tl
stringlengths
0
408
bsl
stringlengths
2
293
Lagi itong sumusunod sa kanya.
Pirmi siya nakasunod saiya.
Alam ng babae ang plano ng anino.
An babayi aram an plano san anino san kamatayan.
Umalis siya sa bahay nila at dinalaw ang lola niya.
Naghali siya sa balay ninda nan nagadto sa lola niya na may kapangyarihan.
Ang matandang babae ay may malaking kapangyarihan na minsan ay tinanggihan ng kanyang apo.
Hinatagan siya san kapangyarihan.
Sabi nila na hindi namamatay ang babae.
Batog sadto dili na mamamatay an babayi.
Pero sng babae ay hindi iniwan ang anino ng kamatayan bagaman.
Pero dili binayaan san babayi an anino san kamatayan.
Gusto niyang maghiganti sa kaibigan niya.
Gusto niya magbalos sa amiga niya.
Nawalan siya ng respeto sa kamatayan.
Nawara an respeto niya sa kamatayan.
Hindi ka dapat matakot sa kamatayan.
Dili ka dapat mahadlok sa kamatayan.
Matakot ka sa susunod na mangyayari.
Mahadlok ka sa puwede mangyari pagkatapos mo mamatay.
“Tabi tabi po.”
“Tabi tabi po.”
"Sabayan mo ako"
“Sabayi ako.”
“Tabi tabi po.”
“Tabi tabi po.”
"Lagi nating sinasabi iyan tuwing nadadaanan natin ang lugar na ito."
“Dapat sabihun mo ina pag magi ka didi.”
"Hindi rin tayo pwedeng magwalis dito di ba mama "
“Bawal kita didi magsamhod, mama?”
"Oo, Buti naalala mo"
“Bawal. Mayad kay narumduman mo.”
"Pero bakit bawal? Saatin naman itong bahay."
“Nano kay bawal? Saaton man ini balay.”
"Ito ang bahay natin. Ito ang lugar natin sa lahat ng gamit namin, pero saan nakatayo ito?"
“Balay ta ini. Yadi an mga gamit ta. Pero sain ini nakatindog?”
“sa lupa?"
“Sa duta?”
"Ngayon ang lupa at buong mundo, ay hindi sa atin."
“An duta, an kinab-an, dili ina saaton.”
"Akala ko ba binili na natin itong lupa. Taniman na natin ito! Hindi ba dito ako naglalaro "
“Binakal ta ini na duta. Kabas-an ta ina! Didi pa ngani ako nagkakanam.
"Binili natin ang lupang ito, at nasa atin ang lahat ng mga papeles upang patunayan ito, ngunit ang lupa ay hindi saatin, may mga may-ari sila na hindi natin nakikita."
“Amu binakal ta ini. Igwa kitang mga papeles. Pero an duta dili saaton, may mga tagsadiri sada na dili ta nakikita.”
"Bilhin na lang natin sa mga taong iyon "
“Bakalon ta na lang sainda!”
"May mga bagay lang na hindi mo mabibili ng pera. Ang lugar na ito ang kanilang tahanan at laging magiging tahanan, matagal na pagkatapos natin ay mawala. Kailangan nating matutong makisama sakanila."
“May mga bagay na dili nababakal. Awat na sinda didi nakaistar nan maistar sinda didi maski wara na kita. Kaipuhan ta makisama sainda.”
"Paano kung ayaw ko? Ayaw ko sakanila. Kung hindi natin sasabihin ang 'tabi-tabi po' at kung maglilinis lang tayo sa paligid ng bahay natin ay nagkakasakit tayo. I don't like them."
“Pano kung habo ko? Habo ko sainda. Pag dili kita nagtaram ‘tabi tabi po’ nan nagsilhig kita nagkakasakit kita. Habo ko sin arug sada.”
"Paano po ba makatarungan na kailangan nilang ibahagi sa amin ang kanilang tahanan "
“Pano kung habo man ninda na makiistar kita sainda?”
“…”
“…”
"Siguro hindi ito magandang isipin o pagkakataon ngunit kailangan nating matutong maging mabait sa isa't isa. Kung mabait tayo sa kanila, mabait din sila saatin. Ano ulit ang dapat sabihin?"
“Siguro dili mayad pag isipon o pagkitaon pero maging mabuot na lang kita sa kada saro. Pag mabuot kita sainda mabuot man sinda saaton. Nano ulit dapat ta sabihon?”
“Tabi tabi po.”
“Tabi tabi po.”