text
stringlengths 272
505
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
---|---|---|
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วทรงสารอ่านลิขิตพินิจนิ่ง ว่าน้องหญิงกราบประณตบทศรี ซึ่งทรงศักดิ์รักใคร่เป็นไมตรี ไม่ต่อตีตามสัตย์ปฏิญาณ แล้วทรงสารอ่านลิขิตพินิจนิ่ง ว่าน้องหญิงกราบประณตบทศรี ซึ่งทรงศักดิ์รักใคร่เป็นไมตรี ไม่ต่อตีตามสัตย์ปฏิญาณ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ว่าน้องหญิงกราบประณตบทศรี ซึ่งทรงศักดิ์รักใคร่เป็นไมตรี ไม่ต่อตีตามสัตย์ปฏิญาณ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถือทวนแกว่งแทงทหารชาวด่านโดด เลี่ยงหลีกโลดหลบผิดศิษย์ฤๅษี ยิ่งเดือดใจไล่รุกเข้าคลุกคลี นายด่านขี่อูฐขับเข้ารับรบ ถือทวนแกว่งแทงทหารชาวด่านโดด เลี่ยงหลีกโลดหลบผิดศิษย์ฤๅษี ยิ่งเดือดใจไล่รุกเข้าคลุกคลี นายด่านขี่อูฐขับเข้ารับรบ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เลี่ยงหลีกโลดหลบผิดศิษย์ฤๅษี ยิ่งเดือดใจไล่รุกเข้าคลุกคลี นายด่านขี่อูฐขับเข้ารับรบ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 76 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คอยรับแต่แม่ทัพให้ยับย่อย พลก็พลอยพ่ายแพ้เหมือนแต่หลัง อย่าอาจหาญการณรงค์จงรอรั้ง พระสอนสั่งสิ้นเสร็จด้วยเมตตา ฯ คอยรับแต่แม่ทัพให้ยับย่อย พลก็พลอยพ่ายแพ้เหมือนแต่หลัง อย่าอาจหาญการณรงค์จงรอรั้ง พระสอนสั่งสิ้นเสร็จด้วยเมตตา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พลก็พลอยพ่ายแพ้เหมือนแต่หลัง อย่าอาจหาญการณรงค์จงรอรั้ง พระสอนสั่งสิ้นเสร็จด้วยเมตตา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เดินพหลพลสะพรั่งเข้าวังหลวง ตามกระทรวงโดยนิยมสมถวิล หยุดประทับที่พลับพลาหน้าบุรินทร์ พร้อมกันสิ้นบอกเข้าไปข้างในพลัน ฯ เดินพหลพลสะพรั่งเข้าวังหลวง ตามกระทรวงโดยนิยมสมถวิล หยุดประทับที่พลับพลาหน้าบุรินทร์ พร้อมกันสิ้นบอกเข้าไปข้างในพลัน ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตามกระทรวงโดยนิยมสมถวิล หยุดประทับที่พลับพลาหน้าบุรินทร์ พร้อมกันสิ้นบอกเข้าไปข้างในพลัน ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งบวงสรวงดวงชาตาสุรารักษ์ ซึ่งพิทักษ์ทวาทศราศี ปลูกศาลรอบขอบจังหวัดตั้งบัตรพลี คนกาลีลอยสะเดาะเคราะห์บุรินทร์ ทั้งบวงสรวงดวงชาตาสุรารักษ์ ซึ่งพิทักษ์ทวาทศราศี ปลูกศาลรอบขอบจังหวัดตั้งบัตรพลี คนกาลีลอยสะเดาะเคราะห์บุรินทร์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ซึ่งพิทักษ์ทวาทศราศี ปลูกศาลรอบขอบจังหวัดตั้งบัตรพลี คนกาลีลอยสะเดาะเคราะห์บุรินทร์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ประการหนึ่งถึงจะโกรธพิโรธร้าย หักให้หายเหือดไปเหมือนไฟดับ ค่อยคิดอ่านการศึกให้ลึกลับ แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย ประการหนึ่งถึงจะโกรธพิโรธร้าย หักให้หายเหือดไปเหมือนไฟดับ ค่อยคิดอ่านการศึกให้ลึกลับ แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
หักให้หายเหือดไปเหมือนไฟดับ ค่อยคิดอ่านการศึกให้ลึกลับ แม้นจะจับก็ให้มั่นคั้นให้ตาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อย่าครวญคร่ำรำพึงถึงพระพี่ มีสตรีพาไปดังใจหมาย เขาอุปถัมภ์ค้ำชูอยู่สบาย พอเคราะห์คลายเห็นจะพบประสบกัน อย่าครวญคร่ำรำพึงถึงพระพี่ มีสตรีพาไปดังใจหมาย เขาอุปถัมภ์ค้ำชูอยู่สบาย พอเคราะห์คลายเห็นจะพบประสบกัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มีสตรีพาไปดังใจหมาย เขาอุปถัมภ์ค้ำชูอยู่สบาย พอเคราะห์คลายเห็นจะพบประสบกัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงกระไรได้ชมก็สมหน้า นี่คบค้าเป็นเมียจะเสียหลัง ท่านให้หาเร็วเถิดพ่ออย่ารอรั้ง คุณในวังออกมาอยู่ประตูกลาง ฯ ถึงกระไรได้ชมก็สมหน้า นี่คบค้าเป็นเมียจะเสียหลัง ท่านให้หาเร็วเถิดพ่ออย่ารอรั้ง คุณในวังออกมาอยู่ประตูกลาง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นี่คบค้าเป็นเมียจะเสียหลัง ท่านให้หาเร็วเถิดพ่ออย่ารอรั้ง คุณในวังออกมาอยู่ประตูกลาง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระทรงฟังสังรเสริญเจริญยศ จึงมีพจนาตรัสปราศรัย ให้เลี้ยงดูหมู่พหลพลไกร แต่ท้าวไทวาโหมประโลมลาน พระทรงฟังสังรเสริญเจริญยศ จึงมีพจนาตรัสปราศรัย ให้เลี้ยงดูหมู่พหลพลไกร แต่ท้าวไทวาโหมประโลมลาน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จึงมีพจนาตรัสปราศรัย ให้เลี้ยงดูหมู่พหลพลไกร แต่ท้าวไทวาโหมประโลมลาน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงปรึกษาสองท้าวเจ้าประเทศ คงสมเจตนาเตียนที่เสี้ยนหนาม อุตส่าห์ช่วยกันเถิดหวาพยายาม จะได้งามหน้าเขยได้เชยชม จึงปรึกษาสองท้าวเจ้าประเทศ คงสมเจตนาเตียนที่เสี้ยนหนาม อุตส่าห์ช่วยกันเถิดหวาพยายาม จะได้งามหน้าเขยได้เชยชม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คงสมเจตนาเตียนที่เสี้ยนหนาม อุตส่าห์ช่วยกันเถิดหวาพยายาม จะได้งามหน้าเขยได้เชยชม<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอพบกับทัพรำภาพวกฝรั่ง มาคับคั่งคอยสกัดก็ขัดขวาง ต้องรอรั้งยั้งหยุดอยู่หว่างกลาง สมนึกนางรำภาจะฆ่าฟัน พอพบกับทัพรำภาพวกฝรั่ง มาคับคั่งคอยสกัดก็ขัดขวาง ต้องรอรั้งยั้งหยุดอยู่หว่างกลาง สมนึกนางรำภาจะฆ่าฟัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาคับคั่งคอยสกัดก็ขัดขวาง ต้องรอรั้งยั้งหยุดอยู่หว่างกลาง สมนึกนางรำภาจะฆ่าฟัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอแดดร่มลมตกเป็นนกแก้ว ขึ้นนอนแนวเนินผาหน้าไศล แต่คํ่าค้างกลางวันพากันไป ประมาณได้สามเดือนไม่เคลื่อนคลาย พอแดดร่มลมตกเป็นนกแก้ว ขึ้นนอนแนวเนินผาหน้าไศล แต่คํ่าค้างกลางวันพากันไป ประมาณได้สามเดือนไม่เคลื่อนคลาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขึ้นนอนแนวเนินผาหน้าไศล แต่คํ่าค้างกลางวันพากันไป ประมาณได้สามเดือนไม่เคลื่อนคลาย<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ควรมิควรสุดแท้แต่จะโปรด ประทานโทษทรงฤทธิ์อดิศร ขอสารภาพกราบก้มประนมกร จบอักษรศรีสวัสดิ์ของนัดดา ฯ ควรมิควรสุดแท้แต่จะโปรด ประทานโทษทรงฤทธิ์อดิศร ขอสารภาพกราบก้มประนมกร จบอักษรศรีสวัสดิ์ของนัดดา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ประทานโทษทรงฤทธิ์อดิศร ขอสารภาพกราบก้มประนมกร จบอักษรศรีสวัสดิ์ของนัดดา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขุนนางทูตขี่รถกั้นกลดระย้า เทียมด้วยม้าพาชีล้วนสีเหลือง ประโคมแตรแห่แหนมาแน่นเนือง พร้อมทั้งเครื่องทวนธงอลงกรณ์ ขุนนางทูตขี่รถกั้นกลดระย้า เทียมด้วยม้าพาชีล้วนสีเหลือง ประโคมแตรแห่แหนมาแน่นเนือง พร้อมทั้งเครื่องทวนธงอลงกรณ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เทียมด้วยม้าพาชีล้วนสีเหลือง ประโคมแตรแห่แหนมาแน่นเนือง พร้อมทั้งเครื่องทวนธงอลงกรณ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระแนบนวลชวนชมแสงเดือนหงาย ดารารายเรียงจำรูญนางทูลถาม พระพรายพริ้มยิ้มหยอกพลางบอกนาม นั่นดาวยามสามดวงช่วงอัมพร พระแนบนวลชวนชมแสงเดือนหงาย ดารารายเรียงจำรูญนางทูลถาม พระพรายพริ้มยิ้มหยอกพลางบอกนาม นั่นดาวยามสามดวงช่วงอัมพร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ดารารายเรียงจำรูญนางทูลถาม พระพรายพริ้มยิ้มหยอกพลางบอกนาม นั่นดาวยามสามดวงช่วงอัมพร<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ชมละเมาะเกาะแก่งทุกแห่งหน ในสาชลคลื่นซัดเสียงฉัดฉาน ฝูงปลาร้ายว่ายวนตามชลธาร เหลือประมาณมากมายมีหลายพันธุ์ ชมละเมาะเกาะแก่งทุกแห่งหน ในสาชลคลื่นซัดเสียงฉัดฉาน ฝูงปลาร้ายว่ายวนตามชลธาร เหลือประมาณมากมายมีหลายพันธุ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ในสาชลคลื่นซัดเสียงฉัดฉาน ฝูงปลาร้ายว่ายวนตามชลธาร เหลือประมาณมากมายมีหลายพันธุ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระปลอบพลางทางว่าช้าไว้ก่อน มิผันผ่อนก็ต้องไปเหมือนใจหวัง นางเยื้อนยิ้มพริ้มพรายฉันไม่ฟัง วางเสียมั่งเถิดอย่ากวนเฝ้ายวนยี พระปลอบพลางทางว่าช้าไว้ก่อน มิผันผ่อนก็ต้องไปเหมือนใจหวัง นางเยื้อนยิ้มพริ้มพรายฉันไม่ฟัง วางเสียมั่งเถิดอย่ากวนเฝ้ายวนยี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มิผันผ่อนก็ต้องไปเหมือนใจหวัง นางเยื้อนยิ้มพริ้มพรายฉันไม่ฟัง วางเสียมั่งเถิดอย่ากวนเฝ้ายวนยี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มังคลาว่าเจ้าเข้าด้วยพ่อ พลอยสอพลอขอสมบัติพัสถาน ติเตียนพระจะไปตกนรกนาน ยมบาลท่านจะคอยตบต่อยยับ มังคลาว่าเจ้าเข้าด้วยพ่อ พลอยสอพลอขอสมบัติพัสถาน ติเตียนพระจะไปตกนรกนาน ยมบาลท่านจะคอยตบต่อยยับ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พลอยสอพลอขอสมบัติพัสถาน ติเตียนพระจะไปตกนรกนาน ยมบาลท่านจะคอยตบต่อยยับ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ รีบขับม้ามาตามทางที่กลางไพร อนาถใจเดินโขดสันโดษเดียว ฯ จะกลับกล่าวชาวบ้านสิกคารนำ แปลเป็นคำไทยเล่าว่าเขาเขียว รีบขับม้ามาตามทางที่กลางไพร อนาถใจเดินโขดสันโดษเดียว ฯ จะกลับกล่าวชาวบ้านสิกคารนำ แปลเป็นคำไทยเล่าว่าเขาเขียว<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อนาถใจเดินโขดสันโดษเดียว ฯ จะกลับกล่าวชาวบ้านสิกคารนำ แปลเป็นคำไทยเล่าว่าเขาเขียว<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สุดจะคิดขัดขวางให้หมางหมอง ต้องรับคำจำใจจะไปลอง เข้าในห้องไห้สะอื้นกลืนนํ้าตา สุดจะคิดขัดขวางให้หมางหมอง ต้องรับคำจำใจจะไปลอง เข้าในห้องไห้สะอื้นกลืนนํ้าตา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สุดจะคิดขัดขวางให้หมางหมอง ต้องรับคำจำใจจะไปลอง เข้าในห้องไห้สะอื้นกลืนนํ้าตา<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 55 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ไม่ต้องการบ้านเมืองเอาแต่ของ กับเงินทองรวบรุมใส่ตุ่มไห แล้วก็ยกหาบหามตามกันไป ไม่มีใครต่อสู้มันอยู่คง ไม่ต้องการบ้านเมืองเอาแต่ของ กับเงินทองรวบรุมใส่ตุ่มไห แล้วก็ยกหาบหามตามกันไป ไม่มีใครต่อสู้มันอยู่คง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
กับเงินทองรวบรุมใส่ตุ่มไห แล้วก็ยกหาบหามตามกันไป ไม่มีใครต่อสู้มันอยู่คง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 56 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เสด็จนั่งยั้งหยุดปากคูหา ชมศิลาหนาแน่นเป็นแผ่นเผิน พฤกษาดอกออกระย้าบนหน้าเนิน ที่โขดเขินอินจันทน์พรรณพวา เสด็จนั่งยั้งหยุดปากคูหา ชมศิลาหนาแน่นเป็นแผ่นเผิน พฤกษาดอกออกระย้าบนหน้าเนิน ที่โขดเขินอินจันทน์พรรณพวา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ชมศิลาหนาแน่นเป็นแผ่นเผิน พฤกษาดอกออกระย้าบนหน้าเนิน ที่โขดเขินอินจันทน์พรรณพวา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ ปลายน้ำลำคุ้งแขบ โขดเขิน ขัดค่องต้องติดพเอิญ แอ่งตื้น จอดสองพี่น้องเพลิน พลองสะล่างยางเอย ชื่นชุ่มพุ่มพฤกษครื้น คร่อมน้ำลำลหาล๐ ปลายน้ำลำคุ้งแขบ โขดเขิน ขัดค่องต้องติดพเอิญ แอ่งตื้น จอดสองพี่น้องเพลิน พลองสะล่างยางเอย ชื่นชุ่มพุ่มพฤกษครื้น คร่อมน้ำลำลหาล๐<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โขดเขิน ขัดค่องต้องติดพเอิญ แอ่งตื้น จอดสองพี่น้องเพลิน พลองสะล่างยางเอย ชื่นชุ่มพุ่มพฤกษครื้น คร่อมน้ำลำลหาล๐<|im_end|>
| นิราศสุพรรณ | 85 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ น้อมคำนับจับระบำแล้วรำฟ้อน บ้างทอดกรกรีดกรายทั้งซ้ายขวา รำนกบินกินรช้อนจินดา แล้วย้ายท่าสอดส่ายสังวาลวัลย์ น้อมคำนับจับระบำแล้วรำฟ้อน บ้างทอดกรกรีดกรายทั้งซ้ายขวา รำนกบินกินรช้อนจินดา แล้วย้ายท่าสอดส่ายสังวาลวัลย์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
บ้างทอดกรกรีดกรายทั้งซ้ายขวา รำนกบินกินรช้อนจินดา แล้วย้ายท่าสอดส่ายสังวาลวัลย์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กราบสองข้างช่างสลักรูปเงาะแขก ขัดดาบแบกหอกยืนถือปืนผา มีลวดลายท้ายที่นั่งทำหลังคา ล้วนแต่กัลปังหามีฝาบัง ฯ กราบสองข้างช่างสลักรูปเงาะแขก ขัดดาบแบกหอกยืนถือปืนผา มีลวดลายท้ายที่นั่งทำหลังคา ล้วนแต่กัลปังหามีฝาบัง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขัดดาบแบกหอกยืนถือปืนผา มีลวดลายท้ายที่นั่งทำหลังคา ล้วนแต่กัลปังหามีฝาบัง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นสององค์ทรงโฉมประโลมสวาท ยุรยาตรเยื้องย่างอย่างไกรสร ดูคมคายส่ายสอดค่อยทอดกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ทรงสำอาง เห็นสององค์ทรงโฉมประโลมสวาท ยุรยาตรเยื้องย่างอย่างไกรสร ดูคมคายส่ายสอดค่อยทอดกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ทรงสำอาง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยุรยาตรเยื้องย่างอย่างไกรสร ดูคมคายส่ายสอดค่อยทอดกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ทรงสำอาง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 72 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระค่อนว่าสาหัสทั้งตัดพ้อ ยังเวียนล้อน่าเบื่อเห็นเหลือแสน พระว่าใครใช้ให้หมอบไม่ตอบแทน ไม่หายแค้นข้าไม่ฟังจะนั่งกวน พระค่อนว่าสาหัสทั้งตัดพ้อ ยังเวียนล้อน่าเบื่อเห็นเหลือแสน พระว่าใครใช้ให้หมอบไม่ตอบแทน ไม่หายแค้นข้าไม่ฟังจะนั่งกวน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยังเวียนล้อน่าเบื่อเห็นเหลือแสน พระว่าใครใช้ให้หมอบไม่ตอบแทน ไม่หายแค้นข้าไม่ฟังจะนั่งกวน<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระบาทมาตุรงค์พระทรงยศ ถอดโอรสรับบำรุงชาวกรุงศรี ลูกเมียมึงซึ่งอยู่ในบูรี โทษจะมีเพราะมึงขัดพระอัชฌา ฝ่ายพระบาทมาตุรงค์พระทรงยศ ถอดโอรสรับบำรุงชาวกรุงศรี ลูกเมียมึงซึ่งอยู่ในบูรี โทษจะมีเพราะมึงขัดพระอัชฌา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถอดโอรสรับบำรุงชาวกรุงศรี ลูกเมียมึงซึ่งอยู่ในบูรี โทษจะมีเพราะมึงขัดพระอัชฌา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ รู้ล่องหนทนคงเข้ายงยุทธ์ เหมือนสินสมุทรพี่ยาทั้งกล้าหาญ ได้เห็นแต่แม่มัจฉากับอาจารย์ จนอายุกุมารได้สามปี ฯ รู้ล่องหนทนคงเข้ายงยุทธ์ เหมือนสินสมุทรพี่ยาทั้งกล้าหาญ ได้เห็นแต่แม่มัจฉากับอาจารย์ จนอายุกุมารได้สามปี ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เหมือนสินสมุทรพี่ยาทั้งกล้าหาญ ได้เห็นแต่แม่มัจฉากับอาจารย์ จนอายุกุมารได้สามปี ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระหลงปลื้มลืมเสวยเฝ้าเชยชิด เห็นเครื่องคิดได้ว่ากับมารศรี จะแสบท้องของเสวยเนยนมมี กินกับพี่เถิดนะเจ้าเยาวมาลย์ พระหลงปลื้มลืมเสวยเฝ้าเชยชิด เห็นเครื่องคิดได้ว่ากับมารศรี จะแสบท้องของเสวยเนยนมมี กินกับพี่เถิดนะเจ้าเยาวมาลย์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เห็นเครื่องคิดได้ว่ากับมารศรี จะแสบท้องของเสวยเนยนมมี กินกับพี่เถิดนะเจ้าเยาวมาลย์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วมารดาลากลับเป็นสรรพเสร็จ นางเสด็จมาปราสาทราชฐาน ทั้งสองข้างต่างสำรวลชวนสำราญ เยาวมาลย์บิดเบือนทำเชือนแช แล้วมารดาลากลับเป็นสรรพเสร็จ นางเสด็จมาปราสาทราชฐาน ทั้งสองข้างต่างสำรวลชวนสำราญ เยาวมาลย์บิดเบือนทำเชือนแช<|im_end|>
<|im_start|>assistant
นางเสด็จมาปราสาทราชฐาน ทั้งสองข้างต่างสำรวลชวนสำราญ เยาวมาลย์บิดเบือนทำเชือนแช<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พราหมณ์คำนับรับพระแสงตำแหน่งที่ ได้เปรมปรีดิ์ปรากฏด้วยยศถา ศิโรราบกราบก้มบังคมลา กระษัตราตรัสช่วยอำนวยพร พราหมณ์คำนับรับพระแสงตำแหน่งที่ ได้เปรมปรีดิ์ปรากฏด้วยยศถา ศิโรราบกราบก้มบังคมลา กระษัตราตรัสช่วยอำนวยพร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ได้เปรมปรีดิ์ปรากฏด้วยยศถา ศิโรราบกราบก้มบังคมลา กระษัตราตรัสช่วยอำนวยพร<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เป็นข้อความตามมีไมตรีกษัตริย์ พูนสวัสดิ์สืบวงศ์ดำรงสนอง เขียนสำเร็จเสร็จสารใส่พานทอง กับสิ่งของมีราคาบรรณาการ เป็นข้อความตามมีไมตรีกษัตริย์ พูนสวัสดิ์สืบวงศ์ดำรงสนอง เขียนสำเร็จเสร็จสารใส่พานทอง กับสิ่งของมีราคาบรรณาการ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พูนสวัสดิ์สืบวงศ์ดำรงสนอง เขียนสำเร็จเสร็จสารใส่พานทอง กับสิ่งของมีราคาบรรณาการ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ให้สาวใช้ไปเชิญสินสมุทร พระราชบุตรทรงศักดิ์มารักษา นางสาวใช้ไปแถลงแจ้งกิจจา พระรีบมาหมอบเฝ้าสองเยาวมาลย์ ให้สาวใช้ไปเชิญสินสมุทร พระราชบุตรทรงศักดิ์มารักษา นางสาวใช้ไปแถลงแจ้งกิจจา พระรีบมาหมอบเฝ้าสองเยาวมาลย์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระราชบุตรทรงศักดิ์มารักษา นางสาวใช้ไปแถลงแจ้งกิจจา พระรีบมาหมอบเฝ้าสองเยาวมาลย์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พิศดูเดือนเหมือนวงนลาฏนุช ยิ่งแสนสุดดิ้นโดยเฝ้าโหยหวน เป็นลมว่าวหนาวในใจรัญจวน คิดถึงนวลขนิษฐาสุมาลัย พิศดูเดือนเหมือนวงนลาฏนุช ยิ่งแสนสุดดิ้นโดยเฝ้าโหยหวน เป็นลมว่าวหนาวในใจรัญจวน คิดถึงนวลขนิษฐาสุมาลัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยิ่งแสนสุดดิ้นโดยเฝ้าโหยหวน เป็นลมว่าวหนาวในใจรัญจวน คิดถึงนวลขนิษฐาสุมาลัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระบิตุรงค์สงสารโองการตรัส พ่อไม่ขัดขุ่นข้องให้หมองศรี จะอยู่ไปพ่อไม่ห้ามดอกตามที สุดแต่พี่กับน้องปรองดองกัน พระบิตุรงค์สงสารโองการตรัส พ่อไม่ขัดขุ่นข้องให้หมองศรี จะอยู่ไปพ่อไม่ห้ามดอกตามที สุดแต่พี่กับน้องปรองดองกัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พ่อไม่ขัดขุ่นข้องให้หมองศรี จะอยู่ไปพ่อไม่ห้ามดอกตามที สุดแต่พี่กับน้องปรองดองกัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นเห็นพระมังคลาสานุศิษย์ ที่แค้นจิตหายพลันกลับหรรษา เดินออกมาจูงหัตถ์กษัตรา แล้วถามว่าเอ็งหายสบายบาน ครั้นเห็นพระมังคลาสานุศิษย์ ที่แค้นจิตหายพลันกลับหรรษา เดินออกมาจูงหัตถ์กษัตรา แล้วถามว่าเอ็งหายสบายบาน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่แค้นจิตหายพลันกลับหรรษา เดินออกมาจูงหัตถ์กษัตรา แล้วถามว่าเอ็งหายสบายบาน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ไม่โลภหลงปลงในธรรมกรรมฐาน หมายวิมานแสนสุขสิ้นยุคเข็ญ มัธยัสถ์ตัดสวาทขาดกระเด็น ลงตรองเห็นแก่นสารการต้องตาย ไม่โลภหลงปลงในธรรมกรรมฐาน หมายวิมานแสนสุขสิ้นยุคเข็ญ มัธยัสถ์ตัดสวาทขาดกระเด็น ลงตรองเห็นแก่นสารการต้องตาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
หมายวิมานแสนสุขสิ้นยุคเข็ญ มัธยัสถ์ตัดสวาทขาดกระเด็น ลงตรองเห็นแก่นสารการต้องตาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ [๑]กันแสงพลางทางลุกขึ้นลีลาศ พระหน่อนาถเสวกามาข้างหลัง พระนักพรตจดไม้เท้าก้าวเก้กัง ลงมายังที่ทอดจอดเภตรา [๑]กันแสงพลางทางลุกขึ้นลีลาศ พระหน่อนาถเสวกามาข้างหลัง พระนักพรตจดไม้เท้าก้าวเก้กัง ลงมายังที่ทอดจอดเภตรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระหน่อนาถเสวกามาข้างหลัง พระนักพรตจดไม้เท้าก้าวเก้กัง ลงมายังที่ทอดจอดเภตรา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งสามองค์ทรงนั่งบนเก้าอี้ ต่างยินดีเสวยพลันด้วยหรรษา บาทหลวงเฒ่าฉันพลางทางพูดจา ภิปรายปราศรัยท้าวเจ้านคร ทั้งสามองค์ทรงนั่งบนเก้าอี้ ต่างยินดีเสวยพลันด้วยหรรษา บาทหลวงเฒ่าฉันพลางทางพูดจา ภิปรายปราศรัยท้าวเจ้านคร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ต่างยินดีเสวยพลันด้วยหรรษา บาทหลวงเฒ่าฉันพลางทางพูดจา ภิปรายปราศรัยท้าวเจ้านคร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฉันพี่น้องร้องไห้รีบไปแก้ ก็นิ่งแน่ไปเหมือนดังดับสังขาร์ จนเที่ยงคืนฟื้นองค์คงชีวา เฝ้าโศกากอดลูกผูกอาลัย ฉันพี่น้องร้องไห้รีบไปแก้ ก็นิ่งแน่ไปเหมือนดังดับสังขาร์ จนเที่ยงคืนฟื้นองค์คงชีวา เฝ้าโศกากอดลูกผูกอาลัย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ก็นิ่งแน่ไปเหมือนดังดับสังขาร์ จนเที่ยงคืนฟื้นองค์คงชีวา เฝ้าโศกากอดลูกผูกอาลัย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นเลือดซับยับย่อยเป็นรอยชํ้า โอ้กรรมกรรมเอ๋ยกรรมจะทำไฉน พลางนวดเน้นเส้นศออรไท เห็นหายใจริกริกพลิกกายา เห็นเลือดซับยับย่อยเป็นรอยชํ้า โอ้กรรมกรรมเอ๋ยกรรมจะทำไฉน พลางนวดเน้นเส้นศออรไท เห็นหายใจริกริกพลิกกายา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โอ้กรรมกรรมเอ๋ยกรรมจะทำไฉน พลางนวดเน้นเส้นศออรไท เห็นหายใจริกริกพลิกกายา<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระตรัสว่าสาธุจงลุล่วง ให้พ้นห่วงตัณหาทันตาเห็น แล้วเทศนาปราศรัยให้ใจเย็น จงละเว้นโทโสอย่าโกรธา พระตรัสว่าสาธุจงลุล่วง ให้พ้นห่วงตัณหาทันตาเห็น แล้วเทศนาปราศรัยให้ใจเย็น จงละเว้นโทโสอย่าโกรธา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้พ้นห่วงตัณหาทันตาเห็น แล้วเทศนาปราศรัยให้ใจเย็น จงละเว้นโทโสอย่าโกรธา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มิรู้ว่าปิ่นเกล้าเจ้าประคุณ มาสิ้นบุญเสียที่เหลี่ยมภูเขาหลวง เคยโอบอ้อมอุ้มแอบไว้แนบทรวง รักดังดวงชีวาไม่อาธรรม์ มิรู้ว่าปิ่นเกล้าเจ้าประคุณ มาสิ้นบุญเสียที่เหลี่ยมภูเขาหลวง เคยโอบอ้อมอุ้มแอบไว้แนบทรวง รักดังดวงชีวาไม่อาธรรม์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาสิ้นบุญเสียที่เหลี่ยมภูเขาหลวง เคยโอบอ้อมอุ้มแอบไว้แนบทรวง รักดังดวงชีวาไม่อาธรรม์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ๏ ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงเหมราช สั่งอำมาตย์โห่ร้องกึกก้องเสียง พากษัตริย์สองทัพกลับเข้าเวียง ให้ตั้งเลี้ยงพลไกรทั้งไพร่นาย ๏ ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงเหมราช สั่งอำมาตย์โห่ร้องกึกก้องเสียง พากษัตริย์สองทัพกลับเข้าเวียง ให้ตั้งเลี้ยงพลไกรทั้งไพร่นาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สั่งอำมาตย์โห่ร้องกึกก้องเสียง พากษัตริย์สองทัพกลับเข้าเวียง ให้ตั้งเลี้ยงพลไกรทั้งไพร่นาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นเสร็จสรรพทัพหลวงล่วงลีลาศ พระทรงราชรถทองกึกก้องเสียง แล้วกองหลังทั้งสามพราหมณ์พี่เลี้ยง ขี่ม้าเคียงขับพลสกลไกร ครั้นเสร็จสรรพทัพหลวงล่วงลีลาศ พระทรงราชรถทองกึกก้องเสียง แล้วกองหลังทั้งสามพราหมณ์พี่เลี้ยง ขี่ม้าเคียงขับพลสกลไกร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระทรงราชรถทองกึกก้องเสียง แล้วกองหลังทั้งสามพราหมณ์พี่เลี้ยง ขี่ม้าเคียงขับพลสกลไกร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นพระวงศ์พงศาคณาสนม ต่างระทมทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง ฝืนดำรงองค์นางค่อยย่างเยื้อง มาเฝ้าเยื้องบาทยุคลพระชนนี เห็นพระวงศ์พงศาคณาสนม ต่างระทมทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง ฝืนดำรงองค์นางค่อยย่างเยื้อง มาเฝ้าเยื้องบาทยุคลพระชนนี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ต่างระทมทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง ฝืนดำรงองค์นางค่อยย่างเยื้อง มาเฝ้าเยื้องบาทยุคลพระชนนี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ โหรรับสั่งบังคมบรมนาถ ลงเลขคาดคิดดูตามครูสอน ตั้งคืนวันชันษาพยากรณ์ แล้วตัดทอนทูลความตามคัมภีร์ โหรรับสั่งบังคมบรมนาถ ลงเลขคาดคิดดูตามครูสอน ตั้งคืนวันชันษาพยากรณ์ แล้วตัดทอนทูลความตามคัมภีร์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ลงเลขคาดคิดดูตามครูสอน ตั้งคืนวันชันษาพยากรณ์ แล้วตัดทอนทูลความตามคัมภีร์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันความเก่าเรายกเสียเถิดหนอ คิดแต่ต่อไปข้างหน้าดีกว่าหลัง จวนจะกลับหลับนอนผ่อนกำลัง อย่านิ่งนั่งทนหนาวจะหาวนอน อันความเก่าเรายกเสียเถิดหนอ คิดแต่ต่อไปข้างหน้าดีกว่าหลัง จวนจะกลับหลับนอนผ่อนกำลัง อย่านิ่งนั่งทนหนาวจะหาวนอน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คิดแต่ต่อไปข้างหน้าดีกว่าหลัง จวนจะกลับหลับนอนผ่อนกำลัง อย่านิ่งนั่งทนหนาวจะหาวนอน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วองค์พระอภัยจึงให้สัตย์ ไม่ข้องขัดขึ้งเคียดคิดเดียดฉันท์ จะปกครองสองนางด้วยทางธรรม์ จนถึงวันเวลาชีวาวาย แล้วองค์พระอภัยจึงให้สัตย์ ไม่ข้องขัดขึ้งเคียดคิดเดียดฉันท์ จะปกครองสองนางด้วยทางธรรม์ จนถึงวันเวลาชีวาวาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่ข้องขัดขึ้งเคียดคิดเดียดฉันท์ จะปกครองสองนางด้วยทางธรรม์ จนถึงวันเวลาชีวาวาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ผูกมือมัดหัสกันนั้นมาก่อน สุดสาครถือเทียนเที่ยวเวียนหา เห็นวายุพัฒน์มัดแน่นลากแขนมา ผูกไว้หน้าตึกขวางที่กลางลาน ผูกมือมัดหัสกันนั้นมาก่อน สุดสาครถือเทียนเที่ยวเวียนหา เห็นวายุพัฒน์มัดแน่นลากแขนมา ผูกไว้หน้าตึกขวางที่กลางลาน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สุดสาครถือเทียนเที่ยวเวียนหา เห็นวายุพัฒน์มัดแน่นลากแขนมา ผูกไว้หน้าตึกขวางที่กลางลาน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ หรือจะคิดคัดฝาพากันหนี จนป่านนี้แล้วยังไม่หลับใหล จะให้จำขื่อคาก็ว่าไป คนอะไรชาติชั่วไม่กลัวนาย หรือจะคิดคัดฝาพากันหนี จนป่านนี้แล้วยังไม่หลับใหล จะให้จำขื่อคาก็ว่าไป คนอะไรชาติชั่วไม่กลัวนาย<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จนป่านนี้แล้วยังไม่หลับใหล จะให้จำขื่อคาก็ว่าไป คนอะไรชาติชั่วไม่กลัวนาย<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 59 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระตรัสสั่งผู้ฉลาดที่อาจหาญ ให้นำสารไปประมูลทูลฉลอง ในเบื้องบาทพระเจ้าอาฝ่าละออง กับทั้งสองเชษฐาได้ปรานี พระตรัสสั่งผู้ฉลาดที่อาจหาญ ให้นำสารไปประมูลทูลฉลอง ในเบื้องบาทพระเจ้าอาฝ่าละออง กับทั้งสองเชษฐาได้ปรานี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้นำสารไปประมูลทูลฉลอง ในเบื้องบาทพระเจ้าอาฝ่าละออง กับทั้งสองเชษฐาได้ปรานี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ใครอย่าดูเยี่ยงข้าคนขบถ คิดเลี้ยวลดลวงกษัตริย์ให้ตัดหัว นายด่านหมายตายแท้สุดแก้ตัว ถึงนึกกลัวก็ต้องเฉยไม่เวยวาย ฯ ใครอย่าดูเยี่ยงข้าคนขบถ คิดเลี้ยวลดลวงกษัตริย์ให้ตัดหัว นายด่านหมายตายแท้สุดแก้ตัว ถึงนึกกลัวก็ต้องเฉยไม่เวยวาย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คิดเลี้ยวลดลวงกษัตริย์ให้ตัดหัว นายด่านหมายตายแท้สุดแก้ตัว ถึงนึกกลัวก็ต้องเฉยไม่เวยวาย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กันเกราโกร๋นโกรนกรอบตะกรุมจับ แทรกสลับซับแซ้งแซวสลอน นางนวลนอนแนบนางนวลนอน พระยื่นกรชี้ให้โฉมฉายชม กันเกราโกร๋นโกรนกรอบตะกรุมจับ แทรกสลับซับแซ้งแซวสลอน นางนวลนอนแนบนางนวลนอน พระยื่นกรชี้ให้โฉมฉายชม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แทรกสลับซับแซ้งแซวสลอน นางนวลนอนแนบนางนวลนอน พระยื่นกรชี้ให้โฉมฉายชม<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 74 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ ปานฉะนี้จักป่วยปิ้ม เป็นไฉน เล่านา ฤๅจะเคร่าครวญใคร ปลอบบ้าง โศกสุขจักกลใด ยังห่อน ทราบเอย ตั้งแต่วันเรียมร้าง ไป่รู้วายตรอม ปานฉะนี้จักป่วยปิ้ม เป็นไฉน เล่านา ฤๅจะเคร่าครวญใคร ปลอบบ้าง โศกสุขจักกลใด ยังห่อน ทราบเอย ตั้งแต่วันเรียมร้าง ไป่รู้วายตรอม<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เป็นไฉน เล่านา ฤๅจะเคร่าครวญใคร ปลอบบ้าง โศกสุขจักกลใด ยังห่อน ทราบเอย ตั้งแต่วันเรียมร้าง ไป่รู้วายตรอม<|im_end|>
| นิราศวัดรวก | 83 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เร่งถอยกำปั่นไปให้พ้นช่อง เราจะล่องเข้าไปในไอศวรรย์ แม้นมิฟังยังอยู่ได้สู้กัน เร่งผ่อนผันให้เราไปดั่งใจจง ฯ เร่งถอยกำปั่นไปให้พ้นช่อง เราจะล่องเข้าไปในไอศวรรย์ แม้นมิฟังยังอยู่ได้สู้กัน เร่งผ่อนผันให้เราไปดั่งใจจง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เราจะล่องเข้าไปในไอศวรรย์ แม้นมิฟังยังอยู่ได้สู้กัน เร่งผ่อนผันให้เราไปดั่งใจจง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ช่วยปราบปรามตามทำเนียบพอเรียบร้อย แล้วจึงปล่อยไปเมืองไม่เคืองเข็ญ พวกฝรั่งทั้งชมพูจะอยู่เย็น จึงจะเห็นว่าพระรักประจักษ์ใจ ฯ ช่วยปราบปรามตามทำเนียบพอเรียบร้อย แล้วจึงปล่อยไปเมืองไม่เคืองเข็ญ พวกฝรั่งทั้งชมพูจะอยู่เย็น จึงจะเห็นว่าพระรักประจักษ์ใจ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แล้วจึงปล่อยไปเมืองไม่เคืองเข็ญ พวกฝรั่งทั้งชมพูจะอยู่เย็น จึงจะเห็นว่าพระรักประจักษ์ใจ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอลมคลายสายคลื่นก็รื่นราบ ธงตะขาบปลายปลิวริ้วริ้วไหว ดูกว้างขวางกลางทะเลว้าเหว่ใจ จะดูไหนใจหายสุดสายตา ฯ พอลมคลายสายคลื่นก็รื่นราบ ธงตะขาบปลายปลิวริ้วริ้วไหว ดูกว้างขวางกลางทะเลว้าเหว่ใจ จะดูไหนใจหายสุดสายตา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ธงตะขาบปลายปลิวริ้วริ้วไหว ดูกว้างขวางกลางทะเลว้าเหว่ใจ จะดูไหนใจหายสุดสายตา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มาสู่ขอต่อองค์พระทรงยศ ให้ปรากฏตราบกาลปาวสาน อย่าเคืองขัดตัดประโยชน์จงโปรดปราน เห็นกับหลานท้าวไทที่ในครรภ์ มาสู่ขอต่อองค์พระทรงยศ ให้ปรากฏตราบกาลปาวสาน อย่าเคืองขัดตัดประโยชน์จงโปรดปราน เห็นกับหลานท้าวไทที่ในครรภ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ให้ปรากฏตราบกาลปาวสาน อย่าเคืองขัดตัดประโยชน์จงโปรดปราน เห็นกับหลานท้าวไทที่ในครรภ์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายอาจารย์ผู้ชำนาญทางกสิณ เอาขมิ้นมาเสกลงเลขผา แจกไปทั่วตัวคนเป่ามนตรา ตามตำราที่ได้รู้ทั้งอยู่คง ฝ่ายอาจารย์ผู้ชำนาญทางกสิณ เอาขมิ้นมาเสกลงเลขผา แจกไปทั่วตัวคนเป่ามนตรา ตามตำราที่ได้รู้ทั้งอยู่คง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เอาขมิ้นมาเสกลงเลขผา แจกไปทั่วตัวคนเป่ามนตรา ตามตำราที่ได้รู้ทั้งอยู่คง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 64 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ข้าพเจ้าเล่าไซร้จะไปด้วย จะได้ช่วยชิงชัยเป็นฝ่ายเหนือ เจ้าคุณเป็นแม่ทัพกำกับเรือ แม้นขาดเหลืออย่างไรในสงคราม ฯ ข้าพเจ้าเล่าไซร้จะไปด้วย จะได้ช่วยชิงชัยเป็นฝ่ายเหนือ เจ้าคุณเป็นแม่ทัพกำกับเรือ แม้นขาดเหลืออย่างไรในสงคราม ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะได้ช่วยชิงชัยเป็นฝ่ายเหนือ เจ้าคุณเป็นแม่ทัพกำกับเรือ แม้นขาดเหลืออย่างไรในสงคราม ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 54 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แกล้งร้องว่าฝ่าพระบาทประมาทนัก เมื่อคนรักหรือพระองค์มาสงสัย พระฤๅษีนี้ประเสริฐเลิศไกร ตั้งพระทัยทำบุญกรุณา แกล้งร้องว่าฝ่าพระบาทประมาทนัก เมื่อคนรักหรือพระองค์มาสงสัย พระฤๅษีนี้ประเสริฐเลิศไกร ตั้งพระทัยทำบุญกรุณา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เมื่อคนรักหรือพระองค์มาสงสัย พระฤๅษีนี้ประเสริฐเลิศไกร ตั้งพระทัยทำบุญกรุณา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงสั่งสองหน่อไทให้ไปรับ มาหยุดยับยั้งนั่งบัลลังก์ผา พระอภัยให้เอาพานพวงมาลา กับพานผ้าถวายองค์นางนงเยาว์ จึงสั่งสองหน่อไทให้ไปรับ มาหยุดยับยั้งนั่งบัลลังก์ผา พระอภัยให้เอาพานพวงมาลา กับพานผ้าถวายองค์นางนงเยาว์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
มาหยุดยับยั้งนั่งบัลลังก์ผา พระอภัยให้เอาพานพวงมาลา กับพานผ้าถวายองค์นางนงเยาว์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สละละโทโสแลโมหะ ตามคำพระอาจารย์ท่านฤๅษี ถึงเจ็ดวันท่านครูพระมูนี มายังที่เชิงเขาริมเสาธง สละละโทโสแลโมหะ ตามคำพระอาจารย์ท่านฤๅษี ถึงเจ็ดวันท่านครูพระมูนี มายังที่เชิงเขาริมเสาธง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ตามคำพระอาจารย์ท่านฤๅษี ถึงเจ็ดวันท่านครูพระมูนี มายังที่เชิงเขาริมเสาธง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เธอบอกเจ้าแต่เท่านั้นหรือยังอีก อย่าเลี่ยงหลีกเจ้าจงแจ้งแถลงไข หรือท่านว่าข้ากับพระอภัย คงจะได้สมสู่เป็นคู่กัน เธอบอกเจ้าแต่เท่านั้นหรือยังอีก อย่าเลี่ยงหลีกเจ้าจงแจ้งแถลงไข หรือท่านว่าข้ากับพระอภัย คงจะได้สมสู่เป็นคู่กัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
อย่าเลี่ยงหลีกเจ้าจงแจ้งแถลงไข หรือท่านว่าข้ากับพระอภัย คงจะได้สมสู่เป็นคู่กัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 60 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะเลี้ยงดูสุริย์วงศ์ดำรงราชย์ ที่บนอาสน์รจนามุกดาหาร ให้แต่งเครื่องอย่างดีที่ตระการ ทั้งคาวหวานเอมโอชโภชนา จะเลี้ยงดูสุริย์วงศ์ดำรงราชย์ ที่บนอาสน์รจนามุกดาหาร ให้แต่งเครื่องอย่างดีที่ตระการ ทั้งคาวหวานเอมโอชโภชนา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ที่บนอาสน์รจนามุกดาหาร ให้แต่งเครื่องอย่างดีที่ตระการ ทั้งคาวหวานเอมโอชโภชนา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอถึงลำกำปั่นใหญ่มิได้ช้า ขุนเสนาแจ้งจริงทุกสิ่งสรรพ์ ว่าพระจอมจักรพงศ์ผู้ทรงธรรม์ เจ้าเขตคันนัครินทร์ปิ่นลังกา พอถึงลำกำปั่นใหญ่มิได้ช้า ขุนเสนาแจ้งจริงทุกสิ่งสรรพ์ ว่าพระจอมจักรพงศ์ผู้ทรงธรรม์ เจ้าเขตคันนัครินทร์ปิ่นลังกา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขุนเสนาแจ้งจริงทุกสิ่งสรรพ์ ว่าพระจอมจักรพงศ์ผู้ทรงธรรม์ เจ้าเขตคันนัครินทร์ปิ่นลังกา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วตรัสบอกลูกน้อยกลอยสวาท เจ้าหน่อเนื้อเชื้อชาติดังราชสีห์ อันรักษาศีลสัตย์กัตเวที ย่อมเป็นที่สรรเสริญเจริญคน แล้วตรัสบอกลูกน้อยกลอยสวาท เจ้าหน่อเนื้อเชื้อชาติดังราชสีห์ อันรักษาศีลสัตย์กัตเวที ย่อมเป็นที่สรรเสริญเจริญคน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เจ้าหน่อเนื้อเชื้อชาติดังราชสีห์ อันรักษาศีลสัตย์กัตเวที ย่อมเป็นที่สรรเสริญเจริญคน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ปืนระดมสมทบเข้ารบพุ่ง เกือบจะรุ่งรางรางสว่างไสว ป่างพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร ออกจากค่ายทรงสิงโตให้โห่ดัง ปืนระดมสมทบเข้ารบพุ่ง เกือบจะรุ่งรางรางสว่างไสว ป่างพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร ออกจากค่ายทรงสิงโตให้โห่ดัง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เกือบจะรุ่งรางรางสว่างไสว ป่างพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร ออกจากค่ายทรงสิงโตให้โห่ดัง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สองเกษมเปรมปรีดิ์เป็นที่ชื่น สำราญรื่นรสรักสมัครสมาน ตระกองกรช้อนพุ่มปทุมมาลย์ สองสำราญหลับไปในไสยา ฯ สองเกษมเปรมปรีดิ์เป็นที่ชื่น สำราญรื่นรสรักสมัครสมาน ตระกองกรช้อนพุ่มปทุมมาลย์ สองสำราญหลับไปในไสยา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สำราญรื่นรสรักสมัครสมาน ตระกองกรช้อนพุ่มปทุมมาลย์ สองสำราญหลับไปในไสยา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ได้รู้แน่แต่ว่าเวรเกณฑ์ทหาร ราชการเร็วร้อนไพร่อ่อนหู จึงให้หาฝรั่งบังอลู มาถามดูรู้ว่าสุดสาคร ได้รู้แน่แต่ว่าเวรเกณฑ์ทหาร ราชการเร็วร้อนไพร่อ่อนหู จึงให้หาฝรั่งบังอลู มาถามดูรู้ว่าสุดสาคร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ราชการเร็วร้อนไพร่อ่อนหู จึงให้หาฝรั่งบังอลู มาถามดูรู้ว่าสุดสาคร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 56 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แพ้ชนะก็จะอยู่เป็นคู่สร้าง พระตรัสพลางทางประโลมโฉมเฉลา นางหักนิ้วพลิ้วพลิกหยิกพระเพลา หรือผ่านเกล้าแกล้งจะทำให้ช้ำใจ แพ้ชนะก็จะอยู่เป็นคู่สร้าง พระตรัสพลางทางประโลมโฉมเฉลา นางหักนิ้วพลิ้วพลิกหยิกพระเพลา หรือผ่านเกล้าแกล้งจะทำให้ช้ำใจ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระตรัสพลางทางประโลมโฉมเฉลา นางหักนิ้วพลิ้วพลิกหยิกพระเพลา หรือผ่านเกล้าแกล้งจะทำให้ช้ำใจ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 70 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กรุงกษัตริย์ทัศนาพาสนม เที่ยวเลียบชมเชิงผาคูหาห้อง เห็นเหวห้วยกรวยโกรกชะโงกมอง ดูโปลงปล่องเปลี่ยวปลาบวาบวิญญาณ์ กรุงกษัตริย์ทัศนาพาสนม เที่ยวเลียบชมเชิงผาคูหาห้อง เห็นเหวห้วยกรวยโกรกชะโงกมอง ดูโปลงปล่องเปลี่ยวปลาบวาบวิญญาณ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เที่ยวเลียบชมเชิงผาคูหาห้อง เห็นเหวห้วยกรวยโกรกชะโงกมอง ดูโปลงปล่องเปลี่ยวปลาบวาบวิญญาณ์<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกที่มาค้าขายหลายภาษา จะไปมาแล้วก็กักให้ซักถาม แม้นรู้เรื่องราวชี้คดีความ ไม่ห้ามปรามปล่อยให้ไปสบาย ฯ พวกที่มาค้าขายหลายภาษา จะไปมาแล้วก็กักให้ซักถาม แม้นรู้เรื่องราวชี้คดีความ ไม่ห้ามปรามปล่อยให้ไปสบาย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะไปมาแล้วก็กักให้ซักถาม แม้นรู้เรื่องราวชี้คดีความ ไม่ห้ามปรามปล่อยให้ไปสบาย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 56 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระฟังพราหมณ์สามนายยิ่งอายนัก ไม่รู้จักรักร่วมภิรมย์สม จึงว่าถึงนางฟ้ามาให้ชม ไม่นิยมเลยพี่เป็นความจริง พระฟังพราหมณ์สามนายยิ่งอายนัก ไม่รู้จักรักร่วมภิรมย์สม จึงว่าถึงนางฟ้ามาให้ชม ไม่นิยมเลยพี่เป็นความจริง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่รู้จักรักร่วมภิรมย์สม จึงว่าถึงนางฟ้ามาให้ชม ไม่นิยมเลยพี่เป็นความจริง<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 57 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะรุ่งเรืองเลื่องลือมีชื่อเสียง ได้สืบเยี่ยงอย่างเลิศประเสริฐหญิง รักกันไปให้ตลอดอย่าทอดทิ้ง มีแต่สิ่งสรรเสริญเจริญใจ ฯ จะรุ่งเรืองเลื่องลือมีชื่อเสียง ได้สืบเยี่ยงอย่างเลิศประเสริฐหญิง รักกันไปให้ตลอดอย่าทอดทิ้ง มีแต่สิ่งสรรเสริญเจริญใจ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ได้สืบเยี่ยงอย่างเลิศประเสริฐหญิง รักกันไปให้ตลอดอย่าทอดทิ้ง มีแต่สิ่งสรรเสริญเจริญใจ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระอนุชาพาพระวงศ์ลงมารับ ไปประทับปรางค์มาศปราสาทศรี เห็นศพพระชนกชนนี อัญชลีแล้วสะอื้นกลืนน้ำตา ฯ พระอนุชาพาพระวงศ์ลงมารับ ไปประทับปรางค์มาศปราสาทศรี เห็นศพพระชนกชนนี อัญชลีแล้วสะอื้นกลืนน้ำตา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไปประทับปรางค์มาศปราสาทศรี เห็นศพพระชนกชนนี อัญชลีแล้วสะอื้นกลืนน้ำตา ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ในป่าสูงฝูงสัตว์สงัดง่วง ใบไม้ร่วงทรวงพลิกริกริกไหว วายุพัดซัดรื่นค่อยชื่นใจ พระกลับได้สมประดีค่อยมีแรง ในป่าสูงฝูงสัตว์สงัดง่วง ใบไม้ร่วงทรวงพลิกริกริกไหว วายุพัดซัดรื่นค่อยชื่นใจ พระกลับได้สมประดีค่อยมีแรง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ใบไม้ร่วงทรวงพลิกริกริกไหว วายุพัดซัดรื่นค่อยชื่นใจ พระกลับได้สมประดีค่อยมีแรง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางบังคมก้มกราบพนาสูร สนองทูลกิจจาอัชฌาสัย เพราะพระคุณอุ่นเกศคุ้มเภทภัย ลูกมิได้ข้องขัดหัทยา ฯ นางบังคมก้มกราบพนาสูร สนองทูลกิจจาอัชฌาสัย เพราะพระคุณอุ่นเกศคุ้มเภทภัย ลูกมิได้ข้องขัดหัทยา ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สนองทูลกิจจาอัชฌาสัย เพราะพระคุณอุ่นเกศคุ้มเภทภัย ลูกมิได้ข้องขัดหัทยา ฯ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระว่าพี่นี้ไม่เคยกินเลยนะน้อง แต่ว่าต้องตามน้ำใจใครจะเหมือน พลางจิบซ้ำน้ำจัณฑ์ยิ่งฟั่นเฟือน นางยิ่งเตือนเติมแกล้มแกมสุรา พระว่าพี่นี้ไม่เคยกินเลยนะน้อง แต่ว่าต้องตามน้ำใจใครจะเหมือน พลางจิบซ้ำน้ำจัณฑ์ยิ่งฟั่นเฟือน นางยิ่งเตือนเติมแกล้มแกมสุรา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่ว่าต้องตามน้ำใจใครจะเหมือน พลางจิบซ้ำน้ำจัณฑ์ยิ่งฟั่นเฟือน นางยิ่งเตือนเติมแกล้มแกมสุรา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ จันต้นผลห่ามให้ หวนหอม แมลงภู่วู่เวียนตอม ไต่เคล้า เพียงพี่ที่สุดถนอม เสน่ห์แจ่มจรรเอย พร้องชื่อรื้อเสียวเศร้า โศกร้างห่างจรร จันต้นผลห่ามให้ หวนหอม แมลงภู่วู่เวียนตอม ไต่เคล้า เพียงพี่ที่สุดถนอม เสน่ห์แจ่มจรรเอย พร้องชื่อรื้อเสียวเศร้า โศกร้างห่างจรร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
หวนหอม แมลงภู่วู่เวียนตอม ไต่เคล้า เพียงพี่ที่สุดถนอม เสน่ห์แจ่มจรรเอย พร้องชื่อรื้อเสียวเศร้า โศกร้างห่างจรร<|im_end|>
| นิราศสุพรรณ | 80 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เก็บส้มสูกลูกไม้เผือกมันมั่ง ถวายทั้งสามองค์ให้ทรงฉัน เป็นป่ากว้างทางเดินเนินอรัญ ไปสามวันจึงถึงวังเมืองลังกา เก็บส้มสูกลูกไม้เผือกมันมั่ง ถวายทั้งสามองค์ให้ทรงฉัน เป็นป่ากว้างทางเดินเนินอรัญ ไปสามวันจึงถึงวังเมืองลังกา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถวายทั้งสามองค์ให้ทรงฉัน เป็นป่ากว้างทางเดินเนินอรัญ ไปสามวันจึงถึงวังเมืองลังกา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เสวยเสร็จพระเสด็จขึ้นจากอาสน์ พระหน่อนาถกราบก้มประนมสนอง ทูลลาไปสำนักตำหนักทอง แต่ตรึกตรองจะครรไลไปบุรินทร์ ฯ เสวยเสร็จพระเสด็จขึ้นจากอาสน์ พระหน่อนาถกราบก้มประนมสนอง ทูลลาไปสำนักตำหนักทอง แต่ตรึกตรองจะครรไลไปบุรินทร์ ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
พระหน่อนาถกราบก้มประนมสนอง ทูลลาไปสำนักตำหนักทอง แต่ตรึกตรองจะครรไลไปบุรินทร์ ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งปวดเศียรเจียนแทบจะจับไข้ จะหายใจก็ไม่คล่องช่องนาสิก ให้เหื่อออกเอิบอาบไหลซาบซิก ใจพ่อยังริกริกมาเรียดทาง ทั้งปวดเศียรเจียนแทบจะจับไข้ จะหายใจก็ไม่คล่องช่องนาสิก ให้เหื่อออกเอิบอาบไหลซาบซิก ใจพ่อยังริกริกมาเรียดทาง<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จะหายใจก็ไม่คล่องช่องนาสิก ให้เหื่อออกเอิบอาบไหลซาบซิก ใจพ่อยังริกริกมาเรียดทาง<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 71 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ๏ ป่างพระปิ่นนคเรศเกศกษัตริย์ โทมนัสมิได้แจ้งแห่งนุสนธิ์ จึงให้หาโหรามาบัดดล พระจุมพลตรัสถามตามสงกา ๏ ป่างพระปิ่นนคเรศเกศกษัตริย์ โทมนัสมิได้แจ้งแห่งนุสนธิ์ จึงให้หาโหรามาบัดดล พระจุมพลตรัสถามตามสงกา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
โทมนัสมิได้แจ้งแห่งนุสนธิ์ จึงให้หาโหรามาบัดดล พระจุมพลตรัสถามตามสงกา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระฟังคำทำนายหมายประมาท เราชายชาติช้างงาปรีชาหาญ ถ้าแม้นผิดพระสยมทั้งพรหมมาร ไม่มัสการ[๑]ผู้ใดทั้งไตรภพ พระฟังคำทำนายหมายประมาท เราชายชาติช้างงาปรีชาหาญ ถ้าแม้นผิดพระสยมทั้งพรหมมาร ไม่มัสการ[๑]ผู้ใดทั้งไตรภพ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เราชายชาติช้างงาปรีชาหาญ ถ้าแม้นผิดพระสยมทั้งพรหมมาร ไม่มัสการ[๑]ผู้ใดทั้งไตรภพ<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขอตัดบทลดหย่อนลงเสียมั่ง ถึงกระทั่งลังกามหาสถาน เจ้านิเวศน์เกศกษัตริย์ให้จัดการ ทั้งทวยหาญรถรัตน์อัสดร ขอตัดบทลดหย่อนลงเสียมั่ง ถึงกระทั่งลังกามหาสถาน เจ้านิเวศน์เกศกษัตริย์ให้จัดการ ทั้งทวยหาญรถรัตน์อัสดร<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ถึงกระทั่งลังกามหาสถาน เจ้านิเวศน์เกศกษัตริย์ให้จัดการ ทั้งทวยหาญรถรัตน์อัสดร<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ซึ่งแค้นเคืองเรื่องราวคราวฝรั่ง ไม่จงหวังร่วมนิเวศน์กับเชษฐา จึงหลบลี้หนีงานการวิวาห์ ได้ล่วงราชอาชญาฝ่าธุลี ซึ่งแค้นเคืองเรื่องราวคราวฝรั่ง ไม่จงหวังร่วมนิเวศน์กับเชษฐา จึงหลบลี้หนีงานการวิวาห์ ได้ล่วงราชอาชญาฝ่าธุลี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ไม่จงหวังร่วมนิเวศน์กับเชษฐา จึงหลบลี้หนีงานการวิวาห์ ได้ล่วงราชอาชญาฝ่าธุลี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 65 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วกราบทูลเรื่องยุบลกำพลเพชร ขุนนางทั้งเจ็ดมาประนมก้มเกศา กับราชสารพระผู้ผ่านนครา มาเฝ้าฝ่าบาทบงสุ์พระทรงชัย ฯ แล้วกราบทูลเรื่องยุบลกำพลเพชร ขุนนางทั้งเจ็ดมาประนมก้มเกศา กับราชสารพระผู้ผ่านนครา มาเฝ้าฝ่าบาทบงสุ์พระทรงชัย ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ขุนนางทั้งเจ็ดมาประนมก้มเกศา กับราชสารพระผู้ผ่านนครา มาเฝ้าฝ่าบาทบงสุ์พระทรงชัย ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คิดสมเพชพวกโยธาที่อาสัญ จึงสั่งท้าวเจ้าประเทศทุกเขตคัน ใครแข็งขันติดตามจับรามวงศ์ คิดสมเพชพวกโยธาที่อาสัญ จึงสั่งท้าวเจ้าประเทศทุกเขตคัน ใครแข็งขันติดตามจับรามวงศ์<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คิดสมเพชพวกโยธาที่อาสัญ จึงสั่งท้าวเจ้าประเทศทุกเขตคัน ใครแข็งขันติดตามจับรามวงศ์<|im_end|>
| สิงหไกรภพ | 51 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เกิดพายุเรือแตกต้องแยกย้าย ทั้งพลัดพรายเผ่าพงศ์พวกวงศา ได้อาศัยพระฝรั่งเมืองลังกา เขาเอามาใช้เป็นล่ามได้สามปี เกิดพายุเรือแตกต้องแยกย้าย ทั้งพลัดพรายเผ่าพงศ์พวกวงศา ได้อาศัยพระฝรั่งเมืองลังกา เขาเอามาใช้เป็นล่ามได้สามปี<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทั้งพลัดพรายเผ่าพงศ์พวกวงศา ได้อาศัยพระฝรั่งเมืองลังกา เขาเอามาใช้เป็นล่ามได้สามปี<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 61 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สินสมุทรวุฒิไกรสงสัยนัก จึงถามซักพวกฝรั่งสิ้นทั้งผอง แต่บรรดามาประมูลทูลละออง ว่าทางช่องเชิงเขาเจ้าประจัน สินสมุทรวุฒิไกรสงสัยนัก จึงถามซักพวกฝรั่งสิ้นทั้งผอง แต่บรรดามาประมูลทูลละออง ว่าทางช่องเชิงเขาเจ้าประจัน<|im_end|>
<|im_start|>assistant
จึงถามซักพวกฝรั่งสิ้นทั้งผอง แต่บรรดามาประมูลทูลละออง ว่าทางช่องเชิงเขาเจ้าประจัน<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งสามนางต่างคนเห็นกริ้วโกรธ ทูลขอโทษโทษาไม่ว่าขาน ศรีสุดายังไม่เหือดที่เดือดดาล ต้องรุกรานร้องไห้ฟายน้ำตา ทั้งสามนางต่างคนเห็นกริ้วโกรธ ทูลขอโทษโทษาไม่ว่าขาน ศรีสุดายังไม่เหือดที่เดือดดาล ต้องรุกรานร้องไห้ฟายน้ำตา<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ทูลขอโทษโทษาไม่ว่าขาน ศรีสุดายังไม่เหือดที่เดือดดาล ต้องรุกรานร้องไห้ฟายน้ำตา<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 69 |
<|im_start|>user
แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ เด็กเหนเปนหิ่งห้อย คอยมอง มืดหน้าตาเสือสอง สว่างแก้ว กวั่งเกรี่ยงเควี่ยง๐พยักฆ์ผยอง พยศฮืดมืดแฮ กรวบกราบสาบสูนแล้ว หลอดโหร้โห่เสือ เด็กเหนเปนหิ่งห้อย คอยมอง มืดหน้าตาเสือสอง สว่างแก้ว กวั่งเกรี่ยงเควี่ยง๐พยักฆ์ผยอง พยศฮืดมืดแฮ กรวบกราบสาบสูนแล้ว หลอดโหร้โห่เสือ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คอยมอง มืดหน้าตาเสือสอง สว่างแก้ว กวั่งเกรี่ยงเควี่ยง๐พยักฆ์ผยอง พยศฮืดมืดแฮ กรวบกราบสาบสูนแล้ว หลอดโหร้โห่เสือ<|im_end|>
| นิราศสุพรรณ | 89 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้ว่าองค์พระอภัยเจ้าไตรจักร ยังคิดรักเผ่าพงศ์พวกวงศา มาคำนับรับพระราชอาชญา จะไม่ฆ่าหญิงชายให้วายปราณ แม้ว่าองค์พระอภัยเจ้าไตรจักร ยังคิดรักเผ่าพงศ์พวกวงศา มาคำนับรับพระราชอาชญา จะไม่ฆ่าหญิงชายให้วายปราณ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
ยังคิดรักเผ่าพงศ์พวกวงศา มาคำนับรับพระราชอาชญา จะไม่ฆ่าหญิงชายให้วายปราณ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 62 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เคลื่อนพหลพลทหารแล้วขานโห่ สำเนียงโกลาแซ่ทั้งแตรสังข์ รีบออกจากขอบเขตนิเวศน์วัง เข้าป่ารังร่มรื่นชื่นสำราญ เคลื่อนพหลพลทหารแล้วขานโห่ สำเนียงโกลาแซ่ทั้งแตรสังข์ รีบออกจากขอบเขตนิเวศน์วัง เข้าป่ารังร่มรื่นชื่นสำราญ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
สำเนียงโกลาแซ่ทั้งแตรสังข์ รีบออกจากขอบเขตนิเวศน์วัง เข้าป่ารังร่มรื่นชื่นสำราญ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 68 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วตรัสเล่าราวเรื่องพวกโจรแขก เมืองด่านแตกเกิดยุ่งกรุงสยาม นัดดายกจัตุรงค์ออกสงคราม ก็ได้ความอัปรามาทุกที แล้วตรัสเล่าราวเรื่องพวกโจรแขก เมืองด่านแตกเกิดยุ่งกรุงสยาม นัดดายกจัตุรงค์ออกสงคราม ก็ได้ความอัปรามาทุกที<|im_end|>
<|im_start|>assistant
เมืองด่านแตกเกิดยุ่งกรุงสยาม นัดดายกจัตุรงค์ออกสงคราม ก็ได้ความอัปรามาทุกที<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 63 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เหมือนพวกมึงพึ่งพาเข้ามาอยู่ คิดว่าผู้วิเศษเป็นเปรตผี ให้แพ้เขาเอาสิเหวยเฮ้ยเสนี จับอ้ายสี่คนจำตรากตรำไว้ เหมือนพวกมึงพึ่งพาเข้ามาอยู่ คิดว่าผู้วิเศษเป็นเปรตผี ให้แพ้เขาเอาสิเหวยเฮ้ยเสนี จับอ้ายสี่คนจำตรากตรำไว้<|im_end|>
<|im_start|>assistant
คิดว่าผู้วิเศษเป็นเปรตผี ให้แพ้เขาเอาสิเหวยเฮ้ยเสนี จับอ้ายสี่คนจำตรากตรำไว้<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 66 |
<|im_start|>user
แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ไม่หลีกหลบรบศึกเสียงครึกครื้น แต่ถูกปืนปีกทะลุดังปรุหนัง นางละเวงเร่งขับทัพประดัง ช่วยรบทั้งสุมาลีบุตรีนาง ฯ ไม่หลีกหลบรบศึกเสียงครึกครื้น แต่ถูกปืนปีกทะลุดังปรุหนัง นางละเวงเร่งขับทัพประดัง ช่วยรบทั้งสุมาลีบุตรีนาง ฯ<|im_end|>
<|im_start|>assistant
แต่ถูกปืนปีกทะลุดังปรุหนัง นางละเวงเร่งขับทัพประดัง ช่วยรบทั้งสุมาลีบุตรีนาง ฯ<|im_end|>
| พระอภัยมณี | 67 |