใครฟ้องหา ว่าตัวน้องป้องกันหรือฉันทา ลงอาญาแล้วอย่าเลี้ยงเคียงประคอง การหึงหวงข้อใดมิได้คิด ถ้าแม้นผิดคำฉลองใครฟ้องหา ว่าตัวน้องป้องกันหรือฉันทา ลงอาญาแล้วอย่าเลี้ยงเคียงประคอง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถ้าแม้นผิดคำฉลองใครฟ้องหา ว่าตัวน้องป้องกันหรือฉันทา ลงอาญาแล้วอย่าเลี้ยงเคียงประคอง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝรั่งรับทัพไทยไล่พิฆาต ระดะดาดเต็มประดาต้องล่าหนี พวกทัพไทยไล่โหมกระโจมตี แล้วร้องชี้บอกกันสนั่นดัง ฝรั่งรับทัพไทยไล่พิฆาต ระดะดาดเต็มประดาต้องล่าหนี พวกทัพไทยไล่โหมกระโจมตี แล้วร้องชี้บอกกันสนั่นดัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ระดะดาดเต็มประดาต้องล่าหนี พวกทัพไทยไล่โหมกระโจมตี แล้วร้องชี้บอกกันสนั่นดัง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ไปตามทางกลางถนนคนทั้งหลาย ไม่ใกล้กรายเกลียดกลัวเอาตัวหนี พวกนายด่านพาลทะนงด้วยธงมี ทำท่วงทีเป็นสุภาตุลาการ ไปตามทางกลางถนนคนทั้งหลาย ไม่ใกล้กรายเกลียดกลัวเอาตัวหนี พวกนายด่านพาลทะนงด้วยธงมี ทำท่วงทีเป็นสุภาตุลาการ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ใกล้กรายเกลียดกลัวเอาตัวหนี พวกนายด่านพาลทะนงด้วยธงมี ทำท่วงทีเป็นสุภาตุลาการ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นพรอยพรายหลายอย่างต่างต่างสี เหมือนมณีวาวแววกับแก้วหุง ได้ยินเสียงเป็นระฆังไปทั้งกรุง คนสะดุ้งใจกลัวหนังหัวพอง ฯ เห็นพรอยพรายหลายอย่างต่างต่างสี เหมือนมณีวาวแววกับแก้วหุง ได้ยินเสียงเป็นระฆังไปทั้งกรุง คนสะดุ้งใจกลัวหนังหัวพอง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เหมือนมณีวาวแววกับแก้วหุง ได้ยินเสียงเป็นระฆังไปทั้งกรุง คนสะดุ้งใจกลัวหนังหัวพอง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครบเจ็ดวันมีประโยชน์หวังโปรดสัตว์ อีเงือกวัดเคยมาฟังคำสั่งสอน แกเดินพลางค่อยค่อยย่างบทจร ถึงสาครชายชลาหน้าคิรินทร์ ครบเจ็ดวันมีประโยชน์หวังโปรดสัตว์ อีเงือกวัดเคยมาฟังคำสั่งสอน แกเดินพลางค่อยค่อยย่างบทจร ถึงสาครชายชลาหน้าคิรินทร์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อีเงือกวัดเคยมาฟังคำสั่งสอน แกเดินพลางค่อยค่อยย่างบทจร ถึงสาครชายชลาหน้าคิรินทร์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ด้วยใจเด็กเดือดดาลทะยานจิต กำเริบฤทธิ์หาญฮึกไม่ปรึกษา จึงว่าเหวยอ้ายฝรั่งชาวลังกา เที่ยวหลับตาตามเปล่าไม่เข้าการ ด้วยใจเด็กเดือดดาลทะยานจิต กำเริบฤทธิ์หาญฮึกไม่ปรึกษา จึงว่าเหวยอ้ายฝรั่งชาวลังกา เที่ยวหลับตาตามเปล่าไม่เข้าการ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กำเริบฤทธิ์หาญฮึกไม่ปรึกษา จึงว่าเหวยอ้ายฝรั่งชาวลังกา เที่ยวหลับตาตามเปล่าไม่เข้าการ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้ลูกหลานอ่านฟังในหนังสือ ยังนับถือบิตุรงค์เผ่าพงศา อย่าควรคิดบิดผันพากันมา หาบิดาโดยดีทั้งสี่องค์ แม้ลูกหลานอ่านฟังในหนังสือ ยังนับถือบิตุรงค์เผ่าพงศา อย่าควรคิดบิดผันพากันมา หาบิดาโดยดีทั้งสี่องค์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยังนับถือบิตุรงค์เผ่าพงศา อย่าควรคิดบิดผันพากันมา หาบิดาโดยดีทั้งสี่องค์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ โอ้ยามนี้มิได้พบน้ำอบสด มาเชยรศบุบผาน้ำตาไหล ยิ่งเสียวทรวงง่วงเหงาเศร้าฤไทย มาเหงื่อไคลคล่ำตัวต้องมัวมอม โอ้ยามนี้มิได้พบน้ำอบสด มาเชยรศบุบผาน้ำตาไหล ยิ่งเสียวทรวงง่วงเหงาเศร้าฤไทย มาเหงื่อไคลคล่ำตัวต้องมัวมอม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาเชยรศบุบผาน้ำตาไหล ยิ่งเสียวทรวงง่วงเหงาเศร้าฤไทย มาเหงื่อไคลคล่ำตัวต้องมัวมอม<|im_end|>
| นิราศเจ้าฟ้า | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นายด่านแจ้งแต่งเป็นหนังสือลับ แล้วกำชับม้าใช้ดั่งใจประสงค์ รีบไปเฝ้าท้าวไทดั่งใจจง ด้วยเป็นวงศ์พงศ์เผ่าของเจ้านาย ฯ นายด่านแจ้งแต่งเป็นหนังสือลับ แล้วกำชับม้าใช้ดั่งใจประสงค์ รีบไปเฝ้าท้าวไทดั่งใจจง ด้วยเป็นวงศ์พงศ์เผ่าของเจ้านาย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แล้วกำชับม้าใช้ดั่งใจประสงค์ รีบไปเฝ้าท้าวไทดั่งใจจง ด้วยเป็นวงศ์พงศ์เผ่าของเจ้านาย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อ้ายยักษ์ผีปีศาจตวาดว่า ท่านอย่าปรารมภ๊ไปในสิงหล แต่พวกเราจะเข้าไปช่วยไล่คน มันไม่ทนได้ดอกบอกจริงจริง อ้ายยักษ์ผีปีศาจตวาดว่า ท่านอย่าปรารมภ๊ไปในสิงหล แต่พวกเราจะเข้าไปช่วยไล่คน มันไม่ทนได้ดอกบอกจริงจริง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ท่านอย่าปรารมภ๊ไปในสิงหล แต่พวกเราจะเข้าไปช่วยไล่คน มันไม่ทนได้ดอกบอกจริงจริง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันบทเบื้องเรื่องสัมผัสเหมือนมัดผูก เข้ากระดูกแล้วมันทำเสียหยำเหยอ จงหักจิตคิดสละอย่าทะเยอ ที่เปรมเปรอปฏิพัทธ์จงตัดใจ อันบทเบื้องเรื่องสัมผัสเหมือนมัดผูก เข้ากระดูกแล้วมันทำเสียหยำเหยอ จงหักจิตคิดสละอย่าทะเยอ ที่เปรมเปรอปฏิพัทธ์จงตัดใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เข้ากระดูกแล้วมันทำเสียหยำเหยอ จงหักจิตคิดสละอย่าทะเยอ ที่เปรมเปรอปฏิพัทธ์จงตัดใจ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะไปทางทิศไหนก็ไม่รู้ เที่ยวแล่นอยู่กลางทะเลระเหระหน มาถึงบ้านท่านนี้เห็นมีคน ต้องไฟไหม้ไต้ลนเหลือแต่กาย จะไปทางทิศไหนก็ไม่รู้ เที่ยวแล่นอยู่กลางทะเลระเหระหน มาถึงบ้านท่านนี้เห็นมีคน ต้องไฟไหม้ไต้ลนเหลือแต่กาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เที่ยวแล่นอยู่กลางทะเลระเหระหน มาถึงบ้านท่านนี้เห็นมีคน ต้องไฟไหม้ไต้ลนเหลือแต่กาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันชั่วดีที่มนุษย์ไม่ยุติ จงดำริตริความตามวิสัย จะตัดชาติขาดชีวิตนั้นผิดไป พ่อหน่อไทน้อยน้อยจะพลอยตาย อันชั่วดีที่มนุษย์ไม่ยุติ จงดำริตริความตามวิสัย จะตัดชาติขาดชีวิตนั้นผิดไป พ่อหน่อไทน้อยน้อยจะพลอยตาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จงดำริตริความตามวิสัย จะตัดชาติขาดชีวิตนั้นผิดไป พ่อหน่อไทน้อยน้อยจะพลอยตาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระฟังนางพลางว่าผิดจริตแล้ว แม่นางแก้วกินรีนี่ไฉน ให้เป็นยักษ์จักให้เขาจับเราไว้ เถิดเห็นใจเจ้าแล้วเมียมิเสียแรง พระฟังนางพลางว่าผิดจริตแล้ว แม่นางแก้วกินรีนี่ไฉน ให้เป็นยักษ์จักให้เขาจับเราไว้ เถิดเห็นใจเจ้าแล้วเมียมิเสียแรง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แม่นางแก้วกินรีนี่ไฉน ให้เป็นยักษ์จักให้เขาจับเราไว้ เถิดเห็นใจเจ้าแล้วเมียมิเสียแรง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สงสารหน่อบพิตรอดิศร สุดสาครเสาวคนธ์วิมลฉาย ทั้งหน่อกษัตริย์หัสไชยใจสบาย อยู่ห้องท้ายกำปั่นเผยบัญชร สงสารหน่อบพิตรอดิศร สุดสาครเสาวคนธ์วิมลฉาย ทั้งหน่อกษัตริย์หัสไชยใจสบาย อยู่ห้องท้ายกำปั่นเผยบัญชร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สุดสาครเสาวคนธ์วิมลฉาย ทั้งหน่อกษัตริย์หัสไชยใจสบาย อยู่ห้องท้ายกำปั่นเผยบัญชร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะพามานารีว่ามีผัว ระวังตัวกลัวผิดคิดถวิล แต่ลดเลี้ยวเที่ยวดูทั้งบูรินทร์ ไม่งามสิ้นสุดอย่างเหมือนนางพราหมณ์ ฯ จะพามานารีว่ามีผัว ระวังตัวกลัวผิดคิดถวิล แต่ลดเลี้ยวเที่ยวดูทั้งบูรินทร์ ไม่งามสิ้นสุดอย่างเหมือนนางพราหมณ์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ระวังตัวกลัวผิดคิดถวิล แต่ลดเลี้ยวเที่ยวดูทั้งบูรินทร์ ไม่งามสิ้นสุดอย่างเหมือนนางพราหมณ์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่พี่นิ่งเสียแล้วน้องก็ต้องนิ่ง แค้นผู้หญิงมันยังกลับบังคับได้ ทั้งสามพี่นี้เห็นเป็นอย่างไร จึงนิ่งให้มันว่าเป็นน่าชัง ฯ แต่พี่นิ่งเสียแล้วน้องก็ต้องนิ่ง แค้นผู้หญิงมันยังกลับบังคับได้ ทั้งสามพี่นี้เห็นเป็นอย่างไร จึงนิ่งให้มันว่าเป็นน่าชัง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แค้นผู้หญิงมันยังกลับบังคับได้ ทั้งสามพี่นี้เห็นเป็นอย่างไร จึงนิ่งให้มันว่าเป็นน่าชัง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 57 |
Subsets and Splits