Datasets:

NexusV

/

ilmihal

like 0

(zafer) verecektir."

Ertesi gün Hazret-i Ali Medine'den gelip orduya yetişti. Göz ağrısından rahatsız olduğu

için geri kalmıştı. Peygamber Efendimiz İslâm sancağını Hazret-i Ali'ye verdi. O da,

hemen Kamus kalesi üzerine yürüyüp önünde sancağı dikti. Birçok Yahudi ile

mübaredezede (açık çarpışmada) bulundu ve hepsini öldürdü. Sonunda Kamus kalesini

ele geçirdi. Diğer kaleler de birer birer ele geçirildi.

 150- Hayber arazisi Devlet Hazinesine bırakıldı. Halkı da , bu araziyi ekip gelirinin

yarısını Hazineye vermek üzere yerlerinde bırakıldı.

O tarihe kadar İslâm ordusunda, yalnız Reislere ait olmak üzere bir sancak bulunurdu.

Hayber savaşında ise, askerlere de bayraklar verilmişti.

Hayber savaşında müslümanlar on beş şehid vermişti. Düşmanın kaybı da doksan üç

kişi idi.

Hayber savaşından sonra, Haris kızı Zeyneb ismindeki bir Yahudi kadın,

peygamberimize hediye diye kızartılmış bir koyun ikram etti. Peygamber Efendimiz

bundan bir lokma alır almaz: "Bu zehirlidir, sakın yemeyiniz!" buyurdu. Sonra mübarek

omuzları arasından kan aldırdı. Bu kadını da kendisi için cezalandırmayıp bağışladı. Fakat

Bera oğlu Bişr adındaki sahabi, yediği zehirli lokma yüzünden hemen öldü. Zeyheb de

suçunu itiraf ettiğinde, Bişr'in varislerinin isteği üzerine Zeyneb kısas cezası ile öldürüldü.

İşlediği cinayetin cezasını çekti.

Hazret-i Peygamberin Hükümdarları İslâm Dinine

Davet Etmesi

151- Hazret-i Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) Efendimiz, bütün milletlere

peygamber gönderilmiş olduğundan İslâm dinine davet için Hicretin yedinci yılı muharrem

ayında birer davet mektubu yazdırıp onları mühürledikten sonra, birer elçi ile

çevresindeki hükümdarlara göndermişti. Bu mektubları, Necaşi denilen Habeş Hükümdarı

"Ashane"ye, Mısır Hükümdarı "Muhavkıs"e, Doğu Roma İmparatoru "Hirakl"e, Şam Meliki

olup Hirakl'in bir valisi hükmünde olan "Haris"e, Yemame Meliki Hıristiyan Ali oğlu

"Hevze"ye, İran hükümdarı "Hüsrev Perviz"e ve başkalarına hitab edilerek yazılmıştı.

152- Necaşi, Hazret-i Peygamberin mektubunu alır almaz öpüp yüzüne gözüne sürmüş

ve Habeştan'a hicret etmiş bulunan Hazret-i Cafer'in huzurunda İslâmiyeti kabul etmişti.

Mısır Hükümdarı da Hazret-i Peygamberin elçisine hürmet etmiş ve peygamberimize

dört cariye ile Düldül adındaki meşhur katırı hediye olarak göndermişti. Bu cariyelerden

biri "Mariye" (radıyallahu anha)'dır ki, Peygamber Efendimizin İbrahim adındaki oğlu

bundan doğmuştur. Rum Kayseri de birçok hediyeler göndermiş; fakat kavminden

çekindiği ve saltanatına düşkün olduğu için müslüman olmamıştı.

Haris ise, Peygamberin mektubunu yere atmış olduğundan peygamberin duası ile az

sonra kahrolup cehenneme gitmiştir.

Yemame Meliki de; "Hazret-i Peygamber beni kendisine Başvezir yaparsa müslüman

olurum, değilse kendisi ile savaşırım," diye terbiyesizce hareket ettiğinden az sonra helak

olmuştur.

Acem Hükümdarı da, mektubu alır almaz parçalanmış olduğundan Peygamber

Efendimiz şöyle dua etmişti: "Allah'ım! O benim mektubumu nasıl parçaladıysa sen

de onun mülkünü öyle parçala!..."

Az sonra İran Devleti parçalandı, büsbütün sönüp İran ülkesi müslümanların eline

geçti.

Umretü'l-Kaza ve Mu'te Savaşı

153- Peygamber Efendimiz Hicretin yedinci yılı Zilkade ayında Umre için (Kâbeyi tavaf

ve sa'y için) Medine'den iki bin ashabı ile çıktı. Ashabın ileri gelenlerinden meşhur şair

Abdullah İbni Revahe de önde yürüyerek güzel şiirler okuyordu. Peygamber Efendimiz

Hudeybiye Andlaşmasına dayanarak Mekke'de yalnız üç gün kaldı. Sonra Medine'ye

döndü.

 Bu Umre, Hicretin altıncı yılında yapılması istenilen ve fakat Hudeybiye olayı sebebiyle

yerine getirilemeyen Umre'ye bedel olduğundan buna "Umretü'l-Kaza (Kaza umresi)"

denilmiştir.

154- Mu'te savaşına gelince: Bu da Hicretin sekinci yılında olmuştur. Şöyle ki:

Peygamber Efendimiz Busra valisine, Haris İbni Umeyr ile bir mektub göndermişti. Haris,

Şam diyarında "Mu'te" denilen yere varınca, elçi olduğu bilindiği halde, Rum Kayser'inin

kumandanlarından "Şürahbil" tarafından şehid edildi. Bundan dolayı Şürahbil üzerine üç

bin kişilik bir ordu gönderildi. "Vadi'l-Kıra" da düşmanla savaş yapıldı. İlk saldırıda

düşman bozuldu. İslâm ordusu Maan'a vardı. Kayser'in yüz bin askerden ziyade bir ordu

çıkardığı duyuldu. Fakat İslam ordusu geri dönmeyip Mu'te'ye kadar yürüdü. Burada

şiddetli bir savaş oldu.

155- Mu'te savaşında İslâm sancağını tutan Zeyd İbni Harise, sonra Cafer İbni Ebû

Talib ve daha sonra Abdullah İbni Revahe Hazretleri şehid düştüler. Sonunda Allah'ın kılıcı

(Seyfullah) ünvanını taşıyan meşhur Halid İbni Velid, İslâm askerlerini başına topladı. O

gün başarı ile savaştı. Ertesi gün yine aslanca savaşa başladı. Ordunun iki kanadına yer

değiştirdi.

Müslümanlara yardımcı kuvvet gelmiş zannı ile düşmanın gözü yıldı. Sonunda düşman

ordusu bozulup geri çekildi. Hazret-i Halid de bundan faydalanarak İslâm ordusu ile

Medine'ye döndü.

156- Müslümanların Romalılarla yaptıkları ilk savaş bu Mu'te savaşıdır. Bu savaşta üç

bin müslüman, yüz bin Rum'a galib gelmişti. Bu olay, müslümanların ne yüksek manevî

bir kuvvete sahib olduklarını isbata yeterlidir.

Bu savaş Mu'te'de devam ederken, Peygamber Efendimiz savaş alanında neler

olduğunu, gözleri önünde imiş gibi görüyordu. İslâm sancaktarlarının şehid düştüklerini,

gözleri yaşlı olarak yanında bulunan ashaba haber veriyordu. Hazret-i Cafer'e kesilen iki

koluna karşılık, Allah tarafından iki kanat verildiğini de müjdeliyordu. Bundan dolayı bu

muhterem şehide Cafer-i Tayyar (Uçan Cafer) denilmiştir. Yüce Allah bütün ashab-ı

kiramdan razı olsun, âmin...

Mekke'nin Fethi

157- Hicretin sekizinci yılında Beni Bekr kabilesi, müslümanların koruması altında

bulunan Huzaa kabilesi üzerine ansızın saldırırdı. Kureyş Reislerinden bazıları da Beni

Bekr kabilesine yardımda bulunmuştu. Bu arada Huzaa kabilesinden yirmi üç kişi

öldürülmüştü. Böylece Mekkeliler Hudeybiye Andlaşmasını bozmuşlardı. Huzaa

kabilesinden bir cemaat Medine'ye gelerek uğradıkları felâketi anlattı ve yardım istediler

Peygamber Efendimiz Ramazan ayının onuncu gününden sonra, on bin kişilik bir ordu ile